Θέμα
Αιτιολογίας επάρκεια, Νόμου εφαρμογή και ερμηνεία, Δυσφήμηση συκοφαντική.
Περίληψη:
Συκοφαντική δυσφήμηση. Έγκληση. Αιτιολογία απόφασης και ορθή εφαρμογή νόμου. Απόρριψη αίτησης αναίρεσης για έλλειψη αιτιολογίας και μη ορθή εφαρμογή ποινικής διάταξης.
Αριθμός 1676/2009
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Z' Ποινικό Τμήμα
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Εμμανουήλ Καλούδη, Αντιπρόεδρο Αρείου Πάγου, ο οποίος ορίσθηκε με την υπ'αριθμό 42/2009 πράξη του Προέδρου του Αρείου Πάγου (κωλυομένου του Αντιπροέδρου Γρηγορίου Μάμαλη), Νικόλαο Ζαΐρη, Νικόλαο Κωνσταντόπουλο, Παναγιώτη Ρουμπή- Εισηγητή και Κωνσταντίνο Φράγκο, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 8 Απριλίου 2009, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ανδρέα Ζύγουρα (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και του Γραμματέα Χρήστου Πήτα, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος - κατηγορουμένου Χ, κατοίκου ..., που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Γεώργιο Ανδρέου, περί αναιρέσεως της 71/2008 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Λαμίας. Με πολιτικώς ενάγοντα Ψ, κατοίκου ..., που δεν παρέστη.
Το Τριμελές Εφετείο Λαμίας, με την ως άνω απόφασή του, διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και ο αναιρεσείων-κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 13 Νοεμβρίου 2008 αίτησή του, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 1823/2009.
Αφού άκουσε
Τον πληρεξούσιο δικηγόρο του αναιρεσείοντος, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να απορριφθεί η προκείμενη αίτηση αναίρεσης.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά το άρθρο 513 παρ.1 εδ.γ' Κ.Π.Δ., ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου κλητεύει τον αναιρεσείοντα και τους λοιπούς διαδίκους στο ακροατήριο του Δικαστηρίου του Αρείου Πάγου. Η κλήση αυτή γίνεται με επίδοση σύμφωνα με τα άρθρα 155-161 και μέσα στην προθεσμία του άρθρου 166 του ίδιου Κώδικα. Κατά το άρθρο 515 παρ.2 του ίδιου Κώδικα αν κατά τη συζήτηση της υπόθεσης εμφανιστεί ο αναιρεσείων όχι όμως κάποιος από τους άλλους διαδίκους, όπως είναι και ο πολιτικώς ενάγων, το Δικαστήριο προχωρεί στη συζήτηση της υπόθεσης αυτής σαν να ήταν παρόντες όλοι οι διάδικοι. Στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από το από 9-12-2008 αποδεικτικό επίδοσης του αστυφύλακα του ΑΤ ..., ..., ο πολιτικώς ενάγων Ψ κλητεύθηκε από τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου νόμιμα και εμπρόθεσμα, για να εμφανισθεί στη συνεδρίαση που αναφέρεται στην αρχή της απόφασης αυτής, πλην όμως δεν εμφανίσθηκε κατ' αυτήν και την εκφώνηση της υπόθεσης ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, ενώ εμφανίσθηκε και παρέστη νόμιμα ο αναιρεσείων. Κατά συνέπεια, το Δικαστήριο αυτό θα προχωρήσει στη συζήτηση της κρινόμενης αιτήσεως αναιρέσεως του Ψ σαν να ήταν παρόντες όλοι οι διάδικοι. Τα άρθρα 361 παρ.1 εδ.