Θέμα
Αιτιολογίας ανεπάρκεια, Καθυστέρηση καταβολής ασφαλιστικών εισφορών, Παύση οριστική ποινικής διώξεως, Παραγραφή, Ανώνυμη εταιρία.
Περίληψη:
Εισφορές Ασάφεια αν δεν προκύπτει ότι ο καταδικασθείς ήταν νόμιμος εκπρόσωπος της ΑΕ και δεν αρκεί ότι ενήργησε σαν εργοδότης της ΑΕ. Χρόνος καταβολής των εισφορών. Συνεκδικάζει. Αναιρεί. ΠΟΠΔ. Παραπέμπει.
Αριθμός 1081/2009
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
ΣΤ' Ποινικό Τμήμα
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Εμμανουήλ Καλούδη, Αντιπρόεδρο Αρείου Πάγου, Αιμιλία Λίτινα, Ανδρέα Τσόλια, Ιωάννη Παπουτσή και Γεώργιο Αδαμόπουλο- Εισηγητή, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 3 Μαρτίου 2009, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ιωάννη Χρυσού (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Πελαγίας Λόζιου, για να δικάσει τις αιτήσεις των αναιρεσειόντων - κατηγορουμένων: 1. Χ1 και 2. Χ2 που εκπροσωπήθηκαν από τον πληρεξούσιο δικηγόρο τους, Δημήτριο Ζωητό, περί αναιρέσεως της 14283/2008 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Θεσσαλονίκης.
Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης, με την ως άνω απόφασή του, διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και οι αναιρεσείοντες-κατηγορούμενοι ζητούν την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στις από 13 Νοεμβρίου 2008 (δύο) αιτήσεις τους, που καταχωρίστηκαν στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 1848/2008.
Αφού άκουσε
Τον πληρεξούσιο δικηγόρο των αναιρεσειόντων, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να απορριφθούν οι προκείμενες αιτήσεις αναίρεσης.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Οι από 13/11/2008 με αριθ. έκθ. 56 και 57/ 1208 αιτήσεις αναίρεσης των Χ1 και Χ2 κατά της 14283/2008 απόφασης του Α' Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Θεσσαλονίκης, με την οποία καταδικάστηκαν σε συνολική ποινή φυλάκισης 18 μηνών ο καθένας, για μη καταβολή εργοδοτικών και εργατικών εισφορών, ασκήθηκαν νομότυπα με δήλωση του νομίμως διορισθέντος αντιπροσώπου τους δικηγόρου Θεσσαλονίκης Θωμά Μητσάκη ενώπιον του Γραμματέα Θεσσαλονίκης (άρθρ 474 παρ.1 Κ.Π.Δ.) και εμπρόθεσμα, ήτοι εντός δέκα (10) ημερών από την καταχώριση της απόφασης αυτής στο ειδικό βιβλίο του άνω Δικαστηρίου (άρθρο 473 παρ.13 Κ.Π.Δ.).
Συνεπώς, οι αιτήσεις αυτές, που έχουν το ίδιο περιεχόμενο, πρέπει να συνεκδικασθούν και να ερευνηθεί η βασιμότητα των λόγων τους.
