Θέμα
Αιτιολογίας επάρκεια, Απάτη, Νόμου εφαρμογή και ερμηνεία, Πλαστογραφία, Εξακολουθούν έγκλημα, Καταχραστές Δημοσίου.
Περίληψη:
α) Ηθική αυτουργία κατ’ εξακολούθηση σε κακουργηματική πλαστογραφία με χρήση κατ’ εξακολούθηση εις βάρος ΕΤΕ, με συνδρομή επιβαρυντικής περίπτωσης ν. 1608/50, β) κατ’ εξακολούθηση κακουργηματική απάτη εις βάρος ΕΤΕ (με συνδρομή επιβαρυντικής περίπτωσης ν. 1608/50). Η ειδική διάταξη του άρθρου 16 § 2 ν.δ. 2576/53 κατισχύει της γενικής διατάξεως του άρθρου 98 § 2 ΠΚ. Ν. 2943/01 (μετατροπή δραχμής σε ευρώ). Και τα δύο άνω εγκλήματα έχουν υπερχειλή υποκειμενική υπόσταση. Απορρίπτονται λόγοι αναιρέσεως (Δ΄ για κατηγορία και ελαφρυντικό 84 § 2β ΠΚ), (καθώς και Ε΄ για εσφαλμένη ερμηνεία ουσιαστικής ποινικής διατάξεως και έλλειψη νόμιμης βάσεως). Λοιπές αιτιάσεις πλήττουν απαραδέκτως αυτή. Απορρίπτει.
Αριθμός 1171/2008
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Ζ' ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Δημήτριο Κυριτσάκη, Αντιπρόεδρο Αρείου Πάγου, Γρηγόριο Μάμαλη-Εισηγητή, Θεοδώρα Γκοΐνη, Βασίλειο Κουρκάκη και Ελευθέριο Νικολόπουλο, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 21 Φεβρουαρίου 2007, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Αναστασίου Κανελλόπουλου (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Χριστίνας Σταυροπούλου, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος-κατηγορουμένου Χ1 και ήδη κρατούμενου στις Δικαστικές Φυλακές Τρικάλων, που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Περικλή Σταυριανάκη, για αναίρεση της 732/2006 αποφάσεως του Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών, με πολιτικώς ενάγουσα την Ανώνυμη Τραπεζική Εταιρεία με την επωνυμία "ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΑΕ", που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα, που στο ακροατήριο εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο Σταύρο Κοσκινά. Το Πενταμελές Εφετείο Αθηνών, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και ο αναιρεσείων-κατηγορούμενος, ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 13 Σεπτεμβρίου 2006 αίτησή του αναιρέσεως, ως και στο από 5 Φεβρουαρίου 2007 δικόγραφο των προσθέτων λόγων, που καταχωρίστηκαν στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 1610/2006.
Αφού άκουσε Τους πληρεξουσίους των διαδίκων που ζήτησαν όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να απορριφθεί η προκείμενη αίτηση αναίρεσης και να κριθούν αβάσιμοι οι πρόσθετοι λόγοι αυτής.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά τις διατάξεις του άρθρου 216 του Π.Κ. (προ της συμπληρώσεως και αντικαταστάσεως της παρ. 3 με τα άρθρα 1 παρ. 7α' του ν. 2408/1996 και 14 παρ. 2 α' και β' του ν. 2721/1999), "1. Όποιος καταρτίζει πλαστό ή νοθεύει έγγραφο, με σκοπό να παραπλανήσει με τη χρήση του άλλον, σχετικά με γεγονός που μπορεί να έχει έννομες συνέπειες, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών. Η χρήση του εγγράφου από αυτόν θεωρείται επιβαρυντική περίπτωση. 2.... 3. Αν ο υπαίτιος αυτών των πράξεων σκόπευε να προσπορίσει στον εαυτό του ή σε άλλον περιουσιακό όφελος βλάπτοντας τρίτον ή σκόπευε να βλάψει άλλον τιμωρείται με κάθειρξη μέχρι δέκα ετών". Η διάταξη της παρ. 3 συμπληρώθηκε με το άρθρο 1 παρ. 7α' του ν. 2408/1996, που ισχύει από της 4ης Ιουνίου 1996 και ορίσθηκε ότι, "3.- Αν ο υπαίτιος αυτών των πράξεων σκόπευε να προσπορίσει στον εαυτό του ή σε άλλον περιουσιακό όφελος βλάπτοντας τρίτον ή σκόπευε να βλάψει άλλον, τιμωρείται με κάθειρξη μέχρι δέκα ετών, εάν το όφελος ή η βλάβη υπερβαίνουν το ποσό των 25.000.000 δρχ." και αντικαταστάθηκε από το άρθρο 14 παρ. 2 α' και β' του ν. 2721/1999, που ισχύει από της 3ης Ιουνίου 1999 και ορίσθηκε ότι, "3. Αν ο υπαίτιος αυτών των πράξεων σκόπευε να προσπορίσει στον εαυτό του ή σε άλλον περιουσιακό όφελος βλάπτοντας τρίτον ή σκόπευε να βλάψει άλλον, τιμωρείται με κάθειρξη μέχρι δέκα ετών, εάν το συνολικό όφελος ή η συνολική ζημία υπερβαίνουν το ποσό των 73.000 Ευρώ (25.000.000 δρχ.). Με την ίδια ποινή τιμωρείται ο υπαίτιος που διαπράττει πλαστογραφίες κατ' επάγγελμα ή κατά συνήθεια και το συνολικό όφελος ή η συνολική ζημία υπερβαίνουν το ποσό των 15.000 ευρώ (5.000.000 δρχ.). Το έγκλημα δηλαδή της πλαστογραφίας, προσλαμβάνει το χαρακτήρα κακουργήματος, όταν ο υπαίτιος διαπράττει πλαστογραφίες κατ' επάγγελμα ή κατά συνήθεια και επί πλέον το συνολικό όφελος ή η συνολική ζημία είναι μεγαλύτερη του ποσού των 15.000 Ευρώ ή όταν το συνολικό όφελος ή η συνολική ζημία είναι μεγαλύτερη του ποσού των 73.000 Ευρώ. Η ρύθμιση των νέων αυτών διατάξεων στο μέτρο που καθιερώνεται με αυτές ελάχιστο ποσό οφέλους ή βλάβης (73.000 Ευρώ), είναι ευμενέστερη για τον κατηγορούμενο, εκείνης του προηγούμενου δικαίου, στην οποία δεν προβλεπόταν ελάχιστο ποσό οφέλους ή βλάβης, ενώ στο μέτρο που καθιερώνεται νέα μορφή κακουργηματικού χαρακτήρα της πράξεως είναι δυσμενέστερη και εφαρμοστέα κατά συνέπεια είναι, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 2 παρ. 1 του Π.Κ., η επιεικέστερη για τον κατηγορούμενο, στη συγκεκριμένη περίπτωση, ρύθμιση. Κατά δε τις διατάξεις του άρθρου 386 του Π.Κ. (προ της αντικαταστάσεως της παρ. 3 από τα άρθρα 1 παρ. 11 του ν. 2408/1996 και 14 παρ. 4 του ν. 272ΐ/ΐ999), "1. Όποιος με σκοπό να αποκομίσει ο ίδιος ή άλλος παράνομο περιουσιακό όφελος βλάπτει ξένη περιουσία πείθοντας κάποιον σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή, με την εν γνώσει παράσταση ψευδών γεγονότων σαν αληθινών ή την αθέμιτη απόκρυψη ή παρασιώπηση αληθινών γεγονότων, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών και αν η ζημιά που προξενήθηκε είναι ιδιαίτερα μεγάλη, με φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών. ... 3. Επιβάλλεται κάθειρξη μέχρι δέκα ετών, α) αν ο υπαίτιος διαπράττει απάτες κατ' επάγγελμα ή κατά συνήθεια και β) αν οι περιστάσεις υπό τις οποίες έγινε η πράξη, μαρτυρούν ότι ο υπαίτιος είναι ιδιαίτερα επικίνδυνος". Η διάταξη της παρ. 3 αντικαταστάθηκε από το άρθρο 1 παρ. 11 του ν. 2408/1996, που ισχύει από της 4ης Ιουνίου 1996 και ορίσθηκε ότι, "3. Επιβάλλεται κάθειρξη μέχρι δέκα ετών, αν ο υπαίτιος διαπράττει απάτες κατ' επάγγελμα ή κατά συνήθεια" και το άρθρο 14 παρ. 4 του ν. 2721/1999, που ισχύει από της 3ης Ιουνίου 1999 και ορίσθηκε ότι, "3. Επιβάλλεται κάθειρξη μέχρι δέκα ετών, α) αν ο υπαίτιος διαπράττει απάτες κατ' επάγγελμα ή κατά συνήθεια και το συνολικό όφελος ή η συνολική ζημία υπερβαίνουν το ποσό των δέκα πέντε χιλιάδων (15.000) Ευρώ (ή των 5.000.000 δρχ.) ή β) αν το περιουσιακό όφελος ή η προξενηθείσα ζημία, υπερβαίνει συνολικά το ποσό των εβδομήντα τριών χιλιάδων (73.000) Ευρώ (ή των 25.000.000 δρχ.)". Και το έγκλημα δηλαδή της απάτης, προσλαμβάνει το χαρακτήρα κακουργήματος, όταν ο υπαίτιος διαπράττει απάτες κατ' επάγγελμα ή κατά συνήθεια και επί πλέον το συνολικό όφελος ή η συνολική ζημία είναι μεγαλύτερη του ποσού των 15.000 Ευρώ ή όταν το συνολικό όφελος ή η συνολική ζημία είναι μεγαλύτερη του ποσού των 73.000 Ευρώ. Και των διατάξεων αυτών η ρύθμιση, στο μέτρο που καθιερώνεται με αυτές ελάχιστο ποσό οφέλους ή βλάβης 15.000 Ευρώ, είναι ευμενέστερη για τον κατηγορούμενο, εκείνης του προηγούμενου δικαίου, στην οποία δεν προβλεπόταν ελάχιστο ποσό οφέλους ή βλάβης (αρκούσε η κατ' επάγγελμα ή κατά συνήθεια τέλεση της πράξεως), ενώ στο μέτρο που καθιερώνεται νέα μορφή κακουργηματικού χαρακτήρα της πράξεως είναι δυσμενέστερη και εφαρμοστέα κατά συνέπεια είναι, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 2 παρ. 1 του Π.Κ., η επιεικέστερη για τον κατηγορούμενο, στη συγκεκριμένη περίπτωση, ρύθμιση. Περαιτέρω, κατά τη διάταξη του άρθρου 46 παρ.1 εδ.