Θέμα
Αιτιολογίας ανεπάρκεια, Συνέργεια, Παίγνια ηλεκτρονικά.
Περίληψη:
Άμεση συνέργεια σε παρ. του άρθρ. 1 περ. δ΄, 2 παρ. 1, 4 παρ. 1α΄ Ν. 3037/2002. Αναιρεί για έλλειψη αιτιολογίας.
Αριθμός 113/2009
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
ΣΤ ' Ποινικό Τμήμα
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Εμμανουήλ Καλούδη, Αντιπρόεδρο Αρείου Πάγου, Αιμιλία Λίτινα, Ανδρέα Τσόλια, Ιωάννη Παπουτσή και Ανδρέα Δουλγεράκη - Εισηγητή, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 14 Οκτωβρίου 2008, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Παναγιώτη Νικολούδη (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Πελαγίας Λόζιου, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος - κατηγορουμένου ...., που εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο του Κυριακή Ιωαννίδου, περί αναιρέσεως της 3459/2007 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης. Το Τριμελές Εφετείο Θεσσαλονίκης, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή και ο αναιρεσείων - κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 23.11.2007 αίτησή του αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 2080/2007.
Αφού άκουσε Την πληρεξούσια δικηγόρο του αναιρεσείοντος, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να απορριφθεί η προκείμενη αίτηση αναίρεσης.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά τo άρθρο 4 παρ.1 α του Ν. 3037/2002 όσοι εκμεταλλεύονται ή διευθύνουν κέντρα ή άλλους χώρους της παραγράφου 1 του άρθρου 2, στα οποία διενεργούνται ή εγκαθίστανται παίγνια απαγορευμένα κατά τις διατάξεις των προηγουμένων άρθρων, τιμωρούνται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών (3) μηνών και με χρηματική ποινή τουλάχιστον πέντε χιλιάδων ευρώ. Ως κέντρα ή άλλοι χώροι όπου απαγορεύεται η διεξαγωγή μηχανικά, ηλεκτρικά ή ηλεκτρονικά διεξαγόμενων παιγνίων, νοούνται ξενοδοχεία, καφενεία, αίθουσες αναγνωρισμένων σωματείων κάθε φύσεως, καθώς και κάθε άλλος δημόσιος ή ιδιωτικός χώρος (αρθρ. 1 στοιχ. β, γ, δ, και αρθρ. 2 παρ. 1 Ν. 3037/2002). Εξάλλου η απαιτούμενη, από τα άρθρα 93 παρ. 3 του Συντ. και 139 ΚΠΔ ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, η έλλειψη της οποίας ιδρύει τον από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ' ΚΠΔ λόγο αναιρέσεως της απόφασης υπάρχει, όταν περιέχονται σ' αυτήν με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά τα πραγματικά περιστατικά που προέκυψαν από την αποδεικτική διαδικασία, στα οποία στηρίχθηκε η κρίση του Δικαστηρίου για τη συνδρομή των αντικειμενικών και υποκειμενικών στοιχείων του εγκλήματος, οι αποδείξεις που τα θεμελίωσαν και οι σκέψεις και οι νομικοί συλλογισμοί με βάση τους οποίους υπήχθησαν τα περιστατικά που αποδείχτηκαν στην ουσιαστική ποινική διάταξη που εφαρμόστηκε στη συγκεκριμένη περίπτωση. Εξ άλλου, εσφαλμένη ερμηνεία ουσιαστικής ποινικής διατάξεως υπάρχει, όταν ο δικαστής αποδίδει σ' αυτήν διαφορετική έννοια από αυτήν που πραγματικά έχει, ενώ εσφαλμένη εφαρμογή, όταν ο δικαστής, χωρίς να παρερμηνεύει το νόμο, δεν υπήγαγε σωστά τα πραγματικά περιστατικά, τα οποία, δέχθηκε στην διάταξη που εφαρμόστηκε. Περίπτωση εσφαλμένης εφαρμογής ουσιαστικής ποινικής διατάξεως υπάρχει και όταν η παραβίαση γίνεται εκ πλαγίου, διότι δεν αναφέρονται στην απόφαση, με σαφήνεια, πληρότητα και συγκεκριμένο τρόπο τα πραγματικά περιστατικά που προέκυψαν από την αποδεικτική διαδικασία, ή, κατά την έκθεση αυτών υπάρχει αντίφαση, ώστε να μη είναι εφικτός ο έλεγχος από τον 'Αρειο Πάγο της ορθής ή μη εφαρμογής του νόμου, οπότε η απόφαση στερείται νομίμου βάσεως. Στην προκειμένη περίπτωση, με την προσβαλλομένη υπ' αριθμ. 3459/2007 απόφαση του Α' Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης, ο αναιρεσείων κηρύχθηκε ένοχος του ότι "στη ..., στις 11-8-2005, με πρόθεση παρέσχε άμεση συνδρομή στο δράστη άδικης πράξης, κατά τη διάρκεια αυτής της πράξης και στην εκτέλεση της κύριας πράξης και συγκεκριμένα κατελήφθη να λειτουργεί ως Διευθυντής και προσωρινά υπεύθυνος το επί της οδού ..., κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος καφέ-Ιντερνέτ με την επωνυμία "...." ιδιοκτησίας της εταιρείας "... Ε.Ε", με νόμιμο εκπρόσωπό του (επ) ... (ον) ... του ...., o οποίος εγκατέστησε και έθεσε σε λειτουργία εντός του καταστήματος 14 ηλεκτρονικούς υπολογιστές, που ήταν σε πλήρη ανάπτυξη και ελέγχονταν από έτερο κεντρικό ηλεκτρονικό υπολογιστή, στην οθόνη των οποίων εμφανίζονταν φρουτάκια - ζωάκια σε σχηματισμούς τρίλιζας και μονάδες πονταρίσματος, ενώ ένας θαμώνας διενεργούσε απαγορευμένα τυχηρά παίγνια σε έναν από τους υπολογιστές αυτούς". Περαιτέρω, στο σκεπτικό της απόφασης αυτής αναφέρεται, ότι από την κατάθεση του μάρτυρα κατηγορίας, που εξετάστηκε στο Δικαστήριο, την ανάγνωση πρακτικών της πρωτοβάθμιας δίκης και των εγγράφων που αναφέρονται στα πρακτικά της δίκης και την απολογία του κατηγορουμένου, αποδείχθηκε ότι, "στις 11-8-2005, ο κατηγορούμενος ήταν διευθυντής και προσωρινά υπεύθυνος του επί της οδού ..., καταστήματος υγειονομικού ενδιαφέροντος καφέ - Ιντερνέτ με την επωνυμία "...." ιδιοκτησίας της εταιρίας "... Ε.Ε", με νόμιμο εκπρόσωπό του (επ) .... (ον) ... του ..... Υπό την ανωτέρω ιδιότητά του παρείχε άμεση συνδρομή στον ιδιοκτήτη του καταστήματος στη διενέργεια τυχηρών παιγνίων, αφού αυτός (ιδιοκτήτης) εγκατέστησε και έθεσε σε λειτουργία εντός του καταστήματος 14 ηλεκτρονικούς υπολογιστές, που ήταν σε πλήρη ανάπτυξη και ελέγχονταν από έτερο κεντρικό ηλεκτρονικό υπολογιστή. Στην οθόνη των υπολογιστών εμφανίζονταν φρουτάκια - ζωάκια σε σχηματισμούς τρίλιζας και μονάδες πονταρίσματος, με τη διεξαγωγή δε του παιγνίου ο παίκτης επιδίωκε να επιτύχει ομάδα όμοιων σχηματισμών σε όλες τις σειρές κερδίζοντας έτσι κάποιο ποσό, που εκ των προτέρων είχε συμφωνηθεί, στην περίπτωση δε αποτυχίας έχανε το ποσό, που είχε καταβάλει για την παροχή των μονάδων πονταρίσματος. Το αποτέλεσμα αυτό εξαρτάτο αποκλειστικά από την τύχη και όχι από τη