Θέμα
Ερημοδικία αναιρεσείοντος, Εισαγγελέας Αρείου Πάγου, Παραγραφή υφ' όρο.
Περίληψη:
Παραδεκτά εισάγεται από τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου η υπό κρίση εκκρεμούσα από 1-7-2002 αίτηση-δήλωση αναιρέσεως του κατηγορουμένου κατά της πρώτης καταδικαστικής με αρ. 3184/2002 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών, που είχεν αρχειοθετηθεί και παραδεκτά ανασύρεται από το αρχείο προς περαιτέρω κρίση, λόγω παραβίασης του όρου του νόμου, ως παραπάνω, της μη καταδίκης σε νέα από δόλο προερχόμενη αξιόποινη πράξη, εντός του προβλεπόμενου από το άρθρο 32 του Ν. 3346/2005 χρονικού διαστήματος των δεκαοκτώ μηνών από την άνω δημοσίευση του νόμου αυτού (17-6-2005), σε ποινή στερητική της ελευθερίας ανώτερη των έξι μηνών, υπό τον οποίο όρο και είχεν αρχειοθετηθεί, σύμφωνα με το παραπάνω άρθρο 32.
ΑΡΙΘΜΟΣ 1273/2013
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
ΣΤ' ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Γρηγόριο Κουτσόπουλο, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Νικόλαο Κωνσταντόπουλο, Κωνσταντίνο Φράγκο- Εισηγητή, Χρυσούλα Παρασκευά και Μαρία Γαλάνη-Λεοναρδοπούλου, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 8 Oκτωβρίου 2013, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Νικολάου Παντελή (γιατί κωλύεται η Εισαγγελέας) και του Γραμματέα Χαράλαμπου Αθανασίου, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος - κατηγορουμένου Ν. Κ. του Κ., κρατουμένου στο Ψυχιατρείο Κρατουμένων Κορυδαλλού, που δεν παρέστη στο ακροατήριο, περί αναιρέσεως της 3184/2002 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών. Με πολιτικώς ενάγουσα την Ε. Σ. Κ., κάτοικο ..., που δεν παρέστη στο ακροατήριο.
Το Τριμελές Εφετείο Αθηνών, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και ο αναιρεσείων -κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 1-7-2002 αίτησή του αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 331/13.
Αφού άκουσε
Τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να γίνει δεκτή η προκείμενη αίτηση αναίρεσης και να παύσει οριστικά η ποινική δίωξη κατά του αναιρεσείοντος.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Στις διατάξεις του άρθρου 32 παρ. 1 και 2 του Ν. 3346/17-6-2005, ορίζεται ότι: Παρ.1. "Επιβληθείσες ποινές με αποφάσεις που έχουν εκδοθεί μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος νόμου διάρκειας μέχρι έξι μηνών, εφόσον δεν έχουν καταστεί αμετάκλητες και δεν έχουν οπωσδήποτε εκτιθεί μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος νόμου, παραγράφονται και δεν εκτελούνται, υπό τον όρο ότι ο καταδικασθείς δεν θα υποπέσει μέσα σε δεκαοκτώ μήνες από την άνω δημοσίευση του παρόντος νόμου αυτού σε νέα από δόλο προερχόμενη αξιόποινη πράξη, για την οποία θα καταδικασθεί αμετάκλητα οποτεδήποτε σε ποινή στερητική της ελευθερίας, ανώτερη των έξι μηνών. Σε περίπτωση νέας καταδίκης ο καταδικασθείς εκτίει αθροιστικά, μετά την έκτιση της νέας ποινής και τη μη εκτιθείσα, και δεν υπολογίζεται στο χρόνο παραγραφής της μη εκτιθείσας ποινής, κατά τις γενικές διατάξεις το ενδιάμεσο χρονικό διάστημα από τη δημοσίευση του νόμου αυτού μέχρι την καταδίκη για τη νέα πράξη". Παρ 2 . " Οι μη εκτελεσθείσες κατά την παράγραφο 1 αποφάσεις τίθενται στο αρχείο με πράξη του αρμοδίου εισαγγελέα ή δημοσίου κατηγόρου κατά περίπτωση".
