Θέμα
Ακυρότητα απόλυτη, Έγγραφα, Καθυστέρηση καταβολής ασφαλιστικών εισφορών, Καθυστέρηση καταβολής αποδοχών εργαζομένου.
Αριθμός 2334/2007
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
ΣΤ΄ ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Γεώργιο Σαραντινό, Αντιπρόεδρο Αρείου Πάγου, Βασίλειο Λυκούδη, Ανδρέα Τσόλια, Ιωάννη Παπουτσή και Νικόλαο Ζαΐρη-Εισηγητή, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 20 Νοεμβρίου 2007, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Δημητρίου-Πρίαμου Λεκκού (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Πελαγίας Λόζιου, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος-κατηγορουμένου ....., που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Ευάγγελο Καστριτσέα, για αναίρεση της 69342/2006 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών. Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ΄ αυτή, και ο αναιρεσείων-κατηγορούμενος, ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 23 Φεβρουαρίου 2007 αίτησή του αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 372/2007.
Αφού άκουσε Τον πληρεξούσιο δικηγόρο του αναιρεσείοντος, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να γίνει δεκτή η προκείμενη αίτηση αναίρεσης.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 32 παρ. 1, 138 παρ. 2, 171 παρ. 1 στοιχ. β΄ και 369 παρ. 1 ΚΠΔ προκύπτει ότι, μετά την λήξη της αποδεικτικής διαδικασίας, δίνεται υποχρεωτικά ο λόγος στον Εισαγγελέα, προκειμένου να ακουσθεί και να αναπτύξει τις απόψεις του για την ενοχή ή αθωότητα του κατηγορουμένου και έπειτα, αν συντρέχει περίπτωση, και για την ποινή. Σε διαφορετική περίπτωση, ήτοι εάν δεν δοθεί ο λόγος στον τον Εισαγγελέα, συντρέχει απόλυτη ακυρότητα της διαδικασίας στο ακροατήριο και ιδρύεται ο από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Α΄ ΚΠΔ προβλεπόμενος λόγος αναιρέσεως. Στην προκείμενη περίπτωση, όπως προκύπτει από τα πρακτικά της δίκης επί της οποίας εκδόθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση, που παραδεκτώς επισκοπούνται, "η Πρόεδρος κήρυξε την λήξη της αποδεικτικής διαδικασίας και έδωσε το λόγο στον Εισαγγελέα, ο οποίος, αφού, ανέπτυξε την κατηγορία, πρότεινε την αναβολή της υποθέσεως για κρείσσονες αποδείξεις, προκειμένου να προσκομιστεί απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Πειραιά". Από την διατύπωση όμως αυτή στα πρακτικά, σαφώς προκύπτει ότι δεν υποβλήθηκε καθόλου πρόταση του Εισαγγελέα της έδρας για την ενοχή ή αθωότητα του αναιρεσείοντος, αφού το Δικαστήριο, μετά την απόρριψη του αιτήματος περί αναβολής, κατ΄ άρθρο 61 του ΚΠΔ., προέβη στη συνέχεια στην κήρυξη του πέρατος της συζητήσεως και στην καταδίκη του αναιρεσείοντος.
Εξ΄ άλλου, από τις διατάξεις των άρθρων 329, 331 παρ. 2, 333, 358, 364 και 369 ΚΠΔ, σε συνδυασμό με τη διάταξη του άρθρου 171 παρ. 1 εδ. δ΄ του ίδιου Κώδικα, συνάγεται ότι επέρχεται απόλυτη ακυρότητα της διαδικασίας, που ιδρύει τον από το άρθρο 510 παρ. 1Α ΚΠΔ λόγο αναιρέσεως, όταν το δικαστήριο στήριξε την περί ενοχής του κατηγορουμένου κρίση του, σε έγγραφο που δεν αναγνώσθηκε στο ακροατήριο, γιατί έτσι ο κατηγορούμενος στερείται του υπερασπιστικού δικαιώματος που του παρέχει ο νόμος, να προβεί σε δηλώσεις και εξηγήσεις σχετικά με το έγγραφο αυτό. Στην προκείμενη περίπτωση, το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών, που δίκασε κατ΄ έφεση και εξέδωσε την προσβαλλόμενη απόφαση, στήριξε την περί ενοχής κρίση του, κατά του κατηγορουμένου και ήδη αναιρεσείοντος, για την πράξη της παράλειψης της έγκαιρης καταβολής εισφορών του Ι.Κ.Α (Α.Ν. 86/67) και στα μνημονευόμενα στο σκεπτικό της αποφάσεως έγγραφα, μεταξύ άλλων δε και α)στην υπ΄ αριθμ. .... ΠΕΕ (Πράξη Επιβολής Εισφορών), στην οποία, όπως αναφέρεται, προσδιορίζεται το ύψος των καθυστερούμενων εισφορών και οι απασχοληθέντες μισθωτοί, και β) στο με αριθμό 348/24-6-1997 καταστατικό της συμβολαιογράφου Πειραιώς Ελ. Μπεκύρη, με το οποίο ο αναιρεσείων συνέστησε την εταιρεία με την επωνυμία ....-... ΕΠΕ, με έδρα την .... και σύμφωνα με το οποίο αυτός είχε την ιδιότητα του διαχειριστή, χωρίς όμως να προκύπτει από τα πρακτικά, ότι αναγνώσθηκαν τα έγγραφα αυτά. Έτσι, όμως και εξ αυτού του λόγου, προκλήθηκε απόλυτη ακυρότητα της διαδικασίας στο ακροατήριο, κατά τους βάσιμους, από το άρθρο 510 παρ. 1 στ. Α΄ του ΚΠΔ, πρώτο και δεύτερο λόγους της αιτήσεως. Μετά από αυτά, πρέπει να γίνει δεκτή η κρινόμενη αίτηση αναιρέσεως, να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση (ενώ παρέλκει η έρευνα για τους λοιπούς λόγους αναιρέσεως) και να παραπεμφθεί η υπόθεση, σύμφωνα με το άρθρο 519 του Κ.Π.Δ, για νέα συζήτηση στο ίδιο Δικαστήριο, αφού είναι δυνατή η σύνθεσή του από άλλους δικαστές, εκτός από εκείνους που δίκασαν την υπόθεση προηγουμένως.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Αναιρεί την με αριθμό 69.342/2006 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών και
Παραπέμπει την υπόθεση για νέα συζήτηση στο ίδιο Δικαστήριο, το οποίο θα συγκροτηθεί από άλλους δικαστές, εκτός εκείνων που δίκασαν προηγουμένως.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 4 Δεκεμβρίου 2007.
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 20 Δεκεμβρίου 2007.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