Θέμα
Αναιρέσεως απαράδεκτο, Ανάκληση απόφασης Α.Π..
Περίληψη:
Απαράδεκτη αναίρεση γιατί στρέφεται κατ’ απόφασης που δεν υπόκειται σε αναίρεση, όπως είναι η απόφαση που απορρίπτει την αίτηση ακυρώσεως της διαδικασίας
Αριθμός 2070/2007
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
ΣΤ΄ Ποινικό Τμήμα - Σε Συμβούλιο
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Γεώργιο Σαραντινό, Αντιπρόεδρο, Βασίλειο Λυκούδη, Ανδρέα Τσόλια, Ιωάννη Παπουτσή - Εισηγητή και Νικόλαο Ζαΐρη, Αρεοπαγίτες.
Με την παρουσία και της Αντεισαγγελέως του Αρείου Πάγου Ευτέρπης Κουτζαμάνη (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Πελαγίας Λόζιου.
Συνήλθε σε Συμβούλιο στο Κατάστημά του στις 6 Νοεμβρίου 2007, προκειμένου να αποφανθεί για την αίτηση του αναιρεσείοντος - κατηγορουμένου Χ1, που δεν παρέστη στο συμβούλιο περί αναιρέσεως της υπ΄ αριθμ. 15636/2007 απόφασης του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών. Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών, με την ως άνω απόφασή του, διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ΄ αυτήν, και ο αναιρεσείων - κατηγορούμενος ζητεί τώρα την αναίρεση της απόφασης αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 8 Μαρτίου 2007 αίτησή του αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 863/2007.
Έπειτα η Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ευτέρπη Κουτζαμάνη εισήγαγε για κρίση στο Συμβούλιο τη σχετική δικογραφία με την πρόταση του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ρούσσου - Εμμανουήλ Παπαδάκη με αριθμό 306/28.08.2007, στην οποία αναφέρονται τα ακόλουθα:
"Εισάγω υπό την κρίση του Υμετέρου Συμβουλίου, σύμφωνα με τις διατάξεις των αρ. 32 παρ. 1+4, 138 παρ. 2β, 476 παρ. 1 Κ.Π.Δ., την υπ΄αρ. 1/8-3-2007 αίτηση αναιρέσεως του Χ1 (.........) που υπεβλήθη δια της πληρεξουσίας δικηγόρου του Αγγελικής Χαρδαλιά κατά της υπ΄αρ. 15636/5-3-2007 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών με την οποία απερρίφθη η από 27-2-2007 αίτηση ακυρώσεως διαδικασίας.
Η υπό κρίση αίτηση είναι εμπρόθεσμη καθ΄όσον ασκήθηκε την 8-3-2007 προ της καθαρογραφής (αρ. 473 παρ. 1 Κ.Π.Δ.).
Από την διάταξη του αρ. 341 παρ. 1γ Κ.Π.Δ., η οποία εφαρμόζεται ανάλογα στην κατ΄έφεση δίκη (αρ. 501 παρ. 1 Κ.Π.Δ.) σε συνδυασμό προς την διάταξη του αρ. 546 παρ. 2 του ίδιου Κώδικα προκύπτει, ότι η απόφαση που εκδίδεται επί αιτήσεως ακυρώσεως διαδικασίας δεν υπόκειται στο ένδικο μέσο της αναιρέσεως, ανεξαρτήτως αν το δικαστήριο απέρριψε την αίτηση εκείνη ως απαράδεκτη ή κατ΄ουσίαν.
Η ανωτέρω διάταξη ως ειδική κατισχύει της διατάξεως του αρ. 476 παρ. 2 Κ.Π.Δ. με την οποία ορίζεται, ότι κατά της αποφάσεως που απορρίπτει το ένδικο μέσο (προς το οποίο προσομοιάζει και η αίτηση ακυρώσεως διαδικασίας) ως απαράδεκτο, επιτρέπεται μόνο αναίρεση.
Στην προκειμένη περίπτωση η κρινομένη υπ΄αρ. 1/8-3-2007 αίτηση αναιρέσεως στρέφεται κατά της υπ΄αρ. 15636/5-3-2007 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών με την οποία απερρίφθη ως εκπροθέσμως υποβληθείσα (δηλ. απαράδεκτη) η αίτηση του αναιρεσείοντος για ακύρωση της διαδικασίας κατά την οποία εκδόθηκε η υπ΄αρ. 47196/2003 (ερήμην) απόφαση του ιδίου δικαστηρίου, που απέρριψε ως ανυποστήρικτη την έφεσή του κατά της υπ΄αρ. 29775/1999 αποφάσεως του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών για παράβαση του ΑΝ 86/67 (μη καταβολή εργοδοτικών και εργατικών εισφορών).
