Θέμα
Αιτιολογίας επάρκεια, Ναρκωτικά, Ηθική αυτουργία, Ψευδής καταμήνυση.
Περίληψη:
Ηθική αυτουργία στις πράξεις της εισαγωγής στη Χώρα, κατοχής και μεταφοράς ναρκωτικών ουσιών κατ' επάγγελμα και συνήθεια με περιστάσεις που μαρτυρούν δράστη ιδιαίτερα επικίνδυνο. Ψευδής καταμήνυση. Λόγος αναιρέσεως έλλειψη ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας. Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.
ΑΡΙΘΜΟΣ 1869/2009
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
ΣΤ' ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Εμμανουήλ Καλούδη, Αντιπρόεδρο Αρείου Πάγου, Αιμιλία Λίτινα, Ανδρέα Τσόλια - Εισηγητή, Ιωάννη Παπουτσή και Ανδρέα Δουλγεράκη, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 2 Δεκεμβρίου 2008, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γεωργίου Βλάσση (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Πελαγίας Λόζιου, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος - κατηγορουμένου Χ1, κατοίκου ..., που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Νικόλαο Βώβο, περί αναιρέσεως της 105/2007 αποφάσεως του Πενταμελούς Εφετείου Ιωαννίνων. Με συγκατηγορούμενο τον Χ2.
Το Πενταμελές Εφετείο Ιωαννίνων, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και ο αναιρεσείων - κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 24 Μαρτίου 2008 αίτησή του αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 642/2008.
Αφού άκουσε
Τον πληρεξούσιο δικηγόρο του αναιρεσείοντος, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να απορριφθεί η προκείμενη αίτηση αναίρεσης.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Επειδή, κατά το άρθρο 5 παρ.1 περ. α' και ζ' του ν. 1729/87, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 10 του ν. 2161/26.7.93 και όπως ισχύει με τον Κ.Ν.Ν. 3459/2006, τιμωρείται με τις εκεί προβλεπόμενες ποινές, όποιος, εκτός των άλλων, κατέχει ή μεταφέρει ναρκωτικά με οποιονδήποτε τρόπο ή μέσο, είτε στο έδαφος της επικράτειας, είτε παραπλέοντας ή διασχίζοντας την αιγιαλίτιδα ζώνη, είτε ιπτάμενος στον ελληνικό εναέριο χώρο. Από τις παραπάνω διατάξεις συνάγεται α) ότι η κατοχή ναρκωτικών ουσιών κατά το ποινικό δίκαιο, έχει την έννοια της φυσικής εξουσιάσεως των ναρκωτικών από τον δράστη, ώστε να μπορεί κάθε στιγμή να διαπιστώνει την ύπαρξη τους και τη δική του βούληση να τα διαθέτει πραγματικά. Υπό την έννοια δε αυτή δράστες (αυτουργοί) του παραπάνω εγκλήματος μπορεί να είναι και περισσότεροι, χωρίς κατ' ανάγκη να τους συνδέει κοινός δόλος, β) μεταφορά ναρκωτικών ουσιών υπάρχει όταν ο δράστης φέρει μαζί του, διακινώντας από τόπο σε τόπο, την ανωτέρω ποσότητα ναρκωτικής ουσίας, με πρόθεση περαιτέρω διαθέσεως αυτής. Η μεταφορά της ναρκωτικής ουσίας, μπορεί να γίνεται με οποιονδήποτε τρόπο, είτε με μεταφορικό μέσο, είτε με μετακίνηση αυτού (δράστη), μεταφέροντος αυτήν στις αποσκευές του. Εξ άλλου, κατά το άρθρο 46 παρ.1 εδ. α' του Ποινικού Κώδικα, με την ποινή του αυτουργού τιμωρείται και όποιος