Θέμα
Παύση οριστική ποινικής διώξεως, Αποφάσεως συμπλήρωση.
Περίληψη:
Προϋποθέσεις συμπληρώσεως αποφάσεως (άρθ. 145 ΚΠΔ). Διατάσσεται η συμπλήρωση αποφάσεως η οποία παρέλειψε να παύσει οριστικά την ποινική δίωξη λόγω παραγραφής για παραγραφείσα μερικότερη πράξη, ενώ έπαυσε τη δίωξη για προγενέστερη και μεταγενέστερη αυτής.
Αριθμός 2032/2009
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Ζ' Ποινικό Τμήμα
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Θεοδώρα Γκοΐνη, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Κωνσταντίνο Φράγκο, Ιωάννη Παπαδόπουλο - Εισηγητή, Ιωάννη Γιαννακόπουλο και Ανδρέα Ξένο, Αρεοπαγίτες.
ΣΥΝΗΛΘΕ σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 16 Σεπτεμβρίου 2009, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ρούσσου - Εμμανουήλ Παπαδάκη (κωλυομένου του Εισαγγελέως) και του Γραμματέως Χρήστου Πήτα, για να δικάσει την αίτηση των: 1) Χ1, κατοίκου ... και 2) Χ2, κατοίκου ..., για συμπλήρωση της υπ' αριθμ. 1093/2009 αποφάσεως του Ζ' Ποινικού Τμήματος του Αρείου Πάγου.
Το Ζ' Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου, με την ως άνω απόφασή του, διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σε αυτή και οι αιτούντες ζητούν την συμπλήρωση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 30.6.2009 αίτησή τους, που καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 1037/2009.
Α φ ο ύ ά κ ο υ σ ε
Τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να διορθωθεί η παραπάνω απόφαση.
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά το άρθρο 145 παρ. 1 του ΚΠΔ, όταν στην απόφαση υπάρχουν λάθη ή παραλείψεις που δεν δημιουργούν ακυρότητα, ο δικαστής που την εξέδωσε διατάσσει αυτεπαγγέλτως ή με αίτηση του εισαγγελέα ή κάποιου από τους διαδίκους την διόρθωση ή την συμπλήρωσή της, αν δεν μεταβάλλονται ουσιαστικά και δεν αλλοιώνεται η αληθινή εικόνα αυτών που πράγματι συνέβησαν στο ακροατήριο, ενώ κατά την παράγραφο 2 του ίδιου άρθρου, η διόρθωση ή η συμπλήρωση μπορεί να αφορά, εκτός από τις άλλες παραλείψεις, και τη συμπλήρωση του ανεπαρκούς αιτιολογικού και τη διευκρίνιση του διατακτικού της απόφασης όταν αυτό έχει ασάφειες. Διατάσσεται δε η διόρθωση ή η συμπλήρωση με απόφαση, ύστερα από κλήτευση και ακρόαση των διαδίκων που εμφανίστηκαν.
Εν προκειμένω ζητείται η συμπλήρωση του ελλιπούς διατακτικού της υπ' αριθ. 1093/2009 αποφάσεως του Δικαστηρίου τούτου, στην οποία οι αιτούντες ήταν διάδικοι και συγκεκριμένα αναιρεσείοντες. Η αίτηση παραδεκτώς εισάγεται ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου και πρέπει να εξεταστεί περαιτέρω, παρά την απουσία του επίσης διαδίκου Ψ (πολιτικώς ενάγοντος), ο οποίος κλητεύθηκε νομίμως και εμπροθέσμως για να παρασταθεί στη συζήτηση (βλ. το από 30.7.2009 αποδεικτικό επιδόσεως της επιμελήτριας δικαστηρίων της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Χανίων ...).
