Θέμα
Αιτιολογίας επάρκεια, Ναρκωτικά, Ποινής αναστολή, Δόλος, Δικαστηρίου σύνθεση.
Περίληψη:
Έννοια κατοχής - συγκατοχής, καλλιέργειας ναρκωτικών ουσιών. Κοινός δόλος - συναπόφαση - από κοινού. Πότε ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία και πότε εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή ουσιαστικής ποινικής διατάξεως. Ο δόλος εμπεριέχεται στα πραγματικά περιστατικά περί ενοχής. Ο ν. 3459/2006 κωδικοποίησε τις ισχύουσες διατάξεις περί ναρκωτικών και δεν τις κατήργησε. Σε περίπτωση αναπληρώσεως δικαστού μέλους του Πενταμελούς Εφετείου, δεν είναι ανάγκη να αναφέρεται ότι ο κληρωθείς είναι αναπληρωματικός του τακτικού, η σειρά αρχαιότητας του αναπληρωματικού ως και ο λόγος αναπληρώσεως. Προϋποθέσεις εφαρμογής του άρθρου 100 § 1 ΠΚ. Πότε αιτιολογία πλήρης. Απορρίπτει.
Αριθμός 1626/2008
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Ε' Ποινικό Τμήμα
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Ηρακλή Κωνσταντινίδη, Αντιπρόεδρο Αρείου Πάγου, Κωνσταντίνο Κούκλη, Ελευθέριο Νικολόπουλο, Αναστάσιο Λιανό και Βιολέττα Κυτέα - Εισηγήτρια, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 7 Δεκεμβρίου 2007, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ιωάννη Χρυσού (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Ευδοκίας Φραγκίδη, για να δικάσει τις αιτήσεις των αναιρεσειόντων - κατηγορουμένων: 1) Χ1, κατοίκου ..., που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Αλκιβιάδη Γρηγοριάδη και 2) Χ2, κατοίκου ..., που εκπροσωπήθηκε από την πληρεξουσία του δικηγόρο Αθανασία Χαλβαντζή, περί αναιρέσεως της 944-945/2007 αποφάσεως του Πενταμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης. Το Πενταμελές Εφετείο Θεσσαλονίκης, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή και οι αναιρεσείοντες - κατηγορούμενοι ζητούν την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στις από 9.7.2007 και 16.7.2007 δύο αυτοτελείς αιτήσεις αναιρέσεως, που καταχωρίστηκαν στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 1494/2007.
Αφού άκουσε Τους πληρεξούσιους δικηγόρους των αναιρεσειόντων, που ζήτησαν όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά, καθώς και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να απορριφθούν οι προκείμενες αιτήσεις αναίρεσης.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Οι αιτήσεις αναιρέσεως, από 9.7.2007 του Χ1, δια δηλώσεως στον γραμματέα του (δικαστηρίου τού) Πενταμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης και από 16.7.2007 του Χ2 δια δηλώσεως επιδοθείσης εις τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, στρέφονται κατά της υπ' αριθμ. 944-945/2007 καταδικαστικής αποφάσεως του Πενταμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης, η οποία κατεχωρίσθη στο ειδικό βιβλίο που τηρείται στην άνω γραμματεία την 29.6.2007. Πρέπει αυτές να συνεκδικασθούν και να εξετασθούν περαιτέρω.
Κατ' άρθρον 5 παρ. 1 εδ. β', στ' και ζ' Ν. 1729/1987 (όπως ίσχυε προ της κωδικοποιήσεως του Ν. 3459/2006) με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα (10) ετών και με χρηματική ποινή ενός εκατομμυρίου (1.000.000) μέχρι εκατό εκατομμυρίων (100.000.000) δραχμών τιμωρείται όποιος, εκτός των άλλων, αγοράζει ή καλλιεργεί ή κατέχει ναρκωτικά. Ως αγορά νοείται η μεταβίβαση της κυριότητος από τον πωλητή προς τον αγοραστή που γίνεται με την προς τον τελευταίο παράδοση των ναρκωτικών αντί συμφωνηθέντος τιμήματος, με δε τον όρο "κατοχή" νοείται η φυσική εξουσίαση των ναρκωτικών από τον δράστη, ώστε να μπορεί ανά πάσα στιγμή να διαπιστώνει την ύπαρξή της και κατά την δική του βούληση να τα διαθέτει πραγματικά.