με πρόθεση προκάλεσε σε άλλον την απόφαση να εκτελέσει την άδικη πράξη που διέπραξε. Από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι για την ύπαρξη της ηθικής αυτουργίας, απαιτείται ηθελημένη, με οποιονδήποτε τρόπο, πρόκληση και παραγωγή αποφάσεως από κάποιον σε άλλον για διάπραξη ορισμένης άδικης πράξεως και ο άλλος (αυτουργός) να διαπράξει την άδικη πράξη, την οποία αποφάσισε, κατά τον ανωτέρω τρόπο. Περαιτέρω, η καταδικαστική απόφαση έχει την απαιτούμενη από τις διατάξεις των άρθρων 93 παρ.3 του Συντάγματος και 139 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, η έλλειψη της οποίας ιδρύει τον από το άρθρο 510 παρ.1 στοιχ. Δ' ΚΠΔ λόγο αναιρέσεως, όταν αναφέρονται σ' αυτήν με πληρότητα, σαφήνεια και χωρίς αντιφάσεις και λογικά κενά τα πραγματικά περιστατικά που προέκυψαν από την αποδεικτική διαδικασία, στα οποία στηρίχθηκε η κρίση του δικαστηρίου για τη συνδρομή των αντικειμενικών και υποκειμενικών στοιχείων του εγκλήματος, οι αποδείξεις που τα θεμελιώνουν και οι νομικές σκέψεις υπαγωγής των περιστατικών αυτών στην ουσιαστική ποινική διάταξη που εφαρμόσθηκε. Για την ύπαρξη τέτοιας αιτιολογίας είναι επιτρεπτή η αλληλοσυμπλήρωση του σκεπτικού με το διατακτικό της απόφασης, που αποτελούν ενιαίο σύνολο. Στην προκειμένη περίπτωση, το Πενταμελές Εφετείο Ιωαννίνων, με την προσβαλλόμενη 152/2007 απόφαση του, κήρυξε ένοχο τον αναιρεσείοντα α) ηθικής αυτουργίας στις πράξεις της εισαγωγής στη Χώρα, κατοχής και μεταφοράς ναρκωτικών ουσιών που τέλεσε ο δεύτερος κατηγορούμενος και μη διάδικος στην παρούσα διαδικασία Χ2 και β) ψευδούς δηλώσεως και του επέβαλε συνολική ποινή καθείρξεως δεκαέξι (16) ετών. Στην απόφαση αυτή οδηγήθηκε το Πενταμελές Εφετείο, δεχόμενο, κατά την αναιρετικά ανέλεγκτη περί τα πράγματα κρίση του, ότι από τα αποδεικτικά μέσα που μνημονεύονται κατά το είδος τους στο σκεπτικό αυτής, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: "Οι κατηγορούμενοι είναι Αλβανοί υπήκοοι και διαμένουν από χρόνια στην ... . Τις πρωινές ώρες της 5.7.2005, άνδρες του Τμήματος Συνοριακής Φύλαξης ... εκινούντο με υπηρεσιακό όχημα στην επαρχιακή οδό ...-... . Σε μια στροφή του δρόμου διασταυρώθηκαν με ένα Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο που εκινείτο με κατεύθυνση προς ... . Αυτοί θεώρησαν ύποπτο το αυτοκίνητο και αφού έκαναν αναστροφή προσπάθησαν να ακολουθήσουν το αυτοκίνητο για να το ελέγξουν. Ο οδηγός του αυτοκινήτου το οδήγησε με μεγάλη ταχύτητα σε ερημική τοποθεσία και στη συνέχεια το εγκατέλειψε και κινήθηκε προς το βουνό. Στη συνέχεια, οι αστυνομικοί αφού έφθασαν το παραπάνω αυτοκίνητο, προσπάθησαν να συλλάβουν τον οδηγό, πλην όμως αυτό κατέστη ανέφικτο λόγω του σκότους και του δύσβατου της περιοχής. Σε έρευνα που έκαναν στο ΙΧΕ αυτοκίνητο βρέθηκαν τέσσερις σάκοι με 116 δέματα του ενός κιλού ινδικής κάνναβης, ήτοι συνολικά 116 κιλά ινδικής κάνναβης. Στο ίδιο αυτοκίνητο βρέθηκε το από 4.7.2005 μισθωτήριο συμβόλαιο εκμίσθωσης αυτοκινήτου, από το