Θέμα
Αιτιολογίας επάρκεια, Ακυρότητα απόλυτη, Κλοπή.
Περίληψη:
Κλοπή (κινητού τηλεφώνου). Λόγοι αναίρεσης για έλλειψη αιτιολογίας και νόμιμης βάσης, ως προς τον σκοπό ιδιοποίησης και μη απάντηση σε ισχυρισμό που είχε προταθεί πρωτοδίκως. Μη εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 343 εδ. 1 του ΚΠΔ επί έφεσης (ευσύνοπτη ανάπτυξη της έκθεσης εφέσεως από τον Εισαγγελέα). Ούτε προκαλείται ακυρότητα από την μη τήρηση της διάταξης αυτής. Απόρριψη λόγων αναίρεσης.
ΑΡΙΘΜΟΣ 965/2009
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
E' ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Κωνσταντίνο Κούκλη, Αντιπρόεδρο Αρείου Πάγου, Βασίλειο Λυκούδη - Εισηγητή, Ελευθέριο Νικολόπουλο, Αναστάσιο Λιανό και Βιολέττα Κυτέα, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 13 Μαρτίου 2009, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Αναστασίου Κανελλόπουλου (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Ευδοκίας Φραγκίδη, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος - κατηγορουμένου ..., που παραστάθηκε με τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Ιωάννη Μελανίτη, περί αναιρέσεως της 7070/2008 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων Αθηνών.
Το Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων Αθηνών, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και ο αναιρεσείων - κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 14 Ιανουαρίου 2009 αίτησή του αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 192/2009.
Αφού άκουσε
Τον πληρεξούσιο δικηγόρο του αναιρεσείοντος, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να απορριφθεί η προκείμενη αίτηση αναίρεσης.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά τη διάταξη του άρθρου 372 παρ.1 ΠΚ, όποιος αφαιρεί ξένο (ολικά ή εν μέρει) κινητό πράγμα από την κατοχή άλλου με σκοπό να το ιδιοποιηθεί παράνομα τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών και αν το αντικείμενο της κλοπής είναι ιδιαίτερα μεγάλης αξίας με φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών. Κατά την έννοια της διάταξης αυτής, η οποία προστατεύει το δικαίωμα της ιδιοκτησίας, για τη στοιχειοθέτηση του εγκλήματος της κλοπής απαιτείται να αφαιρέσει ο δράστης με θετική ενέργεια, από την κατοχή άλλου ξένο ολικά ή εν μέρει κινητό πράγμα με σκοπό να το ιδιοποιηθεί παράνομα. Εξάλλου, η καταδικαστική απόφαση έχει την από τις διατάξεις των άρθρων 93 παρ.3 του Συντάγματος και 139 ΚΠΔ απαιτούμενη ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, η έλλειψη της οποίας ιδρύει λόγο αναιρέσεως από το άρθρο 510 παρ.1 στοιχ. Δ' ΚΠΔ, όταν αναφέρονται σ' αυτήν, με πληρότητα, σαφήνεια και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά, τα πραγματικά περιστατικά, στα οποία στηρίχθηκε η κρίση του δικαστηρίου για τη συνδρομή των αντικειμενικών και υποκειμενικών στοιχείων του εγκλήματος, οι αποδείξεις που τα θεμελίωσαν και οι νομικοί συλλογισμοί, με τους οποίους έγινε η υπαγωγή των περιστατικών αυτών στην ουσιαστική