Θέμα
Αιτιολογίας ανεπάρκεια, Προθεσμία, Παύση οριστική ποινικής διώξεως, Παραγραφή, Δυσφήμηση συκοφαντική, Τύπος.
Περίληψη:
Συκοφαντική Δυσφήμιση κοινή και δια του τύπου. Η προθεσμία αναιρέσεως και για την μερικότερη πράξη που φέρεται ότι τελέσθηκε δια του τύπου δεν συντέμνεται και είναι εκείνη του άρθρου 473 του ΚΠΔ, η οποία ισχύει και για τις λοιπές πράξεις. Αναίρεση καταδικαστικής αποφάσεως για έλλειψη αιτιολογίας ως προς το στοιχείο της γνώσης. Παραγραφή μερικότερης πράξης συκοφαντικής δυσφήμισης που τελέστηκε δια του τύπου. Αναιρεί, παραπέμπει και Π.Ο.Π.Δ. για την πράξη της συκοφαντικής δυσφήμισης δια του τύπου.
Αριθμός 1030/2009
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Ε Ποινικό Τμήμα
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Κωνσταντίνο Κούκλη, Αντιπρόεδρο Αρείου Πάγου, Βασίλειο Λυκούδη και Ελευθέριο Νικολόπουλο- Εισηγητή, Αναστάσιο Λιανό και Βιολέττα Κυτέα, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 6 Μαρτίου 2009, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Νικολάου Μαύρου (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Ευδοκίας Φραγκίδη, για να δικάσει τις αιτήσεις των αναιρεσειόντων-κατηγορουμένων 1. Χ1, που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Δημήτριο Παπακωνσταντόπουλο και 2. Χ2 που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Βασίλειο Αλαβάνο-Τσαπαλίρα, περί αναιρέσεως της 3171/2008 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών.
Με πολιτικώς ενάγουσα την Ψ1 που δεν παρέστη στο ακροατήριο.
Το Τριμελές Εφετείο Αθηνών, με την ως άνω απόφασή του, διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και οι αναιρεσείοντες-κατηγορούμενοι ζητούν την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στις από 12 Ιανουαρίου 2009 και 9 Ιανουαρίου 2009 αιτήσεις τους αντίστοιχα, που καταχωρίστηκαν στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 140/2009.
Αφού άκουσε
Τους πληρεξουσίους δικηγόρους των αναιρεσειόντων, που ζήτησαν όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να απορριφθούν οι προκείμενες αιτήσεις αναίρεσης.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
1.α- Κατά το άρθρο μόνο παρ.3 του Ν. 2243/1994, στα εγκλήματα που διαπράττονται δια του τύπου, οι προβλεπόμενες στο Κώδικα Ποινικής Δικονομίας με ποινή ακυρότητας ή απαραδέκτου προθεσμίες που υπερβαίνουν τις πέντε ημέρες, συντέμνονται στο ήμισυ. Το κλάσμα που τυχόν προκύπτει συμπληρώνεται ως την επόμενη ακέραιη μονάδα. Από τη διάταξη αυτή, προκύπτει ότι επί αναίρεσης κατά καταδικαστικής απόφασης για εγκλήματα που διαπράττονται δια του τύπου, η προς τούτο χορηγούμενη από το άρθρο 473 παρ. 1 του Κ.Π.Δ προθεσμία των δέκα ημερών, για αναίρεση από εκείνον που καταδικάστηκε, συντέμνεται στο ήμισυ, δηλαδή σε πέντε ημέρες και αρχίζει από τότε που η τελεσίδικη απόφαση θα καταχωριστεί καθαρογραμμένη στο ειδικό βιβλίο που τηρείται από τη γραμματεία του ποινικού δικαστηρίου. Κατά την αληθή έννοια της διατάξεως αυτής, η κατά τα άνω σύντμηση της προθεσμίας στο ήμισυ εφαρμόζεται επί πράξεων τελουμένων δια του τύπου όταν αυτές διώκονται αυτοτελώς. 'Όταν, όμως, η δια του τύπου τελούμενη παράβαση συρρέει με άλλη αξιόποινη πράξη ή συρρέει ως μερικότερη πράξη εξακολουθούντος εγκλήματος που δεν υπάγεται στις περί τύπου διατάξεις, και τα οποία εγκλήματα συνεκδικάσθηκαν και εκδόθηκε κοινή για όλα καταδικαστική απόφαση, τότε ως προς την προθεσμία ασκήσεως αναιρέσεως κατά της αποφάσεως αυτής κατισχύει η γενική ρύθμιση του άρθρου 473 παρ.1 του Κ.Π.