Θέμα
Ακυρότητα απόλυτη, Συνήγορος κατηγορουμένου, Παύση οριστική ποινικής διώξεως, Παραγραφή.
Περίληψη:
Άρθρα 333, 369 ΚΠΔ. Ο καταδικασθείς ή ο συνήγορός του λαμβάνουν τον λόγο τελευταίοι επί της ενοχής και επί της ποινής. Άλλως απόλυτη ακυρότης κατ' άρθρον 171 παρ. 1 εδ. δ΄ ΚΠΔ και λόγος αναιρέσεως κατ' άρθρον 510 παρ. 1 Α΄ ΚΠΔ. Αναιρεί διότι δεν έδωσε το λόγο στον εκπροσωπούντα τον κατηγορούμενο συνήγορο επί της ενοχής και παύει οριστική λόγω παρόδου οκταετίας από της τελέσεως της πράξεως. Αναιρεί και ΠΟΠΔ.
Αριθμός 1147/2009
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Ε' Ποινικό Τμήμα
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Κωνσταντίνο Κούκλη, Αντιπρόεδρο Αρείου Πάγου, Βασίλειο Λυκούδη, Ελευθέριο Νικολόπουλο, Αναστάσιο Λιανό και Βιολέττα Κυτέα-Εισηγήτρια, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 20 Μαρτίου 2009, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Παναγιώτη Θάνου (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Ευδοκίας Φραγκίδη, για να δικάσει την αίτηση της αναιρεσείουσας - κατηγορουμένης ..., που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Ιωάννη Μυταλούλη, περί αναιρέσεως της ΒΤ 5630/2006 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιώς. Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Πειραιώς, με την ως άνω απόφασή του, διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και η αναιρεσείουσα-κατηγορουμένη ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 24 Νοεμβρίου 2006 αίτησή της καθώς στο από 20 Φεβρουαρίου 2009 δικόγραφο προσθέτων λόγων, που καταχωρίστηκαν στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 167/2009.
Αφού άκουσε Τον πληρεξούσιο δικηγόρο της αναιρεσείουσας, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να γίνει δεκτή η προκειμένη αίτηση αναίρεσης και να παύσει οριστικώς η κατά της αναιρεσείουσας ασκηθείσα ποινική δίωξη.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από τις διατάξεις των άρθρων 333 και 369 ΚΠΔ προκύπτει ότι μετά την λήξη της αποδεικτικής διαδικασίας δίνεται υποχρεωτικώς ο λόγος στον κατηγορούμενο ή τον συνήγορό του περί της ενοχής και μετά την απαγγελία της περί ενοχής αποφάσεως δίνεται ο λόγος στον ίδιο ή τον συνήγορό του σε σχέση με την ποινή. Η παράβαση των διατάξεων αυτών επιφέρει απόλυτη ακυρότητα, κατά το άρθρο 171 παρ.1 εδ.δ' ΚΠΔ, διότι αφορά την υπεράσπιση του κατηγορουμένου και την άσκηση των δικαιωμάτων που του παρέχονται ρητά και θεσπίζονται από τον νόμο, παράβαση για την οποίαν ιδρύεται λόγος αναιρέσεως της αποφάσεως εκ του άρθρου 510 παρ.1 στοιχ. Α' ΚΠΔ, ο οποίος μάλιστα κατά άρθρο 511 ιδίου Κώδικος εξετάζεται και αυτεπαγγέλτως. Στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από τα πρακτικά της προσβαλλομένης αποφάσεως, υπ'αριθμ. ΒΤ 5630/2006 του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιώς, που δίκασε κατ'έφεση, με την οποίαν η αναιρεσείουσα κατηγορουμένη εκηρύχθη ένοχος εκδόσεως μας ακαλύπτου επιταγής και κατεδικάσθη σε ποινή φυλακίσεως πέντε (5) μηνών, μετατραπείσα προς 4.40 € ημερησίως, ο διευθύνων την συζήτηση μετά το πέρας της αποδεικτικής διαδικασίας, έδωσε τον λόγο (μόνο) στον Εισαγγελέα περί της ενοχής ή μη της κατηγορουμένης, όχι όμως και στον συνήγορό αυτής, ο οποίος την εξεπροσώπει νομίμως στο ακροατήριο, (αφού είχε γίνει δεκτή η εκπροσώπηση της απολιπομένης, (εκκαλούσης τότε) από τον συνήγορό της Ιωάννη Μυταλούλη). Εν όψει αυτών επήλθε απόλυτη ακυρότης της διαδικασίας στο ακροατήριο (άρθρο 171 ΚΠΔ), ιδρύουσα τον εκ του άρθρου 510 παρ.1 στοιχ. Α' ΚΠΔ, λόγον αναιρέσεως, ο οποίος ως πρώτος του κυρίου δικογράφου της κρινομένης αιτήσεως και πρώτος των προσθέτων λόγων αυτής, είναι βάσιμος και πρέπει να γίνει δεκτός, παρελκούσης δε της ερεύνης των λοιπών λόγων αναιρέσεως, προβαλλομένων με την αίτηση και τους προσθέτους λόγους, να αναιρεθεί η προσβαλλομένη απόφαση.
