Θέμα
Αναιρέσεως απόρριψη, Έξοδα, Λόγοι ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, Έκδοση επιταγής.
Περίληψη:
Έκδοση ακάλυπτης επιταγής. Λόγοι έλλειψη ειδικής και
εμπεριστατωμένης αιτιολογίας για απόρριψη αιτήματος αναβολής και για την
ενοχή (άρθρ. 510 παρ. 1 στοιχ. Δ). Αβάσιμοι οι λόγοι. Απορρίπτει αναίρεση.
Έξοδα και δ.δ. πολιτικώς ενάγουσας.
Αριθμός 1487/2018
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Z' ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Γεώργιο Σακκά, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Δημήτριο Γεώργα, Δημήτριο Τζιούβα - Εισηγητή, Γεώργιο Παπαηλιάδη και Μαρία Γκανιάτσου, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 8 Μαρτίου 2017, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Χαράλαμπου Βουρλιώτη (κωλυομένης της Εισαγγελέως) και της Γραμματέως Αικατερίνης Σιταρά, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος - κατηγορουμένου Ρ. Δ. του Α., κατοίκου ..., που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Γ. Τ., για αναίρεση της υπ' αριθ. 11874/2016 απόφασης του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Θεσσαλονίκης. Mε πολιτικώς ενάγουσα την εταιρεία "...", που εδρεύει στην … και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Γεράσιμο Χαλιώτη.
Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και ο αναιρεσείων-κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 12 Ιανουαρίου 2017 αίτησή του αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό ...17.
Αφού άκουσε
Τους πληρεξούσιους δικηγόρους των ως άνω διαδίκων, που ζήτησαν όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να απορριφθεί η προκείμενη αίτηση αναίρεσης.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά το άρθρο 79 παρ. 1 εδ. α του Ν. 5960/1933 "περί επιταγής", όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 1 του Ν.Δ. 1325/1972, "εκείνος ο οποίος εκδίδει επιταγή που δεν πληρώθηκε από τον πληρωτή, γιατί δεν είχε σ' αυτόν αντίστοιχα διαθέσιμα κεφάλαια κατά το χρόνο της εκδόσεως της επιταγής ή της πληρωμής της, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών και χρηματική ποινή τουλάχιστον δέκα χιλιάδων δραχμών". Από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι το έγκλημα της ακάλυπτης επιταγής είναι τυπικό και ότι για τη στοιχειοθέτησή του απαιτείται, αντικειμενικά μεν 1) έκδοση τυπικά έγκυρης επιταγής, 2) υπογραφή του εκδότη, 3) εμπρόθεσμη εμφάνιση της επιταγής προς πληρωμή και 4) έλλειψη αντίστοιχων διαθέσιμων κεφαλαίων στην πληρώτρια τράπεζα, τόσο κατά το χρόνο εκδόσεως, όσο και κατά το χρόνο εμφανίσεως της επιταγής προς πληρωμή, υποκειμενικά δε, γνώση και θέληση των στοιχείων της πράξης, δηλαδή της έκδοσης της επιταγής, που είναι ακάλυπτη. Εξάλλου, η καταδικαστική απόφαση έχει την απαιτούμενη από τα άρθρα 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 του Κ.Ποιν.Δ. ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, η έλλειψη της οποίας ιδρύει λόγο αναιρέσεώς της από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ' του Κ.Ποιν.