Θέμα
Αιτιολογίας επάρκεια, Πλαστογραφία, Δεδικασμένο.
Περίληψη:
Πολιτική αγωγή. Οσάκις υπάρχει σύμφωνα με τη δήλωση του πολιτικώς ενάγοντος και την αξιόποινη πράξη που τελέσθηκε εις βάρος του ενεργητική νομιμοποίηση αυτού, αλλ’ όμως αυτή κατ’ ουσία εξαρτάται από την εκτίμηση των αποδεικτικών στοιχείων, μπορεί το Δικαστήριο να αποφασίσει για την αποβολή της πολιτικής αγωγής μετά τη λήξη της αποδεικτικής διαδικασίας. Πλαστογραφία με χρήση. Διέλαβε η απόφαση ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, εντεύθεν δε απορρίπτεται ο λόγος αναιρέσεως ο περί του αντιθέτου λόγος (άρ. 510 § 1 στοιχ. Δ΄ ΚΠΔ). Επίσης απορρίπτεται ο λόγος αναιρέσεως περί δεδικασμένου, αφού δεν έχουν ασκηθεί δύο ποινικές διώξεις κατά κατηγορουμένου για την ίδια πράξη.
Αριθμός 1748/2008
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Ζ' ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Δημήτριο Κυριτσάκη, Αντιπρόεδρο Αρείου Πάγου, Γρηγόριο Μάμαλη - Εισηγητή, Θεοδώρα Γκοΐνη, Βασίλειο Κουρκάκη και Ελευθέριο Νικολόπουλο, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 16 Μαΐου 2007, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα Αρείου Πάγου Ρούσσου - Εμμανουήλ Παπαδάκη (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου) και της Γραμματέως Πελαγίας Λόζιου, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος - κατηγορουμένου Χ1, που παραστάθηκε με την πληρεξούσια δικηγόρο του Μαρίνα Φουντουλάκη, για αναίρεση της με αριθμό 46/2006 αποφάσεως του Πενταμελούς Εφετείου Πειραιά. Με πολιτικώς ενάγοντα το Ν.Π.Δ.Δ. με την επωνυμία "ΟΙΚΟΣ ΝΑΥΤΟΥ", που εδρεύει στον Πειραιά και εκπροσωπείται νόμιμα και που στο ακροατήριο εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο Αναστασία Δούκα.
Το Πενταμελές Εφετείο Πειραιά με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή και ο αναιρεσείων - κατηγορούμενος ζητά την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 30 Οκτωβρίου 2006 αίτησή του, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 1805/2006.
Α φ ο ύ ά κ ο υ σ ε Τους πληρεξουσίους δικηγόρους των διαδίκων που ζήτησαν όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα Αρείου Πάγου, ο οποίος πρότεινε να απορριφθεί η προκείμενη αίτηση αναίρεσης.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά τις διατάξεις των άρθρων 171 παρ. 2, 68 παρ. 2 του ΚΠοινΔ και 914, 932 του ΑΚ: 1)Απόλυτη ακυρότητα, που ιδρύει λόγο αναίρεσης κατά τη διάταξη του άρθρου 510 παρ. 1 στοιχ. Α' ΚΠοινΔ, συνιστά η παρά το νόμο παράσταση του πολιτικώς ενάγοντος κατά τη διαδικασία στο ακροατήριο. 2) Η πολιτική αγωγή για χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης μπορεί να ασκηθεί στο ποινικό Δικαστήριο από τους δικαιούμενους κατά τον Αστικό Κώδικα. 3) Κατ' εξαίρεση, εκείνος που κατά τον Α.Κ. δικαιούται χρηματική ικανοποίηση εξαιτίας ηθικής βλάβης ή ψυχικής οδύνης, μπορεί να υποβάλει την απαίτηση του στο ποινικό Δικαστήριο, ωσότου αρχίσει η αποδεικτική διαδικασία, χωρίς έγγραφη προδικασία. 4)Όποιος ζημιώσει άλλον παράνομα και υπαίτια έχει υποχρέωση να τον αποζημιώσει. Και 5) Σε περίπτωση αδικοπραξίας, ανεξάρτητα από την αποζημίωση για την περιουσιακή ζημία, το Δικαστήριο μπορεί να επιδικάσει εύλογη, κατά την κρίση του, χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης. Από τις διατάξεις αυτές προκύπτει ότι απόλυτη ακυρότητα δημιουργεί η παράσταση ως πολιτικώς ενάγοντος προσώπου για το οποίο δεν έχει γεννηθεί απαίτηση ή όταν δεν τηρήθηκε η διαδικασία που επιβάλλεται από το άρθρο 68 του ΚΠοινΔ ως προς το χρόνο και τον τρόπο άσκησης της πολιτικής αγωγής και όχι όταν ο παραστάς ως εκπρόσωπος ή αντιπρόσωπος άλλου δεν είχε την αναγκαία εξουσία εκπροσώπησης ή αντιπροσώπευσης. Εξάλλου, η δήλωση παράστασης πολιτικής αγωγής, πρέπει, κατά το άρθρο 84 ΚΠοινΔ, να περιλαμβάνει συνοπτική έκθεση της υποθέσεως για την οποία δηλώνεται η παράσταση και τους λόγους, στους οποίους στηρίζεται, δηλαδή αν πρόκειται για υλική ζημία ή χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης. Για το νομότυπο της παράστασης δεν είναι αναγκαίο να διαλαμβάνεται ο ιδιαίτερος τρόπος προκλήσεως της ηθικής βλάβης, που είναι άμεσο αποτέλεσμα των περιγραφομένων γεγονότων που αποδίδονται στον κατηγορούμενο. Η δήλωση δε αυτή, όταν επαναλαμβάνεται στο δευτεροβάθμιο Δικαστήριο, δεν είναι αναγκαίο να περιέχει όλα τα παραπάνω στοιχεία, αφού κρίνεται στο πλαίσιο που διατυπώθηκε στο πρωτοβάθμιο Δικαστήριο και κατά το μέτρο που έγινε δεκτή απ' αυτό. Ο αναιρεσείων με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως προβάλλει απόλυτη ακυρότητα για παράνομη παράσταση πολιτικής αγωγής, με την αιτίαση ότι, αν και προέβη σε ολοσχερή εξόφληση του ποσού της ζημίας, το Δικαστήριο αντί να αποβάλει την πολιτική αγωγή του "ΟΙΚΟΥ ΝΑΥΤΟΥ ΝΠΔΔ", περιορίστηκε, μετά την έκδοση απόφασης περί ενοχής, να μην επιδικάσει την αιτηθείσα χρηματική ικανοποίηση. Ο πιο πάνω λόγος αναιρέσεως, από το άρθρο. 