Κατά την παρ. 1 του αρθρ. 1 του α.ν. 86/1967, όποιος υπέχει νόμιμη υποχρέωση καταβολής ασφαλιστικών εισφορών, ασχέτως ποσού, οι οποίες τον βαρύνουν προς τους υπαγόμενους στο Υπουργείο Εργασίας, πάσης φύσεως ασφαλιστικούς οργανισμούς κοινωνικής ασφάλισης ή ειδικούς λογαριασμούς και δεν τις έχει καταβάλει εντός μηνός από τότε που κατέστησαν απαιτητές τιμωρείται με φυλάκιση τριών μηνών και χρηματική ποινή τουλάχιστον δέκα χιλιάδων δραχμών. Κατά δε την παρ. 2 του άνω άρθρου, όποιος παρακρατεί ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων σε αυτόν προκειμένου να τις αποδώσει στους πιο πάνω οργανισμούς και δεν τις αποδίδει εντός μηνός από τότε που έγιναν απαιτητές τιμωρείται για υπεξαίρεση με φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών και χρηματική ποινή τουλάχιστον δέκα χιλιάδων δραχμών. Εξ άλλου, για την ύπαρξη ειδικής και εμπεριστατωμένης, κατά το άρθρο 93 παρ. 3 του Συντάγματος και το άρθρο 139 του Κ.Π.Δ., αιτιολογίας καταδικαστικής απόφασης για παράβαση του άνω άρθρου (1 του α.ν. 86/ 1967), απαιτείται να προσδιορίζεται, εκτός άλλων, η ιδιότητα του υπόχρεου ως εργοδότη, εφ όσον όμως εργοδότης είναι νομικό πρόσωπο, όπως είναι η Α.Ε., θα πρέπει να προσδιορίζεται η ιδιότητα του υπόχρεου φυσικού προσώπου, ως νομίμου εκπροσώπου του νομικού προσώπου, ώστε να ανακύπτει η νομική υποχρέωση του για καταβολή των εργοδοτικών και παρακράτηση από το μισθό των εργαζομένων και απόδοση των εργατικών εισφορών, μη αρκούντος του χαρακτηρισμού του στην αιτιολογία ως "εργοδότη" οπότε δημιουργείται ασάφεια ως προς τη νομική υποχρέωση τούτου (του αναφερομένου απλώς ως εργοδότη) για την καταβολή των εισφορών και δημιουργείται ο, από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ' του Κ.Π.Δ., λόγος αναίρεσης, λόγω ελλιπούς αιτιολογίας., Στην προκειμένη περίπτωση, από την επισκόπηση του σκεπτικού της προσβαλλόμενης απόφασης προκύπτει, ότι οι κατηγορούμενοι και ήδη αναιρεσείοντες, τέλεσαν τις αξιόποινες πράξεις της μη καταβολής των εργοδοτικών εισφορών και της υπεξαίρεσης των εργατικών εισφορών των εργαζόμενων στην έδρευσα την Κηφισιά Αττικής Α.Ε. με την επωνυμία "ΓΕΔΥ ΑΝΩΝΥΜΗ ΒΙΟΤΕΧΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΡΟΪΟΝΤΩΝ ΑΜΙΑΝΤΟΤΣΙΜΕΝΤΟΥ" και το διακριτικό τίτλο "ΓΕΔΥ Α.Ε." και με δεύτερη επιχειρηματική Λ εγκατάσταση στη Χαλκηδόνα Θεσσαλονίκης, <σαν εργοδότες" της, ανώνυμης αυτής εταιρείας χωρίς οποιοδήποτε άλλο προσδιορισμό της ιδιότητάς τους. 'Ετσι, όμως δημιουργείται ασάφεια περί του αν αυτοί είχαν τη νομική υποχρέωση της καταβολής των εισφορών στον ασφαλιστικό οργανισμό των εργαζομένων στην εταιρεία αυτή (ΙΚΑ), αφού, όπως προεκτέθηκε δεν προκύπτει κατά την αιτιολογία της προσβαλλόμενης απόφασης, ότι αυτοί είναι οι νόμιμοι εκπρόσωποι της άνω Α.Ε., οπότε θα είχαν τη νόμιμη υποχρέωση καταβολής των άνω εισφορών.
Συνεπώς, η αιτιολογία της απόφασης αυτής είναι κατά τούτο ελλιπής (ασαφής) και ο από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ' του Κ.Π.Δ., σχετικός λόγος της αναίρεσης είναι βάσιμος και πρέπει να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση, ενώ παρέλκει η έρευνα των λοιπών λόγων της.
