Θέμα
Αιτιολογίας ανεπάρκεια, Δυσφήμηση συκοφαντική, Τύπος.
Περίληψη:
Συκοφαντική δυσφήμηση δια του τύπου. Αίτηση αναιρέσεως του κατηγορουμένου κατά καταδικαστικής αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου για την άνω πράξη. Αναιρείται η προσβαλλόμενη απόφαση κατά παραδοχή των λόγων αναιρέσεως για έλλειψη της επιβαλλόμενης αιτιολογίας και για εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου, διότι δεν εκτίθενται στην απόφαση του Εφετείου συγκεκριμένα περιστατικά από τα οποία να προκύπτει ότι από πρόθεση τέλεσε ο κατηγορούμενος την αξιόποινη πράξη και περιστατικά από τα οποία να συνάγεται η γνώση του αναιρεσείοντος για την αναλήθεια των γεγονότων στα οποία αφορά η συκοφαντική δυσφήμηση που έγινε με το συγκεκριμένο δημοσίευμα ως προς την περίπτωση να αφορούσε το επίμαχο κείμενο όχι τον εγκαλούντα αλλά έτερο άτομο το οποίο ως διευθυντής ΔΟΥ καταγγελόταν για συγκάλυψη σε υποθέσεις φοροδιαφυγής ή ύποπτες συναλλαγές μεταξύ υπαλλήλων αυτής της υπηρεσίας και φορολογουμένων και για προειδοποίηση του κατηγορουμένου ότι αν συνέχιζε τις καταγγελίες του θα διενεργηθεί οικονομικός έλεγχος στις δραστηριότητες. Επίσης είναι ασαφείς οι αιτιολογίες της προσβαλλόμενης απόφασης σε σχέση με όσα δέχθηκε ότι με όσα ισχυριζόταν στο επίμαχο δημοσίευμα ο κατηγορούμενος εννοούσε αν και δεν τον κατονόμαζε ρητώς τον εγκαλούντα, ενόψει των παραδοχών της προσβαλλομένης ότι μετά τις καταγγελίες που είχαν γίνει από τον ήδη αναιρεσείοντα στη ΔΟΥ και σε αρμόδια επιτροπή του Υπουργείου Οικονομικών, ο τότε διευθυντής της ΔΟΥ - πριν αναλάβει ως διευθυντής ο εγκαλών - εξέδωσε εντολή ελέγχου και διενεργήθηκε αυτός και συντάχθηκε η σχετική έκθεση και με το περιεχόμενο που αναφέρεται στην προσβαλλόμενη απόφαση σε βάρος του κατηγορουμένου.
Αριθμός 1435/2010
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Α' Ποινικό Τμήμα Διακοπών
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Δημήτριο Τίγγα, Προεδρεύοντα Αρεοπαγίτη, ως αρχαιότερο μέλος της συνθέσεως, Ιωάννη Γιαννακόπουλο, Χρυσόστομο Ευαγγέλου, Κωνσταντίνο Τσόλα και Ανδρέα Ξένο-Εισηγητή, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 21 Ιουλίου 2010, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Νικολάου Παντελή και του Γραμματέως Χρήστου Πήτα, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος - κατηγορουμένου Χ, κατοίκου ..., που παρέστη με τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Ιωάννη Σπηλιόπουλο, περί αναιρέσεως της 595/2010 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Ναυπλίου. Με πολιτικώς ενάγοντα τον Ψ, κάτοικο ..., που δεν παρέστη.
Το Τριμελές Εφετείο Ναυπλίου, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή και ο αναιρεσείων - κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 7 Ιουνίου 2010 αίτησή του αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 796/10.