510 παρ. 1 στοιχ. Α' ΚΠοινΔ, είναι αβάσιμος και εντεύθεν απορριπτέος, γιατί, ανεξαρτήτως του ότι η αποζημίωση διακρίνεται της χρηματικής ικανοποιήσεως, το θέμα αυτό (της χρηματικής ικανοποιήσεως, λόγω ηθικής βλάβης), ανάγεται στην έρευνα της ουσίας της υποθέσεως. Οσάκις δε υπάρχει, σύμφωνα με τη δήλωση του πολιτικώς ενάγοντος και την αξιόποινη πράξη που τελέσθηκε εις βάρος του, ενεργητική νομιμοποίηση αυτού, αλλ' όμως αυτή κατ' ουσίαν εξαρτάται από την εκτίμηση των αποδεικτικών στοιχείων, μπορεί το Δικαστήριο να αποφασίσει για την αποβολή της πολιτικής αγωγής μετά τη λήξη της αποδεικτικής διαδικασίας και τις αγορεύσεις των συνηγόρων και κατά συνέπεια η παραμονή του πολιτικώς ενάγοντος στη διαδικασία του ακροατηρίου μέχρι το πιο πάνω χρονικό όριο, δεν ιδρύει λόγο αναιρέσεως για παρά το νόμο παράσταση αυτού, όπως συνέβη και στην προκείμενη περίπτωση, που τελικά, απορριφθείσης της πολιτικής αγωγής του, δεν επιδικάσθηκε στο πολιτικώς ενάγον νομικό πρόσωπο με την επωνυμία "ΟΙΚΟΣ ΝΑΥΤΟΥ ΝΠΔΔ" η αιτηθείσα χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης του.
Κατά το άρθρο 216 παρ. 1 του ΠΚ, "όποιος καταρτίζει πλαστό ή νοθεύει έγγραφο με σκοπό να παραπλανήσει με τη χρήση του άλλον σχετικά με γεγονός που μπορεί να έχει έννομες συνέπειες, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών. Η χρήση του εγγράφου από αυτόν θεωρείται επιβαρυντική περίπτωση". Από τις διατάξεις αυτές, που αποβλέπουν στην προστασία της ασφάλειας και της ακεραιότητας των εγγράφων συναλλαγών, προκύπτει ότι για τη συγκρότηση της αντικειμενικής υποστάσεως του εγκλήματος της πλαστογραφίας απαιτείται η εξ υπαρχής κατάρτιση εγγράφου (κατασκευή) από τον αυτουργό, που το εμφανίζει ότι καταρτίστηκε από άλλον ή η νόθευση γνήσιου εγγράφου, δηλαδή η αλλοίωση της εννοίας του περιεχομένου του, η οποία μπορεί να γίνει με την προσθήκη ή εξάλειψη ή και με τα δύο, λέξεων, αριθμών ή σημείων, για' την υποκειμενική δε θεμελίωση του απαιτείται δόλος, που περιλαμβάνει τη γνώση, έστω και με την έννοια της αμφιβολίας, των πραγματικών περιστατικών που απαρτίζουν την πράξη και τη θέληση ή αποδοχή πραγματώσεως των περιστατικών αυτών και επί πλέον το σκοπό του δράστη (υπερχειλή δόλο) να παραπλανήσει με τη χρήση του πλαστού ή νοθευμένου εγγράφου άλλον για γεγονός που μπορεί να έχει έννομες συνέπειες, οι οποίες αναφέρονται στην παραγωγή, διατήρηση, μεταβολή, μεταβίβαση ή κατάργηση δικαιώματος ή έννομης σχέσης, δημόσιας ή ιδιωτικής φύσης, αδιάφορου όντος αν ο σκοπός αυτός επιτεύχθηκε. Περαιτέρω η καταδικαστική απόφαση έχει την απαιτούμενη κατά τα άρθρα 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 του ΚΠοινΔ, ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, η έλλειψη της οποίας ιδρύει τον από το άρθρο 510 § 1 στοιχ. Δ του ίδιου Κώδικα λόγο αναιρέσεως, όταν αναφέρονται σ' αυτή με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις τα πραγματικά περιστατικά που προέκυψαν από την αποδεικτική διαδικασία, στα οποία στηρίχθηκε η κρίση του Δικαστηρίου για τη συνδρομή των αντικειμενικών και υποκειμενικών στοιχείων του εγκλήματος, οι αποδείξεις που τα θεμελιώνουν και οι νομικές σκέψεις υπαγωγής των περιστατικών αυτών στην ουσιαστική ποινική διάταξη που εφαρμόσθηκε. Για την ύπαρξη τέτοιας αιτιολογίας είναι παραδεκτή η αλληλοσυμπλήρωση του αιτιολογικού με το διατακτικό, που αποτελούν ενιαίο σύνολο, και σε σχέση με τα αποδεικτικά μέσα πρέπει να προκύπτει με βεβαιότητα ότι έχουν ληφθεί υπόψη όλα στο σύνολο τους και όχι ορισμένα μόνο από αυτά. Για τη βεβαιότητα δε αυτή αρκεί να μνημονεύονται όλα, έστω κατά το είδος τους (μάρτυρες, έγγραφα κλπ), χωρίς ανάγκη ειδικότερης αναφοράς τους και μνείας του τι προέκυψε χωριστά από καθένα από αυτά, ενώ το γεγονός ότι εξαίρονται ορισμένα αποδεικτικά μέσα δεν υποδηλώνει ότι δεν λήφθηκαν υπόψη τα άλλα. Δεν αποτελούν όμως λόγους αναιρέσεως η εσφαλμένη εκτίμηση εγγράφων, η εσφαλμένη αξιολόγηση των καταθέσεων των μαρτύρων, η παράλειψη αναφοράς και αξιολογήσεως κάθε αποδεικτικού στοιχείου χωριστά και η παράλειψη της μεταξύ τους αξιολογικής συσχετίσεως των αποδεικτικών στοιχείων, καθόσον στις περιπτώσεις αυτές πλήττεται η αναιρετικώς ανέλεγκτη κρίση του Δικαστηρίου της ουσίας. Εξάλλου, η επιβαλλόμενη κατά τα ανωτέρω ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία της αποφάσεως πρέπει να υπάρχει όχι μόνο ως προς την κατηγορία, αλλά πρέπει να εκτείνεται και στους αυτοτελείς ισχυρισμούς που προβάλλονται από τον κατηγορούμενο ή το συνήγορο του. Τέτοιος ισχυρισμός είναι και αυτός περί δεδικασμένου.
