Θέμα
Επανεξέταση λόγου αναιρέσεως.
Περίληψη:
Η απόρριψη των λόγων αναιρέσεως που αποκλείει την επανεξέτασή τους δεν είναι απαραίτητο να προκύπτει με ρητή για τον καθένα από αυτούς απορριπτική σκέψη, αλλά μπορεί να συνάγεται από το όλο σκεπτικό της αποφάσεως. Είναι δε αδιάφορη για την κρίση της απορρίψεως η πληρότητα ή μη της αιτιολογίας. Απορριπτέος ο περί του αντιθέτου λόγος αναίρεσης.
Αριθμός 1740/2009
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
ΣΤ' ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Εμμανουήλ Καλούδη, Αντιπρόεδρο Αρείου Πάγου, Αιμιλία Λίτινα-Εισηγήτρια, Ανδρέα Τσόλια, Ανδρέα Δουλγεράκη και Γεώργιο Αδαμόπουλο, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 12 Μαΐου 2009, με την παρουσία της Αντεισαγγελέως του Αρείου Ευτέρπης Κουτζαμάνη (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Πελαγίας Λόζιου, για να δικάσει την αίτηση του αιτούντος-αναιρεσείοντος ..., που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Κωνσταντίνο Κοσμάτο, για ανάκληση-επανεξέταση της υπ'αριθμ. 1897/2008 απόφασης του ΣΤ' Τμήματος του Αρείου Πάγου. Με συγκατηγορούμενη-αναιρεσείουσα την .... και ήδη κρατούμενη στο Κατάστημα Κράτησης Γυναικών ..., που δεν παρέστη. Με πολιτικώς ενάγοντες τους: 1)..., 2) .... και 3) ..., κατοίκους ..., που δεν παραστάθηκαν.
Το Δικαστήριο του Αρείου Πάγου με την ως άνω απόφασή του, διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ'αυτή και ο αναιρεσείων-κατηγορούμενος ζητεί την ανάκληση-επανεξέταση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 22 Δεκεμβρίου 2008 αίτηση ανάκλησης-επανεξέτασής της, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 30/2009.
Αφού άκουσε
Τον πληρεξούσιο δικηγόρο του αναιρεσείοντος, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα που πρότεινε να απορριφθεί η προκείμενη αίτηση.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά τα άρθρα 370 και 514 του ΚΠΔ τα ποινικά δικαστήρια δεν μπορούν να επανεξετάσουν την οριστική τους απόφαση, όπως είναι και αυτή, με την οποία απορρίπτεται ένδικο μέσο, ενώ κατά της αποφάσεως του Αρείου Πάγου, με την οποία απορρίπτεται αίτηση αναιρέσεως δεν επιτρέπεται ένδικο μέσο, ούτε δεύτερη αίτηση αναιρέσεως, αλλά στην περίπτωση κατά την οποία ο 'Αρειος Πάγος παρέλειψε από παραδρομή να ερευνήσει προταθέντα παραδεκτώς αναιρετικό λόγο, μπορεί ενόψει της αυτοτέλειας κάθε λόγου αναιρέσεως, που σωρευτικώς διατυπώνεται με τους λοιπούς λόγους στο ίδιο δικόγραφο αναιρέσεως ή το δικόγραφο των προσθέτων λόγων να επανέλθει και να τον εξετάσει, χωρίς αυτό να αντιτίθεται στις παραπάνω διατάξεις, διότι επί του μη εξετασθέντος αναιρετικού λόγου δεν υπάρχει απόφαση. Το ίδιο όμως δεν ισχύει και στην περίπτωση που ο 'Αρειος Πάγος εκ παραδρομής παρέλειψε να εξετάσει λόγο αναιρέσεως αυτεπαγγέλτως κατ'άρθρο 511 ΚΠΔ ερευνώμενο, ο οποίος δεν προτάθηκε. Η απόρριψη των λόγων αναιρέσεως, που αποκλείει την επανεξέτασή τους, δεν είναι απαραίτητο να προκύπτει με ρητή για καθένα απ'αυτούς απορριπτική σκέψη της αποφάσεως, αλλά μπορεί να συνάγεται από το όλο σκεπτικό της αποφάσεως, είναι δε αδιάφορη για την κρίση της