Θέμα
Ναρκωτικά, Δόλος.
Περίληψη:
Άρθρο 5§1 περ. ζ' Ν. 1729/1987. Κατοχή νοείται η φυσική εξουσίαση των ναρκωτικών από το δράστη.Δόλος - δεν απαιτείται ιδιαίτερη αιτιολόγηση. Αιτιολογία καταδικαστικής αποφάσεως. Απορρίπτει αίτηση αναιρέσεως.
Αριθμός 1994/2009
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Ε' ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Κωνσταντίνο Κούκλη, Αντιπρόεδρο Αρείου Πάγου, Χαράλαμπο Δημάδη, Βιολέττα Κυτέα-Εισηγήτρια, Γεώργιο Αδαμόπουλο, Αικατερίνη Βασιλακοπούλου-Κατσαβριά, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 18 Σεπτεμβρίου 2009, με την παρουσία του Αντεισαγγελέως του Αρείου Πάγου Αναστασίου Κανελλόπουλου (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Ευδοκίας Φραγκίδη, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος - κατηγορουμένου Χ1 και ήδη κρατουμένου στο Γενικό Κατάστημα Κράτησης Α' Τύπου ..., που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Γεώργιο Λαφαζάνο, για αναίρεση της 81 και 90/2009 αποφάσεως του Πενταμελούς Εφετείου Ναυπλίου.
Το Πενταμελές Εφετείο Ναυπλίου, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και ο αναιρεσείων-κατηγορούμενος, ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 3 Απριλίου 2009 αίτησή του αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 646/2009.
Αφού άκουσε
Τον πληρεξούσιο δικηγόρο του αναιρεσείοντος, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να απορριφθεί η προκειμένη αίτηση αναιρέσεως..
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατ' άρθρο 5 παρ. 1 περ. ζ' Ν. 1729/1987 όπως ίσχυε προ της κωδικοποιήσεως του Ν. 3459/2006 με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα (10) ετών και με χρηματική ποινή ενός εκατομμυρίου (1.000.000) μέχρι εκατό εκατομμυρίων (100.000.000) δραχμών τιμωρείται όποιος ..... κατέχει.... ναρκωτικά με οιονδήποτε τρόπο ή μέσο. Με τον όρο "κατοχή" νοείται η φυσική εξουσίαση των ναρκωτικών από τον δράστη, ώστε να μπορεί ανά πάσα στιγμή να διαπιστώνει την ύπαρξή της και κατά την δική του βούληση να τα διαθέτει πραγματικά. Για την αιτιολόγηση της πράξεως της κατοχής δεν απαιτείται ακριβής προσδιορισμός της ποσότητος (βάρους) αυτών, που είναι αδιάφορη για την στοιχειοθέτηση του εγκλήματος αυτού, αφού ο νόμος δεν συνδέει ούτε την τέλεσή του, ούτε το ύψος της επιβλητέας ποινής με την ποσότητα (βάρος) των ναρκωτικών, του χρόνου των επί μέρους πράξεων, αν δεν τίθεται θέμα παραγραφής τούτων, αφού ο μη επακριβής προσδιορισμός του χρόνου δεν δημιουργεί ασάφεια και συνεπώς έλλειψη αιτιολογίας. Δεν απαιτείται επίσης ιδιαιτέρα αιτιολογία για το υποκειμενικό στοιχείο του δόλου, εκτός εάν ο νόμος αξιώνει πρόσθετα στοιχεία για την ύπαρξή του, όπως η εν γνώσει ορισμένου περιστατικού τέλεση της πράξεως (άμεσος δόλος) ή ορισμένος περαιτέρω σκοπός (εγκλήματα με υπερχειλή υποκειμενική υπόσταση) ή εάν πρόκειται για ενδεχόμενο δόλο. Διότι ο δόλος ενυπάρχει στη θέληση του δράστου να πραγματώσει τα πραγματικά περιστατικά που συγκροτούν την αντικειμενική υπόσταση του εγκλήματος της κατοχής και επομένως εξυπακούεται ότι υπάρχει αυτός στην πραγμάτωση των περιστατικών αυτών, διαλαμβάνεται δε περί αυτού (του δόλου) αιτιολογία στην κυρία αιτιολογία για την ενοχή. Η καταδικαστική απόφαση έχει την απαιτούμενη από τις διατάξεις των άρθρων 93 § 3 του Συντάγματος και 139 Κ.