α ΠΚ, "με την ποινή του αυτουργού τιμωρείται επίσης όποιος με πρόθεση προκάλεσε σε άλλον την απόφαση να εκτελέσει την άδικη πράξη που διέπραξε". Από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι για την ύπαρξη αξιόποινης ηθικής αυτουργίας απαιτείται, αντικειμενικώς, η πρόκληση από τον ηθικό αυτουργό σε κάποιον άλλον της αποφάσεως να τελέσει ορισμένη πράξη, η οποία συγκροτεί την αντικειμενική υπόσταση ορισμένου εγκλήματος ή τουλάχιστον συνιστά αρχήν εκτελέσεως αυτής, την οποία και τέλεσε. Η πρόκληση της αποφάσεως αυτής μπορεί να γίνει με οποιοδήποτε τρόπο ή μέσο, όπως, με συμβουλές, απειλή ή με εκμετάλλευση οποιασδήποτε πλάνης, πραγματικής ή νομικής ή περί τα παραγωγικά της βουλήσεως αίτια ή με τη διέγερση μίσους κατά του θύματος, με πειθώ ή φορτικότητα ή με την επιβολή ή την επιρροή προσώπου, λόγω της ιδιότητας και της θέσεώς του ή και της σχέσεως του με το φυσικό αυτουργό, Υποκειμενικώς δε απαιτείται δόλος, ο οποίος συνίσταται στη συνείδηση του αυτουργού, ότι παράγει σε άλλον την απόφαση να εκτελέσει άδικη πράξη και στη συνείδηση της ορισμένης πράξεως στην οποία παρακινεί το φυσικό αυτουργό, χωρίς να είναι αναγκαίος ο καθορισμός της πράξεως αυτής μέχρι λεπτομερειών, αρκεί δε και ενδεχόμενος. Κατά τη διάταξη δε του άρθρου 13 εδ. στ' του η ΠΚ, που προστέθηκε στο άρθρο αυτό με το άρθρο 1 § 1 του Ν. 2408/1996, κατ' επάγγελμα τέλεση του εγκλήματος συντρέχει, όταν από την επανειλημμένη τέλεση της πράξης ή από την υποδομή που έχει διαμορφώσει ο δράστης με πρόθεση επανειλημμένης τέλεσης της πράξης, προκύπτει σκοπός του δράστη για πορισμό εισοδήματος. Κατά συνήθεια δε τέλεση του εγκλήματος συντρέχει, όταν από την επανειλημμένη τέλεση της πράξης προκύπτει σταθερή ροπή του δράστη προς τη διάπραξη του συγκεκριμένου εγκλήματος, ως στοιχείο της προσωπικότητας του δράστη. Από την τελευταία αυτή διάταξη του άρθρου 13 εδ. στ' του ΠΚ προκύπτει ότι για τη συνδρομή της επιβαρυντικής περιστάσεως της τέλεσης του συγκεκριμένου εγκλήματος κατ' επάγγελμα, απαιτείται αντικειμενικά μεν επανειλημμένη τέλεση αυτού χωρίς απαραιτήτως να έχει προηγηθεί και καταδίκη του δράστη, υποκειμενικά δε σκοπός του δράστη να πορισθεί εισόδημα από την επανειλημμένη τέλεσή του. Επίσης, κατ' επάγγελμα τέλεση συντρέχει και όταν η αξιόποινη πράξη τελείται για πρώτη φορά, όχι όμως ευκαιριακά, αλλά βάσει σχεδίου, δηλαδή όταν από την υποδομή που έχει διαμορφώσει ο δράστης και την οργανωμένη ετοιμότητά του με πρόθεση επανειλημμένης τελέσεως, προκύπτει σκοπός του για πορισμό εισοδήματος. Εξάλλου, κατά τη διάταξη του άρθρου 98 παρ. 2 του Π.Κ. (που προστέθηκε με το άρθρο 14 παρ, 11 του ν. 2721/1999), "2. Η αξία του αντικειμένου της πράξεως και η περιουσιακή βλάβη ή το περιουσιακό όφελος που προκύπτουν από την κατ' εξακολούθηση τέλεση του εγκλήματος, λαμβάνονται συνολικά υπόψη, αν ο δράστης απέβλεπε με τις μερικότερες πράξεις του στο αποτέλεσμα αυτό. "Στις περιπτώσεις αυτές ο ποινικός χαρακτήρας της πράξεως προσδιορίζεται με βάση τη συνολική αξία του αντικειμένου και τη συνολική περιουσιακή βλάβη ή το συνολικό περιουσιακό όφελος, που ανάλογα με το έγκλημα επήλθε ή σκοπήθηκε". Η τελευταία, όμως, αυτή διάταξη είναι δυσμενέστερη για τον κατηγορούμενο και δεν μπορεί να εφαρμοσθεί για τις μερικότερες πράξεις που φέρονται τελεσθείσες προ της ισχύος της, εκτός αν αυτές στρέφονται εις βάρος του Δημοσίου κ.λ.π., περί των οποίων κατωτέρω. Τέλος, κατά τη διάταξη του άρθρου 1 παρ. 1 εδ. α' του ν. 1608/1950 ("για τους καταχραστές του Δημοσίου κ.λ.π."), "Στον ένοχο των αδικημάτων που προβλέπονται στα άρθρα (μεταξύ άλλων και) 216 και 386 του Π.Κ., εφόσον αυτά στρέφονται κατά του Δημοσίου ή των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου ή κατά άλλου νομικού προσώπου από εκείνα που αναφέρονται στο άρθρο 263 Α' του Π.Κ., μεταξύ των οποίων και οι τράπεζες που εδρεύουν στην ημεδαπή (κατά το νόμο ή το καταστατικό τους), και το όφελος που πέτυχε ή επιδίωξε ο δράστης ή η ζημία που προξενήθηκε ή οπωσδήποτε απειλήθηκε στο Δημόσιο ή στα πιο πάνω νομικά πρόσωπα, υπερβαίνει το ποσό των 50.000.000 δρχ., επιβάλλεται η ποινή της κάθειρξης και αν συντρέχουν ιδιαζόντως επιβαρυντικές περιστάσεις, ιδία δε όταν ο ένοχος εξακολούθησε επί μακρό χρόνο την τέλεση του εγκλήματος ή το αντικείμενο αυτού είναι ιδιαίτερα μεγάλης αξίας, επιβάλλεται η ποινή της ισόβιας κάθειρξης". Στην περίπτωση, δηλαδή, αυτή, που τα εγκλήματα της πλαστογραφίας και της απάτης στρέφονται, μεταξύ άλλων, και κατά τράπεζας που εδρεύει στην ημεδαπή και το όφελος ή η ζημία είναι μεγαλύτερη του ποσού των 150.000 Ευρώ, αρκεί επιδίωξη οφέλους ή απειλή ζημίας, χωρίς να είναι αναγκαία και η επίτευξή τους και ο υπαίτιος τιμωρείται με (πρόσκαιρη) κάθειρξη, το ανώτατο όριο της οποίας είναι είκοσι έτη (άρθρο 52 Π.Κ.), χωρίς δηλαδή τον περιορισμό, σε σχέση με το ανώτατο όριο ποινής, των δέκα ετών των άρθρων 216 παρ. 3 και 386 παρ. 3 του Π.Κ, με τη συνδρομή δε επιβαρυντικής περιστάσεως, με ισόβια κάθειρξη. Με τη διάταξη του άρθρου 5 περ. 7 του ν. 2943/2001, με την οποία προβλέπεται (μετά την εισαγωγή του ευρώ) η μετατροπή των δραχμών σε ευρώ (και κατά την οποία το ποσό σε ευρώ, που προκύπτει από τη μετατροπή των δραχμών σε ευρώ, αναπροσαρμόζεται, αν το ποσό που προκύπτει σε ευρώ είναι μεγαλύτερο των 100.000 και μικρότερο των 1.000.000 ευρώ, στην πλησιέστερη ανώτερη ή κατώτερη δεκάκις χιλιάδα ευρώ, αναλόγως του αν τα τέσσαρα τελευταία ακέραια ψηφία του προκύπτοντος ποσού σε ευρώ, είναι μεγαλύτερα ή μικρότερα του αριθμού 5.000), το ποσό των 50.000.000 δρχ. αναπροσαρμόσθηκε σε 150.000 Ευρώ (και όχι σε 146.000 ή 147.000 Ευρώ), αφού το ακριβές ποσό από τη μετατροπή είναι 146.735 Ευρώ και η αναπροσαρμογή γίνεται στην πλησιέστερη δεκάκις χιλιάδα. Η ρύθμιση αυτή είναι επιεικέστερη για τον κατηγορούμενο από την προηγούμενη, αφού καθιερώνει, για την εφαρμογή της επιβαρυντικής περίστασης του άρθρου 1 παρ. 1 του ν. 1608/1950, μεγαλύτερο ποσό ωφέλειας ή ζημίας (150.000 Ευρώ αντί των 50.000.000 δρχ. ισόποσου των 146.735 Ευρώ) και, επομένως, θα τύχει εφαρμογής, σύμφωνα με διάταξη του άρθρου 2 παρ. 1 του Π.Κ, και επί των εγκλημάτων που έχουν τελεσθεί προ της ισχύος του νόμου 2943/2001 την 12-9-2001. Το αναφερόμενο ποσό των 150.000 Ευρώ ή των 50.000.000 δρχ. υπολογίζεται προκειμένου εγκλήματος που στρέφεται κατά του Δημοσίου κ.λ.π. και τελέσθηκε κατ' εξακολούθηση, στο σύνολό του και για τις μερικότερες πράξεις ή τα εγκλήματα που φέρονται τελεσθέντα προ της ισχύος του άρθρου 98 παρ. 2 του Π.Κ., σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 16 παρ. 2 του ν.δ. 2576/1953 "για τους σεισμόπληκτους των νήσων" (που ίσχυε σε όλες τις περιπτώσεις εφαρμογής του άρθρου 1 του ν. 1608/1950 και όχι μόνον επί σεισμόπληκτων και) κατά την οποία, "οσάκις στις περιπτώσεις του άρθρου 1 παρ. 1 του ν. 1608/1950, το έγκλημα επράχθη κατ' εξακολούθηση με πολλές μερικότερες πράξεις, για τον προσδιορισμό του οφέλους που επιτεύχθηκε ή επιδιώχθηκε ή της ζημίας που επήλθε ή οπωσδήποτε απειλήθηκε, καθώς επίσης και τον προσδιορισμό του αντικειμένου του εγκλήματος ως ιδιαίτερα μεγάλης αξίας, λαμβάνεται υπόψη το όλο περιεχόμενο των μερικότερων πράξεων", η δε τελευταία διάταξη, ως ειδική ειδικού νομοθετήματος, διότι αφορά μόνο στα περιοριστικώς προβλεπόμενα και τιμωρούμενα και υπό τις "σ' αυτό προϋποθέσεις εγκλήματα του άρθρου 1 παρ. 1 του, όπως ισχύει, Ν. 1608/1950, κατισχύει της άνω γενικής διατάξεως του άρθρου 98 παρ. 2 Π.Κ. Το έγκλημα της πλαστογραφίας είναι σχετικό με τα υπομνήματα, προϋποθέτει κατάρτιση πλαστού ή νόθευση γνήσιου εγγράφου και έχει χαρακτήρα σωρευτικά μικτό, υπό την έννοια ότι οι πλείονες τρόποι πραγματώσεώς του, που αναφέρονται στο νόμο, δηλαδή η κατάρτιση εξ αρχής πλαστού εγγράφου και η νόθευση γνήσιου, δεν μπορεί να εναλλαχθούν μεταξύ τους και κάθε τρόπος συνιστά αυτοτελή μορφή τελέσεως της πράξεως. Σε περίπτωση δε συνδρομής, επί εγκλήματος κατ' εξακολούθηση και των δύο τρόπων τέλεσης, υπόκεινται δύο αυτοτελή εγκλήματα που συρρέουν μεταξύ τους πραγματικά. Το έγκλημα δε της απάτης προϋποθέτει την πρόκληση και επέλευση βλάβης στην περιουσία άλλου προσώπου, με σκοπό την απόκτηση παράνομου περιουσιακού οφέλους του υπαίτιου ή τρίτου, η οποία επιτυγχάνεται με την παραπλάνηση του άλλου, δια της εν γνώσει παραστάσεως ψευδών γεγονότων ως αληθινών ή της αθέμιτης απόκρυψης ή παρασιώπησης αληθινών γεγονότων. Η παραπλάνηση δηλαδή του άλλου πραγματώνεται, με τρεις υπαλλακτικά μικτούς τρόπους (παράσταση - απόκρυψη - παρασιώπηση) που κατατείνουν σε ένα και το αυτό έγκλημα, οι οποίοι διαφέρουν εννοιολογικά μεταξύ τους και εκ των οποίων οι δύο πρώτοι συνιστούν περιπτώσεις θετικής απατηλής συμπεριφοράς, ενώ ο τρίτος, της παρασιώπησης δηλαδή αληθινών γεγονότων, περίπτωση απατηλής συμπεριφοράς δια παραλείψεως, την παράλειψη δηλαδή ανακοινώσεως αληθινών γεγονότων, για τα οποία υπήρχε υποχρέωση ανακοινώσεως, από το νόμο, σύμβαση ή προηγούμενη συμπεριφορά του υπαίτιου. Το πρόσωπο του παραπλανήσαντος δεν είναι αναγκαίο να ταυτίζεται με εκείνο του ωφεληθέντος ούτε το πρόσωπο του παραπλανηθέντος με εκείνο του ζημιωθέντος. Από υποκειμενική άποψη και τα δύο εγκλήματα έχουν υπερχειλή υποκειμενική υπόσταση, τελούνται, δηλαδή, με την επιδίωξη ορισμένου περαιτέρω σκοπού, που είναι επί πλαστογραφίας, η παραπλάνηση του άλλου με τη χρήση του πλαστού ή νοθευμένου εγγράφου, σε σχέση με γεγονός που έχει έννομες συνέπειες, καθώς και η επιδίωξη περιουσιακού οφέλους του ίδιου ή άλλου ή βλάβης του άλλου και επί απάτης, η αποκομιδή παράνομου περιουσιακού οφέλους του ίδιου ή άλλου, με βλάβη τρίτου. Εξάλλου, η καταδικαστική απόφαση έχει την απαιτούμενη κατά τα άρθρα 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 Κ.