Θέμα
Αιτιολογίας ανεπάρκεια, Καθυστέρηση αποδοχών εργαζομένου.
Περίληψη:
Παράβαση του Ν. 690/1945 από ανώνυμη εταιρεία. Ελλιπής αιτιολογία καταδικαστικής απόφασης: α) λόγω μη προσδιορισμού της ιδιότητας της αναιρεσείουσας με την εργοδότρια και την ποινική ευθύνη της και β) λόγω μη αναφοράς οιουδήποτε στοιχείου για την υποκειμενική υπόσταση του εγκλήματος αυτού από αναιρεσείουσα. Παραδοχή της αίτησης αναίρεσης για ελλιπή αιτιολογία της καταδικαστικής απόφασης. Αναίρεση αυτής και παραπομπή υπόθεσης στο ίδιο Δικαστήριο.
ΑΡΙΘΜΟΣ 374/2010
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
ΣΤ' ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Δημήτριο Πατινίδη, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Χαράλαμπο Παπαηλιού, Νικόλαο Κωνσταντόπουλο, Παναγιώτη Ρουμπή - Εισηγητή και Γεώργιο Μπατζαλέξη, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 8 Δεκεμβρίου 2009, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Αθανασίου Κονταξή (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Πελαγίας Λόζιου, για να δικάσει την αίτηση της αναιρεσείουσας - κατηγορουμένης Χ, κατοίκου ..., που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Κωνσταντίνο Φωκά, περί αναιρέσεως της 421/2009 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημ/κείου Θεσ/κης.
Το Τριμελές Πλημ/κείο Θεσ/κης, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και η αναιρεσείουσα - κατηγορούμενη ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 14 Απριλίου 2009 αίτησή της αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 666/2009.
Αφού άκουσε
Τον πληρεξούσιο δικηγόρο της αναιρεσείουσας, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να γίνει δεκτή η προκείμενη αίτηση αναίρεσης.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η κρινόμενη από 14 Απριλίου 2009 αίτηση της Χ, κατοίκου ..., για αναίρεση της υπ' αριθμ. 421/2009 κατά δικαστικής απόφασης του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Θεσσαλονίκης ασκήθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα. Επομένως αυτή είναι τυπικά δεκτή και πρέπει να εξετασθεί περαιτέρω. Κατά τη διάταξη του άρθρου μόνου παρ.1 του Α.Ν. 690/1945, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 8 παρ.1 του Ν. 2336/1995, τιμωρείται με τις αναφερόμενες σ' αυτό ποινές, κάθε εργοδότης ή διευθυντής ή επιτετραμμένος ή με οποιονδήποτε τίτλο εκπρόσωπος οποιασδήποτε επιχείρησης, εκμετάλλευσης ή εργασίας, ο οποίος δεν καταβάλλει εμπρόθεσμα στους απασχολούμενους σε αυτόν τις οφειλόμενες συνεπεία της σύμβασης ή της σχέσης εργασίας πάσης φύσεως αποδοχές, που καθορίζονται είτε από τη σύμβαση εργασίας, είτε από συλλογικές συμβάσεις εργασίας, είτε από αποφάσεις διαιτησίας, είτε από το νόμο ή έθιμο, είτε σύμφωνα με το άρθρο 10 του Ν. 3198/1995 συνεπεία της θέσεως των εργαζομένων σε' κατάσταση διαθεσιμότητας. Εξάλλου, η καταδικαστική απόφαση έχει την απαιτούμενη από τις διατάξεις των άρθρων 93 παρ.3 του Συντάγματος και 139 του ΚΠοινΔ ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, η έλλειψη της οποίας ιδρύει το λόγο αναίρεσης από το άρθρο 510 παρ.1 στοιχ. Δ' του ίδιου Κώδικα, όταν αναφέρονται σ' αυτή με πληρότητα, σαφήνεια και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά τα πραγματικά περιστατικά που αποδείχθηκαν, από τη διαδικασία στο ακροατήριο, σχετικά με τα αντικειμενική και υποκειμενικά στοιχεία, σχετικά με τα αντικειμενικά και υποκειμενικά στοιχεία του εγκλήματος, οι αποδείξεις που θεμελίωσαν τα περιστατικά αυτά και οι νομικοί συλλογισμοί με τους οποίους το δικαστήριο υπήγαγε τα περιστατικά που αποδείχθηκαν στην ουσιαστική ποινική διάταξη που εφαρμόσθηκε. Ειδικότερα, η καταδικαστική απόφαση για παράβαση της παραπάνω διατάξεως του Α.