Για την αιτιολόγηση της τελέσεως των εγκλημάτων της αγοράς και της κατοχής δεν απαιτείται ακριβής προσδιορισμός α) της ποσότητος (βάρους) των ναρκωτικών ουσιών που είναι αδιάφορη για την στοιχειοθέτηση του άνω εγκλήματος, αφού ο νόμος δεν συνδέει ούτε την τέλεση της αγοράς, ούτε το ύψος της επιβλητέας ποινής με αυτήν (ποσότητα), β) του συμφωνηθέντος και επιτευχθέντος τιμήματος και γ) της ταυτότητος πωλητών ή αγοραστών. Δεν απαιτείται επίσης ιδιαίτερη αιτιολογία για το υποκειμενικό στοιχείο του δόλου, εκτός εάν ο νόμος αξιώνει πρόσθετα στοιχεία για την ύπαρξή του, όπως η εν γνώσει ορισμένου περιστατικού τέλεση της πράξεως (άμεσος δόλος) ή ορισμένος περαιτέρω σκοπός (εγκλήματα με υπερχειλή υποκειμενική υπόσταση) ή εάν πρόκειται για ενδεχόμενο δόλο. Διότι ο δόλος ενυπάρχει στη θέληση του δράστου να πραγματώσει τα πραγματικά περιστατικά που συγκροτούν την αντικειμενική υπόσταση του εγκλήματος και επομένως εξυπακούεται ότι υπάρχει αυτός εις την πραγμάτωση των περιστατικών αυτών, διαλαμβάνεται δε περί αυτού (δόλου) αιτιολογία στην κύρια αιτιολογία για την ενοχή. Εξ άλλου, ως καλλιέργεια νοείται η σπορά, η περιποίηση, η λίπανση, καθώς και κάθε άλλη πράξη, που υπηρετεί την ανάπτυξη του φυτού. Κατά το άρθρο 45 ΠΚ, "εάν δύο ή περισσότεροι τέλεσαν από κοινού αξιόποινη πράξη, καθένας τιμωρείται ως αυτουργός". Με τον όρο "από κοινού" νοείται αντικειμενικά κοινός δόλος, δηλαδή ότι ο κάθε συναυτουργός θέλει ή αποδέχεται την πραγμάτωση της αντικειμενικής υποστάσεως του διαπραττόμενου εγκλήματος, γνωρίζοντας ότι και οι λοιποί συμμέτοχοι πράττουν με δόλο τελέσεως του ίδιου εγκλήματος. Η σύμπραξη στην εκτέλεση μπορεί να συνίσταται ή στο ότι καθένας πραγματώνει την όλη αντικειμενική υπόσταση του εγκλήματος ή στο ότι το έγκλημα πραγματώνεται με συγκλίνουσες επί μέρους πράξεις των συμμετόχων, ταυτόχρονες ή διαδοχικές, χωρίς να είναι αναγκαίο να αναφέρονται στην απόφαση του δικαστηρίου και οι επί μέρους ενέργειες καθενός από τους συναυτουργούς.
Περαιτέρω, κατ' άρθρον 8 ιδίου νόμου, "με ισόβια κάθειρξη και με χρηματική ποινή δέκα εκατομμυρίων (10.000.000) δραχμών μέχρι διακοσίων εκατομμυρίων (200.000.000) δραχμών τιμωρείται ο παραβάτης των άρθρων 5, 6, 7 αν, "μεταξύ άλλων", ενεργεί κατ' επάγγελμα ή κατά συνήθεια. Κατά δε το άρθρο 13 εδ. στ του ΠΚ, όπως το εδάφιο αυτό προστέθηκε με το άρθρο 1 παρ. 1 του ν. 2408/96, κατ' επάγγελμα τέλεση του εγκλήματος συντρέχει, όταν από την επανειλημμένη τέλεση της πράξεως, ή από την υποδομή που έχει διαμορφώσει ο δράστης με πρόθεση επανειλημμένης τελέσεως της πράξεως, προκύπτει σκοπός του δράστη για πορισμό εισοδήματος. Κατά συνήθεια τέλεση του εγκλήματος συντρέχει, όταν από την επανειλημμένη τέλεση της πράξεως προκύπτει σταθερή ροπή του δράστη προς τη διάπραξη του συγκεκριμένου εγκλήματος, ως στοιχείο της προσωπικότητάς του. Για τη συνδρομή της επιβαρυντικής περιστάσεως της τελέσεως του συγκεκριμένου εγκλήματος κατ' επάγγελμα, απαιτείται αντικειμενικά μεν επανειλημμένη τέλεση αυτού, χωρίς απαραιτήτως να έχουν προηγηθεί και καταδίκες, υποκειμενικά δε, σκοπός του δράστη να πορισθεί εντεύθεν εισόδημα. Στο κατ' εξακολούθηση έγκλημα (αρ. 98 ΠΚ), αφού πρόκειται για μορφή πραγματικής ομοειδούς συρροής, ενυπάρχει οπωσδήποτε το στοιχείο της επανειλημμένης τελέσεως ενός και του αυτού εγκλήματος. Κατ' επάγγελμα επίσης τέλεση συντρέχει και όταν μία φορά διεπράχθη η πράξη, όχι όμως ευκαιριακώς, αλλά βάσει σχεδίου, δηλαδή όταν από την υποδομή που έχει διαμορφώσει ο δράστης και την οργανωμένη ετοιμότητά του με πρόθεση επανειλημμένης τελέσεως, προκύπτει σκοπός του για πορισμό εισοδήματος.