Π.Δ ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, η έλλειψη της οποίας ιδρύει λόγον αναιρέσεως εκ του άρθρου 510 § 1 στοιχ. Δ' ιδίου Κώδικος, όταν αναφέρονται σ' αυτή με σαφήνεια πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά, τα πραγματικά περιστατικά τα οποία απεδείχθησαν από την ακροαματική διαδικασία και από τα οποία το δικαστήριο που την εξέδωσε συνήγαγε την ύπαρξη των αντικειμενικών και υποκειμενικών στοιχείων του εγκλήματος για το οποίο κατεδικάσθη ο κατηγορούμενος, τα αποδεικτικά μέσα από τα οποία προέκυψαν τα περιστατικά αυτά και οι νομικοί συλλογισμοί με βάση τους οποίους έγινε η υπαγωγή των περιστατικών στην εφαρμοσθείσα ουσιαστική ποινική διάταξη. Δια την ύπαρξη τοιαύτης αιτιολογίας είναι επιτρεπτή η αλληλοσυμπλήρωση του αιτιολογικού με το διατακτικό που αποτελούν ενιαίο σύνολο και αρκεί να αναφέρονται τα αποδεικτικά μέσα κατ' είδος γενικώς, χωρίς να εκτίθεται τι προέκυψε χωριστά εξ ενός εκάστου αυτών. Ούτε είναι απαραίτητη η αξιολογική συσχέτιση και σύγκριση των διαφόρων αποδεικτικών μέσων και των μαρτυρικών καταθέσεων μεταξύ των, ούτε απαιτείται να ορίζεται ποίο βαρύνει περισσότερο για τον σχηματισμό της δικαστικής κρίσεως. Απαιτείται μόνο να προκύπτει ότι το δικαστήριο έλαβεν υπ' όψη του και συνεξετίμησε για τον σχηματισμό της δικανικής του πεποιθήσεως όλα τα αποδεικτικά στοιχεία και όχι μόνο μερικά εξ αυτών κατ' επιλογήν, όπως αυτό επιβάλλουν οι διατάξεις των άρθρων 177 § 1 και 178 Κ.Π.Δ. Στην προκειμένη περίπτωση το Πενταμελές Εφετείο Ναυπλίου με την προσβαλλομένη υπ' αριθμ. 81 και 90/2008 απόφασή του εδέχθη, κατά την αναιρετικώς ανέλεγκτη κρίση του περί τα πράγματα, με αναφορά κατ' είδος όλων των αποδεικτικών μέσων, τα εξής πραγματικά περιστατικά: "Στις ... και περί ώρα 19.00 αστυνομικοί του Τμήματος Ασφαλείας ...σταμάτησαν προς έλεγχο την κινούμενη στην οδό ... της πόλεως ...δίκυκλη μοτοσυκλέτα με στοιχεία κυκλοφορίας ..., που οδηγούσε ο Ο1 με συνεπιβαίνοντα στη μοτοσυκλέτα τον Σ1, ο οποίος προσπάθησε ν' απαλλαγεί από μία αυτοσχέδια νάϋλον συσκευασία που είχε στην κατοχή του και για το σκοπό αυτό την πέταξε στο οδόστρωμα. Όπως διαπιστώθηκε η αυτοσχέδια νάϋλον συσκευασία περιείχε ποσότητα ηρωΐνης μικτού βάρους 2 gr περίπου, ενώ στην κατοχή του ίδιου βρέθηκε μέσα στο τσαντάκι του και επιπλέον ποσότητα ηρωΐνης σε βραχάκι βάρους περίπου 0,4 gr. Εξεταζόμενος στη συνέχεια ο Σ1 από αστυνομικούς του Τμήματος Ασφάλειας ...