α' και 362 εδ. α' του ΠΚ ορίζουν αντιστοίχως, ότι "όποιος, εκτός από τις περιπτώσεις της δυσφημίσεως (άρθρα 362 και 363), προσβάλλει την τιμή άλλου με λόγο ή με έργο ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο, τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι ενός έτους ή με χρηματική ποινή" και "όποιος με οποιονδήποτε τρόπο ενώπιον τρίτου ισχυρίζεται ή διαδίδει για κάποιον άλλον γεγονός που μπορεί να βλάψει την τιμή ή την υπόληψη του τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών ή χρηματική ποινή". Η ποινική δίωξη, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 368 παρ.1 ΠΚ, ασκείται γι'αμφότερες τις ανωτέρω αξιόποινες πράξεις μόνο ύστερα από έγκληση. Εξάλλου με τη διάταξη του άρθρου 117 παρ.1 ΠΚ ορίζεται, ότι "όταν ο νόμος απαιτεί έγκληση για την ποινική δίωξη κάποιας αξιόποινης πράξεως, το αξιόποινο εξαλείφεται αν ο δικαιούχος δεν υποβάλει την έγκληση μέσα σε τρεις μήνες από την ημέρα που έλαβε γνώση για την πράξη που τελέσθηκε και για το πρόσωπο που την τέλεσε ή για έναν από τους συμμετόχους της". Περαιτέρω η έλλειψη της απαιτουμένης και προβλεπομένης από τα άρθρα 93 παρ.3 του Συντάγματος και 139 ΚΠΔ ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας, που ιδρύει λόγο αναιρέσεως, κατ'άρθρο 510 παρ.1 στοιχ.Δ' ΚΠΔ, υπάρχει στην καταδικαστική απόφαση, όταν δεν περιέχεται στην ίδια με πληρότητα, σαφήνεια και χωρίς αντιφάσεις, τα πραγματικά περιστατικά, που προέκυψαν από την ακροαματική διαδικασία και θεμελίωσαν την αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση του εγκλήματος, τα αποδεικτικά μέσα από τα οποία προέκυψαν αυτά και οι νομικοί συλλογισμοί, με βάση τους οποίους έγινε η υπαγωγή των πραγματικών περιστατικών, που αποδείχθηκαν, στην ουσιαστική ποινική διάταξη, η οποία εμφανίστηκε. Ειδικώς η καταδικαστική απόφαση επί εγκλήματος που διώκεται κατ'έγκληση, εφόσον η τελευταία αυτή υποβλήθηκε μετά την παρέλευση τριμήνου από την τέλεση του, πρέπει να προσδιορίζει στην ως άνω αιτιολογία και το χρόνο κατά των οποίων ο δικαιούχος έλαβε γνώση της πράξεως ή και ενός έστω από τα πρόσωπα που τη διέπραξαν, διαφορετικά η απόφαση είναι, σύμφωνα με την ανωτέρω διάταξη, αναιρετέα. Ακόμη, κατά το άρθρο 510 παρ.1 στοιχ.Ε' ΚποινΔ λόγο αναιρέσεως αποτελεί και η εσφαλμένη ερμηνεία ή εφαρμογή ουσιαστικής ποινικής διατάξεως. Εσφαλμένη ερμηνεία υπάρχει όταν ο Δικαστής αποδίδει στο νόμο διαφορετική έννοια από εκείνη που πραγματικά έχει, ενώ εσφαλμένη εφαρμογή υπάρχει όταν το Δικαστήριο της ουσίας δεν υπάγει σωστά τα πραγματικά περιστατικά που δέχτηκε ότι αποδείχθηκαν στη διάταξη που εφαρμόσθηκε. Περίπτωση δε εσφαλμένης εφαρμογής ουσιαστικής ποινικής διατάξεως συνιστά και η εκ πλαγίου παραβίαση της διατάξεως αυτής, η οποία υπάρχει, όταν στο πόρισμα της αποφάσεως, που περιλαμβάνεται στο συνδυασμό του αιτιολογικού με το διατακτικό και ανάγεται στα στοιχεία και την ταυτότητα του εγκλήματος, έχουν εμφιλοχωρήσει ασάφειες, αντιφάσεις ή λογικά κενά, με αποτέλεσμα να καθίσταται ανέφικτος ο αναιρετικός έλεγχος της ορθής ή μη εφαρμογής του νόμου, οπότε η απόφαση στερείται νόμιμης βάσεως.