Ποιν.Δ, ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, η έλλειψη της οποίας ιδρύει τον από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ' του ίδιου Κώδικα λόγο αναιρέσεως, όταν αναφέρονται σ' αυτή με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις τα πραγματικά περιστατικά που προέκυψαν από την αποδεικτική διαδικασία, στα οποία στηρίχθηκε η κρίση του Δικαστηρίου για τη συνδρομή των αντικειμενικών και υποκειμενικών στοιχείων του εγκλήματος, οι αποδείξεις που τα θεμελιώνουν και οι νομικές σκέψεις υπαγωγής των περιστατικών αυτών στην ουσιαστική ποινική διάταξη που εφαρμόσθηκε. Για την ύπαρξη τέτοιας αιτιολογίας είναι παραδεκτή η αλληλοσυμπλήρωση του αιτιολογικού με το διατακτικό που αποτελούν ενιαίο σύνολο και σε σχέση με τα αποδεικτικά μέσα πρέπει να προκύπτει με βεβαιότητα ότι έχουν ληφθεί υπόψη όλα στο σύνολό τους και όχι ορισμένα μόνο από αυτά. Για τη βεβαιότητα δε αυτή αρκεί να μνημονεύονται όλα, έστω κατά το είδος τους (μάρτυρες, έγγραφα κλπ), χωρίς ανάγκη ειδικότερης αναφοράς τους και μνείας του τι προέκυψε χωριστά από καθένα από αυτά, ενώ το γεγονός ότι εξαίρονται ορισμένα αποδεικτικά μέσα δεν υποδηλώνει ότι δεν λήφθηκαν υπόψη τα άλλα. Δεν αποτελούν όμως λόγους αναιρέσεως η εσφαλμένη εκτίμηση εγγράφων, η εσφαλμένη αξιολόγηση των καταθέσεων των μαρτύρων, η παράλειψη αναφοράς και αξιολογήσεως κάθε αποδεικτικού στοιχείου χωριστά και η παράλειψη της μεταξύ τους αξιολογικής συσχετίσεως των αποδεικτικών στοιχείων, καθόσον στις περιπτώσεις αυτές πλήττεται η αναιρετικώς ανέλεγκτη κρίση του Δικαστηρίου της ουσίας. Τέλος, κατά το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Ε' Κ.Ποιν.Δ λόγο αναιρέσεως αποτελεί και η εσφαλμένη ερμηνεία ή εφαρμογή ουσιαστικής ποινικής διατάξεως. Εσφαλμένη ερμηνεία υπάρχει όταν ο Δικαστής αποδίδει στο νόμο διαφορετική έννοια από εκείνη που πραγματικά έχει, ενώ εσφαλμένη εφαρμογή υπάρχει όταν το Δικαστήριο της ουσίας δεν υπάγει σωστά τα πραγματικά περιστατικά που δέχθηκε ότι αποδείχθηκαν στη διάταξη που εφαρμόσθηκε. Περίπτωση δε εσφαλμένης εφαρμογής ουσιαστικής ποινικής διατάξεως συνιστά και η εκ πλαγίου παραβίαση της διατάξεως αυτής, η οποία υπάρχει όταν στο πόρισμα της αποφάσεως, που περιλαμβάνεται στο συνδυασμό του αιτιολογικού με το διατακτικό και ανάγεται στα στοιχεία και την ταυτότητα του εγκλήματος, έχουν εμφιλοχωρήσει ασάφειες, αντιφάσεις ή λογικά κενά, με αποτέλεσμα να καθίσταται ανέφικτος ο αναιρετικός έλεγχος της ορθής ή μη εφαρμογής του νόμου, οπότε η απόφαση στερείται νόμιμης βάσεως. Στην προκειμένη περίπτωση, με την προσβαλλόμενη υπ' αριθ. 732/2006 απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών καταδικάσθηκε ο αναιρεσείων κατηγορούμενος για τις πράξεις α)της κατ' εξακολούθηση ηθικής αυτουργίας σε κακουργηματική πλαστογραφία με χρήση κατ' εξακολούθηση, με τη συνδρομή της επιβαρυντικής περίστασης του άρθρου 1 παρ. 1 του Ν. 1608/1950, εις βάρος της "Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος", και β)της κατ' εξακολούθηση κακουργηματικής απάτης, με τη συνδρομή της επιβαρυντικής περίστασης του άρθρου 1 παρ. 1 του Ν. 1608/1950, εις βάρος της άνω Τράπεζας σε συνολική ποινή καθείρξεως 12 ετών. Στην αιτιολογία της αποφάσεως αυτής αναφέρεται ότι, μετά από εκτίμηση και αξιολόγηση των κατ' είδος μνημονευομένων αποδεικτικών μέσων, αποδείχθηκαν, κατά την ανέλεγκτη περί τα πράγματα κρίση του Δικαστηρίου της ουσίας, τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: "Κατά το έτος 1988 συνεστήθη η ανώνυμη εταιρεία υπό την επωνυμία "Χαλαζίας Α.Β.Ε.Ε" με εταιρικό σκοπό την εξόρυξη πετρώματος χαλαζία από πέτρωμα κείμενο στην ορεινή περιοχή του νομού Τρικάλων, στη δε εταιρεία αυτή ο κατηγορούμενος ήταν διευθύνων σύμβουλος και κύριος μέτοχος με ποσοστό συμμετοχής στο εταιρικό κεφάλαιο ύψους 80%. Στη συνέχεια, κατά το έτος 1990, συνεστήθη άλλη εταιρεία υπό την επωνυμία "Χαλαζιακή άμμος ΑΕ", της οποίας καταστατικός εταιρικός σκοπός ήταν η επεξεργασία του πετρώματος χαλαζία (που θα εξόρυσσε η πρώτη) και η περαιτέρω πώληση του επεξεργασμένου πλέον πετρώματος ως πρώτης ύλης στην υαλουργία, σε χυτήρια, χρώματα, είδη υγιεινής, βιομηχανίες παραγωγής σκυροδέματος. Στην εταιρεία αυτή ο κατηγορούμενος μετείχε κατά ποσοστό 20%, όμως ήταν στην πραγματικότητα ο ιθύνων νους της, μολονότι δεν αναφερόταν στα οικεία πρακτικά του διοικητικού συμβουλίου της εταιρείας αυτής ως μέλος του διοικητικού συμβουλίου, πρόεδρος αυτού ή διευθύνων σύμβουλος, δηλαδή ήταν εμφανώς μεν μέτοχος της εταιρείας αυτής, ως κύριος μετοχών της που αντιπροσώπευαν ποσοστό 20% επί του κατατεθειμένου εταιρικού κεφαλαίου της, αφανώς δε ο κύριος μοχλός αυτής, αφού είχε τεχνηέντως φροντίσει 1)να πείσει αφενός τον Γ1(άτομο παραπληγικό και ανίκανο βιολογικώς να κινήσει την εταιρεία αυτή και μάλιστα στο σημείο της αφετηρίας της) και αφετέρου τον Γ2 (ο οποίος μόλις είχε αποστρατευθεί από την Πολεμική Αεροπορία στην οποία είχε υπηρετήσει επί σειρά ετών, ως μόνιμο στέλεχος, πλην πλήρως αδαής εν σχέσει με το αντικείμενο της εταιρείας αυτής) να καταστούν διαδοχικώς νόμιμοι εκπρόσωποι αυτής, πλην μόνον κατά τύπους, και 2)να πείσει τους μετόχους της εταιρείας αυτής (στην οποία μετέχει, και ο γιος του Χα) να του αναθέσουν με συμβολαιογραφικά πληρεξούσια εξουσίες διευθύνοντος συμβούλου αυτής, τις οποίες εντεύθεν και συνεχώς πράγματι εξήσκησε, κατά τα κατωτέρω παρατεθησόμενα. Στη συνέχεια ο κατηγορούμενος, σκοπεύοντας να περιποιήσει στον εαυτό του αλλά και στην εταιρία "Χαλαζιακή άμμος Α.Ε." παράνομο περιουσιακό όφελος, εις βάρος της περιουσίας της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος (στο εξής : "ΕΤΕ"), με την εκταμίευση χρηματικών ποσών στην ανωτέρω εταιρία του, ως πιστώσεων, χωρίς όμως και να έχει την πρόθεση να εξοφλήσει τα τραπεζικά αυτά δάνεια, ενήργησε τα ακόλουθα ι (Α) Παρώτρυνε με πειθώ και φορτικότητα (πράξεις συναγόμενες τεκμαρτώς, κατά το άρθρο 178 περίπτ. α' σε συνδ. με άρθρο 179 εδάφ. α' του ΚΠοινΔικ) άγνωστο άτομο να κατασκευάσει εξυπαρχής, κατά την έννοια του άρθρου 216 § 1 του ΠοινΚώδ, τις πλαστές συναλλαγματικές που αναφέρονται στο διατακτικό της παρούσας (μικρού χρηματικού ποσού κάθε μίας, προκειμένου - πράγμα το οποίο ο κατηγορούμενος εγνώριζε, άγνωστο από ποιους - να μην ελεγχθεί η γνησιότητα των συναλλαγματικών αυτών, από τους τραπεζικούς υπαλλήλους, πριν προβούν στην εκταμίευση των δανείων), των οποίων κομίστρια εξ οπισθογραφήσεως από τον τελευταίο κομιστή ήταν η εταιρία "Χάλαζια άμμος Α.Ε.". Η αμέσως ανωτέρω παραδοχή του δικαστηρίου, περί πλαστότητας των συναλλαγματικών αυτών, ερείδεται κυρίως στο ότι απεδείχθη πως ούτε οι εκδότες ούτε και οι αποδέκτες που αναφέρονται στα σώματα των χρηματογράφων αυτών είχαν συμμετάσχει ποτέ στην έκδοσή τους, αφενός επειδή η εν λόγω εταιρία ουδέποτε εμφάνισε εμπορική δραστηριότητα και επομένως δεν δικαιολογούνταν η κατοχή αυτών των συναλλαγματικών από μέρους της και αφετέρου διότι οι εκδότες Β1, Β2 και Β3 είναι πρόσωπα ανύπαρκτα. Δεν παρορώνται δε και τα γεγονότα 1) ότι εκδότρια πενήντα οκτώ (58) από τις συναλλαγματικές αυτές ήταν η εταιρία υπό την επωνυμία "ΠΡΑΞΙΣ Α.Ε.", στο διοικητικό συμβούλιο της οποίας μετέχει και ο γιός του Χα(που είναι μέτοχος της εταιρίας "Χαλαζιακή άμμος Α.Ε." όπως ήδη λέχθηκε), καθώς και άτομο ονόματι Ζ1, (επίσης μέλος του δ.σ. της εταιρίας "Χαλαζιακή άμμος Α.Ε.") και 2) ότι ουδέποτε κατετέθη το εταιρικό κεφάλαιο της εταιρίας "ΠΡΑΞΙΣ Α.Ε" γι' αυτό και η άδειά της ανεκλήθη αρμοδίως. (Εντεύθεν, το δικαστήριο τούτο κρίνει τεκμαρτώς ότι η εταιρία αυτή δεν συνεστήθη για να ασκήσει την εικονικώς δηλωθείσα στο εταιρικό καταστατικό εμπορίκι] δραστηριότητα, παρά αποκλειστικώς για να χρησιμεύσει στον κατηγορούμενο ως μέσο παρανόμου πορισμού μεγάλων χρηματικών ποσών εις βάρος της περιουσίας άλλων και ιδίως Τραπεζών, αφού η εταιρία αυτή, ως ουδέποτε λειτουργήσασα, δεν ήταν φυσικό να έχει πελάτες και μάλιστα εξ αυτών οφειλέτες, ώστε - ως δανειστής - να εκδώσει συναλλαγματικές εις αποδοχή των τελευταίων). Στη συνέχεια, (Β) ο κατηγορούμενος, στις 18-9-1991, 2-10-1991, 25-11-1991, 20-12-1991, 30-12-1991 και 28-1-1992, παρουσιάσθηκε στους αρμοδίους υπαλλήλους της "ΕΤΕ" (και συγκεκριμένως στους υπαλλήλους του υποκαταστήματος Παλαιάς Κοκκινιάς Πειραιώς, Δ1, διευθυντή του υποκαταστήματος αυτού και Δ2 εντεταλμένο επί των πιστώσεων υπάλληλο του ίδιου υποκαταστήματος) ως εκούσιος άμεσος αντιπρόσωπος της εταιρίας "Χαλαζιακή άμμος Α.