οποίο προέκυπτε ότι το αυτοκίνητο αυτό είχε μισθώσει ο πρώτος κατηγορούμενος από την εταιρεία ... . Σε τηλεφωνική επικοινωνία των αστυνομικών με τον πρώτο κατηγορούμενο βρέθηκε αυτός στην οικία του, στην ... και σε σχετική ερώτηση των αστυνομικών για την τύχη του μισθωμένου αυτοκινήτου, απάντησε ότι βρίσκεται στο δρόμο, έξω από την οικία του. Όταν οι αστυνομικοί του γνώρισαν ότι το ΙΧΕ αυτοκίνητο βρισκόταν σε περιοχή των ..., μετέβη στο Τμήμα Ασφαλείας ... και δήλωσε ότι το προδιαληφθέν αυτοκίνητο εκλάπη την προηγούμενη ημέρα. Σε έρευνα δακτυλικών αποτυπωμάτων, που έγινε στο ΙΧΕ αυτοκίνητο, βρέθηκαν τα δακτυλικά αποτυπώματα του δευτέρου κατηγορουμένου, όπως προκύπτει ιδία από το υπ' αριθμ. ... έγγραφο της Δ/νσης Εγκληματολογικών Ερευνών. Οι κατηγορούμενοι αρνούνται οποιαδήποτε συμμετοχή τους στις πράξεις που κατηγορούνται. Ο πρώτος τούτων, αφού, όπως προαναφέρεται, αρχικά αρνήθηκε τα πάντα και μάλιστα κατέθεσε μήνυση ψευδή εν γνώσει του για κλοπή του αυτοκινήτου, στη συνέχεια ομολόγησε ότι το μίσθωσε και το παρέδωσε στον δεύτερο κατηγορούμενο, κουνιάδο του, "προκειμένου να πάει βόλτα με την κοπέλα του". Ο δεύτερος κατηγορούμενος, αρνούμενος οποιαδήποτε συμμετοχή, δικαιολογεί την ύπαρξη των δακτυλικών αποτυπωμάτων στο Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο από το γεγονός ότι ο πρώτος κατηγορούμενος έφερε τη γυναίκα του και το παιδί του στο σπίτι του και αυτός άνοιξε την πόρτα του αυτοκινήτου για να πάρει και να μεταφέρει το παιδί. Ειδικότερα, απ' όλα τα προαναφερόμενα αποδεικτικά μέσα πλήρως αποδείχθηκε ότι ο δεύτερος κατηγορούμενος, χωρίς να είναι τοξικομανής, στον προαναφερόμενο τόπο και χρόνο κατείχε την προμνημονευόμενη ποσότητα των 116 κιλών ακατέργαστης ινδικής κάνναβης, την εισήγαγε στην Ελληνική Επικράτεια και την μετέφερε με το προαναφερόμενο υπ' αριθμ. ... Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο εντός της Ελληνικής Επικράτειας με άγνωστο προορισμό. Ο πρώτος κατηγορούμενος, ο οποίος, όπως προαναφέρεται είχε μισθώσει το Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο, το παρέδωσε στον δεύτερο και με παραινέσεις, πειθώ και φορτικότητα, τον έπεισε να τελέσει τις προπεριγραφόμενες πράξεις. Ο ισχυρισμός του ότι το έδωσε στον δεύτερο κατηγορούμενο "για να πάει βόλτα με την κοπέλα του" δεν είναι πειστικός, διότι είναι όψιμος, ήτοι μετά την ανεύρεση των δακτυλικών αποτυπωμάτων στο Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο, ενώ αρχικά είχε ισχυριστεί ότι το αυτοκίνητο ήταν έξω από την οικία του και στη συνέχεια υπέβαλε ψευδή μήνυση για κλοπή του. Εξάλλου από τα προαναφερόμενα αποδεικτικά μέσα πλήρως αποδείχθηκε ότι αυτός (1ος κατηγορούμενος) έπεισε τον δεύτερο κατηγορούμενο να τελέσει τις παραπάνω πράξεις, λαμβανομένων υπόψη, αφ' ενός μεν της παραχώρησης του αυτοκινήτου, αφετέρου της μεγαλύτερης ηλικίας του. Επομένως, ο ισχυρισμός του συνηγόρου του πρώτου κατηγορουμένου ότι η οποιαδήποτε συμμετοχή τούτου στις παραπάνω πράξεις φέρει