Θέμα
Δικαιοπραξία .
Περίληψη:
Ερμηνεία δικαιοπραξιών. Πότε εφαρμόζονται οι ερμηνευτικοί κανόνες των άρθρων 173 και 200 του Α.Κ. Αναιρετικός έλεγχος της παραβιάσεως τους. Δεν ιδρύεται σχετικά ο λόγος αναιρέσεως του άρθρου 559 αρ. 1 και 560 αρ. 1 του Κ.Πολ.Δ. όταν το δικαστήριο διαπιστώνει έστω και εμμέσως την ύπαρξη κενού ή αμφιβολίας στη δήλωση βουλήσεως και προσφεύγει στις ανωτέρω διατάξεις για την αναίρεση της αληθούς βουλήσεως των συμβαλλομένων. Η εκτίμηση από το δικαστήριο της ουσίας πραγματικών γεγονότων δεν ελέγχεται αναιρετικώς (Κ.Πολ.Δ. 561 §)
Αριθμός 1732/2012
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Γ' Πολιτικό Τμήμα
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Βασίλειο Φούκα, Προεδρεύοντα Αρεοπαγίτη (λόγω μη υπάρξεως Αντιπροέδρου στο Τμήμα), Δημήτριο Μαζαράκη, Νικόλαο Μπιχάκη, Ερωτόκριτο Καλούδη και Αργύριο Σταυράκη, Αρεοπαγίτες.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 24 Οκτωβρίου 2012, με την παρουσία και της γραμματέως Αγγελικής Ανυφαντή, για να δικάσει την εξής υπόθεση μεταξύ:
Του αναιρεσείοντος: Μ. Μ. του Λ., κατοίκου ..., που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Δημήτριο Μάντεση-Θανάσουλα, με δήλωση του άρθρου 242 παρ.2 Κ.Πολ.Δ.
Του αναιρεσιβλήτου: Ν. Δ. του Π., κατοίκου ..., που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Ιωάννη Σακκαλή.
Η ένδικη διαφορά άρχισε με την από 27/3/2000 αγωγή του ήδη αναιρεσείοντος, που κατατέθηκε στο Ειρηνοδικείο Ιτέας. Εκδόθηκαν οι αποφάσεις: 33/2000 του ιδίου Δικαστηρίου, 63/2003 μη οριστική και 47/2006 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Άμφισσας. Την αναίρεση της τελευταίας απόφασης ζητεί ο αναιρεσείων με την από 12/4/2009 αίτησή του.
Κατά τη συζήτηση της αίτησης αυτής, που εκφωνήθηκε από το πινάκιο, οι διάδικοι παραστάθηκαν όπως σημειώνεται πιο πάνω. Ο Εισηγητής Αρεοπαγίτης Αργύριος Σταυράκης ανέγνωσε την από 5/10/2011 έκθεση του κωλυομένου να μετάσχει στη σύνθεση του δικαστηρίου τούτου Αρεοπαγίτη Σπυρίδωνα Μιτσιάλη, με την οποία εισηγήθηκε την απόρριψη της από 12/4/2009 αίτησης για αναίρεση της 47/2006 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Άμφισσας, που δίκασε ως Εφετείο.
