Αυτόματη μετάφραση - Automatic translation (Google translate)

Σύνδεσμος απόφασης


<< Επιστροφή

Απόφαση 812 / 2013    (ΣΤ, ΠΟΙΝΙΚΕΣ)

Θέμα
Ισχυρισμός αυτοτελής, Εισαγγελέας Αρείου Πάγου.




Περίληψη:
Αναίρεση Εισαγγελέως. Αιτιολογία αυτοτελούς ισχυρισμού. Απορρίπτει αίτηση αναίρεσης.




ΑΡΙΘΜΟΣ 812/2013

ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ

ΣΤ' ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ

Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Νικόλαο Ζαΐρη, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Κωνσταντίνο Φράγκο, Ειρήνη Κιουρκτσόγλου-Πετρουλάκη, Μαρία Βασιλάκη
-
Εισηγήτρια και Μαρία Γαλάνη-Λεοναρδοπούλου, Αρεοπαγίτες.

Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 9 Απριλίου 2013, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γεωργίου Κολιοκώστα (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου) και της Γραμματέως Πελαγίας Λόζιου, για να δικάσει την αίτηση του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, περί αναιρέσεως της υπ' αριθμ. 10681/2011 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών. Με κατηγορούμενο τον Χ. Π. του Ε., κάτοικο ..., που εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο του Θεοδώρα Κωνσταντά.

Το Τριμελές Εφετείο Αθηνών, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και ο αναιρεσείων Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ιωάννης Τζαγκουρνής, ζητεί τώρα την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην με αριθμό 19 και ημερομηνία 22 Μαρτίου 2012 έκθεση αναιρέσεως, η οποία συντάχθηκε ενώπιον του Γραμματέως του Ποινικού Τμήματος του Αρείου Πάγου Γεωργίου Σωφρονιάδη και καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 455/2012.
Αφού άκουσε
Τον Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, που ζήτησε να γίνει απορριφθεί η αίτηση αναίρεσης και την πληρεξούσια δικηγόρο του κατηγορούμενου, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά,

