Θέμα
Αιτιολογίας επάρκεια, Ανθρωποκτονία από αμέλεια, Πολιτική αγωγή, Κλητήριο θέσπισμα, Σωματική βλάβη από αμέλεια, Ακυρότητα σχετική, Συρροή εγκλημάτων, Αποφάσεως συμπλήρωση.
Περίληψη:
Ανθρωποκτονία από αμέλεια κατά συρροή και σωματική βλάβη από αμέλεια. Στοιχεία των εγκλημάτων αυτών. Στοιχεία που απαιτούνται για την εγκυρότητα του κλητηρίου θεσπίσματος ή της κλήσεως για τα ανωτέρω εγκλήματα. Για να αρχίσει η επιφέρουσα την αναστολή της παραγραφής κύρια διαδικασία, αρκεί το έγκυρο κατά τα στοιχεία του κλητήριο θέσπισμα ή κλήση να περιέχει προσδιορισμό του δικαστηρίου και δεν απαιτείται το δικαστήριο αυτό να είναι πράγματι αρμόδιο για να δικάσει την υπόθεση. Η απόφαση του αναρμόδιου δικαστηρίου που παραπέμπει την υπόθεση στο αρμόδιο δικαστήριο έχει το χαρακτήρα παραπεμπτικού βουλεύματος και αν δεν ασκηθούν κατ' αυτής ένδικα μέσα, η παραπομπή καθίσταται αμετάκλητη. Η απόφαση που διορθώνει ή συμπληρώνει προηγούμενη απόφαση αποτελεί ενιαίο σύνολο όλο με αυτήν και δεν υπόκειται αυτοτελώς σε ένδικα μέσα ούτε απαιτείται επίδοση αυτής στον κατηγορούμενο, αρκεί αυτός να έχει κλητευθεί κατά την ορισθείσα για τη διόρθωση ή συμπλήρωση δικάσιμο. Παράσταση πολιτικής αγωγής που δηλώθηκε νομοτύπως ενώπιον του αναρμοδίου δικαστηρίου αλλά από παραδρομή δε περιλήφθηκε στην παραπεμπτική απόφαση. Νομίμως συμπληρώνεται κατά τούτο η απόφαση και νομίμως παρίσταται η πολιτική αγωγή στη μετέπειτα διαδικασία στα αρμόδια δικαστήρια, εφόσον κατά την αρχικώς δηλωθείσα παράσταση δεν είχε παραγραφεί η αξίωσή της από την αδικοπραξία. Η προταθείσα πρωτοδίκως και απορριφθείσα ένσταση ακυρότητας του κλητηρίου θεσπίσματος πρέπει να επαναφερθεί με ειδικό λόγο έφεσης ώστε να εξεταστεί από το δευτεροβάθμιο δικαστήριο. Αιτιολογημένη καταδίκη για τα προαναφερθέντα εγκλήματα του κατηγορουμένου, ο οποίος παρέλειψε τη συντήρηση και επισκευή απορριμματοφόρου αυτοκινήτου του Δήμου, ως αρμόδιος προς τούτο και λόγω των ελλείψεων αυτών έπεσε το αυτοκίνητο σε γκρεμό με αποτέλεσμα το θάνατο δύο επιβαινόντων και τον τραυματισμό τρίτου. Απορρίπτεται η αίτηση.
Αριθμός 1973/2009
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Β' ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ ΔΙΑΚΟΠΩΝ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Δημήτριο Μουστάκα, Προεδρεύοντα Αρεοπαγίτη, ως αρχαιότερο μέλος της συνθέσεως, Σαράντη Δρινέα, Νικόλαο Πάσσο, Σοφία Καραχάλιου και Ιωάννη Παπαδόπουλο - Εισηγητή, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 4 Σεπτεμβρίου 2009, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Παναγιώτη Νικολούδη και του Γραμματέως Χρήστου Πήτα, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος - κατηγορουμένου Χ, κατοίκου ..., που παρέστη με τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Σταύρο Δήμα, περί αναιρέσεως της με αριθμό 120, 121, 122, 123/2009 αποφάσεως του Πενταμελούς Εφετείου Ναυπλίου. Με πολιτικώς ενάγουσα Ψ, κατοίκου ..., που παρέστη με την πληρεξούσια δικηγόρο της Ειρήνη Μαρούπα.
Το Πενταμελές Εφετείο Ναυπλίου με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή και ο αναιρεσείων - κατηγορούμενος ζητά την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 13 Ιουλίου 2009 αίτησή του αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 1.168/2009.
Α φ ο ύ ά κ ο υ σ ε
Τους πληρεξουσίους δικηγόρους των διαδίκων που ζήτησαν όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα Αρείου Πάγου, ο οποίος πρότεινε να απορριφθεί η προκείμενη αίτηση αναιρέσεως.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η καταδικαστική απόφαση έχει την από τις διατάξεις των άρθρων 93 παρ 3 του Συντάγματος και 139 του ΚΠΔ απαιτούμενη ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, η έλλειψη της οποίας ιδρύει λόγο αναιρέσεως από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ του ΚΠΔ, όταν αναφέρονται σε αυτήν με πληρότητα, σαφήνεια και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά, τα πραγματικά περιστατικά στα οποία στηρίχθηκε η κρίση του δικαστηρίου για τη συνδρομή των αντικειμενικών και υποκειμενικών στοιχείων του εγκλήματος, οι αποδείξεις που τα θεμελίωσαν και οι νομικοί συλλογισμοί με τους οποίους έγινε η υπαγωγή των περιστατικών αυτών στην ουσιαστική ποινική διάταξη που εφαρμόστηκε, Περαιτέρω, υπέρβαση εξουσίας, που ιδρύει τον από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Η του ΚΠΔ λόγο αναιρέσεως υπάρχει όταν το δικαστήριο άσκησε δικαιοδοσία που δεν του δίνει ο νόμος (θετική υπέρβαση) ή αρνείται να ασκήσει τη δικαιοδοσία την οποία έχει από το νόμο παρόλο ότι συντρέχουν οι όροι άσκησης της (αρνητική υπέρβαση).
