Θέμα
Αιτιολογίας ανεπάρκεια, Αναιρέσεων συνεκδίκαση, Μαστροπεία.
Περίληψη:
Συνεκδίκαση δύο αιτήσεων. Καταδικαστική απόφαση για μαστροπεία. Παραδοχή λόγων αναιρέσεων για έλλειψη αιτιολογίας, ειδικότερα εκ της μη αναφοράς ότι οι προαχθείσες δεν ήταν προηγουμένως πόρνες, και για τα στοιχεία της εξ επαγγέλματος ή εκ κερδοσκοπίας τέλεσης της πράξεως. Αναιρεί. Παραπέμπει.
Αριθμός 836/2010
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Ζ' Ποινικό Τμήμα
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Θεοδώρα Γκοϊνη, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Κωνσταντίνο Φράγκο, Ιωάννη Παπαδόπουλο, Ιωάννη Γιαννακόπουλο και Βασίλειο Φράγγο-Εισηγητή, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 10 Φεβρουαρίου 2010, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Νικόλαου Τσάγγα (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και του Γραμματέως Χρήστου Πήτα, για να δικάσει την αίτηση των αναιρεσειόντων - κατηγορουμένων : 1)Χ1 και 2) Χ2, που εκπροσωπήθηκαν από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Άγγελο Νεστορίδη, περί αναιρέσεως της 1250/2008 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Θράκης.
Το Τριμελές Εφετείο Θράκης, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή και οι αναιρεσείοντες - κατηγορούμενοι ζητούν την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στις από 26 Ιανουαρίου 2009 αιτήσεις τους αναιρέσεως, οι οποίες καταχωρίστηκαν στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 214/09.
Αφού άκουσε
Τον πληρεξούσιο δικηγόρο των αναιρεσείόντων, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά, καθώς και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να απορριφθούν οι προκείμενες αιτήσεις αναιρέσεως.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Εισάγονται ενώπιον του Δικαστηρίου του Αρείου Πάγου οι από 26-1-2009 δύο αιτήσεις αναιρέσεως των Χ1 και Χ2, οι οποίες στρέφονται κατά της υπ' αριθμ. 1250/2008 καταδικαστικής αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου (Πλημμελημάτων) Θράκης, και οι οποίες ως συναφείς πρέπει να συνεκδικασθούν.
Κατ' άρθρον 349 §3 εδ. α' Π.Κ. όποιος κατ' επάγγελμα ή από κερδοσκοπία προάγει στην πορνεία γυναίκες τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον δέκα οκτώ μηνών και με χρηματική ποινή. Κατά την έννοια της διατάξεως αυτής η προαγωγή στην πορνεία συνίσταται στην καθ' οιονδήποτε τρόπο (παροτρύνσεις, πιέσεις κλπ) και με οποιαδήποτε μέσα (παροχή καταλύματος, ανεύρεση ερωτικών συντρόφων κλπ) παρακίνηση της γυναίκας που δεν είναι ακόμη πόρνη, να τραπεί στην πορνεία ή και η ενίσχυση της τυχόν ειλημμένης και μη πραγματοποιηθείσης ακόμη αποφάσεως αυτής να πράξει τούτο. Δράστης μπορεί να είναι είτε άνδρας είτε γυναίκα, θύμα όμως μόνο γυναίκα, αδιακρίτως ηλικίας. Δεν είναι αναγκαίο να υπάρχουν πλείονες γυναίκες θύματα (εκ της χρήσεως του όρου "γυναίκες", δεν προκύπτει το αντίθετο), ούτε η γυναίκα να είναι "αμέμπτων" ηθών, είναι όμως αναγκαίο να μην είναι ήδη πόρνη και επομένως στοιχείο της αντικειμενικής υποστάσεως του εγκλήματος της μαστροπείας είναι η προαγωγή στην πορνεία να αφορά γυναίκα που