Στην προκείμενη περίπτωση, όπως προκύπτει από το σκεπτικό σε συνδυασμό με το διατακτικό της προσβαλλόμενης 71/2008 αποφάσεώς του, τα οποία ως ενιαίο σύνολο παραδεκτώς αλληλοσυμπληρώνονται, το Τριμελές Εφετείο Λαμίας (Μεταβατική έδρα Λιβαδειάς) δέχθηκε, κατά την ανέλεγκτη περί τα πράγματα κρίση του, μετά από εκτίμηση και αξιολόγηση των κατ' είδος αναφερομένων στην ίδια απόφαση αποδεικτικών μέσων, ότι αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: "Ο μηνυτής είναι καθηγητής μέσης εκπαίδευσης και διατηρεί στον ... και στη ... φροντιστήρια μέσης εκπαίδευσης. Ως μόνιμος κάτοικος ... ασχολείται και με την τοπική αυτοδιοίκηση, έχοντας εκλεγεί παλιότερα δήμαρχος της πόλης αλλά και δημοτικός σύμβουλος επί σειρά ετών. Ο κατηγορούμενος είναι επίσης κάτοικος ..., συνταξιούχος νομοκτηνίατρος, απασχολούμενος με τη διατήρηση πρότυπης κτηνοτροφικής μονάδας, η οποία σήμερα λειτουργεί στο όνομα της συζύγου του ΑΑ, του υιού του και της συζύγου αυτού, ΒΒ και ΓΓ. Συμμετέχει δε και αυτός στα κοινά, πολιτευόμενος με αντίθετη από αυτήν του ενάγοντος παράταξη. Σημειωτέον ότι εξαιτίας της ενασχόλησής τους αυτής, κατά καιρούς, και ιδιαίτερα σε περιόδους εκλογών, έχουν δημιουργηθεί προστριβές και εντάσεις στις σχέσεις των διαδίκων. Στις 24-12-2000 ο ενάγων έλαβε στο φροντιστήριο μέσης εκπαίδευσης που διατηρεί στον ..., την από 18-12-2000 "αναφορά", όπως επιγραφόταν, προς τον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Λαμίας, η οποία ήταν γραμμένη με μηχανικό μέσο, έφερε την υπογραφή "ΠΕΡ. ΣΥΛΛΟΓΟΣ ..." και είχε το ακόλουθο περιεχόμενο: "Κύριε Εισαγγελεύ, Απευθυνόμαστε σε εσάς διότι είστε ο μόνος που μπορείτε επιτέλους να θέσετε τέρμα σε μια πολύ βρωμερή κατάσταση που τυραννά ολόκληρον την κοινωνία του ... . Συγκεκριμένα εις την θέσιν (...) του Δήμου ... υπάρχει πολυτελής βίλα του καθηγητού Ψ, κατοίκου ... εντός της αυλής αυτής και εις το πέριξ χώρον υπάρχει ολόκληρος φυτεία χασίς, το προϊόν της φυτείας προωθείται εις την Νεολαίαν ... με τα γνωστά αποτελέσματά της. Το γεγονός αυτό το έχουμε κατ'επανάληψιν καταγγείλει εις την Αρμόδιαν Υπηρεσίαν άνευ αποτελέσματος. Ερωτώμεν κ. Εισαγγελεύ πού βρέθηκαν τα χρήματα δια την ανέγερσιν πολυτελούς βίλας που κτίστηκε άνευ αδείας οικοδομής, ποιος ηλεκτροδότησε το παράνομον τούτο συγκρότημα. Ωσαύτως