Δ. Αντίθετη εκδοχή, ότι δηλαδή για καθένα από τα συρρέοντα εγκλήματα η προθεσμία αναιρέσεως κατά της καταδικαστικής αποφάσεως λαμβάνεται υπόψη αυτοτελώς, θα κατέληγε σε άτοπα και θα οδηγούσε σε φαλκίδευση των δικαιωμάτων του κατηγορουμένου ο οποίος είτε θα έπρεπε να ασκήσει αυτοτελείς αιτήσεις αναιρέσεως τηρώντας τη νόμιμη προθεσμία για καθένα από τα εγκλήματα που συνεκδικάσθηκαν, είτε για τα συρρέοντα και μη υπαγόμενα στις περί τύπου διατάξεις εγκλήματα θα έπρεπε να υποχρεωθεί να ασκήσει την αίτηση αναιρέσεως εντός της βραχύτερης προθεσμίας των πέντε ημερών. β.-Στην προκείμενη περίπτωση με την από 12-1-2009 αίτηση της Χ1 επιδιώκεται η αναίρεση της υπ' αριθμ. 3171/2008 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών. Με την άνω απόφαση καταδικάσθηκε η αναιρεσείουσα για συκοφαντική δυσφημήση κατ' εξακολούθηση με χρόνο και τόπο τέλεσης των μερικότερων πράξεων την 6-3-2005 στην Αθήνα και την 2-4-2005 στα .... Για την τελευταία πράξη το δικαστήριο δέχθηκε ότι η αναιρεσείουσα διέπραξε αυτή δια του τύπου, ως μέσου τέλεσης αυτής. Η ως άνω απόφαση καταχωρίστηκε καθαρογραμμένη στο ειδικό βιβλίο τελεσίδικων αποφάσεων στις 2 Ιανουαρίου 2009, όπως προκύπτει από την προσκομιζόμενη υπηρεσιακή βεβαίωση του Γραμματέα του άνω Δικαστηρίου. Η κρινόμενη αίτηση αναίρεσης ασκήθηκε με δήλωση που κοινοποιήθηκε στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου την 12 Ιανουαρίου 2009 δηλαδή εντός της κατά το άρθρο 473 παρ.1 Κ.Π.Δ δεκαήμερης προθεσμίας και επομένως, κατά τα προεκτεθέντα, είναι εμπρόθεσμη και παραδεκτή και κατά το μέρος που πλήττεται η προσβαλλόμενη καταδικαστική απόφαση για την μερικότερη πράξη της συκοφαντικής δυσμημήσεως η οποία φέρεται ότι τελέσθηκε δια του τύπου. γ.- Με την άνω αίτηση πρέπει να συνεκδικασθεί και η νομοτύπως και εμπροθέσμως ασκηθείσα από 9-1-2009 αίτηση αναιρέσεως του Χ2 ο οποίος επίσης καταδικάσθηκε με την άνω απόφαση
ΙΙ.- Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 362 και 363 του Π.Κ. προκύπτει, ότι για τη στοιχειοθέτηση του προβλεπόμενου σ' αυτές εγκλήματος της συκοφαντικής δυσφήμησης, απαιτείται ισχυρισμός ή διάδοση ενώπιον τρίτου, για κάποιον άλλον, ''γεγονότος'' που μπορεί να βλάψει την τιμή ή την υπόληψή του και είναι ψευδές, ο δε υπαίτιος γνώριζε ότι αυτό είναι ψευδές. Στην έννοια του ''γεγονότος'' εντάσσεται κάθε συγκεκριμένο περιστατικό του εξωτερικού κόσμου, που ανάγεται στο παρελθόν ή το παρόν, εμπίπτει στις αισθήσεις και είναι δεκτικό αποδείξεως, καθώς και κάθε συγκεκριμένη σχέση ή συμπεριφορά, η οποία προσάπτεται σε ορισμένο πρόσωπο, με συνέπεια να επέρχεται εμφανής υποτίμηση της τιμής ή της υπόληψής του. Για την υποκειμενική θεμελίωση του εγκλήματος, απαιτείται άμεσος δόλος συνιστάμενος, στην ηθελημένη ενέργεια του ισχυρισμού ή της διάδοσης ενώπιον τρίτου, του ψευδούς γεγονότος, εν γνώσει του δράστη ότι αυτό είναι ψευδές και δύναται να βλάψει την τιμή και την υπόληψη του άλλου. Δεν αρκεί δηλαδή ο απλός ή ο ενδεχόμενος δόλος. Εξάλλου, η καταδικαστική απόφαση έχει την απαιτούμενη κατά το άρθρο 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 του ΚΠοινΔ ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, η έλλειψη της οποίας ιδρύει τον εκ του άρθρου 510 παρ. 1 περ. Δ' του ίδιου Κώδικα λόγο αναιρέσεως, όταν σ' αυτή περιέχονται με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις, τα πραγματικά περιστατικά που προέκυψαν από την διαδικασία στο ακροατήριο, σχετικά με τα υποκειμενικά και τα αντικειμενικά στοιχεία του εγκλήματος, οι αποδείξεις επί των οποίων θεμελιώνονται τα περιστατικά αυτά, καθώς και οι σκέψεις με τις οποίες το δικαστήριο υπήγαγε τα αποδειχθέντα περιστατικά, στην ουσιαστική ποινική διάταξη που εφαρμόσθηκε. Ιδιαίτερη αιτιολόγηση για την ύπαρξη του δόλου, δεν είναι αναγκαία. Όταν όμως για το αξιόποινο της πράξεως απαιτούνται, εκτός από τα περιστατικά που απαρτίζουν κατά νόμο την έννοια αυτής και ορισμένα πρόσθετα στοιχεία, όπως η γνώση ορισμένων περιστατικών στο έγκλημα της συκοφαντικής δυσφήμησης, η ύπαρξη δηλαδή άμεσου δόλου, η αιτιολογία πρέπει να εκτείνεται και στη γνώση αυτή, με παράθεση των περιστατικών που την δικαιολογούν. Στην προκείμενη περίπτωση, με την προσβαλλόμενη υπ' αριθμ. 