Η καταδικαστική απόφαση έχει την απαιτουμένη από τις διατάξεις των άρθρων 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 του ΚΠοινΔικ ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, η έλλειψη της οποίας ιδρύει τον εκ του άρθρου 510 παρ. 1 στοιχ. Δ' ιδίου Κώδικος, όταν αναφέρονται σ' αυτή με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις τα πραγματικά περιστατικά, τα οποία απεδείχθησαν από την ακροαματική διαδικασία και από τα οποία το δικαστήριο που την εξέδωσε συνήγαγε την ύπαρξη των αντικειμενικών και υποκειμενικών στοιχείων του εγκλήματος για το οποίο κατεδικάσθη ο κατηγορούμενος, τα αποδεικτικά μέσα από τα οποία προέκυψαν τα περιστατικά αυτά και οι νομικοί συλλογισμοί, με βάση τους οποίους έγινε η υπαγωγή των περιστατικών αυτών στην εφαρμοσθείσα ουσιαστική ποινική διάταξη. Για την ύπαρξη τοιαύτης αιτιολογίας είναι παραδεκτή η αλληλοσυμπλήρωση του αιτιολογικού με το διατακτικό που αποτελούν ενιαίο σύνολο και αρκεί να αναφέρονται τα αποδεικτικά μέσα γενικώς κατά το είδος τους, χωρίς να εκτίθεται τι προέκυψε χωριστά από το καθένα από αυτά. Ούτε είναι απαραίτητη η αξιολογική συσχέτιση και σύγκριση των διαφόρων αποδεικτικών μέσων και των μαρτυρικών καταθέσεων μεταξύ των, ούτε απαιτείται να προσδιορίζεται ποίο βαρύνει περισσότερο για τον σχηματισμό της δικαστικής κρίσεως. Απαιτείται μόνο να προκύπτει ότι το δικαστήριο έλαβε υπ' όψη του και συνεκτίμησε για τον σχηματισμό της δικανικής του πεποιθήσεως όλα τα αποδεικτικά μέσα και όχι μόνο μερικά εξ αυτών κατ' επιλογή, όπως αυτό επιβάλλεται από τις συνδυασμένες διατάξεις των άρθρων 177 παρ. 1 και 178 ΚΠοινΔ (Ολ. ΑΠ 1/2005). Δεν αποτελούν λόγους αναιρέσεως η εσφαλμένη εκτίμηση των αποδείξεων και ειδικότερα η εσφαλμένη εκτίμηση εγγράφων, η εσφαλμένη αξιολόγηση των καταθέσεων των μαρτύρων, η παράλειψη αναφοράς και αξιολογήσεως κάθε αποδεικτικού μέσου χωριστά και η παράλειψη της μεταξύ των συσχετίσεως αξιολογικώς, καθόσον εις τις περιπτώσεις αυτές πλήττεται η αναιρετικώς ανέλεγκτη κρίση του δικαστηρίου της ουσίας.
Τέλος, εσφαλμένη εφαρμογή ουσιαστικής ποινικής διατάξεως, η οποία ιδρύει τον εκ του άρθρου 510 παρ. 1 περ. ε' ΚΠοινΔ λόγον αναιρέσεως, υπάρχει όταν ο δικαστής δεν υπήγαγε ορθώς τα πραγματικά περιστατικά τα οποία εδέχθη στην διάταξη που εφηρμόσθη, περίπτωση δε εσφαλμένης εφαρμογής ουσιαστικής ποινικής διατάξεως υπάρχει και όταν η παραβίαση αυτής γίνεται εκ πλαγίου, όπερ συμβαίνει όταν στο πόρισμα της αποφάσεως που περιλαμβάνεται στο συνδυασμό του σκεπτικού προς το διατακτικό της, έχουν εμφιλοχωρήσει ασάφειες, αντιφάσεις ή λογικά κενά, με αποτέλεσμα να καθίσταται ανέφικτος ο αναιρετικός έλεγχος περί της ορθής ή μη εφαρμογής του νόμου, οπότε η απόφαση στερείται νομίμου βάσεως.
Στην προκειμένη περίπτωση, το Πενταμελές Εφετείο Θεσσαλονίκης, που δίκασε τις εφέσεις των αναιρεσειόντων - κατηγορουμένων, εδέχθη κατά την αναιρετικώς ανέλεγκτη περί πραγμάτων κρίση του, μετά από εκτίμηση και αξιολόγηση των αναφερομένων αποδεικτικών μέσων και δη τις καταθέσεις των μαρτύρων κατηγορίας και υπερασπίσεως που εξητάσθησαν ενώπιόν του, την ανάγνωση των πρακτικών της πρωτοβαθμίου δίκης, τα έγγραφα που αναφέρονται στα πρακτικά της δίκης αυτής, τις απολογίες των κατηγορουμένων στο ακροατήριο και την όλη αποδεικτική διαδικασία, όπως προκύπτει από το αιτιολογικό σε συνδυασμό με το διατακτικό της προσβαλλομένης υπ' αριθμ. 