Κατά τη διάταξη του άρθρου 57 παρ. 1 του ΚΠοινΔ "αν κάποιος έχει καταδικασθεί αμετάκλητα ή αθωωθεί, ή έχει παύσει ποινική δίωξη εναντίον του, δεν μπορεί να ασκηθεί και πάλι εις βάρος του δίωξη για την ίδια πράξη ακόμη και αν δοθεί σ' αυτή διαφορετικός χαρακτηρισμός". Από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι για την ύπαρξη δεδικασμένου, η παραβίαση του οποίου ιδρύει τον κατά το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. ΣΤ' ΚΠοινΔ λόγο αναιρέσεως, πρέπει να υπάρχει: α) αμετάκλητη απόφαση (ή βούλευμα) που αποφαίνεται για τη βασιμότητα ή μη της κατηγορίας, ή παύει οριστικά την ποινική δίωξη για μια αξιόποινη πράξη, β) ταυτότητα προσώπου (κατηγορουμένου) και γ) ταυτότητα πράξεως, που υπάρχει όταν η νέα κατηγορία συγκροτείται εξ αντικειμένου από τα ίδια πραγματικά περιστατικά, δηλαδή από τα ίδια κατά το χρόνο και τον τρόπο τελέσεως ιστορικά γεγονότα, από τα οποία απαρτίζεται κατά τα ουσιώδη αντικειμενικά στοιχεία αυτής και η προηγούμενη κατηγορία.
Στην προκείμενη περίπτωση, όπως προκύπτει από το σκεπτικό σε συνδυασμό με το διατακτικό της προσβαλλόμενης υπ'αριθ. 46/2006 αποφάσεώς του, τα οποία ως ενιαίο σύνολο παραδεκτώς αλληλοσυμπληρώνονται, το Πενταμελές Εφετείο Πειραιώς, κατά πλειοψηφία, δέχθηκε, κατά την ανέλεγκτη περί τα πράγματα κρίση του, μετά από εκτίμηση και αξιολόγηση των κατ' είδος αναφερομένων στην ίδια απόφαση αποδεικτικών μέσων, ότι αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: "Σε σχέση με τις μη υποκύψασες σε παραγραφή επί μέρους πράξεις πλαστογραφίας κατ' εξακολούθηση του κατηγορουμένου, από τα ίδια αποδεικτικά στοιχεία αποδείχθηκε και το Δικαστήριο, κατά πλειοψηφία, πείστηκε ότι ο κατηγορούμενος, έχοντας στην κατοχή του τα ως κατωτέρω συνταγολόγια πελατών του, που είχαν χορηγηθεί σ' αυτούς, από το ασφαλιστικό τους Ταμείο με την επωνυμία "ΟΙΚΟΣ ΝΑΥΤΟΥ ΝΠΔΔ" καθώς και αντιβιογράμματα απαραίτητα για την αιτιολόγηση της χορηγήσεως συγκεκριμένων αντιβιοτικών φαρμάκων, στον Πειραιά και στις ακόλουθες ημερομηνίες κατάρτισε πλαστά έγγραφα με σκοπό να παραπλανήσει με τη χρήση τους άλλους για γεγονότα που μπορούσαν να έχουν έννομες συνέπειες και, στη συνέχεια, έκανε χρήση των εγγράφων αυτών και δη, με την ιδιότητα του φαρμακοποιού, που διατηρούσε φαρμακείο στον Πειραιά και επί της οδού ......, Ι) έχοντας στην κατοχή του, κατά τα διαληφθέντα, συνταγολόγια πελατών του τού ΟΙΚΟΥ ΝΑΥΤΟΥ, ανέγραψε στις παρακάτω αναφερόμενες ημερομηνίες> ιδιόχειρα και μόνο σε ελάχιστες περιπτώσεις ο εκάστοτε βοηθός του, στα πλαίσια των καθηκόντων του και χωρίς να γνωρίζει την έκνομη δραστηριότητα του κατηγορουμένου, σε ασυμπλήρωτα φύλλα αυτών, φάρμακα που δεν αντιστοιχούσαν σε ασθένεια που είχε ο κάτοχος του αντίστοιχου συνταγολογίου, κάτω δε από την ένδειξη "ο θεράπων ιατρός", έθεσε κατ' απομίμηση την υπογραφή και τη σφραγίδα των ιατρών Γ1, Γ2, Γ3, Γ4, Γ5 και Γ6 και Γ7, εν αγνοία τους και παρά τη θέληση τους, καθώς και την υπογραφή και τη σφραγίδα των ανύπαρκτων ιατρών Γ8 και Γ9, όπως οι εν λόγω συνταγές αναλυτικά αναφέρονται κατωτέρω? με σκοπό να παραπλανήσει με τη χρήση τους τούς αρμόδιους ελεγκτές του Οίκου Ναύτου, ενώπιον των οποίων τα εμφάνιζε η Χ προς θεώρηση, ότι ήταν δήθεν γνήσιες και είχαν εκδοθεί από τους αναφερόμενους σ'αυτές ιατρούς. Στη συνέχεια, και αφού η Χ του παρέδιδε τα συνταγολόγια θεωρημένα, επικολλούσε στο οπισθόφυλλο των συνταγών αυτών τις ταινίες γνησιότητας των φαρμάκων και στην ένδειξη "Στοιχεία παραλήπτου", ανέγραφε τα πλήρη στοιχεία του κατόχου του κάθε συνταγολογίου, εν αγνοία του και παρά τη θέληση του, με σκοπό να παραπλανήσει με τη χρήση τους, τους αρμόδιους υπαλλήλους του Φαρμακευτικού Συλλόγου Πειραιώς και της Φαρμακευτικής Υπηρεσίας του Οίκου Ναύτου, ότι οι συνταγές αυτές αφορούσαν σε φάρμακα που πράγματι είχαν χορηγηθεί από τους φερόμενους ως θεράποντες ιατρούς και είχαν παραληφθεί από τους κατόχους των συνταγολογίων. Ακολούθως έκανε χρήση αυτών, καταθέτοντας αυτές τις συνταγές μέσω του αρμοδίου υπαλλήλου του Φαρμακευτικού Συλλόγου Πειραιώς, στον οποίο ο κατηγορούμενος υπάγεται, και στον αρμόδιο υπάλληλο του Οίκου Ναύτου προκειμένου να εισπράξει το αντίτιμο των αναγραφομένων στις ταινίες γνησιότητας φαρμάκων, τα οποία δήθεν είχε παραδώσει στους δικαιούχους ενώ τούτο δεν είχε συμβεί. Αναλυτικά οι προαναφερόμενες συνταγές έχουν αναγραφεί στα συνταγολόγια των ασφαλισμένων : 1) ...... Για τον ασφαλισμένο αυτόν εκδόθηκαν οι εξής συνταγές: Αριθ. συντ. Ημερομηνία Ιατρός Αξία σε δρχ.