Αφού άκουσε
Τον πληρεξούσιο δικηγόρο του αναιρεσείοντος, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να απορριφθεί η προκείμενη αίτηση αναίρεσης.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 362 και 363 του ΠΚ προκύπτει, ότι για τη στοιχειοθέτηση του προβλεπομένου σ' αυτές εγκλήματος της συκοφαντικής δυσφημήσεως, απαιτείται ισχυρισμός ή διάδοση ενώπιον τρίτου, για κάποιον άλλον, "γεγονότος" που μπορεί να βλάψει την τιμή ή την υπόληψή του και είναι ψευδές, ο δε υπαίτιος γνώριζε ότι αυτό είναι ψευδές. Στην έννοια του "γεγονότος", εντάσσεται κάθε συγκεκριμένο περιστατικό του εξωτερικού κόσμου, που ανάγεται στο παρελθόν ή το παρόν, εμπίπτει στις αισθήσεις και είναι δεκτικό αποδείξεως, καθώς και κάθε συγκεκριμένη σχέση ή συμπεριφορά, η οποία προσάπτεται σε ορισμένο πρόσωπο, με συνέπεια να επέρχεται εμφανής υποτίμηση της τιμής ή της υπόληψής του. Για την υποκειμενική θεμελίωση του εγκλήματος, απαιτείται άμεσος δόλος, συνιστάμενος στην ηθελημένη ενέργεια του ισχυρισμού ή της διάδοσης ενώπιον του τρίτου του ψευδούς γεγονότος εν γνώσει του δράστη ότι αυτό είναι ψευδές και δύναται να βλάψει την τιμή και την υπόληψη του άλλου και δεν αρκεί απλός δόλος. Ο ισχυρισμός ή διάδοση του δυσφημιστικού γεγονότος μπορεί να γίνει και δια του τύπου, οπότε υπάρχει για τους υπεύθυνους του εντύπου έγκλημα συκοφαντικής δυσφημήσεως (ή απλής δυσφημήσεως), δια του τύπου, εγκλήματα τα οποία μετά την κατάργηση με το άρθρο μόνο του ν. 2243/1994 (που ισχύει από 30-10-1994) όλων των ειδικών περί τύπου ποινικών διατάξεων συντελούνται κατά περίπτωση, υπό τις ίδιες ακριβώς προϋποθέσεις που απαιτούνται και για τη κοινή συκοφαντική δυσφήμηση ή απλή δυσφήμηση. Κατά τη διάταξη δε του άρθρου 368 παρ. 1 ΠΚ, στις περιπτώσεις των άρθρων 361, 362, 363 ... η ποινική δίωξη ασκείται μόνον ύστερα από έγκληση. Εξ άλλου η καταδικαστική απόφαση έχει την απαιτουμένη από το άρθρο 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 του ΚΠοινΔ ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, η έλλειψη της οποίας ιδρύει τον εκ του άρθρου 510 παρ. 1 περ. Δ' του ιδίου κώδικα λόγο αναιρέσεως, όταν σ' αυτή περιέχονται με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις, τα πραγματικά περιστατικά που προέκυψαν από τη διαδικασία στο ακροατήριο, σχετικά με τα αντικειμενικά και υποκειμενικά στοιχεία του αδικήματος, οι αποδείξεις επί των οποίων θεμελιώνονται τα περιστατικά αυτά, καθώς και οι σκέψεις με τις οποίες το δικαστήριο υπήγαγε τα αποδειχθέντα περιστατικά, στην ουσιαστική ποινική διάταξη που εφαρμόσθηκε. Ιδιαίτερη αιτιολόγηση για την ύπαρξη του δόλου δεν είναι αναγκαία. Όταν όμως για το αξιόποινο της πράξεως απαιτούνται εκτός από τα περιστατικά που απαρτίζουν κατά νόμο την έννοια αυτής και ορισμένα πρόσθετα στοιχεία, όπως η γνώση ορισμένων περιστατικών στο έγκλημα της συκοφαντικής δυσφημήσεως, η ύπαρξη δηλαδή άμεσου δόλου, η αιτιολογία πρέπει να εκτείνεται και στη γνώση αυτή με παράθεση των περιστατικών που την δικαιολογούν.