σας αναφέρουμε ότι ο εν λόγω καθηγητής είναι κάτοχος (2) οικιών και μεγάλου οικοπέδου εις τον ... . Ενώ πρόκειται περί ανέργου, τεμπέλη και καφενόβειο, που βρέθηκαν όλα αυτά τα χρήματα δια την αγορά των ανωτέρω; Εκτός εάν το πρώην επάγγελμά του πουλώντας τον "ριζοσπάστη" στα υπόγεια της ... του επέφεραν τόσα κέρδη. Εκ των προτέρων θερμά σας ευχαριστούμε". Το εν λόγω έγγραφο κοινοποιήθηκε επίσης, όπως άλλωστε αναγράφεται σ'αυτό στους ακόλουθους: Νομάρχη ..., Νομάρχη ..., Δ/νση Χωροφυλακής ... και ..., Δήμαρχο ... με την παράκληση να διαβαστεί στο προσεχές δημοτικό συμβούλιο, Επιθεώρηση Μέσης Εκπαιδεύσεως ...-..., Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων Γυμνασίου και Λυκείου ..., ... Φροντιστήριο ..., ... Φροντιστήριο ..., Αστυνομικό Τμήμα ... και Αστυνομικό Τμήμα ... . Η αναφορά αυτή, όπως προαναφέρθηκε, ήταν έντυπη και χωρίς την υπογραφή του συντάκτη, όμως οι διευθύνσεις των ληπτών πάνω στους φακέλους είχαν γραφεί με το χέρι. Ο γραφικός χαρακτήρας λόγω της ιδιαιτερότητας του φαινόταν οικείος στον ενάγοντα, ο οποίος όμως αρχικώς δεν ήταν σε θέση να κατονομάσει με βεβαιότητα τον συντάκτη του εγγράφου. Στις 28 Ιουνίου 2001 υποψιάστηκε ότι ο αποστολέας της επιστολής είναι ο μηνυτής, με τον οποίο μάλιστα είχαν δημιουργηθεί προστριβές για πολιτικούς λόγους, συγκρίνοντας το γραφικό χαρακτήρα του κατηγορουμένου στην ... επιταγή πληρωτέα στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος στις 28-6-2001, ποσού 300.000 δρχ. συρομένης σε λογαριασμό που τηρούσε στην εν λόγω τράπεζα η σύζυγος του κατηγορουμένου για τις ανάγκες της επιχείρησής τους, την οποία είχε συμπληρώσει ιδιοχείρως ο εναγόμενος, που περιήλθε σε γνώση της συζύγου του λόγω της ιδιότητάς της ως υπαλλήλου της άνω τράπεζας. Ακολούθως το Φεβρουάριο 2002 επισκέφτηκε γραφολόγο, που τον βεβαίωσε προφορικά για την ομοιότητα του γραφικού χαρακτήρα του κατηγορουμένου με αυτή του αποστολέα της επίδικης επιστολής και έτσι είχε πλέον την βεβαιότητα ότι ο συντάκτης και αποστολέας της ως άνω επιστολής ήταν ο κατηγορούμενος και έτσι κατέθεσε στις 7-3-2002 την παρούσα μήνυση, η οποία ήταν εμπρόθεσμη, αφού κατά τα παραπάνω, κατατέθηκε μέσα στο τρίμηνο από τότε που ο μηνυτής έλαβε γνώση όχι μόνο της πράξης αλλά και του δράστη του τελεσθέντος σε βάρος του αδικήματος.
