Θέμα
Αναιρέσεως απόρριψη, Πλαστογραφία και χρήση (πλαστού εγγράφου), Αναβολής αίτημα, Έξοδα.
Περίληψη:
Απορρίπτει αίτημα αναβολής και παράσταση δικηγόρου δια. Πλαστογραφία με χρήση. Λόγοι αναίρεσης ακυρότητα αυτής γιατί στην προμετωπίδα της αναγράφεται καθαρογράφθηκε απόσπασμα και όχι απόφαση και έλλειψη ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας, ήτοι απόλυτη ακυρότητα 510 παρ. 1 Α και Δ. Αβάσιμοι απορρίπτει και έξοδα.
ΑΡΙΘΜΟΣ 1396/2016
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Z’ ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Δήμητρα Μπουρνάκα, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Βασίλειο Καπελούζο, Δημήτριο Γεώργα, Δημήτριο Τζιούβα και Νικόλαο Τσάκο-Εισηγητή, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 25 Μαΐου 2016, με την παρουσία της Αντεισαγγελέως του Αρείου Πάγου ‘ Αννας Ζαΐρη (γιατί κωλύεται η Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου) και του Γραμματέως Χρήστου Πήτα, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντα - κατηγορουμένου Π. Σ. του Κ., κατοίκου ..., που εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο του Κυριακή Ιωαννίδου-Κουδρόγλου, περί αναιρέσεως της υπ’ αριθ.9256/2015 αποφάσεως του Γ’ Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Θεσσαλονίκης.
Το Γ’ Τριμελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ’ αυτή, και ο αναιρεσείων - κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 24 Νοεμβρίου 2015 αίτησή του, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 141/2016.
Αφού άκουσε
Την πληρεξούσια δικηγόρο του αναιρεσείοντα, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και την Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, που πρότεινε να απορριφθεί η προκείμενη αίτηση αναίρεσης,
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά το άρθρο 515 παρ.1 εδ.α του ΚΠΔ, με αίτηση ενός από τους διαδίκους ή του Εισαγγελέα μπορεί το Δικαστήριο του Αρείου Πάγου σε ιδιαιτέρως εξαιρετικές περιπτώσεις να αναβάλλει για μία μόνο φορά τη συζήτηση σε ρητή δικάσιμο. Εξ άλλου σύμφωνα με η διάταξη του άρθρου 449 παρ.7 του ίδιου Κώδικα, η οποία εφαρμόζεται στα ποινικά δικαστήρια της ουσίας, η αποχή των δικηγόρων συνιστά λόγο ανώτερης βίας για την αναβολή της δίκης, που δεν περιλαμβάνεται μάλιστα στους περιορισμούς που ορίζονται στο άρθρο 349 του παραπάνω Κώδικα. Κατά συνέπεια συνιστά και ιδιαιτέρως εξαιρετική περίπτωση για αναβολή της συζητήσεως και στον Άρειο Πάγο κατά την ως άνω διάταξη του άρθρου 515 παρ.1 εδ.α του παραπάνω Κώδικα, ο λόγος αποχής των δικηγόρων από τα καθήκοντά τους. Όμως η άσκηση από το δικηγόρο του δικαιώματος αποχής από τα καθήκοντά του για την προστασία εργασιακών και συναφών συμφερόντων του, είναι έννομο αγαθό μικρότερης σημασίας από την απονομή της δικαιοσύνης, άποψη που αναγνωρίζουν και οι οικείοι δικηγορικοί σύλλογοι με το να επιτρέπουν στους δικηγόρους που είναι μέλη τους να παρίστανται σε ποινικές υποθέσεις, όταν επίκειται κίνδυνος παραγραφής του αξιοποίνου του εγκλήματος και ματαιώσεως της αξιώσεως της πολιτείας προς τιμωρία των ποινικά κολάσιμων πράξεων. Στην προκείμενη περίπτωση, όπως προκύπτει από τα πρακτικά συνεδριάσεως του Δικαστηρίου τούτου κατά την ανωτέρω δικάσιμο, εμφανίσθηκε στο ακροατήριο, ως άγγελος, η δικηγόρος Κ. Ι. και υπέβαλε αίτημα αναβολής της συζητήσεως της προκείμενης υποθέσεως, για λογαριασμό του πληρεξούσιου δικηγόρου του αναιρεσείοντος, Α. Κ., για το λόγο ότι αυτός απέχει από τα καθήκοντά του λόγω της απεργίας που έχει κηρύξει ο δικηγορικός του σύλλογος. Εν όψει των ανωτέρω εκτιθεμένων στη μείζονα σκέψη το ως άνω αίτημα αναβολής, που υπέβαλε η παραπάνω δικηγόρος για λογαριασμό του δικηγόρου του αναιρεσείοντος με λόγο την αποχή των δικηγόρων και την αδυναμία λήψεως αδείας για παράσταση ενώπιον του Δικαστηρίου είναι απορριπτέο καθόσον δεν προσκομίζεται σχετική αίτηση για λήψη αδείας, σε περίπτωση δε που γίνει δεκτή η αναίρεσή του, αφού η πράξη του τελέσθηκε στις 20.9.2008, επίκειται η παραγραφή της ένδικης πράξης με τη συμπλήρωση οκταετίας από της τελέσεώς της την 20.9.2016. Τα ως άνω γεγονότα δεν επικαλέσθηκε με αίτησή του, ο παραπάνω πληρεξούσιος δικηγόρος, προς το δικηγορικό του σύλλογο, ώστε να του χορηγηθεί σχετική άδεια εκπροσωπήσεως, το δε αίτημα υπό τις ανωτέρω περιστάσεις κρίνεται ότι ασκείται παρελκυστικά και κατά κατάχρηση δικαιώματος. Πρέπει επομένως, το ως άνω αίτημα αναβολής της συζητήσεως να απορριφθεί.