Περαιτέρω λόγο αναιρέσεως της αποφάσεως συνιστά κατ' άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Ε' ΚΠοινΔ η εσφαλμένη ερμηνεία ή εφαρμογή ουσιαστικής ποινικής διατάξεως, από τις οποίες η πρώτη υπάρχει όταν αποδίδεται στο νόμο έννοια διαφορετική από εκείνη που πράγματι έχει. Εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου υπάρχει όταν το δικαστήριο δεν υπήγαγε ορθώς τα πραγματικά περιστατικά που έγιναν δεκτά στη διάταξη που εφαρμόστηκε ή όταν αυτή παραβιάσθηκε εκ πλαγίου, διότι δεν εκτίθενται στην απόφαση κατά τρόπο σαφή, πλήρη και ορισμένο τα πραγματικά περιστατικά είτε κατά την έκθεσή τους υπάρχει ασάφεια ή αντίφαση ή λογικό κενό με συνέπεια να καθίσταται ανέφικτος ο αναιρετικός έλεγχος ως προς την ορθή εφαρμογή ή μη του νόμου, οπότε η απόφαση στερείται νομίμου βάσεως. Στην προκειμένη περίπτωση με την προσβαλλόμενη 595/2010 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Ναυπλίου (Πλημμελημάτων), που δίκασε κατόπιν της 194/27-5-2008 εφέσεως του κατηγορουμένου της υπ' αριθμό 2160/27-5-2008 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Κορίνθου και μετά την 95/2010 απόφαση του Αρείου Πάγου, με την οποία αναιρέθηκε η 642/12-5-2009 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων Ναυπλίου, κατεδικάσθη ο αναιρεσείων για συκοφαντική δυσφήμηση (δια του τύπου) και επιβλήθηκε σ' αυτόν ποινή φυλακίσεως έξι (6) μηνών ανασταλείσα επί τριετία ενώ τον υποχρέωσε να καταβάλει στον πολιτικώς ενάγοντα Ψ ως ανάλογη χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης ποσό 15 ευρώ. Το εκδόν την προσβαλλομένη απόφαση δικαστήριο με μνεία των κατ' είδος αναφερομένων αποδεικτικών μέσων και κατά την ανέλεγκτη περί τα πράγματα κρίση του, δέχθηκε ότι αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: "Ο κατηγορούμενος με έγκλησή του κατά του ΑΑ ισχυριζόταν ότι ο τελευταίος αγόρασε, με συμβόλαια αγοραπωλητήρια της συμβολαιογράφου Κορίνθου Δ. Καβέτσα νόμιμα μεταγεγραμμένα, δύο οικόπεδα άρτια και οικοδομήσιμα εκτάσεως 4567 τ.μ. και 2502 τ.μ. αντιστοίχως, ευρισκόμενα στη θέση "... ή ..." εντός οικισμού ...αντί τιμήματος 94.990 και 115.092 ευρώ αντιστοίχως, των οποίων η συνολική πραγματική αξία, κατά τα εκτιθέμενα στην έγκληση του κατηγορουμένου ήταν 413.000 ευρώ και έτσι ο ΑΑ έβλαψε το Ελληνικό Δημόσιο μη καταβάλλοντας, τον επί πλέον φόρο μεταβίβασης, ανερχόμενο σε 200.000 ευρώ περίπου. Επίσης με την έγκληση αυτή ισχυριζόταν ότι ο ΑΑ τον κατήγγειλε ψευδώς στην Εφορία ... και εν γνώσει της αναληθείας του, ότι έλαβε από αυτόν μία τραπεζική επιταγή ποσού 15.000 ευρώ ως μεσιτική αμοιβή, ότι αυτό ποτέ δεν έγινε όπως επίσης ποτέ δεν ζήτησε (ο νυν κατηγορούμενος) συμπληρωματική αμοιβή 3.000 ευρώ, τα ανωτέρω δε αποτελούν συκοφαντική δυσφήμηση του τελευταίου. Εξ άλλου ο κατηγορούμενος για την ανωτέρω αποφυγή φόρου μεταβιβάσεως έκανε καταγγελία τόσο στη ΔΟΥ ... όσο και στο Υπουργείο Οικονομικών (Επιτροπή Αξιολογήσεως Καταγγελιών). Λόγω των καταγγελιών αυτών εξεδόθη από τον τότε Διευθυντή της ΔΟΥ ... εντολή ελέγχου, διενεργήθηκε αυτός και συνετάχθη η σχετική έκθεση ελέγχου, στην οποία αναγράφεται ότι το πρώτο ακίνητο ευρίσκεται σε απόσταση 60-70 μέτρων από τη θάλασσα δεδομένου ότι παρεμβάλλεται μεταξύ αυτού και της θάλασσας οικόπεδο εμβαδού 500 τ.