Από τα έγγραφα της δικογραφίας προκύπτουν τα ακόλουθα: Με την υπ' αριθ. 642/2008 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κρήτης, ο πρώτος από τους ήδη αιτούντες Χ1 καταδικάστηκε για ψευδορκία μάρτυρα κατ' εξακολούθηση, οι μερικότερες πράξεις της οποίας τελέστηκαν την 29.9.2000, την 27.11.2000 και την 25.1.2001, ο δε δεύτερος από τους αιτούντες Χ2 καταδικάστηκε για ηθική αυτουργία στην ανωτέρω πράξη, οι μερικότερες πράξεις της οποίας τελέστηκαν την 29.9.2000, την 27.11.2000, την 25.1.2001, την 17.6.2002 και την 5.11.2002. Κατά της ως άνω αποφάσεως οι ανωτέρω καταδικασθέντες άσκησαν αίτηση αναιρέσεως, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ' αριθ. 1093/2009 απόφαση του Δικαστηρίου τούτου, που δέχθηκε την αίτηση και αναίρεσε την προσβληθείσα απόφαση. Στο αιτιολογικό της αναιρετικής απόφασης αναφέρονται, μεταξύ άλλων, και τα εξής: "Περαιτέρω, εφόσον οι χαρακτηριζόμενες στο νόμο ως πλημμελήματα μερικότερες πράξεις της ψευδορκίας μάρτυρα κατ' εξακολούθηση και της ηθικής αυτουργίας (άρθρα 18, 46 και 224 παράγραφοι 1 και 2 του ΠΚ), φέρονται ότι τελέσθηκαν την 29.9.2000 και 25.1.2001, έκτοτε δε και μέχρι την κατά την 8.4.2009 εκδίκαση της αιτήσεως αναιρέσεως, πολύ δε περισσότερο μέχρι την ημέρα διασκέψεως (29.4.2009) παρήλθε χρονικό διάστημα που υπερβαίνει την οκταετία, το αξιόποινο των πράξεων αυτών εξαλείφθηκε με παραγραφή (άρθρα 111 παράγραφοι 1 και 3, 112 και 113 παράγραφοι 1, 2 και 3 ΠΚ) και κατά συνέπεια πρέπει να παύσει οριστικά η ασκηθείσα σε βάρος των κατηγορουμένων 1) Χ1 και 2) Χ2, ποινική δίωξη για τις ως άνω πράξεις. Επομένως, κατά τα λοιπά για τις μη παραγραφείσες πράξεις, πρέπει να παραπεμφθεί η υπόθεση για νέα συζήτηση στο ίδιο Δικαστήριο που την εξέδωσε ...". Περαιτέρω, στο διατακτικό της η αναιρετική ως άνω απόφαση διέλαβε τα εξής: "Αναιρεί την υπ' αριθ. 642/9.4.2008 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου (Πλημμελημάτων) Κρήτης. Παύει οριστικά την ποινική δίωξη που ασκήθηκε σε βάρος των κατηγορουμένων - αναιρεσείοντων, Χ1 και Χ2, για τις μερικότερες πράξεις της ψευδορκίας μάρτυρα κατ' εξακολούθηση και ηθικής αυτουργίας σ' αυτήν, που φέρονται ότι έχουν τελεσθεί την 29.9.2000 και 25.1.2001 και παραπέμπει την υπόθεση κατά τα λοιπά για νέα συζήτηση στο ίδιο Δικαστήριο, συγκροτούμενο από άλλους δικαστές, εκτός από εκείνους που δίκασαν προηγουμένως". Από τα παραπάνω προκύπτει ότι η αναιρετική απόφαση στο διατακτικό της παρέλειψε να συμπεριλάβει στις παραγραφείσες πράξεις της ψευδορκίας μάρτυρα και της ηθικής αυτουργίας σ' αυτήν και την μερικότερη πράξη της 27.11.2000. Το ότι πρόκειται για προφανή παράλειψη προκύπτει κυρίως α) από το ότι σε άλλο (προηγούμενο) τμήμα του αιτιολογικού δέχεται ότι οι μερικότερες πράξεις τελέσθηκαν την 29.9.2000, την 27.11.2000, την 25.1.2001, την 17.6.2002 και την 5.11.2002 και β) από την περικοπή του αιτιολογικού "Επομένως, κατά τα λοιπά, για τις μη παραγραφείσες πράξεις πρέπει να παραπεμφθεί η υπόθεση για νέα συζήτηση" πράγμα που σημαίνει ότι το Δικαστήριο ήθελε να παύσει οριστικά την ποινική δίωξη για όλες τις παραγραφείσες πράξεις και να παραπέμψει την υπόθεση για νέα συζήτηση για τις μη παραγραφείσες πράξεις. Επομένως, συντρέχουν οι νόμιμες προϋποθέσεις συμπλήρωσης του ελλιπούς διατακτικού της προαναφερθείσης αποφάσεως, ώστε να περιληφθεί στις παραγραφείσες μερικότερες πράξεις, για τις οποίες έπαυσε οριστικά η ποινική δίωξη και η μερικότερη πράξη της 27.11.2000.
Συνεπώς πρέπει, κατά παραδοχή της αιτήσεως, να διαταχθεί η κατά τα άνω συμπλήρωση της αποφάσεως.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Διατάσσει την συμπλήρωση του διατακτικού της υπ' αριθ. 1093/2009 αποφάσεως του Δικαστηρίου τούτου, ώστε η μερικότερη πράξη της ψευδορκίας μάρτυρα και της ηθικής σ' αυτήν αυτουργίας, που φέρεται ότι τελέσθηκε την 27.11.2000, να περιληφθεί στις μερικότερες πράξεις, για τις οποίες παύει οριστικά την ποινική δίωξη κατά των κατηγορουμένων Χ1 και Χ2.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 15 Οκτωβρίου 2009.
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 26 Οκτωβρίου 2009.
Η ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