Θέμα
Έκδοση, Τραπεζική επιταγή.
Περίληψη:
Η παράβαση της ισχύουσας στην έκδοση αρχής της ειδικότητας καθιστά την απόφαση αναιρετέα για υπέρβαση εξουσίας. Όταν ο κομιστής συμπληρώνει δυνάμει συμφωνίας τη χρονολογία έκδοσης της επιταγής, χρόνος τέλεσης του εγκλήματος της έκδοσης ακάλυπτης επιταγής είναι ο χρόνος εμφανίσεως της επιταγής προς πληρωμή. Κατά το άρθρο 14 της από 13 Δεκεμβρίου 1957 Ευρωπαϊκής Συμβάσεως Εκδόσεως, που κυρώθηκε από την Ελλάδα με το νόμο 4165/1961, ο εκδιδόμενος δεν επιτρέπεται να διωχθεί, να δικαστεί ή να κρατηθεί σε εκτέλεση ποινής, ούτε να υποβληθεί σε οποιοδήποτε άλλο περιορισμό της ατομικής του ελευθερίας, για οποιαδήποτε πράξη προγενέστερη της παράδοσης, άλλη από εκείνη για την οποία έγινε η έκδοση, με την εξαίρεση ορισμένων περιπτώσεων που δεν ενδιαφέρουν στην ένδικη υπόθεση. Όμοια ρύθμιση, καθιερώνεται και από το άρθρο 440 συνδ. 438 επ. και 445 ΚΠΔ. Συνεπώς η παράβαση της ισχύουσας στην έκδοση αρχής της ειδικότητας καθιστά την απόφαση αναιρετέα για υπέρβαση εξουσίας. Όταν ο κομιστής συμπληρώνει δυνάμει συμφωνίας τη χρονολογία έκδοσης της επιταγής, χρόνος τέλεσης του εγκλήματος της έκδοσης ακάλυπτης επιταγής είναι ο χρόνος εμφανίσεως της επιταγής προς πληρωμή, η δε οκταήμερη προθεσμία προς εμφάνιση της επιταγής αρχίζει από την αναγραφόμενη στην επιταγή χρονολογία εκδόσεως. Δεν υπέπεσε σε υπέρβαση εξουσίας η προσβαλλόμενη απόφαση, η οποία έκρινε ότι δεν υπάρχει δέσμευση από την αρχή της ειδικότητας και καταδίκασε τον αναιρεσείοντα για έκδοση ακάλυπτων επιταγών, δεδομένου ότι ο κομιστής έθεσε κατά τα συμφωνηθέντα τη χρονολογία έκδοσης και εμφάνισε τις επιταγές προς πληρωμή σε χρόνο μεταγενέστερο της έκδοσης. Κατά τη γνώμη της μειοψηφίας η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αναιρετέα λόγω υπέρβασης εξουσίας, διότι ο χρόνος τέλεσης του εγκλήματος της έκδοσης ακάλυπτης επιταγής με λευκή χρονολογία είναι ο χρόνος της πραγματικής έκδοσης της επιταγής, ο οποίος είναι εν προκειμένω προγενέστερος του χρόνου έκδοσης του αναιρεσείοντος στην Ελλάδα και κατά συνέπεια τα ελληνικά δικαστήρια δεν είχαν εξουσία να δικάσουν τον αναιρεσείοντα για τις πράξεις εκδόσεως ακάλυπτων επιταγών, για τις οποίες δεν είχε ζητηθεί η έκδοσή του (Ολομ. ΑΠ. 462/1992 Ποιν.Χρον. ΜΒ.552). (Επιμέλεια περίληψης: Ευριπίδης Αντωνίου, επίτιμος αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου)
Περίληψη:
Η παράβαση της ισχύουσας στην έκδοση αρχής της ειδικότητας
καθιστά την απόφαση αναιρετέα για υπέρβαση εξουσίας. Όταν ο
κομιστής συμπληρώνει δυνάμει συμφωνίας τη χρονολογία έκδοσης της
επιταγής, χρόνος τέλεσης του εγκλήματος της έκδοσης ακάλυπτης
επιταγής είναι ο χρόνος εμφανίσεως της επιταγής προς πληρωμή. Κατά
το άρθρο 14 της από 13 Δεκεμβρίου 1957 Ευρωπαϊκής Συμβάσεως
Εκδόσεως, που κυρώθηκε από την Ελλάδα με το νόμο 4165/1961, ο
εκδιδόμενος δεν επιτρέπεται να διωχθεί, να δικαστεί ή να κρατηθεί σε
εκτέλεση ποινής, ούτε να υποβληθεί σε οποιοδήποτε άλλο περιορισμό της
ατομικής του ελευθερίας, για οποιαδήποτε πράξη προγενέστερη της
παράδοσης, άλλη από εκείνη για την οποία έγινε η έκδοση, με την εξαίρεση
ορισμένων περιπτώσεων που δεν ενδιαφέρουν στην ένδικη υπόθεση. Όμοια
ρύθμιση, καθιερώνεται και από το άρθρο 440 συνδ. 438 επ. και 445 ΚΠοινΔ.
Συνεπώς η παράβαση της ισχύουσας στην έκδοση αρχής της ειδικότητας
καθιστά την απόφαση αναιρετέα για υπέρβαση εξουσίας. Όταν ο κομιστής
συμπληρώνει δυνάμει συμφωνίας τη χρονολογία έκδοσης της επιταγής,
χρόνος τέλεσης του εγκλήματος της έκδοσης ακάλυπτης επιταγής είναι ο
χρόνος εμφανίσεως της επιταγής προς πληρωμή, η δε οκταήμερη προθεσμία
προς εμφάνιση της επιταγής αρχίζει από την αναγραφόμενη στην επιταγή
χρονολογία εκδόσεως. Δεν υπέπεσε σε υπέρβαση εξουσίας η
προσβαλλόμενη απόφαση, η οποία έκρινε ότι δεν υπάρχει δέσμευση από την
αρχή της ειδικότητας και καταδίκασε τον αναιρεσείοντα για έκδοση
ακάλυπτων επιταγών, δεδομένου ότι ο κομιστής έθεσε κατά τα
συμφωνηθέντα τη χρονολογία έκδοσης και εμφάνισε τις επιταγές προς
πληρωμή σε χρόνο μεταγενέστερο της έκδοσης. Κατά τη γνώμη της
μειοψηφίας η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αναιρετέα λόγω υπέρβασης
εξουσίας, διότι ο χρόνος τέλεσης του εγκλήματος της έκδοσης ακάλυπτης
επιταγής με λευκή χρονολογία είναι ο χρόνος της πραγματικής έκδοσης της
επιταγής, ο οποίος είναι εν προκειμένω προγενέστερος του χρόνου έκδοσης
του αναιρεσείοντος στην Ελλάδα και κατά συνέπεια τα ελληνικά δικαστήρια
δεν είχαν εξουσία να δικάσουν τον αναιρεσείοντα για τις πράξεις εκδόσεως
ακάλυπτων επιταγών, για τις οποίες δεν είχε ζητηθεί η έκδοσή του( Ολομ.
ΑΠ. 462/1992 Ποιν.Χρον. ΜΒ 552).
--------------------------------