Θέμα
Υπέρβαση εξουσίας, Κατηγορούμενος.
Περίληψη:
Χειροτέρευση της θέσεως του κατηγορούμενου συνιστά υπέρβαση εξουσίας. Το Δευτεροβάθμιο Δικαστήριο δεν χειροτέρευσε τη θέση του κατηγορουμένου επειδή καταδίκασε τον αναιρεσείοντα για δύο πράξεις σε μία ποινή, για τις οποίες επιβλήθηκε μία (η ίδια) ποινή από το πρωτόδικο Δικαστήριο (άρθρ. 470 εδ. α΄ ΚΠΔ). Απορρίπτει.
ΑΡΙΘΜΟΣ 2190/2008
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Z' ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Γρηγόριο Μάμαλη, Προεδρεύοντα Αρεοπαγίτη (κωλυομένου του Αντιπροέδρου του Αρείου Πάγου Μιχαήλ Δέτση, ως αρχαιότερο μέλος της συνθέσεως), Θεοδώρα Γκοϊνη, Αναστάσιο Λιανό (που ορίσθηκε με την υπ' αριθμ. 44/2008 πράξη του Προέδρου του Αρείου Πάγου, Ελένη Σπίτσα (που ορίσθηκε με την υπ' αριθμ. 30/2008 πράξη του Προέδρου του Αρείου Πάγου) και Ελευθέριο Μάλλιο - Εισηγητή, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 2 Απριλίου 2008, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Αθανασίου Κονταξή (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Χριστίνας Σταυροπούλου, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος - κατηγορουμένου Χ, που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Ηλία Μαλεβίτη, περί αναιρέσεως της 180/2007 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Πατρών. Το Τριμελές Εφετείο Πατρών, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και ο αναιρεσείων - κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 24 Μαϊου 2007 αίτησή του αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 1003/2007.
Αφού άκουσε Τον πληρεξούσιο δικηγόρο του αναιρεσείοντος, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να απορριφθεί ως αβάσιμη η προκείμενη αίτηση αναίρεσης.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά το άρθρο 470 εδ. α' ΚΠοινΔ "στην περίπτωση που ασκήθηκε ένδικο μέσο εναντίον καταδικαστικής αποφάσεως από εκείνον που καταδικάσθηκε ή υπέρ αυτού, δεν μπορεί να γίνει χειρότερη η θέση του ούτε να ανακληθούν τα ευεργετήματα που δόθηκαν με την απόφαση που προσβάλλεται". Από τη διάταξη αυτή, η παραβίαση της οποίας συνιστά υπέρβαση εξουσίας και ιδρύει τον από το άρθρο 510 παρ. 1 εδ. Η' του ΚΠοινΔ λόγο αναιρέσεως της αποφάσεως, προκύπτει ότι χειροτερεύει η θέση του κατηγορουμένου όταν το δευτεροβάθμιο δικαστήριο, που κρίνει επί ενδίκου μέσου που άσκησε ο ίδιος ή ασκήθηκε υπέρ αυτού, επιβάλλει μεγαλύτερη ποινή από εκείνη που του επιβλήθηκε πρωτοδίκως, έστω και εσφαλμένα. Έτσι, επί συρροής δύο εγκλημάτων, αν το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο επέβαλε εσφαλμένα μία ποινή, το δευτεροβάθμιο δικαστήριο δεν μπορεί, σύμφωνα με την ως άνω διάταξη, να επιβάλλει δύο ποινές. Στην προκείμενη περίπτωση, από την παραδεκτή επισκόπηση των εγγράφων της δικογραφίας, προκύπτει ότι με την υπ' αριθμ. 937/2006 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Ηλείας καταδικάστηκε ο αναιρεσείων για δύο αδικήματα, (λαθρεμπορία και παράβαση αγορανομικής διατάξεως), στην αυτή ποινή φυλακίσεως των δέκα (10) μηνών, την οποία μετέτρεψε σε χρηματική και προσδιόρισε το ποσό που αναλογεί για κάθε ημέρα προς 4,40 ευρώ. Κατά της αποφάσεως αυτής ο αναιρεσίων άσκησε έφεση. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας, δια του πληρεξουσίου του δικηγόρου, δήλωσε ότι του έχει επιβληθεί μία ποινή 10 μηνών, ενώ οι πράξεις για τις οποίες κατηγορείται είναι δύο. Το δευτεροβάθμιο Δικαστήριο καταδίκασε τον αναιρεσείοντα για τις δύο αυτές πράξεις στην αυτή ποινή, όπως και πρωτόδικα, αιτιολόγησε δε τούτο στη σελίδα 12, "έχοντας υπόψη τα ως άνω στοιχεία, δηλαδή την επιβολή ποινής φυλακίσεως δέκα (10) μηνών και για τις δύο πράξεις που κατηγορείται, ήτοι της λαθρεμπορίας και της παράβασης αγορανομικής διατάξεως, και για τις οποίες επιβλήθηκε μία (η ίδια) ποινή από το πρωτόδικο δικαστήριο, χωρίς τούτο να καθιστά χειρότερη τη θέση του εκκαλούντος-κατηγορουμένου, που καταδικάστηκε και για τις δύο πράξεις στην αυτή ποινή". Έτσι, σύμφωνα με το άρθρο 470 εδ. α ΚΠοινΔ, δεν κατέστησε χειρότερη τη θέση του αναιρεσείοντος, ο οποίος, σε κάθε περίπτωση, δεν έχει έννομο συμφέρον για την επιβολή δύο ποινών.
Για τους λόγους αυτούς είναι αβάσιμοι και απορριπτέοι οι λόγοι αναιρέσεως από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ', Ε' και Η' του ΚΠοινΔ, περί ελλείψεως ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας, εσφαλμένης ερμηνείας και εφαρμογής του νόμου και υπερβάσεως εξουσίας, που υποστηρίζουν τα αντίθετα.
Κατ' ακολουθία των ανωτέρω πρέπει να απορριφθεί η υπό κρίση αίτηση αναιρέσεως και να καταδικασθεί ο αναιρεσείων στα δικαστικά έξοδα (άρθρο 583 παρ. 1 ΚΠοινΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την από 24-5-2007 αίτηση για αναίρεση της υπ' αριθμ. 180/2007 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Πατρών. Και
Καταδικάζει τον αναιρεσείοντα στα δικαστικά έξοδα που ανέρχονται σε διακόσια είκοσι (220) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 25 Σεπτεμβρίου 2008.
Ο ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στις 20 Οκτωβρίου 2008.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