Από τις παραπάνω διατάξεις συνάγεται ότι είναι προφανής και σαφής ο σκοπός του νομοθέτη να καταστήσει ανενεργείς τις ανωτέρω καταδικαστικές αποφάσεις που αφορούν αξιόποινες πράξεις, οι οποίες, λόγω του μικρού ύψους της επιβληθείσας για αυτές ποινής μέχρι έξι μηνών, κρίνονται ότι δεν είναι σοβαρές και για αποσυμφόρηση των φυλακών, παραγράφονται και δεν εκτελούνται, εφόσον δεν έχουν καταστεί αμετάκλητες και δεν έχουν οπωσδήποτε εκτιθεί μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος νόμου, σε οποιοδήποτε διαδικαστικό στάδιο και αν ευρίσκονται, υπό τον όρο ότι ο καταδικασθείς δεν θα υποπέσει μέσα σε δεκαοκτώ μήνες από την άνω δημοσίευση του παρόντος νόμου αυτού σε νέα από δόλο προερχόμενη αξιόποινη πράξη, για την οποία θα καταδικασθεί αμετάκλητα οποτεδήποτε σε ποινή στερητική της ελευθερίας, ανώτερη των έξι μηνών. Στη συνέχεια με τις ρυθμίσεις, στην παρ. 1 του άρθρου 32 του ανωτέρω νόμου και κυρίως με την πρόβλεψη ότι " σε κάθε περίπτωση νέας καταδίκης ο καταδικασθείς εκτίει αθροιστικά, μετά την έκτιση της νέας ποινής και τη μη εκτιθείσα ", δεν επέρχεται αλλαγή στις διατάξεις του ΚΠΔ που προβλέπουν τα περί εκτελέσεως των αποφάσεων, αφού η μη εκτιθείσα ποινή, που έχει επιβληθεί με απόφαση η οποία θα τεθεί στο αρχείο "υπό όρον" ,θα εκτελεσθεί αθροιστικά μετά την παραβίαση του "όρου" μόνον όταν συντρέχουν οι νόμιμες προϋποθέσεις που προβλέπονται από τον ΚΠΔ (άρθ. 546 επ.). Δηλαδή η διαδικαστική πορεία της υποθέσεως, που είχε τεθεί στο αρχείο, ενώ δεν είχε καταστεί αμετάκλητη η καταδίκη, γιατί λ. χ. εκκρεμούσε κατ' αυτής ένδικο μέσο, όπως αίτηση αναιρέσεως, εφόσον υπάρξει νέα καταδίκη για νέα από δόλο προερχόμενη αξιόποινη πράξη, σε ποινή στερητική της ελευθερίας, ανώτερη των έξι μηνών, θα συνεχιστεί, χωρίς οποιαδήποτε αποστέρηση των δικαιωμάτων του καταδικασθέντος κατηγορουμένου, από το δικονομικό σημείο στο οποίο η πρώτη υπόθεση βρισκόταν την 17-6-2005, ήτοι αν ο κατηγορούμενος είχεν ασκήσει παραδεκτά το ένδικο μέσο αναιρέσεως, το οποίο δεν κρίθηκε από το δικαστήριο του Αρείου Πάγου, γιατί η υπόθεση τέθηκε στο αρχείο, θα εισαχθεί εκ νέου στο αρμόδιο δικαστήριο από τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου για συζήτηση κατά την οποία και πρέπει ο κατηγορούμενος να κλητευθεί, για να υποστηρίξει το ουδέποτε κριθέν ένδικο μέσο που άσκησε και εκκρεμεί.
Περαιτέρω, κατ' άρθρο 513 παρ. 1 εδ. γ' ΚΠΔ "Ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου κλητεύει τον αναιρεσείοντα και τους υπόλοιπους διαδίκους με κλήση που επιδίδεται σύμφωνα με τα άρθρα 155-161 και μέσα στην προθεσμία του άρθρου 166 στο ακροατήριο του δικαστηρίου του Αρείου Πάγου ..." και κατ' άρθρο 514 ίδιου Κώδικος στοιχ. α' , "Αν δεν εμφανιστεί ο αναιρεσείων, η αίτησή του απορρίπτεται ... . Κατά της απορριπτικής απόφασης του Αρείου Πάγου δεν επιτρέπεται ένδικο μέσο ...". Στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από την επισκόπηση των εγγράφων της δικογραφίας για τον έλεγχο του παραδεκτού ή μη της εισαγόμενης από τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου σε συζήτηση από 1-7-2002 αιτήσεως αναιρέσεως του Ν. Κ., κατά της με αριθμ. 3184/2002 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών, ο εν λόγω αναιρεσείων κατηγορούμενος καταδικάστηκε σε δεύτερο βαθμό, για τις αξιόποινες πράξεις της απόπειρας επικίνδυνης σωματικής βλάβης, διακεκριμένης φθοράς ξένης ιδιοκτησίας και βιαιοπραγίας κατά άλλου (Παράβ. Ν. 1646/1986), σε ποινή φυλάκισης τεσσάρων μηνών για καθεμία πράξη και σε συνολική ποινή φυλακίσεως οκτώ μηνών, ανασταλείσα επί τριετία και κατ'αυτής της απόφασης άσκησε ο κατηγορούμενος την από 1-7-2002 εμπρόθεσμη αίτηση- δήλωση αναιρέσεως.
