Θέμα
Αιτιολογίας επάρκεια, Αιτιολογίας ανεπάρκεια, Αποδεικτικά μέσα, Πολιτικός ενάγων.
Περίληψη:
Αιτιολογία δικαστικής αποφάσεως: Η μνεία των αποδεικτικών μέσων, κατά το είδος τους, ιδρύει τον από άρθρο 510 παρ. 1 Δ ΚΠΔ λόγο αναιρέσεως. Από την αναφορά στην απόφαση ότι λήφθηκαν υπόψη «οι καταθέσεις των μαρτύρων κατηγορίας και υπερασπίσεως» προκύπτει αναμφισβήτητα ότι λήφθηκαν υπόψη και οι χωρίς όρκο καταθέσεις των πολιτικώς εναγόντων.
Αριθμός 1828/2007
Το Δικαστήριο του Αρείου Πάγου
E' Ποινικό Τμήμα
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Ηρακλή Κωνσταντινίδη, Αντιπρόεδρο Αρείου Πάγου, Κωνσταντίνο Κούκλη - Εισηγητή, Ελευθέριο Νικολόπουλο, Αναστάσιο Λιανό και Βιολέττα Κυτέα, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 21 Σεπτεμβρίου 2007, με τη παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Αντωνίου Μύτη (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Ευδοκίας Φραγκίδη, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, για αναίρεση της υπ' αριθμ. 3031/2006 απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης, με κατηγορούμενους τους: 1) x1 και 2) x2, οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν από τους πληρεξουσίους δικηγόρους τους Σωτήριο Νίκα και Νικολέττα Μπασδέκη, με πολιτικώς ενάγοντες τους: 1) ψ1, ο οποίος εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Θεόδωρο Ζευκιλή και 2)ψ2, η οποία δεν παραστάθηκε στο ακροατήριο.
Το Τριμελές Εφετείο Θεσσαλονίκης, με την ως άνω απόφασή του, διέταξε όσα αναφέρονται σ' αυτή, και ο αναιρεσείων Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, ζητεί τώρα την αναίρεση της απόφασης αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην με αριθμό και ημερομηνία 15/27-3-2007 έκθεση αναιρέσεώς του, που συντάχθηκε ενώπιον του Γραμματέως του Ποινικού Τμήματος του Αρείου Πάγου Γεωργίου Σωφρονιάδη και καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 509/2007.
Αφού άκουσε τον Αντεισαγγελέα ο οποίος πρότεινε να γίνει δεκτή η έκθεση αναίρεσης του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου και τους πληρεξουσίους των παραστάντων κατηγορουμένων και του πρώτου, παραστάντος, πολιτικώς ενάγοντος, που με προφορική ανάπτυξη ζήτησαν όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η από τα άρθρα 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 ΚΠΔ απαιτουμένη ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία της δικαστικής αποφάσεως, η έλλειψη της οποίας ιδρύει τον από το άρθρο 510 παρ. 1Δ του ιδίου Κώδικος, λόγο αναιρέσεως, περιλαμβάνει και την μνεία των αποδεικτικών μέσων, κατά το είδος τους, τα οποία έλαβε υπόψη το δικαστήριο για τον σχηματισμό της καταδικαστικής ή απαλλακτικής ή όποιας άλλης κρίσεώς του. Ειδικότερη αναφορά των αποδεικτικών μέσων, όπως τα ονόματα των εξετασθέντων μαρτύρων κλπ. δεν είναι αναγκαία, όπως και η αναφορά των περιστατικών που προέκυψαν από καθένα εξ αυτών, πρέπει, όμως, να υπάρχει βεβαιότητα, για την οποία αρκεί η μνεία όλων, έστω κατά