Θέμα
Αιτιολογίας ανεπάρκεια, Νομίμου βάσεως έλλειψη, Καθυστέρηση αποδοχών εργαζομένου.
Περίληψη:
ΑΝ 690/1945. Αναιρείται 1) για έλλειψη αιτιολογίας, ως προς ύψος αποδοχών, είδος εργασίας κλπ., 2) έλλειψη νόμιμης βάσης (εκ πλαγίου παραβίαση της διάταξης του άρθρου 1 παρ. 1 ΑΝ 690/1945). Παραπέμπει.
ΑΡΙΘΜΟΣ 2639/2008
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
ΣΤ' ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Εμμανουήλ Καλούδη, Αντιπρόεδρο Αρείου Πάγου, Αιμιλία Λίτινα, Ανδρέα Τσόλια, Ιωάννη Παπουτσή και Ανδρέα Δουλγεράκη - Εισηγητή, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 4 Νοεμβρίου 2008, με την παρουσία της Αντεισαγγελέως του Αρείου Πάγου Ευτέρπης Κουτζαμάνη (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Πελαγίας Λόζιου, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος - κατηγορουμένου Χ, που παραστάθηκε με τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Θεόδωρο Θεοδωρόπουλο, περί αναιρέσεως της 78/2008 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημ/κείου Τρικάλων. Το Τριμελές Πλημ/κείο Τρικάλων, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και ο αναιρεσείων - κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 28 Μαρτίου 2008 αίτησή του αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 651/2008.
Αφού άκουσε Τον πληρεξούσιο δικηγόρο του αναιρεσείοντος, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να γίνει δεκτή η προκείμενη αίτηση αναίρεσης.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Επειδή κατά την παράγρ. 1 του άρθρου μόνου του α.ν. 690/1945, όπως αυτή αντικαταστάθηκε με το άρθρο 8παρ. 1 του Ν. 2336/1955 "κάθε εργοδότης ή διευθυντής ή επιτετραμμένος ή με οποιονδήποτε τίτλο εκπρόσωπος οποιασδήποτε επιχείρησης, εκμετάλλευσης ή εργασίας, ο οποίος δεν καταβάλλει εμπρόθεσμα στους απασχολούμενους σε αυτόν τις οφειλόμενες συνεπεία της σύμβασης ή της σχέσης εργασίας πάσης φύσεως αποδοχές, που καθορίζονται είτε από τη σύμβαση εργασίας είτε από τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, είτε από αποφάσεις διαιτησίας, είτε από το νόμο ή έθιμο, είτε σύμφωνα με το άρθρο 10 του ν. 3198/1995 συνεπεία της θέσεως των εργαζομένων σε κατάσταση διαθεσιμότητας, τιμωρείται κατόπιν μηνύσεως των ενδιαφερομένων κ.λ.π.". Από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι το προβλεπόμενο από αυτή ως άνω πλημμέλημα τιμωρείται ως γνήσιο έγκλημα παράλειψης, το οποίο συντελείται ευθύς ως ο υπόχρεος παραλείψει να καταβάλει στο δικαιούχο μισθωτό τις οφειλόμενες σ' αυτόν αποδοχές ή άλλης φύσεως χορηγίες, μέσα στην προθεσμία που ορίζεται είτε από τη σύμβαση είτε από το νόμο ή το έθιμο, είτε από διοικητικές πράξεις (άρθρ. 655 ΑΚ). Εξ άλλου η απαιτούμενη από τις διατάξεις των άρθρων 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 του ΚΠΔ ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία της δικαστικής απόφασης, η έλλειψη της οποίας ιδρύει τον, από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ' ΚΠΔ λόγο αναίρεσης, υπάρχει όταν, προκειμένου για καταδικαστική απόφαση περιέχονται σ' αυτή, με πληρότητα, σαφήνεια και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά, τα πραγματικά περιστατικά που προέκυψαν από την ακροαματική διαδικασία για τη συνδρομή των αντικειμενικών και υποκειμενικών στοιχείων του εγκλήματος, οι αποδείξεις που τα θεμελίωσαν και οι σκέψεις και οι νομικοί συλλογισμοί με βάση τους οποίους υπήχθησαν τα πραγματικά περιστατικά που αποδείχθηκαν στην ουσιαστική ποινική διάταξη που στη συγκεκριμένη περίπτωση εφαρμόσθηκε. Ειδικότερα η καταδικαστική απόφαση για παράβαση της παραπάνω διάταξης του α.ν. 690/1945 για να έχει ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία πρέπει να εκτίθενται σ' αυτή με πληρότητα και σαφήνεια, πλην των παραπάνω και η ιδιότητα του κατηγορουμένου, καθώς και αν οι οφειλόμενες αποδοχές καθορίζονταν από ατομική ή συλλογική σύμβαση εργασίας ή διαιτητική απόφαση, ή από το νόμο ή έθιμο, καθώς επίσης αν αυτές δεν καταβλήθηκαν εμπροθέσμως, πότε έπρεπε να πληρωθούν με βάση τη συμφωνία, το νόμο ή έθιμο, καθώς επίσης αν αυτές δεν καταβλήθηκαν εμπροθέσμως, πότε έπρεπε να πληρωθούν με βάση τη συμφωνία, το νόμο ή το έθιμο κλπ. Στην προκειμένη περίπτωση το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Τρικάλων, που δίκασε ως Εφετείο, με την προσβαλλόμενη υπ' αριθμ. 