Αυτόματη μετάφραση - Automatic translation (Google translate)

Σύνδεσμος απόφασης


<< Επιστροφή

Απόφαση 1898 / 2008    (ΣΤ, ΠΟΙΝΙΚΕΣ)

Θέμα
Εισαγγελέας Αρείου Πάγου, Νομίμου βάσεως έλλειψη, Έγκληση, Φθορά ξένης ιδιοκτησίας.




Περίληψη:
Φθορά ξένης ιδιοκτησίας κατά συναυτουργία και κατ΄ εξακολούθηση και μεμονωμένα. Λόγος αναίρεσης: Έλλειψη νόμιμης βάσης. Σε περίπτωση που υποβληθεί η έγκληση από μη δικαιούμενο πρόσωπο, το δικαστήριο πρέπει, κατ’ εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 370 παρ. γ΄ ΚΠΔ, να κηρύξει απαράδεκτη την ασκηθείσα ποινική δίωξη. Κάθε άλλη ενέργεια αυτού, όπως εάν ο δικαιούμενος έλαβε γνώση της αξιόποινης πράξης και αν παρήλθε το τρίμηνο για την υποβολή της, δεν διαφοροποιεί τα πράγματα, γιατί η ποινική δίωξη κινήθηκε με βάση την έγκληση του μη δικαιούμενου προς υποβολή προσώπου. Απορρίπτει.





Αριθμός 1898/2008


ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ


Στ' Ποινικό Τμήμα


Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Κωνσταντίνο Κούκλη, Προεδρεύοντα Αρεοπαγίτη (κωλυομένου του Αντιπροέδρου του Αρείου Πάγου Γεωργίου Σαραντινού), που ορίστηκε με την με αριθμό 57/01.04.20082008 Πράξη του Προέδρου του Αρείου Πάγου, Βασίλειο Λυκούδη, Ανδρέα Τσόλια, Ιωάννη Παπουτσή - Εισηγητή και Νικόλαο Ζαΐρη, Αρεοπαγίτες.

Συνήλθε ΣΕ δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 6 Μαΐου 2008, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ιωάννη Χρυσού (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Πελαγίας Λόζιου, για να δικάσει την αίτηση του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, περί αναιρέσεως της 2301/2007 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Βόλου. Με κατηγορούμενους τους: 1) ....... 2) ....... που εκπροσωπήθηκαν από τον πληρεξούσιο δικηγόρο τους Νικόλαο Παπαπέτρου. Με πολιτικώς ενάγουσα τηνΨ1, που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Σπυρίδωνα Τσιουράκη.
Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Βόλου, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και ο αναιρεσείων Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου ζητεί τώρα την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην με αριθμό και ημερομηνία 3/11.01.2008 έκθεση αναιρέσεως, η οποία συντάχθηκε ενώπιον της Γραμματέως του Ποινικού Τμήματος του Αρείου Πάγου Γεωργίας Στεφανοπούλου και καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 56/2008.

Αφού άκουσε Τον Αντεισαγγελέα, που ζήτησε να γίνει δεκτή η έκθεση αναίρεσης και τους πληρεξουσίους δικηγόρους των διαδίκων, που ζήτησαν όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά.