Περαιτέρω κατά τις διατάξεις του άρθρου 112 και τις όμοιες των 111 και 113 ΠΚ όπως το τελευταίο ισχύει, το αξιόποινο εξαλείφεται με την παραγραφή, η οποία προκειμένου για πλημμελήματα είναι πέντε έτη και αρχίζει από τότε που ετελέσθη η πράξη. Η προθεσμία αναστέλλεται για όσο διαρκεί η κύρια διαδικασία και ωσότου γίνει αμετάκλητη η καταδικαστική απόφαση, πάντως, όμως όχι πέραν των τριών ετών για πλημμελήματα. Από τις διατάξεις αυτές, σε συνδυασμό με εκείνες των άρθρων 310 παρ.1β, 370 στοιχ. β' και 511 ΚΠΔ προκύπτει ότι η παραγραφή, ως θεσμός δημοσίας τάξεως, εξετάζεται αυτεπαγγέλτως από το δικαστήριο σε κάθε στάση της ποινικής διαδικασίας, ακόμη και από τον 'Αρειο Πάγο ο οποίος, διαπιστώνων την συμπλήρωση της παραγραφής και μετά την άσκηση της αναιρέσεως, οφείλει να αναιρέσει την προσβαλλόμενη απόφαση και να παύσει οριστικώς την ποινική δίωξη λόγω παραγραφής, εφ' όσον η αίτηση αναιρέσεως είναι τυπικά παραδεκτή για τον λόγο ότι ησκήθη νομοτύπως και εμπροθέσμως και περιέχεται σ'αυτήν, κατά τα άρθρα 474 παρ.2 και 509, εις τουλάχιστον παραδεκτός λόγος αναιρέσεως εξ εκείνων, οι οποίοι περιοριστικώς αναφέρονται εις το άρθρο 510 ΚΠΔ, ο οποίος και εκρίθη βάσιμος. Στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από την προσβαλλομένη απόφαση η αναιρεσείουσα κατεδικάσθη εις ποινή φυλακίσεως πέντε (5) μηνών, μετατραπείσα προς 4.40 € ημερησίως για την πράξη της εκδόσεως ακαλύπτου επιταγής η οποία (φέρεται ότι) ετελέσθη την 18/5/1999. Ούτως αυτή έχει υποπέσει εις παραγραφήν, αφού από του τελευταίου χρόνου μέχρι της δημοσιεύσεως της παρούσης, παρήλθε χρονικό διάστημα, υπολογιζομένου και του χρόνου της τριετούς αναστολής, μεγαλύτερο της οκταετίας (είχε παρέλθει, μάλιστα και ότε εισήχθη η αναίρεση προς συζήτηση) και το αξιόποινο της άνω πράξεως έχει εξαλειφθεί με παραγραφή. Εντεύθεν και αναιρουμένης της αποφάσεως κατά τ'άνω εκτεθέντα, πρέπει η κατά της κατηγορουμένης ασκηθείσα ποινική δίωξη για την έκδοση ακαλύπτου επιταγής νά παύσει οριστικώς.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Αναιρεί την υπ'αριθμ. ΒΤ5630/2006 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιώς. Και Παύει οριστικώς την κατά της κατηγορουμένης ασκηθείσα ποινική δίωξη για την αξιόποινη πράξη της ακαλύπτου επιταγής, τελεσθείσης την 18-5-1999.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 3 Απριλίου 2009. Και
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στις 8 Μαΐου 2009.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