Σύμφωνα με το άρθρο 321 παρ. 1 στοιχ. Δ' του ΚΠοινΔ, το κλητήριο θέσπισμα πρέπει να μνημονεύει, μεταξύ άλλων, τον ακριβή καθορισμό της πράξης και το άρθρο του ποινικού νόμου, το οποίο προβλέπει την πράξη που αποδίδεται στον κατηγορούμενο. Ως τέτοιο νοείται κάθε διάταξη που τυποποιεί το έγκλημα και καθορίζει την απειλούμενη ποινή, την επίσημη σφραγίδα και την υπογραφή του Εισαγγελέα που εξέδωσε το κλητήριο θέσπισμα ,διαφορετικά υπάρχει σχετική ακυρότητα, η οποία καλύπτεται, αν εκείνος που κλητεύθηκε στη δίκη εμφανιστεί και δεν προβάλλει αντιρρήσεις στην πρόοδο της. Μπορεί όμως εφόσον, η σχετική ένσταση του απορρίφθηκε να την προτείνει και στη δευτεροβάθμια δίκη, εφόσον προβλήθηκε ως λόγος εφέσεως (άρθρ. 173 παρ.1 ΚΠοινΔ). Αντίθετα, η κλήση, κατά την παράγραφο 2 του ίδιου άρθρου, δεν απαιτείται να περιέχει τα ανωτέρω. Αλλά αρκεί να παραπέμπει στο παραπεμπτικό βούλευμα, στο οποίο αναφέρονται τα στοιχεία αυτά. Κατά τα λοιπά, η κλήση πρέπει να περιέχει όσα και το κλητήριο θέσπισμα. Αν η κλήση δεν περιέχει και τα στοιχεία αυτά, είναι άκυρη, σύμφωνα με το άρθρο 321 περ. 4 του ΚΠοινΔ. Περαιτέρω, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 120 περ. 1 του ΚΠοινΔ, το Δικαστήριο οφείλει και αυτεπαγγέλτως να εξετάσει την καθ' ύλην αρμοδιότητα του σε κάθε στάδιο της δίκης. Εξάλλου, κατά την διάταξη της παρ. 2 του ίδιου άρθρου, το δικαστήριο, όταν κρίνει ότι είναι αναρμόδιο, παραπέμπει με απόφαση του την υπόθεση στο αρμόδιο δικαστήριο σ' αυτή την περίπτωση ενεργεί ότι και το συμβούλιο των πλημμελειοδικών όταν παραπέμπει τον κατηγορούμενο στο ακροατήριο. Έτσι, η περί παραπομπής απόφαση έχει το χαρακτήρα παραπεμπτικού βουλεύματος και υπόκειται στα κατά των σχετικών βουλευμάτων προβλεπόμενα ένδικα μέσα. Περαιτέρω, κατά το άρθρο 302 παρ. 1 του ΠΚ, τιμωρείται με ποινή φυλακίσεως τουλάχιστον τριών μηνών εκείνος που από αμέλεια επιφέρει τον θάνατο άλλου, ενώ κατά το άρθρο 314 του ΠΚ, όποιος από αμέλεια προκαλεί σωματική κάκωση ή βλάβη της υγείας άλλου τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι τριών ετών. Από το συνδυασμό των διατάξεων αυτών με εκείνη του άρθρου 28 του ΠΚ, κατά την οποία από αμέλεια πράττει όποιος, από έλλειψη της προσοχής, την όποία όφειλε κατά τις περιστάσεις και μπορούσε να καταβάλει, είτε δεν πρόβλεψε το αξιόποινο αποτέλεσμα, που προκάλεσε η πράξη του, είτε το πρόβλεψε ως δυνατό, πίστεψε όμως ότι δεν θα επερχόταν, προκύπτει ότι, για τη θεμελίωση των εγκλημάτων της ανθρωποκτονίας από αμέλεια και της σωματικής βλάβης από αμέλεια, απαιτείται να διαπιστωθεί, αφενός ότι ο δράστης δεν κατέβαλε την απαιτούμενη, κατά αντικειμενική κρίση, προσοχή, την οποία οφείλει να καταβάλει κάθε μετρίως συνετός και ευσυνείδητος άνθρωπος, κάτω από τις ίδιες πραγματικές καταστάσεις, με βάση τους νομικούς κανόνες, τις συνήθειες που επικρατούν στις συναλλαγές, την κοινή πείρα, τη λογική και τη συνηθισμένη πορεία των πραγμάτων και αφετέρου ότι είχε τη δυνατότητα να προβλέψει και αποφύγει το αξιόποινο αποτέλεσμα, το οποίο πρέπει να τελεί σε αντικειμενικό αιτιώδη σύνδεσμο με την πράξη ή την παράλειψη. Η παράλειψη, ως έννοια, ενυπάρχει σε κάθε είδος αμέλειας, εφόσον το ένα σκέλος της ευθύνης συνίσταται στην μη καταβολή της προσοχής, δηλαδή σε μία παράλειψη. Όταν, όμως η αμέλεια δεν συνίσταται απλώς σε ορισμένη παράλειψη, αλλά σε σύνολο συμπεριφοράς που προηγήθηκε του αποτελέσματος, τότε, για τη θεμελίωση της ανθρωποκτονίας από αμέλεια και της σωματικής βλάβης από αμέλεια, ως εγκλήματος που τελείται με παράλειψη, απαιτείται η συνδρομή και των όρων του άρθρου 15 ΠΚ, κατά το οποίο, όπου ο νόμος, για την ύπαρξη αξιόποινης πράξης απαιτεί να έχει επέλθει ορισμένο αποτέλεσμα, η μη αποτροπή του τιμωρείται όπως η πρόκληση του με ενέργεια, αν ο υπαίτιος της παράλειψης είχε ιδιαίτερη νομική υποχρέωση να παρεμποδίσει την επέλευση του αποτελέσματος. Αναγκαία προϋπόθεση της εφαρμογής της διατάξεως αυτής είναι η ύπαρξη ιδιαίτερης (δηλαδή ειδικής και όχι γενικής) νομικής (και όχι ηθικής) υποχρέωσης του υπαιτίου προς ενέργεια, που τείνει στην παρεμπόδιση του αποτελέσματος, για την επέλευση του οποίου ο νόμος απειλεί ορισμένη ποινή. Η υποχρέωση αυτή, η οποία δημιουργείται μόνο για τον εμφανιζόμενο ενώπιον της έννομης τάξης ως έχοντα θέση εγγυητή της ασφάλειας του έννομου αγαθού το οποίο προσβάλλεται με την επέλευση του αποτελέσματος που πρέπει να αποτραπεί, συνιστά πρόσθετο στοιχείο του εγκλήματος που τελείται με παράλειψη, πηγάζει δε από ρητή διάταξη νόμου ή από σύμπλεγμα νομικών καθηκόντων, που συνδέονται με ορισμένη έννομη σχέση του υπόχρεου ή από σύμβαση ή από ορισμένη συμπεριφορά του υπαιτίου, από την οποία δημιουργήθηκε ο κίνδυνος επέλευσης του εγκληματικού αποτελέσματος. Στην περίπτωση αυτή, για την εγκυρότητα του κλητηρίου θεσπίσματος, με το οποίο αποδίδεται στον κατηγορούμενο το έγκλημα της ανθρωποκτονίας από αμέλεια και της σωματικής βλάβης από αμέλεια, που τελέστηκε με παράλειψη σύμφωνα με τα άρθρα 15, 28, 302 παρ.1 και 314 του ΠΚ, εκτός των προβλεπόμενων στο αρθρ. 321 παρ. 1 του ΚΠΔ άλλων στοιχείων, πρέπει επί πλέον να αναφέρονται τα πραγματικά περιστατικά από τα οποία προσδιορίζεται η ιδιαίτερη νομική υποχρέωση του υπαίτιου να ενεργήσει, και σε περίπτωση που αυτή πηγάζει από επιτακτικό κανόνα δικαίου να προσδιορίζεται και ο κανόνας αυτός. Η υποχρέωση να περιέχει τα πρόσθετα αυτά στοιχεία το κλητήριο θέσπισμα, επιβάλλεται και από τη διάταξη του άρθρου 6 παρ. 3 εδαφ. α της ΕΣΔΑ, που κυρώθηκε με το ν.