Θέμα
Ακυρότητα απόλυτη, Αναιρέσεως απόρριψη, Συνήγορος κατηγορουμένου.
Περίληψη:
Αναιρείται η προσβαλλόμενη απόφαση ως προς τη διάταξη περί επιβολής ποινής στον αναιρεσείοντα, λόγω απόλυτης ακυρότηττας διότι δεν δόθηκε στον συνήγορό του ο λόγος περί της ποινής.
Αριθμός 1831/2007
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Ε΄ Ποινικό Τμήμα
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Ηρακλή Κωνσταντινίδη, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Κωνσταντίνο Κούκλη, Ελευθέριο Νικολόπουλο, Αναστάσιο Λιανό-Εισηγητή, και Βιολέττα Κυτέα, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 21 Σεπτεμβρίου 2007, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Αντωνίου Μύτη (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Ευδοκίας Φραγκίδη, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος - κατηγορουμένου .... που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Σταμάτιο Βασιλείου, περί αναιρέσεως της 1746/2007 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Χανίων.
Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Χανίων, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ΄ αυτή και ο αναιρεσείων - κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 19 Ιουλίου 2007 αίτησή του, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 1437/07.
Αφού άκουσε Τον πληρεξούσιο δικηγόρο του αναιρεσείοντος, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να γίνει δεκτή η προκείμενη αίτηση αναίρεσης.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
1. Από τις διατάξεις των 333 και 369 Κ.Π.Δ. προκύπτει ότι, μετά τη λήξη της αποδεικτικής διαδικασίας δίνεται υποχρεωτικώς ο λόγος στον κατηγορούμενο ή τον συνήγορό του περί της ενοχής και μετά την απαγγελία της περί ενοχής αποφάσεως δίνεται στον ίδιο ή τον συνήγορό του ο λόγος σε σχέση με την ποινή . Η παράβαση της διάταξης αυτής, επιφέρει απόλυτη ακυρότητα, κατά το άρθρο 171 παρ. 1 εδ. δ' του ΚΠΔ, διότι αφορά στην υπεράσπιση του κατηγορουμένου και στην άσκηση των δικαιωμάτων, που παρέχονται σε αυτόν και ρητά θεσπίζονται από το νόμο, για την οποία παράβαση ιδρύεται λόγος αναίρεσης της απόφασης, σύμφωνα με το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Α' του ΚΠΔ, ο οποίος κατά το άρθρο 511 του ίδιου Κώδικα, εξετάζεται και αυτεπαγγέλτως.
2.- Στην προκείμενη περίπτωση ο ..... . καταδικάσθηκε, με την απόφαση 293/2006 του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Χανίων για έκδοση δύο ακάλυπτων επιταγών και συγκεκριμένα της υπ' αριθμ. .... επί της Ιονικής Τράπεζας, ποσού 3733017δρχ. και της υπ' αριθμ. ..... επί της αυτής Τράπεζας, ποσού 2.512.612 δρχ. και του επιβλήθηκε ποινή φυλακίσεως δύο (2) μηνών, μετά την αναγνώριση της ελαφρυντικής περιστάσεως του άρθρου 84 παρ. 2δ Π.Κ. Η απόφαση αυτή αναιρέθηκε με την απόφαση 843/2007 του Αρείου Πάγου α) ως προς τη διάταξη που αφορούσε στην καταδίκη για την έκδοση της πρώτης των ανωτέρω ακαλύπτων επιταγών, λόγω υποβολής της εγκλήσεως παρά μη δικαιούχου και κήρυξε απαράδεκτη την ασκηθείσα κατά του κατηγορουμένου ποινική δίωξη για την αξιόποινη πράξη της έκδοσης της επιταγής αυτής και β) ως προς την ποινή. Στη συνέχεια παραπέμφθηκε η υπόθεση στο ίδιο Τριμελές Πλημμελειοδικείο για να επιβληθεί νέα ποινή για την έκδοση της δευτέρας ως άνω ακάλυπτης επιταγής. Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο με την απόφαση 1746/2007 επέβαλε ποινή φυλάκισης 20 ημερών για την πράξη της έκδοσης της δευτέρας ακάλυπτης επιταγής, η τέλεση της οποίας είχε κριθεί αμετάκλητα. Όπως προκύπτει από τα πρακτικά της δίκης κατά την οποία εκδόθηκε η ανωτέρω προσβαλλομένη απόφαση, η διευθύνουσα τη συζήτηση, μετά την πρόταση του Εισαγγελέως περί της επιβλητέας ποινής δεν έδωσε το λόγο στον συνήγορο του αναιρεσείοντος τον οποίο νομίμως εκπροσωπούσε περί της ποινής. Ενόψει αυτών, το παραπάνω Δικαστήριο υπέπεσε στην πλημμέλεια της πιο πάνω διάταξης του άρθρου 510 παρ. 1 στοιχ. Α' του ΚΠΔ και, συνεπώς, είναι βάσιμος ο από αυτή δεύτερος λόγος της αναίρεσης για απόλυτη ακυρότητα της διαδικασίας.
3.- Επομένως, κατά παραδοχή του λόγου αυτού και χωρίς έρευνα των άλλων λόγων, που είναι περιττή, πρέπει να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση και να παραπεμφθεί η υπόθεση για νέα συζήτηση στο Δικαστήριο που την εξέδωσε, αφού είναι δυνατή η σύνθεσή του από δικαστές άλλους από εκείνους που δίκασαν προηγουμένως (άρθρο 519 του ΚΠΔ). Πρέπει να σημειωθεί ότι στην προκειμένη περίπτωση δεν μπορεί να γίνει λόγος περί παραγραφής του εγκλήματος καθόσον η ανωτέρω απόφαση με την οποία κηρύχθηκε ένοχος ο κατηγορούμενος έγινε αμετάκλητη κατά τη διάταξη του άρθρου 546 παρ. 2 του Κ.Π.Δ. με την απόρριψη της αναιρέσεως ως προς αυτήν, οπότε μετά το ως άνω αμετάκλητο της αποφάσεως περί ενοχής, παύει να τρέχει ο χρόνος της παραγραφής του εγκλήματος.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Αναιρεί την 1746/2007 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Χανίων.
Παραπέμπει την υπόθεση, για νέα συζήτηση, στο ίδιο Δικαστήριο, συγκροτούμενο από δικαστές άλλους από εκείνους που δίκασαν προηγουμένως.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 28 Σεπτεμβρίου 2007. Και
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στις 9 Οκτωβρίου 2007.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ
Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