Συνεπώς η ένσταση του κατηγορουμένου περί εκπροθέσμου υποβολής της εγκλήσεως, πρέπει να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμη. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι συντάκτης της επιστολής αυτής είναι ο κατηγορούμενος. Η κρίση αυτή του δικαστηρίου ενισχύεται, πέραν της εμφανούς ομοιότητας του γραφικού χαρακτήρα του κατηγορουμένου στα άνω έγγραφα και από την από 18-10-2005 γραφολογική πραγματογνωμοσύνη της ειδικής δικαστικής γραφολόγου γραφοψυχολόγου ..., η οποία αφού διερεύνησε και συνέκρινε τη γραφή επί δύο φακέλων που περιείχαν το προαναφερθέν κείμενο, με αυτήν στην από 28-6-2001 ως άνω επιταγή, στην υπ' αριθμ. ... επιταγή της ιδίας πιο πάνω πληρώτριας, καθώς και σε ένα δελτίο συνεργασίας με την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, έγγραφα που είχαν όλα συμπληρωθεί ιδιοχείρως από τον κατηγορούμενο, κατέληξε ότι οι διευθύνσεις στους φακέλους είχαν γραφεί από το ίδιο πρόσωπο. Περαιτέρω τα διαλαμβανόμενα στο εν λόγω έγγραφο ήταν αυθαίρετα και ψευδή αφού ο ενάγων είναι εργαζόμενος, η κατοικία της οποίας είναι συγκύριος στην ... δεν είναι "πολυτελής βίλα", αλλά πρόκειται για εξοχικό 50 τμ που είναι συννόμως κατασκευασμένο, και βέβαια, όπως διαπιστώθηκε από σχετική έρευνα των αρχών δεν ασχολείται με την καλλιέργεια και διακίνηση ινδικής κάνναβης προς την νεολαία του ... . Τα παραπάνω ψευδή γεγονότα μπορούσαν να βλάψουν και πράγματι έβλαψαν την τιμή και την υπόληψη του μηνυτή, δεδομένου ότι με την αποστολή του εγγράφου αυτού σε όλους τους πιο πάνω παραλήπτες δημιουργήθηκαν συζητήσεις στην κοινωνία του ... και της .. σε βάρος του ενάγοντος, που είναι γνωστός στην περιοχή, λόγω και της ενασχόλησής του με τα κοινά, οι συκοφαντικοί δε ισχυρισμοί σχετικά με τη διακίνηση ναρκωτικών ουσιών σε νέους ανθρώπους, συνέτειναν στη δημιουργία αμφιβολιών για την ηθική υπόσταση του εγκαλούντος. Ο κατηγορούμενος γνώριζε το ψευδές των περιεχομένων στην αναφορά ισχυρισμών, λαμβανομένου υπόψη ότι κατοικεί και ο ίδιος στον ... και είναι σε θέση να γνωρίζει τον εγκαλούντα και τις δραστηριότητές του, αφού μάλιστα ζουν και οι δύο σε μια μικρή πόλη, αλλά και λόγω της συμμετοχής τους στα κοινά και των προσωπικών τους επαφών. Σημειώνεται ότι σε βάρος του κατηγορουμένου εκδόθηκε η 66/2008 απόφαση του Εφετείου Λαμίας, επί αγωγής του εγκαλούντος κατά του κατηγορουμένου για χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης λόγω προσβολής της προσωπικότητας του και επικυρώθηκε η 67/2006 οριστική απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Λιβαδειάς, που έκανε δεκτή την αγωγή και υποχρέωσε τον κατηγορούμενο να καταβάλει στον εγκαλούντα το ποσόν των 30.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης. Κατ' ακολουθίαν πρέπει να κηρυχθεί ένοχος ο κατηγορούμενος για την προπεριγραφόμενη πράξη της συκοφαντικής δυσφήμησης σε βάρος του μηνυτή".
