Θέμα
Δεδικασμένο.
Περίληψη:
Δεδικασμένο (άρθρο 57 ΚΠΔ). Απαιτείται αμετάκλητη απόφαση ή βούλευμα που να αποφαίνεται για την βασιμότητα της κατηγορίας ή παύει την ποινική δίωξη, ταυτότητα προσώπου και ταυτότητα πράξεως ως ιστορικού γεγονότος έστω και αν στην πράξη δοθεί διάφορος χαρακτηρισμός. Στην ταυτότητα πράξεως περιλαμβάνεται και η ταυτότης χρόνου και τόπου, ενώ ο χρόνος δεν επηρεάζει εάν είναι αποδεδειγμένο ότι η πράξη ετελέσθη άπαξ. Προηγούμενη καταδίκη για διευκόλυνση αλλοτρίας ακολασίας (με αμετάκλητη απόφαση) κατ’ επιτρεπτή μεταβολή από μαστροπεία, με τα ίδια περιστατικά κωλύει την εκ νέου δίωξη λόγω δεδικασμένου. Εφόσον υπάρχει και ταυτότης τόπου και χρόνου. Απορρίπτει ένσταση δεδικασμένου διότι η προσβαλλομένη αναφέρεται εις άλλον τόπον, εκείνον της προηγουμένης αμετακλήτου καταδικαστικής αποφάσεως. Απορρίπτει αναίρεση.
Αριθμός 2257/2008
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Ε' Ποινικό Τμήμα
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Κωνσταντίνο Κούκλη, Προεδρεύοντα Αρεοπαγίτη (κωλυομένου του Αντιπροέδρου του Αρείου Πάγου Ηρακλή Κωνσταντινίδη), ως αρχαιότερο μέλος της συνθέσεως, Ειρήνη Αθανασίου (η οποία ορίσθηκε προς συμπλήρωση της συνθέσεως, με την 54/2008 Πράξη του Προέδρου του Αρείου Πάγου), Ελευθέριο Νικολόπουλο, Αναστάσιο Λιανό, και Βιολέττα Κυτέα-Εισηγήτρια, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 11 Απριλίου 2008, με την παρουσία της Αντεισαγγελέως του Αρείου Πάγου Ευτέρπης Κουτζαμάνη (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Ευδοκίας Φραγκίδη, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος - κατηγορουμένου Χ, που παραστάθηκε με τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Παύλο Σαράκη, περί αναιρέσεως της 557-557α/2007 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Πειραιώς.
Το Τριμελές Εφετείο Πειραιώς, με την ως άνω απόφασή του, διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και ο αναιρεσείων-κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 30 Οκτωβρίου 2007 αίτησή του, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 1964/2007.
Αφού άκουσε Τον πληρεξούσιο δικηγόρο του αναιρεσείοντος, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να απορριφθεί η προκείμενη αίτηση αναίρεσης.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατ'άρθρον 57 παρ.1 ΚΠΔ "αν κάποιος έχει καταδικασθεί αμετάκλητα ή αθωωθεί ή έχει πάψει ποινική δίωξη εναντίον του, δεν μπορεί να ασκηθεί και πάλι εις βάρος του δίωξη για την ίδια πράξη, ακόμη και αν δοθεί σ'αυτή διάφορος χαρακτηρισμός" και παρ.3 "Αν παρά την πιο πάνω απαγόρευση ασκηθεί ποινική δίωξη, κηρύσσεται απαράδεκτη λόγω δεδικασμένου". Από την διάταξη αυτή προκύπτει ότι για την ύπαρξη δεδικασμένου, που (να) ιδρύει των εκ του άρθρου 510 παρ.1 στοιχ. ΣΤ' ΚΠΔ λόγων αναιρέσεως, πρέπει