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ι. Από τις διατάξεις των άρθρων 117 παρ. 1 και 383 του Π.Κ. προκύπτει, ότι το αξιόποινο του εγκλήματος της φθοράς ξένης ιδιοκτησίας, που προβλέπεται και τιμωρείται από τη διάταξη του άρθρου 381 του ίδιου Κώδικα, εξαλείφεται αν ο αμέσως εκ της φθοράς ή καταστροφής του πράγματος παθών δεν υποβάλλει έγκληση ενός τριών μηνών από την ημέρα που έλαβε γνώση της πράξεως που τελέστηκε και του προσώπου που την τέλεσε ή ενός από τους συμμετόχους της. Περαιτέρω, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 370 του Κ.Π.Δ. η ποινική δίκη τελειώνει α)... β)... γ) με την κήρυξη της ποινικής δίωξης απαράδεκτης, εκτός των άλλων περιπτώσεων και όταν δεν υπάρχει η έγκληση, περίπτωση στην οποία υπάγεται και η υποβολή έγκλησης από μη δικαιούμενο πρόσωπο. Περαιτέρω, από τη διάταξη του άρθρου 505 παρ. 2 του Κ.Π.Δ. προκύπτει ότι ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου μπορεί, μέσα στην προθεσμία που ορίζεται από το άρθρο 479 παρ. 2 του ίδιου Κώδικα, να ζητήσει την αναίρεση οποιασδήποτε αποφάσεως, οποιουδήποτε δικαστηρίου και για όλους τους λόγους που αναφέρονται στη διάταξη του άρθρου 510 παρ. 1 του ίδιου Κώδικα, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται και εκείνη της εκ πλαγίου παράβασης της εφαρμοσθείσας ουσιαστικής ποινικής διάταξης.
Στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από την προσβαλλόμενη υπ' αρ. 2301/2007 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Βόλου, που δίκασε σε δεύτερο βαθμό, η εναντίον των κατηγορουμένων ασκηθείσα ποινική δίωξη για φθορά ξένης ιδιοκτησίας κατά συναυτουργία και κατ' εξακολούθηση και μεμονωμένα, έπαυσε οριστικά, κατ' άρθρον 370 περ. β Κ.Π.Δ. Για να αχθεί στην κρίση του αυτή, το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Βόλου, διέλαβε στην προσβαλλόμενη απόφασή του την εξής αιτιολογία: "Σύμφωνα με το άρθρο 117 του Π.Κ., όταν ο νόμος απαιτεί έγκληση για την ποινική δίωξη κάποιας αξιόποινης πράξης, το αξιόποινο αποτέλεσμα εξαλείφεται αν ο δικαιούχος δεν υποβάλλει την έγκληση μέσα σε τρεις μήνες από την ημέρα που έλαβε γνώση για την πράξη που τελέστηκε και για το πρόσωπο που την τέλεσε ή για έναν από τους συμμέτοχους της. Το ίδιο αποτέλεσμα συνεπάγεται και η ρητή δήλωση του δικαιούχου της έγκλησης ενώπιον της αρμόδιας αρχής, ότι παραιτείται από το δικαίωμα της έγκλησης. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, δικαιούμενο πρόσωπο να υποβάλλει έγκληση για το αδίκημα της φθοράς ξένης ιδιοκτησίας είναι ο γιος της εγκαλούσας, Ψ, στον οποίο η εγκαλούσα Ψ1 μεταβίβασε με γονική παροχή την ψιλή κυριότητα του ακινήτου της, σύμφωνα με το υπ' αριθμ. ...... συμβόλαιο του συμ/φου Βόλου Ιωάννη Γαλλέα, που μεταγράφηκε στα βιβλία μεταγραφών του Υποθηκοφυλακείου Βόλου, στον τόμο ... και αριθμό .... και φέρεται ως κύριος των συστατικών του ακινήτου, ήτοι των τοποθετηθέντων πασσάλων, του συρματοπλέγματος και των σωλήνων υδροδότησης, ενώ η εγκαλούσα έχει δικαίωμα επικαρπίας, δηλαδή χρήσης και κάρπωσης του ακινήτου. Επομένως, επειδή δεν έχει υποβληθεί από το δικαιούμενο πρόσωπο έγκληση μέσα σε τρεις μήνες από την ημέρα που τελέστηκε η πράξη, πρέπει, σύμφωνα με το παραπάνω άρθρο και σε συνδυασμό με το άρθρο 370 παρ. 2 του Κ.Π.Δ., να παύσει οριστικά η ποινική δίωξη κατά των κατηγορουμένων για την ως άνω πράξη". Από τις παραδοχές αυτές προκύπτει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση, δέχθηκε, κατά την ανέλεγκτη κρίση της, ότι δικαιούμενο πρόσωπο προς υποβολή της σχετικής έγκλησης σε βάρος των κατηγορουμένων, για την αναφερόμενη πράξη της φθοράς ξένης ιδιοκτησίας, είναι ο Ψ και όχι η μητέρα του Ψ1, η οποία και είχε υποβάλει την έγκληση, με βάση την οποία ασκήθηκε η ποινική δίωξη. Το σφάλμα της προσβαλλόμενης απόφασης, έγκειται εις το ότι, μετά την κατά τα άνω διαπίστωση του δικαιούμενου προσώπου προς υποβολή της σχετικής έγκλησης, έπρεπε, κατ' εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 370 παρ. γ' του Κ.Π.Δ., να κηρύξει απαράδεκτη την ποινική δίωξη, ως εκ του ότι η έγκληση υποβλήθηκε από μη δικαιούμενο πρόσωπο και όχι να παύσει αυτήν οριστικά, κατ' εφαρμογή της παρ. β του ως άνω άρθρου. Το γεγονός ότι άλλος είναι ο δικαιούμενος να υποβάλει την έγκληση και αν αυτός έλαβε γνώση των παρανόμων ενεργειών των κατηγορουμένων ή όχι και εάν υπάρχει ακόμη στάδιο υποβολής της σχετικής έγκλησης, δεν διαφοροποιεί τα πράγματα, αφού, στη συγκεκριμένη περίπτωση, η ποινική μεταχείριση των κατηγορουμένων είναι πάντοτε συνδεδεμένη με την, κατά τα άνω, υποβληθείσα έγκληση από τη μη δικαιούμενη προς τούτο Ψ1 , με βάση την οποία ασκήθηκε η ποινική δίωξη, κάθε άλλη δε κρίση, πέραν της, έστω με λανθασμένη εφαρμογή της παρ. β αντί της παραγ. γ του άρθρου 370 του Κ.Π.Δ., εξανεχθείσας, θα σήμαινε υπέρβαση εξουσίας, ήτοι παράβαση του άρθρου 510 παρ. 1 στοιχ. Η' Κ.Π.Δ.
Με τα δεδομένα αυτά, ο μοναδικός λόγος της ένδικης αίτησης αναίρεσης του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, με τον οποίο προβάλλεται η αιτίαση ότι η προσβαλλόμενη απόφαση στερείται νόμιμης βάσης, διότι προκύπτει ασάφεια από τις παραδοχές της, για το αν και πότε το δικαιούμενο σε υποβολή εγκλήσεως πρόσωπο, έλαβε γνώση της αξιόποινης πράξεις των κατηγορουμένων και αν παρήλθε άπρακτη η τρίμηνη προθεσμία για την υποβολή της, προκειμένου να εξαλειφθεί το αξιόποινο, είναι αβάσιμος και πρέπει να απορριφθεί, όπως πρέπει να απορριφθεί και η αίτηση αναίρεσης.-

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Απορρίπτει την υπ' αρ. 3/2008 αίτηση του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, για αναίρεση της υπ' αρ. 2301/2007 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Βόλου.

Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 30 Μαΐου 2008. Και
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στις 22 Ιουλίου 2008.

Ο ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

<< Επιστροφή