Δ., όταν αναφέρονται σ' αυτή, με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις, τα πραγματικά περιστατικά που προέκυψαν από την αποδεικτική διαδικασία, στα οποία στηρίχθηκε η κρίση του δικαστηρίου για τη συνδρομή των αντικειμενικών και υποκειμενικών στοιχείων του εγκλήματος, οι αποδείξεις που τα θεμελιώνουν και οι νομικές σκέψεις υπαγωγής των περιστατικών αυτών στην ουσιαστική ποινική διάταξη που εφαρμόστηκε. Για την ύπαρξη τέτοιας αιτιολογίας είναι παραδεκτή η αλληλοσυμπλήρωση του αιτιολογικού με το διατακτικό της αποφάσεως, τα οποία αποτελούν ενιαίο σύνολο. Ειδικώς, ως προς τα αποδεικτικά μέσα, που λήφθηκαν υπόψη από το δικαστήριο για την καταδικαστική του κρίση, για την πληρότητα της αιτιολογίας αρκεί ο κατ' είδος προσδιορισμός τους, χωρίς να απαιτείται και αναλυτική παράθεσή τους και μνεία του τι προκύπτει από το καθένα χωριστά, πρέπει, όμως, να προκύπτει, με βεβαιότητα, ότι το δικαστήριο τα έλαβε υπόψη και τα συνεκτίμησε όλα και όχι μόνο μερικά από αυτά. Ακόμη, δεν είναι απαραίτητη η αξιολογική συσχέτιση και σύγκριση των διαφόρων αποδεικτικών μέσων και των μαρτυρικών καταθέσεων μεταξύ τους ή να προσδιορίζεται ποιο βάρυνε περισσότερο για το σχηματισμό της δικανικής κρίσεως. Δεν αποτελεί, όμως, λόγο αναιρέσεως η εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων και ειδικότερα η εσφαλμένη εκτίμηση των αποδεικτικών μέσων, η παράλειψη αξιολογήσεως και αναφοράς κάθε αποδεικτικού μέσου χωριστά και η παράλειψη συσχετίσεως των αποδεικτικών μέσων, καθόσον στις περιπτώσεις αυτές, με την επίφαση της ελλείψεως αιτιολογίας, πλήττεται η αναιρετικώς ανέλεγκτη κρίση του δικαστηρίου της ουσίας. Ακόμη, η επιβαλλόμενη κατά τα ανωτέρω από τα άρθρα 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 του Κ.Ποιν.Δ., ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, της δικαστικής αποφάσεως πρέπει να εκτείνεται, εκτός από την κύρια επί της ενοχής απόφαση, και στις οριστικές ή παρεμπίπτουσες αποφάσεις ή αυτές που η έκδοσή τους έχει αφεθεί στη διακριτική, ελεύθερη ή ανέλεγκτη κρίση του δικαστηρίου. Έτσι, ειδικά αιτιολογημένη πρέπει να είναι και η παρεμπίπτουσα απόφαση του Δικαστηρίου, με την οποία απορρίπτεται αίτημα του κατηγορουμένου περί αναβολής της δίκης, η δε ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία της συνίσταται στην αναφορά των πραγματικών περιστατικών που αποδείχθηκαν κατά τη διαδικασία στο ακροατήριο, των αποδείξεων που τα θεμελιώνουν, καθώς και των συλλογισμών, με τους οποίους κατέληξε το Δικαστήριο στην απορριπτική του αιτήματος αναβολής κρίση του. Ακόμη, η εν λόγω αιτιολογία απαιτείται και για την απόρριψη των αυτοτελών ισχυρισμών του κατηγορουμένου. Τέτοιοι ισχυρισμοί είναι εκείνοι που προβάλλονται στο δικαστήριο της ουσίας, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 170 παρ. 2 και 333 παρ. 2 του Κ.Ποιν.Δ. και τείνουν στην άρση του άδικου χαρακτήρα της πράξεως ή την άρση ή μείωση της ικανότητας καταλογισμού ή την εξάλειψη του αξιοποίνου ή τη μείωση της ποινής. Η απόρριψη ενός τέτοιου ισχυρισμού πρέπει να αιτιολογείται ιδιαιτέρως. Διαφορετικά, ιδρύεται λόγος αναιρέσεως, για έλλειψη αιτιολογίας, ενώ, η μη απάντηση στον ισχυρισμό αυτό, συνιστά έλλειψη ακροάσεως κατά το άρθρο 170 παρ. 2 του ίδιου Κώδικα και ιδρύει ιδιαίτερο λόγο αναιρέσεως, εκ του άρθρου 510 παρ. 1 στοιχ. Β' του Κ.Ποιν.Δ.. Όταν, όμως, ο αυτοτελής ισχυρισμός δεν προβάλλεται παραδεκτά με προφορική ανάπτυξη στο Δικαστήριο της ουσίας, όπως άλλωστε επιβάλλεται και από την αρχή της προφορικότητας της επ' ακροατηρίου κυρίας διαδικασίας, η οποία καθιερώνεται από το άρθρο 331 του Κ.Ποιν.Δ., αλλ' ούτε και κατά τρόπο πλήρη και ορισμένο, δηλαδή, όταν δεν αναφέρονται τα πραγματικά περιστατικά που είναι αναγκαία για την κατά νόμο θεμελίωσή του, ή όταν ο φερόμενος ως αυτοτελής ισχυρισμός, δεν είναι στην πραγματικότητα αυτοτελής, κατά την έννοια που αναφέρθηκε, το δικαστήριο δεν υποχρεούται να απαντήσει και μάλιστα αιτιολογημένα, αφού δεν υπάρχει υποχρέωση απαντήσεως σε ισχυρισμό που προτείνεται απαραδέκτως (Ολομ. Α.Π. 2/2005).
Στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από την παραδεκτή επισκόπηση των πρακτικών της προσβαλλόμενης αποφάσεως, αλλά και των λοιπών εγγράφων της δικογραφίας, για την εξυπηρέτηση των αναγκών του αναιρετικού ελέγχου και δη της βασιμότητας ή μη του προβαλλόμενου λόγου αναιρέσεως, μετά τη νομιμοποίηση της εκπροσώπησης, κατ' άρθρο 340 παρ. 2 του Κ.Ποιν.Δ., του μη εμφανισθέντος στο ακροατήριο εκκαλούντος κατηγορουμένου από το δικηγόρο Θεσσαλονίκης Γ. Τ., ο τελευταίος υπέβαλε αίτημα αναβολής εκδίκασης της υπόθεσης, με το εξής, κατά λέξη, περιεχόμενο: "Ζητώ να αναβληθεί η παρούσα υπόθεση προκειμένου να κληθεί η νέα σύνδικος η οποία δεν έχει λάβει ακόμη γνώση της υπόθεσης και να εμμείνει το Δικαστήριο Σας στην με αριθμό 11395/2015 αναβλητική απόφαση η οποία ανέβαλε κατ' άρθρο 352 του Κ.Π.Δ. προκειμένου να κληθεί η μάρτυρας σύνδικος πτώχευσης της εταιρίας .... δικηγόρος Θεσσαλονίκης Μ. Ρ.". Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης, μετά από πρόταση του Εισαγγελέα, με την προσβαλλόμενη υπ' αριθ. 11874/2016 απόφασή του, ανακάλεσε την 11395/2016 προηγούμενη απόφασή του που είχε διατάξει αναβολή για να εξετασθεί ως μάρτυρας ο σύνδικος της πτωχεύσεως της εταιρείας "...", απέρριψε το ως άνω αίτημα αναβολής και διέταξε την πρόοδο της δίκης, με την εξής, επί λέξει, αιτιολογία: "Όπως αποδεικνύεται από τα έγγραφα που προσκόμισε στο Δικαστήριο ο πληρεξούσιος δικηγόρος του εκκαλούντος - κατηγορουμένου, η δικηγόρος Θεσσαλονίκης Μ. Ρ., σύνδικος της πτώχευσης της εταιρείας με την επωνυμία "...", που είχε οριστεί δυνάμει της με αριθμό 5148/2015 απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, παραιτήθηκε του εν λόγω λειτουργήματος, ούτως ώστε διορίστηκε ως νέος σύνδικος ο δικηγόρος Θεσσαλονίκης Α. Σ., δυνάμει της με αριθμό 3655/2016 απόφασης του ίδιου Δικαστηρίου. Η απόφαση αυτή δημοσιεύθηκε στις 13 Ιoυviou 2016, γεγονός εκ του οποίου ασφαλέστατα συνάγεται ότι ο νέος σύνδικος είχε όλο τον απαραίτητο χρόνο για να ενημερωθεί περί της προκείμενης υπόθεσης, εφόσον είχε κριθεί από προγενέστερες μη οριστικές αποφάσεις αυτού του Δικαστηρίου αναγκαία η μαρτυρία της προηγούμενης συνδίκου, λόγος για τον οποίον αναβλήθηκε η υπόθεση σε δεύτερο βαθμό, στη δικάσιμο της 6-11-2015 για εκείνη της 29-3-2016, ήτοι εντός της πολύμηνης αποχής των δικηγόρων από τα καθήκοντά τους, που οδήγησε στην αναβολή της κατά τη σημερινή δικάσιμο. Μολαταύτα, η προηγούμενη σύνδικος ενημέρωσε τον πληρεξούσιο δικηγόρο του εκκαλούντος περί της προχωρημένης εγκυμοσύνης της, μόλις στις 18-10-2016 (βλ. τη σχετική επιστολή της), δύο δηλαδή μόνον ημέρες προ της δικασίμου, ενώ γνώριζε ότι πρόκειται περί