3171/2008 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών, καταδικάσθηκαν οι αναιρεσείοντες για συκοφαντική δυσφήμηση κατ'εξακολούθηση και επιβλήθηκε στην μεν πρώτη Χ1 ποινή φυλακίσεως έξι (6) μηνών στον δε δεύτερο Χ2 ποινή φυλακίσεως πέντε (5) μηνών, η οποία και για τους δύο ανεστάλη επί τριετία. Το εκδόν την προσβαλλόμενη απόφαση δικαστήριο, με μνεία των κατ' ειδος αναφερόμενων αποδεικτικών μέσων και κατά την ανέλεγκτη περί τα πράγματα κρίση του, δέχθηκε ότι αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: " ... Η δεύτερη κατηγορού΅ενη Χ1 είναι πρόεδρος του παγκρητίου συλλόγου προστασίας ζώων "..." που διατηρεί κυνοκο΅είο φιλοξενίας αδέσποτων σκύλων στα ... και ο οποίος σύλλογος συνεργάζεται ΅ε τον συνώνυ΅ο σύλλογο προστασίας ζώων "..." που εδρεύει στη Γερ΅ανία και η εγκαλούσα Ψ1 είναι πρόεδρος του σω΅ατείου ΅ε την επωνυ΅ία "Συνο΅οσπονδία Ζωοφιλικών Σω΅ατείων Ελλάδος". Η εγκαλούσα, στα πλαίσια της δραστηριότητας της ως προέδρου της ως άνω φιλοζωϊκής συνο΅οσπονδίας, είχε γίνει αποδέκτρια καταγγελιών για αθρόα εξαγωγή ζώων συντροφίας από την Ελλάδα σε ξένες χώρες, χωρίς την τήρηση των προϋποθέσεων του Ν. 3176/2003 και της ΥΑ 280239/2003, ΅ε σκοπό να χρησι΅οποιηθούν ως πειρα΅ατόζωα ή για την παρασκευή καλλυντικών ή στο ε΅πόριο γούνας. Έτσι, στα πλαίσια καταγγελίας που είχε για παράνο΅η εξαγωγή σκύλων από την Ελλάδα, στις 27-2-2005, τις πρωινές ώρες, η εγκαλούσα ΅αζί ΅ε τον εξετασθέντα στο ακροατήριο ΅άρτυρα ... και τη δικηγόρο της Αγάθη Λεκάκου, ΅ετέβησαν στο λι΅άνι του Πειραιά, όπου, σύ΅φωνα ΅ε πληροφορίες της, θα κατέπλεε από τα ... το πλοίο "...", ΅ε το οποίο ΅εταφερόταν φορτηγό αυτοκίνητο ΅ε 58 σκύλους, που θα εξάγονταν από το σω΅ατείο "..." στη Γερ΅ανία, ΅ε παραλήπτη το ως άνω φιλοζωϊκό σω΅ατείο "...", χωρίς την τήρηση των νο΅ί΅ων διατυπώσεων. Πράγ΅ατι εντοπίστηκε το συγκεκρι΅ένο φορτηγό και συνελήφθησαν από τη λι΅ενική αρχή που είχε ειδοποιηθεί από την εγκαλούσα τρεις Γερ΅ανοί υπήκοοι που συνόδευαν τα ζώα, τα οποία οδηγήθηκαν σε πανσιόν ΅ικρών ζώων, ενώ κατασχέθηκαν από την λι΅ενική αρχή τα συνοδευτικά έγγραφα αυτών, επειδή η ΅εταφορά των ζώων ήταν παράνο΅η, αφού αυτά δεν διέθεταν την απαραίτητη σή΅ανση (΅ικροτσίπ) και καταγραφή, καθώς και τα απαραίτητα νο΅ι΅οποιητικά έγγραφα. Μετά απ' αυτά, η δεύτερη κατηγορου΅ένη, στην προσπάθεια της να διασκεδάσει κάθε εναντίον της κατηγορία για παράνο΅η αποστολή ζώων στη Γερ΅ανία, εξαπέλυσε έναν αγώνα ΅είωσης της υπόληψης της εγκαλούσας, ισχυριζό΅ενη εν γνώσει της γι' αυτήν ψευδή γεγονότα, ικανά να βλάψουν την τι΅ή και την υπόληψη της και να ΅ειώσουν το κύρος της ως προέδρου της ως άνω φιλοζωϊκής συνο΅οσπονδίας σω΅ατείων, αφού την ε΅φάνιζε να παρανο΅εί και να ,κερδοσκοπεί εκ΅εταλλευό΅ενη τα αδέσποτα ζώα. Ειδικότερα, η δεύτερη κατηγορού΅ενη, στις 6-3-2005 ε΅φανίσθηκε σε σχετικό ρεπορτάζ στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του τηλεοπτικού σταθ΅ού "MEGA" και εν γνώσει της δήλωσε και ισχυρίστηκε ψευδώς ενώπιον του τηλεοπτικού κοινού του ως άνω σταθ΅ού ότι η εγκαλούσα πωλεί 3.000 αδέσποτους σκύλους σε ινστιτούτα για πειρα΅ατόζωα. Επίσης, η δεύτερη κατηγορου΅ένη, στις 2-4-2005, ως πρόεδρος του ως άνω σω΅ατείου, εξέδωσε δελτίο τύπου, στο οποίο αναφερό΅ενη στο ως άνω περιστατικό της καταγγελίας της εγκαλούσας και της ένεκα αυτής αποτροπής της εκ ΅έρους της ίδιας αποστολής ζώων στη Γερ΅ανία, χαρακτήριζε την εγκαλούσα "ζωόφιλη" που υποστηρίζεται από ο΅άδα "προστατών ζώων" και "ευλογείταιι" από υπαλλήλους του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και της τοπικής αυτοδιοίκησης, ΅ε τη βοήθεια των οποίων έχει εξαπολύσει λυσσαλέο πόλε΅ο εναντίον της ίδιας, διαδίδοντας ότι αυτή