Ο πληρεξούσιος του αναιρεσιβλήτου ζήτησε την απόρριψη της αίτησης και την καταδίκη του αντιδίκου του στη δικαστική δαπάνη του.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ι. Κατά το άρθρο 560 αρ.1α'του ΚΠολΔ που αφορά τις αποφάσεις των ειρηνοδικείων και των πρωτοδικείων που εκδίδονται επί εφέσεων κατά των αποφάσεων των ειρηνοδικείων επιτρέπεται αναίρεση αν παραβιάστηκε κανόνας του ουσιαστικού δικαίου, στον οποίο περιλαμβάνονται και οι ερμηνευτικοί κανόνες των δικαιοπραξιών. Κατά την έννοια της διάταξης αυτής ο κανόνας του ουσιαστικού δικαίου παραβιάζεται όταν το δικαστήριο παραλείπει να εφαρμόσει τέτοιον κανόνα, ο οποίος, βάσει των παραδοχών του δικαστηρίου, ήταν εφαρμοστέος στη συγκεκριμένη περίπτωση ή εφαρμόζει τέτοιον κανόνα που δεν έπρεπε να εφαρμοστεί. Ειδικότερα, οι ερμηνευτικοί κανόνες των δικαιοπραξιών των άρθρων 173 και 200 του ΑΚ εφαρμόζονται σε κάθε περίπτωση κατά την οποία υπάρχει κενό στην ερμηνευόμενη σύμβαση ή αμφιβολία ως προς τις δηλώσεις βουλήσεως των συμβληθέντων, το δε δικαστήριο παραβιάζει τους ερμηνευτικούς αυτούς κανόνες όταν, καίτοι ανελέγκτως διαπιστώνει, έστω και εμμέσως, την ύπαρξη κενού ή αμφιβολίας στις δηλώσεις βουλήσεως των δικαιοπρακτούντων και εντεύθεν την ανάγκη συμπληρώσεως ή ερμηνείας τους, παραλείπει να προσφύγει, για τη συμπλήρωση ή την ερμηνεία αυτή, στις διατάξεις των ως άνω άρθρων, ή όταν προσφεύγει στην εφαρμογή των διατάξεων αυτών και τη συμπλήρωση ή ερμηνεία της δικαιοπραξίας καίτοι δέχεται, επίσης ανελέγκτως, ότι η δικαιοπραξία είναι πλήρης και σαφής και δεν έχει ανάγκη συμπληρώσεως ή ερμηνείας (ΑΠ 254/2003, 142/2003, 110/2001). Δεν ιδρύεται επομένως ο ανωτέρω λόγος αναιρέσεως όταν το δικαστήριο διαπιστώνει έστω και εμμέσως την ύπαρξη κενού ή αμφιβολίας στη δήλωση βουλήσεως των δικαιοπρακτούντων και προσφεύγει στις ειρημένες ερμηνευτικές διατάξεις για την ανεύρεση της αληθούς βουλήσεως των τελευταίων. Εξάλλου έμμεση διαπίστωση κενού στη δικαιοπραξία ή αμφιβολία ως προς τη δήλωση βουλήσεως των μερών προκύπτει όταν το δικαστήριο, και χωρίς να μνημονεύει ειδικώς τις ειρημένες ερμηνευτικές διατάξεις, προβαίνει σε ερμηνεία της συμβάσεως από την οποία αποκαλύπτεται ότι το δικαστήριο αντιμετώπισε κενό ή αμφιβολία σχετικά με την έννοια της δήλωσης βουλήσεως των συμβαλλομένων, εξαιτίας των οποίων δημιουργήθηκε η ανάγκη προσφυγής σε ερμηνεία της δήλωσης βουλήσεως, μπορεί δε η έμμεση αυτή διαπίστωση κενού ή αμφιβολίας να προκύπτει και από το γεγονός ότι το δικαστήριο για τη διακρίβωση της αληθούς, έννοιας της συμβάσεως έλαβε υπόψη και άλλα αποδεικτικά στοιχεία που βρίσκονται έξω από το κείμενο της συμβάσεως ή χρησιμοποιεί επιχειρήματα (ΑΠ 28/2007).
