Θέμα
Αιτιολογίας ανεπάρκεια, Βούλευμα παραπεμπτικό, Υπέρβαση εξουσίας, Ψευδής καταμήνυση, Δυσφήμηση συκοφαντική, Ψευδορκία μάρτυρα.
Περίληψη:
Παραπεμπτικό βούλευμα για ψευδή καταμήνυση, ψευδορκία μάρτυρα και συκοφαντική δυσφήμηση. Λόγοι αναίρεσης για έλλειψη αιτιολογίας και υπέρβαση εξουσίας, δεκτοί ως βάσιμοι. Αναιρεί και παραπέμπει.
Αριθμός 2047/2010
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
ΣΤ' Ποινικό Τμήμα - Σε Συμβούλιο
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Αιμιλία Λίτινα, Προεδρεύουσα Αρεοπαγίτη, ως αρχαιότερο μέλος στη σύνθεση και σύμφωνα με την 101/21-7-2010 Πράξη του Προέδρου του Αρείου Πάγου, Ανδρέα Τσόλια και Αθανάσιο Γεωργόπουλο - Εισηγητή, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε συμβούλιο στο Κατάστημά του στις 7 Δεκεμβρίου 2010, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Μιλτιάδη Ανδρειωτέλλη (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Πελαγίας Λόζιου, για να δικάσει την αίτηση του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, περί αναιρέσεως του υπ' αριθμ. 1644/2010 βουλεύματος του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών.
Με κατηγορούμενους τους: 1. Χ1, κατοίκου ... και 2. Χ2, κατοίκου ....
Με πολιτικώς ενάγοντες τους: 1. Ψ1, 2. Ψ2 και 3. Ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία "ΑΕΤΕΚ Α.Ε." που εδρεύει στο ... και εκπροσωπείται νόμιμα.
Το Συμβούλιο Εφετών Αθηνών, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και ο αναιρεσείων Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου ζητεί τώρα την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην με αριθμό και ημερομηνία 42/15-10-2010 έκθεση αναιρέσεως, η οποία συντάχθηκε ενώπιον του Γραμματέα του Ποινικού Τμήματος του Αρείου Πάγου Γεωργίου Σωφρονιάδη και καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 1357/2010.
Έπειτα ο Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου εισήγαγε για κρίση στο Συμβούλιο τη σχετική δικογραφία με την πρόταση του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γεωργίου Παντελή με αριθμό 357/20-10-2010, στην οποία αναφέρονται τα ακόλουθα:
Αναφέρομαι στην με αριθμό 42/2010 έκθεση αναίρεσης και στους λόγους που αναπτύσσονται σ' αυτή και προτείνω την παραδοχή της.
Αθήνα 20/10/2010
Ο Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γεώργιος Π. Παντελής
Αφού άκουσε τον Αντεισαγγελέα, που αναφέρθηκε στην παραπάνω εισαγγελική πρόταση και έπειτα αποχώρησε
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Το παραπεμπτικό βούλευμα έχει την απαιτούμενη από τα άρθρα 93 παρ.3 του Συντάγματος και 139 του Κ.Ποιν.Δ., ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, η έλλειψη της οποίας ιδρύει τον από το άρθρο 484 παρ.1 στοιχ. δ' του Κ.Ποιν.