Αυτόματη μετάφραση - Automatic translation (Google translate)

Σύνδεσμος απόφασης


<< Επιστροφή

Απόφαση 1179 / 2010    (Ε, ΠΟΙΝΙΚΕΣ)

Θέμα
Αιτιολογίας επάρκεια, Καθυστέρηση καταβολής ασφαλιστικών εισφορών.




Περίληψη:
Παράβαση άρθρ. 1 § 1 ΑΝ 86/1967, άρθρ. 8 § 5 και 26 §§ 1, 5 ΑΝ 1846/1951. Αιτιολογία καταδικαστικής αποφάσεως. Απορρίπτει αίτηση.




Αριθμός 1179/2010

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
E' Ποινικό Τμήμα
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Κωνσταντίνο Κούκλη, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Χαράλαμπο Δημάδη, Βιολέττα Κυτέα-Εισηγήτρια, Γεώργιο Αδαμόπουλο και Αικατερίνη Βασιλακοπούλου-Κατσαβριά, Αρεοπαγίτες.

Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 30 Απριλίου 2010, με την παρουσία του Αντεισαγγελέως του Αρείου Πάγου Μιλτιάδη Ανδρειωτέλλη (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Ευδοκίας Φραγκίδη, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος - κατηγορουμένου ..., που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Απόστολο Μπανιώτη, περί αναιρέσεως της 546/2009 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Γιαννιτσών.
Με συγκατηγορουμένη την ....

Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Γιαννιτσών, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή και ο αναιρεσείων - κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 1 Οκτωβρίου 2009 αίτησή του αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 149/2010.

Αφού άκουσε
Τον πληρεξούσιο δικηγόρο του αναιρεσείοντος, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά, καθώς και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να απορριφθεί η προκείμενη αίτηση αναιρέσεως.