Εν προκειμένω, όπως προκύπτει από την προσβαλλόμενη απόφαση, το Πολυμελές Πρωτοδικείο που την εξέδωσε, δικάζοντας ως Εφετείο, δέχθηκε τα ακόλουθα: "Ο πατέρας του ενάγοντος Λ. Μ. του Κ. ήταν κύριος ενός αγρού, ο οποίος βρίσκεται στη θέση "Κατσίκας" της κτηματικής περιφέρειας του Δήμου Δεσφίνας και ο οποίος σύμφωνα με το συνημμένο από Αυγούστου έτους 1995 στο δικόγραφο της κρινόμενης αγωγής τοπογραφικό διάγραμμα του πολιτικού μηχανικού Γ. Ν. έχει έκταση 27.536,59 τ.μ.. Στις 29-11-1973 ο ως άνω πατέρας του ενάγοντος μεταβίβασε άτυπα στο Δήμο Άμφισσας διακόσια τετραγωνικά (200) μέτρα από τον αγρό αυτό, για να εγκατασταθεί σε αυτήν την έκταση μία κεραία αναμεταδότη τηλεόρασης (βλ. προσκομιζόμενη από 29-11-1973 απόδειξη 3000 δραχμών, όπου μεταξύ των άλλων αναφέρεται ότι: "ο Δήμος Άμφισσας ως αγοραστής του ως άνω χώρου δικαιούται από σήμερον να προβεί ... και εις την βελτίωσιν βατότητας της υπάρχουσας οδού υπό την προϋπόθεσιν ότι μετά την αποπεράτωσιν των εργασιών δεν θα χρησιμοποιεί τον υπόλοιπον χώρον του πωλητού δια την μέχρι του αναμεταδότου τηλεοράσεως διέλευσιν οχημάτων πλην πεζών, εν περιπτώσει ανοικοδομήσεως υπό του πωλητού επί του υπολοίπου ακινήτου θα δικαιούται παροχής ηλεκτρικού ρεύματος, το οποίον θα πληρώνη ούτος. Σχετική συμβολαιογραφική πράξις θα συνταχθεί εν καιρώ"). Από το έγγραφο-απόδειξη αυτή δεν προσδιορίζεται με κάποιο τρόπο η ακριβής θέση του τμήματος αυτού του εδάφους, βρίσκεται όμως στην κορυφή του όλου ακινήτου και εντός αυτού έχει κτισθεί ένας οικίσκος επιφάνειας 10τ.μ., όπου έχει εγκατασταθεί η κεραία και τα μηχανήματα αναμετάδοσης του τηλεοπτικού σήματος της τότε ΕΡΤ και νυν ΕΤ, αποτυπώνεται δε με τα στοιχεία Α,Β,Γ,Δ,Α στο ως άνω τοπογραφικό διάγραμμα. Ακολούθως, ο ίδιος, Λ. Μ. του Κ., πώλησε στον εναγόμενο ένα εδαφικό τμήμα εμβαδού 1.200τ.μ. με το με αριθμό .../18-4-1975 συμβόλαιο του τότε συμβολαιογράφου Ιτέας Ιωάννη Λακαφώση (...). Το εδαφικό αυτό τμήμα σύμφωνα με τον ως άνω τίτλο ήταν βραχώδες και ακαλλιέργητο, εφαπτόταν με αγροτικό δρόμο και συνόρευε "...γύρωθεν με ιδιοκτησίαν ιδίου πωλητού Λ. Κ. Μ. εκτός του εφαπτομένου αγροτικού δρόμου ...". Στο συμβόλαιο αυτό δε γίνεται καμία άλλη μνεία για τα ακριβή όρια, τη θέση αυτού και του αγροτικού δρόμου ή κάποιου άλλου χαρακτηριστικού σημείου από το οποίο να μπορεί να γίνει κατανοητή η ακριβής θέση του. Είναι δε ομοίως αξιοσημείωτο ότι δε συνοδευόταν από κάποιο τοπογραφικό διάγραμμα. Στη συνέχεια το έτος 1978 κατόπιν ενεργειών της Πανεπαγγελματικής Ένωσης Ιτέας-Κίρρας, της οποίας τότε πρόεδρος ήταν ο εναγόμενος, έγινε εγκατάσταση κεραίας αναμετάδοσης του τότε τηλεοπτικού καναλιού Υ.Ε.Ν.Ε.Δ. και των μηχανημάτων σε μικρό οικίσκο εμβαδού 16 τ.μ., τον οποίο ανήγειρε ο εναγόμενος. Επίσης περιέφραξε το γύρωθεν χώρο συνολικού εμβαδού 68,50 τ.