μ. και ότι το δεύτερο ευρίσκεται σε απόσταση 150 μ. από τη θάλασσα και είναι εξ ολοκλήρου αγροτεμάχιο. Βάσει αυτών οι αξίες των δύο οικοπέδων προσδιορίστηκαν πάλι από τη ΔΟΥ σε 83.000 ευρώ και 47.295 ευρώ αντιστοίχως δηλαδή σαφώς μικρότερες από αυτές για τις οποίες έγινε η καταγγελία και η προαναφερθείσα έγκληση του νυν κατηγορουμένου, ο δε ΑΑ δεν δικαιούτο λόγω της νέας εκτιμήσεως επιστροφής του ήδη καταβληθέντος φόρου. Η έγκληση του νυν κατηγορουμένου απορρίφθηκε με την υπ' αριθμ. ΑΒΜ τ/89/11-11-07 διάταξη του Εισαγγελέα Πλημ/των Κορίνθου, κατ' αυτής άσκησε προσφυγή ο νυν κατηγορούμενος η οποία απορρίφθηκε ως προς τη μη καταβολή φόρου μεταβίβασης με την υπ' αριθμό 14/20-2-08 διάταξη του Εισαγγελέα Εφετών Ναυπλίου. Επί πλέον στον κατηγορούμενο κατόπιν καταγγελιών του ΑΑ επιβλήθηκαν από την ΔΟΥ ... την 23-1-07, την 13-2-07 και την 13-2-07, όταν διευθυντής αυτής ήταν ο εγκαλών Ψ πρόστιμα διότι 1) δεν υπέβαλε δήλωση μεταβολών προκειμένου να δηλώσει επέκταση δραστηριοτήτων, 2) δεν προσκόμισε μετά από πρόσκληση τα τηρούμενα βιβλία και στοιχεία κατά παράβαση του άρθρου 26 παρ. 1 του ΠΔ 186/1992. Κατόπιν τούτων ο κατηγορούμενος, ο οποίος είναι ιδιοκτήτης, εκδότης και διευθυντής της μηνιαίας εφημερίδας με τον τίτλο "..." που εκδίδεται στη ... και διανέμεται εντός του νομού ..., σε μη επακριβώς εξακριβωθείσα ημερομηνία εντός του μηνός Μαρτίου 2007 συνέταξε το άρθρο με τίτλο "Ποιοι τα ... "πιάνουν" στην ...", το οποίο δημοσιεύθηκε στη σελίδα 4 του υπ' αριθμό 23 φύλλου μηνός Μαρτίου, όπως αυτό αναλυτικά αναγράφεται στο διατακτικό της απόφασης, με το οποίο ισχυρίσθηκε ψευδώς ενώπιον του κοινού το οποίο ανέγνωσε το άρθρο αυτό, για τον εγκαλούντα Ψ, διευθυντή της ΔΟΥ ..., χωρίς να τον κατονομάζει ρητώς ότι "καταγγέλουμε την παράδοξη και περίεργη κάλυψη φοροδιαφυγής, με τις "ευλογίες" των υπεύθυνων, της διευθύνσεως αυτής της υπηρεσίας, παρά τις έγγραφες καταγγελίες μας. Καταγγέλουμε τη σκανδαλώδη κινητοποίηση του μηχανισμού της διεύθυνσης της ΔΟΥ ... προς κάλυψη ύποπτης ανταλλαγής υπαλλήλων της και φορολογουμένων. Καταγγέλουμε τον υπαινιγμό της διεύθυνσης της ΔΟΥ Κορίνθου για τον έλεγχο των δραστηριοτήτων μας, στην περίπτωση που επιμένουμε στις καταγγελίες μας, που εκθέτουν υπαλλήλους της ΔΟΥ ... και την Υπηρεσία γενικά, και το έπραξαν (εκδικητικός)...