1)34
12-10-1998 .... 111.9112)1
17-11-1998 .....
81.7783)13
24-5-1998
..... 180.210 Σύνολο
273,899 Από τις παραπάνω συνταγές η πρώτη εκδόθηκε από το υπ'αριθ..... και οι λοιπές από το υπ'αριθ. ..... συνταγολόγια, που χορηγήθηκαν στον ασφαλισμένο αυτόν από τον ΟΙΚΟ ΝΑΥΤΟΥ (Ο.Ν.). 2) ...... Για την ασφαλισμένη αυτή εκδόθηκαν οι εξής συνταγές :
Αριθ. συντ. Ημερομηνία Ιατρός
Αξία σε δρχ.
1)6
15-6-1998
Γ4
121.4782)9
21-8-1998 Γ8
43.0033)18
11-12-1998 Γ8
58.6814)19
26-11-1999 Γ5
49.9495)27
25-5-1999 (Α) Π.Γ.Ν.Ν.Π.
30.986 Σύνολο
304.097Οι παραπάνω συνταγές εκδόθηκαν από το υπ' αριθ. ..... συνταγολόγιο, που χορηγήθηκαν στην ασφαλισμένη αυτή από τον Ο.Ν. 3)....... Για την ασφαλισμένη αυτή εκδόθηκαν οι εξής συνταγές:
Αριθ. συντ. Ημερομηνία Ιατρός Αξία σε δρχ1)39
28-5-19,98
(Α) Συγγρός
52.1642)15 2-7-1998 Γ4
13.5463)16 20-7-1998 (Α) Τζάνειο 6.1094)32 26-8-1998 Γ5 38.338 Σύνολο 110.157Οι παραπάνω συνταγές εκδόθηκαν από το υπ' αριθ. .... συνταγολόγιο, που χορηγήθηκαν στην ασφαλισμένη αυτή από τον Ο.Ν.
4) ........ Για τον ασφαλισμένο αυτόν εκδόθηκαν οι εξής συνταγές:
Αριθ. συντ. Ημερομηνία
Ιατρός
Αξία σε δρχ.
1)33
21-9-1998
Γ4
40.7202)34
6-11-1998
Γ3
24.4443)35
1-2-1999
Γ4
55.1474)36
26-3-1999
Γ8
26.5485)38
16-6-1998
(Α) Τζάνειο
8.574 Σύνολο 155.443Οι παραπάνω συνταγές εκδόθηκαν από το υπ' αριθ. ..... συνταγολόγιο, που χορηγήθηκαν στον ασφαλισμένο αυτόν από τον Ο.Ν.
5)......: Για την ασφαλισμένη αυτή εκδόθηκαν οι εξής συνταγές:
Αριθ. συντ. Ημερομηνία
Ιατρός
Αξία σε δρχ.
1)31
7-7-1998
Γ3
25.2522)32
14-7-1998
Γ1
17.856 Σύνολο 40.108Οι παραπάνω συνταγές εκδόθηκαν από το υπ' αριθ. ..... συνταγολόγιο,που χορηγήθηκαν στην ασφαλισμένη αυτή από τον Ο.Ν.
6).....: Για την ασφαλισμένη αυτή εκδόθηκαν οι εξής συνταγές:
Αριθ. συντ. Ημερομηνία
Ιατρός Αξία σε δρχ.
1)17
29-11-1998 Γ8 37.1192)23 12-8-1999 Γ5 12.081 Σύνολο 49.200Οι παραπάνω συνταγές εκδόθηκαν από το υπ' αριθ. ..... συνταγολόγιο, που χορηγήθηκαν στην ασφαλισμένη αυτή από τον Ο.Ν.
7)......: Για την ασφαλισμένη αυτή εκδόθηκε η εξής συνταγή:
Αριθ. συντ.
Ημερομηνία
Ιατρός
Αξία σε δρχ.
1)5 5-7-1998 Γ5 42.743 Σύνολο 42.743Η παραπάνω συνταγή εκδόθηκε από το υπ' αριθ. ..... συνταγολόγιο, που χορηγήθηκε στην ασφαλισμένη αυτή από τον Ο.Ν.
8)......: Για τον ασφαλισμένο αυτόν εκδόθηκε η εξής συνταγή:
Αριθ. συντ. Ημερομηνία Ιατρός Αξία σε δρχ.
1)6 7-7-1998 Γ6 9.660 Σύνολο 9.660Η παραπάνω συνταγή εκδόθηκε από το υπ' αριθ. .... συνταγολόγιο, που χορηγήθηκε στον ασφαλισμένο αυτόν από τον Ο.Ν.