έχει προβεί σε κλοπή των ζώων, τρο΅οκρατώντας και απειλώντας σε κάθε κατεύθυνση και επιχειρώντας ακό΅η και να της αποσπάσουν τα ζώα ΅ε τρόπο παράνο΅ο και καταχρηστικό, ενώ όλοι ΅αζί οι ανωτέρω εξυπηρετούν εκούσια ή ακούσια το "κύκλω΅α" εκ΅ετάλλευσης και ε΅πορευ΅ατοποίησης των αδέσποτων. Οι χαρακτηρισ΅οί στο ως άνω δελτίο τύπου από ΅έρους της δεύτερης κατηγορού΅ενης για "κακόβουλη καταγγελία", για "ζωόφιλη" εντός εισαγωγικών, για "προστάτες ζώων" εντός εισαγωγικών και για εκούσια ή ακούσια εξυπηρέτηση του κυκλώ΅ατος εκ΅ετάλλευσης και ε΅πορευ΅ατοποίησης αδέσποτων ζώων, αποτελούν κρίσεις και χαρακτηρισ΅ούς της δεύτερης κατηγορού΅ενης που ΅ειώνουν την τι΅ή και την υπόληψη της εγκαλούσας και όχι δυσφη΅ιστικά γεγονότα και ως εκ τούτου κατ' ορθότερο χαρακτηρισ΅ό της πράξεως της δεύτερης κατηγορου΅ένης που αναφέρεται στις ως άνω κρίσεις και χαρακτηρισ΅ούς της, αυτή τέλεσε το πλη΅΅έλη΅α της εξυβρίσεως σε βάρος εγκαλούσας, ως προς το οποίο πρέπει να παύσει υφ' όρον η ποινική δίωξη που ασκήθηκε εναντίον της κατ' εφαρ΅ογή του άρθρου 31 παρ. 1 του Ν. 3346/2005 ,αφού η πράξη αυτή κατά της οποίας ο νό΅ος απειλή φυλάκιση ΅έχρι ένα έτος ή χρη΅ατική ποινή τελέστηκε πριν από τη δη΅οσίευση του Ν. 3346/2005 και συγκεκρι΅ένα στις 2-4-2005 και έχει παραγραφεί το αξιόποινό της. Αντίθετα, οι ως άνω ισχυρισ΅οί της δεύτερης κατηγορου΅ένης τόσο στο δελτίο ειδήσεων του τηλεοπτικού καναλιού "MEGA" ότι η ,εγκαλούσα πωλεί 3.000 αδέσποτους σκύλους σε ινστιτούτα για πειρα΅ατόζωα, όσο και και στο ως άνω δελτίο τύπου που εξέδωσε , ότι η εγκαλούσα ΅ε τους συνεργάτες της έχει εξαπολύσει λυσσαλέο πόλε΅ο εναντίον της ίδιας, διαδίδοντας ότι αυτή έχει προβεί σε κλοπή των ζώων, τρο΅οκρατώντας και απειλώντας σε κάθε κατεύθυνση και επιχειρώντας ακό΅η και να της αποσπάσουν τα ζώα ΅ε τρόπο παράνο΅ο και καταχρηστικό αποτελούν ισχυρισ΅ούς για γεγονότα που ΅πορούν να ΅ειώσουν την τι΅ή και την υπόληψη της εγκαλούσας και ποu είναι ψευδή, καθόσον η εγκαλούσα δεν ισχυρίστηκε ούτε διέδωσε ποτέ ότι η δεύτερη κατηγορου΅ένη είχε προβεί σε κλοπή των ζώων, ούτε επεδίωξε να τα αποσπάσει από την κυριότητα της, αλλά, υπό την ως άνω ιδιότητα της και λόγω των πληροφοριών που είχαν περιέλθει σ' αυτήν, ενδιαφέρθηκε για τον έλεγχο της νο΅ι΅ότητας της ΅εταφοράς τους από την Ελλάδα στη Γερ΅ανία και η εγκαλούσα δεν εξυπηρετούσε ΅ε οποιοδήποτε τρόπο την ε΅πορευ΅ατοποίηση των ζώων, ούτε είχε αναπτύξει έκνο΅ες δραστηριότητες, ούτε διευκολυνόταν στις έκνο΅ες δραστηριότητές της από "προστάτες" ζώων, ούτε καλυπτόταν από υπαλλήλους του Υπουργείου Γεωργικής Ανάπτυξης. Μάλιστα η δεύτερη κατηγορου΅ένη γνώριζε την αναλήθεια και το ψεύδος των ως άνω γεγονότων που ισχυρίστηκε ενώπιον τρίτων για την εγκαλούσα και τα ισχυρίστηκε εν γνώσει τελώντας της αναλήθειάς τους ΅ε σκοπό να βλάψει την τι΅ή και την υπόληψη της εγκαλούσας, ε΅φανίζοντάς την ότι, παρά την ως άνω ιδιότητά της, της προέδρου φιλοζωϊκής συνο΅οσπονδίας σω΅ατείων, ΅όνον φαινο΅ενικά και όχι ουσιαστικά είναι ζωόφιλη και τούτο, προκει΅ένου να αποδυνα΅ώσει την καταγγελία στην οποία είχε προβεί εκείνη εις βάρος της ίδιας για την παράνο΅η αποστολή των ζώων στην Γερ΅ανία. Περαιτέρω, όπως αποδείχθηκε από τα αποδεικτικά στοιχεία που προαναφέρθηκαν, ο πρώτος κατηγορού΅ενος Χ2 ως ιδιοκτήτης της διαδικτυακής διεύθυνσης ....com (βλ. την αναγνωσθείσα σχετική ιστοσελίδα που βρίσκεται σε φωτοαντίγραφο στην δικογραφία που τον αναφέρει ως· ιδιοκτήτη της ως άνω διαδικτυακής διεύθυνσης -site-), στην οποία είναι αναρτη΅ένη η ξενόγλωσση ιστοσελίδα του σω΅ατείου "...", το οποίο συνεργάζεται ΅ε το σω΅ατείο "...", του οποίου πρόεδρος είναι η δεύτερη κατηγορου΅ένη, ανέβασε και καταχώρισε στην ιστοσελίδα αυτή και στην ως άνω διαδΙκτυακή διεύθυνση σειρά δυσφη΅ιστικών για την εγκαλούσα κει΅ένων ΅ε αφορ΅ή το ως άνω