αυτά και άλλα ενδεικτικά, που οδηγούν στη βεβαιότητα ύποπτης συναλλαγής, υπάρχουν στη διάθεση εισαγγελέως και των αρμοδίων υπηρεσιών του Υπουργείου Οικονομικών αλλά και για κατάθεση (σ)την οποιαδήποτε ακροαματική διαδικασία, που μπορούν έτσι να δώσουν απάντηση στο ερώτημα του δημοσιεύματός μας "Ποιοι τα πιάνουν στη ΔΟΥ ...", δηλαδή με το άρθρο αυτό, χωρίς να τον κατανομάζει ρητώς, αναφερόταν ρητώς στη διεύθυνση της ΔΟΥ ... και ισχυριζόταν ότι ο Ψ με την ιδιότητα του διευθυντή της ΔΟΥ ... συγκαλύπτει υποθέσεις φοροδιαφυγής και ύποπτες συναλλαγές υπαλλήλων της υπηρεσίας και φορολογουμένων, ότι στην περίπτωση που συνεχισθούν οι καταγγελίες του κατηγορουμένου θα διενεργηθεί οικονομικός έλεγχος στις δραστηριότητές του και όλα τα αποδεικτικά στοιχεία που αποδεικνύουν την ύποπτη συναλλαγή βρίσκονται στη διάθεση των αρμοδίων αρχών και ότι όλα τα ανωτέρω ήταν ψευδή και εγνώριζε τούτο ο κατηγορούμενος. Με τον ισχυρισμό των ανωτέρω ενώπιον τρίτων μπορούσε να βλάψει την τιμή και την υπόληψη του ενάγοντος Ψ, δοθέντος ότι τα αληθή είναι ότι ο τελευταίος με την ιδιότητα του διευθυντή της ΔΟΥ ... δεν παρείχε συγκάλυψη σε υποθέσεις φοροδιαφυγής ή ύποπτες συναλλαγές μεταξύ υπαλλήλων της υπηρεσίας και φορολογουμένων ούτε προειδοποίησε τον κατηγορούμενο ότι θα διενεργηθεί οικονομικός έλεγχος στις δραστηριότητές του, εφόσον συνεχισθούν οι καταγγελίες του, εν συνδυασμό με το γεγονός ότι στο εν λόγω άρθρο ο κατηγορούμενος δεν αναφέρει συγκεκριμένα περιστατικά αδιαφανών διαδικασιών με τη συμμετοχή του εγκαλούντος ή άλλων υπαλλήλων της ΔΟΥ ... . Το γεγονός ότι ήταν ψευδή τα όσα αναφέρονται σε κάλυψη φοροδιαφυγής με "ευλογίες των υπευθύνων στη διεύθυνση της ΔΟΥ ..." προκύπτει από τα προαναφερθέντα και ότι ουδέν συγκριτικό στοιχείο προσκόμισε ο κατηγορούμενος. Τα περί υπαινιγμού της διεύθυνσης ΔΟΥ ... για τον έλεγχο των δραστηριοτήτων του κατηγορουμένου σε περίπτωση που επιμένει στις καταγγελίες του είναι ψευδές, δεδομένου ότι δεν προέκυψε τούτο από οποιοδήποτε στοιχείο της δικογραφίας. Το ότι δεν έπραξαν εκδικητικά τον έλεγχο εις βάρος του κατηγορουμένου, δηλαδή τον έλεγχο ως προς το ότι ήταν και μεσίτης προκύπτει από την έγκληση του ΑΑ, από το γεγονός ότι κατ' επανάληψη δημοσιεύονταν αγγελίες στην εφημερίδα του για ενοικίαση καταστημάτων στο ..., στη ... (βλ. προσκομιζόμενα και αναγνωσθένα φύλλα της ανωτέρω εφημερίδας Οκτωβρίου του 2005, Μαρτίου του έτους 2007, με σημείωση ότι οι ενδιαφερόμενοι για πληροφορίες πρέπει να πάρουν τηλέφωνο στον αριθμό τηλεφώνου της εφημερίδας και αναγνωσθείσες φωτογραφίες ακινήτου με ταμπέλα "πωλείται το παρόν τηλ. ..., δηλαδή ξανά το τηλέφωνο της εφημερίδας" και έτσι (είναι) μεν αληθές ότι ο κατηγορούμενος με την απολογία του και οι μάρτυρες ΒΒ και ΓΓ αναφέρουν ότι με το άρθρο αυτό δεν αναφερόταν ο κατηγορούμενος στον Ψ, ο δε κατηγορούμενος διασάφισε ότι αναφερόταν στον προηγούμενο διευθυντή της ΔΟΥ ..., ΔΔ. Όμως, όπως κατηγορούμενο (εν. κατηγορηματικά) και μετά λόγου γνώσεως κατέθεσε ο εγκαλών Ψ, αυτός ήταν που κοινοποίησε στον κατηγορούμενο τις 3 αποφάσεις προστίμων τον Μάρτιο του έτους 2007, το επίδικο δημοσίευμα έγινε μετά την επιβολή προστίμων, ο κατηγορούμενος εγνώριζε ότι αυτός (Ψ) ήταν ο διευθυντής και μάλιστα ο τελευταίος του έδωσε ευκαιρίες να κάνει ανάκληση των δημοσιευμάτων αλλά αυτός δεν το έκανε. Τέλος πρέπει να σημειωθεί ότι ουδεμία καταλείπεται αμφιβολία ότι ο Ψ ήταν διευθυντής της ΔΟΥ, από την 13.11.2006. Ας σημειωθεί ότι τόσο ο α' μάρτυρας όσο και ο β' μάρτυρας αναφέρουν ότι ο κόσμος που διάβασε το δημοσίευμα γνώριζε ότι ο κατηγορούμενος εννοούσε τον κ. Ψ που ήταν εκείνο το διάστημα στη ΔΟΥ ... . Τ' ανωτέρω δεν αναιρούνται από τις καταθέσεις των μαρτύρων ΒΒ και ΓΓ, οι οποίοι αναφέρουν αορίστως ότι ο κατηγορούμενος μπορεί να αναφέρονταν σε άλλους αλλά δεν ξέρουν ποιους ή ότι το δημοσίευμα αφορούσε την καταγγελία του έτους 2005 που δεν ήταν διευθυντής ο πολιτικώς ενάγων.
Συνεπώς πρέπει να κηρυχθεί ένοχος όπως στο διατακτικό". Ακολούθως το άνω Δικαστήριο κήρυξε ένοχο τον αναιρεσείοντα της αξιοποίνου πράξεως της συκοφαντικής δυσφημήσεως δια του τύπου με το ακόλουθο διατακτικό "Κηρύσσει τον κατηγορούμενο ένοχο του ότι" στην ... σε μη επακριβώς εξακριβωθείσα ημέρα εντός του μηνός Μαρτίου 2007, δια του τύπου ως οργάνου, γραπτώς ισχυρίσθηκε ενώπιον τρίτου για κάποιον άλλον ψευδές γεγονός που μπορούσε να βλάψει την τιμή και την υπόληψή του, ενώ γνώριζε ότι αυτό ήταν ψευδές. Ειδικότερα, ως ιδιοκτήτης, εκδότης και διευθυντής της μηνιαίας εφημερίδας με τον τίτλο "..." που εκδίδεται στην ... και διανέμεται εντός του Νομού ..., συνέταξε άρθρο με τον τίτλο "ΠΟΙΟΙ ΤΑ ... "ΠΙΑΝΟΥΝ" ΣΤΗ ΔΟΥ ..." το οποίο δημοσιεύθηκε στη σελίδα 4 του υπ' αριθμ. 23 φύλλου μηνός Μαρτίου 2007 της ανωτέρω εφημερίδας, αναγράφοντας - μεταξύ των άλλων - τα κάτωθι "καταγγέλουμε την παράδοξη όσο και περίεργη κάλυψη φοροδιαφυγής, με τις "ευλογίες" των υπευθύνων της διεύθυνσης αυτής της υπηρεσίας, παρά τις έγγραφες καταγγελίες μας - καταγγέλουμε την σκανδαλώδη κινητοποίηση του μηχανισμού της διεύθυνσης της ΔΟΥ ... προς κάλυψη ύποπτης συναλλαγής των υπαλλήλων της και φορολογούμενων καταγγέλουμε τον υπαινιγμό της διεύθυνσης της ΔΟΥ ...για τον έλεγχο των δραστηριοτήτων μας, στην περίπτωση που επιμένουμε στις καταγγελίες μας, που εκθέτουν υπαλλήλους της Δημόσιας Οικονομικής Υπηρεσίας ... και την Υπηρεσία γενικά και το έπραξαν (εκδικητικά) ... αυτά και άλλα ενδεικτικά στοιχεία που οδηγούν στη βεβαιότητα ύποπτης συναλλαγής, υπάρχουν στη διάθεση Εισαγγελέως και των αρμόδιων υπηρεσιών του Υπουργείου Οικονομίας αλλά και για κατάθεση σε οποιαδήποτε ακροαματική διαδικασία που μπορούν έτσι να δώσουν απάντηση στο ερώτημα του δημοσιεύματος μας: ΠΟΙΟΙ ΤΑ ΠΙΑΝΟΥΝ ΣΤΗ ΔΟΥ ...;" με το οποίο ισχυρίσθηκε ψευδώς ενώπιον του