δ. 53/1974 και αποτελεί εσωτερικό δίκαιο, το οποίο ορίζει ότι "... ο κατηγορούμενος έχει δικαίωμα να πληροφορείται στη βραχύτερη προθεσμία, στη γλώσσα την οποία εννοεί και με κάθε λεπτομέρεια, τη φύση και το λόγο της εναντίον του κατηγορίας ...", παρεπομένου ότι το δικαίωμα της λεπτομερούς πληροφόρησης εμπεριέχει και τη γνώση του επιτακτικού κανόνα δικαίου από τον οποίο υποκειμενικώς και αντικειμενικώς απορρέει η υποχρέωση του να ενεργήσει. Αν δεν περιέχονται στο κλητήριο θέσπισμα και τα πρόσθετα αυτά στοιχεία, που απαιτούνται για τη θεμελίωση του εγκλήματος της ανθρωποκτονίας από αμέλεια και της σωματικής βλάβης από αμέλεια, που τελέστηκε με παράλειψη, μολονότι ο κατηγορούμενος είχε ιδιαίτερη νομική υποχρέωση να ενεργήσει, τότε το κλητήριο θέσπισμα και μαζί με αυτό η κλήτευση του κατηγορουμένου στο ακροατήριο είναι άκυρο, σύμφωνα με το άρθρο 321 παρ. 4 του ΚΠοινΔ. Περαιτέρω η απόφαση με την οποία το δικαστήριο διατάσσει είτε αυτεπαγγέλτως, είτε με αίτηση του εισαγγελέα ή ενός από τους διαδίκους, σύμφωνα με το άρθρο 145 του ΚΠοινΔ, τη συμπλήρωση προηγούμενης απόφασης του ενσωματώνεται σ' εκείνη την οποία συμπληρώνει και αποτελεί ένα όλο με αυτή, διότι η τυχόν αναγραφή στο επιδιδόμενο έγγραφο άλλου από το αρμόδιο να δικάσει Δικαστήριο δεν το καθιστά το εισαγωγικό αυτό έγγραφο (κλητήριο ή κλήση) άκυρο και ανενεργές ως προς τις ως άνω έννομες συνέπειες του. Πράγματι το έγγραφο αυτό ως δηλωτικό του τέλους της προπαρασκευαστικής διαδικασίας και του αμετακλήτου της εισαγωγής της υπόθεσης στο ακροατήριο, διατηρεί την ισχύ του και δεν επαναλαμβάνεται, στηρίζει δε την διαδικασία του, επιλαμβανομένου της υπόθεσης αναρμόδιου δικαστηρίου προκειμένου αυτό να παραπέμψει την υπόθεση στο αρμόδιο καθ' ύλην δικαστήριο καθώς επίσης στηρίζει τη διαδικασία του κατ' έφεση δικάζοντος την αναρμοδίως εισαχθείσα στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο υπόθεση, προκειμένου αυτό να δικάσει ανεκκλήτως την ουσία, κατά τις ανωτέρω περιπτώσεις. Εξάλλου κατά τα άρθρα 111, 112 και 113 παρ. 2 του ΠΚ, το αξιόποινο της πράξης εξαλείφεται με την παραγραφή, της οποίας ο χρόνος για τα πλημμελήματα είναι πέντε ετών και αρχίζει από την ημέρα που τελέστηκε η αξιόποινη πράξη, αναστέλλεται δε για όσο χρόνο διαρκεί η κύρια διαδικασία και μέχρι να γίνει αμετάκλητη η καταδικαστική απόφαση, όχι όμως μετά από τρία έτη. Η κύρια διαδικασία, όπως συνάγεται από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 307 επ., 314, 320, 321, 339, 340 και 343 του ΚΠοινΔ, αρχίζει είτε με την έναρξη της προπαρασκευαστικής διαδικασίας, δηλαδή με την επίδοση στον κατηγορούμενο της κλήσης ή του κλητηρίου θεσπίσματος με τα οποία καλείται στο ακροατήριο, είτε με την εμφάνιση του κατηγορουμένου στο ακροατήριο και τη μη εναντίωση του στη συζήτηση της υπόθεσης. Για να αρχίσει η επιφέρουσα την αναστολή της παραγραφής κύρια διαδικασία αρκεί το επιδιδόμενο στον κατηγορούμενο κλητήριο θέσπισμα ή κλήση να περιέχει τον προσδιορισμό του δικαστηρίου στο οποίο καλείται ούτος να εμφανισθεί, δεν είναι δε αναγκαίο, για την εγκυρότητα της κλήσης και την ύπαρξη της κύριας διαδικασίας και της αναστολής της παραγραφής, το αναγραφόμενο δικαστήριο να είναι πράγματι το αρμόδιο που θα δικάσει τελικά την υπόθεση (Ολομ. ΑΠ 2/1997). Στην προκειμένη περίπτωση το Πενταμελές Εφετείο Ναυπλίου με την προσβαλλόμενη υπ' αριθ. 120, 121, 122, 123/2009 απόφασή του κήρυξε ένοχο τον ήδη αναιρεσείοντα για τις πράξεις της ανθρωποκτονίας από αμέλεια κατά συρροή και της σωματικής βλάβης από αμέλεια και τον καταδίκασε σε συνολική ποινή φυλακίσεως εικοσιενός (21) μηνών, την εκτέλεση της οποίας ανέστειλε για τρία έτη. Ο αναιρεσείων προτείνει ως λόγους αναιρέσεως, κατ' εκτίμηση του δικογράφου της αιτήσεώς του α) την απόλυτη ακυρότητα επειδή παραστάθηκε παράνομα η πολιτική αγωγή στη διαδικασία του ακροατηρίου (άρθρο 171 παρ. 2 του ΚΠΔ), β) τη σχετική ακυρότητα λόγω ακυρότητας του κλητηρίου θεσπίσματος και της κλήσεως (άρθρο 174 παρ. 2 του ΚΠΔ) και γ) την υπέρβαση εξουσίας, επειδή το Δικαστήριο προχώρησε στην εκδίκαση της ουσίας της υποθέσεως και στην καταδίκη του αναιρεσείοντος, ενώ έπρεπε να παύσει οριστικά την ποινική δίωξη λόγω παραγραφής. Από τα έγγραφα της δικογραφίας, τα οποία παραδεκτώς επισκοπούνται για την κρίση περί της βασιμότητας των προτεινόμενων ως άνω λόγων αναιρέσεως, προκύπτουν τα ακόλουθα: Με το υπ' αριθ. ΑΒΜ Β02/245 (ΑΟ2) 15021) και ΑΒΩ ΕΓ/203/119/686 από 28.11.2003 κλητήριο θέσπισμα του Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Κορίνθου, ο ήδη αναιρεσείων και οι παραπάνω συγκατηγορούμενοί του παραπέμφθηκαν στο ακροατήριο του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Κορίνθου για να δικαστούν ως υπαίτιοι του ότι : "Την 24-12-2001 στη δημοτική οδό ...-... του Δήμου ... ... από έλλειψη της προσοχής την οποίαν όφειλαν κατά τις περιστάσεις και μπορούσαν να καταβάλουν, δεν προέβλεψαν τα αξιόποινα αποτελέσματα που προκάλεσε η πιο κάτω πράξη τους, είτε τα προέβλεψαν ως πιθανά., πίστεψαν όμως ότι δεν θα επερχόταν και έτσι, αφενός μεν επέφεραν το θάνατο α) του Ω1 και β) του Ω2, αφετέρου δε προκάλεσαν σωματική κάκωση ή βλάβη της υγείας του Ω3. Ειδικότερα στον ως άνω τόπο και χρόνο : Α. ο 1ος εξ αυτών ΑΑ ως Δήμαρχος του Δήμου ..., ο 2ος εξ αυτών Χ ως Αντιδήμαρχος του ιδίου Δήμου και υπεύθυνος για τα θέματα περιβάλλοντος και καθαριότητος, ο 3ος εξ αυτών ΒΒ ως Δημοτικός υπάλληλος και προϊστάμενος του Τμήματος Περιβάλλοντος του ιδίου Δήμου και ο 4ος εξ αυτών ΓΓ ως Δημοτικός Υπάλληλος του ιδίου Δήμου και αρμόδιος για την επίβλεψη των συνεργείων καθαριότητος του ιδίου Δήμου, δεν εμερίμνησαν, καίτοι αρμόδιοι προς τούτο, ως εκ της ως άνω ιδιότητος τους, για την συντήρηση, τον τακτικό έλεγχο και την εν γένει ασφαλή λειτουργία του υπ' αριθ. κυκλ. ... ΔΧΦ απορριμματοφόρου οχήματος του ανωτέρω Δήμου με το οποίο επραγματοποιείτο αποκομιδή των απορριμμάτων από διάφορους ορεινούς οικισμούς και δημοτικά διαμερίσματα του Δήμου και συγκεκριμένα αφενός μεν δεν προσκόμισαν το εν λόγω όχημα για να υποβληθεί στον αναγκαίο περιοδικό τεχνικό έλεγχο από το ΚΤΕΟ, καίτοι έπρεπε αυτό να ελεγχθεί πριν από την 16-5-1996, παραμένοντας έτσι ανέλεγκτο επί μία 5ετία περίπου, αφετέρου δε, παρά τις σχετικές επισημάνσεις των εργαζομένων του Δήμου, οδηγών του συγκεκριμένου απορριμματοφόρου, δεν εμερίμνησαν για την αντικατάσταση των ελαστικών των εμπρόσθιων τροχών και την επισκευή, συντήρηση και ρύθμιση του συστήματος διεύθυνσης και τροχοπεδήσεως του εν λόγω οχήματος, με αποτέλεσμα να φέρει αυτό εκτεταμένες φθορές και μηχανικές βλάβες και δη : α. τα ελαστικά των εμπρόσθιων τροχών ήσαν εντελώς φθαρμένα, μονόπλευρα στο έξω μέρος τους και μάλιστα στο μισό πλάτος του πέλματος είχαν εμφανισθεί λόγω της φθοράς τα εσωτερικά σύρματα που τα συγκρατούσαν, τα συνεμπλόκ στα άκρα της εμπρόσθιας ζαμφόρ καθώς και τα συνεμπλόκ της εμπρόσθιας δεξιάς σούστας ήταν επίσης μονόπλευρα φθαρμένα και β) τα διάφορα εξαρτήματα, όπως οι πείροι, τα δακτυλίδια, ο άξονας και τα μπούλ παρουσίαζαν επίσης φθορές, ήτοι ατέλειες, συνεπεία των οποίων το όχημα είχε απωλέσει την αξιοπιστία ευθυγράμμισης του εμπρόσθιου βασικού συστήματος και την δυνατότητα σωστής συμπεριφοράς σε περίπτωση αιφνίδιου φρεναρίσματος ή σε περίπτωση κίνησης σε κλειστές στροφές της οδού.