9).......: Για τον ασφαλισμένο αυτόν εκδόθηκε η εξής συνταγή:
Αριθ.συντ. Ημερομηνία Ιατρός Αξία σε δρχ1)50 25-5-1998 Γ5 58.658 Σύνολο 58.658Η παραπάνω συνταγή εκδόθηκε από το υπ' αριθ....... συνταγολόγιο, που χορηγήθηκε στον ασφαλισμένο αυτόν από τον Ο.Ν.
10).......: Για την
ασφαλισμένη αυτή εκδόθηκαν οι εξής συνταγές:
Αριθ. συντ. Ημερομηνία Ιατρός Αξία σε δρχ1)12 29-6-1998 Γ5 108.9022)13 13-7-1998 Γ7 13.4823)15 14-7-1998 Γ7 14.1244)16 27-7-1998 Γ4 70.7285)17 21-9-1998 Γ3 21.1706)20 4-11-1998 Γ8 45.9357)29 18-3-1999 Γ8 38.0658)32 11-6-1999 Γ4 215.6929)33 13-7-1999 Γ1 261.583 Σύνολο 789.681 Οι παραπάνω συνταγές εκδόθηκαν από το υπ' αριθ...... συνταγολόγιο, που χορηγήθηκαν στην ασφαλισμένη αυτή από τον Ο.Ν.
11).........: Για τον ασφαλισμένο αυτόν εκδόθηκαν οι εξής συνταγές:
Αριθ. συντ. Ημερομηνία Ιατρός
Αξία σε δρχ1)8 9-6-1998 Γ4 32.0622)11 7-12-1998 Γ4 66.162 Σύνολο 98.224Οι παραπάνω συνταγές εκδόθηκαν από το υπ' αριθ. ...... συνταγολόγιο, που χορηγήθηκαν στον ασφαλισμένο αυτόν από τον Ο.Ν. 12).......: Για την ασφαλισμένη αυτή εκδόθηκαν οι εξής συνταγές:
Αριθ. συντ. Ημερομηνία Ιατρός
Αξία σε δρχ.
1)9 13-1-1999 Γ8 35.8782)10 14-1-1999 Γ8 8.442 Σύνολο 44.320Οι παραπάνω συνταγές εκδόθηκαν από το υπ' αριθ. ..... συνταγολόγιο, που χορηγήθηκαν στον ασφαλισμένη αυτή από τον Ο.Ν.
13).......: Για την ασφαλισμένη αυτή εκδόθηκαν οι εξής συνταγές:
Αριθ. συντ.
Ημερομηνία Ιατρός
Αξία σε δρχ1)39
8-9-1998 Γ3 30.6372)43
25-1-1999 Γ8 59.047 Σύνολο 89.684 Οι παραπάνω συνταγές εκδόθηκαν από το υπ' αριθ. ..... συνταγολόγιο, που χορηγήθηκαν στην ασφαλισμένη αυτή από τον Ο.Ν.
14).......: Για την ασφαλισμένη αυτή εκδόθηκαν οι εξής συνταγές:
Αριθ. συντ.
Ημερομηνία Ιατρός
Αξία σε δρχ.
1)31 11-6-1998 (Α) Συγγρός 49.6572)32
24-8-1998 Γ3 14.974 Σύνολο 64.631Οι παραπάνω συνταγές εκδόθηκαν από το υπ' αριθ. ....... συνταγολόγιο, που χορηγήθηκαν στην ασφαλισμένη αυτή από τον Ο.Ν.
15) .......: Για τον ασφαλισμένο αυτόν εκδόθηκαν οι εξής συνταγές:
Αριθ. συντ.
Ημερομηνία
Ιατρός
Αξία σε δρχ1)14
18-6-1999 (Α) Συγγρός 189.608
28-7-1999 (Α)Συγγρός 531.054 30-8-1999 (Α)Συγγρός 531.054 Σύνολο 1.251.716 Οι παραπάνω συνταγές εκδόθηκαν από το υπ' αριθ. ...... συνταγολόγιο,που χορηγήθηκαν στον ασφαλισμένο αυτόν από τον Ο.Ν.
16) ......: Για τον ασφαλισμένο αυτόν εκδόθηκαν οι εξής συνταγές:
Αριθ. συντ. Ημερομηνία Ιατρός Αξία σε δρχ1)3 20-10-1998 Γ5 21.5902)8 29-12-1998 Γ5 21.411 Σύνολο 43.001 Οι παραπάνω συνταγές εκδόθηκαν από το υπ' αριθ. ...... συνταγολόγιο, που χορηγήθηκαν στον ασφαλισμένο αυτόν από τον Ο.Ν.
17).......: Για τον ασφαλισμένο αυτόν εκδόθηκε η εξής συνταγή: Αριθ. συντ.
Ημερομηνία
Ιατρός
Αξία σε δρχ1)13 18-1-1999 Γ3 40.250Η παραπάνω συνταγή εκδόθηκε από το υπ' αριθ. ..... συνταγολόγιο που χορηγήθηκε στον ασφαλισμένο αυτόν από τον Ο.Ν18).......: Για την ασφαλισμένη αυτή εκδόθηκαν οι εξής συνταγές:
Αριθ. συντ.
Ημερομηνία
Ιατρός
Αξία σε δρχ. 1)16
17-12-1998
Γ5
17.8502)25 7-6-1999
Γ1 20.6513)28 12-7-1999 Γ5 26.4514)29 19-7-1999 Γ2 28.562 Σύνολο 93.414Οι παραπάνω συνταγές εκδόθηκαν από το υπ' αριθ. ..... συνταγολόγιο,που χορηγήθηκαν στην ασφαλισμένη αυτή από τον Ο.Ν.
19)........: Για την ασφαλισμένη αυτή εκδόθηκε η εξής συνταγή:
Αριθ.συντ. Ημερομηνία Ιατρός Αξία σε δρχ1)21 24-5-1999 Γ8 42.112Η παραπάνω συνταγή εκδόθηκε από το υπ' αριθ. ..... συνταγολόγιο που χορηγήθηκε στην ασφαλισμένη αυτή από τον Ο.Ν.