Ν. 690/1945 για να έχει ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, πρέπει, να εκτίθενται σ' αυτή με πληρότητα και σαφήνεια, ενόψει του περιεχομένου της άνω ουσιαστικού δικαίου διατάξεως, τα κρίσιμα για την θεμελίωση του αναφερομένου εγκλήματος περιστατικά, που είναι ο χρόνος κατά τον οποίο διήρκεσε η σύμβαση εργασίας, οι μηνιαίες τακτικές αποδοχές, καθώς και οι έκτακτες, το σύνολο αυτών, το ποσό που καταβλήθηκε στον εργαζόμενο έναντι αυτών και ο χρόνος που έπρεπε να καταβληθούν Περαιτέρω, επί νομικού προσώπου, φερόμενου ως εργοδότη, πρέπει να προσδιορίζεται και η μορφή του νομικού προσώπου, και, αν πρόκειται για εταιρία και η εταιρική αυτής μορφή, καθώς και τα πραγματικά περιστατικά από τα οποία προκύπτει η θέση και η ιδιότητα που είχε ο κατηγορούμενος στην εταιρία αυτή, κατά τον κρίσιμο χρόνο, ώστε να ανακύπτει η υποχρέωσή του για καταβολή των αποδοχών. Δεν αρκεί, δηλαδή, ο χαρακτηρισμός του κατηγορουμένου ως εργοδότη ή ως νόμιμου εκπροσώπου της εταιρικής επιχείρησης. Στην προκειμένη περίπτωση, με την προσβαλλόμενη υπ' αριθμ. 421/2009 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Θεσσαλονίκης, όπως προκύπτει από αυτή, καταδικάσθηκε η αναιρεσείουσα - κατηγορουμένη, σε δεύτερο βαθμό για παράβαση του πιο πάνω αν.ν. 690/1945 σε ποινή φυλάκισης έξι (6) μηνών, που ανεστάλη η εκτέλεσή της για τρία έτη, και χρηματική ποινή 20.000 ευρώ. Το Δικαστήριο για να καταλήξει στην καταδικαστική αυτή κρίση, δέχθηκε, ότι από τα κατ' είδος αναφερόμενα αποδεικτικά στοιχεία αποδείχθηκαν τα ακόλουθα: "Κατά το χρονικό διάστημα από 1-7-2003 έως 31-5-006, η κατηγορουμένη, ενεργώντας ως νόμιμος εκπρόσωπος της εταιρίας "ΣΠΕΚΤΡΟΥΜ - ΚΟΝΝΕΚΤ - ΦΑΣΜΑ Α.Ε. ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΠΤΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ" που εδρεύει στη ... στην οδό ..., δεν κατέβαλε στην ΑΑ, κάτοικο ..., που απασχόλησε, με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας, από 25-1-2003 έως 31-5-2006, ως χειρίστρια ηλεκτρονικού υπολογιστή στην ως άνω εταιρία, το ποσό των 47.359,99 ευρώ, όπως αυτό αναλυτικά φαίνεται παρακάτω:
Ι) ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΑΠΟ 1/7/2003 μέχρι 30/9/2004, έπρεπε να καταβάλλει: Α) ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΑΠΟ ΔΕΥΤΕΡΑ - ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: ι) Για την κανονική πενθήμερη εβδομαδιαία εργασία των 40 ωρών 777,67 € Χ15 μήνες = 11.665,05 ΕΥΡΩ. 2) Για την αμοιβή για την ιδιόρρυθμη υπερωρία, ήτοι για την εργασία από την 41η - 43η ώρα ανά εβδομάδα: ωρομ = 777,67 : 25 = 31,11 Χ 6 = 186,66 : 40 = ωρομίσθιο 4,67 + 2,34 για 50% προσαύξηση ιδιόρρυθμης υπερωρίας = 7,01 Χ 3 ώρες = 21,03 Χ 4 εβδ. = 84,12 Χ 15 μήνες = 1.261,80 ΕΥΡΩ. 3) Για την αμοιβή για την παράνομη υπερωρία, ήτοι για την εργασία από την 44η - 70η ώρα ανά εβδομάδα: ωρομ = 4,67 + 7,01 για προσαύξηση 150% παράνομης υπερωρίας = 11,68 χ 27 ώρες = 189,27 Χ 4 εβδ = 757,08 Χ 15 μήνες = 11.356,20. 