επεισόδιο της 27-2-2005 στο λι΅άνι του Πειραιά και την αποτροπή της εξαγωγής των 58 σκύλων στη Γερ΅ανία που θα παραλά΅βανε το ως άνω σω΅ατείο "...". Ειδικότερα, ο πρώτος κατηγορού΅ενος, στις 2-3-2005 ανέβασε και καταχώρησε στην ως άνω ιστοσελίδα και στην. ως άνω διαδικτυακή διεύθυνση, κεί΅ενο ΅ε τίτλο "Τακτικές της ’γριας Δύσης στα΅άτησαν την "Πυρο΅έιν"", στο οποίο ισχυρίστηκε για την εγκαλούσα ότι είναι γνωστή για τις εθνικιστικές και εξτρε΅ιστικές ακροδεξιές της αντιλήψεις, ότι αυτή έχει ξεπεράσει τη δη΅όσια εξουσία και ότι είχε προβεί στην υπεξαγωγή των εγγράφων που συνόδευαν τους ΅εταφερό΅ενους σκύλους της δεύτερης κατηγορου΅ένης. Επίσης, στις 2-3-2005, στην ίδια ως άνω ιστοσελίδα ανέβασε και καταχώρισε επιστολή της ..., η οποία συνόδευε ΅αζύ ΅ε άλλους δύο Γερ΅ανούς υπηκόους τα ΅εταφερό΅ενα ζώα και είχε συλληφθεί στο λι΅άνι του Πειραιά για παράνο΅η ΅εταφορά ζώων συντροφίας, ΅ε την οποία ισχυριζόταν ότι τα συνοδευτικά έγγραφα των σκύλων είχαν υπεξαχθεί από την εγκαλούσα, πράγ΅α που γνώριζε δήθεν από ιδία αντίληψη και ότι αυτή το ανέφερε στον αξιω΅ατικό της λι΅ενικής αστυνο΅ίας παρουσία της εγκαλούσας, η οποία ό΅ως το αρνήθηκε και ζήτησε να ψάξει τη τσάντα της, πράγ΅α ό΅ως που αυτή αρνήθηκε να πράξει. Το περιεχό΅ενο της επιστολής αυτής' που ανέβασε και καταχώρισε στην ως άνω ιστοσελίδα, ο πρώτος κατηγορού΅ενος το υιοθέτησε και το διέδωσε στους επισκέπτες της ιστοσελίδας και της ως άνω διαδικτυακής διεύθυνσης, προσθέτοντας επιπλέον και καταχωρώντας στην ως άνω ιστοσελίδα και. τον ισχυρισ΅ό ότι η λίστα των κατηγοριών και των ΅ο΅φών κατά των αντιπάλων της ζωοφιλίας, της εγκαλούσας και της δικηγόρου της ’ννας Λεκκάκου, γίνεται όλο και ΅ακρύτερη και ότι τα έγγραφα της ΅εταφοράς των ζώων κλάπηκαν από την εγκαλούσα ΅προστά στα ΅άτια των οδηγών. Τέλος, ο πρώτος κατηγορού΅ενος, στις 15-3-2005, ανέβασε και καταχώρισε στην ίδια ως άνω ιστοσελίδα ανυπόγραφο κεί΅ενο (άρθρο) ΅ε τον τίτλο "Το τέλος της ζωοφιλίας στην Ελλάδα;", καθώς και κεί΅ενο ΅ε τον υπότιτλο "’θλιες Προοπτικές", ΅ε τα οποία ισχυρίσθηκε ότι η εγκαλούσα και οι συνεργάτες της κινούν τα νή΅ατα στο παρασκήνιο, όπως επιθυ΅ούν, οι δε Αρχές πιστεύουν ακό΅η αυτούς περισσότερο από "ε΅άς τους αλλοδαπούς" και ότι η εγκαλούσα τους έχει επιλέξει ως τον "εχθρό" στον αγώνα εξουσίας της, αποβλέποντας σε ευρωπαϊκές επιδοτήσεις και εθνικές επιχορηγήσεις από την τουριστική ζωοφιλική βιο΅ηχανία και όλα αυτά καταλήγουν στα χρή΅ατα τα οποία η εγκαλούσα αντίπαλός τους θέλει να πάρει στα χέρια της από τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις και την τουριστική ζωοφιλική βιο΅ηχανία. Ο χαρακτηρισ΅ός του πρώτου κατηγορου΅ένου για την εγκαλούσα ότι είναι γνωστή για τις εθνικιστικές και εξτρε΅lστικές ακροδεξιές της αντιλήψεις, αποτελεί κρίση και χαρακτηρισ΅ό που ΅ειώνει την τι΅ή και την υπόληψη της εγκαλούσας και όχι δυσφη΅ιστικό γεγονός και ως εκ τούτου κατ' ορθότερο χαρακτηρισ΅ό της πράξεως του πρώτου κατηγορου΅ένου που αναφέρεται στην ως άνω κρίση και χαρακτηρισ΅ό του, αυτός τέλεσε το πλη΅΅έλη΅α της εξυβρίσεως σε βάρος της εγκαλούσας, ως προς το οποίο πρέπει να παύσει υφ' όρον η ποινική δίωξη που ασκήθηκε εναντίον του, κατ' εφαρ΅ογή του άρθρου 31 παρ. 1 του Ν. 3346/2005, αφού η πράξη αυτή κατά της οποίας ο νό΅ος απειλή φυλάκιση ΅έχρι ένα έτος ή χρη΅ατική ποινή τελέστηκε πριν από τη δη΅οσίευση του Ν. 3346/2005 και συγκεκρι΅ένα στις 2-3-2005 και έχει παραγραφεί το αξιόποινό της. Αντίθετα, οι υπόλοιποι ως άνω ισχυρισ΅οί του πρώτου κατηγορου΅ένου, αναφέρονται σε γεγονότα που ισχυρίστηκε και διέδωσε ο πρώτος κατηγορού΅ενος ΅έσω της ως άνω ιστοσελίδας ενώπιον απροσδιόριστου αριθ΅ού επισκεπτών της τα οποία ήταν ψευδή, καθόσον όλα τα έγγραφα συνόδευαν τα ζώα, τα οποία ήταν ελλιπή και καθιστούσαν τη ΅εταφορά τους παράνο΅η, κατασχέθηκαν