κοινού, το οποίο ανέγνωσε το εν λόγω άρθρο, (για) τον εγκαλούντα Ψ, Διευθυντή της ΔΟΥ ..., χωρίς μεν να κατονομάσει ρητώς αναφερόμενος όμως στη "διεύθυνση της ΔΟΥ ...", ότι ο τελευταίος με την ιδιότητα του διευθυντή της ΔΟΥ ..., συγκαλύπτει υποθέσεις φοροδιαφυγής και ύποπτες συναλλαγές μεταξύ υπαλλήλων της υπηρεσίας και των φορολογουμένων, ότι στην περίπτωση που συνεχισθούν οι καταγγελίες του κατηγορουμένου θα διενεργηθεί έλεγχος στις δραστηριότητες του, καθώς και ότι τα αποδεικτικά στοιχεία που αποδεικνύουν την ύποπτη συναλλαγή βρίσκονται στη διάθεση των αρμοδίων αρχών, ενώ ο κατηγορούμενος γνώριζε ότι τα ανωτέρω ήταν ψευδή και ότι με τον ισχυρισμό του ενώπιον τρίτων μπορούσε να βλάψει την τιμή και την υπόληψη του εγκαλούντος Ψ, δοθέντος ότι τα επί αυτών αληθή ήταν ότι ο προμνημονευόμενος εγκαλών, με την ιδιότητα του Διευθυντή της ΔΟΥ ..., δεν παρείχε ουδεμία συγκάλυψη σε υποθέσεις φοροδιαφυγής ή ύποπτες συναλλαγές μεταξύ υπαλλήλων της υπηρεσίας και φορολογουμένων, ούτε δε προειδοποίησε τον κατηγορούμενο ότι θα διενεργηθεί φορολογικός έλεγχος στις δραστηριότητες του εφόσον συνεχισθούν οι καταγγελίες του, τα ανωτέρω δε σε συνδυασμό με το γεγονός ότι στο εν λόγω άρθρο ο κατηγορούμενος δεν αναφέρει συγκεκριμένα περιστατικά αδιαφανών διαδικασιών με τη συμμετοχή του εγκαλούντος Ψ ή άλλων υπαλλήλων της ΔΟΥ ...". Με αυτά που δέχθηκε το Δικαστήριο της ουσίας δεν διέλαβε την απαιτούμενη κατά τα ανωτέρω ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία στην προσβαλλόμενη απόφαση. Δεν εκτίθενται στην απόφαση με θετικό τρόπο συγκεκριμένα περιστατικά από τα οποία να προκύπτει ότι από πρόθεση τέλεσε την αποδιδόμενη αξιόποινη πράξη που ανήκει στα εγκλήματα με υπερχειλή δόλο και περαιτέρω τα περιστατικά από τα οποία να συνάγεται η γνώση του ήδη αναιρεσείοντος για την αναλήθεια των γεγονότων στα οποία αφορά η συκοφαντική δυσφήμηση που έγινε δια του άνω δημοσιεύματος εφόσον δεν ερευνήθηκε η συνδρομή του υποκειμενικού στοιχείου στον αναιρεσείοντα σε περίπτωση που αφορούσε το επίμαχο κείμενο έτερο άτομο, το οποίο ως διευθυντής της ΔΟΥ ..., καταγγελόταν για συγκάλυψη σε υποθέσεις φοροδιαφυγής ή ύποπτες συναλλαγές μεταξύ των υπαλλήλων αυτής της υπηρεσίας και φορολογούμενων και για προειδοποίηση του κατηγορούμενου ότι θα διενεργηθεί οικονομικός έλεγχος στις δραστηριότητές του εφόσον συνεχισθούν οι καταγγελίες του. Εν όψει αυτών δεν αρκούσε για το δόλο του κατηγορουμένου και τη γνώση του για την αναλήθεια των καταγγελομένων με το επίμαχο δημοσίευμα η παραδοχή του δικάσαντος εφετείου ότι στο κείμενο του άρθρου αυτού που δημοσιεύτηκε δεν αναφέρει ο κατηγορούμενος συγκεκριμένα περιστατικά αδιαφανών διαδικασιών με τη συμμετοχή του εγκαλούντος ή άλλων υπαλλήλων. Δεν είναι επίσης σαφείς οι παραδοχές της αποφάσεως ότι ο κατηγορούμενος με τις καταγγελίες που περιέχονταν στο άνω δημοσίευμα εννοούσε τον εγκαλούντα εν όψει του ότι οι συγκεκριμένα παρατιθέμενες ενέργειες ελέγχου της ΔΟΥ ...