4) Για την προσαύξηση για την νυχτερινή εργασία των 35 ωρών/εβδομάδα = ωρομ. 4,67 Χ 25% προσαύξηση νυχτ. εργασ. = 1,17 Χ 35 ώρες = 40,95 Χ 4 εβδ = 163,80 Χ 15 μήνες " 2.457,00. Β) ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΤΑ ΣΑΒΒΑΤΑ: ι) Για τις πρώτες 8 ώρες για τις οποίες αντίστοιχο απλό ωρομίσθιο = 4,67 Χ 8 ώρες = 37,36 Χ 64 Σάββατα = 2.391,04. 2) Για τις επόμενες 6 ώρες παράνομης υπερωρίας για τις οποίες αντιστοιχεί το ωρομίσθιο προσαυξημένο κατά 150% = 4,67 + 7,01 για προσαύξηση 150% παράνομης υπερωρίας = 11,68 Χ 6 ώρες = 70,08 Χ 64 Σάββατα = 4.485,12 3) Για την προσαύξηση νυχτερινής εργασίας για 7 ώρες = ωρομ. 4,67 Χ 25% προσαύξηση νυχτ. εργασ. = 1,17 Χ 7 ώρες = 8,19 Χ 64 Σάββατα = 524,16. Π ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΤΙΣ ΚΥΡΙΑΚΕΣ: Για τις πρώτες 8 ώρες για τις οποίες αντιστοιχεί ωρομίσθιο προσαυξημένο κατά 75% = 4,67 + 3,50 για προσαύξηση 75% = 8,17 Χ 8 ώρες = 65,36 Χ 64 Κυριακές = 4.183,04. Για τις επόμενες 6 ώρες παράνομης υπερωρίας για τις οποίες αντιστοιχεί το ωρομίσθιο Κυριακής (ωρομίσθιο + 75%) προσαυξημένο κατά 150% = 8,17 + 12,26 για προσαύξηση 150% παράνομης υπερωρίας = 20,43 Χ 6 ώρες = 122,58 Χ 64 Κυριακές = 7.845,12. 3) Για την προσαύξηση νυχτερινής εργασίας για 7 ώρες = ωρομ. 8,17 Χ 25% προσαύξηση νυχτ. εργασ. = 2,04 Χ 7 ώρες = 14,28 Χ 64 Κυριακές = 913,92. Ητοι συνολικά για όλες τις παραπάνω αιτίες η κατηγορούμενη) έπρεπε να καταβάλλει ποσό 47082,45 € (11.665,05 + 1.261,80 + 11.356,20 + 2.457,00 + 2.391,04 + 4-485,12 + 524,16 + 4.183,04 + 7.845,12 + 913,92).
Για όλη την ως άνω περιγραφόμενη εργασία η κατηγορουμένη κατέβαλε μόνο 880 € ανά μήνα, ήτοι κατέβαλε συνολικά ποσό 13.200 € (880 Χ 15 μήνες). Οπότε με βάση τα παραπάνω οφείλει για τις παραπάνω περιγραφόμενες αιτίες το ποσό των 33.882,45 € (47.082,45 - 13.200 που κατέβαλε).
II) ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ από 1/10/2004 μέχρι 8/6/2005, έπρεπε να καταβάλλει: Α) ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΑΠΟ ΔΕΥΤΕΡΑ - ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: 1) Για την κανονική πενθήμερη εβδομαδιαία εργασία των 40 ωρών 828,99 χ 8,25 μήνες = 6.839,17. 2) Για την προσαύξηση για την νυχτερινή εργασία των 10 ωρών/εβδομάδα = ωρομ. 828,99 : 25 = 33,16 Χ 6 = 198,96 : 40 = 4.97 Χ 25% προσαύξηση νυχτ. εργασ. = 1,24 Χ 10 ώρες = 12,40 Χ 4 εβδ = 49,60 Χ 8,25 μήνες = 409,20.11 ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΤΑ ΣΑΒΒΑΤΑ : ι) Για τις πρώτες 8 ώρες για τις οποίες αντιστοιχεί απλό ωρομίσθιο = 4,97 Χ 8 ώρες = 39,76 Χ 36 Σάββατα = 1.431,36. 2) Για την προσαύξηση νυχτερινής εργασίας για 2 ώρες = ωρομ. 4,97 Χ 25% προσαύξηση νυχτ. εργασ. = 1,24 Χ 2 ώρες = 2,48 Χ 36 Σάββατα = 89,28. Ήτοι συνολικά για όλες τις παραπάνω αιτίες η κατηγορούμενη έπρεπε να καταβάλλει ποσό 8.769,01 € (6.839,17 + 409,20 + 1.431,36 + 89,28). Για όλη την ως άνω περιγραφόμενη εργασία η κατηγορούμενη κατέβαλε μόνο 880 € ανά μήνα, ήτοι κατέβαλε συνολικά ποσό 7.260 € (880 Χ 8.25 μήνες). Οπότε με βάση τα παραπάνω οφείλει για τις παραπάνω περιγραφόμενες αιτίες το ποσό των 1.509,01 € (8.769,01 - 7.260 που κατέβαλε).
