Θέμα
Αγνώστου διαμονής επίδοση, Αιτιολογίας ανεπάρκεια, Εφέσεως απαράδεκτο.
Περίληψη:
Κατά της αποφάσεως που απορρίπτει την έφεση ως εκπρόθεσμη μπορεί να ασκηθεί αίτηση αναιρέσεως για όλους τους λόγους που αναφέρονται περιοριστικά στην διάταξη του άρθρου 510 ΚΠΔ, υπό την προϋπόθεση ότι αυτοί αναφέρονται στην ορθότητα της κρίσεως για το απαράδεκτο. Η απορριπτική αυτή απόφαση έχει την απαιτούμενη ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, όταν διαλαμβάνει τον χρόνο επιδόσεως στον εκκαλούντα της προσβαλλομένης με την έφεση αποφάσεως (αν απαγγελθεί απόντος τούτου), ο χρόνος ασκήσεως της εφέσεως καθώς και το αποδεικτικό από το οποίο προκύπτει η επίδοση χωρίς ειδικότερο προσδιορισμό των στοιχείων εγκυρότητας του αποδεικτικού και της επιδόσεως. Αν με το ένδικο μέσο αμφισβητούνται ο τόπος κατοικίας εκείνου που ασκεί το ένδικο μέσο και το άγνωστο της διαμονής του, πρέπει στην απόφαση να διαλαμβάνεται σχετική αιτιολογία και να περιέχονται οι αποδείξεις, οι οποίες θεμελιώνουν τα πραγματικά περιστατικά, που προέκυψαν από την ακροαματική διαδικασία και στα οποία στηρίχθηκε η κρίση του δικαστηρίου για την συνδρομή των στοιχείων απορρίψεως των συγκεκριμένων ισχυρισμών, άλλως θεμελιώνεται λόγος αναιρέσεως. Αναιρείται η απόφαση, διότι δεν διαλαμβάνει το αποδεικτικό από το οποίο προκύπτει η επίδοση, το ονοματεπώνυμο του επιδόσαντος οργάνου, τα αποδεικτικά μέσα που έλαβε υπόψη του το Δικαστήριο ενώ δεν προκύπτει ότι συνεκτιμήθηκε και η δοθείσα στο ακροατήριο ένορκη κατάθεση μάρτυρος. Αναιρεί και παραπέμπει.
Αριθμός 1233/2008
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Ε' Ποινικό Τμήμα
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Κωνσταντίνο Κούκλη, Προεδρεύοντα Αρεοπαγίτη (κωλυομένου του Αντιπροέδρου του Αρείου Πάγου Ηρακλή Κωνσταντινίδη), ως αρχαιότερο μέλος της συνθέσεως, Ειρήνη Αθανασίου (η οποία ορίστηκε προς συμπλήρωση της συνθέσεως με την 54/2008 Πράξη του Προέδρου του Αρείου Πάγου) Ελευθέριο Νικολόπουλο, Αναστάσιο Λιανό και Βιολέττα Κυτέα-Εισηγήτρια, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 11 Απριλίου 2008, με την παρουσία της Αντεισαγγελέως του Αρείου Πάγου Ευτέρπης Κουτζαμάνη (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Ευδοκίας Φραγκίδη, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος - κατηγορουμένου X1, που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Δημοσθένη Βλήτα, περί αναιρέσεως της 66110/2007 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών.
Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών, με την ως άνω απόφασή του, διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και ο αναιρεσείων-κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 4 Φεβρουαρίου 2008 αίτησή του, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 278/2008.