δεν είναι ήδη πόρνη. Πορνεία είναι η παράδοση του ιδίου σώματος, σε πλείονα πρόσωπα άνευ εκλογής δηλ. η παροχή κατά συνήθεια σαρκικών ηδονών σε αόριστο αριθμό προσώπων, αντί χρηματικής ή άλλης υλικής αμοιβής. Η προαγωγή στην πορνεία πρέπει επίσης να γίνεται κατ' επάγγελμα ή από κερδοσκοπία. Κατ' επάγγελμα ενεργεί ο δράστης όταν από την επανειλημμένη τέλεση της πράξεως ή από την υποδομή που έχει διαμορφώσει με πρόθεση επανειλημμένης τελέσεως, προκύπτει σκοπός του για πορισμό εισοδήματος, από κερδοσκοπία δε ενεργεί ο δράστης με κίνητρο και σκοπό τον προσπορισμό αθεμίτου περιουσιακού οφέλους ή ενός αθεμίτου κέρδους θετικού ή αποθετικού, αποτιμητού όμως σε χρήμα, ανεξαρτήτως της επιτεύξεώς του. Η τέλεση της πράξεως και κατ' επάγγελμα και από κερδοσκοπία δεν αποκλείεται. Εξ άλλου η απαιτουμένη κατά τα άρθρα 93 §3 του Συντάγματος και 139 Κ.Π.Δ., όπως το τελευταίο ετροποποιήθη με το άρθρο 2 §5 Ν.2408/1996, ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία της δικαστικής αποφάσεως, η έλλειψη της οποίας ιδρύει τον εκ του άρθρου 510 §1 στοιχ. Δ' Κ.Π.Δ. λόγο, αναιρέσεως υπάρχει όταν, προκειμένου για καταδικαστική απόφαση, περιέχονται σ' αυτή με πληρότητα και σαφήνεια και χωρίς αντιφάσεις ή κενά τα πραγματικά περιστατικά, τα οποία προέκυψαν από την ακροαματική διαδικασία και στήριξαν την κρίση του δικαστηρίου για την συνδρομή των αντικειμενικών και υποκειμενικών στοιχείων του εγκλήματος, οι αποδείξεις που τα θεμελίωσαν και οι σκέψεις με τις οποίες έγινε η υπαγωγή των περιστατικών, που απεδείχθησαν στην εφαρμοσθείσα ουσιαστική ποινική διάταξη. Δια την ύπαρξη τοιαύτης αιτιολογίας είναι παραδεκτή η αλληλοσυμπλήρωση του αιτιολογικού με το διατακτικό που αποτελούν ενιαίο σύνολο και αρκεί να αναφέρονται τα αποδεικτικά μέσα γενκά κατά το είδος των χωρίς να εκτίθεται τι προέκυψε χωριστά από το καθένα. Στην προκειμένη περίπτωση το Τριμελές Εφετείο Θράκης, το οποίο δίκασε κατ' έφεση δέχθηκε, με την προσβαλλόμενη υπ' αριθμ. 1250/2008 απόφασή του, κατά την αναιρετικώς ανέλεγκτη περί τα πράγματα κρίση του, μετά από εκτίμηση των κατ' είδος αναφερομένων αποδεικτικών μέσων ότι αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: "Οι κατηγορούμενοι ενεργώντας με κοινό δόλο στον τόπο και στον χρόνο που αναφέρεται στο διατακτικό και μετά από κοινή απόφαση τους ο πρώτος τούτων (Χ1) τυγχάνων ιδιοκτήτης καταστήματος με την επωνυμία "..." και ο δεύτερος (Χ2) σερβιτόρος στο ίδιο κατάστημα, προήγαγαν στην πορνεία τις αλλοδαπές υπηκόους Ξ1, Ξ2 και Ξ3, τις οποίες προσέφεραν στους πελάτες του καταστήματος αυτού Π1, Π2 και Π3, απασχολούμενες ως σερβιτόρες στο ίδιο κατάστημα, αντί του χρηματικού ποσού των 150 ευρώ για κάθε γυναίκα, ποσό το οποίο οι ανωτέρω (πελάτες) προκατέβαλαν στο δεύτερο κατηγορούμενο (ήτοι στον Χ2) για λογαριασμό του πρώτου των κατηγορουμένων (ήτοι εμού), με σκοπό να συνευρεθούν οι πιο πάνω με τις παραπάνω αλλοδαπές ερωτικά μέσα στο κατάστημα. Ακολούθως οι αλλοδαπές και οι πελάτες του καταστήματος αυτού, όπως αναφέρονται πιο πάνω, μετέβησαν στη ..., όπου συνευρέθηκαν ερωτικά στο ξενοδοχείο "...". Μετά ταύτα το Δικαστήριο κήρυξε ενόχους τους