ανέφερε ότι τις παραπάνω ποσότητες ηρωΐνης είχε αγοράσει από τον κατηγορούμενο την ίδια ημέρα, δηλαδή λίγο πριν να υποβληθεί στον αστυνομικό έλεγχο, και τις προόριζε για χρήση δική του και του Ο1. Μάλιστα ανέφερε ότι από τον κατηγορούμενο αγόρασε ηρωΐνη και όλο το προηγούμενο τρίμηνο Απριλίου-Ιουνίου 2006 με συχνότητα 2 έως 3 φορές εβδομαδιαίως σε ποσότητες 1 έως 2,5 gr την κάθε φορά και αντί τιμήματος 40 ευρώ το γραμμάριο. Ωστόσο μεταγενέστερα ο Σ1 κατέθεσε ότι κατά το παραπάνω χρονικό διάστημα αγόρασε ηρωΐνη αποκλειστικά από τον Αλβανό Ν1, αγνώστων λοιπών στοιχείων, από τον οποίο αγόρασε και την ηρωΐνη που είχε στην κατοχή του στις 29.6.2006. Είναι προφανές όμως ότι η μεταγενέστερη αυτή θέση του Σ1 δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια και είναι κατασκευασμένη για να ευνοηθεί ο κατηγορούμενος, αν ληφθεί υπόψη ότι δεν μπόρεσε να προσδιορίσει ειδικότερα την ταυτότητα του φερόμενου ως προμηθευτή του, δηλαδή του Αλβανού Ν1, και ούτε δικαιολόγησε με οποιονδήποτε τρόπο τη διαφοροποίηση της αρχικής θέσης του. Αντίθετα εξακολουθητικά ο Σ1 δέχεται ότι αγόρασε από τον κατηγορούμενο ποσότητες ηρωΐνης και για ένα επτάμηνο κατά τη διάρκεια των ετών 2002-2003, κατά τα οποία εργαζόταν και διέμενε στο .... Οι ποσότητες αυτές δεν μπορούν πλέον να προσδιορισθούν ειδικότερα, είναι όμως βέβαιο ότι ο Σ1 κατά το ως άνω διάστημα αγόραζε ηρωΐνη από τον κατηγορούμενο με συχνότητα 2-3 φορές εβδομαδιαίως αντί τιμήματος 40 ευρώ το γραμμάριο. Μάλιστα ο κατηγορούμενος επισκέφθηκε ο ίδιος τον Σ1 στο ...το έτος 2002 και του διέθεσε χωρίς αντάλλαγμα ποσότητα ηρωΐνης μικτού βάρους 2,5 gr προκειμένου ο Σ1, ο οποίος είχε τότε διακόψει τη χρήση ηρωΐνης, να επαναλάμβανε τη χρήση της, όπως και έγινε. Εξ άλλου, όπως σαφώς κατέθεσε στο ακροατήριο του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου ο Ο1, το καλοκαίρι του 2002 και για διάστημα ενός μηνός αγόρασε κατ' επανάληψη από τον κατηγορούμενο ηρωΐνη με συχνότητα 2-3 φορές εβδομαδιαίως και σε απροσδιόριστες πλέον ποσότητες αντί τιμήματος 20-30 ευρώ το γραμμάριο. Επίσης και ο ..., πατέρας του Σ1, αγόρασε από τον κατηγορούμενο σε απροσδιόριστη ημερομηνία των ετών 2002-2005 δέκα πέντε (15) χάπια μεθαδόνης αντί τιμήματος 8 ευρώ το χάπι. Πρέπει συνεπώς ο κατηγορούμενος να κηρυχθεί ένοχος κατοχής κατ' εξακολούθηση δηλαδή κατά το διάστημα από το έτος 2002 έως και τον Ιούνιο 2006, ηρωΐνης και μεθαδόνης (15 χάπια), που προμηθεύτηκε από άγνωστα άτομα αντί αγνώστου τιμήματος. Ειδικότερα άγνωστες είναι και οι ποσότητες ηρωΐνης που συνολικά κατείχε κατά το παραπάνω διάστημα ο κατηγορούμενος, στις οποίες πάντως περιλαμβάνεται και η ποσότητα ηρωΐνης που αγόρασε στα τέλη Απριλίου 2006 από άγνωστο Αλβανό μέσα στο κατάστημα των ...., στα ... και εν συνεχεία κατείχε και μετέφερε στο ...με ενδιάμεσο σταθμό την ..., χρησιμοποιώντας και πάλι το ... ΙΧΕ αυτοκίνητό του. Ο κατηγορούμενος ισχυρίζεται ότι προμηθεύτηκε για δική του χρήση όλες τις ποσότητες ηρωΐνης που αγόρασε στην ...κατά το κρίσιμο διάστημα και ακολούθως μετέφερε και κατείχε στο ..., όντας ο ίδιος εξαρτημένος από τη χρήση των ναρκωτικών ουσιών. Όμως εξάρτηση του κατηγορουμένου από τη χρήση των ναρκωτικών ουσιών δεν προέκυψε και μόνο για περιστασιακή χρήση απ' αυτόν ηρωΐνης και ινδικής κάνναβης μπορεί να γίνει λόγος, όπως διαπίστωσε και ο Νευρολόγος-Ψυχολόγος ..., που διορίσθηκε πραγματογνώμων με την υπ' αριθμ. 75/2006 διάταξη του ανακριτή Ναυπλίου.