τη μορφή της απλής συνέργειας είναι αβάσιμος και απορριπτέος. Κατ' ακολουθίαν όλων των παραπάνω πρέπει οι κατηγορούμενοι να κηρυχθούν ένοχοι των παραπάνω πράξεων, χωρίς τις επιβαρυντικές περιστάσεις της κατ1 επάγγελμα τέλεσης των πράξεων και του ιδιαίτερα επικίνδυνου των δραστών, εφόσον δεν αποδείχθηκαν πραγματικά περιστατικά που να θεμελιώνουν αυτές τις επιβαρυντικές περιστάσεις τέλεσης των πράξεων". Με τις παραδοχές του αυτές το δικαστήριο της ουσίας διέλαβε στην προσβαλλομένη απόφαση του την, κατά τα ανωτέρω, ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, αφού εκθέτει σε αυτήν, με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις, τα πραγματικά περιστατικά, τα οποία αποδείχθηκαν από την ακροαματική διαδικασία και συγκροτούν την αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση των αξιόποινων πράξεων, όπως γι' αυτές τελικώς καταδικάστηκε ο αναιρεσείων, τις αποδείξεις από τις οποίες συνήγαγε τα περιστατικά αυτά, καθώς επίσης και τους συλλογισμούς με βάση τους οποίους έκανε την υπαγωγή τους στις ουσιαστικές ποινικές διατάξεις των άρθρων 5 παρ.1 περ. α' και ζ' του ν. 1729/1987 όπως σήμερα ισχύει και 46 παρ.1 εδ. α' και 230 του Ποινικού Κώδικα, τις οποίες εφήρμοσε ορθά χωρίς να τις παραβιάσει ευθέως ή εκ πλαγίου και να στερήσει έτσι την απόφαση από νόμιμη βάση. Ειδικότερα, με πληρότητα, σαφήνεια και χωρίς αντιφάσεις, αιτιολογείται ο τρόπος και τα μέσα, με τα οποία ο αναιρεσείων έπεισε τον συγκατηγορούμενό του, φυσικό αυτουργό να τελέσει τις ως άνω αξιόποινες πράξεις της εισαγωγής στην Ελληνική Επικράτεια, της κατοχής και μεταφοράς των ναρκωτικών ουσιών, αφού με την αναφορά, τόσο στο σκεπτικό όσο και στο διατακτικό, ότι ο αναιρεσείων "με πειθώ και φορτικότητα προκάλεσε στον συγκατηγορούμενό του την απόφαση να μεταφέρει την παραπάνω ναρκωτική ουσία", επαρκώς αιτιολογείται η κρίση για την ενοχή του αναιρεσείοντος, ως ηθικού αυτουργού στην τελεσθείσα από τον συγκατηγορούμενό του μεταφορά ναρκωτικής ουσίας, δεδομένου ότι αναφέρονται όλα τα απαιτούμενα στοιχεία για την θεμελίωση της σχετικά με αυτήν κρίσης του Δικαστηρίου. Επομένως, πρέπει να απορριφθεί, ως αβάσιμος, ο σχετικός αντίθετος, από το άρθρο 510 παρ.1 στοιχ. Δ' ΚΠΔ, λόγος αναιρέσεως για έλλειψη ειδικής αιτιολογίας, όσον αφορά την εν λόγω κρίση Μετά από αυτά και, εφόσον δεν υπάρχει άλλος λόγος αναιρέσεως, πρέπει να απορριφθεί η αίτηση και να καταδικασθεί ο αναιρεσείων στα έξοδα της ποινικής διαδικασίας (άρθρο 583 παρ. 1 ΚΠΔ).
ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ
Απορρίπτει την από 24.3-2008 αίτηση του Χ για αναίρεση της 105/2007 αποφάσεως του Πενταμελούς Εφετείου Ιωαννίνων. Και
Καταδικάζει τον αναιρεσείοντα στα έξοδα της ποινικής διαδικασίας, που ανέρχονται σε διακόσια είκοσι ευρώ (220 €).
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 9 Δεκεμβρίου 2008. Και
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 29 Σεπτεμβρίου 2009.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