Β. Ο 5ος εξ αυτών ΔΔ, αφενός μεν ως πρόεδρος του τοπικού συμβουλίου του Α.Δ. ... του Δήμου ..., δεν προέβη στις αναγκαίες ενέργειες, ώστε να τοποθετηθούν στηθαία ασφαλείας και να γίνουν τα κατάλληλα τεχνικά έργα για την απορροή των ομβρίων υδάτων και την αποτροπή κατολισθήσεων, κατά μήκος της δημοτικής οδού η οποία συνδέει το ... με το ..., αφετέρου δε, ως εργολάβος και ανάδοχος του έργου "βελτίωση Ε.Ο. εισόδου ..." δεν προέβη στην κατασκευή τοιχείων αντιστήριξης πρανών επί της ως άνω οδού, ως υποχρεούτο εκ της οικείας εργολαβικής συμβάσεως και επιπλέον κατά την βελτίωση και ισοπέδωση του οδοστρώματος δεν προνόησε ώστε η κλίση του να είναι προς το εσωτερικό του δρόμου και όχι προς τη χαράδρα, όπως ήταν, με αποτέλεσμα σε ένα σημείο της εν λόγω οδού (600 μέτρα περίπου από την διασταύρωση), λόγω των βροχοπτώσεων, να πέσουν χώματα από το πρανές και να σχηματισθεί ένα λεπτό στρώμα λάσπης, το οποίο έκανε το οδόστρωμα ολισθηρό και επικίνδυνο για τα διερχόμενα οχήματα. Συνεπεία των ανωτέρω συνδυασμένων ενεργειών και παραλείψεων των κατ/νων την 24.12.2001 ο εργαζόμενος στο Δήμο ... Ω1 , οδηγών το προαναφερόμενο υπ' αριθ. κυκλ. ... ΑΧΦ απορριμματοφόρο όχημα του Δήμου σε εκτέλεση προγραμματισμένου δρομολογίου για την αποκομιδή των απορριμμάτων από το Δ. Α ... και τους γύρωθεν οικισμούς, με συνεπιβάτες τους εργάτες καθαριότητος του Δήμου Ω2 και Ω3, όταν έφθασε στο παραπάνω σημείο της δημοτικής οδού ...- ..., λόγω της ολισθηρότητος του οδοστρώματος από το στρώμα της λάσπης και της αντικανονικής προς την χαράδρα κλίσης της οδού, απώλεσε τον έλεγχο του έμφορτου απορριμματοφόρου, το οποίο εξετράπη της πορείας του προς τα αριστερά, εν συνεχεία κατακρημνίστηκε σε χαράδρα βάθους 100 μέτρων περίπου, καθόσον, παρά το γεγονός ότι ο ανωτέρω οδηγός του επεχείρησε να ενεργοποιήσει το σύστημα τροχοπέδησης, λόγω των προαναφερομένων εκτεταμένων φθορών των ελαστικών του και του συστήματος διεύθυνσης και τροχοπέδησης, δεν κατάφερε να το συγκρατήσει και να το επαναφέρει στην κανονική πορεία του. Αποτέλεσμα δε της εκτροπής, ανατροπής και κατακρήμνισης του εν λόγω απορριμματοφόρου οχήματος ήταν ο αιφνίδιος θάνατος του οδηγού του Ω1 ... και του συνεπιβάτου του Ω2 ένεκα συνδρόμου καταπλακώσεως, καθώς και ο τραυματισμός του ετέρου συνεπιβάτου του οχήματος Ω3, ο οποίος υπέστη κάκωση κεφαλής, θώρακος, ημιθωρακίου ...". Στο εν λόγω κλητήριο θέσπισμα, ως νομικές διατάξεις που προβλέπουν και τιμωρούν την πράξη για την οποία οι κατηγορούμενοι κλήθηκαν να δικασθούν, μνημονεύονται εκείνες των άρθρων 1, 14, 15, 26, 28, 94, 302 παρ.1, 314 παρ. 1α και 315 παρ. 1 του ΠΚ. Κατά του κλητηρίου αυτού θεσπίσματος, το οποίο επιδόθηκε στους κατηγορουμένους στις 24-3-2004, 16-2-2004, 10-2-2004, 17-2-2004 και 5-4-2004 αντίστοιχα, δεν ασκήθηκε καμία προσφυγή και έτσι η παραπομπή αυτή έγινε αμετάκλητη. Το εν λόγω Δικαστήριο (Τριμελές Πλημμελειοδικείο Κορίνθου), με την υπ' αριθ. 2143, 2415/2006 απόφαση του κηρύχτηκε αναρμόδιο καθ' ύλην, λόγω της ιδιότητας του πρώτου κατηγορουμένου ως Δημάρχου (αρθρ. 145 παρ. 1 του Ν. 3463/2006), η ισχύς του οποίου άρχισε την 8-6-2006, ήτοι μετά την επίδοση του ανωτέρω κλητηρίου θεσπίσματος και λόγω συνάφειας για τους υπόλοιπους, παρέπεμψε δε την υπόθεση στο Τριμελές Εφετείο Ναυπλίου. Η προαναφερόμενη απόφαση έχει το χαρακτήρα του παραπεμπτικού βουλεύματος, σύμφωνα με όσα προαναφέρθηκαν. Η παραπομπή αυτή έγινε αμετάκλητη αφού κανένας από τους κατηγορουμένους δεν προσέβαλε την απόφαση αυτή. Η απόφαση αυτή θα αποτελούσε, στο στάδιο εκείνο το εισαγωγικό έγγραφο της δίκης που θα ακολουθούσε ενώπιον του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου για την εκδίκαση της υπόθεσης. Το Δικαστήριο εκείνο στο οποίο εισήχθη η υπόθεση με παρόντες όλους τους διαδίκους, εξέδωσε την απόφαση του 430/2008, με την οποία, μετά την παραδοχή σχετικών ενστάσεων των κατηγορουμένων απέβαλε την πολιτική αγωγή, κήρυξε άκυρο το προαναφερόμενο κλητήριο θέσπισμα και παρέπεμψε την υπόθεση στον Εισαγγελέα Εφετών Ναυπλίου, διότι α) δεν αναφερόταν σ' αυτό η ιδιαίτερη νομική υποχρέωση των κατηγορουμένων να ενεργήσουν για να παρεμποδίσουν την επέλευση του αποτελέσματος, αλλά μόνο γενική υποχρέωση λόγω της ιδιότητος τους και β) δεν προσδιορίζονταν ο επιτακτικός κανόνας δικαίου από τον οποίο πήγαζε η σχετική ειδική υποχρέωση τους. Το Δικαστήριο εκείνο, στο οποίο εισήχθη και πάλι η υπόθεση με το από 24-4-2008 εισαγωγικό έγγραφο του Εισαγγελέα Εφετών Ναυπλίου, ανακάλεσε την προαναφερόμενη παρεμπίπτουσα απόφαση με την απόφαση του 493/2008. Περαιτέρω, στην προαναφερόμενη παραπεμπτική απόφαση είχε περιληφθεί η κατηγορία όπως ακριβώς είχε διατυπωθεί αυτή στο κλητήριο θέσπισμα. Όμως, από παραδρομή είχε παραλειφθεί η αναφορά των άρθρων του ποινικών νόμων που προβλέπουν και τιμωρούν τις πράξεις που αποδίδονται στους κατηγορουμένους. Για την