Στο άρθρο 473 παρ.3 του ΚΠοινΔ ορίζεται ότι "η προθεσμία για την άσκηση αναίρεσης αρχίζει από τότε που η τελεσίδικη απόφαση θα καταχωριστεί καθαρογραμμένη στο ειδικό βιβλίο που τηρείται από τη γραμματεία του ποινικού δικαστηρίου...". Η διάταξη αυτή υπαγορεύτηκε από την ανάγκη να έχει ο ενδιαφερόμενος υπόψη του το πλήρες κείμενο του αιτιολογικού της απόφασης για να είναι σε θέση να διατυπώσει κατά τρόπο σαφή και ορισμένο, κάποιον από τους προβλεπόμενους στο άρθρο 510 παρ. 1 του ΚΠοινΔ λόγο αναιρέσεως και να αποφεύγεται η άσκηση ματαίως αιτήσεως αναιρέσεως, όταν δεν προκύπτει νόμιμος λόγος, ώστε να αποτρέπεται η άσκοπη ταλαιπωρία και οικονομική επιβάρυνση του διαδίκου. Η παρά το νόμο καταχώρηση αποσπάσματος της απόφασης στο ειδικό προς τούτο βιβλίο προκαλεί ακυρότητα της ίδιας της πράξης καταχώρησης, η οποία είναι διαδικαστική πράξη που επακολουθεί τη διαδικασία στο ακροατήριο και την έκδοση της απόφασης, δεν πλήττει όμως το κύρος της απόφασης που καταχωρήθηκε. Η ακυρότητα παραδεκτά προσβάλλεται όταν αμφισβητείται το εμπρόθεσμο της άσκησης αναίρεσης και όχι το κύρος της ίδιας της απόφασης. Εξάλλου από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 148 έως 153, 473, 474 παρ. 2, 476 παρ. 1, 509 παρ. 1 και 510 ΚΠοινΔ προκύπτει ότι για το κύρος και κατ’ ακολουθίαν, το παραδεκτό της αιτήσεως αναιρέσεως κατ’ αποφάσεων, πρέπει στην αίτηση ασκήσεώς της να περιέχονται κατά τρόπο σαφή και ορισμένο οι λόγοι για τους οποίους ασκείται. Αν δεν περιέχεται σ’ αυτήν ένας τουλάχιστον ορισμένος λόγος, από τους αναφερόμενους περιοριστικά στο άρθρο 510 ΚΠοινΔ λόγους αναιρέσεως, η αίτηση είναι απαράδεκτη και ως τέτοια απορρίπτεται (άρθρ. 513 ΚΠοινΔ). Στην προκειμένη περίπτωση, ο αναιρεσείων ισχυρίζεται με την κρινόμενη αίτηση αναιρέσεως, ότι η καταχώρηση αποσπάσματος της προσβαλλόμενης υπ’ αριθμ. 9256/2015 απόφασης του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Θεσσαλονίκης στο ειδικό βιβλίο του άρθρου 473 παρ.3 ΚΠοινΔ είναι άκυρη και δημιούργησε απόλυτη ακυρότητα κατ’ άρθρον 171 ΚΠοινΔ καθόσον επλήγησαν ουσιώδη υπερασπιστικά του δικαιώματα λόγω της μη αναγραφής των πρακτικών αυτής. ‘ Όπως προκύπτει από το προσκομιζόμενο αντίγραφο της προσβαλλόμενης απόφασης, που επισκοπείται για τις ανάγκες του αναιρετικού ελέγχου, καταχωρήθηκε στις 5-11-2015 στο ειδικό βιβλίο απόσπασμα της προσβαλλόμενης απόφασης και εν συνεχεία στις 21-1-2016 πλήρες κείμενο της απόφασης, οπότε άρχισε και η προθεσμία ασκήσεως του ενδίκου μέσου της αναίρεσης.
Συνεπώς, ο αναιρεσείων δεν έχει έννομο συμφέρον να προσβάλλει την πράξη καταχώρησης αποσπάσματος στο ειδικό βιβλίο ως άκυρη, αφού κατά το χρόνο υποβολής της κρινόμενης αναίρεσης, η οποία ασκήθηκε με δήλωση που επιδόθηκε στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου στις 24-11-2015, δεν είχε αρχίσει η προθεσμία αναιρέσεως. Επομένως, η κρινόμενη αναίρεση με την οποία πλήττεται αυτοτελώς η πράξη καταχώρησης του αποσπάσματος της απόφασης στο ειδικό βιβλίο και όχι η δικαστική απόφαση για έναν από τους λόγους του άρθρου 510 ΚΠοινΔ είναι απαράδεκτη και πρέπει να απορριφθεί και να καταδικασθεί ο αναιρεσείων στα δικαστικά έξοδα. (άρθρο 583 παρ. 1 ΚΠοινΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την υπ’ αριθμ. 2083 από 24-11-2015 δήλωση του Π. Σ. ενώπιον του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου για αναίρεση της υπ’ αριθμ. 9256/30-9-2015 αποφάσεως του Γ’ Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Θεσσαλονίκης. Και
Καταδικάζει τον αναιρεσείοντα στα δικαστικά έξοδα, τα οποία ορίζει σε διακόσια πενήντα (250) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 7 Ιουνίου 2016.
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στις 26 Σεπτεμβρίου 2016.
Η ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