απορρίψεως η πληρότητα ή μη της αιτιολογίας. Στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από τα διαδικαστικά έγγραφα της δικογραφίας, τα οποία παραδεκτώς επισκοπούνται από τον 'Αρειο Πάγο για την έρευνα της βασιμότητας ή μη της επανεξετάσεως λόγου αναιρέσεως κατά της υπ'αριθ. 233-237/2007 απόφασης του Μικτού Ορκωτού Εφετείου Θεσσαλονίκης με την οποία ο αναιρεσείων κηρύχθηκε ένοχος ανθρωποκτονίας από πρόθεση από κοινού και του επιβλήθηκε ποινή ισόβια κάθειρξης, ασκήθηκε η από 7-11-2007 αίτηση αναίρεσης και οι από 16-4-2008 πρόσθετοι λόγοι.Με τον πρώτο λόγο της αίτησης αναίρεσης και τον δεύτερο των προσθέτων λόγων αποδίδετο στην προσβαλλόμενη απόφαση η πλημμέλεια της έλλειψης ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας σε σχέση με τα αποδεικτικά μέσα με τις ειδικότερες αιτιάσεις στην μεν αίτηση αναίρεσης ότι το Εφετείο δεν έλαβε υπόψη του την υπ'αριθμ. ...'Εκθεση Εξερεύνησης των Α/Β ... και Α/Α.... που διενεργήθηκε κατόπιν παραγγελίας από το Α.Τ. ..., στα πλαίσια ενεργηθείσας προανάκρισης, που αναγνώσθηκε στο ακροατήριο, στον δε δεύτερο λόγο του δικογράφου των προσθέτων λόγων, ότι δεν εξετάσθηκαν τα 23 έγγραφα που αναγνώσθηκαν στο ακροατήριο και προσκομίσθηκαν από τον κατηγορούμενο εκ του λόγου ότι δεν γίνεται ρητή μνεία στο σκεπτικό του χαρακτηρισμού των ως άνω εγγράφων ως προσκομισθέντων από τον κατηγορούμενο.Από την παραδεκτή δε επισκόπηση των πρακτικών της δίκης, επί της οποίας εκδόθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση και ειδικότερα, από την παράθεση των ως άνω αποδεικτικών στοιχείων, τα οποία το Δικαστήριο δέχθηκε, προκειμένου να στηρίξει την ενοχή του πρώτου αναιρεσείοντος ..., αναμφισβήτητα προκύπτει, ότι ναι μεν δεν γίνεται ιδιαίτερη αναφορά στη με αριθμό ... έκθεση εξετάσεως αίματος, για τον προσδιορισμό αλκοόλης του Εργαστηρίου Ιατροδικαστικής και Τοξικολογίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και στην υπ' αριθμό ...., έκθεση εξέτασης της υπεύθυνης αναλύσεων του αυτού Εργαστηρίου, ως αυτοτελών αποδεικτικών μέσων, όπως γίνεται αντίστοιχη αναφορά, στην υπ' αριθμό ....έκθεση ιατροδικαστικής πραγματογνωμοσύνης, του ιατροδικαστού ..., η οποία διενεργήθηκε, συνεπεία της ... παραγγελίας του Α.Τ. ..., και την από... έκθεση αυτοψίας, όμως, τόσο η έκθεση εξετάσεως αίματος για τον προσδιορισμό αλκοόλης, όσο και η έκθεση αναλύσεων αίματος, δεν θεωρούνται ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα, κατά την έννοια του άρθρου, 178 του Κ.Π.Δ, ανεξάρτητα της παραγγελίας που δόθηκε από το Α.Τ. ..., για τη διενέργειά τους, αλλά ως έγγραφα, τα οποία, όπως, και ο αναιρεσείων ομολογεί αναγνώσθηκαν, και, ορθώς, επίσης, δεν εκτιμήθηκαν, ως αυτοτελή αποδεικτικά μέσα, τα πειστήρια ή οι φωτογραφίες, που επισκοπήθηκαν. Πέραν αυτών, προκύπτει με βεβαιότητα, ότι η προσβαλλόμενη απόφαση αξιολόγησε και συνεκτίμησε, προκειμένου να στηρίξει την κρίση του περί της ενοχής, και τις παραπάνω εκθέσεις, οι οποίες δεν φέρουν τα στοιχεία ιατροδικαστικής πραγματογνωμοσύνης, όπως αβασίμως παραπονείται ο αναιρεσείων. Από την παραπάνω αιτιολογία της απόφασης του Αρείου Πάγου, με