συμπλήρωση της παραπεμπτικής αυτής απόφασης με την παράθεση των σχετικών άρθρων εισήχθη και πάλι η υπόθεση ενώπιον του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Κορίνθου, το οποίο με την απόφαση του 3759/16-10-2008 συμπλήρωσε την παραπεμπτική απόφαση με την παράθεση των άρθρων 1, 14, 15, 26, 28, 94, 302 παρ. 1, 314 παρ. Ια, 315 παρ. 1 του ΠΚ που αναφέρονται στο προαναφερόμενο κλητήριο θέσπισμα, καθώς και των άρθρων 40, 114, 266 του ΠΔ 410/1995 εκ των οποίων τα τελευταία περιέχουν σημειωτέον γενικούς ορισμούς σε σχέση με τα καθήκοντα των κατηγορουμένων ως εκ της ιδιότητος τους και όχι στοιχειοθετικά της μορφής των αδίκων πράξεων για τις οποίες παραπέμφθηκαν να δικαστούν, τα οποία διαλαμβάνονταν και στο κλητήριο θέσπισμα. Πρέπει να σημειωθεί ότι πριν από την έκδοση της τελευταίας αυτής απόφασης είχε εκδοθεί, από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Κορίνθου, η απόφαση αυτού 3125/2-9-2008, με την οποία είχε συμπληρωθεί η προαναφερόμενη παραπεμπτική απόφαση αριθ. 2143-2415/2006 ως προς τη δήλωση παράστασης των Ψ και Φ ως πολιτικώς εναγουσών προς υποστήριξη της κατηγορίας, δεδομένου ότι η δήλωση παράστασης είχε γίνει εξαρχής στο ανωτέρω Δικαστήριο και είχε σημειωθεί από την Προεδρεύουσα πάνω στο κατηγορητήριο, αλλά από παραδρομή δεν γράφτηκε στην ως άνω υπ' αριθ. 2143-2415/2006 παραπεμπτική απόφαση. Μετά από αυτά με την από 18.12.2008 κλήση του Εισαγγελέα Εφετών Ναυπλίου προς τους κατηγορουμένους εισήχθη η υπόθεση και πάλι ενώπιον του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου στην δικάσιμο της 10-2-2009. Η κλήση αυτή παραπέμπει στην πιο πάνω αναφερόμενη και έχουσα χαρακτήρα παραπεμπτικού βουλεύματος παραπεμπτική απόφαση 2143, 2415/2006 του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Κορίνθου, προφανώς όπως αυτή είχε συμπληρωθεί με τις προαναφερόμενες αποφάσεις 3125/2008 και 3759/2008 του ίδιου Δικαστηρίου. Οι συμπληρωματικές αυτές αποφάσεις, οι οποίες δεν υπόκεινται αυτοτελώς σε ένδικα μέσα, έχουν ενσωματωθεί στη συμπληρωθείσα παραπεμπτική απόφαση 2143,2415/2006 του ιδίου Δικαστηρίου και αποτελούν ένα όλο με αυτή, σύμφωνα με όσα αναφέρονται στην αρχή της σκέψης αυτής και έτσι δεν ήταν αναγκαία η κοινοποίηση και αυτών στους κατηγορουμένους, οι οποίοι είχαν κλητευθεί για να παρασταθούν κατά τις δικάσιμους κατά τις οποίες εκδόθηκαν. Περαιτέρω η ως άνω από 18-12-2008 κλήση του Εισαγγελέα Εφετών Ναυπλίου και η έχουσα χαρακτήρα παραπεμπτικού βουλεύματος προαναφερόμενη παραπεμπτική απόφαση 2143,2415/2006 του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Κορίνθου, όπως αυτή συμπληρώθηκε με την απόφαση 3759/2008 του ίδιου Δικαστηρίου, περιέχει τον ακριβή καθορισμό των πράξεων και των άρθρων του ποινικού νόμου που προβλέπουν και τιμωρούν αυτές, καθώς και τα πραγματικά περιστατικά από τα οποία προσδιορίζεται η ιδιαίτερη νομική υποχρέωση των κατηγορουμένων για άρση των αιτιών που οδήγησαν στις ανθρωποκτονίες από αμέλεια και τη σωματική βλάβη από αμέλεια, που τους αποδίδονται. Η ιδιαίτερη αυτή νομική υποχρέωση δεν πηγάζει από επιτακτικό κανόνα δικαίου καθοριστικό της νομοτυπικής μορφής των αδικημάτων ως προαναφέρθηκε, οπότε έπρεπε αυτός να διαλαμβάνεται στην έχουσα χαρακτήρα παραπεμπτικού βουλεύματος προαναφερόμενη παραπεμπτική απόφαση, αλλά από τις ιδιότητες τους, τον οργανισμό εσωτερικής υπηρεσίας του Δήμου, τις αποφάσεις του Δημάρχου για τον ορισμό των Αντιδημάρχων και τον καθορισμό των αρμοδιοτήτων του προσωπικού του Δήμου με βάση τον προαναφερόμενο οργανισμό και, συνεπώς, προκύπτει από πλέγμα διατάξεων, τις οποίες οι ίδιοι γνώριζαν και είναι συναφείς με την ιδιότητα τους. Εξάλλου με την επίδοση στους κατηγορουμένους του πιο πάνω αναφερόμενου μη ακυρωθέντος τελικά κλητηρίου θεσπίσματος, διαδικαστικού εγγράφου που συνιστά κατά νόμο δικονομική προϋπόθεση δια την εισαγωγή και εκδίκαση της εκκρεμούσης κατηγορίας (εισαγωγικό της δίκης έγγραφο εν προκειμένω) για να εμφανιστούν, στο αρμόδιο καθύλην αρχικά δικαστήριο, το οποίο κατά το χρόνο που εισήχθη προς εκδίκαση η υπόθεση κατέστη αναρμόδιο, λόγω της επελθούσης νομικής μεταβολής, σύμφωνα με όσα προαναφέρθηκαν, πριν από την παρέλευση της πενταετίας από την ημέρα κατά την οποία οι κατηγορούμενοι φέρονται ότι τέλεσαν τις αποδιδόμενες σ' αυτές αξιόποινες πράξεις, έλαβε χώρα αναστολή της παραγραφής. Εξάλλου αυτή (αναστολή παραγραφής) έλαβε χώρα επιπροσθέτως και με την 2143, 2415/8-06-2006 παραπεμπτική απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Κορίνθου που εκδόθηκε με παρόντες τους κατηγορουμένους και κατέστη αμετάκλητη, αφού δεν προσβλήθηκε με έφεση και αναίρεση επέχουσα στο στάδιο εκείνο ισχύ παραπεμπτικού βουλεύματος, το οποίο διορθώθηκε με την 3759/2008 απόφαση του ιδίου ως άνω δικαστηρίου, που στοιχειοθετεί η τελευταία ένα σύνολο με αυτό, διότι δεν παρέχεται δυνατότητα αυτοτελούς