Θέμα
Αρμοδιότητα.
Περίληψη:
Άρση συγκρούσεως αρμοδιότητας μεταξύ ποινικών και στρατιωτικών δικαστηρίων.
Αριθμός 1194/2017
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Z’ Ποινικό Τμήμα - (Σε Συμβούλιο)
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Γεώργιο Σακκά, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Δημήτριο Γεώργα, Δημήτριο Τζιούβα - Εισηγητή, Γεώργιο Παπαηλιάδη, και Μαρία Γκανιάτσου, Αρεοπαγίτες.
Με την παρουσία και του Αντεισαγγελέως του Αρείου Πάγου Ιωάννη Κωνσταντινόπουλου (γιατί κωλύεται η Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Αικατερίνης Σιταρά.
Συνήλθε σε συμβούλιο στο Κατάστημά του στις 26 Απριλίου 2017, προκειμένου να αποφανθεί για την αίτηση του Εισαγγελέως Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης, περί κανονισμού αρμοδιότητας μεταξύ ποινικών και στρατιωτικών δικαστηρίων.
Η αίτηση αυτή με ημερομηνία 14 Οκτωβρίου 2016, που απευθύνεται στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό .../2016.
Έπειτα ο Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ιωάννης Κωνσταντινόπουλος εισήγαγε για κρίση στο Συμβούλιο τη σχετική δικογραφία με την πρόταση της Αντεισαγγελέως του Αρείου Πάγου Βασιλικής Θεοδώρου, με αριθμό 77/13-4-2017 στην οποία αναφέρονται τα ακόλουθα: "Κατά το άρθρο 193 παρ. 1 ΣΠΚ (Ν. 2287/1995) στη δικαιοδοσία των στρατιωτικών ποινικών δικαστηρίων υπάγονται όσοι είναι στρατιωτικοί κατά το χρόνο τέλεσης της πράξης, εξαιρέσει των εγκλημάτων τα οποία αναφέρονται στην παρ. 2 του ιδίου άρθρου και τα οποία υπάγονται στα κοινά δικαστήρια. Περαιτέρω με τη διάταξη του άρθρου 195 του αυτού κώδικα ορίζεται ότι "αν στο έγκλημα συμμετέχουν στρατιωτικοί και ιδιώτες αρμόδια είναι α) τα κοινά ποινικά δικαστήρια, αν το έγκλημα είναι του κοινού ποινικού δικαίου και, β) τα στρατοδικεία για τους στρατιωτικούς και τα κοινά ποινικά δικαστήρια για τους ιδιώτες, αν το έγκλημα είναι στρατιωτικό" ενώ με τη διάταξη του άρθρου 197, με τίτλο "αρμοδιότητα επί συναφών, κατ’ εξακολούθηση και διαρκών εγκλημάτων" ορίζεται μεταξύ των άλλων ότι: παρ. 1 "αν συρρέουν εγκλήματα που υπάγονται άλλα σε στρατιωτικά δικαστήρια και άλλα στα κοινά ποινικά δικαστήρια, δικάζονται από το δικαστήριο που έχει δικαιοδοσία για το βαρύτερο έγκλημα....", παρ. 2 "αν από τις μερικότερες πράξεις ενός κατ’ εξακολούθηση εγκλήματος άλλες τελέσθηκαν σε χρόνο που ο δράστης ήταν στρατιωτικός και άλλες σε χρόνο που ήταν ιδιώτης, δικάζουν για όλες τα κοινά ποινικά δικαστήρια. Η διάταξη αυτή εφαρμόζεται ανάλογα και στα διαρκή εγκλήματα". Εξ άλλου κατά το άρθρο 128 παρ. 1 ΚΠΔ τα συναφή εγκλήματα ανακρίνονται και εκδικάζονται από το ίδιο δικαστήριο αν η συνεκδίκαση δεν προκαλεί βλάβη, το δικαστήριο δε που δικάζει το βαρύτερο έγκλημα είναι στην περίπτωση αυτή αρμόδιο και για τα άλλα συναφή, ενώ κατά το άρθρο 129 ΚΠΔ "συναφή" θεωρούνται μόνο τα (ακόλουθα) εγκλήματα: α) όσα γίνονται από το ίδιο πρόσωπο είτε συγχρόνως είτε σε διαφορετικούς τόπους και χρόνους ή από πολλούς όχι συναίτιους στον ίδιο τόπο και χρόνο β) όσα γίνονται από πολλούς εναντίον αλλήλων είτε συγχρόνως είτε σε διαφορετικούς τόπους και χρόνους και γ) όσα γίνονται με σκοπό να διευκολύνουν ή να κάνουν πιο εύστοχη την εκτέλεση ή να αποκρύψουν ένα από αυτά.