από τα αρ΅όδια προανακριτικά όργανα της λι΅ενικής αστυνο΅ίας, η δε εγκαλούσα δεν προέβη στην κλοπή κανενός εγγράφου, αλλά απλώς κατήγγειλε το γεγονός της παράνο΅ης ΅εταφοράς των ζώων από φιλοζωϊκά αισθή΅ατα και ΅όνο, χωρίς να προσδοκά κανένα κέρδος, αφού δεν λα΅βάνει επιχορηγήσεις. ή ευρωπαϊκές επιδοτήσεις για τη φιλοζωϊκή δραστηριότητα της, τα ως άνω δε ψευδή γεγονότα ήταν ικανά να βλάψουν την τι΅ή και την υπόληψη της εγκαλούσας, αφού αυτή ε΅φανιζόταν ότι έκλεψε τα έγγραφα για να ενοχοποιήσει τους ΅εταφέροντες τα ζώα συντροφίας και ότι είχε ως ΅οναδικό κίνητρο την αποκο΅ιδή οικονομικού οφέλους από την εκ΅ετάλλευση αδέσποτων ζώων και ο πρώτος κατηγορού΅ενος γνώριζε την αναλήθεια των προαναφερο΅ένων ψευδών γεγονότων και ισχυρίστηκε και διέδωσε αυτά ΅ε σκοπό να βλάψει την τι΅ή και την υπόληψη της εγκαλούσας, να ΅ειώσει το κύρος της, να την ε΅φανίσει ως αναξιόπιστη, να υποσκάψει τη φιλοζωϊκή δραστηριότητα της, να αποδυνα΅ώσει την κατηγορία σε βάρος της δεύτερης κατηγορου΅ένης και συνεργάτιδας του και να επιτευχθεί έτσι η εξαγωγή των ζώων συντροφίας στη Γερ΅ανία και η απ' αυτόν παραλαβή τους. Ο ισχυρισ΅ός του πρώτου κατηγορου΅ένου ότι η συκοφαντική δυσφή΅ηση για την οποία κατηγορείται έγινε διά του τύπου είναι αβάσι΅ος. Τούτο διότι για να θεωρείται ότι η δυσφή΅ηση έγινε διά του τύπου πρέπει να έχει γίνει ΅ε δη΅οσίευση εντύπου και ως τέτοιο δεν θεωρείται το διαδίκτυο (ίντερνετ) ή η τηλεόραση. Ειδικότερα, οι διατάξεις των άρθρων 1 παρ.1 και 2 παρ.1 και 2 του Α.Ν. 1098/1938 "περί Τύπου", οι οποίες επανήλθαν σε ισχύ ΅ε το άρθρο 2 του Ν. 10/1975 και οι οποίες δεν καταργήθηκαν από την παρ. 1 του άρθρου ΅όνου του Ν. 2243/1994, γιατί αυτές δεν. ε΅πίπτουν στην έννοια της ουσιαστικής ποινικής δικονο΅ικής διατάξεως αλλ' απλώς και ΅όνον προσδιορίζουν την έννοιά του τύπου, του εντύπου, του δη΅οσιεύ΅ατος και της δη΅οσιεύσεως, ορίζουν ότι "Τύπος και έντυπον, επί των οποίων εφαρ΅όζονται οι διατάξεις του νό΅ου τούτο είναί πάν ότι εκ τυπσγραφίας ή οιουδήποτε άλλου ΅ηχανικού ή χη΅ικού ΅έσου παράγεται εις ό΅οια αντίτυπα και χρησι΅εύει εις πολλαπλασιασ΅όν ή διάδοση χειρογράφων, εικόνων, παραστάσεων, ΅ετά ή άνευ ση΅ειώσεων ή ΅ουσικών έργων ΅ετά κει΅ένου ή επεξηγήσεων ή φωνογραφικών πλακών". "Ως δη΅οσίευσις εντύπου θεωρείται η διανο΅ή, πώλησις, καθώς και η εις δη΅όσιον ΅έρος ή εν δη΅οσία συναθροίσει ή εις ΅έρος προσιτόν εις το κοινόν τοιχοκόλλησις ή έκθεσις παντός εντύπου". Και "Αδίκη΅α του Τύπου υπάρχει όταν λάβει χώρα ή κατά την προηγού΅ενην παράγραφον δη΅οσίευσις". Από τις διατάξεις αυτές προκύπτει ότι για τη στοιχειοθέτηση των εγκλη΅άτων που τελούνται δια του Τύπου, δηλαδή των εγκλη΅άτων του κοινού δικαίου που προβλέπονται από τον Ποινικό Κώδικα ή από τους ειδικούς ποινικούς νό΅ους και τελούνται ΅ε κατάχρηση του Τύπου ως ΅έσου για την εκδήλωσή τους (Ολ. ΑΠ. 759/198β), δεν αρκεί να συντρέχει το στοιχείο του εντύπου, όπως εννοιολογικώς προσδιορίζεται από το ως άνω άρθρο 1 του A.Ν 1092/1938, αλλά προσαπαιτείται και η δη΅οσίευσή του, η οποία σύ΅φωνα ΅ε 1 άρθρο 2 παρ.1 του ίδιου νό΅ου θεωρείται ότι υπάρχει όταν συντελεσθεί η διανο΅ή πώληση του εντύπου, καθώς και η τοιχοκόλληση ή έκθεση αυτού σε δη΅όσιο ΅έρος ή σε δη΅όσια συνάθροιση ή σε ΅έρος προσιτό στο κοινό. Κατά συνέπεια καταχώριση στο διαδίκτυο (ίντερνετ) κει΅ένου ΅ε δυσφη΅ιστικά γεγονότα και ανακοίνωση από τηλεοράσεως δυσφη΅ιστικών γεγονότων, αφού το διαδίκτυο και τηλεόραση δεν αποτελούν τυπογραφία ούτε θεωρούνται ΅ηχανικά ΅έσα πολλαπλασιασ΅ού χειρογράφων και δεν θεωρούνται ως "τύπος" ή "έντυπο", δεν στοιχειοθετούν αδίκη΅α τελού΅ενο διά του τύπου, όπως αβάσι΅α ισχυρίζεται ο πρώτος κατηγορού΅ενος (βλ. ΑΠ. 345/2002 ΝοΒ 2002, 1522 και Ποιν.Λογ 2002,278 και ΑΠ. 136/2000 ΠοινΧρ 2000,412 και Ποιν.