επιταγής με χρόνο έκδοσης την 30-6-2009, δηλαδή ότι πρόκειται περί υπόθεσης, που κινείται εντός των ορίων της παραγραφής. Είναι προφανές, ότι η εν λόγω δικηγόρος - τέως σύνδικος δύνατο κάλλιστα να ενημερώσει εγκαίρως τον δικηγόρο του κατηγορουμένου, εφόσον το γεγονός της προχωρημένης εγκυμοσύνης της στη δικάσιμο της 20-10-2016 της ήταν προδήλως γνωστό προ μηνών, για να προβεί στις δέουσες συνεννοήσεις με τον νέο σύνδικο, όπως και ότι ο τελευταίος, διορισθείς τέσσερις μήνες προ της δικασίμου, δύνατο να ενημερωθεί και να ενημερώσει το Δικαστήριο σε σχέση με τους λόγους για τους οποίους είχε κριθεί αναγκαία η προσέλευση του συνδίκου, ως μάρτυρα. Έτσι, το υπό κρίση αίτημα νέας αναβολής, κατ' άρθρο 352 ΚΠΔ, με έρεισμα τον ίδιο λόγο είναι απορριπτέο ως παρελκυστικό. Περαιτέρω, το Δικαστήριο κρίνει ότι ενόψει του τυπικού του αδικήματος του άρθρου 79 § 1 του ν. 5960/1933, τυχόν μαρτυρία του συνδίκου περί της αιτίας έκδοσης της προκείμενης ακάλυπτης επιταγής δεν έχει να εισφέρει κάτι αποδεικτικά, άρα τυγχάνει ανακλητέα η προηγούμενη με αρ. 11395/2016 μη οριστική απόφασή του και κατά συνέπεια, πρέπει να διαταχθεί η πρόοδος της δίκης". Στη συνέχεια, αφού περατώθηκε η αποδεικτική διαδικασία, το Δικαστήριο της ουσίας δέχθηκε στο σκεπτικό της προσβαλλόμενης με αριθ. 11874/2016 αποφάσεώς του, κατά την αναιρετικά ανέλεγκτη περί τα πράγματα κρίση του, επί λέξει, τα εξής: "Από την κύρια αποδεικτική διαδικασία γενικά, την ένορκη κατάθεση του μάρτυρα, τα έγγραφα που διαβάστηκαν και από την υπόλοιπη συζήτηση της υπόθεσης αποδείχθηκε και το Δικαστήριο πείσθηκε ότι ο κατηγορούμενος τέλεσε την αξιόποινη πράξη που του αποδίδεται στο κατηγορητήριο, ήτοι με πρόθεση εξέδωσε επιταγή μη πληρωθείσα από την πληρώτρια τράπεζα, στην οποία είχε διαθέσιμα κεφάλαια κατά το χρόνο της έκδοσης της επιταγής και κατά το χρόνο της πληρωμής αυτής και συγκεκριμένα ως νόμιμος εκπρόσωπος της εταιρίας "...." που εδρεύει στη ... εξέδωσε την υπ' αριθ. ... επιταγή ποσού 390.000 ευρώ σε διαταγή "..." προς την ... η οποία εμφανίσθηκε προς πληρωμή τη 1-7-2009 και δεν πληρώθηκε γιατί στον υπ' αριθ. ... λογαριασμό του κατηγορουμένου δεν υπήρχαν διαθέσιμα κεφάλαια. Επειδή όμως, κατέβαλε ήδη το μεγαλύτερο μέρος του ποσού αυτού, με απομένουσα οφειλή της τάξης των 19.000 €, όπως κατέθεσε ο μάρτυρας Σ., κρίνεται ότι συντρέχει περίπτωση να του αναγνωριστεί η συνδρομή της ελαφρυντικής περίστασης του άρθρου 84 § 2δ' ΠΚ, αφού όντως προσπάθησε να άρει τις συνέπειες της πράξης του". Ακολούθως δε, με το διατακτικό της προσβαλλόμενης αποφάσεώς του, κήρυξε ένοχο τον αναιρεσείοντα κατηγορούμενο, αναγνωρίζοντάς του την ελαφρυντική περίσταση της ειλικρινούς μετάνοιας του άρθρου 84 παρ. 2 περ. δ' του Π.