Συνεπώς στη δικαιοδοσία των στρατιωτικών ποινικών δικαστηρίων υπάγονται όσοι είναι στρατιωτικοί κατά τον χρόνο τέλεσης της πράξης και οι αιχμάλωτοι πολέμου, σε περίπτωση δε συμμετοχής, κατά την έννοια των άρθρων 45 έως 47 του Π Κ στρατιωτικών και ιδιωτών στο έγκλημα, αρμόδια είναι τα κοινά ποινικά δικαστήρια αν το έγκλημα είναι του κοινού ποινικού δικαίου, ενώ αν είναι στρατιωτικό, τα στρατοδικεία για τους στρατιωτικούς και τα κοινά ποινικά δικαστήρια για τους ιδιώτες. Κατά το άρθρο 197 του ΣΠΚ, για πράξεις που είναι απλώς συναφείς, χωρίς το στοιχείο της συμμετοχής υπό την έννοια της σύμπραξης στην κυρία πράξη και στη συναπόφαση, αρμόδια είναι τα στρατιωτικά δικαστήρια για τους στρατιωτικούς και τα κοινά ποινικά δικαστήρια για τους ιδιώτες. Όταν, δηλαδή, υπάρχει συμμετοχική δράση ιδιώτη στην αξιόποινη πράξη, σύμφωνα με τα ανωτέρω, ο στρατιωτικός υπάγεται στη δικαιοδοσία των κοινών ποινικών δικαστηρίων {Α.Π 630/2015, Α.Π 794/2004). Τέλος κατά το άρθρο 132 παρ. 1 και 2 του ΚΠΔ, αν αμφισβητείται η αρμοδιότητα για την εκδίκαση ορισμένου εγκλήματος μεταξύ κοινών ποινικών δικαστηρίων και στρατιωτικών δικαστηρίων, ο Άρειος Πάγος προσδιορίζει το αρμόδιο δικαστήριο με αίτηση του κατηγορούμενου, του πολιτικώς ενάγοντα ή του εισαγγελέα ή του επιτρόπου (ήδη δε υπό το νέο Στρατιωτικό Ποινικό Κώδικα που κυρώθηκε με το Ν. 2287/1995, του Εισαγγελέα στρατιωτικού δικαστηρίου), η οποία απευθύνεται στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Η σύγκρουση αρμοδιότητος είναι α) καταφατική, όταν περισσότερα δικαστήρια (ή ανακριτικές αρχές) που επελήφθησαν της υπόθεσης θεώρησαν εαυτά αρμόδια, οπότε δημιουργείται κίνδυνος έκδοσης αντιφατικών αποφάσεων και β) αποφατική, όταν περισσότερα δικαστήρια απέσχον διότι θεώρησαν εαυτά αναρμόδια, οπότε δημιουργείται κίνδυνος αρνησιδικίας. Σκοπός του κανονισμού της αρμοδιότητος είναι η πρόληψη ή η άρση μεταξύ των περισσοτέρων παραλλήλως ενεργούντων δικαστηρίων ή ανακριτικών αρχών, της διενέργειας πολλαπλών άσκοπων ενεργειών και αμφισβητήσεων ή διενέξεων και συνεπώς προϋπόθεση του κανονισμού της αρμοδιότητος αποτελεί η ύπαρξη περισσότερων τοπικά αρμοδίων δικαστηρίων ή ανακριτικών αρχών, που να έχουν επιληφθεί της αυτής υπόθεσης ως αρμόδια ή να αρνούνται να επιληφθούν {Α.