προσβολής της και επομένως η επίδοση της (διορθωτικής) ή μη στους κατηγορουμένους δεν είχε έννομη επιρροή και αλυσιτελώς προβάλλεται (η μη επίδοση της) ως λόγος εξαλείψεως του αξιοποίνου των πράξεων αυτών λόγω παραγραφής. Τέλος με την μη επίδοση της παραπάνω διορθωτικής απόφασης δεν παραβιάστηκαν τα δικαιώματα των κατηγορουμένων να λάβουν γνώση του περιεχομένου που τους αποδιδόταν, αφού τα περιστατικά που συγκροτούσαν τις κατηγορίες δεν διαφοροποιήθηκαν καθόλου. Πρέπει να σημειωθεί ότι από τις διατάξεις του άρθρου 145 του ΚΠΔ δεν ορίζεται χρόνος μέσα στον οποίο πρέπει να γίνει η συμπλήρωση ή διόρθωση απόφασης, αλλά αυτή ανατρέχει στο χρόνο εκδόσεως της συμπληρούμενης ή διορθούμενη απόφασης και επομένως το ότι εν προκειμένω η εν λόγω συμπλήρωση και διόρθωση της παραπεμπτικής απόφασης έγινε την 16.10.2008, δεν έχει ως αποτέλεσμα την παραγραφή των πράξεων, αφού έλαβε χώρα αναστολή της παραγραφής. Περαιτέρω εφόσον η παράσταση πολιτικής αγωγής δηλώθηκε νομότυπα ενώπιον του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Κορίνθου πριν από την έκδοση της παραπεμπτικής υπ' αριθ. 2143-2415/2006 αποφάσεως (όπως αυτή συμπληρώθηκε και διορθώθηκε με την υπ' αριθ. 3125/2008 απόφαση του ίδιου Δικαστηρίου), δηλαδή πριν συμπληρωθεί πενταετία από την τέλεση των πράξεων (24.12.2001), δεν είχε παραγραφεί η αξίωση των πολιτικώς εναγουσών από την αδικοπραξία των κατηγορουμένων και έτσι οι πολιτικώς ενάγουσες παραστάθηκαν νομίμως στη διαδικασία του ακροατηρίου τόσο στο πρωτοβάθμιο όσο και στο δευτεροβάθμιο Δικαστήριο. Από τα παραπάνω προκύπτει ότι το κλητήριο θέσπισμα και η κλήση που επιδόθηκαν στον ήδη αναιρεσείοντα ήταν έγκυρα και επέφεραν αναστολή της παραγραφής των αποδιδομένων σ'αυτόν πράξεων και έτσι ο ισχυρισμός του περί ακυρότητας αυτών, τον οποίο ισχυρισμό πρότεινε παραδεκτώς στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο (άρθ. 174 παρ. 2 του ΚΠΔ) και επανέφερε και στο δευτεροβάθμιο Δικαστήριο με ειδικό λόγο εφέσεως, καθώς και ο ισχυρισμός του περί παραγραφής των ανωτέρω πράξεων, είναι αβάσιμοι. Επομένως, οι σχετικοί λόγοι αναιρέσεως από το άρθρο 510 παρ.1 στοιχ. Α', Β' και Η του ΚΠΔ περί απόλυτης ακυρότητας, περί σχετικής ακυρότητας και περί υπερβάσεως εξουσίας, είναι αβάσιμοι. Περαιτέρω το Πενταμελές Εφετείο δέχτηκε με την προσβαλλόμενη απόφασή του ότι από τα αποδεικτικά μέσα που λεπτομερώς κατ' είδος αναφέρει αποδείχτηκαν τα παρακάτω περιστατικά: "Ο πρώτος κατηγορούμενος ΑΑ από το έτος 1999 εκλέγεται Δήμαρχος του Δήμου ... και σύμφωνα με το άρθρο 114 Π.Δ/τος 410/95, ως ισχύει, προΐσταται των υπηρεσιών του δήμου καιτις διευθύνει. Με την με αρ. 3/3-1-2001 απόφαση του, εκδοθείσα νομίμως κατ' εφαρμογή του άρθρου 115§3 ιδίου Π.Δ/τος, σύμφωνα με το οποίο, ο δήμαρχος με απόφασή του μεταβιβάζει αρμοδιότητες σε αντιδημάρχους ορίστηκε ο δεύτερος κατηγορούμενος Χ, αντιδήμαρχος του Δήμου ... για το χρονικό διάστημα από 1-1-2001 έως 31-12-2001 και του μεταβιβάστηκαν αρμοδιότητες μεταξύ των οποίων να επιμελείται σε συνεργασία με τον αντιδήμαρχο των οικονομικών υπηρεσιών, η συντήρηση καθώς και την ευπρεπή εμφάνιση των οχημάτων και εν γένει του μηχανολογικού εξοπλισμού του Δήμου και να εισηγείται εγγράφως στο Δήμαρχο για τον πρόσθετο εξοπλισμό των οχημάτων ή της μετατροπής αυτών, του ανατέθηκε δε να υπογράφει κάθε έγγραφο, πράξη και απόφαση που αναφέρεται στην άσκηση των εξουσιών και αρμοδιοτήτων που του μεταβιβάζονται. Στον τρίτο κατηγορούμενο ΒΒ, δημοτικό υπάλληλο και προϊστάμενο του Τμήματος Περιβάλλοντος του Δήμου ..., με βάση τη με αρ. 71/17-3-2000 απόφαση του πρώτου μεταξύ άλλων, ανατέθηκε να παρακολουθεί την ασφαλή στάθμευση όλων των οχημάτων του δήμου στους ορισμένους χώρους στάθμευσης και αναφέρει εγγράφως κάθε διαπιστωμένη ζημία στα οχήματα από υπαιτιότητα αυτών που τα χρησιμοποιούν, προσυπογράφει τις εντολές για την προμήθεια καυσίμων, καθώς και κάθε άλλου υλικού, ανταλλακτικών εργαλείων και μικροαντικειμένων. Τηρεί τα αναγκαία βιβλία για την χρεοπίστωση των υλικών και των ανταλλακτικών που χρησιμοποιούνται για την επισκευή και συντήρηση των αυτοκινήτων και οχημάτων του Δήμου. Ο Δήμος διέθετε τέσσερα απορριμματοφόρα οχήματα, εκτός των άλλων, μεταξύ των οποίων, και το με αρ. κυκλ. ... εργοστασίου κατασκευής MERCEDES, με ημερομηνία πρώτης άδειας κυκλοφορίας την 15-5-1995. Ο αδελφός της πολιτικώς ενάγουσας Ω1, είχε προσληφθεί τον Νοέμβριο του 2001 μέσω διαγωνισμού του ΑΣΕΠ με σύμβαση ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου προκειμένου να παράσχει τις υπηρεσίες του ως οδηγός απορριμματοφόρου στον Δήμο ... . Του δόθηκε η εντολή με το με αρ. ... έγγραφο του πρώτου κατηγορούμενου να παραλάβει το ως άνω όχημα, το οποίο και οδηγούσε την 24-12-2001. Σύμφωνα με το από 21-12-2001 ημερήσιο πλάνο εργασιών και κίνησης οχημάτων, όφειλε με άλλους δύο εργάτες να ενεργήσουν αποκομιδή απορριμμάτων στις περιοχές ..., ..., ..., ... και ..., όπου και εργάστηκαν μέχρι την 11.00 π.