Κ., του ότι: "Στη Θεσσαλονίκη την 30-6-2009 με πρόθεση εξέδωσε επιταγή μη πληρωθείσα από την πληρώτρια τράπεζα στην οποία δεν είχε διαθέσιμα κεφάλαια κατά το χρόνο της έκδοσης της επιταγής και κατά το χρόνο της πληρωμής αυτής και συγκεκριμένα ως νόμιμος εκπρόσωπος της εταιρίας "...." που εδρεύει στη ... εξέδωσε την υπ' αριθ. ... επιταγή ποσού 390.000 ευρώ σε διαταγή "..." προς την ... η οποία εμφανίσθηκε προς πληρωμή τη 1-7-2009 και δεν πληρώθηκε γιατί στον υπ' αριθ. ... λογαριασμό του κατηγορουμένου δεν υπήρχαν διαθέσιμα κεφάλαια" και τον καταδίκασε σε ποινή φυλακίσεως πέντε (5) μηνών, την εκτέλεση της οποίας ανέστειλε επί τριετία. Με αυτά που δέχθηκε το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης, διέλαβε την απαιτούμενη ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία στην απορριπτική του ως άνω αιτήματος αναβολής παρεμπίπτουσα απόφασή του, η δε περί του εναντίου αιτίαση του αναιρεσείοντος είναι αβάσιμη. Ειδικότερα, με σαφήνεια αναφέρεται στην παρεμπίπτουσα απόφαση απορρίψεως του αιτήματος αναβολής ότι ενώ υπήρχε επαρκής χρόνος για τη σχετική ενημέρωση, τόσο η προηγούμενη σύνδικος της πτώχευσης της ανωτέρω εταιρείας Μ. Ρ., η οποία εν τω μεταξύ παραιτήθηκε του λειτουργήματος της, όσο και ο νέος σύνδικος Α. Σ., δεν επέδειξαν την επιβαλλόμενη προς τούτο επιμέλεια, αν και ήταν γνωστό ότι η υπόθεση αναβλήθηκε για να προσέλθει και εξετασθεί ως μάρτυρας ο σύνδικος, γεγονός που κατέστησε το νέο αίτημα αναβολής για τον ίδιο λόγο παρελκυστικό και εκ τούτου απορριπτέο. Μάλιστα, αν και η ανάκληση των προπαρασκευαστικών αποφάσεων μπορεί να είναι και σιωπηρή, χωρίς το δικαστήριο να έχει υποχρέωση να αιτιολογήσει γιατί δεν θεωρεί πλέον αναγκαία την περαιτέρω αναβολή της δίκης για το λόγο που αρχικά είχε αναβάλει, στην προκειμένη περίπτωση, το δικάσαν Δικαστήριο, με την προσήκουσα αιτιολογική επάρκεια, θεμελίωσε την κρίση του περί ανάκλησης της προηγούμενης προπαρασκευαστικής αποφάσεώς του, επισημαίνοντας, εκτός των άλλων, ότι η μαρτυρία του συνδίκου της πτώχευσης, αναφορικά με την αιτία έκδοσης της επίμαχης ακάλυπτης επιταγής, δεν έχει να εισφέρει κάτι αποδεικτικά. Επίσης διέλαβε την απαιτούμενη ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία και για την καταδικαστική κρίση του, αφού δέχεται με σαφήνεια ότι ο κατηγορούμενος εξέδωσε την ακάλυπτη τραπεζική επιταγή και ότι αυτή δεν εξοφλήθηκε πλήρως στην κομίστρια. Περαιτέρω, όσον αφορά τους δύο ισχυρισμούς που αναφέρει στην κρινόμενη αίτηση αναιρέσεως ο αναιρεσείων, δηλαδή τον ισχυρισμό περί εξοφλήσεως της τραπεζικής επιταγής από την εταιρεία του και τον