944-945/2007 καταδικαστικής αποφάσεώς του, εδέχθη τα εξής πραγματικά περιστατικά: Στην Υποδιεύθυνση Δίωξης Ναρκωτικών Θεσσαλονίκης είχε περιέλθει η πληροφορία ότι ο γνωστός στις Αρχές τοξικομανής Χ2 (1ος κατηγορούμενος), ο οποίος είχε αποφυλακισθεί πάλι για υπόθεση ναρκωτικών, διακινούσε ναρκωτικά σε τοξικομανείς της Θεσσαλονίκης. Ετέθη υπό παρακολούθηση και τις βραδυνές ώρες της 11.6.2004 εθεάθη στη διασταύρωση των οδών Ι. Δραγούμη και Μητροπόλεως να συναντάει τον 2ο κατηγορούμενο (Χ1), με τον οποίο εισήλθε στην επί της οδού Μητροπόλεως αριθ. 6 οικοδομή, μετέβησαν στον 8ο όροφο, όπου λειτουργούσε εργαστήριο χρυσοχοΐας και, μετά από λίγο, βγήκαν από την οικοδομή και ο 2ος κατηγορούμενος επιβιβάσθηκε σ' ένα αυτοκίνητο και κατευθύνθηκε προς την Περαία, ενώ ο 1ος κατευθύνθηκε προς την οδό Ι. Δραγούμη πεζός, σταμάτησε σε κάποιο παρκαρισμένο αυτοκίνητο, το άνοιξε με τα κλειδιά που είχε στην τσέπη του και άφησε ένα δέμα στη θέση του οδηγού. Ενώ προσπαθούσε να απομακρυνθεί, ακινητοποιήθηκε από τα Αστυνομικά Όργανα, σε νομότυπο δε έλεγχο που έγινε στο αυτοκίνητο διαπιστώθηκε ότι το δέμα περιείχε 304 χάπια ECSTASY, τα οποία και κατασχέθηκαν. Στους Αστυνομικούς παραδέχθηκε ότι το αυτοκίνητο ήταν δικό του και ότι τα χάπια είχε αγοράσει από κάποιον Βούλγαρο ονόματι Νίκο α.λ.σ. Επάνω του βρέθηκε και το ποσό των 100 ευρώ. Όταν του είπαν ότι θα έκαναν έρευνα στο σπίτι του, οικειοθελώς τους παρέδωσε ένα μικροδέμα που περιείχε χασίς βάρους 3,6 γρ. Ο 2ος κατηγορούμενος ακινητοποιήθηκε από τους Αστυνομικούς στο δρόμο της Περαίας και παραδέχθηκε ότι είχε συναντηθεί με τον 1ο, ότι είχαν μεταβεί στο εργαστήριο χρυσοχοΐας και ότι ο 1ος είχε πάρει κάποια χάπια ECSTASY από ένα δέμα που είχε αφήσει προς φύλαξη. Ο 2ος είπε, ακόμη, στους Αστυνομικούς, ότι στο εργαστήριο υπήρχαν και άλλα χάπια που ο 1ος είχε αφήσει προς φύλαξη. Πήγαν στο εργαστήριο και ο 2ος τους παρέδωσε ένα δέμα που περιείχε 679 χάπια ECSTASY, τα οποία, όπως τους είπε, ανήκαν στον 1ο κατηγορούμενο. Ο 2ος είχε στο σπίτι του στην ... δύο δέματα χασίς με φούντα, συνολικού βάρους περίπου 280 γρ. και τρία μικρά δενδρύλλια ινδικής κάνναβης που καλλιεργούσε, τα οποία παρέδωσε στους Αστυνομικούς. Ο 1ος κατηγορούμενος δήλωσε στους Αστυνομικούς ότι τα χάπια ECSTASY κατείχε προς πώληση προς 6 ευρώ το καθένα και ήταν υπόλοιπο από 1000 χάπια που είχε προμηθευθεί από τον Βούλγαρο. Σημειωτέον ότι ο 2ος κατηγορούμενος για πρώτη φορά απασχόλησε τις Αρχές, ενώ, όπως σαφώς καταθέτει ο μάρτυρας αστυνομικός Α, συμμετοχή του στην αγορά δεν προκύπτει, πράγμα που επιβεβαιώνεται από το ότι ο 1ος κατηγορούμενος ομολόγησε ότι αυτός αγόρασε τα χάπια από τον Βούλγαρο. Αποδείχθηκε, λοιπόν, ότι οι κατηγορούμενοι κατείχαν τις ως άνω ποσότητες ναρκωτικών ουσιών, δηλαδή τις είχαν στη φυσική τους εξουσία και μπορούσαν να τις διαθέσουν κατά την πραγματική βούλησή τους. Ο δε 1ος αγόρασε από τον ως άνω Βούλγαρο τις προαναφερόμενες ποσότητες με σκοπό την εμπορία, ενώ ο 2ος καλλιέργησε τα τρία δενδρύλλια, φυτεύοντας σπόρους σε ισάριθμες γλάστρες που τοποθέτησε στην οικία του και, στην συνέχεια, τα περιποιόταν ποτίζοντάς τα με αποτέλεσμα κατά το χρόνο της σύλληψής του να έχουν ύψος 25 μέχρι 45 εκ., η δε καλλιέργεια άρχισε από τον Απρίλιο του 2004. Αποδείχθηκε, ακόμη, ότι ο 1ος κατηγορούμενος ενεργούσε κατ' επάγγελμα, αφού από την επανειλημμένη τέλεση της πράξης (όπως αναφέρθηκε είχε μόλις αποφυλακιστεί πάλι για ναρκωτικά) προκύπτει σκοπός του για πορισμό εισοδήματος. Άλλωστε τις συναλλαγές του με τον Βούλγαρο ομολογεί και ο ίδιος. Δεν προέκυψε, όμως ότι τέλεσε τις πράξεις κατά συνήθεια, ούτε ότι πρέπει να χαρακτηρισθεί ως ιδιαίτερα επικίνδυνος. Πρέπει, επομένως, να κηρυχθούν ένοχοι α) ο 1ος κατηγορούμενος για αγορά κατ' εξακολούθηση και κατοχή ναρκωτικών ουσιών, ως τοξικομανής, με την επιβαρυντική περίσταση ότι ενέργησε κατ' επάγγελμα και β) ο 2ος για κατοχή και καλλιέργεια ναρκωτικών ουσιών, όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό. Ακόμη, στον 2ο πρέπει να αναγνωρισθεί