Π 630/2015}. Στην προκειμένη περίπτωση εισάγεται ενώπιον του Συμβουλίου τούτου, κατά το άρθρο 132 του ΚΠΔ, η από 14-10-2016, με αρ. πρωτ. .../46, αίτηση του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης, με την οποία ζητείται κανονισμός αρμοδιότητας μεταξύ των κοινών ποινικών δικαστηρίων και των στρατιωτικών δικαστηρίων για την εκδίκαση ποινικής υπόθεσης. Από την επισκόπηση των εγγράφων της δικογραφίας προκύπτουν τα εξής: Με αφορμή ερωτήσεις που τέθηκαν στην Βουλή των Ελλήνων, καθώς και δημοσιεύματα στον τύπο για νοθεία στα καύσιμα στρατιωτικών μονάδων, ο Εισαγγελέας Οικονομικού Εγκλήματος παρήγγειλε δειγματοληψίες καυσίμων από στρατιωτικές μονάδες και αποστολή των δειγμάτων στο Γενικό Χημείο του Κράτους με ενημέρωση του Εισαγγελέα για άσκηση των ενδεικνυομένων δικονομικών ενεργειών και τη διερεύνηση τέλεσης των εγκλημάτων της λαθρεμπορίας και της νοθείας καυσίμων. Η Εισαγγελία του Στρατοδικείου Αθηνών σχημάτισε την υπό στοιχεία ΑΒΜ .../2012 δικογραφία και παρήγγειλε τη διενέργεια κατεπείγουσας προκαταρκτικής εξέτασης. Επειδή στη συνέχεια προέκυψαν στοιχεία προς έρευνα που αφορούσαν μονάδες τοπικής αρμοδιότητας του Στρατοδικείου Θεσσαλονίκης, διαβιβάστηκαν αυτά στην Εισαγγελία του Στρατοδικείου Θεσσαλονίκης και σχηματίστηκε η υπό στοιχεία ΑΒΜ ...2013 δικογραφία στην οποία συσχετίστηκαν και άλλες δικογραφίες, λόγω αρμοδιότητας, τα στοιχεία των οποίων αναλυτικά αναφέρονται στην υπό κρίση αίτηση του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης, μεταξύ των οποίων και η υπό στοιχεία ΑΒΜ .../..., από την Εισαγγελία Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης, η οποία αφορούσε την έρευνα διάπραξης των εγκλημάτων της λαθρεμπορίας και της νοθείας καυσίμων στο Στρατόπεδο "...". Στη συνέχεια, με το αριθ. .........13 από 15-7-2014 έγγραφο, η Εισαγγελία του Στρατοδικείου Θεσσαλονίκης επαναδιαβίβασε στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης την παραπάνω δικογραφία αφού συσχέτισε προηγουμένως σ’ αυτήν και την υπό στοιχεία ΑΒΜ ... δικογραφία της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Γρεβενών, που αφορά την έρευνα για διαπίστωση τέλεσης των εγκλημάτων της λαθρεμπορίας και της νοθείας καυσίμων σε δεξαμενές καυσίμων στρατιωτικών μονάδων, όπως αυτές αναλυτικά περιγράφονται στην ως άνω αίτηση του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης, με το σκεπτικό ότι: "η υψηλή περιεκτικότητα σε θείο που βρέθηκε σε πετρέλαιο, μέσα στις δεξαμενές καυσίμων των παραπάνω στρατιωτικών μονάδων, προέρχεται από επεξεργασία αποχρωματισμού του αδασμολόγητου ναυτιλιακού πετρελαίου με χρήση θεϊκού οξέος, πλην όμως ούτε οι Μονάδες του στρατού, ούτε τα στελέχη του έχουν τη δυνατότητα από άποψη τεχνολογίας ή τεχνογνωσίας να επέμβουν στο πετρέλαιο που προμηθεύονται και να αφαιρέσουν με θείο τους ιχνηθέτες, ώστε να επωφεληθούν οικονομικά από αυτή την πρακτική και κατά συνέπεια δεν υπάρχουν στοιχεία από τα οποία να προκύπτει τέλεση από στρατιωτικό ή υπάλληλο της στρατιωτικής υπηρεσίας του αδικήματος της νοθείας καυσίμου (άρθρο 154 ΣΠΚ) ή άλλου εγκλήματος. Από το περιεχόμενο, όμως, της από 5-4-2016 πραγματογνωμοσύνης, που διενεργήθηκε, μετά από παραγγελία του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης, από την Πολυτεχνική Σχολή-Τμήμα Χημικών Μηχανικών-Εργαστήριο Πετροχημικής Τεχνολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, προκύπτει ότι ο αποχρωματισμός του ναυτιλιακού πετρελαίου με χρήση θεϊκού οξέος, δεν είναι ο μοναδικός τρόπος αποχρωματισμού αυτού και κατά συνέπεια δεν αποκλείεται η τέλεση των ερευνώμενων εγκλημάτων από στρατιωτικό ή υπάλληλο της στρατιωτικής υπηρεσίας, όπως αβάσιμα υποστηρίζεται από την Εισαγγελία του Στρατοδικείου Θεσσαλονίκης. Τα ανωτέρω ενισχύονται και από το ότι στην Εισαγγελία του Στρατοδικείου Αθηνών σχηματίστηκε αντίστοιχη δικογραφία για την οποία ασκήθηκε ποινική δίωξη για υπεξαίρεση πραγμάτων ανηκόντων στο κράτος και νοθεία κατ’ εξακολούθηση, επί της οποίας εκδόθηκε το με αριθμό 15/2016 βούλευμα του Στρατοδικείου Αθηνών με το οποίο κρίθηκε ότι οι λόγοι εκτροπής σε περιεκτικότητα θείου στα καύσιμα συνοψίζονται διαζευκτικά στους εξής: 1) εσφαλμένος χειρισμός καυσίμων, 2) μη ορθή διαδικασία δειγματοληψίας, 3) εσφαλμένος χειρισμός κατά την ανάλυσή του από τα εργαστήρια ποιοτικού ελέγχου, 4) μετάπτωση από τον ένα τύπο καυσίμου σε άλλον, χωρίς να προηγηθεί καθαρισμός των περιεκτών (μεταλλοδεξαμενών, δεξαμενών τύπου καυσίμων, δηλαδή αεροπορικό καύσιμο JP-8 με υψηλή περιεκτικότητα σε θείο 3000 mg/Kgr(ppm) και πετρέλαιο F-54 χαμηλής περιεκτικότητας σε θείο 10 mg/Kgr(ppm).Συνακόλουθα, στην προκείμενη υπόθεση, από κανένα στοιχείο της δικογραφίας δεν προκύπτει συμμετοχή ιδιωτών στην τέλεση των ως άνω ερευνώμενων εγκλημάτων και πρέπει να αρθεί η αποφατική σύγκρουση αρμοδιότητας, που δημιουργήθηκε μεταξύ της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης και της Εισαγγελίας του Στρατοδικείου Θεσσαλονίκης και να προσδιορισθεί ως αρμόδιο, για τη διερεύνηση αυτής, το Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης και οι Εισαγγελικές και Ανακριτικές Αρχές αυτού. Για τους λόγους αυτούς Προτείνω: Να αρθεί η αποφατική σύγκρουση αρμοδιότητας που δημιουργήθηκε μεταξύ της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης και της Εισαγγελίας του Στρατοδικείου Θεσσαλονίκης και να προσδιορισθεί ως αρμόδιο, για τη διερεύνηση της προκείμενης ποινικής υπόθεσης, το Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης και οι Εισαγγελικές και Ανακριτικές Αρχές αυτού. Η Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Βασιλική Θεοδώρου".
