Θέμα
Αιτιολογίας ανεπάρκεια, Αγορανομικός Κώδικας.
Περίληψη:
Παράβαση άρθρου 31 § 4 Αγορανομικού Κώδικα (ν.δ. 136/1946) - παραποίηση ή νόθευση τροφίμων και γενικά ειδών βιοτικών αναγκών προοριζομένων για εμπορία. Αίτηση αναιρέσεως κατά καταδικαστικής αποφάσεως του δικάσαντος σε δεύτερο βαθμό Τριμελούς Πλημμελειοδικείου. Γίνεται δεκτή η αίτηση για τον από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ΄ ΚΠΔ λόγο αναιρέσεως. Δεν αναφέρεται αν ο αναιρεσείων κατά τον χρόνο τέλεσης της άνω αξιοποίνου πράξεως είχε μία από τις τρεις αναφερόμενες στο άρθρο 36 παρ. 1 του ν.δ. 136/1946 ως προϋποτιθέμενες για την τιμωρία ως αυτουργού του υπαιτίου τέτοιου εγκλήματος δηλαδή του κυρίου της επιχειρήσεως ή του διευθυντή ή του επόπτη αυτής και δεν αρκούσε για τη θεμελίωση της ευθύνης του η αναφορά στην αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση ότι ενήργησε ως οδηγός βυτιοφόρου και υπεύθυνος της εταιρείας και έτσι στερείτο της απαιτούμενης ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας.
ΑΡΙΘΜΟΣ 1018/2010
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Ζ' ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Θεοδώρα Γκοϊνη Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Ιωάννη Παπαδόπουλο, Ιωάννη Γιαννακόπουλο, Ανδρέα Ξένο-Εισηγητή και Βασίλειος Φράγκο, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 28 Απριλίου 2010, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Παναγιώτη Ψάνη (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου) και του Γραμματέα Χρήστου Πήτα, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος - κατηγορουμένου ..., που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Κωνσταντίνο Μπελογιάννη, περί αναιρέσεως της 1811/2009 αποφάσεως Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Καλαμάτας.
Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Καλαμάτας, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και ο αναιρεσείων -κατηγορούμενος ζητά την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 1η Σεπτεμβρίου 2009 αίτησή του αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 85/10.
Αφού άκουσε
Τον πληρεξούσιο δικηγόρο του αναιρεσείοντος, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να γίνει δεκτή η προκείμενη αίτηση αναίρεσης.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά το άρθρο 31 παρ. 4 του Αγορανομικού Κώδικα (ν.δ. 136/1946) με φυλάκιση και με χρηματική ποινή τιμωρείται όποιος εκτός από την περίπτωση του άρθρου 281 Π.Κ. παραποιεί ή νοθεύει τρόφιμα και γενικά είδη βιοτικών αναγκών που προορίζονται για εμπορία. Η από το δράστη πώληση, θέση σε κυκλοφορία ή κατοχή προς πώληση ή χρήση του κοινού τέτοιων αντικειμένων αποτελεί ιδιαίτερα επιβαρυντική περίπτωση. Μετά την κατάργηση με το άρθρο 3 παρ. 1 του ν. 1401/1983 της παραγράφου 2 του άρθρου 36 του Αγορανομικού Κώδικα (όπως είχε αντικατασταθεί με το άρθρο 11 του ν. 802/1978), που καθιέρωνε την ποινική ευθύνη των συμβατικώς οριζομένων ως αγορανομικώς υπευθύνων των επιχειρήσεων, σύμφωνα με την ισχύουσα παράγραφο 1 του άρθρου 36 του άνω ν.δ. 136/1946, για κάθε παράβαση των διατάξεων του εν λόγω διατάγματος και των εις εκτέλεση αυτού διατάξεων, που γίνεται στα ξενοδοχεία φαγητού και ύπνου, τα εστιατόρια κάθε είδους και στα εκεί αναφερόμενα λοιπά καταστήματα, εργοστάσια και εργαστήρια και δημόσια κέντρα τιμωρούνται ως αυτουργοί "ο κύριος της επιχειρήσεως, ο διευθυντής και ο επόπτης του εστιατορίου ή ξενοδοχείου και λοιπών καταστημάτων, εργοστασίων, εργαστηρίων κ.λ.π.". Εξ άλλου η καταδικαστική απόφαση έχει την απαιτούμενη κατά τα άρθρα 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 Κ.Ποιν.Δ., ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, η έλλειψη της οποίας ιδρύει τον από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ' του ίδιου κώδικα λόγο αναιρέσεως, όταν αναφέρονται σ' αυτή με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις τα πραγματικά περιστατικά που προέκυψαν από την αποδεικτική διαδικασία στα οποία στηρίχθηκε η κρίση του Δικαστηρίου για τη συνδρομή των αντικειμενικών και υποκειμενικών στοιχείων του εγκλήματος, οι αποδείξεις που τα θεμελιώνουν και οι σκέψεις υπαγωγής, των περιστατικών αυτών στην ουσιαστική ποινική διάταξη που εφαρμόσθηκε. Για την ύπαρξη τέτοιας αιτιολογίας είναι παραδεκτή η αλληλοσυμπλήρωση του αιτιολογικού με το διατακτικό που αποτελούν ενιαίο σύνολο. Για την πληρότητα της αιτιολογίας της καταδικαστικής αποφάσεως για την παράβαση του άρθρου 31 παρ. 4 του ν.