78/2008 απόφασή του καταδίκασε τον αναιρεσείοντα για παράβαση του α.ν. 690/1945 σε φυλάκιση τεσσάρων μηνών. Το Δικαστήριο για να καταλήξει στην καταδικαστική του κρίση δέχθηκε, όπως προκύπτει από το αιτιολογικό της προσβαλλόμενης απόφασής του, που συμπληρώνεται παραδεκτά από το διατακτικό της, κατά την αναιρετικώς ανέλεγκτη περί των πραγμάτων κρίση του, την οποία στήριξε στα αναφερόμενα κατ' είδος αποδεικτικά μέσα, τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Ο κατηγορούμενος τέλεσε την αποδιδόμενη σ' αυτόν αξιόποινη πράξη, δηλαδή, στα ..... κατά το χρονικό διάστημα από 6/10/04 μέχρι 31/3/06, με πρόθεση παρέβη τις διατάξεις του άρθρου μόνου του Α.Ν. 690/1945 με τις οποίες "κάθε εργοδότης ή Διευθυντής ή Εκπρόσωπος επιχείρησης που δεν καταβάλει εμπρόθεσμα, στον απασχολούμενο σ' αυτόν αντί μισθού ή ημερομισθίου, τις οφειλόμενες αποδοχές ή χορηγίες, οι οποίες καθορίζονται από τη σύμβαση εργασίας ή τις Διοικητικές πράξεις ή το Νόμο ή το έθιμο, τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι 3 μήνες και χρηματική ποινή" και συγκεκριμένα με την ιδιότητα του εργοδότη ως εκπρόσωπος του Οργανισμού Συλ. Διαχείρ. Δικαιωμ. Ελλήνων Μουσικών (Συν. ΠΕ), αν και απασχόλησε τον Α, ως εισπράκτορα, κατά το ανωτέρω χρονικό διάστημα, δεν κατέβαλε μέχρι και την 19-5-2006 το χρηματικό ποσό των 4.570,59 ευρώ, που αντιστοιχεί σε οφειλόμενες δεδουλευμένες αποδοχές, για την ως άνω χρονική περίοδο, ποσό που αποτελεί υπόλοιπο αποδοχών του εγκαλούντα για το ως άνω χρονικό διάστημα που εργάστηκε στην επιχείρηση του. Με βάση τις παραδοχές αυτές η προσβαλλόμενη απόφαση δεν περιέχει την απαιτούμενη από τις προαναφερόμενες διατάξεις ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, αφού δεν αναφέρεται σ' αυτή αν οι οφειλόμενες αποδοχές του δικαιούχου εργαζομένου καθορίζονται από ατομική ή συλλογική σύμβαση εργασίας ή από το νόμο κ.λ.π., ούτε σε τι είδος, διάρκεια και ύψος αμοιβής εργασίας κατά μονάδα αντιστοιχούν οι οφειλόμενες αποδοχές, ούτε αν οι οφειλές αυτές στηρίζονταν σε έγκυρη σύμβαση εργασίας ή σε απλή σχέση εργασίας. Περαιτέρω η προσβαλλόμενη απόφαση δεν προσδιορίζει το ληξιπρόθεσμο καταβολής κάθε επιμέρους οφειλής εντός των ετών 2004, 2005 και 2006, ούτε επίσης εξειδικεύει το ποσό που καταβλήθηκε στον εργαζόμενο έναντι των συνολικών δικαιουμένων αποδοχών, ώστε να είναι δυνατόν να προσδιορισθεί το υπόλοιπο. Οι ελλείψεις αυτές έχουν ως αποτέλεσμα να μην είναι εφικτή η κρίση από τον Αρειο Πάγο, περί του πραγματικού ύψους των οφειλομένων αποδοχών. Τέλος από την παραδοχή της απόφασης, ότι ο αναιρεσείων κατηγορούμενος αν και απασχόλησε τον Α από 6-10-2004 μέχρι την 31-3-2006 δεν κατέβαλε σ' αυτόν τις οφειλόμενες αποδοχές ποσού 4.570,59 ευρώ μέχρι και την 19-5-2006 δημιουργείται ασάφεια ως προς το χρόνο διάρκειας της σύμβασης εργασίας, με αποτέλεσμα να στερείται η απόφαση νομίμου βάσεως. Επομένως πρέπει, κατά παραδοχήν ως βασίμων των πρώτου και δεύτερου λόγων αναίρεσης, από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ' και Ε' ΚΠΔ, να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση και να παραπεμφθεί η υπόθεση για νέα συζήτηση στο ίδιο Δικαστήριο, αφού είναι δυνατή η συγκρότησή του από άλλους δικαστές (άρθρ. 519 ΚΠΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Αναιρεί την 78/2008 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείο Τρικάλων, που δίκασε ως εφετείο. Και
Παραπέμπει την υπόθεση για νέα συζήτηση στο ίδιο Δικαστήριο που θα συγκροτηθεί από άλλους δικαστές, εκτός εκείνων που δίκασαν προηγουμένως.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 11 Νοεμβρίου 2008. Και
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στις 16 Δεκεμβρίου 2008.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
????????
2639/2008 σελ. 66