Αυτόματη μετάφραση - Automatic translation (Google translate)

Σύνδεσμος απόφασης


<< Επιστροφή

Απόφαση 8 / 1998    (ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ, ΠΟΙΝΙΚΕΣ)

Θέμα
Ακυρώσεως διαδικασίας αίτηση.




Περίληψη:
Αίτηση ακυρώσεως της διαδικασίας επιτρέπεται, και κατά της αποφάσεως με την οποία απερρίφθη ως ανυποστήρικτη έφεση κατά καταδικαστικής για κακούργημα αποφάσεως. Αίτηση ακυρώσεως της διαδικασίας επιτρέπεται, κατ' ανάλογη εφαρμογή των άρθρων 501 παρ. 1 και 341 ΚΠΔ και κατά της αποφάσεως με την οποία απερρίφθη ως ανυποστήρικτη έφεση κατά καταδικαστικής για κακούργημα αποφάσεως. Η έλλειψη σχετικής νομοθετικής πρόβλεψης εξηγείται εκ του ότι αρχικώς δεν επιτρεπόταν κατά των επί κακουργημάτων εκδιδομένων αποφάσεων το ένδικο μέσο της εφέσεως και ως εκ τούτου ο νομοθέτης δεν αντιμετώπισε το ενδεχόμενο αδυναμίας γνωστοποίησης από τον εκκαλούντα του τυχόν ανυπερβλήτου κωλύματος εμφανίσεώς του στην κατ' έφεση δίκη. Απορρίπτεται η αίτηση αναιρέσεως κατά της προσβαλλομένης με την οποία κρίθηκε κατά πλειοψηφία παραδεκτή η αίτηση ακυρώσεως κατ' αποφάσεως απορριπτικής της εφέσεως του εκκαλούντος που στρεφόταν κατά προηγουμένης καταδικαστικής για κακούργημα αποφάσεως. Κατά την γνώμη της μειοψηφίας η προσβαλλόμενη είναι αναιρετέα λόγω υπερβάσεως εξουσίας , διότι σε περίπτωση απορρίψεως της εφέσεως ως ανυποστήρικτής, αίτηση ακυρώσεως της διαδικασίας, επιτρέπεται μόνο επί πλημμελημάτων, δεδομένου ότι ο νομοθέτης, παρά την καθιέρωση (με τον ν. 969/1979) δευτέρου βαθμού δικαιοδοσίας και για τα κακουργήματα, δεν έθιξε τις διατάξεις αυτές(Ολομ. ΑΠ 8/1998 Ποιν.Χρον.ΜΗ 882). (Επιμέλεια περίληψης: Ευριπίδης Αντωνίου, επίτιμος αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου)




Περίληψη: Αίτηση ακυρώσεως της διαδικασίας επιτρέπεται, και κατά της αποφάσεως με την οποία απερρίφθη ως ανυποστήρικτη έφεση κατά καταδικαστικής για κακούργημα αποφάσεως. Αίτηση ακυρώσεως της διαδικασίας επιτρέπεται, κατ' ανάλογη εφαρμογή των άρθρων 501 παρ. 1 και 341 ΚΠΔ και κατά της αποφάσεως με την οποία απερρίφθη ως ανυποστήρικτη έφεση κατά καταδικαστικής για κακούργημα αποφάσεως. Η έλλειψη σχετικής νομοθετικής πρόβλεψης εξηγείται εκ του ότι αρχικώς δεν επιτρεπόταν κατά των επί κακουργημάτων εκδιδομένων αποφάσεων το ένδικο μέσο της εφέσεως και ως εκ τούτου ο νομοθέτης δεν αντιμετώπισε το ενδεχόμενο αδυναμίας γνωστοποίησης από τον εκκαλούντα του τυχόν ανυπερβλήτου κωλύματος εμφανίσεώς του στην κατ' έφεση δίκη. Απορρίπτεται η αίτηση αναιρέσεως κατά της προσβαλλομένης με την οποία κρίθηκε κατά πλειοψηφία παραδεκτή η αίτηση ακυρώσεως κατ' αποφάσεως απορριπτικής της εφέσεως του εκκαλούντος που στρεφόταν κατά προηγουμένης καταδικαστικής για κακούργημα αποφάσεως. Κατά την γνώμη της μειοψηφίας η προσβαλλόμενη είναι αναιρετέα λόγω υπερβάσεως εξουσίας , διότι σε περίπτωση απορρίψεως της εφέσεως ως ανυποστήρικτής, αίτηση ακυρώσεως της διαδικασίας, επιτρέπεται μόνο επί πλημμελημάτων, δεδομένου ότι ο νομοθέτης, παρά την καθιέρωση (με τον ν. 969/1979) δευτέρου βαθμού δικαιοδοσίας και για τα κακουργήματα, δεν έθιξε τις διατάξεις αυτές(Ολομ. ΑΠ 8/1998 Ποιν.Χρον.ΜΗ 882).

<< Επιστροφή