δ. 136/1946 απαιτείται να εκτίθεται στην απόφαση ότι ο κατηγορούμενος είχε κατά το χρόνο τελέσεως της πράξεως μία από τις τρεις αναφερόμενες στο άρθρο 36 παρ. 1 του άνω ν.δ. ιδιότητες καθώς και τα πραγματικά περιστατικά που αποδείχθηκαν και προσδίδουν σ' αυτόν μια από τις άνω ιδιότητες, ιδιαιτέρως όταν η επιχείρηση δεν είναι ατομική (τον κατηγορούμενο) αλλά ανήκει σε νομικό πρόσωπο. Στην προκείμενη περίπτωση όπως προκύπτει από την προσβαλλόμενη 1811/2009 απόφασή του, το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Καλαμάτας που την εξέδωσε σε δεύτερο βαθμό, κήρυξε τον ήδη αναιρεσείοντα ένοχο για παράβαση του άρθρου 31 παρ. 4 του ν.δ. 136/1946 και συγκεκριμένα για το ότι όντας οδηγός βυτιοφόρου και υπεύθυνος της εδρεύουσας στην Καλαμάτα εταιρείας με την επωνυμία MEISOIL Α.Ε. υποκ/μα ...την 25-7-2003, με πρόθεση παρέβη (τον) αγορανομικό κώδικα και συγκεκριμένα στον ανωτέρω τόπο και χρόνο και με την ανωτέρω ιδιότητά του νόθευσε τρόφιμα και (είδη) βιοτικών αναγκών προορισμένα για εμπορία και ειδικότερα κατελήφθη να διαθέτει στην κατανάλωση βενζίνη super z Ι.Α.Ρ." και δη στο πρατήριο υγρών καυσίμων της ιδιοκτήτριας εταιρείας "..." που βρίσκεται στο ..., με αριθμό τιμολογίου ..., δείγμα του οποίου πάρθηκε και εξετάσθηκε από τη Δ.Χ.Υ. ... βρέθηκε σύμφωνα με τη .../03 έκθεση πρώτης εξέτασής του μη κανονικό-νοθευμένο με αμόλυβδη σε ποσοστό περίπου 50% διότι περιείχε καριζίνη σε ποσοστό 1,5 mg/lit περίπου, περιείχε κάλιο 1,0 ppm αντί του ελαχίστου 10 (Αποφ. ΑΧΣ 626/01 ΦΕΚ 1730/01 αποφ. ΑΧΣ 354/2000 ΦΕΚ 410/2001. Στην κατ' έφεση εξέταση που ακολούθησε σύμφωνα με το από 9/0/04 πρωτόκολλο επανεξέτασης του δείγματος προέκυψαν τα ίδια αποτελέσματα και επί πλέον το δείγμα του βυτιοφόρου ευρέθη επίσης "μη κανονικό-νοθευμένο" με αμόλυβδη βενζίνη σε ποσοστό 1,60 mg/lit αντί καθόλου, β) είχε 0,6 ppm κάλιο αντί του ελαχίστου 10 ppm και είχε κίτρινο χρώμα αντί του πρασίνου". Όμως, ούτε στο σκεπτικό, ούτε στο διατακτικό της ανωτέρω αποφάσεως, που αλληλοσυμπληρώνουν παραδεκτά την αιτιολογία της, αναφέρεται αν ο αναιρεσείων, κατά τον ανωτέρω χρόνο τελέσεως της πράξεως, είχε μία από τις τρεις προαναφερθείσες ιδιότητες, δηλαδή του κυρίου της επιχειρήσεως ή του διευθυντή ή του επόπτη αυτής, ενώ μόνη η αναφερόμενη ιδιότητά του, τόσο στο σκεπτικό όσο και στο διατακτικό, ως οδηγού βυτιοφόρου και υπευθύνου της εταιρείας MEDOIL Α.Ε. στην Καλαμάτα σε σχέση με την κατά παράβαση του άρθρου 31 παρ. 4 του αγορανομικού κώδικα νόθευση ειδών βιοτικής ανάγκης που προορίζονταν για εμπορία και ειδικότερα βενζίνης super, που διετέθη σε αναφερόμενο πρατήριο υγρών καυσίμων στο ..., δεν μπορεί να θεμελιώσει ευθύνη του για την ως άνω αγορανομική παράβαση.
Συνεπώς, η προσβαλλόμενη απόφαση δεν έχει την απαιτούμενη ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία και ο από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ' Κ.Ποιν.Δ. συναφής λόγος είναι βάσιμος. Πρέπει κατ' ακολουθίαν, να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση, παρελκούσης της έρευνας των λοιπών λόγων της αιτήσεως και να παραπεμφθεί η υπόθεση για νέα συζήτηση στο ίδιο δικαστήριο, του οποίου η συγκρότηση από άλλους δικαστές, εκτός εκείνων που δίκασαν προηγουμένως, είναι εφικτή (άρθρο 519 Κ.Ποιν.Δ.).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Αναιρεί την 1811/2009 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Καλαμάτας. Και
Παραπέμπει την υπόθεση για νέα συζήτηση, στο ίδιο δικαστήριο, συγκροτούμενο από δικαστές άλλους, από εκείνους που δίκασαν προηγουμένως.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 12 Μαΐου 2010. Και
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στις 19 Μαΐου 2010.
Η ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