μ. Ο χώρος αυτός βρίσκεται σε απόσταση περίπου 50 μέτρων, νοτιοδυτικά από το χώρο εγκαταστάσεων της κεραίας της ΕΡΤ, προσδιορίζεται δε με τα στοιχεία Μ,Ν,Ξ,Ο,Π,Ρ,Σ,Τ,Υ,Μ στο ίδιο συνημμένο τοπογραφικό διάγραμμα. Το έτος 1989 ο Γ. Α. του Λ., ιδιοκτήτης ραδιοφωνικού σταθμού, αναζήτησε τον κύριο του ακινήτου, όπου ήταν ήδη εγκαταστημένες οι ως άνω κεραίες, προκειμένου να εγκαταστήσει κι αυτός την κεραία αναμετάδοσης του ραδιοφωνικού του σταθμού. Ύστερα από πληροφορίες που έλαβε από βοσκούς της περιοχής επισκέφθηκε με τον πατέρα του Λ. τον πατέρα του ενάγοντος, διότι αυτόν είχαν υποδείξει ως κύριο του ακινήτου. Αυτός με τη σειρά του υπέδειξε ως κύριο του χώρου εμβαδού των 1.200 τ.μ., όπου εκεί κοντά βρισκόταν οι κεραίες, τον εναγόμενο και έτσι αυτός απευθύνθηκε στον τελευταίο, ο οποίος του εκμίσθωσε με το από 25-10-1989 ιδιωτικό συμφωνητικό μίσθωσης μία έκταση επιφάνειας 400τ.μ. Στο τμήμα αυτό υπήρχε οικίσκος που είχε κτισθεί από τον εναγόμενο για τις ανάγκες εγκατάστασης της κεραίας της Υ.Ε.Ν.Ε.Δ. και στον οικίσκο αυτό, στον οποίο είχε αναγραφεί η χρονολογία 1978, ο Γ. Α. εγκατέστησε τα μηχανήματα του σταθμού του. Κατά το έτος 1993 ο Λ.ς Μ. του Κ. με το νόμιμα μεταγραμμένο συμβόλαιο γονικής παροχής με αριθμό .../1-4-1993 της συμβολαιογράφου Λιβαδειάς Αναστασίας Σταύρου, παραχώρησε στον ενάγοντα τον αγρό αυτό των 27.536,59 τ.μ., ο οποίος βέβαια στο ως άνω συμβόλαιο αναγράφει την έκταση του σε 15.000 "... ή όσο και αν είναι πλέον ή έλαττον ..." χωρίς να αναφέρει τις διαστάσεις των πλευρών ή τα όρια του με κάποιο επισυναπτόμενο τοπογραφικό διάγραμμα, ούτε τον αγροτικό δρόμο που απεικονίζεται στο ως άνω συνημμένο στην αγωγή τοπογραφικό διάγραμμα με στοιχεία Κ21, Κ22, Κ23, Κ24, Κ25, Κ26, Κ27, Κ28 και Κ29, παρά μονάχα αναφέρει τα ονόματα των ιδιοκτητών των όμορων ακινήτων. Επίσης δε γίνεται καμία αναφορά για τα τμήματα που ο δικαιοπάροχος του ενάγοντος είχε πωλήσει προηγουμένως στο Δήμο Άμφισσας και στον εναγόμενο ούτε βέβαια σε ποια σημεία του όλου ακινήτου βρίσκονται τα πωληθέντα τμήματα. Προτού συνταχθεί το συμβόλαιο γονικής παροχής ο ενάγων μαζί με τη μητέρα του και τον τοπογράφο-μηχανικό Γ. Σ. είχαν επισκεφθεί τον αγρό αυτό και είδαν στην κορυφή του ότι ήταν εγκατεστημένες 3 κεραίες. Με το από 15-5-1995 ιδιωτικό συμφωνητικό μίσθωσης ο εναγόμενος εκμίσθωσε στο Δήμο Άμφισσας έναν οικίσκο με σκοπό την εγκατάσταση τηλεοπτικού αναμεταδότη, ενώ στη συνέχεια με το από 19-5-1995 συμφωνητικό μίσθωσης εκμίσθωσε στο Δήμο Ιτέας ένα τμήμα στον ίδιο ευρύτερο χώρο, προκειμένου και ο Δήμος αυτός να ανεγείρει έναν άλλο οικίσκο με τον ίδιο σκοπό, ενώ με το ίδιο συμφωνητικό διατήρησε το δικαίωμά του εκμίσθωσης του ίδιου εδαφικού τμήματος και σε άλλους ενδιαφερόμενους για την τοποθέτηση αναμεταδοτών σήματος τηλεοπτικών ή ραδιοφωνικών σταθμών, περιορίζοντας έτσι τα δικαιώματα του μισθωτή Δήμου Ιτέας στον οικίσκο. Ακολούθως, με το από 5-7-1995 ιδιωτικό συμφωνητικό μίσθωσης ο εναγόμενος εκμίσθωσε στην Α.