Θέμα
Αναιρέσεως απαράδεκτο, Πληρεξουσιότητα.
Περίληψη:
Αναίρεση καταδικαστικής αποφάσεως με την επίκληση των λόγων της ελλείψεως ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας και απόλυτης ακυρότητας. Απαράδεκτη η αναίρεση, γιατί στην αίτηση αναιρέσεως δεν προσαρτάται πληρεξούσιο ή εξουσιοδότηση του αναιρεσείοντος, δεδομένου ότι ο παραστάς συνήγορος στη δίκη που εκδόθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση, δεν είναι το ίδιο πρόσωπο με εκείνο που υπέγραψε την αναίρεση. Δεν αντίκειται στο άρθρο 6 της ΕΣΔΑ. Απορρίπτει την αναίρεση. (Ομοίως ΑΠ 102/2008 και 444/2008).
Αριθμός 2123/2008
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Ζ' Ποινικό Τμήμα - Σε Συμβούλιο
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Γρηγόριο Μάμαλη, Προεδρεύοντα Αρεοπαγίτη (ως αρχαιότερο μέλος της συνθέσεως), Νικόλαο Ζαΐρη - Εισηγητή, Νικόλαο Κωνσταντόπουλο, Παναγιώτη Ρουμπή και Κωνσταντίνο Φράγκο, Αρεοπαγίτες.
Με την παρουσία και του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ανδρέα Ζύγουρα (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και του Γραμματέως Χρήστου Πήτα.
Συνήλθε σε συμβούλιο στο Κατάστημά του στις 17 Σεπτεμβρίου 2008, προκειμένου να αποφανθεί για την αίτηση του αναιρεσείοντος - κατηγορουμένου Χ, που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Χρήστο Μυλωνόπουλο, περί αναιρέσεως της 75153/2007 αποφάσεως του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών. Το Μονομελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και ο αναιρεσείων - κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 18.10.2007 αίτησή του αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 168/2008.
Έπειτα ο Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ανδρέας Ζύγουρας εισήγαγε για κρίση στο Συμβούλιο τη σχετική δικογραφία με την πρόταση του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γεωργίου Βλάσση με αριθμό 184/14.4.2008, στην οποία αναφέρονται τα ακόλουθα:
Εισάγω, σύμφωνα με το άρθρο 476 παρ. 1 ΚΠΔ, την από 18-10-2007 αίτηση αναιρέσεως του Χ κατά της υπ'αριθμ. 75153/2007 απόφασης του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών, με την οποία καταδικάσθηκε σε ποινή φυλάκισης είκοσι (20) ημερών, μετατραπείσα προς 4,40 ευρώ ημερησίως, για έκδοση ακάλυπτης επιταγής και εκθέτω τα εξής:
Κατά το άρθρο 476 παρ. 1 ΚΠΔ όταν το ένδικο μέσο ασκήθηκε από πρόσωπο που δεν είχε το δικαίωμα ή εναντίον αποφάσεως ή βουλεύματος για τα οποία δεν προβλέπεται ή όταν ασκήθηκε εκπρόθεσμα ή χωρίς να τηρηθούν οι διατυπώσεις που ορίζονται από το νόμο για την άσκησή του, είναι απαράδεκτο και ως τέτοιο απορριπτέο. Εξάλλου, από τις διατάξεις του άρθρου 465 παρ. 1 και 2 ΚΠΔ προκύπτει ότι ο δικηγόρος που ασκεί το ένδικο μέσο για λογαριασμό του εντολέα του, εφόσον δεν έχει παραστεί στη συζήτηση του δικαστηρίου που εξέδωσε την προσβαλλομένη απόφαση πρέπει να είναι εφοδιασμένος με το σχετικό έγγραφο της πληρεξουσιότητας (αρ. 96 παρ. 2 - 42 παρ. 2 ΚΠΔ), το οποίο πρέπει να επισυνάπτεται στο ένδικο μέσο ή να προσκομίζεται στον αρμόδιο γραμματέα μέσα σε είκοσι ημέρες από την άσκησή του, διαφορετικά είναι απαράδεκτο και η έλλειψή του δεν θεραπεύεται εκ των υστέρων (ΑΠ 1279/2000, ΑΠ 1457/2003). Η εντολή δε του διαδίκου προς τον αντιπρόσωπο για άσκηση ενδίκου μέσου πρέπει να υπάρχει κατά το χρόνο της άσκησής του και απλώς μπορεί να προσκομισθεί μέσα σε είκοσι ημέρες από αυτή (Συμ. ΑΠ 713/2003, Συμ. ΑΠ 714/2003, ΑΠ 1401/1996, ΑΠ 1060/1990).