Αφού άκουσε
τον Αντεισαγγελέα, που αναφέρθηκε στην παραπάνω εισαγγελική πρόταση και έπειτα αποχώρησε.
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από τις διατάξεις του άρθρου 132 παρ.1 και 2 του Κ.Ποιν.Δ. προκύπτει ότι, αν αμφισβητείται η αρμοδιότητα για την εκδίκαση ορισμένου εγκλήματος μεταξύ κοινών ποινικών δικαστηρίων και στρατιωτικών δικαστηρίων, ο Άρειος Πάγος προσδιορίζει το αρμόδιο δικαστήριο κατόπιν αιτήσεως του εισαγγελέα, του κατηγορουμένου ή του πολιτικώς ενάγοντος που απευθύνεται προς τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Εξάλλου, κατά το άρθρο 193 παρ. 1 του Στρατιωτικού Ποινικού Κώδικα (Ν. 2287/1995), στη δικαιοδοσία των στρατιωτικών ποινικών δικαστηρίων υπάγονται όσοι είναι στρατιωτικοί κατά το χρόνο τέλεσης της πράξης, καθώς και οι αιχμάλωτοι πολέμου, με τις ειδικότερες εξαιρέσεις των εγκλημάτων της παραγράφου 2 του αυτού άρθρου, περί των οποίων δεν πρόκειται εν προκειμένω, τα οποία υπάγονται στα κοινά ποινικά δικαστήρια. Κατά δε το άρθρο 194 παρ.1 στοιχ. α’ του ίδιου Κώδικα (Σ.Π.Κ.), οι στρατιωτικοί του στρατού ξηράς υπάγονται στην αρμοδιότητα του στρατοδικείου. Τέλος, κατά το άρθρο 195 του αυτού Κώδικα, αν στο έγκλημα συμμετέχουν στρατιωτικοί και ιδιώτες, αρμόδια είναι: α) τα κοινά ποινικά δικαστήρια, αν το έγκλημα είναι του κοινού ποινικού δικαίου, β) τα στρατοδικεία για τους στρατιωτικούς και τα κοινά ποινικά δικαστήρια για τους ιδιώτες, αν το έγκλημα είναι στρατιωτικό. Το τελευταίο αυτό άρθρο ρυθμίζει την περίπτωση συμμετοχής στρατιωτικών και ιδιωτών, με την έννοια της σύμπραξης στην κύρια πράξη και της συναπόφασης, αναφέρεται δηλαδή στα εκ δόλου τελούμενα εγκλήματα (άρθρ. 45 Π.Κ.), ενώ, όταν η πράξη αποδίδεται σε περισσότερα πρόσωπα χωρίς να συντρέχει και το υποκειμενικό στοιχείο του κοινού δόλου, τότε πρόκειται απλώς περί παραυτουργίας, οπότε, στις περιπτώσεις αυτές, η πράξη εκάστου κατηγορουμένου εξετάζεται και κρίνεται αυτοτελώς. Η σύγκρουση αρμοδιότητας είναι α) καταφατική, όταν περισσότερα δικαστήρια (ή ανακριτικές αρχές) που επιλήφθηκαν της υποθέσεως θεώρησαν εαυτά αρμόδια, οπότε δημιουργείται κίνδυνος έκδοσης αντιφατικών αποφάσεων και β) αποφατική, όταν περισσότερα δικαστήρια απείχαν από την έρευνα και εκδίκαση της υποθέσεως διότι θεώρησαν εαυτά αναρμόδια, οπότε δημιουργείται κίνδυνος αρνησιδικίας. Σκοπός του κανονισμού της αρμοδιότητας είναι η πρόληψη ή η άρση μεταξύ των περισσοτέρων δικαστηρίων ή ανακριτικών αρχών που ενεργούν παράλληλα, της διενέργειας πολλαπλών άσκοπων ενεργειών και αμφισβητήσεων ή διενέξεων και συνεπώς προϋπόθεση του κανονισμού της αρμοδιότητας αποτελεί η ύπαρξη περισσότερων τοπικά αρμοδίων δικαστηρίων ή ανακριτικών αρχών, που να έχουν επιληφθεί της αυτής υπόθεσης ως αρμόδια ή να αρνούνται να