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από τη διάταξη του άρθρου 505 παρ.2 εδ.α' του ΚΠΔ, ο "Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου μπορεί να ζητήσει την αναίρεση οποιασδήποτε καταδικαστικής ή αθωωτικής απόφασης οποιουδήποτε ποινικού δικαστηρίου και για όλους τους λόγους που αναφέρονται στη διάταξη του άρθρου 510 παρ. 1 του ίδιου κώδικα μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται και εκείνος της ελλείψεως της από τα άρθρα 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 του ΚΠΔ, απαιτούμενης ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας (αρθρ. 510 παρ. 1 στοιχ. Δ' ΚΠΔ). Προκειμένου δε για αθωωτική απόφαση, έλλειψη της από τα άρθρα 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 του ΚΠΔ απαιτούμενης ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας, που ιδρύει τον από το άρθρο 510 παρ.1 στοιχ. Δ του ΚΠΔ λόγο αναιρέσεως, υπάρχει όταν δεν εκτίθενται σ' αυτήν με σαφήνεια και πληρότητα τα πραγματικά περιστατικά, που αποδείχθηκαν από την ακροαματική διαδικασία και θεμελιώνουν την ανυπαρξία των αντικειμενικών ή υποκειμενικών στοιχείων του εγκλήματος, οι αποδείξεις από τις οποίες προέκυψαν τα περιστατικά αυτά κι οι νομικοί συλλογισμοί, με τους οποίους το δικαστήριο της ουσίας κατέληξε στην αθωωτική για τον κατηγορούμενο κρίση του. ' Για την ύπαρξη τέτοιας αιτιολογίας, είναι παραδεκτή η αλληλοσυμπλήρωση του σκεπτικού με το διατακτικό, που αποτελούν ενιαίο σύνολο, και αρκεί να αναφέρονται τα αποδεικτικά μέσα γενικά, χωρίς να απαιτείται να εκτίθεται τι προέκυψε από το καθένα, ούτε να γίνεται αξιολογική συσχέτιση μεταξύ τους. Η σύμφωνα με τα ανωτέρω ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία της δικαστικής αποφάσεως πρέπει να επεκτείνεται και στους αυτοτελείς ισχυρισμούς του κατηγορουμένου. Ως αυτοτελείς ισχυρισμοί θεωρούνται όσοι τείνουν στην άρση του άδικου χαρακτήρα της πράξεως, της ικανότητας προς καταλογισμό, τη μείωση της ικανότητας αυτής, την εξάλειψη του αξιοποίνου ή τη μείωση της ποινής. Πρέπει, όμως, ο προβαλλόμενος ισχυρισμός να είναι ορισμένος, δηλαδή, κατά περίπτωση, να αναφέρονται κατά τρόπο αναλυτικό τα πραγματικά περιστατικά που απαιτούνται κατά νόμο για τη συγκρότηση της νομικής εννοίας του συγκεκριμένου ισχυρισμού, έτσι, ώστε να παρέχεται η δυνατότητα αξιολογήσεως και σε περίπτωση αποδοχής να οδηγούν στο ειδικότερο ευνοϊκό για τον κατηγορούμενο συμπέρασμα. Διαφορετικά, δεν υπάρχει υποχρέωση του δικαστηρίου της ουσίας να απαντήσει στους αόριστους αυτούς ισχυρισμούς, με ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία.
Στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από τα πρακτικά της προσβαλλόμενης αποφάσεως, τα οποία παραδεκτώς επισκοπούνται, ο κατηγορούμενος κατά την απολογία του για την αποδιδόμενη σ' αυτόν αξιόποινη πράξη της παραβιάσεως του απορρήτου των τηλεφωνημάτων προέβαλε τον αυτοτελή ισχυρισμό, "Είχα πιστέψει ότι μπορούσα να παρακολουθώ (τις τηλεφωνικές συνδιαλέξεις) λόγω της απόφασης της Αμερικής", ενώ προηγουμένως είχε αναγνωσθεί στο ακροατήριο και καταχωρήθηκε στα πρακτικά η επικαλούμενη από 3.7.2006 απόφαση - εντολή του Πρωτοδικείου του Λος Άντζελες των ΗΠΑ επί υποθέσεως ασφαλιστικών μέτρων της Δ. Τ. "να ηχογραφεί συνδιαλέξεις του εγκαλούντος". Το Τριμελές Εφετείο Αθηνών που εξέδωσε την προσβαλλόμενη απόφαση, εκτίμησε ως σαφή και ορισμένο τον παραπάνω ισχυρισμό περί συγγνωστής νομικής πλάνης και δέχθηκε αυτόν ως βάσιμο, με την ακόλουθη αιτιολογία: "Όπως απεδείχθη την ηχογράφηση των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων του εγκαλούντος έκανε ο κατηγορούμενος πιστεύοντας ότι είχε δικαίωμα να τελέσει την πράξη αυτή, η δε πλάνη του αυτή ήταν συγγνωστή (αρθρ. 31 παρ 2ΠΚ), ως εκ της εντολής του ανωτέρω αλλοδαπού Δικαστηρίου και συνεπώς πρέπει ο κατηγορούμενος να κηρυχθεί αθώος της εν λόγω αξιοποίνου πράξεως (άρθρ. 370Α παρ 1α ΠΚ)". Με τις παραδοχές αυτές, το Δικαστήριο της ουσίας διέλαβε την απαιτούμενη από τις παραπάνω διατάξεις του Συντάγματος και του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, ως προς την παραδοχή του άνω αυτοτελούς ισχυρισμού, αφού εκθέτει με σαφήνεια τα στοιχεία της συγγνωστής νομικής πλάνης στην ένδικη περίπτωση, τα οποία πηγάζουν από την εντολή του αλλοδαπού Δικαστηρίου να ηχογραφεί συνδιαλέξεις του εγκαλούντος. Επομένως ο σχετικός από το άρθρο 510 παρ.1 στοιχ.Δ' του ΚΠΔ λόγος αναιρέσεως, πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος και ενόψει του ότι δεν προβάλλεται άλλος λόγος, πρέπει να απορριφθεί η κρινόμενη αίτηση στο σύνολό της.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την από 22-3-2012 αίτηση (δήλωση) του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου για αναίρεση της 10681/2011 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου (Πλημμελημάτων) Αθηνών.
Κρίθηκε αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 23 Απριλίου 2013.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στις 28 Μαΐου 2013.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

<< Επιστροφή