ποινική διάταξη που εφαρμόστηκε. Ειδικότερα, ως προς την έκθεση των αποδείξεων, αρκεί η γενική, κατά το είδος τους, αναφορά τους, χωρίς να είναι απαραίτητο να διευκρινίζεται από ποιο ή ποια αποδεικτικά μέσα αποδείχθηκε κάθε παραδοχή. Στην προκειμένη περίπτωση το Τριμελές Εφετείο (πλημμελημάτων) Αθηνών, που δίκασε την έφεση του αναιρεσείοντος κατηγορουμένου, ύστερα από εκτίμηση και αξιολόγηση των αναφερομένων κατ' είδος αποδεικτικών μέσων, δέχθηκε κατά την αναιρετικώς ανέλεγκτη κρίση του, όπως προκύπτει από το αιτιολογικό σε συνδυασμό με το διατακτικό της προσβαλλόμενης 7070/2008 απόφασής του, ότι αποδείχθηκαν τα ακόλουθα: "Στις 3.11.2005 ο κατηγορούμενος επισκέφθηκε το καφέ - εστιατόριο που βρίσκεται στην ..., προκειμένου να εισπράξει κάποια χρήματα, καθόσον στο παρελθόν εργαζόταν σ' αυτό και είχε απολυθεί. Κατά την εκεί επίσκεψή του αφαίρεσε από την πρώην συνάδελφο του ... το κινητό τηλέφωνο της, μάρκας ΝΟΚΙΑ 7610, με πρόθεση να το ιδιοποιηθεί παράνομα. Για όλα τα παραπάνω πραγματικά περιστατικά το δικαστήριο τούτο, σχημάτισε εδραία δικανική πεποίθηση τόσο από τη σαφή και με βεβαιότητα κατάθεση της μάρτυρος κατηγορίας, η οποία, όχι μόνο δεν αναιρείται από κάποιο αντίθετο στοιχείο ή κατάθεση, αλλά και ενισχύεται από τις αναγνωσθείσες έκθεση παράδοσης και κατάσχεσης και εκθέσεις απόδοσης κατασχεθέντων, όσο και από την αναγνωσθείσα απολογία του κατηγορουμένου στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου όπου αναφέρει ότι "Με το που με πιάσανε είπα ότι το κινητό ήταν της κοπέλλας αμέσως". Κατ' ακολουθία του αιτιολογικού αυτού το Τριμελές Εφετείο Αθηνών κήρυξε ένοχο τον κατηγορούμενο αναιρεσείοντα κλοπής, (26 παρ.1α, 27παρ.1, 372 παρ.1 ΠΚ) και του επέβαλε ποινή φυλάκισης έξι [6] μηνών, την εκτέλεση της οποίας ανέστειλε για τρία χρόνια. Με αυτά που δέχθηκε το Τριμελές Εφετείο, διέλαβε στην προσβαλλόμενη απόφασή του την απαιτούμενη ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, αφού εκθέτει σ' αυτήν με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά τα πραγματικά περιστατικά, τα οποία αποδείχθηκαν από τα μνημονευθέντα αποδεικτικά μέσα και συγκροτούν την αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση της αξιόποινης πράξεως, για την οποία καταδικάστηκε ο κατηγορούμενος και ήδη αναιρεσείων, τα αποδεικτικά μέσα από τα οποία συνήγαγε τα περιστατικά αυτά καθώς και τους συλλογισμούς, με βάση τους οποίους έκανε την υπαγωγή τους στις προαναφερόμενες ουσιαστικές ποινικές διατάξεις, τις οποίες ούτε ευθέως ούτε εκ πλαγίου παραβίασε. Ειδικότερα, η προσβαλλόμενη απόφαση με το πιο πάνω σκεπτικό, όπως αυτό συμπληρώνεται και από το διατακτικό, με σαφήνεια αναφέρει τα περιστατικά από τα οποία προκύπτει ότι ο κατηγορούμενος αναιρεσείων τέλεσε την πράξη της κλοπής του αναφερόμενου σε αυτήν κινητού τηλεφώνου, ήτοι την αφαίρεση αυτού από την κατοχή της ιδιοκτήτριας με σκοπό την παράνομη ιδιοποίησή του, χωρίς να απαιτείται για την πληρότητα της αιτιολογίας, σχετικά με τον σκοπό αυτόν και η έκθεση