III) ΓΙΑ ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ από 9/6/2005 μέχρι 31/5/2006, έπρεπε να καταβάλλει: Α) ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΑΠΟ ΔΕΥΤΕΡΑ - ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: ι) Για την κανονική πενθήμερη εβδομαδιαία εργασία των 40 ωρών: 876,89 Χ 11,75 μήνες= 10.197,71. 2) Για την προσαύξηση για την νυχτερινή εργασία των 10 ωρών/εβδομάδα = ωρομ. 876,89: 25 = 35,08χ6-210, 48:40 = 5,26Χ25% προσαύξηση νυχτ. εργασ. = 1,32Χ10 ώρες = 13,20 Χ 4 εβδομ = 52,80 Χ 11,75 μήνες 620,40. Β) ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΤΑ ΣΑΒΒΑΤΑ: ι) Για τις πρώτες 8 ώρες για τις οποίες αντιστοιχεί απλό ωρομίσθιο = 5,26 Χ 8 ώρες = 42,08 Χ 51 Σάββατα= 2.164,08.2). Για την προσαύξηση νυχτερινής εργασίας για 2 ώρες = ωρομ. 5,26 Χ 25% προσαύξηση νυχτ. εργασ. =1,32 Χ 2 ώρες= 2,64 Χ 51 Σάββατα 134,64. Ήτοι συνολικά για όλες τις παραπάνω αίτιες η κατηγορουμένη έπρεπε να καταβάλλει ποσό 13.116,83 € (10.197,71 + 620,40 + 2.164,08 + 134,64).
Για όλη την ως άνω περιγραφόμενη εργασία μου η κατηγορουμένη κατέβαλε μόνο 880 € ανά μήνα, εκτός του μηνός Ιανουαρίου του έτους 2006 όπου κατέβαλε 620 €, και των μηνών Φεβρουαρίου, Μαρτίου, Απριλίου και Μαΐου του έτους 2006 για τους οποίους δεν κατέβαλε τίποτα, ήτοι κατέβαλε συνολικά ποσό 6.560 € (από 9/6/2005-30/6/2005 κατέβαλε 660 €, τους υπόλοιπους μήνες μέχρι και τον Δεκέμβριο 2005 κατέβαλλε 5.280 € (880 Χ 6 μήνες) και τον Ιανουάριο 2006 κατέβαλλε 620 €). Οπότε με βάση τα παραπάνω οφείλει για τις παραπάνω περιγραφόμενες αιτίες το ποσό των 6.556,83 € (13.116,83 - 6.560 που κατέβαλε). Δηλαδή συνολικά για τις διαφορές των δεδουλευμένων μηνών και την μη καταβολή των τελευταίων μηνών η κατηγορουμένη οφείλει συνολικά το ποσό 41.948,29 € (33.882,45 1.509,01 + 6.556,83).
IV) Επιπλέον των ανωτέρω η κατηγορουμένη οφείλει αποδοχές αδείας έτους 2005 και 2006, αποδοχές επιδόματος αδείας έτους 2006, αποδοχές Δώρου Πάσχα 2006, αποδοχές αναλογίας Δώρου Χριστουγέννων 2006. Ήτοι συγκεκριμένα οφείλει: Α) Αποδοχές αδείας 2005 = 876,89. Β) Αποδοχές αδείας 2006 = 876,89. Γ) Αποδοχές επιδόματος αδείας 2006 = 876,89 : 25 = 35,08 Χ 13 = 456,04. Δ) Δώρο Πάσχα 2006 = 876,89 : 25 = 35,08 Χ 15 = 526,2°. Ε) Αναλογία Δώρου Χριστουγέννων 2006 = 35,08 Χ 3,24 = 113,66. Δηλαδή συνολικά για τις ως άνω αιτίες η κατηγορουμένη οφείλει ποσό 2.849,68 €.