το είδος τους (μάρτυρες, έγγραφα κλπ), ότι το δικαστήριο έλαβε υπόψη του το σύνολο τούτων και όχι ορισμένα μόνον από αυτά, το γεγονός δε ότι εξαίρονται ορισμένοι δεν υποδηλώνει, ότι δεν λήφθηκαν υπόψη τα άλλα. Η κατά το άρθρο 178 ΚΠΔ, απαρίθμηση των αποδεικτικών μέσων, κατά την ποινική διαδικασία, είναι ενδεικτική και αφορά τα κυριότερα μόνον από αυτά, χωρίς να αποκλείει άλλα. Η κατάθεση του πολιτικώς ενάγοντος, ο οποίος είναι μεν διάδικος, κατά την ποινική διαδικασία, αλλά και βασικός μάρτυρας κατηγορίας, δεν αποτελεί ιδιαίτερο είδος αποδεικτικού μέσου και συνιστά μαρτυρία, που δεν είναι αναγκαίο να μνημονεύεται ειδικά στην αιτιολογία της αποφάσεως, μεταξύ των αποδεικτικών μέσων που έλαβε υπόψη το δικαστήριο, ειδικότερα μάλιστα, όταν προκύπτει με βεβαιότητα από το όλο περιεχόμενον αυτής (αιτιολογίας), ότι ελήφθη υπόψη από το δικαστήριο. Στην προκειμένη περίπτωση, στην αιτιολογία της προσβαλλομένης υπ' αριθμ. 3031/2006 αθωωτικής αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης, αναφέρεται, σε σχέση με τα αποδεικτικά μέσα, ότι το δικαστήριο έλαβε υπόψη του ".....τις καταθέσεις των μαρτύρων κατηγορίας και της υπεράσπισης που εξετάστηκαν στο δικαστήριο τούτο, τα πρακτικά της πρωτοβάθμιας δίκης που αναγνώστηκαν, τα έγγραφα που αναφέρονται στα πρακτικά της δίκης, την απολογία της β' κατηγορουμένης στο ακροατήριο και την όλη αποδεικτική διαδικασία". Από την παράθεση αυτή, χωρίς αμφιβολία προκύπτει ότι το δικαστήριο, έλαβε υπόψη του και συνεκτίμησε, με τα άλλα αποδεικτικά μέσα και τις καταθέσεις των πολιτικώς εναγόντων ψ1 και ψ2, οι οποίοι αναφέρονται στα πρακτικά, ως μάρτυρες κατηγορίας και δεν χρειαζόταν να γίνει ειδική αναφορά, ότι λήφθηκαν υπόψη και οι καταθέσεις των πολιτικώς εναγόντων, τόσο μάλλον καθόσον στην αρχή της αιτιολογίας της αποφάσεως, γίνεται μνεία περί λήψεως υπόψη "των καταθέσετων των μαρτύρων κατηγορίας και υπερασπίσεως", χωρίς διάκριση αν ορισμένοι από αυτούς εξετάστηκαν ενόρκως ή χωρίς όρκο. Προσθέτως, αφού λήφθηκαν υπόψη και τα αναγνωσθέντα πρακτικά της πρωτοβάθμιας δίκης, αναγκαίως εντεύθεν έπεται, ότι λήφθηκαν υπόψη και αξιολογήθηκαν και οι χωρίς όρκο καταθέσεις των πολιτικώς εναγόντων, οι οποίες περιλαμβάνονται στα εν λόγω πρακτικά.
Επομένως, η υπό κρίση αίτηση αναιρέσεως του Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου, κατά τον μοναδικό, από το άρθρο 510 παρ. 1Δ ΚΠΔ, λόγο αυτής, με τον οποίο προβάλλεται η ελλιπής αιτιολογία της αποφάσεως, σε σχέση με την αναφορά των αποδεικτικών μέσων που έλαβε υπόψη το δικαστήριο, πρέπει να απορριφθεί, ως αβάσιμη.
Για τους λόγους αυτούς
Απορρίπτει την από 27 Μαρτίου 2007 αίτηση του Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου για αναίρεση της υπ' αριθμ. 3031/2006 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε, στην Αθήνα, στις 28 Σεπτεμβρίου 2007. Και,
Δημοσιεύθηκε, στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο, στις 9 Οκτωβρίου 2007.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