Με τη με αρ.1745/21-2-2006 πράξη του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, κατ' εφαρμογή του προαναφερθέντος άρθρου 32 του Ν.3346/2005, η υπόθεση αρχειοθετήθηκε και δεν κρίθηκε από τον Άρειο Πάγο η εν λόγω αναίρεση του κατηγορουμένου, πλην όμως από το με αρ. πρωτ. 14/29-1-2013 έγγραφο του εισαγγελέα Πρωτοδικών Καβάλας, προκύπτει ότι ο κατηγορούμενος, εντός του προβλεπόμενου από το άρθρο 32 του Ν.3346/2005 χρονικού διαστήματος των δεκαοκτώ μηνών από την άνω δημοσίευση του νόμου αυτού(17-6-2005), καταδικάστηκε με τη με αρ. 205/5-4-2012 απόφαση του ΜΟΕ Αθηνών, για νέα από δόλο προερχόμενη αξιόποινη πράξη, της απρόκλητης επικίνδυνης σωματικής βλάβης, τελεσθείσας την 31-1-2006, σε ποινή στερητική της ελευθερίας ανώτερη των έξι μηνών και δη σε φυλάκιση δύο ετών και έξι μηνών. Άρα παραδεκτά εισάγεται από τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου η υπό κρίση, εκκρεμούσα, από 1-7-2002 αίτηση - δήλωση αναιρέσεως του κατηγορουμένου Ν. Κ. κατά της πρώτης καταδικαστικής με αρ. 3184/2002 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών, που είχεν αρχειοθετηθεί και παραδεκτά ανασύρεται από το αρχείο προς περαιτέρω κρίση, λόγω παραβίασης του όρου του νόμου, ως παραπάνω, της μη καταδίκης, σε ποινή στερητική της ελευθερίας ανώτερη των έξι μηνών, σε νέα από δόλο προερχόμενη αξιόποινη πράξη, τελεσθείσα εντός του προβλεπόμενου από το άρθρο 32 του Ν.3346/2005 χρονικού διαστήματος των δεκαοκτώ μηνών από την άνω δημοσίευση του νόμου αυτού(17-6-2005), υπό τον οποίο όρο και είχεν αρχειοθετηθεί, σύμφωνα με το παραπάνω άρθρο 32.
Περαιτέρω, όπως προκύπτει από τα από 14-5-2013 και 22-5-2013 αποδεικτικά επιδόσεως του επιμελητή της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου …και της γραμματέως του Ψυχιατρείου Κρατουμένων Κορυδαλλού …ο αναιρεσείων κλητεύθηκε από τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, νομίμως και εμπροθέσμως, για να εμφανισθεί στη συνεδρίαση που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας αποφάσεως(8-10-2013),για να υποστηρίξει την υπό κρίση από 1-7-2002 αίτηση - δήλωση αναιρέσεώς του κατά της καταδικαστικής με αρ. 3184/2002 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών, που παραδεκτά ανασύρθηκε από το αρχείο. Όμως ο άνω κλητευθείς αναιρεσείων δεν εμφανίσθηκε κατ' αυτήν τη δικάσιμο κατά την οποίαν η υπόθεση εκφωνήθηκε στη σειρά της από το οικείο πινάκιο ενώπιον του δικαστηρίου τούτου.
Συνεπώς η κρινομένη αίτησή του πρέπει να απορριφθεί ως ανυποστήρικτη, καταδικασθεί δε αυτός στα δικαστικά έξοδα (άρθρο 583 παρ. 1 ΚΠΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει τη από 1-7-2002 αίτηση - δήλωση αναιρέσεως του Ν. Κ. του Κ. περί αναιρέσεως της με αρ. 3184/2002 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών . Και.
Καταδικάζει τον αιτούντα στα δικαστικά έξοδα που ανέρχονται σε διακόσια πενήντα (250) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 22 Οκτωβρίου 2013.
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στις 29 Οκτωβρίου 2013.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