να συντρέχουν α) αμετάκλητη απόφαση (ή βούλευμα) που αποφαίνεται για τη βασιμότητα ή μη της κατηγορίας ή παύει οριστικά την ποινική δίωξη για μια αξιόποινη πράξη β) ταυτότης προσώπου ήτοι του κατηγορουμένου, του δικασθέντος υπό τις βασιζούσης το δεδικασμένο αποφάσεως και γ) ταυτότης πράξεως ως ιστορικού γεγονότος στο σύνολό του, που περιλαμβάνει όχι μόνο την ενέργεια ή παράλειψη του δράστου, αλλά και το αξιόποινο αποτέλεσμα που προεκλήθη από αυτή. Η "πράξη" κατά το άρθρο 57 νοείται υπό την έννοια της υλικής ή φυσικής πράξεως του καθ'ημέραν βίου, υφ'οιονδήποτε νομικόν χαρακτηρισμόν και αν εκρίθη κατ'ουσίαν, έστω και αν ούτος επιτρεπτώς μετεβλήθη. και τούτο διότι και υπό έτερον νομικόν χαρακτηρισμόν πρόκειται περί της αυτής πράξεως, αφού απαιτείται το αυτό γεγονός (idem factum) και όχι το αυτό έγκλημα (idem crimen). Δια την ταυτότητα πράξεως απαιτείται ταυτότης τόπου και χρόνου, ενώ ο χρόνος δεν επηρεάζει την ταυτότητα της πράξεως μόνον όταν είναι αποδεδειγμένον ότι αύτη άπαξ ετελέσθη π.χ. ανθρωποκτονία ορισμένου προσώπου. Στο κατ'εξακολούθηση έγκλημα όπου κάθε μερικότερη πράξη διατηρεί την αυτοτέλειά της, για την συνδρομή του στοιχείου της ταυτότητος των πράξεων απαιτείται σύμπτωση της χρονικής διαρκείας στην τέλεση αυτών. Στην προκειμένη περίπτωση ο κατηγορούμενος αναιρεσείων δια της προσβαλλομένης υπ'αριθμ. 557-557α/30-3-2007 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Πειραιώς που δίκασε κατ'έφεση, κατεδικάσθη εις ποινή φυλακίσεως δύο (2) ετών και χρηματική ποινή 5.000 €, μετατραπείσα προς 4,40€ ημερησίως για το αδίκημα της μαστροπείας κατ'επάγγελμα και από κερδοσκοπία κατ'άρθρον 349 παρ.3 ΠΚ και δη, όπως εξ αυτής προκύπτει, με συνδυασμό σκεπτικού και διατακτικού ότι "στον Πειραιά στις 8-4-2001 κατ'επάγγελμα και από κερδοσκοπία προήγαγε στην πορνεία γυναίκα που προηγουμένως δεν εκπορνευόταν και ειδικότερα προήγαγε προς την κατά συνήθεια παροχή σαρκικών ηδονών σε αόριστο αριθμό προσώπων και χρημάτων την αλλοδαπή Α, γεν. στη ..... το 1979, δημοσιεύοντας σχετική αγγελία στην εφημερίδα "ΕΘΝΟΣ" από την 8-1-2001, όπου παρέθεσε τον αριθμό του κινητού του τηλεφώνου ..... και το κείμενο "Γυναικάρες πραγματικές κούκλες 19 χρονες-20χρονες από Ρωσία-Ιταλία-Ελλάδα: Αναζητούν γνωριμίες και πραγματοποιούν όλα για σένα" και στις κλήσεις των πελατών απέστελε την ως άνω αλλοδαπή δια του με αριθ.κυκλοφορίας ..... ΙΧ αυτοκινήτου που οδηγούσε ο Β στο ξενοδοχείο "....." που βρίσκεται επί των οδών ..... και ..... στον ....., όπου και συνελήφθη η ανωτέρω αλλοδαπή και ο οδηγός από έφοδο της Αστυνομίας. Την δε πράξη του αυτή τελεί κατ'επάγγελμα, ήτοι επανειλημμένως με σκοπό προσπορίσεως από αυτήν εισοδήματος συνεχούς και σημαντικού και από κερδοσκοπία, ήτοι εξ αιτίας προσπορίσεως χρηματικού κέρδους". Νυν ο κατηγορούμενος-αναιρεσείων δια του μόνου λόγου της αναιρέσεώς του προβάλλει την ύπαρξη του δεδικασμένου, επικαλούμενος ότι έχει παύσει υφ'όρον η εναντίον του δίωξη για την άνω πράξη, υπό τον χαρακτηρισμόν της διευκολύνσεως αλλοτρίας, ακολασίας και δη της Α, εις ην (πράξη) επιτρεπτώς μετεβλήθη η άνω αρχικώς εισαχθείσα κατηγορία, δια της αμετακλήτου υπ'αριθμ. 