μ., που τελείωνε η βάρδια τους λόγω ημιαργίας παραμονής Χριστουγέννων, πλην όμως κατόπιν εντολής του αρμοδίου οργάνου του Δήμου, αυτός ως οδηγός και οι εργάτες Ω2, και Ω3, που ανέλαβε υπηρεσία σε αντικατάσταση του εργάτη ΕΕ, συνέχισαν την αποκομιδή απορριμμάτων στα δημοτικά διαμερίσματα ..., ..., ..., ..., ... και ... . Καθόν χρόνο εκινείτο έμφορτο με ταχύτητα 30 χιλιομέτρων την ώρα σε παράκαμψη της δημοτικής οδού ...-..., όπου στην κατεύθυνση του υπήρχε δεξιά στροφή κατηφορική και στο οδόστρωμα υπήρχε λεπτό στρώμα από λάσπη ιδιαίτερα ολισθηρό το οποίο κατέπεσε στην οδό λόγω προηγηθεισών βροχοπτώσεων από το πρανές που υπήρχε στο δεξιό μέρος της οδού, αντιληφθείς τούτο από απόσταση 15 περίπου μέτρων προσπάθησε να τροχοπεδήσει το όχημα. Πλην όμως λόγω της κατάστασης του οδοστρώματος αλλά και της κακής κατάστασης του οχήματος, ως θα αναφερθεί παρακάτω, εξετράπη της πορείας του προς αριστερά και εν συνεχεία ακινητοποιήθηκε με μηδενική ταχύτητα σε χωμάτινο έρεισμα μικρού πλάτους περίπου ενός μέτρου, το οποίο όταν πατήθηκε από το εν λόγω όχημα υποχώρησε με αποτέλεσμα το όχημα να κατακρημνιστεί σε χαράδρα βάθους 100 μέτρων περίπου μεγάλης κλίσης και να επέλθει ο ακαριαίος θάνατος του οδηγού του Ω1 λόγω "συνδρόμου καταπλακώσεως με μεγαλύτερη άσκηση βίας στα κάτω άκρα (τα οποία ακρωτηριάστηκαν) και στο θώρακα" και του συνεπιβάτη, Ω2 λόγω "συνδρόμου καταπλακώσεως με σημαντικότατη αιτία την συμπίεση του θώρακος" και ο τραυματισμός του συνεπιβάτη του Ω3, ο οποίος υπέστη "κάκωση κεφαλής, θώρακος, ημιθωρακίου (ΑΠ) άλγος οσφύος, άλγος αγκώνος ΔΕ". Σε σχέση με την κατάσταση του οχήματος αποδείχτηκε ότι ο δεύτερος κατηγορούμενος, αντιδήμαρχος, στον οποίο ως προαναφέρθηκε είχαν μεταβιβαστεί από τον πρώτο (Δήμαρχο) οι αρμοδιότητες για τη συντήρηση και την ευπρεπή εμφάνιση των οχημάτων, δεν μερίμνησε, καίτοι αρμόδιος προς τούτο, ως εκ της ιδιότητος του και των ανατεθέντων σ' αυτόν καθηκόντων καθώς και τον Οργανισμό Εσωτερικής Υπηρεσίας του Δήμου για τη συντήρηση, τον τακτικό έλεγχο και την εν γένει ασφαλή λειτουργία του υπ' αρ.κυκλ. ... ΔΧΦ απορριμματοφόρου οχήματος του ανωτέρω Δήμου, με το οποίο πραγματοποιείτο η αποκομιδή των απορριμμάτων από διάφορους δύσβατους οικισμούς και δημοτικά διαμερίσματα του Δήμου και συγκεκριμένα αφενός μεν δεν έδωσε εντολή να μεταφερθεί το ως άνω όχημα για να υποβληθεί στον αναγκαίο περιοδικό τεχνικό έλεγχο από το ΚΤΕΟ, καίτοι έπρεπε αυτό να είχε ελεγχθεί πριν την 16-5-1996 παραμένοντας έτσι ανέλεγκτο επί μία πενταετία περίπου και κατά την περίοδο που ασκούσε τα ως άνω καθήκοντα, αφετέρου δε, παρά τις σχετικές επισημάνσεις των εργαζομένων του Δήμου, οδηγών του συγκεκριμένου απορριμματοφόρου, δεν μερίμνησε για την αντικατάσταση των ελαστικών των εμπρόσθιων τροχών και την επισκευή, συντήρηση και ρύθμιση του συστήματος διευθύνσεως και τροχοπεδήσεως του εν λόγω οχήματος, με αποτέλεσμα να φέρει αυτό εκτεταμένες φθορές και μηχανικές βλάβες και ειδικότερα α) τα ελαστικά των εμπρόσθιων τροχών ήταν εντελώς φθαρμένα, μονόπλευρα, στο έξω μέρος τους και μάλιστα στο μισό πλάτος του πέλματος είχαν εμφανιστεί (λόγω της φθοράς) τα εσωτερικά σύρματα που τα συγκρατούσαν, β)τα συνεμπλόκ στα άκρα της εμπρόσθιας ζαμφόρ, καθώς και τα συνεμπλόκ της εμπρόσθιας δεξιάς σούστας ήταν επίσης μονόπλευρα φθαρμένα και γ) τα διάφορα εξαρτήματα, όπως οι πείροι, τα δακτυλίδια, ο άξονας και τα μπούλ, παρουσίαζαν επίσης σοβαρές φθορές, ήτοι ατέλειες συνεπεία των οποίων το όχημα είχε απωλέσει την αξιοπιστία της ευθυγράμμισης του εμπρόσθιου βασικού του συστήματος και την δυνατότητα σωστής συμπεριφοράς σε περίπτωση αιφνίδιου φρεναρίσματος ή σε περίπτωση κίνησης σε κλειστές στροφές της οδού. Συνεπεία των ανωτέρω παραλείψεων του, ο εργαζόμενος στο Δήμο ... Ω1 οδηγών το ως άνω όχημα, όταν έφθασε στο παραπάνω σημείο της οδού λόγω της ολισθηρότητας οδοστρώματος, παρά το ότι τροχοπέδησε εγκαίρως το όχημα και δεν είχε αυξημένη ταχύτητα για τις συνθήκες κυκλοφορίας του οδοστρώματος αυτού, απώλεσε τον έλεγχο του και εξετράπη της πορείας του, ως προαναφέρθηκε, γεγονός που δεν θα συνέβαινε, αν ήταν σε καλή κατάσταση τα εμπρόσθια ελαστικά του οχήματος και το σύστημα, διότι θα μπορούσε να συγκρατηθεί το όχημα αφού θα "έπιαναν τα λάστιχα αυτά στο έδαφος" και θα συμπεριφέρετο με ασφάλεια. Ο εν λόγω κατηγορούμενος γνώριζε την κακή κατάσταση των ελαστικών αυτών του οχήματος και τις λοιπές φθορές και βλάβες του α) διότι ο τρίτος κατηγορούμενος, προϊστάμενος του τμήματος περιβάλλοντος είχε απευθύνει υπόμνημα με αρ. πρωτ. ... προς τον πρώτο κατηγορούμενο με κοινοποίηση και στον δεύτερο (αντιδήμαρχο), ο οποίος (πρώτος) το παρέπεμψε στον δεύτερο ως αρμόδιο. Με αυτό ζητούσε να δοθούν εντολές για την άμεση νομιμοποίηση όλων των οχημάτων (πινακίδες κυκλοφορίας, ασφάλιση, ΚΤΕΟ κλπ) επισημαίνοντας ότι υπάρχει κίνδυνος πρόκλησης ατυχήματος και σε τυχόν τέτοια περίπτωση επισήμανε ότι δεν φέρει καμία ευθύνη για τις υφιστάμενες παρατυπίες, πρότεινε δε όπως συσταθεί γραφείο κινήσεως οχημάτων με άμεση πρόσληψη υπαλλήλου αντιστοίχου κλάδου που θα αναλάβει όλα τα σχετικά με την ασφαλή και νόμιμη κίνηση των οχημάτων (συνοδευτικά έγγραφα, διαταγές πορείας, δελτία κίνησης, ασφάλιση ΚΤΕΟ, συντήρηση, επισκευές, ανταλλακτικά, τροφοδότηση κλπ.), β) ο προηγούμενος οδηγός του απορριμματοφόρου ΣΤ ενημέρωσε τον τρίτο κατηγορούμενο ο οποίος προφανώς απευθύνθηκε στον δεύτερο, ως αρμόδιο, της συντήρησης και της ευπρεπούς εμφάνισης των οχημάτων, γ) ο θανατωθείς οδηγός Ω1 είχε διαμαρτυρηθεί για την κατάσταση του οχήματος στον τρίτο και τον δεύτερο κατηγορούμενο, δ) ο δεύτερος κατηγορούμενος (αντιδήμαρχος) παρέδωσε το όχημα στον ως άνω οδηγό και κατά συνέπεια γνώριζε ότι η κυκλοφορία του εγκυμονούσε κινδύνους. Ο ισχυρισμός του ότι τον μήνα Αύγουστο αλλάχθηκαν τα λάστιχα του οχήματος αυτού αλυσιτελώς προβάλλεται διότι και ο ίδιος ομολογεί την φθορά τους και την κατάσταση τους κατά τον χρόνο που συνέβη το ατύχημα "Τα λάστιχα αλλάχτηκαν τον Αύγουστο. Αυτή η φθορά έγινε μέσα σε 4 μήνες". Περαιτέρω αποδείχτηκε ότι το Δημοτικό Συμβούλιο είχε αποφασίσει όπως τα αυτοκίνητα του Δήμου ... επισκευάζονται στο συνεργείο του ΖΖ, όπως και εγένετο. Ο πρώτος κατηγορούμενος λόγω των αυξημένων καθηκόντων του ανέθεσε την συντήρηση τους στον δεύτερο κατηγορούμενο αντιδήμαρχο, ο οποίος είχε και την εποπτεία τους καθόσον ο ίδιος είχε δώσει εντολή να μεταφερθούν τα οχήματα προς έλεγχο στο ΚΤΕΟ και δεν ενημερώθηκε για την κατάσταση του συγκεκριμένου απορριμματοφόρου. Λόγω των πολλαπλών καθηκόντων του, όση επιμέλεια και προσοχή και αν κατέβαλε ως κάθε μέσος συνετός άνθρωπος ήταν αδύνατο να προβαίνει και στον έλεγχο της συντήρησης των ελαστικών των 15 οχημάτων που διέθετε ο δήμος αυτός, αρμοδιότητα ήδη εκχωρηθείσα. Κατ' ακολουθίαν αυτών ο δεύτερος κατηγορούμενος με μία πράξη τέλεσε περισσότερα εγκλήματα από αμέλεια, ήτοι λόγω έλλειψης της προσοχής την οποία όφειλε από τις περιστάσεις και μπορούσε να καταβάλει ως κάθε μέτριος και συνετός άνθρωπος υπό τις ίδιες περιστάσεις και βάσει των προσωπικών του περιστάσεων, γνώσεων και ικανοτήτων, ενώ είχε νομική υποχρέωση ιδιαίτερη ως εκ της ιδιότητος του και των καθηκόντων που του είχαν ανατεθεί της συντηρήσεως των οχημάτων του δήμου, προέβη στις προαναφερθείσες αναλυτικά παραλείψεις συνεπεία των οποίων επήλθε το αξιόποινο αποτέλεσμα, το οποίο δεν προέβλεψε, ενώ ηδύνατο και μπορούσε να το προβλέψει και αποφύγει με αποκατάσταση των ως άνω βλαβών και φθορών τους. Κατόπιν τούτου πρέπει να κηρυχθεί ένοχος για τις αποδιδόμενες σ' αυτόν ως άνω και στο διατακτικό της παρούσας αξιόποινες πράξεις". Με αυτά που δέχτηκε το Πενταμελές Εφετείο, διέλαβε στην προσβαλλόμενη απόφασή του την απαιτούμενη από τις διατάξεις των άρθρων 93 παρ.3 του Συντάγματος και 139 του ΚΠΔ ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, γιατί αναφέρει με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά, τα πραγματικά περιστατικά στα οποία στήριξε την κρίση του για τη συνδρομή των αντικειμενικών και υποκειμενικών στοιχείων των εγκλημάτων για τα οποία καταδίκασε τον κατηγορούμενο, τις αποδείξεις που τα θεμελίωσαν και τους νομικούς συλλογισμούς με τους οποίους έκανε την υπαγωγή των περιστατικών αυτών στις ουσιαστικές ποινικές διατάξεις των άρθρων 302 παρ. 1 και 3 παρ. 1 του ΠΚ, τις οποίες εφάρμοσε. Ειδικότερα αναφέρει τα περιστατικά που συνιστούν την αμέλεια του κατηγορουμένου, η οποία είναι μη συνειδητή, τον αιτιώδη σύνδεσμο της ανωτέρω αμελούς συμπεριφοράς με το επελθόν αποτέλεσμα, την ιδιαίτερη νομική υποχρέωση του κατηγορουμένου προς αποτροπή του αποτελέσματος και την πηγή προελεύσεως της υποχρέωσης αυτής. Επομένως ο σχετικός λόγος αναιρέσεως από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ' του ΚΠΔ είναι αβάσιμος. Μετά από αυτά η κρινόμενη αίτηση αναιρέσεως πρέπει να απορριφθεί και να επιβληθούν στον αναιρεσείοντα τα έξοδα της ποινικής διαδικασίας (άρθ. 583 παρ. 1 του ΚΠΔ), καθώς και τα δικαστικά έξοδα της παρασταθείσης πολιτικώς ενάγουσας (άρθ. 183 του ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την από 13.7.2009 αίτηση του Χ για αναίρεσης της υπ' αριθ. 120, 121, 122, 123/2009 αποφάσεως του Πενταμελούς Εφετείου Ναυπλίου.
Επιβάλλει στον αναιρεσείοντα τα έξοδα της ποινικής διαδικασίας που ανέρχονται σε διακόσια είκοσι (220) ευρώ και τα δικαστικά της παρασταθείσης πολιτικώς ενάγουσας, τα οποία ορίζει στο ποσό των πεντακοσίων (500) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 17 Σεπτεμβρίου 2009.
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 15 Οκτωβρίου 2009.
Ο ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