20).......: Για τον ασφαλισμένο αυτόν εκδόθηκαν οι εξής συνταγές:
Αριθ. συντ. Ημερομηνία Ιατρός
Αξία σε δρχ1)8 29-9-1998 Γ4
14.1242)10 5-11-1998 Γ9
9.9503)11 5-11-1998 Γ4
14.1244)15 29-12-1998 Γ9
8.569 Σύνολο 46.767Οι παραπάνω συνταγές εκδόθηκαν από το υπ' αριθ. ..... συνταγολόγιο, που χορηγήθηκαν στον ασφαλισμένο αυτόν από τον Ο.Ν.
21)........: Για την ασφαλισμένη αυτή εκδόθηκαν οι εξής συνταγές:
Αριθ. συντ. Ημερομηνία Ιατρός Αξία σε δρχ1)34 6-7-1998 Γ4 34.5142)35 25-8-1998 Γ4 49.2093)38 21-10-1998. Γ4 45.6044)41 23-11-1998 Γ1 54.4385)49 12-7-1999 Γ8
43.2666)1 26-8-1999 Γ8 23.253 Σύνολο 250.284Οι παραπάνω συνταγές εκδόθηκαν, οι πέντε πρώτες από το υπ' αριθ. ...... και η τελευταία από το υπ' αριθ. .......,συνταγολόγια, που χορηγήθηκαν στην ασφαλισμένη αυτή από τον Ο.Ν.
22).....: Για τον ασφαλισμένο αυτόν εκδόθηκε η εξής συνταγή:
Αριθ. συντ. Ημερομηνία Ιατρός Αξία σε δρχ1)6 22-10-1998 Γ8 82.692
Η παραπάνω συνταγή εκδόθηκε από το υπ' αριθ. .... συνταγολόγιο, που χορηγήθηκε στον ασφαλισμένο αυτόν από τον Ο.Ν.
23) ......: Για την ασφαλισμένη αυτή εκδόθηκαν οι εξής συνταγές:
Αριθ.συντ.
Ημερομηνία Ιατρός Αξία σε δρχ1)16 21-12-1998 Γ8 25.5662)20 23-3-1999 Γ8 34.0823)22 15-6-1999 Γ3 27.362 Σύνολο
87.010Οι παραπάνω συνταγές εκδόθηκαν από το υπ' αριθ. .... συνταγολόγιο, που χορηγήθηκε στην ασφαλισμένη αυτή από τον Ο.Ν.
24)........: Για την ασφαλισμένη αυτή εκδόθηκαν οι εξής συνταγές:
Αριθ. συντ. Ημερομηνία Ιατρός Αξία σε δρχ1)42 1-9-1998 Γ5 30.3142)50 5-5-1999 Γ5 16.685 Σύνολο 46.999Οι παραπάνω συνταγές εκδόθηκαν από το υπ' αριθ. ..... συνταγολόγιο, που χορηγήθηκε στην ασφαλισμένη αυτή από τον Ο.Ν.
25)......: Για την ασφαλισμένη αυτή εκδόθηκε η εξής συνταγή:
Αριθ. συντ.Ημερομηνία Ιατρός Αξία σε δρχ1)34 1-6-1999 Γ5 27.596Η παραπάνω συνταγή εκδόθηκε από το υπ' αριθ. ..... συνταγολόγιο, που χορηγήθηκε στην ασφαλισμένη αυτή από τον Ο.Ν.
26)......: Για την ασφαλισμένη αυτή εκδόθηκαν οι εξής συνταγές:
Αριθ. συντ. Ημερομηνία Ιατρός Αξία σε δρχ1)29 11-5-1999 Γ5 32.0342)30 4-6-1999 Γ5 24.842Σ Σύνολο 56.876Οι παραπάνω συνταγές εκδόθηκαν από το υπ' αριθ. ..... συνταγολόγιο, που χορηγήθηκε στην ασφαλισμένη αυτή από τον Ο.Ν.ι27).......: Για την ασφαλισμένη αυτή εκδόθηκαν οι εξής συνταγές:
Αριθ.συντ. Ημερομηνία Ιατρός Αξία σε δρχ1)45 4-6-1998 Γ1 13.3832)46 6-7-1998 Γ1 13.9653)48 15-10-1998 Γ1 23.0044)1 22-12-1998 Γ1 6.1125)2) 23-12-1998 Γ1 7.998 Σύνολο 64.462Οι παραπάνω συνταγές εκδόθηκαν, οι τρεις πρώτες εξ αυτών από το υπ' αριθ. .... και οι λοιπές από το υπ' αριθ. ....., συνταγολόγια, που χορηγήθηκαν στην ασφαλισμένη αυτή από τον Ο.Ν.
28)......: Για τον ασφαλισμένο αυτόν εκδόθηκε η εξής συνταγή:
Αριθ. συντ. Ημερομηνία Ιατρός Αξία σε δρχ1)5 23-2-1999 Γ1 22.095Η παραπάνω συνταγή εκδόθηκε από το υπ' αριθ. ..... συνταγολόγιο, που χορηγήθηκε στον ασφαλισμένο αυτόν από τον Ο.Ν.