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά την παράγραφο 1 του άρθρου 1 του Α.Ν.86/1967 με τις εις την διάταξη αυτή οριζόμενες αθροιστικώς ποινές τιμωρείται όποιος υπέχει νόμιμη υποχρέωση καταβολής ασφαλιστικών εισφορών που βαρύνουν τον ίδιο (εργοδοτικών) ασχέτως ποσού, προς τους υπαγομένους στο Υπουργείο Εργασίας κάθε φύσεως Οργανισμούς Κοινωνικής Πολιτικής και Κοινωνικής Ασφαλίσεως η ειδικούς Λογαριασμούς και δεν τις καταβάλλει στους οργανισμούς αυτούς εντός ενός μηνός αφότου κατέστησαν απαιτητές, κατά δε την παράγραφο 2 του ιδίου άρθρου τιμωρείται για υπεξαίρεση με τις εις την εν λόγω διάταξη προβλεπόμενες αθροιστικώς ποινές όποιος παρακρατεί ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων εις αυτόν (εργατικές), με σκοπό αποδόσεώς των στους ανωτέρω κατά την παράγραφο 1 Οργανισμούς και δεν καταβάλλει ή δεν αποδίδει αυτές προς τους Οργανισμούς αυτούς εντός μηνός αφ'ότου κατέστησαν απαιτητές. Περαιτέρω από τις διατάξεις του άρθρου 26 παράγραφοι 1,5 του Α.Ν. 1846/1951 ως ετροποποιήθη και ισχύει, προκύπτει ότι για την καταβολή των εισφορών των ασφαλισμένων, επί παρεχόντων εξαρτημένη εργασία, ευθύνεται ο εργοδότης, ο οποίος υποχρεούται, κατά την πληρωμή των μισθών, να παρακρατεί τα τμήματα των εισφορών που βαρύνουν τους ασφαλισμένους. Ως εργοδότης, κατά τις άνω διατάξεις και κατά το άρθρο 8 παράγραφος 5 του ιδίου Α.Ν. 1846/1951 νοείται ένα ή περισσότερα φυσικά ή νομικά πρόσωπα, για λογαριασμό των οποίων προσφέρουν την εργασία τους τα υπαγόμενα στην ασφάλιση πρόσωπα. Κατά το άρθρο 16 του Κανονισμού Ασφαλίσεως ΙΚΑ, ως χρόνος καταβολής των εισφορών ορίζεται το ημερολογιακό τέλος του μηνός εντός του οποίου παρεσχέθη η εργασία ή η υπηρεσία, κατά δε το άρθρο 26 παράγραφος 3 του Α.Ν.1846/1951, ως χρόνος υπολογισμού των εισφορών ορίζεται ο ημερολογιακός μήνας εντός του οποίου παρεσχέθη η εργασία ή η υπηρεσία....Ο υπόχρεος οφείλει να καταβάλλει τις εισφορές στο ΙΚΑ, μέχρι την τελευταία εργάσιμη για τις δημόσιες υπηρεσίες ημέρα του επομένου μηνός από τον ανωτέρω οριζόμενο χρόνο. Ο χρόνος απασχολήσεως και καταβολής των μηνιαίων αποδοχών του προσωπικού που εμπλέκεται αμέσως με τον χρόνο τελέσεως των δύο αξιοποίνων πράξεων είναι κρίσιμος, όταν ασκεί επιρροή στην έρευνα της εξαλείψεως του αξιοποίνου των πράξεων αυτών λόγω παραγραφής.
Η καταδικαστική απόφαση έχει την απαιτουμένη από τις διατάξεις των άρθρων 93 παρ.3 του Συντάγματος και 139 του ΚΠΔ ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, η έλλειψη της οποίας ιδρύει τον εκ του άρθρου 510 παρ.1 στοιχ. Δ' ΚΠΔ λόγο αναιρέσεως, όταν αναφέρονται σ'αυτήν με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις τα προκύψαντα από την αποδεικτική διαδικασία πραγματικά περιστατικά, στα οποία εστηρίχθη η κρίση του δικαστηρίου για τη συνδρομή των αντικειμενικών και υποκειμενικών στοιχείων του εγκλήματος, οι αποδείξεις που τα θεμελιώνουν και οι νομικές σκέψεις υπαγωγής των περιστατικών αυτών στην εφαρμοσθείσα ουσιαστική ποινική διάταξη. Κατ'ακολουθίαν αυτών για την πληρότητα της αιτιολογίας της καταδικαστικής αποφάσεως για παράβαση του άρθρου 1 παρ.1, 2 Α.Ν. 86/1967 εγκλημάτων τα οποία είναι γνήσια παραλείψεως, συντελούμενα με την παράλειψη από τον εργοδότη της εμπροθέσμου καταβολής των εισφορών μέσα σε τριάντα ημέρες από το ημερολογιακό τέλος κάθε μηνός που παρέσχεθη η εργασία, πρέπει να περιεχόνται σ'αυτήν τα κρίσιμα περιστατικά για την θεμελίωση των δύο ως άνω αξιοποίνων πράξεων, τα οποία είναι η κατά συγκεκριμένο χρόνο απασχόληση, με σχέση εξαρτημένης εργασίας, ασφαλισμένου στους ως άνω Οργανισμούς προσωπικού και τα χρηματικά ποσά τα οποία, με βάση τις τακτικές αποδοχές του προσωπικού, όφειλε ο κατηγορούμενος εργοδότης να καταβάλει στον Ασφαλιστικό Οργανισμό ως εργοδοτικές ή εργατικές εισφορές και δεν κατέβαλε ή παρακράτησε (Ολ.ΑΠ 1/1996) και αναφορά, επί φυσικού προσώπου, φερομένου ως εργοδότη εκ της ασκήσεως επιχειρήσεως, των πραγματικών περιστατικών από τα οποία να προκύπτει η θέση τούτου στην επιχείρηση αυτή, καθώς και αν πρόκειται για προσωπική ή εταιρική επιχείρηση και ποία η νομική μορφή της τελευταίας και η θέση του κατηγορουμένου σ'αυτήν, ώστε να ανακύπτει υποχρέωσή του για παρακράτηση και απόδοση των εισφορών.
Στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από την προσβαλλομένη υπ'αριθμ.546/2009 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Γιαννιτσών, αυτό δικάσαν ως εφετείο, εδέχθη, μετά από αναφορά και αξιολόγηση των κατ'είδος αναφερομένων αποδεικτικών μέσων, "την κατάθεση του μάρτυρα κατηγορίας και του μάρτυρα υπεράσπισης, τα έγγραφα που αναγνώστηκαν στο ακροατήριο" (εδέχθη) τα εξής πραγματικά περιστατικά: "Οι κατηγορούμενοι στην ..., κατά τον έλεγχο της 16-1-2007 ως εργοδότες επιχείρησης με αντικείμενο "παραγωγή κουλουριών" και με την επωνυμία "... Ο.Ε" και έχοντας απασχολήσει κατά τη χρονική περίοδο από 1-6-2006 έως 30-10-2005 στην επιχείρησή τους αυτή προσωπικό με σχέση εξαρτημένης με αμοιβή εργασίας, που ασφαλίζονταν στο Ιδρυμα Κοινωνικών Ασφαλίσεων, δεν κατέβαλαν για την ασφάλιση του παραπάνω προσωπικού τις οφειλόμενες στο ΙΚΑ εισφορές για το παραπάνω διάστημα, συνολικού ποσού 2080,59 ευρώ, μέχρι την τελευταία εργάσιμη ημέρα για τις Δημόσιες Υπηρεσίες του επόμενου μήνα, εκείνου μέσα στο οποίο η εργασία παρασχέθηκε και ειδικότερα έχοντας νόμιμη υποχρέωση καταβολής των βαρυνουσών τους ίδιους ασφαλιστικών εισφορών (ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΕΣ), ποσού 2.080,59 ευρώ, δεν κατέβαλαν αυτές στον άνω Οργανισμό μέσα στο μήνα κατά τον οποίον οι εισφορές έγιναν απαιτητές. Επομένως πρέπει να κηρυχθούν ένοχοι οι κατηγορούμενοι αλλά να τους αναγνωρισθούν τα ελαφρυντικά του άρθρου 84 παρ.2β Π.Κ., διότι ωθήθηκαν στην τέλεση της πράξεώς τους από μη ταπεινά αίτια". Με τις παραδοχές αυτές το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Γιαννιτσών διέλαβε στην προσβαλλομένη απόφασή του την απαιτουμένη ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, αφού εκθέτει σ'αυτήν με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά τα πραγματικά περιστατικά, τα οποία απεδείχθησαν από την ακροαματική διαδικασία και συγκροτούν την αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση της αξιοποίνου πράξεως, για την οποία κατεδικάσθη ο κατηγορούμενος αναιρεσείων, καθώς και τους συλλογισμούς, με βάση τους οποίους έκανε την υπαγωγή τους στις προαναφερόμενες ουσιαστικές ποινικές διάταξεις που εφήρμοσε των άρθρων 1 και 2 Α.Ν.86/1967 και 375 ΠΚ. Ειδικότερα αναφέρεται στην πληττομένη απόφαση το ύψος των εργοδοτικών εισφορών, οι εργοδότες, μέλη της ομορρύθμου εταιρίας, που απησχόλησαν το προσωπικό, ως ομόρρυθμοι εταίροι, με σχές εξαρτημένης εργασίας εξού και η υποχρέωση του αναιρεσείοντος προς καταβολήν των άνω εισφορών, το χρονικό διάστημα, κατά το οποίο το απησχόλησαν, εκ του οποίου αναγκαίως συνάγεται και ο χρόνος τελέσεως της πράξεως, μη απαιτουμένης ειδικοτέρας αναφοράς του χρόνου τελέσεως των μερικοτέρων πράξεων, η οποία (αναφορά τελέσεως) είναι αναγκαία όταν ασκεί επιρροή στην έρευνα εξαλείψεως του αξιοποίνου λόγω παραγραφής, και ο ασφαλιστικός οργανισμός (ΙΚΑ) στον οποίον ήσαν ασφαλισμένοι οι μισθωτοί.
Συνεπώς ο σχετικός μόνος λόγος αναιρέσεως περί ελλείψεως ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας από την απόφαση, εκ του ότι δεν αναφέρεται ο χρόνος τελέσεως των μερικοτέρων πράξεων ως και η ιδιότης του αναιρεσείοντος ως υποχρέου, είναι αβάσιμος και απορριπτέος. Οι αιτιάσεις του αναιρεσείοντος ότι πρόκειται περί ετερορρύθμου εταιρίας, εις την οποίαν ούτος είναι το ετερόρρυθμο μέλος, αλυσιτελώς προβάλλονται, ερειδόμεναι επί αναληθούς προϋποθέσεως, διότι, κατά τις παραδοχές της αποφάσεως, η υποχρέωσή του προς καταβολή των εισφορών απορρέει από την ιδιότητά του ως ομορρύθμου μέλους της ομορρύθμου εταιρίας υπό την επωνυμία ".... Ο.Ε".
Κατ'ακολουθίαν αυτών η κρινομένη αίτηση αναιρέσεως πρέπει να απορριφθεί στο σύνολό της ως κατ'ουσίαν αβάσιμη, καταδικασθεί δε ο αναιρεσείων στα δικαστικά έξοδα (αρθρ.583 παρ.1 ΚΠΔ).

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την υπ'αριθμ.5/1-10-2009 αίτηση του ... για αναίρεση της υπ'αριθμ.546/2009 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Γιαννιτσών. Και
Καταδικάζει τον αναιρεσείοντα στα δικαστικά έξοδα, εξ ευρώ διακοσίων είκοσι (220).
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 20 Μαΐου 2010. Και
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 4 Ιουνίου 2010.

Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ H ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

<< Επιστροφή