Ακολούθως, με βάση τις άνω παραδοχές το Τριμελές Εφετείο Λαμίας (Μεταβατική 'Εδρας Λιβαδειάς), απορρίπτοντας τον ισχυρισμό του κατηγορουμένου περί εκπροθέσμου υποβολής της εγκλήσεως, κήρυξε τον αναιρεσείοντα ένοχο για το έγκλημα της συκοφαντικής δυσφήμησης σε βάρος του πολιτικώς ενάγοντος και του επέβαλε ποινή φυλακίσεως δώδεκα (12) μηνών, της οποίας την εκτέλεση ανέστειλε για τρία (3) έτη. Με βάση τις παραπάνω παραδοχές το Δικαστήριο της ουσίας διέλαβε στην προσβαλλόμενη απόφασή του την απαιτούμενη από τις αναφερόμενες διατάξεις του Συντάγματος και του ΚΠοινΔ ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, αφού εκθέτει σ' αυτή με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά τα πραγματικά περιστατικά, τα οποία αποδείχθηκαν από την ακροαματική διαδικασία και συγκροτούν την αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση των άνω εγκλημάτων, για τα οποία καταδικάσθηκε ο αναιρεσείων, τις αποδείξεις από τις οποίες συνήγαγε τα περιστατικά αυτά και τους συλλογισμούς, με βάση τους οποίους έκανε την υπαγωγή τους στις ουσιαστικές ποινικές διατάξεις των άρθρων 26 παρ. 1α, 27 παρ. 1, 117 παρ.1, 362 και 363 ΠΚ, τις οποίες ορθά ερμήνευσε και εφάρμοσε, χωρίς να τις παραβιάσει ούτε ευθέως, ούτε εκ πλαγίου, και χωρίς να στερήσει έτσι την απόφαση από νόμιμη βάση. Ειδικότερα, αναφέρονται στην αιτιολογία τα αποδεικτικά μέσα κατά το είδος τους (μάρτυρες και έγγραφα) από τα οποία το Δικαστήριο συνήγαγε τα περιστατικά που εκτέθηκαν και οδηγήθηκε στην καταδικαστική του κρίση, ενώ δεν υπήρχε, κατά νόμο, ανάγκη να τα παραθέσει αναλυτικά και να εκθέσει τι προκύπτει χωριστά από το καθένα από αυτά. Συγκεκριμένα, στο αιτιολογικό της προσβαλλόμενης απόφασης περιλαμβάνεται ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία για το εμπρόθεσμο της εγκλήσεως του πολιτικώς ενάγοντος κατά του αναιρεσείοντος με πλήρη και σαφή αναφορά του χρόνου κατά τον οποίο έλαβε αυτός γνώση ότι ο αναιρεσείων είναι ο δράστης της σε βάρος του συκοφαντικής δυσφήμησης, ως συντάκτης και αποστολέας της από 18-12-2000 αναφοράς. Επομένως, οι από το άρθρο 510 παρ.1 στοιχ.Δ' και Ε' του ΚΠΔ λόγοι αναιρέσεως της κρινόμενης αιτήσεως, με τους οποίους αποδίδονται στην προσβαλλόμενη απόφαση οι πλημμέλειες της ελλείψεως ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας (ειδικότερα ως προς την ενοχή του αναιρεσείοντος και το εμπρόθεσμο της εγκλήσεως) και της εσφαλμένης ερμηνείας και εφαρμογής ουσιαστικής ποινικής διάταξης πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμοι. Κατά τα λοιπά, με τους πιο πάνω λόγους αναιρέσεως, πλήττεται απαραδέκτως η ως άνω απόφαση για εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων και των πραγματικών περιστατικών.
Κατόπιν αυτών, εφόσον δεν υπάρχει άλλος παραδεκτός λόγος αναιρέσεως για έρευνα, πρέπει να απορριφθεί η κρινόμενη αίτηση στο σύνολό της και να καταδικασθεί ο αναιρεσείων στα δικαστικά έξοδα (άρθρο 583 παρ.1 ΚΠΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την από 13 Νοεμβρίου 2008 αίτηση του Ψ, κατοίκου ..., για αναίρεση της υπ'αριθμ. 71/2008 απόφασης του Τριμελούς Εφετείου λαμίας (Μεταβατικής έδρας Λιβαδειάς). Και
Καταδικάζει τον αναιρεσείοντα στα δικαστικά έξοδα, τα οποία ανέρχονται σε διακόσια είκοσι (220) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 6 Μαΐου 2009. Και
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 14 Ιουλίου 2009.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