29)........: Για την ασφαλισμένη αυτή εκδόθηκε η εξής συνταγή:
Αριθ. συντ. Ημερομηνία Ιατρός Αξία σε δρχ1)40 7-7-1998 Γ8 27.504Η παραπάνω συνταγή εκδόθηκε από το υπ' αριθ. .... συνταγολόγιο, που χορηγήθηκε στην ασφαλισμένη αυτή από τον "ΟΙΚΟ ΝΑΥΤΟΥ". Και
ΙΙ) Την 2-7-1998, 7-7-1998 και 9-6-1998 κατήρτισε αντιβιογράμματα, απαραίτητα, κατά τα διαληφθέντα, για την αιτιολόγηση της χορηγήσεως συγκεκριμένων αντι-βιοτικών φαρμάκων και συγκεκριμένα κατήρτισε τα με ημερομηνία ..... και ..... αντιβιογράμματα της ιατρού μικροβιολόγου Δ1 καθώς και το με ημερομηνία ...... αντιβιόγραμμα της ιατρού - μικροβιολόγου Δ2, στα οποία έθεσε τη σφραγίδα τους και κατ' απομίμηση την υπογραφή τους, εν αγνοία τους και παρά τη θέληση τους, προκειμένου να παραπλανήσει με τη χρήση τους τούς αρμοδίους υπαλλήλους του Φαρμακευτικού Συλλόγου Πειραιώς και της Φαρμακευτικής Υπηρεσίας του "ΟΙΚΟΥ ΝΑΥΤΟΥ" ότι αυτά είναι γνήσια, ως προερχόμενα από τις παραπάνω ιατρούς, ως εκ τούτου νομίμως είχαν χορηγηθεί τα συνοδεύοντα τα εν λόγω αντιβιογράμματα φάρμακα και, στη συνέχεια, έκανε χρήση αυτών, προσκομίζοντας στους παραπάνω υπαλλήλους του ΟΙΚΟΥ ΝΑΥΤΟΥ το με ημερομηνία .... αντιβιόγραμμα της ως άνω ιατρού Δ1, με τη με αριθμό ..... συνταγή, που εκδόθηκε από το με αριθμό .... συνταγολόγιο της ασφαλισμένης ......, το με ημερομηνία ..... αντιβιόγραμμα της ίδιας ιατρού, με τη με αριθμό .... συνταγή, που εκδόθηκε από το με αριθμό ... συνταγολόγιο της ..... και το με ημερομηνία .... αντιβιόγραμμα της Δ2 με τη με αριθμό ..... συνταγή, που εκδόθηκε από το με αριθμό .... συνταγολόγιο της ..... . Συνεπώς, κατά την κρατήσασα γνώμη του Δικαστηρίου, ο κατηγορούμενος διέπραξε την αξιόποινη πράξη της πλαστογραφίας κατ' εξακολούθηση σε βαθμό πλημμελήματος. Κατ' ακολουθίαν των ανωτέρω και των προπαρατεθεισών νομικών σκέψεων πρέπει 1ον) να απορριφθεί ο αυτοτελής ισχυρισμός του κατηγορουμένου περί δεδικασμένου, προκύπτοντος εκ των υπ' αριθμούς 1877/2002 και 119/2003 βουλευμάτων των Συμβουλίων Πλημμελειοδικών και Εφετών Πειραιώς, αντιστοίχως, καθότι δεν υπόκειται περίπτωση εφαρμογής του άρθρου 57 του ΚΠοινΔ, αφού δεν έχουν ασκηθεί δύο ποινικές διώξεις κατ' αυτού για την ίδια πράξη του (Συμβ. ΑΠ 2309/2003 Ποιν. Χρ. 2004, σελ. 814 - Συμβ. ΑΠ 138/2004 Ποιν.Δικ. 2004, σελ. 622) και να γίνουν δεκτοί κατά τα λοιπά οι αυτοτελείς ισχυρισμοί τούτου, 2ον) να κηρυχθεί ένοχος, κατά πλειοψηφία, ο κατηγορούμενος της αξιόποινης πράξης της πλαστογραφίας κατ'εξακολούθηση σε βαθμό πλημμελήματος, όπως ειδικότερα διαλαμβάνεται στο διατακτικό της παρούσας,... του Δικαστηρίου, όμως, δεχομένου ότι, στο πρόσωπο του κατηγορουμένου συντρέχουν τα ελαφρυντικά του προτέρου εντίμου βίου και της ειλικρινούς μετάνοιας". Ακολούθως με βάση όσα αναφέρθηκαν το Πενταμελές Εφετείο (κατά πλειοψηφία) κήρυξε ένοχο τον κατηγορούμενο, και ήδη αναιρεσείοντα, Χ1 για την αποδιδόμενη σ' αυτόν πιο πάνω αξιόποινη πράξη της πλημμεληματικής πλαστογραφίας μετά χρήσεως κατ' εξακολούθηση και, αφού αναγνώρισε ότι συντρέχουν στο πρόσωπό του οι άνω ελαφρυντικές περιστάσεις του άρθρου 84 παρ. 2 εδ. α' και δ' του ΠΚ, του επέβαλε ποινή φυλακίσεως πέντε (5) μηνών, της οποίας η εκτέλεση ανεστάλη για τρία έτη. Με βάση τις παραπάνω παραδοχές το Δικαστήριο της ουσίας διέλαβε στην προσβαλλόμενη απόφασή του την απαιτούμενη από τις αναφερόμενες διατάξεις του Συντάγματος και του ΚΠοινΔ ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, αφού εκθέτει σ' αυτή με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά τα πραγματικά περιστατικά, τα οποία αποδείχθηκαν από την ακροαματική διαδικασία και συγκροτούν την αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση του άνω εγκλήματος, για το οποίο καταδικάσθηκε ο αναιρεσείων, τις αποδείξεις από τις οποίες συνήγαγε τα περιστατικά αυτά και τους συλλογισμούς, με βάση τους οποίους έκανε την υπαγωγή τους στις ουσιαστικές ποινικές διατάξεις των άρθρων 26 παρ.1α, 27, 98 και 216 παρ. 1 του ΠΚ, τις οποίες ορθά ερμήνευσε και εφάρμοσε και δεν παραβίασε ευθέως ή εκ πλαγίου, με ελλιπή, δηλαδή, ή αντιφατική αιτιολογία. Ειδικότερα, αναφέρονται στην αιτιολογία τα αποδεικτικά μέσα κατά το είδος τους (μάρτυρες, έγγραφα και απολογία του κατηγορουμένου), από τα οποία το Δικαστήριο συνήγαγε τα περιστατικά που εκτέθηκαν και οδηγήθηκε στην καταδικαστική του κρίση, ενώ δεν υπήρχε, κατά νόμο, ανάγκη να τα παραθέσει αναλυτικά και να εκθέσει τί προκύπτει χωριστά από το καθένα απ' αυτά. Περαιτέρω μεταξύ των άλλων εγγράφων που αναγνώσθηκαν περιλαμβάνεται (με τον αύξ. αριθμό 19 στη σελίδα 25 της αποφάσεως) και η υπ' αριθ. 4.300/2001 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιώς, η οποία λήφθηκε υπόψη και αξιολογήθηκε. Τούτο