V) Σύμφωνα με τα άρθρα 1 και 3 του Ν. 2112/1920 "περί υποχρεωτικής καταγγελίας συμβάσεως εργασίας ιδιωτικών υπαλλήλων", η κατηγορουμένη εφόσον κατήγγειλε την σύμβαση εργασίας την 31/5/2006, χωρίς καμία προειδοποίηση, έπρεπε να καταβάλει την νόμιμη αποζημίωση η οποία συνίσταται, στις αποδοχές δύο μηνών, υπολογιζόμενων επί του συνόλου των τακτικών αποδοχών του τελευταίου μήνα πριν από την καταγγελία. Έτσι, λοιπόν με βάση τα ανωτέρω η κατηγορουμένη έπρεπε να καταβάλει: μισθός 876,89 + 52,80 την σταθερή και μόνιμη νυχτερινή εργασία των 2 ωρών ημερησίως + 168,32 για την σταθερή και μόνιμη εργασία των 8 ωρών κάθε Σάββατο (42,08 Χ 4 Σάββατα) = σύνολο τακτικών μηνιαίων αποδοχών 1.098,01χ 2 μήνες αποζημίωση = 2.196,02+ 366,00 για προσαύξηση 1/6= 2.562,02. ΉΤΟΙ ΓΕΝΙΚΟ ΣΥΝΟΛΟ ΟΦΕΙΛΗΣ: 47.359,99 € (41.948,29 + 2.849,68 + 2.562,02). Κατ'ακολουθίαν, πρέπει αυτή να κηρυχθεί ένοχη της πράξεως, που της αποδίδεται με το κατηγορητήριο, απορριπτομένου, ως αβασίμου του αιτήματος για αναγνώριση ελαφρυντικών, καθόσον δεν αποδείχτηκε, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, περιστατικά, που να δικαιολογούν την αναγνώριση ελαφρυντικών περιστάσεων".
Με τις παραδοχές του αυτές το Δικαστήριο της ουσίας δεν διέλαβε στην προσβαλλόμενη απόφασή του, την απαιτούμενη κατά το Σύνταγμα και τον ΚΠΔ ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία: Ειδικότερα, δεν αναφέρονται στην αιτιολογία, μολονότι η αναφερόμενη πιο πάνω επιχείρηση αφορά εταιρική και όχι ατομική επιχείρηση και μάλιστα ανώνυμη εταιρία, όπως φαίνεται και από την επωνυμία της, πραγματικά περιστατικά, από τα οποία να προκύπτει η ιδιότητα και η θέση της αναιρεσείουσας - κατηγορουμένης στην ανώνυμη αυτή εταιρία, η οποία κατά το νόμο εκπροσωπείται από το διοικητικό της συμβούλιο και αναφέρεται μόνο, ότι αυτή ήταν νόμιμος εκπρόσωπος της χωρίς κάποια διευκρίνιση πως προκύπτει η τοιαύτη εξουσία εκπροσώπησης της ως άνω ανώνυμης εταιρίας από αυτήν (κατηγορουμένη). Περαιτέρω από την αντιπαραβολή σκεπτικού και αιτιολογικού ουδαμώς προκύπτει ότι η μη καταβολή των αποδοχών και άλλων χορηγιών προς την εργαζόμενη στην παραπάνω ανώνυμη εταιρία ΑΑ, συνολικού ύψους 47.359,99 ευρώ οφείλεται σε πρόθεση της κατηγορουμένης να μη καταβάλει αυτές. Ειδικότερα δεν αναφέρεται οιοδήποτε στοιχείο που θεμελιώνει την υποκειμενική υπόσταση του αποδιδομένου στην αναιρεσείουσα πλημμελήματος. Επομένως, ο συναφής, από το άρθρο 510 παρ. 1 εδ. Δ του ΚΠΔ, λόγος αναίρεσης, με τον οποίο προβάλλεται η αναφερόμενη πλημμέλεια της απόφασης, η ελλιπής, δηλαδή αιτιολογία της, είναι βάσιμος και πρέπει να γίνει δεκτός, ενώ παρέλκει η έρευνα των άλλων λόγων. Μετά από αυτά, η κρινόμενη αίτηση αναίρεσης πρέπει να γίνει δεκτή, να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση και να παραπεμφθεί η υπόθεση, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 519 του ΚΠΔ, για νέα συζήτηση στο ίδιο Δικαστήριο που την εξέδωσε, του οποίου η σύνθεση είναι δυνατή από άλλους δικαστές, εκτός από εκείνους που είχαν δικάσει προηγουμένως.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Αναιρεί την υπ' αριθμ. 421/2009 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Θεσσαλονίκης.
Παραπέμπει την υπόθεση για νέα συζήτηση στο ίδιο δικαστήριο το οποίο θα συγκροτηθεί από δικαστές άλλους από εκείνους που δίκασαν προηγουμένως.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 9 Φεβρουαρίου 2010. Και
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 23 Φεβρουαρίου 2010.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