Ε.Β.Ε. με την επωνυμία ΣΤΕΤ ΕΛΛΑΣ ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ένα άλλο εδαφικό τμήμα εμβαδού 160 τ.μ. περίπου, για τις ανάγκες της οποίας συντάχθηκε τον Ιούνιο του έτους 1995 από τον αγρονόμο-τοπογράφο μηχανικό Ν. Π. τοπογραφικό διάγραμμα της φερόμενης ιδιοκτησίας, που αγόρασε από τον πατέρα του ενάγοντος, στο οποίο τοπογραφικό αποτυπώνονται και οι οικίσκοι, που ήδη είχαν ανεγερθεί προς εκτέλεση την ανωτέρω μισθώσεων. Επίσης με το από 1-8-1995 ιδιωτικό συμφωνητικό μίσθωσης ο εναγόμενος εκμίσθωσε στην Κ. Γ. Ρ. ένα τμήμα, χωρίς να το προσδιορίζει ειδικότερα, ώστε να χρησιμοποιηθεί για την εγκατάσταση ραδιοφωνικού αναμεταδότη. Προς εκτέλεση όλων των προαναφερόμενων συμβάσεων μισθώσεων για εγκαταστάσεις κεραιών αναμετάδοσης σημάτων ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών κατασκευάσθηκαν οικίσκοι, όπως προαναφέρθηκε, για να τοποθετηθούν αλλά και να προφυλαχθούν οι κεραίες μαζί με τα μηχανήματα. Όλα τα ανωτέρω έχουν ανεγερθεί, κατασκευαστεί και τοποθετηθεί σε επιφάνεια εμβαδού 1.200τ.μ. περίπου και η οποία εκτείνεται νοτιοδυτικά του οικίσκου της πρώτης κεραίας αναμετάδοσης της ΕΡΤ και απεικονίζεται με τα στοιχεία Κ51, Κ52, Κ53, Κ54, Κ67, Κ61, Κ62, Κ63, Κ66, Κ51, στο συνημμένο στο δικόγραφο της αγωγής τοπογραφικό διάγραμμα. Το γεγονός ότι το αγορασθέν από τον εναγόμενο εδαφικό τμήμα από τον πατέρα του ενάγοντος το έτος 1975 είναι η ως άνω έκταση προκύπτει από το ότι ο εναγόμενος ενδιαφερόταν να αγοράσει αυτό το μικρό τμήμα των 1.200 τ.μ. από το συνολικό αγρό του Λ. Μ. του Κ., ο οποίος όπως προαναφέρθηκε είχε έκταση 27.536,59τ.μ., προκειμένου να τοποθετηθεί ο πρώτος αναμεταδότης της τότε Υ.Ε.Ν.Ε.Δ., καθώς ο εναγόμενος, όπως πάλι αναφέρθηκε προηγουμένως, ήταν πρόεδρος της Πανεπαγγελματικής Ένωσης Ιτέας-Κίρρας, ενδιαφερόταν γι αυτήν την εγκατάσταση και επειδή εκεί θα μπορούσε να υπάρξει το καλύτερο δυνατό σήμα, επιλέχθηκε ο χώρος αυτός. Άλλωστε αυτό επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι προηγήθηκε η αγορά της έκτασης των μόλις 200τ.μ. από το Δήμο Άμφισσας για τον ίδιο ακριβώς λόγο, δηλαδή της εγκατάστασης της κεραίας αναμεταδότη της ΕΡΤ. Επιπλέον, υπήρξε η ηλεκτροδότηση της περιοχής εκείνης από τη ΔΕΗ ήδη από τις 10-4-1974, η οποία διευκόλυνε έτσι την ηλεκτροδότηση και του νέου αναμεταδότη της Υ.Ε.Ν.Ε.Δ.. Για τον ίδιο ακριβώς λόγο ακολούθησε και η τοποθέτηση στον ίδιο χώρο και των υπόλοιπων κεραιών και αναμεταδοτών από διάφορους ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς, με αποτέλεσμα να αυξηθεί η αξία του συγκεκριμένου χώρου ως προς την ενοικίαση, Προφανώς γι' αυτόν ακριβώς το λόγο άρχισε ο ενάγων να διεκδικεί το χώρο αυτό από τον εναγόμενο από το έτος 1995 (...). Όπως προκύπτει δε και από τις προσκομιζόμενες φωτογραφίες ο χώρος αυτός των 1.200 τ.