ισχυρισμό ότι η επιταγή καταχωρήθηκε στο πιστωτικό σκέλος αλληλόχρεου λογαριασμού και έχασε την αυτοτέλειά της, ανεξάρτητα από το ότι η προσβαλλόμενη απόφαση στο σκεπτικό της δέχεται μερική εξόφληση της τραπεζικής επιταγής και από το ότι ο δεύτερος ισχυρισμός δεν είναι αυτοτελής αλλά αρνητικός, όπως προκύπτει από τα πρακτικά της προσβαλλόμενης αποφάσεως, οι ισχυρισμοί αυτοί δεν προτάθηκαν καθόλου στο Δικαστήριο που εξέδωσε την προσβαλλόμενη απόφαση και σε κάθε περίπτωση δεν προτάθηκαν παραδεκτά στο Δικαστήριο που εξέδωσε την προσβαλλόμενη απόφαση, δηλαδή εγγράφως με καταχώρηση τους στα πρακτικά και με προφορική ανάπτυξή τους, και ως εκ τούτου, σύμφωνα με όσα προαναφέρθηκαν, το Δικαστήριο που εξέδωσε την προσβαλλόμενη απόφαση, αφού δεν καταχωρήθηκαν στα πρακτικά της συνεδριάσεώς του και δεν αναπτύχθηκαν προφορικά ενώπιον του, δεν υπείχε υποχρέωση να απαντήσει σ' αυτούς και να διαλάβει για την απόρριψή τους ειδική αιτιολογία. Ενόψει τούτων, οι λόγοι αναιρέσεως της κρινόμενης αιτήσεως, κατ' εκτίμηση από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Β' και Δ' του Κ.Ποιν.Δ., με τους οποίους αποδίδονται στην προσβαλλόμενη απόφαση οι πλημμέλειες της σχετικής ακυρότητας λόγω μη απαντήσεως σε αυτοτελή ισχυρισμό και της έλλειψης ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας, είναι αβάσιμοι.
Κατ' ακολουθίαν όλων των ανωτέρω, μη υπάρχοντος άλλου παραδεκτού λόγου αναιρέσεως προς έρευνα, πρέπει να απορριφθεί η κρινόμενη αίτηση αναιρέσεως, να επιβληθούν στον αναιρεσείοντα τα έξοδα της ποινικής διαδικασίας (άρθρο 583 παρ. 1 Κ.Ποιν.Δ.) και να καταδικασθεί αυτός στη δικαστική δαπάνη της πολιτικώς ενάγουσας που παραστάθηκε (άρθρ. 176 και 183 Κ.Πολ.Δ.), κατά τα οριζόμενα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την από 12-1-2017 αίτηση αναιρέσεως του κατηγορουμένου Δ. Ρ. του Α., κατοίκου ..., για την οποία συντάχθηκε η υπ' αριθ. …2017 έκθεση ενώπιον του Γραμματέα του Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, περί αναιρέσεως της 11874/2016 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Θεσσαλονίκης.
Επιβάλλει στον αναιρεσείοντα τα δικαστικά έξοδα της ποινικής διαδικασίας, που ανέρχονται σε διακόσια πενήντα (250) ευρώ.
Και
Καταδικάζει τον αναιρεσείοντα στη δικαστική δαπάνη της πολιτικώς ενάγουσας που παραστάθηκε, την οποία ορίζει σε πεντακόσια (500) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 5 Απριλίου 2017.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ
Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 18 Σεπτεμβρίου 2018.
Η ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ
Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