Ε." (κατά την έννοια του άρθρου 211 του ΑΚ) επί τη βάσει των ανωτέρω πληρεξουσίων εγγράφων που είχε φροντίσει να προμηθευθεί (ΑΚ 216, 217), κατά τα προδιαληφθέντα, επί τούτω, και προκειμένου να πείσει τους υπαλλήλους αυτούς να χορηγήσει το εν λόγω πιστωτικό ίδρυμα στην εταιρία αυτή πίστωση με ανοικτό λογαριασμό (δηλαδή δάνειο), το οποίο όμως ουδόλως θα επιστρέφονταν, κατά την περί τούτου εξυπαρχής βούληση του κατηγορουμένου και της εταιρίας αυτής, τους παρέστησε ψευδώς, εν γνώσει της αναληθείας, ότι η εταιρία που αντιπροσώπευε ήταν νόμιμη κομίστρια (ως δανείστρια) των ως άνω πλαστών χρηματογράφων (συναλλαγματικών) και ότι οι αποδέκτες, καθώς και οι εκδότες, που αναφέρονται σ' αυτά είναι φερέγγυα πρόσωπα, προσφέρθηκε δε να μεταβιβάσει τις συναλλαγματικές αυτές στην Τράπεζα ως ενέχυρο, προκειμένου να εξασφαλισθεί η εκ της πιστώσεως αξίωση της τελευταίας απέναντι στην μέλλουσα να δανειοδοτηθεί εταιρία. Για να ενισχύσει δε τις ειρημένες ψευδείς παραστάσεις του, εμφάνισε στην Τράπεζα και άλλα πλαστά έγραφα και συγκεκριμένως τιμολόγια δήθεν αγοράς από την εταιρία υλικών από τρίτους, μολονότι αποδείχθηκε πως η εταιρία αυτή ουδέποτε λειτούργησε και άρα ουδέποτε επώλησε σε τρίτους επεξεργασμένο χαλαζία, πρώτη ύλη, ενόψει και του ότι αποδείχθηκε ότι δεν λειτούργησε ούτε και η εταιρία (του κατηγορουμένου) εξόρυξης του ορυκτού αυτού "Χαλαζίας Α.Β.Ε.Ε.", η οποία υποτίθεται ότι θ' αποτελούσε τον κύριο, αν μη τον αποκλειστικό, προμηθευτή της "Χαλαζιακή άμμος Α.Ε."". Πράγματι, οι ανωτέρω αρμόδιοι υπάλληλοι της ΕΤΕ πείσθηκαν στις ψευδείς αυτές διαβεβαιώσεις του κατηγορουμένου και καταρτίσθηκαν οι υπ' αριθ. ...., ....... και ... συμβάσεις πίστωσης ανοικτού/αλληλοχρέου λογαριασμού και οι αντίστοιχες υπ' αριθ. .... και .... αυξητικές συμβάσεις, μεταξύ αφενός της ΕΤΕ και αφετέρου της εταιρίας "Χαλαζιακή άμμος Α.Ε.", εκπροσωπούμενης από τον διευθύνοντα σύμβουλο αυτής Γ2, επί τη βάσει δε των συμβάσεων αυτών εκταμιεύθηκε προς την δανειολήπτρια εταιρία συνολικώς ποσό δρχ. 153.000.000, το οποίο αυτή σφετερίσθηκε και ουδέποτε απέδωσε στην ως άνω δανείστρια Τράπεζα, με αποτέλεσμα να επέλθει παράνομο περιουσιακό όφελος της δανειολήπτριας εταιρίας με αντίστοιχη ζημία της ΕΤΕ, του εν λόγω ύψους, την οποία και ο κατηγορούμενος επιδίωξε αλλά και επέτυχε. (Επομένως), αποδείχθηκε πως ο κατηγορούμενος διέπραξε 1) την εγκληματική πράξη της, ηθικής αυτουργίας προς διάρπαξη της εγκληματικής πράξης της πλαστογραφίας, στην κακουργηματική μορφή της, κατά τις διατάξεις των άρθρων 216 § § 1 και 3 του ΠοινΚώδ, 263Α του ίδιου Κώδικα, σε συνδ. με το άρθρο 4 ν. 1738/1987 και 1 ν. 1608/1950, και 2) την εγκληματική πράξη της απάτης στην κακουργηματική μορφή της, κατά την έννοια του άρθρου 386 § 3 εδάφ. α' και β' του ΠοινΚώδ. σε συνδ. με το άρθρο 13 περίπτ. στ' εδάφ. α' και β' του ίδιου Κώδικα και 1 ν. 1608/1950, εν όψει και του ότι προκύπτει σκοπός πορισμού εισοδήματός του από την προεκτεθείσα μετακίνηση των τραπεζικών κεφαλαίων σε εταιρία που ο ίδιος ήλεγχε αφανώς, από την προεκτεθείσα υποδομή που αυτός είχε προηγουμένως επί τούτω διαμορφώσει, με πρόθεση επανειλημμένης τέλεσης της πράξης, αλλά και ότι από το τελευταίο αυτό γεγονός προκύπτει σταθερή ροπή του κατηγορουμένου, προς διάπραξη του ίδιου ως άνω εγκλήματος, ως στοιχείο της προσωπικότητάς του. Κατ' ακολουθίαν πάντων των ανωτέρω, ο κατηγορούμενος πρέπει να κηρυχθεί 1)ένοχος ηθικής αυτουργίας σε κακουργηματική πλαστογραφία, κατ' εξακολούθηση, με την επιβαρυντική περίπτωση της χρήσης των πλαστών εγγράφων και της ζημίας εις βάρος Τράπεζας, που υπερβαίνει το ποσό των 50 εκατομ. δρχ. ή των 146.722 Ευρώ και 2) ένοχος ως αυτουργός κακουργηματικής απάτης κατ' εξακολούθηση, εις βάρος Τράπεζας, που υπερβαίνει το ποσό των 50 εκατομ. Δρχ. ή των 146.722 Ευρώ. Τέλος, πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμο κατ' ουσίαν το αίτημα του κατηγορουμένου για αναγνώριση του ελαφρυντικού των μη ταπεινών αιτίων, διότι δεν αποδείχθηκαν τα επικαλούμενα απ' αυτόν πραγματικά περιστατικά". Ακολούθως, το Πενταμελές Εφετείο στο διατακτικό της προσβαλλόμενης πιο πάνω αποφάσεώς του κήρυξε ένοχο τον κατηγορούμενο του ότι: "Α. Στην Αθήνα κατά το χρονικό διάστημα από 18-9-91 έως και 19-2-1992 και σε μη επακριβώς διακριβωθείσες ημερομηνίες, με περισσότερες πράξεις του, που συνιστούν εξακολούθηση του ίδιου εγκλήματος, με πρόθεση προκάλεσε σε άλλον την απόφαση .να εκτελέσει την άδικη πράξη της πλαστογραφίας κατ' εξακολούθηση, που. διέπραξε και δη με περισσότερες πράξεις του, που συνιστούν εξακολούθηση του ίδιου εγκλήματος να καταρτίσει πλαστά, έγγραφα με σκοπό να παραπλανήσει με τη χρήση τους άλλον σχετικά με γεγονός που μπορεί να έχει έννομες συνέπειες και με σκοπό να προσπορίσει σ' αυτόν (κατηγορούμενο) συνολικό περιουσιακό όφελος που υπερβαίνει το ποσό των 25·000.000 δρχ, βλάπτοντας τρίτον και δη την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος με συνολική ζημία που υπερβαίνει το ποσό των 25.000.000 δρχ. Με τις πράξεις του δε αυτές σκόπευε ο κατηγορούμενος να προσπορίσει στον εαυτό του και στην εταιρεία με την επωνυμία "ΧΑΛΑΖΙΑΚΗ ΑΜΜΟΣ ΑΕ" περιουσιακό όφελος που υπερβαίνει το ποσό των 25.000.000 δρχ., βλάπτοντας την ΕΤΕ με συνολική ζημία που υπερβαίνει το ποσό των 25.000.000 δρχ. Στρέφονται δε οι πράξεις του αγνώστου δράστη και του κατηγορουμένου κατά Τράπεζας (ΕΤΕ) που εδρεύει στην ημεδαπή η δε ζημία που προξενήθηκε και το αντίστοιχο όφελός που πέτυχαν ή τουλάχιστον επεδίωξαν υπερβαίνει το ποσό των 50.000.000 δρχ. και ανέρχεται στο ποσό των 153.700.000 δρχ. Συγκεκριμένα κατά τον παραπάνω τόπο και χρόνους με πειθώ και φορτικότητα, προτροπές και παραινέσεις, έπεισε άγνωστο στην ανάκριση· δράστη να καταρτίσει, κατά το χρονικό διάστημα από 18-9-91 έως και 19-2-92 και σε μη επακριβώς διακριβωθείσες ημερομηνίες, με περισσότερες πράξεις του, που συνιστούν εξακολούθηση του ίδιου εγκλήματος, εξ υπαρχής 206 συναλλαγματικές, εκδόσεως της ανωνύμου εταιρείας με την. επωνυμία "ΠΡΑΞΙΣ ΑΕ", λήξεως σε διάφορες ημερομηνίες του χρονικού διαστήματος από 15-2-92 έως 30-6-92, συνολικού ποσού 56.100.000 δρχ., 72 συναλλαγματικές εκδόσεως της ανωνύμου εταιρείας με την επωνυμία "ΧΑΛΑΖΙΑΚΗ ΑΜΜΟΣ ΑΕ", λήξεως σε διάφορες ημερομηνίες του χρονικού διαστήματος από 15-2-92 έως 15-5-92 συνολικού ποσού 16.440.000 δρχ., 37 συναλλαγματικές, εκδόσεως του ανυπάρκτου προσώπου με τα στοιχεία Β2, λήξεως σε διάφορες ημερομηνίες του χρονικού διαστήματος από 25-3-92 έως 30-4-92, συνολικού ποσού 13-820.000 δρχ., 10 συναλλαγματικές, εκδόσεως Β3, λήξεως από 12-2-92 έως 5-3-92, συνολικού ποσού 2.600.000 δρχ., 8 συναλλαγματικές, εκδόσεως του ανυπάρκτου προσώπου με τα στοιχεία Β2, λήξεως σε διάφορες ημερομηνίες του χρονικού διαστήματος από 5-3-92 έως 20-3-92, συνολικού ποσού 2.080.000 δρχ. και 8 συναλλαγματικές, εκδόσεως της εταιρείας με την επωνυμία "...... ΟΕ", λήξεως σε διάφορες ημερομηνίες του χρονικού διαστήματος από Τ5-2-92 έως 30-2-92, συνολικού ποσού 2.080.000 δρχ., και με σκοπό να παραπλανήσει με τη χρήση τους άλλον σχετικά με γεγονός που μπορεί να έχει έννομες συνέπειες, να: θέσει στις 206 συναλλαγματικές, εκδόσεως της εταιρείας "ΠΡΑΞΙΣ ΑΕ", στις 72 συναλλαγματικές, εκδόσεως της εταιρείας "ΧΑΛΑΖΙΑΚΗ ΑΜΜΟΣ Α.Ε ", και στις 8 συναλλαγματικές, εκδόσεως της εταιρείας- "..... Ο.Ε" , κάτω από τη θέση του "Αποδέκτη" τα ονοματεπώνυμα και υπογραφές ανύπαρκτων προσώπων, στις 37 συναλλαγματικές, εκδόσεως του ανυπάρκτου προσώπου με τα στοιχεία Β2, στις 8 συναλλαγματικές, εκδόσεως του, ανυπάρκτου προσώπου με τα στοιχεία Β1, κάτω από τη θέση του "εκδότη" τα ονοματεπώνυμα και υπογραφές των ανυπάρκτων προσώπων Β2 και Β1, αντίστοιχα, και κάτω από τη θέση του "Αποδέκτη" τα ονοματεπώνυμα και υπογραφές ανυπάρκτων προσώπων. και στις 10 συναλλαγματικές, εκδόσεως Β3, κάτω από τη θέση του "Εκδότη" κατ' απομίμηση την υπογραφή του Β3, άνευ εντολής του και παρά τη θέλησή του, καθώς και τη σφραγίδα του, που είχε αφαιρεθεί κατ' άγνωστο τρόπο, και κάτω από τη θέση του "Αποδέκτη" τα ονοματεπώνυμα και υπογραφές ανυπάρκτων προσώπων και συγκεκριμένα έπεισε τον άγνωστο δράστη και κατήρτισε τις παρακάτω πλαστές συναλλαγματικές : ΣΥΝ/ΚΕΣ ΕΚΧΩΡΗΣΕΩΣ"ΧΑΛΑΖΙΑΚΗ ΑΜΜΟΣ ΑΕ"Α/ΑΕΚΔΟΤΗΣΑΠΟΔΕΚΤΗΣΛΗΞΗΠΟΣΟ1 Β2 Γ. Π. ΑΕΡΑΚΗΣ30-3-92260.0002?ΔΗΜ. Κ. ΤΣΙΓΑΡΙΔΑΚΟΣ10-4-92260.0003??10-4-92260.0004?ΕΥΘ. Ι. ΚΟΝΤΟΓΙΩΡΓΟΣ25-3-92260.0005??30-3-92260.0006?ΒΑΣ. ΚΟΛΩΝΑΤΟΣ20-4-92260.0007??20-4-92260.0008?ΣΤΕΡΓΙΟΣ ΧΑΤΖΗΣΑΒΒΑΣ30-4-92400.0009?ΚΩΝ/ΝΟΣ ΓΑΛΑΝΗΣ30-4-92400.00010?ΚΩΝ/ΝΟΣ ΤΡΑΓΑΚΟΣ30-4-92400.00011?ΝΙΚ. ΓΙΑΝΝΟΥΛΗΣ20-4-92400.00012?ΠΑΤΡΙΚΙΟΣ ΠΑΤΡΩΝΗΣ20-4-92400.00013?ΣΤΕΡ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΣ20-4-92400.00014?ΕΥΣΤΑΘ. ΤΕΡΕΖΑΚΗΣ20-4-92400.00015?ΠΑΡΕΝΤΑΚΗΣ ΧΡ.