μ. δεν ενδείκνυται για καλλιέργεια ή άλλη χρήση, διότι είναι ιδιαίτερα βραχώδης και άγονος και δε θα είχε κανείς κάποιον άλλο λόγο, για να τον αγοράσει. Επιπλέον για όλες τις ενέργειες αυτές του εναγόμενου ουδέποτε ενοχλήθηκε αυτός από το δικαιοπάροχο-πατέρα του ενάγοντος, ο οποίος θα γνώριζε σίγουρα τις ενέργειες του εναγόμενου είτε από προσωπική αντίληψη είτε από πληροφορίες συντοπιτών του. Όσον αφορά στις εγκαταστάσεις του ραδιοσταθμού "ΓΑΛΑΞΙΔΙ FM", καθώς και τα σημεία στήριξης με αντηρίδες των διάφορων κεραιών, που βρίσκονται πέραν και εκτός της έκτασης των 1.200τ.μ. που αγόρασε ο εναγόμενος, αυτός ουδέποτε αμφισβήτησε την κυριότητα του ενάγοντος για το υπόλοιπο ακίνητο και δεν αποδείχθηκε ότι κατόπιν δικών του εντολών και δικής του άδειας τοποθετήθηκαν αυτές. Ο ισχυρισμός του ενάγοντος ότι ο εναγόμενος εκμίσθωσε στην Κ. Γ. Ρ., ως εκπρόσωπο του ραδιοσταθμού "ΓΑΛΑΞΙΔΙ FM", εδαφικό τμήμα για εγκατάσταση ραδιοφωνικού αναμεταδότη και αυτή με υπόδειξη του εναγόμενου εγκατέστησε κοντέινερ και κεραία στο συγκεκριμένο χώρο δεν προκύπτει από το προσαγόμενο ιδιωτικό συμφωνητικό με ημερομηνία 1-8-1995 ούτε ότι αυτή είναι εκπρόσωπος του ραδιοσταθμού "ΓΑΛΑΞΙΔΙ FM", ενώ από την άλλη από το ίδιο συμφωνητικό προκύπτει ότι ο εναγόμενος της εκμίσθωσε ένα τμήμα από το δικό του εδαφικό τμήμα των 1.200 τ.μ. Τέλος, η ασάφεια που δημιουργείται ως προς την ακριβή θέση αυτών των επίδικων 1.200τ.μ. μέσα σε αυτήν τη μεγάλη ευρύτερη έκταση των 27.536,59 τ.μ., η οποία δεν μπόρεσε να λυθεί και να απαντηθεί ούτε από τη διενεργηθείσα αναφερόμενη στην αρχή του σκεπτικού πραγματογνωμοσύνη, την οποία διενήργησε η Ε. Π., αρχιτέκτονας-μηχανικός, και η οποία οφείλεται στην αναφορά του αγροτικού δρόμου με την οποία συνορεύει μία πλευρά από το αγορασθέν από τον εναγόμενο εδαφικό τμήμα και η οποία αποτελεί το προβληθέν από τον ενάγοντα βασικό επιχείρημά του, δεν μπορεί να αποτελέσει το μοναδικό και καθοριστικό σημείο, για την εξακρίβωση της ακριβούς θέσης του. Η βούληση των συμβαλλόμενων μερών ήταν να αγορασθεί αυτή η μικρή έκταση, που βρίσκεται στο υψηλότερο σημείο του όλου ακινήτου και βρίσκεται κοντά στην τοποθετηθείσα κεραία το έτος 1973 της ΕΡΤ από το Δήμο της Άμφισσας, όπου και εκεί (βλ. προσκομιζόμενη από 29-11-1973 απόδειξη 3.000 δραχμών) γίνεται λόγος για υπάρχουσα οδό, η οποία όμως πουθενά δεν εμφαίνεται, γεγονός όμως το οποίο δε δημιούργησε καμία αμφιβολία για την ακριβή θέση αυτού του τμήματος μόλις των 200τ.μ. μέσα στην ευρύτερη έκταση. Άλλωστε αν δεν υπήρχε κάποιος δρόμος θα ήταν αδύνατη η πρόσβαση των τεχνικών με τροχοφόρα οχήματα για την τοποθέτηση, εγκατάσταση και συντήρηση όλων αυτών των μηχανημάτων και υλικών.