το ελαφρυντικό του άρθρου 84 παρ. 2 περ. α' ΠΚ, όπως πρωτοδίκως. Εξάλλου, το αίτημα του 1ου κατηγορουμένου να του αναγνωρισθούν τα ελαφρυντικά του άρθρου 84 παρ. 2 περ. δ' και ε' πρέπει να απορριφθεί, γιατί α) από καμία ενέργειά του (αυθόρμητη εξ αρχής ομολογία, αποκάλυψη συνενόχων κλπ) δεν προκύπτει ειλικρινής μεταμέλειά του και β) ανεξαρτήτως του ότι από τη σύλληψή του εκρατείτο στις Φυλακές, το διάστημα που παρήλθε από την τέλεση των πράξεών του, λαμβανομένης υπόψη και της βαρύτητας της εγκληματικής δραστηριότητός του δεν μπορεί να θεωρηθεί αρκετά μεγάλο. Μετά ταύτα είπε στο διατακτικό της: ΚΗΡΥΣΣΕΙ τον 1° κατηγορούμενο Χ2 ένοχο του ότι: Στον παρακάτω τόπο και χρόνο, όντας τοξικομανής κατά την έννοια του άρθρου 13 παρ. 1 Ν. 1729/1987, Α] στη Θεσσαλονίκη κατά τους παρακάτω αναφερόμενους χρόνους με περισσότερες πράξεις, που αποτελούν εξακολούθηση του ιδίου εγκλήματος ενεργώντας μεμονωμένα αγόρασε ναρκωτικά, ενώ είναι πρόσωπο που αγοράζει ναρκωτικά κατ' επάγγελμα. Συγκεκριμένα, στη Θεσσαλονίκη α] ένα μήνα πριν τη σύλληψή του στις 11.6.2004, ενεργώντας με δόλο αγόρασε με σκοπό περαιτέρω διάθεσης -εμπορίας, από άγνωστο μέχρι σήμερα άτομο Βουλγαρικής υπηκοότητας ονόματι "Νίκο" αντί τιμήματος 5.000 ευρώ, ποσότητα 995 δισκίων ΕΚΣΤΑΣΗ, ποσότητα που είχε εισάγει στην Ελλάδα ο Βούλγαρος πωλητής και β] ένα έτος περίπου πριν τη σύλληψή του αγόρασε από άγνωστο μέχρι σήμερα άτομο, αντί τιμήματος το ύψος του οποίου δεν προσδιορίστηκε επακριβώς, ποσότητα ινδικής κάνναβης, το βάρος της οποίας δεν προσδιορίστηκε επακριβώς, τμήμα δε αυτής της ποσότητας βάρους 3,6 γραμμαρίων κατείχε εντός της οικίας του στην οδό Τσιμισκή 3, κατά την ημέρα της σύλληψής του. Β] Στους παρακάτω τόπους και χρόνους με περισσότερες πράξεις, που αποτελούν εξακολούθηση του ιδίου εγκλήματος, ενεργώντας αφενός από κοινού με τον συγκατηγορούμενό του Χ1 και αφετέρου μεμονωμένα κατείχε ναρκωτικά, ενώ είναι πρόσωπο που κατέχει ναρκωτικά κατ' επάγγελμα. Συγκεκριμένα, στη Θεσσαλονίκη στις 11.6.2004 α] ενεργώντας με κοινό δόλο και κοινή απόφαση με τον συγκατηγορούμενό του είχαν στη φυσική τους εξουσίαση και μπορούσαν να διαθέσουν κατά την πραγματική τους βούληση [με σκοπό περαιτέρω διάθεσης-εμπορίας] την προαναφερθείσα υπό στοιχ. Α ποσότητα 995 δισκίων ΕΚΣΤΑΣΗ τμήμα της οποίας και δη 691 δισκία απέκρυψαν στο εργαστήριο χρυσοχοΐας του συγκατηγορουμένου του επί της οδού Μητροπόλεως 6, και έτερο τμήμα αυτής και δη 304 δισκία, αφού τα παρέλαβε λίγο πριν τη σύλληψή του από το ως άνω εργαστήριο, βρέθηκαν και κατασχέθηκαν κατά τη σύλληψή του εντός του με αριθμό κυκλοφορίας ..... ιδιωτικής χρήσης αυτοκινήτου του και β) είχε στη φυσική του εξουσίαση και μπορούσε να διαθέσει κατά την πραγματική του βούληση την προαναφερθείσα υπό στοιχ. Α ποσότητα των 3,6 γραμμαρίων ινδικής κάνναβης. Είναι δε πρόσωπο που τέλεσε τις παραπάνω πράξεις της αγοράς και κατοχής ναρκωτικών ουσιών κατ' επάγγελμα, από την επανειλημμένη τέλεση των πράξεων αυτών και την υποδομή που είχε διαμορφώσει με πρόθεση επανειλημμένης τέλεσής τους, υποδομή που καταδεικνύεται κυρίως από τα στοιχεία της συνεργασίας του με τον άγνωστο Βούλγαρο υπήκοο καθώς και με τον συγκατηγορούμενό του, για την κατοχή της λίαν σημαντικότατης προαναφερθείσας ποσότητας των 995 δισκίων ΕΚΣΤΑΣΗ υψηλοτάτης οικονομικής αξίας, με σκοπό την περαιτέρω πώλησή της σε τρίτα πρόσωπα και τον πορισμό παράνομου εισοδήματος, στοιχεία που καταδεικνύουν την ύπαρξη οργανωμένου κυκλώματος διακίνησης ναρκωτικών ουσιών και δη δισκίων ΕΚΣΤΑΣΗ, προκύπτει σκοπός του για πορισμό εισοδήματος. ΣΗΜΕΙΩΝΕΤΑΙ ότι οι ως άνω υπό στοιχ.Α και Β περιγραφείσες και τελεσθείσες πράξεις αφορούν την ίδια ποσότητα ναρκωτικών ουσιών.