Στην προκειμένη περίπτωση, στις 18-10-2007 επιδόθηκε νομοτύπως στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου η από 18-10-2007 αίτηση του Χ για αναίρεση της υπ'αριθμ. 75153/20-7-2007 απόφασης του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών (καταχωρηθείσα στο ειδικό βιβλίο την 8-10-2007) με την οποία καταδικάσθηκε σε ποινή φυλάκισης 20 ημερών (μετατραπείσα προς 4,40 ευρώ ημερησίως) για έκδοση ακάλυπτης επιταγής, που υπογράφεται από τον δικηγόρο Αθηνών Χρίστο Μυλωνόπουλο, χωρίς όμως από τα στοιχεία της δικογραφίας να προκύπτει η ύπαρξη πληρεξουσίου (ή άλλης γραπτής εξουσιοδότησης) του καταδικασθέντος Χ, με το οποίο να δίδεται εντολή στον ανωτέρω δικηγόρο να ασκήσει αναίρεση ως αντιπρόσωπός του, αφού ο εν λόγω δικηγόρος δεν παρέστη για λογαριασμό του κατηγορουμένου στη συζήτηση του Δικαστηρίου που εξέδωσε την ως άνω απόφαση.
Είναι λοιπόν προφανές ότι η παραπάνω αίτηση αναιρέσεως ασκήθηκε χωρίς την τήρηση των διατυπώσεων που ορίζονται από το νόμο και πρέπει επομένως να απορριφθεί ως απαράδεκτη και να επιβληθούν τα δικαστικά έξοδα στον αναιρεσείοντα.
Για τους λόγους αυτούς
Π ρ ο τ ε ί ν ω να απορριφθεί η από 18-10-2007 αίτηση αναιρέσεως, που ασκήθηκε από τον κατηγορούμενο Χ, δια του δικηγόρου Αθηνών Χρίστου Μυλωνόπουλου, κατά της υπ'αριθμ. 75153/2007 αποφάσεως του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών και να επιβληθούν τα δικαστικά έξοδα στον αναιρεσείοντα.
Αθήνα 3 Μαρτίου 2008
Ο Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γεώργιος Βλάσσης
Αφού άκουσε τον πληρεξούσιο του αναιρεσείοντος, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά, και τον Αντεισαγγελέα, που αναφέρθηκε στην παραπάνω εισαγγελική πρόταση και έπειτα αποχώρησε.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Σύμφωνα με το άρθρο 465 παρ. 1 ΚΠΔ, ο διάδικος μπορεί να ασκήσει το ένδικο μέσο που του ανήκει είτε αυτοπροσώπως, είτε μέσω αντιπροσώπου που έχει εντολή κατά τους όρους του άρθρου 96 παρ. 1. Το πληρεξούσιο ή επικυρωμένο αντίγραφό του προσαρτάται στη σχετική έκθεση. Περαιτέρω, σύμφωνα με την παρ. 2 του ίδιου άρθρου, το ένδικο μέσο κατά της καταδικαστικής αποφάσεως, που παρέχεται σ'εκείνον που καταδικάσθηκε μπορεί να ασκηθεί για λογαριασμό του και από το συνήγορο που είχε παραστεί στη συζήτηση. Τέλος, σύμφωνα με το άρθρο 476 παρ. 1 ΚΠΔ, όταν το ένδικο μέσο ασκήθηκε, πλην άλλων περιπτώσεων, από πρόσωπο που δεν είχε το δικαίωμα να το ασκήσει ή χωρίς να τηρηθούν οι διατυπώσεις που ορίζονται από το νόμο για την άσκησή του, το δικαστικό συμβούλιο ή το δικαστήριο (ως συμβούλιο) που είναι αρμόδιο να κρίνει σχετικά, ύστερα από πρόταση του Εισαγγελέα και αφού ακούσει τους διαδίκους που τυχόν εμφανισθούν, κηρύσσει απαράδεκτο το ένδικο μέσο και διατάσσει την εκτέλεση της αποφάσεως που έχει προσβληθεί και την καταδίκη στα έξοδα εκείνου που άσκησε το ένδικο μέσο.