Δ. λόγο αναιρέσεως, όταν σε αυτό εκτίθενται με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά τα πραγματικά περιστατικά, τα οποία προέκυψαν από την κύρια ανάκριση ή την προανάκριση και στα οποία στηρίχθηκε η κρίση του Συμβουλίου για τη συνδρομή των αντικειμενικών και υποκειμενικών στοιχείων του εγκλήματος που αποδίδεται στον κατηγορούμενο, τα αποδεικτικά μέσα από τα οποία προέκυψαν τα περιστατικά αυτά, και οι νομικοί συλλογισμοί με βάση τους οποίους το Συμβούλιο υπήγαγε τα περιστατικά αυτά στην εφαρμοσθείσα ουσιαστική ποινική διάταξη και έκρινε ότι προέκυψαν επαρκείς ενδείξεις για την παραπομπή του κατηγορουμένου στο ακροατήριο. Για την ύπαρξη τέτοιας αιτιολογίας αρκεί να αναφέρονται τα αποδεικτικά μέσα γενικά κατά το είδος τους, χωρίς να εκτίθεται τι προέκυψε από το καθένα χωριστά. Εξάλλου, κατά την έννοια της διατάξεως του άρθρου 484 παρ.1 στοιχ. στ' Κ.Ποιν.Δ., υπέρβαση εξουσίας, που ιδρύει τον από τη διάταξη αυτή προβλεπόμενο λόγο αναιρέσεως, υπάρχει, όταν το Δικαστήριο άσκησε δικαιοδοσία, που δεν του παρέχεται από το νόμο ή υφίσταται μεν τέτοια δικαιοδοσία, δεν συντρέχουν όμως οι όροι οι οποίοι του παρέχουν την εξουσία να κρίνει στη συγκεκριμένη περίπτωση ή όταν αρνείται να ασκήσει δικαιοδοσία, η οποία του παρέχεται από το νόμο στη συγκεκριμένη περίπτωση, αν και συντρέχουν οι απαιτούμενοι γι' αυτό κατά νόμο όροι. Στην προκείμενη περίπτωση, το Συμβούλιο Εφετών Αθηνών με το προσβαλλόμενο 1644/2010 βούλευμά του, όπως από αυτό προκύπτει, παρέπεμψε τους κατηγορούμενους Χ1 και Χ2, στο ακροατήριο του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών για να δικαστούν ως υπαίτιοι ο μεν πρώτος για τις αξιόποινες πράξεις της ψευδούς καταμήνυσης, της ψευδορκίας μάρτυρα και της συκοφαντικής δυσφήμησης κατ' εξακολούθηση, ο δε δεύτερος για τις αξιόποινες πράξεις της ψευδορκίας μάρτυρα και της συκοφαντικής δυσφήμησης? χωρίς καθόλου να μνημονεύει τα αποδεικτικά μέσα που έλαβε υπόψη και θεμελιώνουν την κρίση του για την ύπαρξη επαρκών ενδείξεων για την παραπομπή τους. Εξάλλου, σύμφωνα με τα προεκτεθέντα, το προσβαλλόμενο βούλευμα δεν διαλαμβάνει την από τα άρθρα 93 παρ.3 του Συντάγματος και 139 ΚΠΔ ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, ..... ο από το άρθρο 484 παρ.1 στοιχ. δ' ΚΠΔ συναφής λόγος είναι βάσιμος. Περαιτέρω, το Συμβούλιο Εφετών, με το προσβαλλόμενο βούλευμα, παρέπεμψε τον πιο πάνω δεύτερο κατηγορούμενο, για την αξιόποινη, όπως προαναφέρθηκε, πράξη της συκοφαντικής δυσφήμησης, δίχως να υπάρχει η απαιτούμενη, κατ' άρθρο 368 ΠΚ, έγκληση για την ποινική δίωξη του εγκλήματος τούτου, και έτσι, κατά τα προεκτεθέντα, υπερέβη την εξουσία του, γι' αυτό και ο από το άρθρο 484 παρ.1 στοιχ. στ' ΚΠΔ συναφής λόγος αναίρεσης είναι βάσιμος.
Κατ' ακολουθίαν τούτου, η υπό κρίση αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή και να αναιρεθεί το προσβαλλόμενο βούλευμα και παραπεμφθεί η υπόθεση για νέα συζήτηση στο ίδιο Συμβούλιο, η σύνθεση του οποίου από δικαστές άλλους εκτός από αυτούς που δίκασαν προηγουμένως είναι εφικτή (ΚΠΔ 485, 519).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Αναιρεί το 1644/2010 βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών. Και
Παραπέμπει την υπόθεση για νέα συζήτηση στο ίδιο πιο πάνω Συμβούλιο, που θα συγκροτηθεί από άλλους δικαστές εκτός από εκείνους που δίκασαν προηγουμένως.
Κρίθηκε και αποφασίστηκε στην Αθήνα στις 21 Δεκεμβρίου 2010. Και,
Εκδόθηκε στην Αθήνα στις 23 Δεκεμβρίου 2010.
Η ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