Συνεπώς, ο εναγόμενος κατέστη κύριος αυτής της έκτασης με τα στοιχεία Κ51, Κ52, Κ53, Κ54, Κ67, Κ61, Κ62, Κ63, Κ66, Κ51, όπως αποτυπώνεται στο συνημμένο στο δικόγραφο της αγωγής τοπογραφικό διάγραμμα του πολιτικού μηχανικού Γ. Ν., δυνάμει του προαναφερόμενου συμβολαίου με αριθμό .../18-4-1975 του τότε συμβολαιογράφου Ιτέας Ιωάννη Λακαφώση (...) και άρα ουδέποτε ο ενάγων κατέστη κύριος της επίδικης έκτασης. Τέλος, δεν αποδείχθηκε ότι ο εναγόμενος εκμίσθωσε σε τρίτους ή κατέλαβε άλλα εδαφικά τμήματα, το οποία βρίσκονται εκτός του επίδικου εδαφικού τμήματος των 1.200 τ.μ., όπου βρίσκονται οι εγκαταστάσεις του ραδιοσταθμού "ΓΑΛΑΞΙΔΙ FM", καθώς και άλλες αντηρίδες κεραιών". Και βάσει των παραδοχών αυτών το Πολυμελές Πρωτοδικείο, επικυρώνοντας την πρωτόδικη απόφαση του Ειρηνοδικείου Ιτέας, που είχε δεχθεί τα ίδια, απέρριψε κατ' ουσίαν την ένδικη διεκδικητική αγωγή του αναιρεσείοντος κατά του αναιρεσιβλήτου. Με τον πρώτο, από το άρθρο 560 αρ.1 του ΚΠολΔ, λόγο του αναιρετηρίου προβάλλεται η αιτίαση ότι το Πολυμελές Πρωτοδικείο, με το να δεχθεί ότι το εδαφικό τμήμα των 1200 τμ., που αγόρασε ο εναγόμενος από το Λ. Μ., πατέρα και δικαιοπάροχο του ενάγοντος, με το .../18-4-1975 συμβόλαιο του συμ/φου Ιτέας Ιωάννη Λακαφώση, είναι η επίδικη έκταση και άρα ο ενάγων δεν έγινε κύριος της έκτασης αυτής, παραβίασε ευθέως τους ερμηνευτικούς κανόνες των άρθρων 173 και 200 ΑΚ, στους οποίους προσέφυγε παρόλο που η δήλωση βουλήσεως των συμβληθέντων στο αμέσως ανωτέρω συμβόλαιο υπήρξε σαφής και δεν υπήρχε κενό στη σχετική σύμβαση ή αμφιβολία αναφορικά με τις δηλώσεις βουλήσεως των συμβληθέντων, ενώ όφειλε εν πάση περιπτώσει να αναζητήσει την αληθή βούληση των συμβληθέντων ως προς τη θέση και τα όρια του ειρημένου τμήματος που αγόρασε ο αναιρεσίβλητος "με γνώμονα την μοναδική σαφή δήλωση στο συμβόλαιο ότι το ακίνητο εφάπτεται του αγροτικού δρόμου". Όπως προκύπτει από τις παραδοχές της προσβαλλόμενης απόφασης το δικαστήριο, διαπίστωσε έμμεσα κενό και αμφίβολα σημεία ως προς το περιεχόμενο των δηλώσεων της βούλησης του Λ. Μ., πατέρα και δικαιοπαρόχου του ενάγοντος και του εναγομένου, που συμβλήθηκαν με το παραπάνω συμβόλαιο ως προς την ακριβή θέση και τα όρια του μεταβιβασθέντος στον τελευταίο ακινήτου. Η έμμεση αυτή διαπίστωση κενού και αμφίβολων σημείων στη σύμβαση προκύπτει από το ότι το δικαστήριο της ουσίας για την διαπίστωση της αληθούς έννοιας της σύμβασης αυτής έλαβε υπόψη του και άλλα αποδεικτικά στοιχεία, εκτός του κειμένου της ίδιας σύμβασης, αλλά και από το ότι για τον ανωτέρω σκοπό χρησιμοποίησε και διάφορα επιχειρήματα. Κατά συνέπειαν ήταν αναγκαίο στη συγκεκριμένη περίπτωση το δικαστήριο να εφαρμόσει τους ειρημένους ερμηνευτικούς κανόνες των άρθρων 173 και 200 ΑΚ, τους οποίους και εφάρμοσε πράγματι, ορθώς δε, ενόψει των προεκτεθέντων, έστω και χωρίς να τους μνημονεύει ειδικώς. Επομένως και σύμφωνα με την προηγηθείσα μείζονα σκέψη ο ερευνώμενος αναιρετικός λόγος είναι απορριπτέος ως αβάσιμος.