Δνη 2000, 494). ’λλωστε, ο ισχυρισ΅ός του πρώτου κατηγορου΅ένου ότι η συκοφαντική δυσφή΅ηση που τέλεσε σε βάρος της εγκαλούσας ως διά του τύπου έχει υποπέσει στην δεκαοκτά΅ηνη παραγραφή είναι αβάσι΅ος και απορριπτέος και εκ του λόγου ότι επήλθε στις 7-8-2006 αναστολή της ΅η συ΅πληρωθείσας ΅έχρι τότε παραγραφής ΅ε την νο΅ότυπη επίδοση στον πρώτο κατηγορού΅ενο του υπ' αριθ΅. 31611/2006 κλητηρίου θεσπίσ΅ατος και ΅έχρι σή΅ερα δεν έχει συ΅πληρωθεί ο χρόνος της αναστολής της παραγραφής και της παραγραφής του πλη΅΅ελή΅ατος που τέλεσε, ακό΅η και αν θεωρηθεί ότι αυτό τελέστηκε διά του τύπου, πράγ΅α που όπως προαναφέρθηκε δεν συ΅βαίνει (βλ. στη . δικογραφία το σχετικό αποδεικτικό επιδόσεως του κλητηρίου θεσπίσ΅ατος στον δεύτερο κατηγορού΅ενο και το υπ' αριθ΅. πρωτ. 106479/6-10-2006 έγγραφο του Yπουργείου Δικαιοσύνης). Tέλος, το αίτη΅α της δεύτερης κατηγορου΅ένης να αναβληθεί η υπόθεση η υπόθεση για να προσκο΅ισθούν οι κασέττες από τον τηλεοπτικό σταθ΅ό "MEGA" πρέπει να απορριφθεί, αφού κατά την κρίση του Δικαστηρίου κρίνεται παρελκυστικό της εκδικάσεως της υποθέσεως, ενόψει του ότι η προσκό΅ιση των κασεττών από τον τηλεοπτικό σταθ΅ό "MEGA" δεν θα συντελέσει στην ορθότερη και ασφαλέστερη διάγνωση της υποθέσεως. Επο΅ένως, ενόψει όλων των ανωτέρω, πρέπει να παύσει υφ' όρον η ποινική δίωξη που ασκήθηκε κατά των κατηγορου΅ένων όσον αφορά τις προαναφερθείσες πράξεις τους που κατ' ορθότερο χαρακτηρισ΅ό αποτελούν εξυβρίσεις και να κηρυχθούν οι κατηγορού΅ενοι για τις υπόλοιπες ως άνω πράξεις τους ένοχοι συκοφαντικής δυσφη΅ήσεως της εγκαλούσας κατ' εξακολούθηση, σύ΅φωνα ΅ε το διατακτικό. Ωστόσο, όπως αποδείχθηκε από τα· αποδεικτικά στοιχεία που προαναφέρθηκαν, ο πρώτος κατηγορού΅ενος ΅έχρι τότε που τέλεσε. την ως άνω αξιόποινη πράξη της συκοφαντικής δυσφη΅ήσεως κατ' εξακολούθηση έζησε έντι΅η ατο΅ική, οικογενειακή, επαγγελ΅ατική και γενικά κοινωνική ζωή και η δεύτερη κατηγορουμένη ΅ετά την ως άνω αξιόποινη πράξη της συκοφαντικής δυσφη΅ήσεως κατ' εξακολούθηση συ΅περιφέρθηκε καλά για σχετικά ΅εγάλο διάστη΅α και γιαυτό στον πρώτο κατηγορού΅ενο πρέπει να αναγνωρισθεί η ελαφρυντική περίσταση του άρθρου 84 παρ. 2 περ. α του Π.Κ. και να γίνει δεκτό ότι αυτός ΅έχρι της τελέσεως της ως άνω αξιόποινης πράξης που διέπραξε έζησε έντι΅η ατο΅ική, οικογενειακή επαγγελ΅ατική και γενικά κοινωνική ζωή και στην δεύτερη κατηγορού΅ενη πρέπει να αναγνωρισθεί η ελαφρυντική περίσταση του άρθρου 84 παρ. 2 περ. ε του Π.Κ. και να γίνει δεκτό ότι αυτή συ΅περιφέρθηκε καλά για σχετικά ΅εγάλο διάστη΅α ΅ετά την ως άνω αξιόποινη πράξη της...".- Με τις παραδοχές αυτές, η αιτιολογία της προσβαλλόμενης αποφάσεως δεν είναι ειδική και εμπεριστατωμένη. Και τούτο διότι δεν εκτίθενται στην απόφαση και μάλιστα με θετικό τρόπο συγκεκριμένα περιστατικά, από τα οποία το Εφετείο συνήγαγε τη γνώση των κατηγορουμένων- αναιρεσειόντων για την αναλήθεια των γεγονότων στα οποία αφορά η συκοφαντική δυσφήμιση, δεδομένου ότι σε σχέση με το στοιχείο αυτό του άμεσου δόλου (γνώση) η προσβαλλόμενη απόφαση περιορίζεται να παραθέσει στο σκεπτικό και το διατακτικό της, τόσον για την κατηγορουμένη Χ1 όσο και για τον κατηγορούμενο Χ2 απλώς ότι οι κατηγορούμενοι "γνώριζαν την αναλήθειά τους" και "τελούσανε εν γνώσει της αναλήθειας τους" χωρίς όμως η γνώση αυτή των κατηγορουμένων να είναι καθόλου αυτονόητη, αφού τα γεγονότα δεν συνδέονται αναπόσπαστα με αυτούς. Επομένως , ο από το άρθρο 510 παρ.1 στοιχ. Δ'του Κ.Π.Δ λόγος αναιρέσεως και των δύο αναιρεσειόντων με τον οποίο πλήττεται η απόφαση για έλλειψη αιτιολογίας είναι βάσιμος και πρέπει κατά παραδοχή αυτού να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση, παραπεμφθεί δε η υπόθεση για νέα συζήτηση στο ίδιο δικαστήριο που εξέδωσε την προσβαλλόμενη απόφαση, το οποίο θα συγκροτηθεί από δικαστές άλλους από εκείνους που δίκασαν προηγουμένως,.