20-4-92400.00016?ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ20-4-92400.00017?ΑΡΓΥΡΗΣ ΡΟΪΔΗΣ20-4-92400.00018?ΔΗΜ. ΡΟΥΣΣΟΣ20-4-92400.00019?ΚΩΝ/ΝΟΣ ΡΗΓΑΣ20-4-92400.00020?ΓΕΩΡ. ΦΙΛΙΠΠΙΔΗΣ20-4-92400.00021?ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΧΙΩΤΗΣ30-4-92400.00022?ΓΕΩΡ. ΣΑΡΑΝΤΙΔΗΣ30-4-92400.00023?ΓΕΩΡ. Κ. ΤΑΒΛΑΣ30-4-92400.00024?ΚΩΝ. ΣΑΒΟΥΛΙΔΗΣ30-4-92400.00025?ΔΗΜ. ΣΕΠΕΛΙΔΗΣ30-4-92400.00026?ΔΗΜ. ΣΤΕΦΑΣ30-4-92400.00027?ΚΩΝ. ΜΠΛΕΤΑΣ30-4-92400.00028?ΑΡΓΥΡΙΟΣ ΣΑΡΑΝΤΙΔΗΣ30-4-92400.00029?ΚΩΝ/ΝΟΣ ΣΤΑΝΝΗΣ30-4-92400.00030?ΕΥΣΤΑΘ. ΣΤΑΒΑΡΗΣ30-4-92400.00031?ΙΩΑΝ. ΤΣΟΛΑΚΗΣ30-4-92400.00032?ΙΩΑΝ. ΦΙΛΙΑΚΟΣ30-4-92400.00033?ΔΗΜ. ΡΙΖΟΓΙΑΝΝΗΣ30-4-92400.00034?ΔΗΜ. ΜΠΛΟΥΝΑΣ30-4-92400.00035?ΚΩΝ/ΝΟΣ ΚΑΖΗΣ30-4-92400.00036?ΚΩΝ/ΝΟΣ ΑΛΕΥΡΑΣ30-4-92400.00037?ΛΕΥΤ. ΚΑΡΑΠΑΝΟΣ30-4-92400.000ΣΕ ΜΕΤΑΦ13.820.000ΑΠΟ ΜΕΤΑ13.820.00038ΧΑΛΑΖΙΑΚΗ ΑΜΜΟΣ ΑΕΑΘ. Α. ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ20-3-92260.00039²²²260.00040²ΧΑΡ. Χ. ΚΑΤΣΑΣ25-3-92260.00041²²²260.00042²ΚΥΡΙΑΚΟΣ Γ. ΝΑΚΟΣ13-4-92250.00043²²²200.00044²Χ²ΙΩΑΝΝΟΥ Ι.ΚΩΝ.
10-4-92200.00045²²²200.00046²ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΔΙΟΝ.
13-4-92200.00047²²²200.00048²ΚΑΡΑΠΑΝΟΣ Ε. ΤΡΙΑΝΤ.
13-4-92200.00049²²²250.00050²ΚΑΛΑΤΖΑΚΟΣ Ι. ΓΕΩΡ.
10-4-92200.00051²²²200.00052²ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ Κ. ΔΙΟΝ.
5-4-92200.00053²²²200.00054²ΚΑΛΟΓΗΡΟΣ Α. ΔΗΜ.
13-4-92200.00055²ΤΣΑΜΑΛΑΚΟΣ Π. ΑΝΤ.
30-3-92260.00056²²²260.00057²ΠΑΠΑΔΑΤΟΣ Θ. ΓΕΩΡ.
28-3-92200.00058²²²200.00059²ΚΑΛΟΓΡΙΔΗΣ Ε. ΔΗΜ.
5-4-92200.00060²²²260.00061²ΒΛΑΧΟΣ Ζ. ΠΑΝ.
28-2-92200.00062²ΘΕΟΦΙΛΟΣ Γ. ΑΛΕΞ.
28-3-92200.00063²²²200.00064²ΚΑΡΑΓΙΩΡΓΑΚΗΣ ΚΩΝ.
5-4-92200.00065²²²200.00066²ΜΠΑΛΩΜΕΝΟΣ Δ. ΝΙΚ.
28-2-92260.00067²²²260.00068²ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ Α. ΓΕΩΡ.
5-4-92200.00069²ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ Κ. ΔΗΜ.
28-2-92200.00070²ΠΑΥΛΟΠΥΛΟΣ Χ. ΕΛΕΥΘ.
20-2-92250.00071²²²250.00072²ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ Ι. ΝΙΚ.
18-3-92200.00073²²²200.000ΣΕ ΜΕΤΑΦ21.760.000ΑΠΟ ΜΕΤΑ30.260.00074ΧΑΛΑΖΙΑΚΗ ΑΜΜΟΣ ΑΕ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ Γ. ΑΝΤ.
8-3-92200.00075²ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜ.
20-3-92260.00076²²²260.00077²ΓΙΑΝΝΙΔΗΣ Ε. ΙΩΑΝ.
22-3-92200.00078²²²200.00079²ΚΑΠΕΤΑΝΑΚΗΣ Η. ΔΗΜ.
22-3-92200.00080²²²200.00081²ΓΛΥΚΑΚΟΣ Κ. ΔΗΜ.
30-3-92260.00082²²²260.00083²ΕΛΕΥΘΕΡΟΠΟΥΛΟΣ ΓΕΩΡ.
25-3-92260.00084²²²260.00085²ΠΑΠΑΚΩΣΤΑΣ Γ. ΔΗΜ.
15-3-92260.00086²²²260.00087²ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ Δ. ΑΧ.
8-3-92200.00088²ΚΟΛΟΚΟΥΡΗΣ Ζ. ΕΥΣΤΑΘ.
18-3-92200.00089²²²200.00090²ΘΕΟΔΩΡΟΥ Δ. ΚΩΝ.
12-3-92200.00091²²²200.00092²ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΥ Κ. ΔΗΜ.
12-3-92200.00093²²²200.00094²ΚΟΝΤΟΓΙΩΡΓΟΣ Ι. ΕΥΘ.
10-3-92260.00095²²²260.00096²ΚΟΛΟΒΟΣ Θ. ΔΗΜ.
8-3-92200.00097²ΛΕΙΒΑΔΙΩΤΗΣ Ι. ΚΩΝ.
8-3-92200.00098²ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ Γ. ΚΩΝ.
15-2-92260.00099²²²240.000100²ΕΛΕΥΘΕΡΟΠΟΥΛΟΣ ΓΕΩΡ.
5-5-92260.000101²²²260.000102²²10-5-92260.000103²²²260.000104²ΣΤΕΡΓΙΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΥΛ.
5-5-92260.000105²²30-4-92260.000106²ΠΑΝΑΓΗΣ ΚΩΝ.
10-5-92260.000107²²15-5-92260.000108²²²260.000109²²30-4-92260.000ΣΕ ΜΕΤΑΦ30.260.000ΑΠΟ ΜΕΤΑ30.260.000110ΠΡΑΞΙΣ ΑΕΚΟΥΡΕΝΤΑΣ Κ. ΛΕΩΝ10-5-92200.000111²²²200.000112²ΣΩΤΗΡΙΟΥ Ι. ΔΙΟΝ.
30-5-92220.000113²²²220.000114²ΣΤΑΣΙΝΟΠΟΥΛΟΣ Δ. ΑΘΑΝ.
20-5-92250.000115²²²200.000116²ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΣ Δ. ΚΩΝ. ²250.000117²²²200.000118²ΤΑΣΙΝΟΠΟΥΛΟΣ Γ. ΔΗΜ. 10-5-92230.000119²²²220.000120²ΤΣΑΤΣΑΡΑΠΟΣ ΙΩΑΝ.
²200.000121²²²250.000122²ΤΖΑΦΕΡΟΣ Β. ΧΡ.
²200.000123²²²200.000124²ΤΣΑΜΑΛΑΚΟΣ Π. ΑΝΤΩΝ.
20-5-92220.000125²²²220.000126²ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜ.
²250.000127²²²200.000128²ΤΖΑΝΗΣ Γ. ΚΩΝ.
²200.000129²²²200.000130²ΤΖΑΝΙΔΗΣ Δ. ΒΑΣ.
²250.000131²²²200.000132²ΦΡΑΓΚΟΣ Δ. ΝΙΚΗΤΑΣ10-5-92230.000133²²²230.000134²ΧΑΤΖΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ20-5-92220.000135²²²220.000136²ΧΑΤΖΗΣ Δ. ΑΝΤΩΝ.
10-6-92240.000137²²²240.000138²ΧΑΛΚΙΑΣ Δ. ΧΑΡΗΣ²230.000139²²²230.000140²ΚΥΡΟΔΗΜΟΣ Σ. ΔΗΜ.
20-6-92230.000141²²²230.000142²ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΗΣ Ι. ΙΩΑΝ.
²230.000143²²²230.000144²ΚΑΛΔΑΝΗΣ Χ. ΕΥΑΓ.
²240.000145²²²240.000146²ΜΠΑΞΕΒΑΝΟΓΛΟΥ ΔΗΜ.
10-6-92220.000ΣΕ ΜΕΤΑΦ38.500.000ΑΠΟ ΜΕΤΑ38.500.000147ΠΡΑΞΙΣ ΑΕΚΑΛΑΦΑΤΗΣ Ι. ΧΡ.
10-6-92240.000148²²²240.000149²ΚΡΑΝΝΙΑΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦ.
²220.000150²²²220.000151²ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ Κ. ΒΑΣ.
30-5-92210.000152²²²210.000153²ΚΟΥΤΡΟΥΜΠΗΣ Ι. ΕΥΘ.
20-5-92230.000154²²²230.000155²ΚΑΡΡΑΣ Ι. ΕΥΘ.
20-4-92260.000156²²²200.000157²ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ ΚΩΝ.
²260.000158²²²200.000159²ΛΟΥΪΖΟΣ ΚΩΝ.
20-5-92210.000160²²²210.000161²ΠΑΤΡΙΚΙΟΣ Ε. ΙΑΚ.
30-4-92250.000162²²²200.000163²ΠΕΤΡΟΥΛΑΣ Δ. ΘΕΜΗΣ20-5-92210.000164²²²210.000165²ΠΕΤΡΙΤΣΗΣ Κ. ΑΘΑΝ.
²220.000166²²²220.000167²ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ Ε. ΜΙΧ.
20-6-92240.000168²²²240.000169²ΠΑΝΤΕΛΑΚΟΣ Ι. ΔΗΜ.
²230.000170²²²230.000171²ΠΕΤΡΑΚΗΣ ΠΕΤΡΟΣ30-5-92230.000172²²²230.000173²ΠΟΡΤΟΥΛΗΣ ΠΑΝΤΕΛΗΣ20-5-92200.000174²²²200.000175²ΣΑΛΑΜΠΑΣ Σ. ΚΩΝ.