Είναι δε τα χάπια ΕΚΣΤΑΣΗ και η ινδική κάνναβη ναρκωτικές ουσίες, αφού δρουν στο κεντρικό νευρικό σύστημα και προκαλούν εξάρτηση του ατόμου απ' αυτές. ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ το αίτημα του ανωτέρω κατηγορουμένου για την αναγνώριση των ελαφρυντικών περιστάσεων του άρθρου 84§2δ' και ε' του Π. Κ., στο πρόσωπό του.
ΚΗΡΥΣΣΕΙ τον 2° κατηγορούμενο Χ1 ένοχο του ότι : Α] Στους παρακάτω τόπους και χρόνους με περισσότερες πράξεις, που αποτελούν εξακολούθηση του ιδίου εγκλήματος ενεργώντας αφενός από κοινού με τον συγκατηγορούμενό του Χ2 και αφετέρου μεμονωμένα κατείχε ναρκωτικά. Συγκεκριμένα στη Θεσσαλονίκη στις 11/12.6.2004 α] ενεργώντας με κοινό δόλο και κοινή απόφαση με τον συγκατηγορούμενό του είχαν στη φυσική τους εξουσίαση και μπορούσαν να διαθέσουν κατά την πραγματική τους βούληση [με σκοπό περαιτέρω διάθεσης-εμπορίας] την προαναφερθείσα υπό στοιχ. Α ποσότητα 995 δισκίων ΕΚΣΤΑΣΗ, τμήμα της οποίας και δη 691 δισκία απέκρυψαν στο δικό του εργαστήριο χρυσοχοΐας επί της οδού Μητροπόλεως 6, και έτερο τμήμα αυτής και δη 304 δισκία, αφού τα παρέλαβε λίγο πριν τη σύλληψή του από το ως άνω εργαστήριο στον συγκατηγορούμενό του, βρέθηκαν και κατασχέθηκαν κατά τη σύλληψή του εντός του με αριθμό κυκλοφορίας ..... ιδιωτικής χρήσης αυτοκινήτου του συγκατηγορουμένου του και β] είχε στη φυσική του εξουσίαση και μπορούσε να διαθέσει κατά την πραγματική του βούληση την προαναφερθείσα υπό στοιχ. Α ποσότητα των 288 γραμμαρίων ινδικής κάνναβης, η οποία ήταν μοιρασμένη σε δύο συσκευασίες βάρους της καθεμίας 233 και 53 γραμμάρια αντίστοιχα.
Είναι δε τα χάπια ΕΚΣΤΑΣΗ και η ινδική κάνναβη, ναρκωτικές ουσίες, αφού δρουν στο κεντρικό νευρικό σύστημα και προκαλούν εξάρτηση του ατόμου απ' αυτές.
Β] Στον παρακάτω τόπο και χρόνο καλλιέργησε φυτά του γένους της κάνναβης. Συγκεκριμένα, στην Επανωμή Θεσσαλονίκης, κατά το διάστημα από Απρίλιο 2004 μέχρι τη σύλληψή του [12.6.2004] καλλιέργησε τρία [3] δενδρύλια ινδικής κάνναβης, φυτεύοντας αντίστοιχα σπόρους σε ισάριθμες γλάστρες που τοποθέτησε στην οικία του και εν συνεχεία όλο αυτό το διάστημα τα περιποιόταν ποτίζοντάς τα, με αποτέλεσμα, κατά το χρόνο της σύλληψής του να είναι σε ύψος 25 μέχρι 45 εκατοστά.
Το Δικαστήριο δέχεται ότι ο 2ος κατηγορούμενος Χ1 μέχρι το χρόνο τελέσεως της πράξεώς του έζησε έντιμη ατομική, οικογενειακή, επαγγελματική και γενικά κοινωνική ζωή (άρθρο 84§2αΠΚ).