ΙΙΙ.- Με την παράγραφο 1 του άρθρου ΅όνου Ν. 2243/1994 ορίσθηκε ότι διατηρείται εν ισχύϊ η διάταξη του άρθρού 47 ΑΝ 1092/1938, όπως αντικαταστάθηκε ΅ε το άρθρο 4 § 2 Ν. 1738/1987. Το άρθρο 47 ΑΝ 1092/1938 μετά την κατά τα άνω αντικατάστασή του δια΅ορφώθηκε ως εξής: "τα αδική΅ατα που πράττονται δια του τύπου παραγράφονται ΅ετά 18 ΅ήνες από την τέλεση της πράξης. Η προθεσ΅ία της παραγραφής αναστέλλεται για όσο χρόνο σύ΅φωνα ΅ε διάταξη νό΅ου δεν ΅πορεί να αρχίσει ή να εξακολουθήσει η ποινική δίωξη και για όσο χρονικό διάστη΅α διαρκεί η κύρια διαδικασία ώσπου να γίνει α΅ετάκλητη η καταδικαστική απόφαση. Σε κάθε περίπτωση ο χρόνος της αναστολής δεν ΅πορεί να υπερβεί τα δύο έτη". Η ειδική αυτή παραγραφή δια τα αδική΅ατα του Τύπου κατισχύει της παραγραφής των άρθρων 111 και 113 Π.Κ. ( Ολ.ΑΠ 1364/1984 ). Από τις διατάξεις αυτές σε συνδυασμό με εκείνες των άρθρων 310 παρ. 1 εδ.β', 370εδ.β'και 511 ΚΠΔ προκύπτει ότι η παραγραφή, ως θεσμός δημόσιας τάξεως, εξετάζεται αυτεπαγγέλτως από το δικαστήριο σε κάθε στάση της δίκης, ακόμη και από τον ’ρειο Πάγο, ο οποίος, διαπιστώνοντας τη συμπλήρωση αυτής, υποχρεούται να αναιρέσει την προσβαλλόμενη καταδικαστική απόφαση και να παύσει οριστικά την ποινική δίωξη, εφόσον η αίτηση αναιρέσεως είναι τυπικά παραδεκτή και περιέχεται σ' αυτήν ένας τουλάχιστον παραδεκτός και βάσιμος λόγος από τους περιοριστικά αναφερόμενους στο άρθρο 510 Κ.Π.Δ (Ολ.ΑΠ 7/2005). Στην προκείμενη περίπτωση, η μερικότερη πράξη της συκοφαντικής δυσφήμισης δια του τύπου για την οποία καταδικάσθηκε η αναιρεσείουσα Χ1, φέρεται ότι τελέσθηκε στην ... στις 2-4-2005, έκτοτε δε και μέχρι τη συζήτηση της αιτήσεως αναιρέσεως (6-3-2009) παρήλθε, υπολογιζομένου και του χρόνου αναστολής, χρονικό διάστημα πέραν σαράντα δύο (42) μηνών και εξαλείφθηκε με παραγραφή το αξιόποινο της πράξεως αυτής. Επομένως, αφού η ένδικη αίτηση περιέχει παραδεκτό λόγο αναιρέσεως ο οποίος κρίθηκε και βάσιμος, πρέπει να παύσει οριστικά η ποινική δίωξη κατά της άνω κατηγορουμένης για την άνω μερικότερη πράξη της συκοφαντικής δυσφήμισης, λόγω παραγραφής, κατά τα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ Ι.-
Αναιρεί την υπ' αριθμ. 3171/2008 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών.
ΙΙ.- Παραπέμπει την υπόθεση για νέα συζήτηση στο άνω δικαστήριο που θα συγκροτηθεί από δικαστές άλλους από εκείνους που δίκασαν προηγουμένως
ΙΙΙ._ Παύει οριστικά την ποινική δίωξη κατά της κατηγορουμένης Χ1 για την πράξη της συκοφαντικής δυσφήμισης δια του τύπου, την οποία φέρεται ότι τέλεσε στα ... την 2α Απριλίου 2005.-
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 13 Μαρτίου 2009. Και
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στις 10 Απριλίου 2009.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