προκύπτει εκ του πράγματος, με τον προσδιορισμό, κατά την ανέλεγκτη περί τα πράγματα κρίση του Δικαστηρίου της ουσίας, της παράλληλης συνδρομής της ειρημένης Χ. Συγκεκριμένα, αναφέρεται στην αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση ότι ο αναιρεσείων "έχοντας στην κατοχή του συνταγολόγια πελατών του τού Οίκου Ναύτου ανέγραψε στις παρακάτω αναφερόμενες ημερομηνίες, ιδιόχειρα και μόνο σε ελάχιστες περιπτώσεις ο εκάστοτε βοηθός του, στα πλαίσια των καθηκόντων του και, χωρίς να γνωρίζει την έκνομη δραστηριότητα του κατηγορουμένου, σε ασυμπλήρωτα φύλλα αυτών φάρμακα που δεν αντιστοιχούσαν σε ασθένεια που είχε ο κάτοχος του αντίστοιχου συνταγολογίου, κάτω δε από την ένδειξη "ο θεράπων ιατρός" έθεσε κατ' απομίμηση την υπογραφή και τη σφραγίδα των ιατρών....με σκοπό να παραπλανήσει με τη χρήση τους τούς αρμόδιους ελεγκτές του Οίκου Ναύτου, ενώπιον των οποίων τα εμφάνισε η Χ προς θεώρηση....Στη συνέχεια και αφού η Χ του παρέδιδε τα συνταγολόγια θεωρημένα, επικολλούσε στο οπισθόφυλλο των συνταγών αυτών τις ταινίες γνησιότητας των φαρμάκων". Δεν απαιτείτο δε περαιτέρω εξειδίκευση της υπαιτιότητας εκάστου απ' αυτούς. Επομένως, ο από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ' ΚΠοινΔ τρίτος λόγος αναιρέσεως, με τον οποίον αποδίδεται στην προσβαλλόμενη απόφαση η πλημμέλεια της ελλείψεως ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας, είναι απορριπτέος ως αβάσιμος. Περαιτέρω, ο αναιρεσείων με το δεύτερο λόγο αναιρέσεως προβάλλει πλημμέλειες σε σχέση με την απόρριψη του αυτοτελούς ισχυρισμού του περί δεδικασμένου, που προκύπτει από τα υπ' αριθ. 1877/2002 και 119/2003 βουλεύματα των Συμβουλίων Πλημμελειοδικών και Εφετών Πειραιώς, αντίστοιχα, τα οποία είχαν κηρύξει απαράδεκτη την εις βάρος της κατηγορουμένης Χ ποινική δίωξη, γιατί υπήρχε η εις βάρος της εκκρεμοδικία και ήδη σήμερα δεδικασμένο με την έκδοση εις βάρος της τής υπ' αριθ. 4.300/2001 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Πειραιώς. Ο ανωτέρω λόγος αναιρέσεως είναι αβάσιμος, καθόσον, όπως προκύπτει από το σκεπτικό, το οποίο παραδεκτά συμπληρώνεται από το διατακτικό, διέλαβε το Πενταμελές Εφετείο στην προσβαλλόμενη απόφασή του την επιβαλλόμενη ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, αφού δέχθηκε ότι δεν έχουν ασκηθεί δύο ποινικές διώξεις κατά του αναιρεσείοντος κατηγορουμένου για την ίδια πράξη και συνακόλουθα δεν συντρέχει περίπτωση δεδικασμένου, με την εξής ειδικότερη παραδοχή: "Κατ' ακολουθίαν των ανωτέρω και των προπαρατεθεισών νομικών σκέψεων πρέπει: 1) να απορριφθεί ο αυτοτελής ισχυρισμός του κατηγορουμένου περί δεδικασμένου, προκύπτοντος εκ των υπ' αριθμούς 1877/2002 και 119/2003 βουλευμάτων των Συμβουλίων Πλημμελειοδικών και Εφετών Πειραιώς, αντιστοίχως, καθότι δεν υπόκειται περίπτωση εφαρμογής του άρθρου 57 του ΚΠοινΔ, αφού δεν έχουν ασκηθεί δύο ποινικές διώξεις κατ' αυτού για την ίδια πράξη του...". Με την αναφορά δε "κατ' ακολουθίαν των ανωτέρω" το Δικαστήριο έλαβε υπόψη του και την ανωτέρω αμετάκλητη υπ' αριθ. 4.300/2001 απόφαση, την οποία εκτίμησε ελευθέρως, όπως ήδη προαναφέρθηκε. Εξάλλου, δεν παραβιάζεται το δεδικασμένο, όταν το Δικαστήριο εκτιμά ελευθέρως και περιστατικά αμετακλήτως κριθέντα με προηγούμενη απόφαση εις βάρος άλλου κατηγορουμένου.
Συνεπώς, εν προκειμένω δεν παραβιάστηκε το δεδικασμένο που απορρέει από την τελευταία απόφαση. Επομένως, ο περί του αντιθέτου από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ' και ΣΤ ΚΠοινΔ δεύτερος λόγος αναιρέσεως είναι απορριπτέος ως αβάσιμος. Κατ' ακολουθίαν των ανωτέρω, και αφού δεν υπάρχει άλλος παραδεκτός λόγος αναιρέσεως προς εξέταση, πρέπει να απορριφθεί η υπό κρίση αίτηση αναιρέσεως στο σύνολό της και να καταδικασθεί ο αναιρεσείων στα δικαστικά έξοδα (άρθρο 583 παρ.1 ΚΠοινΔ). Τέλος, δεν επιδικάζεται δικαστική δαπάνη στο πιο πάνω πολιτικώς ενάγον νομικό πρόσωπο, γιατί η παράστασή του στην παρούσα δίκη είναι απαράδεκτη, αφού, σύμφωνα με όσα προεκτέθηκαν, η ειρημένη αγωγή του περί χρηματικής ικανοποιήσεως λόγω ηθικής βλάβης του απορρίφθηκε με την προσβαλλόμενη πιο πάνω απόφαση.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την από 30 Οκτωβρίου 2006 (υπ'αριθ. πρωτ. 2655/31.10.2006) αίτηση του Χ1 για αναίρεση της υπ' αριθ. 46/2006 αποφάσεως του Πενταμελούς Εφετείου Πειραιώς. Και ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τον αναιρεσείοντα στα δικαστικά έξοδα, που ανέρχονται σε διακόσια είκοσι (220) ευρώ. Και
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 2 Αυγούστου 2007.
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση, στο ακροατήριό του στις 4 Ιουλίου 2008.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