επιληφθούν. Στην προκειμένη περίπτωση εισάγεται ενώπιον του Συμβουλίου τούτου, κατά το άρθρο 132 του ΚΠΔ, η από 14-10- 2016, με αρ. πρωτ. .../46, αίτηση του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης, με την οποία ζητείται κανονισμός αρμοδιότητας μεταξύ των κοινών ποινικών δικαστηρίων και των στρατιωτικών δικαστηρίων για την εκδίκαση ποινικής υπόθεσης. Από την επισκόπηση των εγγράφων της δικογραφίας προκύπτουν τα εξής: Η Εισαγγελία του Στρατοδικείου Αθηνών σχημάτισε την ΑΒΜ .../2012 δικογραφία για νοθεία καυσίμων και λαθρεμπορία σε καύσιμα του ελληνικού στρατού και παρήγγειλε τη διενέργεια κατεπείγουσας προκαταρκτικής εξέτασης. Στη συνέχεια, επειδή προέκυψαν στοιχεία προς έρευνα που αφορούσαν μονάδες τοπικής αρμοδιότητας του Στρατοδικείου Θεσσαλονίκης, διαβιβάστηκαν αυτά στην Εισαγγελία του Στρατοδικείου Θεσσαλονίκης και σχηματίστηκε η ΑΒΜ ...2013 δικογραφία, στην οποία συσχετίστηκαν και άλλες δικογραφίες, λόγω αρμοδιότητας, τα στοιχεία των οποίων αναλυτικά αναφέρονται στην υπό κρίση αίτηση του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης, μεταξύ των οποίων και η ΑΒΜ .../... από την Εισαγγελία Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης, η οποία αφορούσε την έρευνα διάπραξης των εγκλημάτων της λαθρεμπορίας και της νοθείας καυσίμων στο Στρατόπεδο "...". Ακολούθως, με το υπ’ αριθ. .........13 από 15-7-2014 έγγραφό της, η Εισαγγελία του Στρατοδικείου Θεσσαλονίκης επαναδιαβίβασε στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης την παραπάνω δικογραφία, αφού συσχέτισε προηγουμένως σ’ αυτήν και την ΑΒΜ ... δικογραφία της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Γρεβενών, που αφορά την έρευνα για διαπίστωση τέλεσης των εγκλημάτων της λαθρεμπορίας και της νοθείας καυσίμων σε δεξαμενές καυσίμων στρατιωτικών μονάδων, όπως αυτές αναλυτικά περιγράφονται στην ως άνω αίτηση του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης, με το σκεπτικό ότι η υψηλή περιεκτικότητα σε θείο που βρέθηκε σε πετρέλαιο, μέσα στις δεξαμενές καυσίμων των παραπάνω στρατιωτικών μονάδων, προέρχεται από επεξεργασία αποχρωματισμού του αδασμολόγητου ναυτιλιακού πετρελαίου με χρήση θεϊκού οξέος, πλην όμως ούτε οι Μονάδες του στρατού, ούτε τα στελέχη του έχουν τη δυνατότητα από άποψη τεχνολογίας ή τεχνογνωσίας να επέμβουν στο πετρέλαιο που προμηθεύονται και να αφαιρέσουν με θείο τους ιχνηθέτες, ώστε να επωφεληθούν οικονομικά από αυτή την πρακτική και κατά συνέπεια δεν υπάρχουν στοιχεία από τα οποία να προκύπτει τέλεση από στρατιωτικό ή υπάλληλο της στρατιωτικής υπηρεσίας του αδικήματος της νοθείας καυσίμου (άρθρο 154 ΣΠΚ) ή άλλου εγκλήματος. Όμως, από το περιεχόμενο της από 5-4-2016 πραγματογνωμοσύνης που διενεργήθηκε, μετά από παραγγελία