10-5-92200.000176²²²250.000177²ΚΑΡΑΔΗΜΑΣ ΠΕΤΡΟΣ20-6-92220.000178²²²220.000179²ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΗΣ ΕΥΘ.
30-5-92230.000180²²²230.000181²ΚΑΡΔΑΡΗΣ ΑΘΑΝ.
20-5-92220.000182²²²220.000183²ΠΟΛΥΧΡΟΝΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ10-4-92400.000ΣΕ ΜΕΤΑ46.940.000ΑΠΟ ΜΕΤΑ46.640.000184ΠΡΑΞΙΣ ΑΕΚΑΡΑΜΠΟΥΡΝΙΩΤΗΣ ΑΠ.
30-4-92200.000185²²²260.000186²ΒΟΥΡΛΑΚΗΣ ΔΙΟΝ.
30-6-92240.000187²²²240.000188²ΔΕΣΠΟΤΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝΤ.
10-5-92260.000189²²²200.000190²ΔΡΙΜΑΛΑΚΟΣ ΑΝΔΡ.
30-4-92260.000191²²²200.000192²ΔΡΑΚΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ30-5-92200.000193²²²200.000194²ΚΑΡΑΚΩΝΣΤΑΝΤΗΣ ΔΗΜ. 10-4-92250.000195²²²200.000196²ΜΑΘΙΟΠΟΥΛΟΣ ΠΕΤΡΟΣ20-4-92400.000197²ΔΙΒΑΡΑΚΟΣ ΣΠΥΡΟΣ5-4-92400.000198²ΙΩΑΝΝΟΥ ΦΙΛ.
20-4-92400.000199²ΦΙΛΛΙΠΑΚΟΣ ΠΑΝΤ.
20-4-92400.000200²ΠΑΠΑΖΗΣΗΣ ΣΩΚΡ.
15-4-92400.000201²ΓΙΑΝΝΑΡΑΚΟΣ ΔΗΜ.
5-4-92400.000202²ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ ΑΝΤ.
15-4-92400.000203²ΣΟΛΟΜΩΝΤΑΣ ΧΡ.
10-4-92400.000204²ΜΕΝΕΛΙΔΗΣ ΒΛΑΣΗΣ15-4-92400.000205²ΛΥΚΟΥΡΗΣ ΠΕΤΡΟΣ20-4-92400.000206²ΝΤΑΜΑΔΑΚΗΣ ΧΡ.
20-4-92400.000207²ΓΚΛΕΖΑΚΟΣ ΧΡ.
²400.000208²ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚ.
²400.000209²ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ ΕΜΜ.
15-4-92400.000210²ΚΑΡΔΑΡΑΣ ΓΕΩΡ.
20-5-92230.000211²²²230.000212²ΕΥΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ ΠΑΝ.
²260.000213²²²200.000214²ΧΑΡΧΑΝΤΗΣ ΜΑΡΚΟΣ²200.000215²²²260.000216²ΚΑΛΑΜΠΟΘΑΚΗΣ ΒΑΣ.
10-6-92230.000217²²²230.000218²ΚΑΡΑΒΑΓΓΕΛΗΣ ΚΩΝ.
²220.000219²²²220.000220²ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜ.
15-4-92400.000ΣΕ ΜΕΤΑ57.930.000ΑΠΟ ΜΕΤΑ57.930.000221ΠΡΑΞΙΣ ΑΕΠΕΡΔΙΚΟΥΡΗΣ ΑΝΤ.
20-6-92230.000222²²²230.000223²ΚΑΤΣΙΝΟΣ ΚΩΝ.
30-6-92230.000224²²²230.000225²ΤΑΣΙΟΠΟΥΛΟΣ ΠΕΡΙΚ.
²230.000226²²²200.000227²ΣΑΧΤΟΥΡΗΣ ΠΑΝ.
30-5-92220.000228²²²220.000229²ΜΠΛΟΥΝΑΚΟΣ ΧΑΡ.
²200.000230²²²200.000231²ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ ΧΡ.
²210.000232²²²210.000233²ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ ΓΕΩΡ. ²200.000234²²²200.000235²ΡΟΥΒΑΚΟΣ ΠΕΤΡΟΣ²210.000236²²²210.000237²ΚΕΦΑΛΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΕΦ.
10-6-92220.000238²²²220.000239²ΤΣΑΚΑΛΟΣ ΔΙΟΝ.
²230.000240²²²230.000241²ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ ΑΠΟΣ.
30-5-92200.000242²²²200.000243²ΠΑΠΑΧΑΡΙΣΗΣ ΙΩΑΝ.
10-6-92220.000244²²²220.000245²ΠΕΤΡΟΥΛΑΣ ΑΘΑΝ.
²230.000246²²²230.000247²ΣΑΝΑΝΤΑΝΗΣ ΣΤΕΡ.
20-6-92220.000248²²²220.000249²ΧΑΤΖΟΠΟΥΛΟΣ ΕΥΘ.
²200.000250²²²200.000251²ΠΕΠΠΑΣ ΠΑΥΛΟΣ 30-5-92200.000252²²²200.000253²ΠΕΠΟΝΗΣ ΣΩΤ.
²200.000254²²²200.000255²ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ ΑΛΕΞ.
²210.000256²²²210.000257²ΒΑΛΑΒΑΝΗΣ ΛΕΩΝ.
10-4-92400.000ΣΕ ΜΕΤΑΦ66.020.000ΑΠΟ ΜΕΤΑ66.020.000258ΠΡΑΞΙΣ ΑΕΧΑΤΖΗΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦ.
10-5-92200.000259²²²260.000260²ΠΕΤΡΟΥΛΑΣ ΣΤΕΦ.
²200.000261²²²260.000262²ΚΑΡΡΑΣ ΓΕΩΡ.
²260.000263²²²260.000264²²²200.000265²ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΝ.
²200.000266²²²260.000267²ΠΑΠΠΑΣ ΤΡΙΑΝΤ.
15-4-92400.000268²ΔΑΡΖΕΝΤΑΣ ΛΕΩΝ.
5-4-92400.000269²ΧΑΣΙΩΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΣ10-4-92400.000270²ΠΕΠΟΝΗΣ ΠΑΝ.
30-5-92220.000271²²²220.000272²ΚΑΛΙΑΚΟΣ ΚΩΝ.
²240.000273²²²240.000274²ΤΣΑΓΔΗΣ ΑΘΑΝ.
20-5-92200.000275²²²260.000276²ΧΑΤΖΗΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΑΠΟΣ.
10-5-92200.000277²²²260.000278²ΜΑΓΚΛΑΡΑΣ ΧΡ.
10-4-92400.000279²ΒΑΓΙΑΝΑΤΟΣ ΓΕΩΡ.
²400.000280²ΜΩΡΑΪΤΗΣ ΔΗΜ.
15-4-92400.000281²ΣΩΤΗΡΙΟΥ ΕΥΣΤΡ.
²400.000282²ΚΑΛΟΓΥΡΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜ.
20-4-92400.000283²ΠΕΠΟΝΗΣ ΑΡΗΣ15-4-92400.000284²ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ ΔΗΜ.
20-4-92400.000285²ΜΑΘΙΟΥΔΑΚΗΣ ΚΟΣΜ.
15-4-92400.000286²ΜΠΙΚΟΣ ΜΗΝΑΣ²400.000287²ΔΟΓΑΝΗΣ ΑΛΕΞ.
5-4-92400.000288²ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ ΣΑΒΒΑΣ²400.000289²ΚΟΛΟΒΟΣ ΓΕΩΡ.
²400.000290²ΔΡΑΜΑΛΗΣ ΒΑΣ.
10-4-92400.000291²ΒΡΑΧΙΩΤΗΣ ΣΤΑΥΡ.
²400.000292²ΚΕΡΑΜΜΥΔΑΣ ΙΩΑΝ.
5-4-92400.000293²ΠΑΝΟΥΣΗΣ ΘΕΟΔ.
15-4-92400.000294²ΤΡΙΚΟΥΠΗΣ ΘΕΟΔ.
²400.000ΣΕ ΜΕΤΑΦ77.960.000ΑΠΟ ΜΕΤΑ77.960.000295ΠΡΑΞΙΣ ΑΕΠΕΠΟΝΙΔΗΣ ΠΕΡ.
15-4-92400.000296²ΠΑΠΑΚΩΣΤΑΣ ΚΩΝ.
²400.000297²ΛΟΡΕΤΖΑΚΗΣ ΑΝΤ.
20-4-92400.000298²ΤΣΙΩΡΗΣ ΑΡΓ.
5-4-92400.000299²ΚΡΕΜΑΣΤΟΣ ΤΡΙΑΝΤ.
²400.000300²ΕΥΑΓΓΕΛΙΔΗΣ ΓΕΩΡ.
²400.000301²ΜΙΧΟΠΟΥΛΟΣ ΜΙΧ.
10-4-92400.000302²ΔΑΜΙΑΝΟΣ ΦΩΤΗΣ²400.000303²ΤΕΡΕΖΟΠΟΥΛΟΣ ΣΠ.
²400.000304²ΓΟΥΝΑΡΗΣ ΤΡΥΦ.
²400.000305²ΜΑΛΑΚΟΣ ΜΙΛΤ.
15-4-92400.000306²ΜΕΛΕΜΕΝΗΣ ΒΑΣ.
²400.000307²ΣΑΚΕΛΛΑΡΗΣ ΒΑΣ.
²400.000308²ΚΑΤΣΟΥΡΙΔΗΣ ΠΕΡ.
5-4-92400.000309²ΚΟΤΡΩΝΗΣ ΠΑΝ.
²400.000310²ΒΑΛΣΑΜΙΔΑΚΗΣ ΠΑΝ.
²400.000311²ΠΟΛΥΒΟΣ ΑΘΑΝ.
10-4-92400.000312²ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ ΠΟΛΥΖΟΣ²400.000313²ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΣΑΒΒΑΣ5-4-92400.000314²ΖΑΓΟΠΟΥΛΟΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦ.
10-4-92400.000315²ΚΟΡΝΙΔΑΚΗΣ ΔΗΜ.
5-4-92400.000316B3.
ΚΟΥΡΕΝΤΑΣ Κ. ΛΕΩΝ5-3-92260.000317²²²260.000318²ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΑΘ.
20-2-92260.000319²²²260.000320²ΚΑΛΤΣΑΣ Χ. ΧΑΡ.
15-2-92260.000321²²²260.000322²ΖΑΧΑΡΑΚΗΣ Δ. ΔΗΜ.
25-2-92260.000323²²²260.000324²ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ Γ. ΒΑΣ.
28-2-92260.000325²²²260.000326..... ΟΕΓΟΥΡΝΟΠΟΥΛΟΣ Β. ΚΩΝ.
20-2-92260.000327²²25-2-92260.000328²²30-2-92260.000329²²30-2-92260.000330²B215-2-92260.000331²²²260.000ΣΕ ΜΕΤΑΦ90.520.000ΑΠΟ ΜΕΤΑ90.520.000332...... ΟΕ B220-2-92260.000333²ΠΑΝΑΓΗΣ ΕΛ. ΚΩΝ.
25-2-92260.000334ΚΟΛΩΝΑΤΟΣ Γ. ΒΑΣ.
ΑΕΡΑΚΗΣ Π. ΓΕΩΡ.
10-3-92260.000335²ΣΤΕΡΓΙΟΥΛΗΣ Γ. ΑΜΥΡΑΣ20-3-92260.000336²²²260.000337²ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ Ζ. ΑΜΥΡΟΥΛΗΣ15-3-92260.000338²²²260.000339²Χ²ΚΥΡΙΑΚΟΣ Β. ΕΛΕΥΘ.
10-3-92260.000340²ΞΥΦΑΡΑΚΟΣ Π. ΚΩΝ.