επιπλέον περιστατικών, όπως αβασίμως αιτιάται ο αναιρεσείων. Επίσης αβάσιμες είναι και οι αποδιδόμενες στην απόφαση πλημμέλειες ότι το Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη του τον προβληθέντα ενώπιον του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου ισχυρισμό του, κατά τον οποίο, όταν πήρε το κινητό τηλέφωνο της μηνύτριας, ήταν "υπό την επήρεια ναρκωτικών ουσιών", προεχόντως, διότι το Δικαστήριο δεν υποχρεούται να λάβει υπόψη του και να απαντήσει σε ισχυρισμούς του κατηγορουμένου που δεν προβλήθηκαν ενώπιόν του, ανεξαρτήτως του ότι η πιο πάνω φράση δεν στοιχειοθετεί σαφή και ορισμένο αυτοτελή ισχυρισμό, δηλαδή ισχυρισμό που τείνει στην άρση του αδίκου χαρακτήρα της πράξης ή της ικανότητας προς καταλογισμό ή στη μείωση αυτής ή στην εξάλειψη του αξιοποίνου ή στη μείωση της ποινής. Επομένως, οι από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ και Ε του ΚΠΔ, πρώτος και δεύτερος λόγοι αναιρέσεως της κρινόμενης αιτήσεως, για έλλειψη ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας της προσβαλλόμενης απόφασης, και της ελλείψεως νομίμου βάσεως, ειδικότερα δε ως προς την αιτιολόγηση της συνδρομής του στοιχείου του σκοπού της παράνομης ιδιοποίησης του αφαιρεθέντος πράγματος, είναι αβάσιμοι και απορριπτέοι.
Η διάταξη του άρθρου 343 εδ.α' ΚΠΔ, κατά την οποία μετά τη λήψη των στοιχείων της ταυτότητας του κατηγορουμένου και τη νομιμοποίηση των λοιπών διαδίκων ο Εισαγγελέας απαγγέλλει με συνοπτική ακρίβεια την κατηγορία, δεν έχει εφαρμογή επί εφέσεως, κατ'άρθρο 502 παρ.1 του ίδιου Κώδικα. (ανεξαρτήτως του ότι η μη τήρηση της πιο πάνω διατάξεως δεν επάγεται ακυρότητα, εκτός εάν είχε υποβληθεί σχετικό αίτημα και το Δικαστήριο το απέρριψε αναιτιολόγητα ή παρέλειψε να αποφανθεί επ` αυτού). Επομένως, ο από το άρθρο 510 παρ.1 στοιχ.Α' ΚΠΔ σχετικός λόγος αναιρέσεως της κρινόμενης αιτήσεως περί επελθούσας ακυρότητας της διαδικασίας, συνεπεία παραβιάσεως της άνω διατάξεως του άρθρου 343 εδ.α' του ίδιου Κώδικα, για το λόγο ότι, όπως κατά λέξη ο αναιρεσείων αναφέρει, "ο εισαγγελέας του Δικαστηρίου, λαμβάνοντας τον λόγο από τον πρόεδρο, παρέλειψε να απαγγείλει την κατηγορία και αρκέστηκε στην ανάπτυξη των εκθέσεων εφέσεων", είναι απορριπτέος προεχόντως ως απαράδεκτος. Μετά από αυτά η υπό κρίση αίτηση αναιρέσεως πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμη στο σύνολό της και να επιβληθούν στον αναιρεσείοντα τα δικαστικά έξοδα (άρθρο 583 παρ.1 ΚΠΔ.).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την από 14/1/2009 (αρ. πρωτ. 314/15-1-2009 αίτηση (δήλωση) αναιρέσεως του ... για αναίρεση της 7070/2008 καταδικαστικής αποφάσεως του Α' Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων Αθηνών. Και
Καταδικάζει τον αναιρεσείοντα στα δικαστικά έξοδα, που ανέρχονται σε διακόσια είκοσι (220) ευρώ ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 20 Μαρτίου 2009. Και
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στις 3 Απριλίου 2009.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