Με αυτά που εδέχθη το Πενταμελές Εφετείο, διέλαβε στην προσβαλλομένη απόφασή του την απαιτουμένη ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, αφού εκθέτει σ' αυτήν με πληρότητα και σαφήνεια και χωρίς αντιφάσεις τα πραγματικά περιστατικά που προέκυψαν από την αποδεικτική διαδικασία, τις αποδείξεις από τις οποίες επείσθη, καθώς και τις σκέψεις, με τις οποίες υπήγαγε τα περιστατικά τα οποία εδέχθη, στις ουσιαστικές ποινικές διατάξεις του άρθρου 5 παρ. 1 περ. β', στ' και ζ' και παρ. 2 Ν. 1729/1987, τις οποίες εφήρμοσε και τις οποίες δεν παρεβίασε ευθέως ή εκ πλαγίου. Ειδικότερα σ' αυτήν περιλαμβάνονται τα στοιχεία της αγοράς, της καλλιεργείας, της κατοχής ως και της συγκατοχής υπό των κατηγορουμένων αναιρεσειόντων, η γνώση και η θέληση του ενός να τελέσει την πράξη και να συμπράξει με τον άλλον ως συναυτουργός, με αναφορά μάλιστα, των συγκεκριμένων υλικών ενεργειών εκάστου αυτών, η συνδρομή των στοιχείων της κατ' επάγγελμα τελέσεως της πράξεως χωρίς να απαιτούνται και τα της κατά συνήθεια τοιούτα, αφού η απόφαση δέχεται μόνον κατ' επάγγελμα και όχι και κατά συνήθεια.
Συνεπώς, οι τα αντίθετα υποστηρίζοντες λόγοι των αναιρέσεων περί ελλείψεως ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας και εσφαλμένης ερμηνείας και εφαρμογής των διατάξεων των άρθρων 5 και 8 του Ν. 1729/1987 είναι αβάσιμα και απορριπτέα. Καθ' ό δε μέρος με τους λόγους αυτούς προβάλλονται αιτιάσεις κατά της ουσιαστικής κρίσεως του δικαστηρίου, αυτοί είναι απορριπτέοι ως απαράδεκτοι.
Δια του Ν. 3459 της 19/5-25/5/2006 Κώδικας Νόμων για τα Ναρκωτικά (ΚΝΝ) (Α'103) και με το άρθρο πρώτο "κυρώνεται σύμφωνα με το άρθρο 76 παρ. 7 του Συντάγματος ο παρών Κώδικας νόμων για τα ναρκωτικά με τον οποίο κωδικοποιούνται οι ισχύουσες διατάξεις". Ούτω το άνω άρθρο 5 Ν. 1729/1987 έλαβεν αριθμό 20 και κατά την παρ. 1 αυτού με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα (10) ετών και με χρηματική ποινή δύο χιλιάδων εννιακοσίων (2.900) ευρώ μέχρι διακοσίων ενενήντα χιλιάδων (290.000) ευρώ τιμωρείται όποιος ........... β) αγοράζει .......... στ) καλλιεργεί ......... ζ) κατέχει ..... ναρκωτικά, ορίζεται δηλαδή με αυτό ό,τι και με το άρθρο 5 του κωδικοποιηθέντος Ν. 1729/1987. Η ισχύς του Κ.Ν.Ν. αρχίζει, κατά το άρθρο δεύτερο αυτού, έναν μήνα από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Συνεπώς, δια του Κ.Ν.Ν. δεν κατηργήθησαν οι ισχύουσες διατάξεις περί ναρκωτικών, αλλ' εκωδικοποιήθησαν και η αιτίαση του αναιρεσείοντος Χ2 με τον σχετικό λόγον αναιρέσεως, ότι με την προσβαλλομένη απόφαση, εκδοθείσα την 13.6.2007, εδικάσθη για την πράξη της παραβάσεως Ν. περί ναρκωτικών με καταργηθέντα νόμο, είναι αβάσιμος και απορριπτέα.