5-3-92260.000341²²²260.000ΣΥΝΟΛΟ93.120.000 Με τις πράξεις αυτές της πλαστογραφίας που τέλεσε ο άγνωστος δράστης σκόπευε να προσπορίσει στον κατηγορούμενο Χ1 και στην εταιρεία με την επωνυμία "Χαλαζιακή Άμμος ΑΕ" συνολικά περιουσιακό όφελος που υπερβαίνει το ποσό των 25.000.000 δρχ. και ανέρχεται στο ποσό των 153.700.000 δρχ., βλάπτοντας την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος με συνολική ζημία που υπερβαίνει το ποσό των 25.000.000 δρχ. και ανέρχεται στο ποσό των 153.700.000 δρχ., ο δε κατηγορούμενος (Χ1) με τις πράξεις του της ηθικής αυτουργίας στις παραπάνω πλαστογραφίες σκόπευε να προσπορίσει στον εαυτό του και στην εταιρεία με την επωνυμία "Χαλαζιακή Άμμος ΑΕ" συνολικό περιουσιακό όφελος, που υπερβαίνει το ποσό των 25.000.000 δρχ. και ανέρχεται στο πιο πάνω ποσό των 153.700.000 δρχ., βλάπτοντας την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος με συνολική ζημία που υπερβαίνει το ποσό των 25.000.000 δρχ. και ανέρχεται στο ποσό των 153.700.000 δρχ. Τις πλαστές συναλλαγματικές στη συνέχεια έκανε χρήση αυτός (κατηγορούμενος) εκχωρώντας αυτές λόγω ενεχύρου ο ίδιος ή μέσω του Γ1 στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος. Στρέφονται δε οι πράξεις του αγνώστου δράστη και του κατηγορουμένου κατά Τράπεζας και δη της ΕΤΕ, που εδρεύει στην ημεδαπή, η δε ζημία που προξενήθηκε και το αντίστοιχο, όφελος που πέτυχαν ή τουλάχιστον επεδίωξαν., υπερβαίνει το ποσό των 50.000.000 δρχ. και ανέρχεται στο ποσό των 153.700.000 δρχ. Β) Κατά τους παρακάτω τόπους και χρόνους με περισσότερες πράξεις που συνιστούν εξακολούθηση του ιδίου εγκλήματος, με σκοπό να αποκομίσει ο ίδιος παράνομο περιουσιακό όφελος έβλαψε ξένη περιουσία, πείθοντας κάποιον σε πράξη με την εν γνώσει παράσταση ψευδών γεγονότων σαν αληθινών, από την οποία η ζημία που προξενήθηκε είναι ιδιαίτερα μεγάλη, τέτοιες πράξεις δε απάτης διαπράττει κατ' επάγγελμα και κατά συνήθεια. Ειδικότερα: 1)Στον Πειραιά στις 18-9-91, 2-10-91, 25-11-91, 20-12-91. 30-12-91 και 28-1-92 με σκοπό να αποκομίσει ο ίδιος παράνομο περιουσιακό όφελος έβλαψε ξένη περιουσία, πείθοντας κάποιον σε πράξη με την εν γνώσει παράσταση ψευδών γεγονότων σαν αληθινών, από την οποία η ζημία που προξενήθηκε είναι ιδιαίτερα μεγάλη και το συνολικό όφελος και η συνολική ζημία υπερβαίνουν το ποσό των 50.000.000 δρχ. Οι πράξεις του στρέφονται κατά της Τράπεζας (ΕΤΕ), που εδρεύει στην ημεδαπή, η δε ζημία που προξενήθηκε και το αντίστοιχο όφελος που πέτυχαν ή τουλάχιστον επεδίωξαν υπερβαίνει το ποσό των 50.000.000 δρχ. και ανέρχεται στο ποσό των 153.700.000 δρχ. Συγκεκριμένα κατά τον παραπάνω τόπο και χρόνους έπεισε τους υπευθύνους υπάλληλους Της ΕΤΕ (Υποκατάστημα Δ3) να χορηγήσουν στην εταιρεία "Χαλαζιακή Άμμος ΑΕ" και στην πραγματικότητα στον ίδιο, δάνειο ύψους 153.700.000 δρχ. με βάση τις αριθμ. ...., ..., .... συμβάσεις πιστώσεως ανοικτού-αλληλόχρεου λογαριασμού και τις .... και .... αυξητικές συμβάσεις, που είχαν υπογραφεί μεταξύ της ΕΤΕ και του τότε' διευθύνοντος συμβούλου της εταιρείας με την επωνυμία "Χαλαζιακή Άμμος ΑΕ" Γ2, και παρέστησε εν γνώσει του ψευδώς στις 18-9-91, 2-10-91, 25-11-91, 20-12-91, 30-12-91 και 28-1-92, με περισσότερες πράξεις του, που συνιστούν εξακολούθηση του ίδιου εγκλήματος, στους υπευθύνους του υποκαταστήματος της ΕΤΕ Δ3, Δ1, Διευθυντή και Δ2, εντεταλμένο του καταστήματος, ότι οι εκχωρούμενες από αυτόν στην Τράπεζα (ΕΤΕ) υπό στοιχ. Α' πλαστές συναλλαγματικές, εκτός από 58 εκδόσεως της εταιρείας "ΠΡΑΞΙΣ Ε" που εκχωρήθηκαν από τον ίδιο (κατηγορούμενο) προς εξασφάλιση· του δανείου που θα εχορηγείτο στην εταιρεία με την επωνυμία "ΧΑΛΑΖΙΑΚΗ ΑΜΜΟΣ ΑΕ" ήταν. έγκυρες συναλλαγματικές, με φερέγγυους αποδέκτας, και ότι η εταιρεία "Χαλαζιακή Άμμος ΑΕ" ήταν νόμιμη κομίστρια αυτών. Με τις ψευδείς αυτές παραστάσεις έπεισε τους παραπάνω υπευθύνους του υποκαταστήματος της ΕΤΕ Δ3, ότι οι συναλλαγματικές που εκχωρούσε στην ΕΤΕ για την εξασφάλιση του δανείου, που θα χορηγούσαν στην εταιρεία "Χαλαζιακή Άμμος ΑΕ", ήταν έγκυρες και συνήψαν μαζί του τις από 18-9-91, 2-10-91, 25-11-91, 20-12-91, 30-12-91, 28-1-92, οκτώ, συνολικά, συμβάσεις ενεχυριάσεως των παραπάνω πλαστών συναλλαγματικών και επέτρεψαν την εκταμίευση τμηματικά του δανείου, συνολικού ύψους 153.700.000 δρχ., ποσό με το οποίο ζημιώθηκε η χορηγήσασα το δάνειο ΕΤΕ, που είναι ιδιαίτερα μεγάλο με αντίστοιχο παράνομο περιουσιακό όφελος της εταιρείας με την επωνυμία "Χαλαζιακή Άμμος ΑΕ".
2)Στον Πειραιά, στις 24-10-90, 9-5-91, 9-8-91, 25-11-91, και 19-2-92, προκειμένου να αποκομίσει ο ίδιος παράνομο περιουσιακό όφελος έβλαψε ξένη περιουσία, πείθοντας κάποιον σε πράξη με την εν γνώσει παράσταση ψευδών γεγονότων σαν αληθινών, από την οποία, η ζημία που προξενήθηκε είναι ιδιαίτερα μεγάλη, τέτοιες πράξεις δε απάτης διαπράττει κατ.' επάγγελμα και κατά συνήθεια και το συνολικό όφελος και η συνολική ζημία υπερβαίνουν το ποσό των .5.000.000 δρχ, στρέφονται δε κατάΤράπεζας (ΕΤΕ) που εδρεύει στην ημεδαπή, η δε ζημία που προξενήθηκε και το αντίστοιχο όφελος που πέτυχε ή τουλάχιστον επεδίωξε υπερβαίνει το ποσό των 50.000.000 δρχ. και ανέρχεται στο ποσό των 153.700.000 δρχ. Συγκεκριμένα στις 24-10-90, 9-5-1991 και 9-8-91 εμφανίσθηκε στον υπεύθυνο του Υποκαταστήματος της ΕΤΕ Δ3, Δ1, Διευθυντή αυτού, ως δήθεν πληρεξούσιος του διευθύνοντος συμβούλου της εταιρείας με την επωνυμία "Χαλαζιακή Άμμος ΑΕ", Γ2, με πρακτικό, στο οποίο είχε πλαστογραφηθεί η υπογραφή του Γ2, και παρέστησε εν γνώσει του ψευδώς σ' αυτόν ότι η εταιρεία με την επωνυμία "Χαλαζιακή Άμμος ΑΕ" ήταν φερέγγυα, είχε ευρύ κύκλο εργασιών, μεγάλη οικονομική ευχέρεια και πιστοληπτική δυνατότητα και ότι ήταν νόμιμη κομίστρια εγκύρων συναλλαγματικών, πεισθείς δε στις ψευδείς αυτές παραστάσεις του ο παραπάνω Διευθυντής του Υποκαταστήματος της ΕΤΕ δέχθηκε να δανειοδοτήσει την εταιρεία με την επωνυμία "Χαλαζιακή Άμμος ΑΕ" και συνήψε αυτός, καθώς και οι άλλοι αρμόδιοι του καταστήματος αυτού της ΕΤΕ, με τον διευθύνοντα σύμβουλο της εταιρείας "Χαλαζιακή Άμμος ΑΕ" Γ2 τις υπ' αριθμ. ...., ..... και .... συμβάσεις πιστώσεως δι' ανοικτού-αλληλόχρεου λογαριασμού, καθώς και τις υπ' αριθμ. ... και ..... αυξητικές συμβάσεις, με βάση. τις οποίες η ΕΤΕ παρέσχε πίστωση ανοικτού-αλληλόχρεου λογαριασμού στην εταιρεία "Χαλαζιακή Άμμος ΑΕ" μέχρι του συνολικού ποσού των 153.700.000 δρχ., στη συνέχεια δε στις 25-11-91 και 19-2-1992, προκειμένου να πείσει τους υπευθύνους υπαλλήλους του Υποκαταστήματος · της ΕΤΕ Δ3 να χορηγήσουν στην εταιρεία "Χαλαζιακή Άμμος ΑΕ" και στην πραγματικότητα στον ίδιο το δάνειο, ύψους 153·700.000 δρχ. με βάση. τις ανωτέρω συμβάσεις ανοικτού αλληλόχρεου λογαριασμού και τις αυξητικές συμβάσεις, παρέστησε εν γνώσει του ψευδώς σ' αυτούς (υπαλλήλους) συνολικά ότι οι εκχωρούμενες από αυτόν στην Τράπεζα (ΕΤΕ) 58 συνολικά πλαστές συναλλαγματικές, εκδόσεως της εταιρείας με την επωνυμία "ΠΡΑΞΙΣ ΑΕ", λήξεως σε, διάφορες ημερομηνίες. του χρονικού διαστήματος από 15-2-92 έως 30-6-92, αποδοχής ανύπαρκτων προσώπων, που αναφέρθηκαν στο στοιχ. Α', προς εξασφάλιση του δανείου που θα εχορηγείτο στην εταιρεία με την επωνυμία "Χαλαζιακή Άμμος ΑΕ", ήταν έγκυρες συναλλαγματικές, με φερέγγυους αποδέκτας και ότι η εταιρεία "Χαλαζιακή Άμμος ΑΕ" ήταν νόμιμη κομίστρια αυτών. Με τις ψευδείς αυτές παραστάσεις του έπεισε τους παραπάνω υπευθύνους του υποκαταστήματος της ΕΤΕ Δ3 ότι οι συναλλαγματικές που εκχωρούσε στην ΕΤΕ· για την εξασφάλιση, του δανείου, που θα χορηγούσαν στην εταιρεία "Χαλαζιακή Άμμος ΑΕ", ήταν έγκυρες και συνήψαν μαζί του τις από 25-11-91, δύο, και 19-2-92, μία, συμβάσεις ενεχυριάσεως των παραπάνω συναλλαγματικών και επέτρεψαν την εκταμίευση τμηματικά του δανείου, συνολικού ύψους 153.700.000 δρχ., ποσό με το οποίο ζημιώθηκε η χορηγήσασα το δάνειο ΕΤΕ, που είναι ιδιαίτερα μεγάλο με αντίστοιχο παράνομο περιουσιακό όφελος της εταιρείας "Χαλαζιακή Άμμος ΑΕ" και δικό του. Διέπραξε δε την πράξη της άπατης κατ' επάγγελμα, καθόσον από την επανειλημμένη τέλεση της πράξης και από την υποδομή που είχε διαμορφώσει με πρόθεση επανειλημμένης τέλεσης της πράξης προκύπτει σκοπός του για πορισμό εισοδήματος, και κατά συνήθεια, καθόσον από την επανειλημμένη τέλεση της πράξης προκύπτει σταθερή ροπή του προς τη διάπραξη του συγκεκριμένου εγκλήματος ως στοιχείο της προσωπικότητάς του και το συνολικό όφελος και η συνολική ζημία υπερβαίνουν το ποσό των 5.000.000 δρχ. και ανέρχονται στο ποσό των 153.700.000 δρχ., στρέφονται δε οι πράξεις του αυτές κατά Τράπεζας και δη της ΕΤΕ, που εδρεύει στην ημεδαπή, η δε ζημία που προξενήθηκε και το αντίστοιχο όφελος που πέτυχε ή τουλάχιστον επεδίωξε υπερβαίνει το ποσό των 50.000.000 δρχ. και ανέρχεται στο ποσό των 153.700.000 δρχ.". Με βάση τις παραπάνω παραδοχές το Δικαστήριο της ουσίας διέλαβε στην προσβαλλόμενη απόφαση του την απαιτούμενη από τις