Θέμα
Απόλυση υφ' όρο, Ποινής αθροιστική έκτιση.
Περίληψη:
Αθροιστική έκτιση της ποινής σε περίπτωση εφαρμογής του άρθρου 108 ΠΚ. Απορρίπτονται ως αβάσιμοι οι λόγοι αναιρέσεως από το άρθρο 510 παρ. Δ και Ε του ΚΠΔ. Ορθή η απόφαση για αθροιστική έκτιση της νέας ποινής για πράξη που διέπραξε ο αναιρεσείων, κατά το στάδιο της δοκιμασίας του από δόλο, για την οποία επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης μεγαλύτερη από έξι μήνες, πράγμα που συνεπάγεται την αυτοδίκαιη άρση της απόλυσής του υπό όρο, που του είχε χορηγηθεί
ΑΡΙΘΜΟΣ 1964/2007
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Z΄ ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Mιχαήλ Δέτση, Αντιπρόεδρο Αρείου Πάγου, Γρηγόριο Μάμαλη, Θεοδώρα Γκοϊνη, Βασίλειο Κουρκάκη και Ελευθέριο Μάλλιο - Εισηγητή, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 10 Οκτωβρίου 2007, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Νικολάου Μαύρου (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Χριστίνας Σταυροπούλου, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος - κατηγορουμένου Χ1 και ήδη κρατούμενου των Δικαστικών Φυλακών Πατρών, που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Σπυρίδωνα Σταματάκη, περί αναιρέσεως της 363/2007 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Αθηνών. Το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Αθηνών, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ΄ αυτή, και ο αναιρεσείων - κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 3 Απριλίου 2007 αίτησή του αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 699/2007.
Αφού άκουσε Τον πληρεξούσιο δικηγόρο του αναιρεσείοντος, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να απορριφθεί η προκείμενη αίτηση αναίρεσης.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά τη διάταξη του άρθρου 551παρ. 1 εδ. α' του Κ.Π.Δ., αν πρόκειται να εκτελεσθούν κατά του ίδιου προσώπου περισσότερες αμετάκλητες καταδικαστικές αποφάσεις, για διαφορετικά εγκλήματα που συρρέουν, εφαρμόζονται οι διατάξεις για τη συρροή και κατά τη διάταξη της παρ. 3 εδ. τελευταίο του ίδιου άρθρου του, κατά της αποφάσεως με την οποία καθορίζεται συνολική ποινή, επιτρέπεται η άσκηση αναίρεσης στον κατηγορούμενο και τον Εισαγγελέα. Η αναίρεση είναι επιτρεπτή, για όλους τους λόγους που αναφέρονται στο άρθρο 510 παρ. 1 του ίδιου Κώδικα και επομένως και για εκείνον της εσφαλμένης εφαρμογής ή ερμηνείας ουσιαστικής ποινικής διατάξεως (άρθρ. 510 παρ. 1 περ. Ε' του Κ.Π.Δ.). Εσφαλμένη δε εφαρμογή ουσιαστικής ποινικής διατάξεως υπάρχει, όταν το δικαστήριο δεν υπήγαγε ορθά τα πραγματικά περιστατικά που δέχθηκε ότι αποδείχθηκαν, στη διάταξη που εφαρμόσθηκε, ενώ εσφαλμένη ερμηνεία, όταν ο δικαστής αποδίδει στο νόμο διαφορετική έννοια από εκείνη που πραγματικά έχει. Τέλος, κατά τις συνδυασμένες διατάξεις των άρθρων 105 και 106 του ΠΚ, ο καταδικασμένος σε ποινή στερητική της ελευθερίας, απολύεται υπό προϋποθέσεις και υπό τον όρο της ανακλήσεως, εφόσον έχει καταδικασθεί σε πρόσκαιρη κάθειρξη, αν έχει συμπληρώσει τα τρία πέμπτα της ποινής του, ενώ, κατά τη διάταξη του άρθρου 108, σε συνδυασμό με εκείνη του άρθρου 109 του ΠΚ, αν μέσα στο χρονικό διάστημα, από της απολύσεως μέχρι της εκτίσεως της ποινής που υπολειπόταν, όταν αυτό είναι μεγαλύτερο από τρία έτη ή μέσα σε χρονικό διάστημα τριών ετών, όταν αυτό είναι μικρότερο, εκείνος που απολύθηκε διαπράξει έγκλημα από δόλο, για το οποίο του επιβλήθηκε αμετακλήτως οποτεδήποτε ποινή φυλακίσεως ανώτερη από έξι μήνες, εκτίει αθροιστικώς και ολόκληρο το υπόλοιπο της προηγούμενης ποινής, το οποίο έπρεπε να εκτίσει κατά το χρόνο της προσωρινής απολύσεως. Η αυτοδίκαιη άρση της υφ' όρο απόλυσης και η εκτέλεση της ποινής και κατά το υπόλοιπο τμήμα της, για το οποίο χορηγήθηκε, δεν εμποδίζεται από το γεγονός ότι μεσολάβησε προηγουμένως ανάκληση αυτής, κατά το άρθρο 107 ΠΚ, για το λόγο ότι ο καταδικασμένος παραβίασε τις υποχρεώσεις που του τέθηκαν με την απόλυση, ούτε από το γεγονός ότι δεν επήλθε το αμετάκλητο της νέας καταδίκης για το έγκλημα που τέλεσε ο καταδικασμένος με δόλο, μέσα στο χρόνο της δοκιμαστικής ελευθερίας και για το οποίο του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης πάνω από έξι μήνες και τούτο, διότι ο καθορισμός της συνολικής ποινής συγχωρείται και πριν επέλθει το αμετάκλητο των καταδικαστικών αποφάσεων, που πρόκειται να εκτελεσθούν κατά του ίδιου προσώπου, σύμφωνα με το άρθρο 551 ΚΠΔ. Στην προκείμενη περίπτωση το Εφετείο Αθηνών (Β Τριμελές Κακουργημάτων) με την προσβαλλόμενη 363/2007 απόφασή του δέχτηκε τα ακόλουθα. Ο αιτών κατάδικός με το 1001/2004 βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Πειραιά απολύθηκε με τον όρο της ανάκλησης από τις φυλακές, όπου εξέτιε ποινή α)κάθειρξης 11 ετών, 10 μηνών και 5 ημερών, δυνάμει της 73/2001 συγχωνευτικής απόφασης του Πενταμελούς Εφετείου Πειραιά και β)6 μηνών, που του επιβλήθηκε με την 3681/2004 απόφαση αυτού του δικαστηρίου. Με την 3842/2005 απόφαση αυτού του δικαστηρίου ο αιτών καταδικάστηκε σε κάθειρξη 15 ετών και 6 μηνών. Η ποινή αυτή, που του επιβλήθηκε με την ως άνω απόφαση, αφορά τα εγλήματα της ληστείας, παράνομης οπλοφορίας κλπ ,που αυτός τέλεσε στις 24-11-2004, δηλαδή μέσα στο χρονικό διάστημα που προβλέπει το άρθρο 109 του ΠΚ. Η καταδίκη αυτή έχει ως αποτέλεσμα, σύμφωνα με τα αναφερόμενα παραπάνω, την αθροιστική έκτιση της προηγούμενης ποινής για την οποία ο αιτών είχε απολυθεί υπό όρο. Με βάση τα παραπάνω πρέπει να καθοριστεί συνολική ποινή μόνο για τις ποινές, που επιβλήθηκαν στον κατάδικο με τις 3842/2005 και 28358/2003 αποφάσεις αυτού του δικαστηρίου και του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών αντιστοίχως και όχι για τις ποινές που έχουν επιβληθεί με τις 73/2001 και 3681/2004 αποφάσεις του Πενταμελούς Εφετείου Πειραιώς και αυτού του δικαστηρίου αντιστοίχως, με τις οποίες εξέτιε πριν την απόλυσή του με τον όρο της ανάκλησης και οι οποίες πρέπει να εκτιθούν αθροιστικά. Μετά ταύτα πρέπει η ποινή της καθείρξεως των δεκαπέντε (15) ετών και έξι (6) μηνών, που επιβλήθηκε στον κατάδικο με την 3842/2005 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών να επαυξηθεί κατά πέντε (5) μήνες από την ποινή φυλακίσεως των δέκα (10) μηνών, που του έχει επιβληθεί με την υπ' αριθμ.28358/2003 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών και να καθορισθεί η συνολική ποινή που αυτός πρέπει να εκτίσει με βάση τις δύο ως άνω αποφάσεις σε 15 έτη και 11 μήνες, οι δε ισχυρισμοί του αιτούντος, με τους οποίους ζητεί να καθορισθεί συνολική ποινή με βάση όλες τις ποινές που του έχουν επιβληθεί πρέπει να απορριφθούν. Έτσι που αποφάνθηκε με την πληττόμενη απόφασή του το ως άνω Δικαστήριο διέλαβε την απαιτούμενη ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, αφού εκθέτει σ' αυτήν με πληρότητα, σαφήνεια και χωρίς αντιφάσεις τα πραγματικά περιστατικά που προέκυψαν, καθώς και τις σκέψεις με τις οποίες υπήγαγε τα ανωτέρω πραγματικά περιστατικά στις προαναφερθείσες ποινικές διατάξεις, τις οποίες ορθά ερμήνευσε και εφάρμοσε, γι' αυτό και πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμοι οι από το άρθρο 510 παρ. Δ και Ε του Κ. Ποιν. Δ. λόγοι αναιρέσεως. Δεν έχει εφαρμογή στην προκείμενη περίπτωση το άρθρο 107, αλλά το άρθρο 108 του ΠΚ, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 1 παρ. 7 του Ν.2207/1994. Η άρση της απόλυσης σύμφωνα με το τελευταίο άρθρο δεν εμποδίζεται από το γεγονός ότι έως ότου εκδοθεί αμετάκλητη απόφαση για το νέο έγκλημα που τελέστηκε μέσα στο χρόνο του άρθρου 109, έχει ήδη ανακληθεί η απόφαση που τη χορήγησε. Η ποινή για το νέο έγκλημα θα εκτιθεί αθροιστικά εάν παραμείνει τελικώς ως έχει ή δεν διαφοροποιηθεί ουσιωδώς, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι η απόφαση αυτή δεν έχει καταστεί μέχρι σήμερα αμετάκλητη.
Συνεπώς πρέπει να απορριφθεί η αίτηση αναιρέσεως και να καταδικασθεί ο αναιρεσείων στα δικαστικά έξοδα (άρθρο 583 παρ. 1 Κ.Ποιν.Δ.)
Για τους λόγους αυτούς
Απορρίπτει την από 3-4-2007 αίτηση του Χ1 για αναίρεση της 363/2007 αποφάσεως του Εφετείου Αθηνών (Β Τριμελές Κακουργημάτων). Και
Καταδικάζει τον αναιρεσείοντα στα δικαστικά έξοδα από διακόσια είκοσι (220) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 31 Οκτωβρίου 2007. Και
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, την 1η Νοεμβρίου 2007.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