Συνεπώς οι συνεχείς αγορές από τον κατηγορούμενο ποσοτήτων ηρωΐνης μεταξύ των ετών 2002-2006 δεν προορίζονταν για δική του χρήση, αλλά για περαιτέρω διάθεση και εμπορία και για το λόγο αυτό άλλωστε κατείχε στο σπίτι του και ζυγαριά ακριβείας μάρκας "BILLION", επιμελώς κρυμμένη μέσα σε μαξιλάρια, όπως διαπίστωσαν τα αστυνομικά όργανα πως ερεύνησαν στις 30-6-2006 το σπίτι του". Μετά ταύτα τον κήρυξε ένοχο για το ότι: "Κατά το διάστημα από το έτος 2002 έως το τέλος Ιουνίου 2006, ενεργώντας με πρόθεση, κατείχε ναρκωτικές ουσίες με σκοπό την περαιτέρω διάθεσή τους και ειδικότερα: 1)Κατά τη διάρκεια των ετών 2002-2003 και ακολούθως κατά τα έτη 2004-2005, σε ημερομηνίες που δεν μπορούν να προσδιορισθούν επακριβώς, κατείχε στην ..., στο ...ή αναλόγως στο ...άγνωστες ποσότητες ηρωΐνης και 15 χάπια μεθαδόνης και 2)Κατά τη διάρκεια των μηνών Απριλίου 2006 έως και Ιουνίου 2006 κατείχε στο ...άγνωστη ποσότητα ηρωΐνης, δηλαδή με την έννοια της φυσικής εξουσίασης των άνω ναρκωτικών ουσιών". Με αυτά που εδέχθη το Πενταμελές Εφετείο Αθηνών, διέλαβε στην προσβαλλομένη απόφασή του, την απαιτουμένη ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, αφού εκθέτει σ' αυτή με πληρότητα και σαφήνεια και χωρίς αντιφάσεις τα πραγματικά περιστατικά που προέκυψαν από την αποδεικτική διαδικασία τις αποδείξεις από τις οποίες επείσθη καθώς και τις σκέψεις με τις οποίες υπήγαγε τα περιστατικά τα οποία εδέχθη στις ουσιαστικές ποινικές διατάξεις του άρθρου 5 § 1 στοιχ. ζ' και § 2 Ν. 1729/1987. Ειδικότερα αναφέρονται στο σκεπτικό και στο διατακτικό τα πραγματικά περιστατικά της κατοχής από τον κατηγορούμενο-αναιρεσείοντα, ο οποίος και τα διέθεσε στους ανωτέρω αναφερομένους, χωρίς δηλαδή το σκεπτικό αυτό να παραπέμπει, και μάλιστα ολικώς στο διατακτικό, όπως εκ του τελευταίου αυτού ως άνω φαίνεται σαφώς.
Συνεπώς ο σχετικός μόνος λόγος αναιρέσεως με τον οποίον ο αναιρεσείων προβάλλει την εκ του άρθρου 510 § 1 στοιχ. Δ' ΚΠΔ αιτίαση ότι η προσβαλλομένη απόφαση στερείται ειδικής αιτιολογίας εκ μόνων των λόγων ότι α)το αιτιολογικό παραπέμπει στο διατακτικό και β)δεν υπάρχουν (στην απόφαση) τα αντικειμενικά και υποκειμενικά στοιχεία της κατοχής, είναι αβάσιμος και απορριπτέος. Κατ' ακολουθίαν αυτών, πρέπει να απορριφθεί η κρινόμένη αίτηση αναιρέσεως ως αβάσιμη, καταδικασθεί δε ο αναιρεσείων στα δικαστικά έξοδα (άρθρ. 583 § 1 ΚΠΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την από 3/4/2009 αίτηση του Χ1, για αναίρεση της υπ' αριθμ. 81 και 90/2008 αποφάσεως του Πενταμελούς Εφετείου Ναυπλίου. Και
Καταδικάζει τον αναιρεσείοντα στα δικαστικά έξοδα εξ ευρώ διακοσίων είκοσι (220)
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 30 Σεπτεμβρίου 2009.
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 16 Οκτωβρίου 2009.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