Στην προκειμένη περίπτωση, με την υπό κρίση αίτηση αναιρέσεως προσβάλλεται η υπ' αριθ. 75153/2007 απόφαση του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών, με την οποία ο αναιρεσείων καταδικάσθηκε, κατ' έφεση, σε φυλάκιση 20 ημερών, για την πράξη της έκδοσης ακάλυπτης επιταγής. Τη συγκεκριμένη αναίρεση άσκησε εμπρόθεσμα, για λογαριασμό του παραπάνω καταδικασθέντος, ο δικηγόρος Αθηνών Χρήστος Μυλωνόπουλος, χωρίς, όμως, να έχει την ιδιότητα του παραστάντος δικηγόρου, όπως τούτο προκύπτει από τα πρακτικά της προσβαλλόμενης αποφάσεως, αφού ο αναιρεσείων είχε εκπροσωπηθεί στη δίκη εκείνη από το συνήγορό του Μιλτιάδη Καραγιάννη, μέλος του Δ. Σ. Αθηνών. Επομένως, και δεδομένου ότι για την ασκηθείσα αίτηση αναιρέσεως ο παραπάνω δικηγόρος Χρήστος Μυλωνόπουλος, όχι μόνο δεν επικαλείται, αλλά ούτε προσαρτάται στην συνταχθείσα αίτηση αναιρέσεως πληρεξούσιο έγγραφο ή έγγραφη εξουσιοδότηση του αναιρεσείοντος, με την οποία να παρέχεται η σχετική εντολή για την άσκηση του κρινόμενου ενδίκου μέσου, τούτο ασκήθηκε απαραδέκτως. Η με ημερομηνία 7-9-2007 εξουσιοδότηση του αναιρεσείοντος που προσκομίζεται το πρώτον ενώπιον του δικαστηρίου τούτου από τον παριστάμενο και υπογράφοντα την αίτηση αναιρέσεως συνήγορό του, έπρεπε σύμφωνα με την προαναφερόμενη διάταξη του άρθρου 465 παρ. 1 Κ.Π.Δ, να είχε επισυναφθεί στην έκθεση ασκήσεως του ενδίκου τούτου μέσου, αμέσως με την άσκηση αυτού, μη συντρεχούσης περιπτώσεως νομίμου προσκομιδής της στον γραμματέα ενώπιον του οποίου ασκήθηκε η αίτηση αναιρέσεως εντός της 20ημέρου προθεσμίας που προβλέπεται από την άνω διάταξη, αφού ο αναιρεσείων, που εκπροσωπήθηκε από το συνήγορό του, ήταν παρών κατά την απαγγελία της καταδικαστικής αποφάσεως, όπως προκύπτει από την παραδεκτή επισκόπηση της προσβαλλόμενης απόφασης. Σε κάθε, όμως, περίπτωση η προβλεπόμενη από το άρθρο 465 παρ.1 σε συνδυασμό με το άρθρο 476 παρ.1 του Κ.Π.Δ, κύρωση στην περίπτωση της μη προσάρτησης του πληρεξουσίου ή επικυρωμένου αντιγράφου του, στην έκθεση ασκήσεως ενδίκου μέσου, δεν έρχεται σε αντίθεση με τη διάταξη του άρθρου 6 παρ.1 της ΕΣΔΑ, και 2 παρ.1 του 7ου πρωτοκόλλου ΕΣΔΑ και άρθρο 20 παρ.1, και 25 παρ. 1 εδ. τελευταίο του Συντάγματος. Άλλωστε, παρέχεται η χρονική δυνατότητα των 20 ημερών, στην περίπτωση της μη προσάρτησης του πληρεξουσίου ή της εξουσιοδοτήσεως, να προσκομιστεί μέσα στην προθεσμία αυτή, προκειμένου να καλυφθεί οποιαδήποτε τυπική παράλειψη του αναιρεσείοντος ή του συνηγόρου του, η οποία στην προκείμενη περίπτωση δεν μπορεί να θεραπευθεί. Επίσης, θα πρέπει να σημειωθεί, ότι στο δικόγραφο της αιτήσεως αναιρέσεως, που κοινοποιήθηκε στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, την 18-10-2007, σύμφωνα με την επ' αυτού σχετική επισημείωση της δικαστικής επιμελήτριας ..., δεν γίνεται οποιαδήποτε μνεία ή αναφορά ότι προσαρτήθηκε το σχετικό πληρεξούσιο ή η αντίστοιχη εξουσιοδότηση. Κατόπιν όλων των ανωτέρω, πρέπει σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 465, 476 παρ. 1 και 513 παρ. 1α ΚΠΔ, να απορριφθεί ως απαράδεκτη, η υπό κρίση αίτηση αναιρέσεως και να επιβληθούν στον παραπάνω αναιρεσείοντα τα δικαστικά έξοδα (άρθρα 476 παρ. 1, 583 παρ. 1 ΚΠΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την από 18 Οκτωβρίου 2007 και με αριθμό πρωτ. 9252 αίτηση του Χ για αναίρεση της υπ' αριθμό 75.153/20-7-2007 αποφάσεως του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών. Και
Καταδικάζει τον αναιρεσείοντα στα δικαστικά έξοδα, που ανέρχονται σε διακόσια είκοσι (220) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 26 Σεπτεμβρίου 2008. Και
Εκδόθηκε στην Αθήνα στις 8 Οκτωβρίου 2008.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