Κατά τη διάταξη του άρθρου 511 Κ.Π.Δ. αν κριθεί παραδεκτή η αίτηση αναίρεσης και εμφανισθεί εκείνος που την άσκησε...Υπό τις ίδιες προϋποθέσεις ο Άρειος Πάγος αυτεπαγγέλτως λαμβάνει υπόψη το δεδικασμένο και, αν κριθεί και ένας βάσιμος λόγος, και την παραγραφή που επήλθε μετά τη δημοσίευση της προσβαλλόμενης απόφασης. Εξ άλλου, κατά το άρθρο 16 του Κανονισμού Ασφαλίσεως του ΙΚΑ, χρόνος καταβολής των άνω εισφορών ορίζεται το ημερολογιακό τέλος του μηνός εντός του οποίου παρασχέθηκε η εργασία ή υπηρεσία, κατά δε το άρθρο 26 παρ. 3 του α.ν. 1846/ 1951, που κυρώθηκε με τον ν. 2113/1952, οι εισφορές πρέπει να καταβληθούν μέχρι το τέλος του επόμενου μηνός από το χρόνο ο οποίος έχει ορισθεί. Από τις διατάξεις αυτές προκύπτει ότι τα εγκλήματα της μη καταβολής των εισφορών αυτών (εργοδοτικών- εργατικών) συντελούνται με την παράλειψη της εμπρόθεσμης καταβολής των εισφορών μέσα σε τριάντα ημέρες από το ημερολογιακό τέλος κάθε μήνα που παρασχέθηκε η εργασία. Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο έκρινε ότι οι εργαζόμενοι στην άνω Α.Ε. απασχολήθηκαν κατά τη χρονική περίοδο από 1/10/2000 μέχρι 31/05/2001, οι δε κατηγορούμενοι- αναιρεσείοντες τέλεσαν τις πράξεις αυτές την 1/12/2000 (όσον αφορά την εργασία κατά το μήνα Οκτώβριο του 2000)έως και την 1/07/2001 (όσον αφορά την εργασία από 1/11/2000 μέχρι 31/05/2001). Υπό τις παραδοχές αυτές ενόψει του ότι οι αναιρέσεις είναι παραδεκτές, οι αναιρεσείοντες εμφανίσθηκαν στην παρούσα δίκη και κρίνεται ο ως άνω λόγος των αιτήσεων αναίρεσης βάσιμος, πλημμεληματικές αυτές πράξεις των αναιρεσειόντων, υπέπεσαν σε μερική παραγραφή μετά την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης λόγω παρελεύσεως οκταετίας από της τελέσεως τους (από της παρέλευσης εκάστου επομένου μηνός) και συγκεκριμένα για τις εισφορές εκείνες που γεννήθηκαν μέχρι και το μήνα Φεβρουάριο του 2001 με βάση τις αποδοχές για την παρασχεθείσα εργασία των εργαζομένων στην άνω Α.Ε. από την αρχή μέχρι και το μήνα αυτό.
Συνεπώς, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 111 παρ. 3, 113 παρ. 3 ΠΚ και 370β ΚΠΔ, πρέπει να παύσει οριστικά η ποινική δίωξη κατά τα ανωτέρω. Η υπόθεση, όμως, για τις υπόλοιπες πράξεις, που δεν έχουν παραγραφεί, πρέπει να παραπεμφθεί στο ίδιο Δικαστήριο για νέα εκδίκαση από άλλους Δικαστές εκτός από εκείνους, που δίκασαν (άρθρο 519 ΚΠΔ)
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Συνεκδικάζει τις από 31-11-2008 αιτήσεις αναιρέσεως των Χ1 και Χ2 κατά της 14283/2008 απόφασης του Α' Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Θεσσαλονίκης .
Αναιρεί την 14283/2008 απόφαση του Α' Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Θεσσαλονίκης.
Παύει οριστικά την ποινική δίωξη κατά των κατηγορουμένων-αναιρεσειόντων για τις πράξεις της μη καταβολής των εργοδοτικών εισφορών και μη απόδοσης των εργατικών εισφορών, που φέρονται ότι τέλεσαν κατά το από 1-12-2000 μέχρι την 1-4-2001 χρονικό διάστημα και αφορούν τις οφειλόμενες εργοδοτικές και εργατικές εισφορές από την εργασία του προσωπικού της αναφερόμενης στο σκεπτικό ΑΕ από 1-10-2000 μέχρι τέλους του Φεβρουαρίου 2001.
Παραπέμπει την υπόθεση ως προς τις λοιπές πράξεις των αναιρεσειόντων, που φέρονται ότι τέλεσαν από 1-5-2001 μέχρι 1-7-2001, και αφορούν τις φερόμενες ως οφειλόμενες εισφορές για τους μήνες εργασίας Μάρτιο, Απρίλιο και Μάϊο του 2001 των εργαζομένων στην άνω ΑΕ, ενώπιον του Α' Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Θεσσαλονίκης, που θα συγκροτηθεί από άλλους Δικαστές, εκτός από εκείνους, που δίκασαν.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 31 Μαρτίου 2009. Και
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στις 28 Απριλίου 2009.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