9969/18-10-2005 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών. Από την παραδεκτή επισκόπηση των εγγράφων της δικογραφίας, για να κριθεί το βάσιμο ή μη του λόγου της αναιρέσεως, προκύπτει ότι ο κατηγορούμενος Χ, δια της υπ'αριθμ. 40882/30-4-2001 αποφάσεως του (Αυτοφώρου) Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών σε συνδυασμό με το από 27-4-2001 κλητήριο θέσπισμα εκηρύχθη ένοχος του ότι στην Αθήνα, και εκτός της άλλης κατηγορίας "(Α) από του μηνός Οκτωβρίου 2000 μέχρι τη 19-4-2001 με πολλές πράξεις που συνιστούν εξακολούθηση του ιδίου εγκλήματος κατ'επάγγελμα και κατ'επιτρεπτή μεταβολή της κατηγορίας διευκόλυνε με οποιονδήποτε τρόπο την ασέλγεια μεταξύ άλλων και δη των αλλοδαπών Α, Γ κλπ. για τις οποίες έκλεινε ραντεβού με άνδρες (και αστυνομικό) σε ξενοδοχεία μέσω αγγελιών σε εφημερίδες, του γραφείου του και του τηλεφώνου του". Περαιτέρω δια της υπ'αριθμ. 9969/2005 της 18-10-2005 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών, έπαυσεν η ποινική δίωξη γι'αυτήν, υφ' όρον, κατ'άρθρον 31 παρ.1 Ν. 3346/2005, η απόφαση δε αυτή κατέστη αμετάκλητος, όπως προκύπτει από το υπ'αριθμ. πρωτ. ..... πιστοποιητικό του Γραμματέως του Αρείου Πάγου. 'Όμως, ούτω, δεν υπάρχει ταυτότης πράξεως, κατά τόπον τελέσεως αυτής, αφού η προσβαλλομένη απόφαση αφορά πράξη τελεσθείσα στον Πειραιά, η επικαλουμένη δε αμετάκλητος απόφαση αφορά τοιαύτη τελεσθείσα στην Αθήνα, πέραν του ότι η πληττομένη απόφαση περιλαμβάνει (και) έτερα συγκεκριμένα περιστατικά, που δεν περιέχει η υπ'αριθμ. 9969/2005 τοιαύτη και δη τα αυτοκίνητο και αριθμό και οδηγό με το οποίο μετεφέρετο η ανωτέρω, ξενοδοχείο στον Πειραιά και οδό αυτού, όπου μετέβαινε αυτή, εντεύθεν δε, δεν υπάρχει δεδικασμένο εκ του άρθρου 57 ΚΠΔ.
Συνεπώς ο λόγος αναιρέσεως της κρινομένης αιτήσεως, υποστηρίζων τα αντίθετα, είναι αβάσιμος και απορριπτέος και πρέπει να απορριφθεί, απορριπτομένης αυτής εις το σύνολό της, καταδικασθεί δε ο αναιρεσείων στα δικαστικά έξοδα (άρθρο 583 παρ.1 ΚΠΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την από 30 Οκτωβρίου 2007 αίτηση του Χ για αναίρεση της υπ'αριθμ. 557-557α/2007 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Πειραιώς. Και
Καταδικάζει τον αναιρεσείοντα στα δικαστικά έξοδα εξ ευρώ διακοσίων είκοσι (220).
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 18 Απριλίου 2008.
Ο ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στις 24 Οκτωβρίου 2008.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