του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης, από την Πολυτεχνική Σχολή-Τμήμα Χημικών Μηχανικών-Εργαστήριο Πετροχημικής Τεχνολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, προκύπτει ότι ο αποχρωματισμός του ναυτιλιακού πετρελαίου με χρήση θεϊκού οξέος δεν είναι ο μοναδικός τρόπος αποχρωματισμού αυτού και κατά συνέπεια δεν αποκλείεται η τέλεση των ερευνώμενων εγκλημάτων από στρατιωτικό ή υπάλληλο της στρατιωτικής υπηρεσίας, όπως αβάσιμα υποστηρίζεται από την Εισαγγελία του Στρατοδικείου Θεσσαλονίκης. Τα ανωτέρω ενισχύονται και από το ότι στην Εισαγγελία του Στρατοδικείου Αθηνών σχηματίστηκε αντίστοιχη δικογραφία για την οποία ασκήθηκε ποινική δίωξη για υπεξαίρεση πραγμάτων ανηκόντων στο κράτος και νοθεία κατ’ εξακολούθηση, επί της οποίας εκδόθηκε το με αριθμό 15/2016 βούλευμα του Στρατοδικείου Αθηνών, με το οποίο κρίθηκε ότι οι λόγοι εκτροπής σε περιεκτικότητα θείου στα καύσιμα συνοψίζονται διαζευκτικά σε 1) εσφαλμένο χειρισμό καυσίμων, 2) μη ορθή διαδικασία δειγματοληψίας, 3) εσφαλμένο χειρισμό κατά την ανάλυσή του από τα εργαστήρια ποιοτικού ελέγχου, 4) μετάπτωση από τον ένα τύπο καυσίμου σε άλλον, χωρίς να προηγηθεί καθαρισμός των περιεκτών (μεταλλοδεξαμενών, δεξαμενών τύπου καυσίμων, δηλαδή αεροπορικό καύσιμο JP-8 με υψηλή περιεκτικότητα σε θείο 3000 mg/Kgr(ppm) και πετρέλαιο F-54 χαμηλής περιεκτικότητας σε θείο 10 mg/Kgr(ppm). Κατά συνέπεια, στην προκείμενη υπόθεση, από κανένα στοιχείο της δικογραφίας δεν προκύπτει συμμετοχή ιδιωτών στην τέλεση των ως άνω ερευνώμενων εγκλημάτων που φέρονται να τελέστηκαν εντός στρατοπέδων.
Ενόψει τούτων, εφ’ όσον στη συγκεκριμένη περίπτωση, δημιουργήθηκε αποφατική σύγκρουση δικαιοδοσίας και αρμοδιότητας μεταξύ κοινών και στρατιωτικών δικαστικών αρχών, πρέπει να αρθεί αυτή και να ορισθεί ως αποκλειστικά αρμόδιο να διερευνήσει την προκείμενη ποινική υπόθεση το Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης, αφού, σύμφωνα με τα προεκτεθέντα, οι αξιόποινες πράξεις φέρονται ότι τελέστηκαν σε δεξαμενές καυσίμων εντός στρατοπέδων και μπορούσαν να τελεσθούν μόνον από στρατιωτικούς και οι τελευταίοι υπάγονται στη δικαιοδοσία και αρμοδιότητα των στρατιωτικών ποινικών δικαστηρίων.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Αίρει την αποφατική σύγκρουση αρμοδιότητας που δημιουργήθηκε μεταξύ της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης και της Εισαγγελίας του Στρατοδικείου Θεσσαλονίκης και ορίζει ως αρμόδιο για τη διερεύνηση της ποινικής υποθέσεως που αναφέρεται στο σκεπτικό το Στρατοδικείο Θεσσαλονίκης και τις Εισαγγελικές και Ανακριτικές Αρχές του τελευταίου.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 3 Μαΐου 2017.
Εκδόθηκε στην Αθήνα στις 16 Ιουνίου 2017.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