επί καταγγελιών για τις οποίες γίνεται λόγος στο παραπάνω δημοσίευμα και στις οποίες είχε προέλθει ο κατηγορούμενος για φοροδιαφυγή σε σχέση με την αγορά των δύο ακινήτων στην περιοχή ... από τον ΑΑ με συμβόλαιο αγοραπωλησίας της Συμβολαιογράφου Κορίνθου Δ. Καβέτσου και σε σχέση με τον έλεγχο στην επιχείρηση του κατηγορουμένου ως προς τις μεσιτικές του δραστηριότητες είχαν λάβει χώρα πριν από την 13/11/2006 αφότου όπως δέχεται το εφετείο ανέλαβε ο εγκαλών διευθυντής στην άνω ΔΟΥ όταν διευθυντής στη ΔΟΥ ... δεν ήταν ο εγκαλών αλλά ο προηγουμένως κατέχων την θέση αυτή ΔΔ, που εξετάσθηκε ως μάρτυρας στο ακροατήριο του Εφετείου. Κατά τις παραδοχές δε της προσβαλλομένης αποφάσεως μετά τις καταγγελίες που είχαν γίνει από τον ήδη αναιρεσείοντα στη ΔΟΥ ... και στην Επιτροπή Αξιολόγησης Καταγγελιών του Υπουργείου Οικονομικών ο τότε διευθυντής της ΔΟΥ ... πριν δηλαδή αναλάβει διευθυντής από 13-11-2006 στην άνω ΔΟΥ ο εγκαλών εξέδωσε εντολή ελέγχου, διενεργήθηκε αυτός και συντάχθηκε η σχετική έκθεση ελέγχου με το αναφερόμενο στο σκεπτικό της άνω περιεχόμενο. Εν όψει αυτών των ασαφών αιτιολογιών της προσβαλλομένης αποφάσεως σε σχέση με όσα δέχθηκε ότι δια των όσων ισχυρίσθηκε με το επίμαχο δημοσίευμα ο κατηγορούμενος εννοούσε τον εγκαλούντα παρά το ότι δεν τον κατονόμαζε ρητώς και ακόμη από το γεγονός ότι οι διενέξεις για τις οποίες προέβη ο ήδη αναιρεσείων σε καταγγελίες και με το άνω δημοσιευθέν κείμενο είχαν αρχίσει από την αρχή του έτους 2006 σε χρόνο κατά τον οποίο έτερο πρόσωπο ήταν διευθυντής στην άνω Δημόσια Οικονομική Υπηρεσία και των ελλιπών αιτιολογιών ως προς τη συνδρομή των στοιχείων της υποκειμενικής υποστάσεως του εγκλήματος για το οποίο κηρύχθηκε ένοχος ο κατηγορούμενος είναι βάσιμοι οι λόγοι αναιρέσεως από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ' και Ε' για έλλειψη της επιβαλλομένης αιτιολογίας και εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και πρέπει παρελκούσης της έρευνας των άλλων λόγων να αναιρεθεί η προσβαλλομένη απόφαση και να παραπεμφθεί η υπόθεση για να συζητηθεί εκ νέου στο ίδιο δικαστήριο το οποίο είναι δυνατόν να συγκροτηθεί από δικαστές άλλους εκτός εκείνων που δίκασαν προηγουμένως (άρθρ. 519 Κ.Ποιν.Δ.)
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Αναιρεί την 595/2010 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Ναυπλίου (Πλημμελημάτων) .
Παραπέμπει την υπόθεση για νέα συζήτηση ενώπιον του ιδίου δικαστηρίου που θα συγκροτηθεί από άλλους δικαστές εκτός εκείνων που δίκασαν προηγουμένως.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 22 Ιουλίου 2010.
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 22 Ιουλίου 2010.
Ο ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