τις οποίες αφ'ενός μεν διατυπώνεται η νομική άποψη ότι κατά την έννοια του άρθρου 178 του ΚΠΔ αποτελούν ιδιαίτερα αποδεικτικά μέσα, τα οποία και πρέπει να μνημονεύονται ειδικά στο σκεπτικό της απόφασης του δικαστηρίου της ουσίας, για την πληρότητα της αιτιολογίας της απόφασής του, μόνο η πραγματογνωμοσύνη και η αυτοψία, και όχι άλλα έγγραφα έστω και αν εκδόθηκαν κατόπιν παραγγελίας από τα διενεργούντα προανάκριση αστυνομικά όργανα, αφ'ετέρου δε η κρίση ότι για την πληρότητα της αιτιολογίας του δικαστηρίου της ουσίας δεν είναι αναγκαίο τα έγγραφα αυτά να μνημονεύονται ειδικά στην απόφαση αλλά αρκεί η αναφορά σ'αυτήν ότι έλαβε υπόψη της ως αποδεικτικό μέσο και την κατηγορία των εγγράφων, προκύπτει με σαφήνεια ότι ο 'Αρειος Πάγος με την προαναφερθείσα απόφασή του δεν παρέλειψε να ερευνήσει την αιτίαση που αφορούσε τη μη λήψη υπόψη από το ΜΟΕ της με αριθμ. ...έκθεσης διερεύνησης, παρόλου που δεν διέλαβε ως προς την έκθεση αυτή ειδική σκέψη, όπως έπραξε για τις εκθέσεις εξέτασης αίματος, αφού τούτο συνάγεται από το όλο επί του θέματος αυτού σκεπτικό της εν όψει μάλιστα του ότι δεν θα δικαιολογείτο διαφορετική αντιμετώπιση ως προς αυτήν. Σε κάθε πάντως περίπτωση δεδομένου ότι από την επισκόπηση της ως άνω έκθεσης εξερεύνησης και της έκθεσης αυτοψίας δεν εντοπίζεται κάποια διαφορά διαπιστώσεων, ούτε η πρώτη περιέχει αξιόλογα επί πλέον στοιχεία για την κρίση του δικαστηρίου της ουσίας, ώστε να δικαιολογείται η υποχρέωση τούτου να διαλάβει ειδική σκέψη, εμπίπτοντας διαφορετικά στην πλημμέλεια της έλλειψης ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας, ιδρύουσα τον από το άρθρο 510 παρ.1 στοιχ. Δ λόγο αναίρεσης, στερείται ο αιτών την επανεξέταση της αίτησης αναίρεσης του απαιτουμένου για το παραδεκτό της εννόμου συμφέροντος.
Με την παραπάνω δε αναφορά ότι για την πληρότητα της αιτιολογίας αρκεί η μνεία γενικώς της κατηγορίας "έγγραφα" προκύπτει ότι δεν παρέλειψε να ερευνήσει και ν'απορρίψει την ειδικότερη αιτίαση που προβαλλόταν με το δικόγραφο των προσθέτων ότι για την πληρότητα της αιτιολογίας απαιτείτο ειδική μνεία στο σκεπτικό της απόφασης ότι ελήφθησαν υπόψη από το Δικαστήριο και τα έγγραφα που προσκομίσθηκαν από τον κατηγορούμενο, αλλ'ότι δεν δέχθηκε ως ορθή την άποψη αυτή. Συνακόλουθα, εφόσον οι παραπάνω αιτιάσεις του αναιρεσείοντα εξετάσθηκαν και απορρίφθηκαν από τον 'Αρειο Πάγο, και δεδομένου ότι οι λοιπές με στοιχεία γ) και γ) αιτιάσεις του αιτούντος με τις οποίες πλήττεται η ορθότητα της κρίσεως του Αρείου Πάγου είναι απαράδεκτες, πρέπει ν'απορριφθεί ως αβάσιμη η κρινόμενη αίτηση και να καταδικασθεί ο αιτών στα δικαστικά έξοδα (άρθρ. 583 παρ.1 ΚΠΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την από 22 Δεκεμβρίου 2008 αίτηση του ... για ανάκληση της 1897/2008 απόφασης του ΣΤ' Ποινικού Τμήματος του Αρείου Πάγου. Και
Καταδικάζει τον αιτούντα στα δικαστικά έξοδα που ανέρχονται σε διακόσια είκοσι (220) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 16 Ιουνίου 2009.
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 28 Ιουλίου 2009.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