Αφού άκουσε Τον πληρεξούσιο δικηγόρο του αναιρεσείοντος, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να γίνει δεκτή η προκειμένη αίτηση αναίρεσης.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά το άρθρο 476 παρ.1 και 2 ΚΠοινΔ το ένδικο μέσο απορρίπτεται ως απαράδεκτο, εκτός άλλων περιπτώσεων, και όταν ησκήθη εκπροθέσμως. Κατά της αποφάσεως, η οποία απορρίπτει την έφεση ως εκπρόθεσμη επιτρέπεται μόνο αίτηση αναιρέσεως για τους λόγους που περιοριστικά αναφέρονται εις το άρθρο 510 παρ.1 ΚΠοινΔ, μεταξύ των οποίων η ελλιπής αιτιολογία της, με την προϋπόθεση ότι αυτοί αναφέρονται στην ορθότητα της κρίσεως για το απαράδεκτο. Η απόφαση με την οποία το ένδικο μέσο της εφέσεως απορρίπτεται ως απαράδεκτο, λόγω εκπροθέσμου ασκήσεώς του, έχει την από τις διατάξεις των άρθρων 93 παρ.3 του Συντάγματος και 139 ΚΠοινΔ, απαιτουμένη ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, από την έλλειψη της οποίας ιδρύεται ο εκ του άρθρου 510 παρ. 1 στοιχ. Δ' ΚΠοινΔ λόγος αναιρέσεως, όταν αναφέρονται σ'αυτή ο χρόνος της επιδόσεως στον εκκαλούντα της προσβαλλομένης με την έφεση αποφάσεως, εφόσον απηγγέλθη απόντος τούτου και εκείνος της ασκήσεως αυτής, καθώς και το αποδεικτικό από το οποίο προκύπτει η επίδοση, χωρίς ειδικότερο προσδιορισμό των στοιχείων εγκυρότητος του αποδεικτικού και της επιδόσεως (Ολ.ΑΠ 4/1995, 6/1994). Αν όμως με την έφεση αμφισβητούνται ο τόπος κατοικίας εκείνου που την ήσκησε και το άγνωστο της διαμονής του, όπως και η εντεύθεν αδυναμία γνώσεως της επιδόσεως, πρέπει επίσης να αναφέρονται στην σχετική αιτιολογία και οι αποδείξεις, οι οποίες εθεμελίωσαν τα πραγματικά περιστατικά που προέκυψαν από την ακροαματική διαδικασία και στα οποία εστηρίχθη η κρίση του δικαστηρίου για την συνδρομή των στοιχείων απορρίψεως των ως άνω ισχυρισμών, άλλως ιδρύεται ο άνω λόγος αναιρέσεως. Στην προκειμένη περίπτωση, το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών με την προσβαλλομένη απόφασή του, απέρριψεν ως απαράδεκτη λόγω του εκπροθέσμου της την έφεση του αναιρεσείοντος κατά της υπ'αριθμ. 15183/2000 αποφάσεως του Μονομελούς Πλημ/κείου Αθηνών, με την οποίαν είχε καταδικασθεί απών για το αδίκημα της εκδόσεως ακάλυπτης επιταγής εις ποινή φυλακίσεως δύο (2) ετών. Από την σχετική υπ'αριθμ. 4768/3-4-07 έκθεση εφέσεως, η οποία παραδεκτώς επισκοπείται από τον 'Αρειο Πάγο κατά την έρευνα του παραδεκτού και βασίμου των λόγων της αναιρέσεως προκύπτει ότι ο εκκαλών-κατηγορούμενος φερόμενος στην έφεση ως κάτοικος Αθηνών επί της οδού ......, προκειμένου να δικαιολογήσει την εκπρόθεσμη άσκηση της εφέσεώς του είχε προβάλλει με αυτή ότι "το πρώτο έλαβε γνώση της εκκαλουμένης χθές που προσήχθη στον Εισαγγελέα για άλλη απόφαση και ουδέποτε ήτο άγνωστης διαμονής ήτο πάντοτε γνωστής και μάλιστα στις αρχές στη διεύθυνση επί της οδού ...... όπου αναζητήθηκε ήτο η επαγγελματική του κατοικία... κατά τον χρόνο επίδοσης ... διέμενε στην γνωστή στις αρχές διεύθυνση επί της οδού .... αριθμ. .... "... είχε καταθέσει δε και τα προς υποστήριξη του ισχυρισμού του έγγραφα. Στην αναιρεσιβαλλομένη απόφαση, εκδοθείσα παρόντος δια πληρεξουσίου του εκκαλούντος-κατηγορουμένου και ήδη αναιρεσείοντος, αναφέρονται στα μεν πρακτικά τα εξής:
Στη συνέχεια μετά από πρόταση Εισαγγελέα και εντολή Προέδρου αναγνώστηκαν: 1.Η από 3-4-2007 με αριθμό 4768 έκθεση έφεσης του εκκαλούντα-κατηγορουμένου κατά της υπ'αριθμ. 15183/2000 απόφασης του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών, 2.Το από .... Αποδεικτικό Επίδοσης της εκκαλουμένης απόφασης προς τον εκκαλούντα-κατηγορούμενο από τον Αρχ/κα ......., που υπηρετεί στο Α.Τ. Καλλιθέας 3.Το από ..... Μισθωτήριο Συμφωνητικό Κατοικίας, 4.Η από .... Έκθεση Σφράγισης 5.Η από 30-6-1998 αγωγή κατά της ....... 6.Οι από 15-2-2001 προτάσεις ενώπιον του Εφετείου Αθηνών 7.Η με αριθ. 1885/2001 απόφαση του Εφετείου Αθηνών, 8. Η με αριθ. 51135/2002 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών, 9.Η με αριθ. 51181/2002 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών, 10. Αντίγραφο της υπ' αριθ. .... Πτωχευτικής Μερίδας, προς δε (ανεγνώσθη) και η κατάθεση του μάρτυρος ...... επί του άνω ισχυρισμού, στο σκεπτικό δε αυτής ως αιτιολογία τα εξής: Η κρινόμενη έφεση κατά της 15183/2000 αποφάσεως του Μονομελούς Πλημ/κείου Αθηνών ασκήθηκε την 3-4-2007 ήτοι μετά την πάροδο 7 περίπου ετών από την έκδοση της απόφασης, η οποία πρέπει να σημειωθεί ότι επιδόθηκε στον κατηγορούμενο ως αγνώστου διαμονής την ..... στη ..... ως τελευταία γνωστή διεύθυνση του. Η αιτιολογία όμως δεν είναι αυτή, η οποία απαιτείται, κατά τα προαναφερθέντα, διότι δεν αναφέρει το αποδεικτικό από το οποίο προκύπτει η επίδοση και το ονοματεπώνυμο του οργάνου το οποίον την διενέργησε, ούτε, έστω και κατ'είδος, τα αποδεικτικά μέσα, τα οποία έλαβε υπ'όψη του το δικαστήριο και στήριξε την κρίση του για την απόρριψη της εφέσεως ως εκπροθέσμου, ούτε γίνεται μνεία ότι έλαβεν υπ'όψη του και συνεκτίμησε και την δοθείσα στο ακροατήριο ως άνω ένορκη κατάθεση του μάρτυρος υπερασπίσεως. Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι αναφέρεται βέβαια στα πρακτικά ότι ανεγνώσθη, όπως προαναφέρθη, το από ..... αποδεικτικό επιδόσεως της εκκαλουμένης αποφάσεως, αλλ'αυτό δεν αποτελεί και παραδοχή της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως.
Συνεπώς ο σχετικός από το άρθρο 510 παρ.1 στοιχ.Δ' ΚΠοινΔ λόγος αναιρέσεως, με τον οποίο προβάλλεται η άνω πλημμέλεια είναι βάσιμος και πρέπει κατά παραδοχή του, να γίνει δεκτή η αίτηση αναιρέσεως, να αναιρεθεί η προσβαλλομένη απόφαση και να παραπεμφθεί η υπόθεση για νέα συζήτηση στο ίδιο δικαστήριο που την εξέδωσε, το οποίο όμως θα συγκροτηθεί από άλλους δικαστές, εκτός από εκείνους που δίκασαν προηγουμένως (άρθρο 519 ΚΠοινΔ). Το ίδιο δικαστήριο θα εξετάσει και την παραγραφή της υποθέσεως εφ'όσον κρίνει πρώτα παραδεκτή την έφεση (Ολ.ΑΠ 6/1994).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Αναιρεί την υπ'αριθμ. 66110/2007 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών.
Παραπέμπει την υπόθεση για νέα συζήτηση στο ίδιο δικαστήριο, συγκροτηθησόμενο από άλλους δικαστές, από εκείνους που δίκασαν προηγουμένως.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 18 Απριλίου 2008. Και
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στις 9 Μαΐου 2008.
Ο ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