αναφερόμενες διατάξεις του Συντάγματος και του ΚΠοινΔ ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, αφού εκθέτει σ' αυτή με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά τα πραγματικά περιστατικά, τα οποία αποδείχθηκαν από την ακροαματική διαδικασία και συγκροτούν την αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση των άνω εγκλημάτων ήτοι α)της κατ' εξακολούθηση ηθικής αυτουργίας σε κακουργηματική πλαστογραφία με χρήση κατ' εξακολούθηση, με τη συνδρομή της επιβαρυντικής περίστασης του άρθρου 1 παρ. 1 του ν. 1608/1950 και β)της κατ' εξακολούθηση κακουργηματικής απάτης, με τη συνδρομή της επιβαρυντικής περίστασης του άρθρου 1 παρ. 1 του ν. 1608/1950, που τελέσθηκαν από τον αναιρεσείοντα εις βάρος της "Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος" για τα οποία αυτός καταδικάσθηκε, τις αποδείξεις από τις οποίες συνήγαγε τα περιστατικά αυτά και τους συλλογισμούς, με βάση τους οποίους έκανε την υπαγωγή τους στις ουσιαστικές ποινικές διατάξεις των άρθρων 13 εδ, γ' στ', 26 παρ. 1α', 27, 46 παρ. 1 εδ. α' 98 παρ. 1, 263 Α, 216 παρ. 1 και 3, 386 παρ. 1 και 3 του ΠΚ, 1 παρ. 1 εδ. α' του ν. 1608/1950, όπως ισχύει και 16 παρ. 2 του ΝΔ 2576/1953, τις οποίες ορθά ερμήνευσε και εφάρμοσε, χωρίς να τις παραβιάσει ούτε ευθέως, ούτε εκ πλαγίου, και χωρίς να στερήσει έτσι την απόφαση από νόμιμη βάση. Ειδικότερα, αναφέρονται στην αιτιολογία της αποφάσεως τα αποδεικτικά μέσα κατά το είδος τους (μάρτυρες, έγγραφα και απολογία του κατηγορουμένου), από τα οποία το Δικαστήριο συνήγαγε τα περιστατικά που εκτέθηκαν και οδηγήθηκε στην καταδικαστική του κρίση, ενώ δεν υπήρχε, κατά νόμο, ανάγκη να τα παραθέσει αναλυτικά και να εκθέσει τι προκύπτει χωριστά από το καθένα απ' αυτά. Περαιτέρω, εκτίθεται στην προσβαλλόμενη απόφαση, όπως σαφώς προκύπτει από το συνδυασμό του σκεπτικού και του διατακτικού της, ότι ο αναιρεσείων κατηγορούμενος εμφανίσθηκε στις 24-10-1990, 9-5-1991 και 9-8-1991 στον υπεύθυνο (Διευθυντή) του υποκαταστήματος Δ3 της "Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος" (ΕΤΕ) ως δήθεν πληρεξούσιος του διευθύνοντος συμβούλου της εταιρίας "Χαλαζιακή Άμμος Α.Ε", Γ2, με πρακτικό, στο οποίο είχε πλαστογραφηθεί η υπογραφή του τελευταίου, και παρέστησε εν γνώσει του ψευδώς σ' αυτόν ότι ηξ εν λόγω εταιρία ήταν φερέγγυα, είχε ευρύ κύκλο εργασιών, μεγάλη οικονομική ευχέρεια και πιστοληπτική δυνατότητα και ότι ήταν νόμιμη κομίστρια εγκύρων συναλλαγματικών, πεισθείς δε ο άνω Διευθυντής του υποκαταστήματος της ΕΤΕ στις ψευδείς αυτές παραστάσεις του δέχθηκε να δανειοδοτήσει την άνω Α.Ε και συνήψε αυτός, καθώς και οι άλλοι αρμόδιοι υπάλληλοι του υποκαταστήματος της ΕΤΕ, με το διευθύνοντα σύμβουλο της τελευταίας τις αναφερόμενες συμβάσεις πιστώσεως δ' ανοικτού αλληλόχρεου λογαριασμού, με βάση τις οποίες η ΕΤΕ παρέσχε πίστωση ανοικτού-αλληλόχρεου λογαριασμού στην εταιρία "Χαλαζιακή Άμμος Α.Ε" μέχρι του συνολικού ποσού των δρχ. 153.700.000. Ότι ο κατηγορούμενος στη συνέχεια, και δη κατά το χρονικό διάστημα από 18-9-1991 έως και 19-2-1992, με πειθώ και φορτικότητα, προτροπές και παραινέσεις, έπεισε άγνωστο δράστη να καταρτίσει κατά το διάστημα αυτό τις αναφερόμενες πλαστές συναλλαγματικές, σκοπεύοντας ο τελευταίος (φυσικός αυτουργός με τις πράξεις αυτές της πλαστογραφίας να προσπορίσει στον κατηγορούμενο και στην εταιρία "Χαλαζιακή Άμμος Α.Ε" συνολικό περιουσιακό όφελος που ανέρχεται στο ποσό των 153.700.000 δρχ., βλάπτοντας την "Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος" με συνολική ζημία που ανέρχεται στο ποσό αυτό, ο δε κατηγορούμενος με τις εν λόγω πράξεις του της ηθικής αυτουργίας στις παραπάνω πλαστογραφίες σκόπευε να προσπορίσει στον εαυτό του και στην ειρημένη Α.Ε το πιο πάνω συνολικό περιουσιακό όφελος, βλάπτοντας την ΕΤΕ με αντίστοιχη συνολική ζημία. Και ότι μετά ταύτα κατά τους αναφερόμενους χρόνους ο αναιρεσείων κατηγορούμενος παρέστησε εν γνώσει του ψευδώς στους υπευθύνους του άνω υποκαταστήματος της ΕΤΕ ότι οι εκχωρούμενες απ' αυτόν, λόγω ενεχύρου, στην τελευταία πιο πάνω πλαστές συναλλαγματικές, προς εξασφάλιση του δανείου, ύψους 153.700.000 δρχ., που θα χορηγείτο στην εταιρία "ΧΑΛΑΖΙΑΚΗ ΑΜΜΟΣ Α.Ε." με βάση τις ανωτέρω συμβάσεις πιστώσεως ανοικτού-αλληλόχρεου λογαριασμού, που ήδη είχαν υπογραφεί μεταξύ της ΕΤΕ και του τότε διευθύνοντος συμβούλου της εν λόγω Α.Ε Γ2, ήταν έγκυρες (συναλλαγματικές) με φερέγγυους αποδέκτες και ότι η άνω Α.Ε ήταν νόμιμη κομίστρια αυτών, έτσι δε με τις ψευδείς αυτές παραστάσεις έπεισε αυτός τους υπευθύνους του άνω υποκαταστήματος ότι οι εν λόγω συναλλαγματικές ήταν έγκυρες και συνήψαν μαζί του τις αναφερόμενες συμβάσεις ενεχυράσεως των πλαστών αυτών συναλλαγματικών και επέτρεψαν την εκταμίευση τμηματικά του δανείου, συνολικού ύψους 153.700.000 δρχ., ποσό με το οποίο ζημιώθηκε η "Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος", που είναι ιδιαίτερα μεγάλο, με αντίστοιχο παράνομο περιουσιακό όφελος της ειρημένης Α.Ε και του κατηγορουμένου. Περαιτέρω, η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση δέχθηκε αιτιολογημένα ότι το συνολικό όφελος ή η συνολική ζημία κρίνεται από το σύνολο των μερικοτέρων πράξεων που απαρτίζουν τα ανωτέρω εγκλήματα, κατ' εφαρμογή της διατάξεως του άρθρου 16 παρ. 2 του ν.δ 2576/1953, που, σύμφωνα με όσα προαναφέρθηκαν στη νομική σκέψη, ως ειδική διάταξη ειδικού νομοθετήματος, διότι αφορά μόνο στα περιοριστικώς προβλεπόμενη και τιμωρούμενα και από τις σ' αυτό προϋποθέσεις εγκλήματα του άρθρου 1 παρ. 1 του, όπως ισχύει, ν. 1608/1950, κατισχύει της γενικής διατάξεως του άρθρου 98 παρ. 2 Π.Κ. Προς τούτοις, ως προς τη συνδρομή στο πρόσωπο του αναιρεσείοντος κατηγορουμένου της επιβαρυντικής περιστάσεως της κατ' επάγγελμα και κατά συνήθεια τελέσεως της άνω πράξεως της απάτης, το Πενταμελές Εφετείο με πλήρη αιτιολογία στήριξε την κρίση του τόσο στην επανειλημμένη τέλεση της παραπάνω πράξεως, η οποία συντρέχει και επί διαπράξεως του εγκλήματος κατ' εξακολούθηση, όσο και στην ειρημένη υποδομή που είχε διαμορφώσει αυτός με πρόθεση επανειλημμένης τελέσεως της πράξεως αυτής, από τις οποίες προκύπτει ο σκοπός του για πορισμό εισοδήματος και σταθερή ροπή του για τη διάπραξη του συγκεκριμένου εγκλήματος ως στοιχείο της προσωπικότητάς του. Τέλος, με την, κατά τα προεκτεθέντα, επιβαλλόμενη ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία το πιο πάνω Δικαστήριο απέρριψε τον ισχυρισμό του αναιρεσείοντος κατηγορουμένου για την αναγνώριση της υπάρξεως στο πρόσωπό του της από το άρθρο 84 παρ. 2 εδ. β' ΠΚ προβλεπόμενης ελαφρυντικής περιστάσεως, καθόσον αναφέρει ότι δεν αποδείχθηκαν τα επικαλούμενα απ' αυτόν πραγματικά περιστατικά που θεμελιώνουν το πιο πάνω ελαφρυντικό, ότι, δηλαδή, στις άνω πράξεις του ωθήθηκε από όχι ταπεινά αίτια. Με βάση τις σκέψεις που προηγήθηκαν οι από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ' και Ε' Κ.Ποιν.Δ σχετικοί λόγοι αναιρέσεως της κρινόμενης αιτήσεως και του δικογράφου των προσθέτων λόγων, με τους οποίους αποδίδονται στην προσβαλλόμενη απόφαση οι πλημμέλειες α)της ελλείψεως ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας σε σχέση τόσο με την κατηγορία, όσο και με τον άνω αυτοτελή ισχυρισμό του αναιρεσείοντος, και β)της εσφαλμένης ερμηνείας και εφαρμογής ουσιαστικής ποινικής διατάξεως και της ελλείψεως νόμιμης βάσεως, πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμοι. Κατά τα λοιπά δε με τους πιο πάνω λόγους αναιρέσεως πλήττεται απαραδέκτως η ανωτέρω απόφαση για εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων και των πραγματικών περιστατικών. Κατ' ακολουθίαν των ανωτέρω, και αφού δεν υπάρχει άλλος παραδεκτός λόγος αναιρέσεως για έρευνα, πρέπει, η κρινόμενη αίτηση, όπως αυτή διαμορφώθηκε με τους από 31-1-2007 πρόσθετους λόγους αναιρέσεως, να απορριφθεί στο σύνολό της και να καταδικασθεί ο αναιρεσείων στα δικαστικά έξοδα (άρθρο 583 πάρ. 1 Κ.Ποιν.Δ), καθώς και στη δικαστική δαπάνη της παραστάσης πολιτικώς ενάγουσας "Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος" (άρθρα 176 και 183 Κ.Πολ.Δ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την από 13 Σεπτεμβρίου 2006 (υπ' αριθ. πρωτ. 2263/14-9-2006) αίτηση, όπως αυτή διαμορφώθηκε με τους από 31-1-2007 πρόσθετους λόγους αναιρέσεως, του Χ1, για αναίρεση της υπ' αριθ. 732/2006 αποφάσεως του Πενταμελούς Εφετείου Αθηνών. Και
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τον αναιρεσείοντα α)στα δικαστικά έξοδα, που ανέρχονται σε διακόσια είκοσι (220) ευρώ, και β)στη δικαστική δαπάνη της παραστάσας πολιτικώς ενάγουσας "Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος" εκ πεντακοσίων (500) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 4 Οκτωβρίου 2007.
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 30 Απριλίου 2008.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