Επομένως εφ΄όσον η υπό κρίση αίτηση στρέφεται κατά αποφάσεως που δεν υπόκειται σε αναίρεση, πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη και επιβληθούν (αρ. 583 παρ. 1 Κ.Π.Δ.) στον αναιρεσείοντα τα δικαστικά έξοδα (Α.Π. 315/2006 Π.Χρ. ΝΣΤ/824, Α.Π. 1210/2006 Π. Δικ/σύνη 2006/1476).
Για τους λόγους αυτούςΠ ρ ο τ ε ί ν ω-------------------------
Να απορριφθεί ως απαράδεκτη η υπ΄αρ. 1/8-3-2007 αίτηση αναιρέσεως του Χ1 (..........) κατά της υπ΄αρ. 15636/5-3-2007 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών.
Να επιβληθούν τα δικαστικά έξοδα σε βάρος του αναιρεσείοντος.
Αθήνα 4-7-2007
Ο Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ρούσσος-Εμμανουήλ Παπαδάκης"
Αφού άκουσε τον Αντεισαγγελέα, που αναφέρθηκε στην παραπάνω εισαγγελική πρόταση και έπειτα αποχώρησε και αφού διαπιστώθηκε από την επί του φακέλου της δικογραφίας σημείωση του Γραμματέα της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου, ότι ειδοποιήθηκε, νομίμως και εμπροθέσμως, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 476 παρ. 1 ΚΠΔ, ο αντίκλητος του αναιρεσείοντος.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Επειδή, από τη διάταξη του άρθ. 341 παρ. 1 εδ. γ΄ του Κ.Π.Δ., η οποία εφαρμόζεται ανάλογα και στην κατ' έφεση δίκη (άρ. 501 παρ. 1 Κ.Π.Δ.), σε συνδυασμό προς τη διάταξη του άρ. 546 παρ. 2 του ίδιου Κώδικα, προκύπτει ότι η απόφαση που εκδίδεται επί αιτήσεως ακυρώσεως διαδικασίας δεν υπόκειται στο ένδικο μέσο της αναιρέσεως, ανεξαρτήτως αν το δικαστήριο απέρριψε την αίτηση εκείνη ως απαράδεκτη ή κατ' ουσίαν. Η ανωτέρω διάταξη, ως ειδική, κατισχύει της διατάξεως του άρ. 476 παρ. 2 Κ.Π.Δ. με την οποία ορίζεται, ότι κατά της αποφάσεως που απορρίπτει το ένδικο μέσο (προς το οποίο προσομοιάζει και η αίτηση ακυρώσεως διαδικασίας) ως απαράδεκτο, επιτρέπεται μόνο αναίρεση.
Στην προκειμένη περίπτωση, η κρινόμενη υπ' αριθ. 1/8.3.2007 αίτηση αναιρέσεως στρέφεται κατά της υπ' αρ. 15636/5.3.2007 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών, με την οποία απορρίφθηκε ως απαράδεκτη η αίτηση του αναιρεσείοντος για ακύρωση της διαδικασίας, κατά την οποία εκδόθηκε η υπ' αρ. 47196/2003 απόφαση του ίδιου Δικαστηρίου, που απέρριψε ως ανυποστήρικτη την έφεσή του κατά της υπ' αρ. 29775/1999 αποφάσεως του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών, με την οποία είχε καταδικασθεί για παράβαση του ΑΝ 86/67 (μη καταβολή εργοδοτικών και εργατικών εισφορών). Επομένως, εφόσον η υπό κρίση αίτηση στρέφεται κατά αποφάσεως που δεν υπόκειται σε αναίρεση, πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη. Περαιτέρω, πρέπει να καταδικαστεί ο αναιρεσείων στα δικαστικά έξοδα (άρθ 476 παρ. 1 Κ.Π.Δ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την υπ' αρ. 1/8.3.2007 αίτηση του Χ1, για αναίρεση της υπ' αριθμ. 15636/5.3.2007 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών. Και
Καταδικάζει τον αναιρεσείοντα στα δικαστικά έξοδα, που ανέρχονται σε διακόσια είκοσι (220) Ευρώ.-
Κρίθηκε και αποφασίστηκε στην Αθήνα στις 13 Νοεμβρίου 2007. Και,
Εκδόθηκε στην Αθήνα στις 26 Νοεμβρίου 2007.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