Ι.- Από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 171 παρ. 1 στοιχ. α' και 510 παρ. 1 στοιχ. α' του ΚΠοινΔικ, προκύπτει ότι λόγον αναιρέσεως της αποφάσεως ιδρύει η κακή σύνθεση του δικαστηρίου που την εξέδωσε, η οποία υπάρχει όταν δεν τηρηθούν οι διατάξεις που την καθορίζουν, μεταξύ των οποίων και εκείνη του άρθρου 4 παρ. 1 εδάφ. η του Κώδικος Οργανισμού των δικαστηρίων και Κατάστασης δικαστικών λειτουργών (Ν. 1756/1988, όπως τροποποιήθηκε και ισχύει), η οποία ορίζει ότι το Πενταμελές Εφετείο συντίθεται από Πρόεδρο Εφετών και τέσσερις εφέτες. Κατά δε τις διατάξεις του άρθρου 17 περ. Β', παρ. 2, 3 και 5, όπως αυτό αντικαταστάθηκε από το άρθρο 3 παρ. 4 του ν. 2479/1997, σε όσα πρωτοδικεία ή εφετεία προβλέπεται οργανικός αριθμός δεκαπέντε (15) τουλάχιστον δικαστών και στις αντίστοιχες εισαγγελίες σε συνθέσεις των ποινικών δικαστηρίων καταρτίζονται με κλήρωση. Ο δικαστής ή ο Πρόεδρος του συμβουλίου που διευθύνει το δικαστήριο και ο εισαγγελέας που διευθύνει την εισαγγελία, καταρτίζουν πίνακες, οι οποίοι περιλαμβάνουν κατ' αρχαιότητα και αριθμητική σειρά τα ονόματα: Στο εφετείο: α) Όλων των προέδρων εφετών, από τους οποίους κληρώνονται οι πρόεδροι των μικτών ορκωτών εφετείων και των πενταμελών εφετείων, β) των αρχαιοτέρων εφετών, από τους οποίους κληρώνονται οι πρόεδροι των Τριμελών εφετείων, γ) όλων των υπολοίπων εφετών από τους οποίους κληρώνονται τα μέλη των μικτών ορκωτών και των πενταμελών και τριμελών εφετείων. Στην Εισαγγελία Εφετών: α) όλων των εισαγγελέων από τους οποίους κληρώνονται εισαγγελείς των μικτών ορκωτών, των πενταμελών και ανάλογος αριθμός από τους εισαγγελείς των τριμελών εφετείων, β) όλων των αντεισαγγελέων από τους οποίους κληρώνονται οι εισαγγελείς των υπολοίπων Τριμελών εφετείων. Με βάση τους άνω πίνακες ενεργείται η κλήρωση έως ότου συγκροτηθούν όλα τα δικαστήρια του μηνός. Με την ίδια διαδικασία ορίζονται οι αναπληρωματικοί δικαστές και εισαγγελείς και οι συμπάρεδροι δικαστές και δεύτεροι εισαγγελείς. Από τις διατάξεις προκύπτει ότι το Πενταμελές ποινικό Εφετείο Θεσσαλονίκης, στο οποίο προβλέπεται οργανικός αριθμός μεγαλύτερος των δέκα πέντε εφετών, συγκροτείται υπό την προεδρία του Προέδρου Εφετών και των τεσσάρων εφετών, ως μελών που έχουν κληρωθεί και με τη συμμετοχή του κληρωθέντος επίσης εισαγγελέα Εφετών και ότι η αναπλήρωση αυτών γίνεται από τους κληρωθέντες αναπληρωματικούς, χωρίς μάλιστα να είναι απαραίτητο να αναφέρεται στην εκδιδομένη απόφαση ότι εκείνοι που μετέχουν στη σύνθεση του δικαστηρίου είναι αυτοί που κληρώθηκαν ή αναπληρωματικοί των κληρωθέντων τακτικών, αλλ' ούτε και η αρχαιότης αυτών ούτε και ο λόγος της αναπληρώσεως.
Συνεπώς, ο από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Α' ΚΠοινΔικ σχετικός λόγος της αιτήσεως αναιρέσεως του Χ2, κατά τον οποίον η σύνθεση του Πενταμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης που εξέδωσε την προσβαλλομένη απόφαση δεν ήταν σύμφωνη με τις διατάξεις του οργανισμού των δικαστηρίων, διότι δεν αναφέρεται στα πρακτικά της αποφάσεως ο λόγος της αναπληρώσεως της εφέτου κας Δ. Μπαλιάκα από την Εφέτη Ανθή Σουλτάνα "που δεν είναι και το αρχαιότερο αναπληρωματικό μέλος της συνθέσεως" (χωρίς μάλιστα να λέγει, εις πάσα περίπτωση, ποίο είναι το αρχαιότερο αναπληρωματικό μέλος), ούτω δε προέκυψεν απόλυτη ακυρότης κατά την διαδικασία στο ακροατήριο, είναι μη νόμιμος και απορριπτέος.
Τέλος, ο λόγος αναιρέσεως του Χ1, κατά τον οποίο η προσβαλλομένη απόφαση απέρριψε αναιτιολόγητα το αίτημά του περί αναστολής εκτελέσεως της επιβληθείσης εις αυτόν ποινής των τριών (3) ετών συνολικώς, είναι αβάσιμος και πρέπει να απορριφθεί, διότι υπάρχει αιτιολογία και δη "ναι μεν ο 2ος κατηγορούμενος έχει λευκό ποινικό μητρώο, πλην η βαρύτητα των πράξεών του δεν δικαιολογεί την αναστολή κατ' άρθρο 100 παρ. 1 ΠΚ και το αίτημά του πρέπει να απορριφθεί". Το απορριπτικό δε αυτό αίτημα αιτιολογείται κατά το άνω άρθρο 100 η κατά το οποίο χορήγηση της αναστολής είναι δυνητική, οι δε εις αυτό προϋποθέσεις είναι ενδεικτικές.
Μετά πάντα ταύτα και μη υπάρχοντος άλλου λόγου προς έρευνα, πρέπει οι κρινόμενες αιτήσεις να απορριφθούν, καταδικασθεί δε έκαστος των αναιρεσειόντων εις τα δικαστικά έξοδα (άρθρ. 583 παρ. 1 ΚΠοινΔικ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει τις από 16.7.2007 και 9.7.2007 αιτήσεις των Χ1 και Χ2, αντιστοίχως, για αναίρεση της υπ' αριθ. 944-945/2007 αποφάσεως του Πενταμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης. Και
Καταδικάζει έκαστον των αναιρεσειόντων στα δικαστικά έξοδα, εξ ευρώ διακοσίων είκοσι (220).
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 20 Φεβρουαρίου 2008. Και
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στις 19 Ιουνίου 2008.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