ΙΙ. Κατά το άρθρο 561 παρ.1 του ΚΠολΔ, που ισχύει για τις αποφάσεις όλων των δικαστηρίων, η εκτίμηση από το δικαστήριο της ουσίας πραγματικών γεγονότων και ιδιαίτερα του περιεχομένου εγγράφων δεν υπόκειται στον έλεγχο του Αρείου Πάγου, εκτός αν παραβιάστηκαν κανόνες δικαίου, στους οποίους συμπεριλαμβάνονται και οι ερμηνευτικοί, ή αν υπάρχει λόγος αναίρεσης κατά το άρθρο 559 αρ.19 και 20. Το τελευταίο τούτο δεν ισχύει επί των αποφάσεων των ειρηνοδικείων και των πρωτοδικείων που εκδίδονται επί εφέσεων κατά αποφάσεων ειρηνοδικείων, αφού λόγοι αναιρέσεως αντίστοιχοι των άρθρών 19 και 20 του άρθρου 559 του ΚΠολΔ δεν προβλέπονται στο άρθρο 560 του ίδιου ΚΠολΔ για τις αποφάσεις των δικαστηρίων αυτών (ειρηνοδικείων κ.λπ.).
Εν προκειμένω προβάλλεται με τον δεύτερο υπό την επίκληση του άρθρου 560 αρ.1 του ΚΠολΔ, λόγο του αναιρετηρίου η αιτίαση ότι το Πολυμελές Πρωτοδικείο παραβίασε τις διατάξεις των άρθρων 1033 και 1094 του ΑΚ με το να δεχθεί ότι ο εναγόμενος δεν εκμίσθωσε ή δεν κατέλαβε με οποιονδήποτε τρόπο τα εδαφικά τμήματα του επίδικου ακινήτου που βρίσκονται εκτός του τμήματος των 1200 τ.μ. (που είχε αγοράσει ο εναγόμενος) και στα οποία υπάρχουν οι εγκαταστάσεις του ραδιοσταθμού "ΓΑΛΑΞΙΔΙ", και απέρριψε έτσι ως αβάσιμο τον σχετικό λόγο της έφεσής του. Με το περιεχόμενο αυτό ο δεύτερος και τελευταίος αυτός λόγος του αναιρετηρίου είναι απαράδεκτος, αφού πλήττει την αναιρετικώς ανέλεγκτη, κατά την προρρηθείσα διάταξη του άρθρου 561 παρ.1 του ΚΠολΔ, εκτίμηση από το δικαστήριο της ουσίας πραγματικών γεγονότων.
ΙΙΙ. Κατ' ακολουθίαν των ανωτέρω πρέπει ν' απορριφθεί η κρινόμενη αίτηση αναιρέσεως, και να καταδικαστεί ο αναιρεσείων στην αναφερόμενη στο διατακτικό δικαστική δαπάνη του αναιρεσιβλήτου, κατά το νόμιμο αίτημα του τελευταίου (αρθρ. 176 και 183 του ΚΠολΔ).-
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την από 12-4-2009 αίτηση του Μ. Μ. για αναίρεση της υπ' αριθμ. 47/ΤΠ/2006 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αμφίσσης. Και
Καταδικάζει τον αναιρεσείοντα στη δικαστική δαπάνη του αναιρεσιβλήτου, την οποία ορίζει στο ποσό των δύο χιλιάδων επτακοσίων (2.700) ευρώ.-
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 20 Νοεμβρίου 2012. Και
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 5 Δεκεμβρίου 2012.
Ο ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