δεινότητα του παίκτη. Ένας θαμώνας κατελήφθη, όταν εισήλθαν τα αστυνομικά όργανα στο κατάστημα, να παίζει το απαγορευμένο τυχηρό αυτό παίγνιο σε έναν από τους 14 υπολογιστές. Υπό τα περιστατικά αυτά, πρέπει να κηρυχθεί ένοχος ο κατηγορούμενος, να του αναγνωρισθεί όμως το ελαφρυντικό του άρθρου 84 παρ.2 β ΠΚ". Με το περιεχόμενο όμως αυτό η απόφαση στερείται της απαιτούμενης από τα άρθρα 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 ΚΠΔ ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας και τούτο διότι δεν προσδιορίζονται σ' αυτήν πραγματικά περιστατικά από τα οποία να προκύπτει α) η ιδιότητα του κατηγορουμένου ως 1) Διευθυντή του καταστήματος και ειδικότερα, αν την ιδιότητά του αυτήν την απέκτησε από την συμμετοχή του στην επιχείρηση ως εταίρος κλπ ή δυνάμει σχετικής σύμβασης, που καταρτίστηκε μεταξύ αυτού και του εκπροσώπου της εταιρίας "... Ε.Ε" στην οποία ανήκε το κατάστημα "....." στο οποίο διενεργούνταν τα τυχηρά παίγνία, δυνάμει της οποίας του ανατέθηκαν συγκεκριμένα καθήκοντα και ποια, ώστε να μπορεί να κριθεί αν αυτός απέκτησε την ιδιότητα του διευθυντή και 2) ως προσωρινά υπευθύνου και ειδικότερα, αν αναπλήρωνε προσωρινά το διευθυντή λόγω της σχέσεώς του με την εταιρία ή κατ' ανάθεση από το νόμιμο εκπρόσωπό της των καθηκόντων που προαναφέρθηκαν, β) η γνώση του (κατηγορουμένου) για το ότι, με την εγκατάσταση των υπολογιστών και τη λειτουργία αυτών, διενεργείτο το τυχηρό παίγνιο, κατά το χρόνο που φέρεται ότι άσκησε τα παραπάνω καθήκοντά του, η οποία δεν είναι αυτονόητη, αφού, όπως δέχεται η απόφαση, η εγκατάσταση έγινε από τον εκπρόσωπο της εταιρίας, σε προγενέστερο χρόνο και δεν γίνεται δεκτό ότι σ' αυτήν είχε συμμετοχή ο κατηγορούμενος ή ακόμη ότι είχε ενημερωθεί και σε κάθε περίπτωση γνώριζε, για την παράνομη αυτή ενέργεια του αυτουργού της πράξεως και γ) η άμεση συνέργεια του κατηγορουμένου στην πράξη για την οποία καταδικάστηκε, αφού με την τέλεση απ' αυτόν της πράξεως, με την ιδιότητά του ως διευθυντή του καταστήματος, την οποία το δικαστήριο δέχεται ότι είχε, θα μπορούσε να θεωρηθεί αυτουργός και όχι άμεσος συνεργός του ιδιοκτήτη. Τα παραπάνω πραγματικά περιστατικά είναι αναγκαία για τη θεμελίωση του ανωτέρω πλημμελήματος και την καταδίκη του κατηγορουμένου ως άμεσου συνεργού. Επομένως, είναι βάσιμος ο σχετικός, από το άρθρο 510 παρ.1 Δ' ΚΠΔ, λόγος της αναίρεσης και πρέπει να γίνει δεκτή η αίτηση αναιρέσεως, να αναιρεθεί η απόφαση και να παραπεμφθεί η υπόθεση στο ίδιο δικαστήριο, συντιθέμενο από δικαστές άλλους από εκείνους που δίκασαν.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Αναιρεί την 3459/2007 απόφαση του Α' Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης.
Παραπέμπει την υπόθεση στο ίδιο δικαστήριο, συντιθέμενο από άλλους δικαστές.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 2 Δεκεμβρίου 2008. Και
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στις 13 Ιανουαρίου 2009.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