κατηγορουμένους για το ότι: "Στην ..., στις 22.09.2003, από κοινού και με κοινό δόλο, κατ' επάγγελμα και από κερδοσκοπία προήγαγαν στην πορνεία γυναίκες και συγκεκριμένα στον ανωτέρω τόπο και χρόνο, από κοινού και με κοινό δόλο, ο πρώτος εκ των ως άνω δυο κατηγορουμένων Χ1, ως ιδιοκτήτης του κέντρου διασκεδάσεως με την επωνυμία "..." και ο δεύτερος εκ των κατηγορουμένων Χ2, ως σερβιτόρος, από την υποδομή που είχαν διαμορφώσει αφενός με την επανειλημμένη τέλεση της πράξεως και αφετέρου με πρόθεση πορισμού εσόδων προσέφεραν στους Π1, Π2 και Π3, πελάτες του ανωτέρω κέντρου διασκεδάσεως, τις αλλοδαπές Ξ1, Ξ2 και Ξ3, τις οποίες απασχολούσαν ως σερβιτόρες, ώστε να συνευρεθούν ερωτικά σε διάφορα ξενοδοχεία της περιφέρειας της ...μαζί τους, αντί του χρηματικού ποσού των 450 ευρώ, το οποίο προκατέλαβαν οι πρώτοι προς τον δεύτερο εκ των ως άνω κατηγορουμένων, ο οποίος και θα το απέδιδε στον πρώτο κατηγορούμενο και ιδιοκτήτη της επιχειρήσεως".
Με αυτά που δέχθηκε το ως άνω Δικαστήριο, δεν διέλαβε στην προσβαλλόμενη απόφασή του την απαιτούμενη κατά τις ανωτέρω διατάξεις του Συντάγματος και του Κ.Ποιν.Δ. απαιτούμενη ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, αφού δεν εκθέτει ούτε στο σκεπτικό ούτε στο διατακτικό αν οι αναφερόμενες αλλοδαπές, τις οποίες οι κατηγορούμενοι προήγαγαν στην πορνεία, δεν ήταν προηγουμένως πόρνες, υπό την προαναφερθείσα έννοια, που συνιστά στοιχείο της αντικειμενικής υπόστασης του εγκλήματος του άρθρου 349 §2 εδ.α' ΠΚ. Επίσης και ως προς τα στοιχεία της κατ' επάγγελμα ή από κερδοσκοπία τελέσεως της πράξεως, η προσβαλλόμενη απόφαση στερείται αιτιολογίας καθόσον δεν παρατίθενται σ' αυτήν τα πραγματικά περιστατικά που προέκυψαν και υποδηλώνουν ότι από την επανειλημμένη τέλεση της πράξεως από τους κατηγορουμένους - αναιρεσείοντες ή από την υποδομή που αυτοί είχαν διαμορφώσει, με πρόθεση επανειλημμένης τελέσεως, προκύπτει σκοπός του για πορισμό εισοδήματος, ή ότι ενήργησαν με κίνητρο και σκοπό τον προσπορισμό αθέμιτου περιουσιακού οφέλους ή αθέμιτου κέρδους.
Επομένως οι από το άρθρο 510 §1 στοιχ. Δ' του ΚΠΔ λόγοι των ενδίκων αιτήσεων αναιρέσεως, με τους οποίους πλήττεται η προσβαλλόμενη απόφαση για έλλειψη ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας, πρέπει να γίνουν δεκτοί ως βάσιμοι. Ακολούθως, πρέπει να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση παρελκούσης της έρευνας του ετέρου λόγου των αιτήσεων και να παραπεμφθεί η υπόθεση για νέα συζήτηση στο ίδιο Δικαστήριο, του οποίου η συγκρότηση είναι δυνατή από άλλους δικαστές, εκτός από εκείνους που δίκασαν προηγουμένως (άρθρο 519 ΚΠΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Αναιρεί την υπ' αριθμ. 1250/2008 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου (Πλημμελημάτων) Θράκης. Και
Παραπέμπει την υπόθεση για νέα συζήτηση στο ίδιο Δικαστήριο, συγκροτούμενο από άλλους δικαστές, εκτός από εκείνους που δίκασαν προηγουμένως.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 14 Απριλίου 2010. Και
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στις 28 Απριλίου 2010.
Η ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