Θέμα
Ποινή συνολική, Νόμου εφαρμογή και ερμηνεία.
Περίληψη:
Απόφαση καθορισμού συνολικής ποινής. Λόγος αναίρεσης εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή των ουσιαστικών ποινικών διατάξεων που εφαρμόστηκαν. Ουσία βάσιμος ο λόγος. Δέχεται αίτηση αναίρεσης.
Αριθμός 1692/2010
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
ΣΤ' Ποινικό Τμήμα
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Αιμιλία Λίτινα, Προεδρεύουσα Αρεοπαγίτη, ως αρχαιότερο μέλος στη σύνθεση και σύμφωνα με την 101/21-7-2010 Πράξη του Προέδρου του Αρείου Πάγου, Ανδρέα Τσόλια, Νικόλαο Κωνσταντόπουλο, Παναγιώτη Ρουμπή και Αθανάσιο Γεωργόπουλο-Εισηγητή, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 5 Οκτωβρίου 2010, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Παναγιώτη Νικολούδη (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Πελαγίας Λόζιου, για να δικάσει την αίτηση του Εισαγγελέα Εφετών Θράκης, περί αναιρέσεως της 114/2010 αποφάσεως του Πενταμελούς Εφετείου Θράκης. Με κατηγορούμενο τον Χ, κάτοικο ..., που δεν παρέστη στο ακροατήριο.
Το Πενταμελές Εφετείο Θράκης, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και ο αναιρεσείων Εισαγγελέας Εφετών Θράκης Αθανάσιος Ακριτίδης ζητεί τώρα την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην με αριθμό και ημερομηνία 14/10-6-2010 έκθεση αναιρέσεως, η οποία συντάχθηκε ενώπιον του Γραμματέως του Ποινικού Τμήματος του Εφετείου Θράκης Ευάγγελου Ζελεσκίδη και καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 819/2010.
Αφού άκουσε Τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να γίνει δεκτή η έκθεση αναίρεσης
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η κρινόμενη, υπό 10 Ιουνίου 2010, αίτηση αναίρεσης του Εισαγγελέα Εφετών Θράκης κατά της 114/27-28/5/2010 απόφασης του Πενταμελούς Εφετείου Θράκης, που καθόρισε συνολική εκτιτέα ποινή, για τον κατάδικο Χ, ασκήθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα (ΚΠΔ 974 παρ.1, 551 παρ.3 εδ.τελευταίο). Επομένως, είναι παραδεκτή και πρέπει να εξεταστεί περαιτέρω ερήμην του κατάδικου, ο οποίος νόμιμα και εμπρόθεσμα κλητεύθηκε να παραστεί ενώπιον του Δικαστηρίου του Αρείου Πάγου, κατά την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας απόφασης δικάσιμο, όταν εκφωνήθηκε η υπόθεση και έγινε η συζήτηση αυτής (ιδ.σχετικά το, από 30-6-2010, αποδεικτικό επίδοσης της Δ/Υ του Γεν.Καταστήματος Κράτησης ...).
Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 14 παρ.1 ΠΚ, 505 παρ.1 και 551 παρ.1,2,3 ΚΠΔ προκύπτει, μεταξύ άλλων, ότι αν πρόκειται να εκτελεστούν κατά του ίδιου προσώπου περισσότερες αμετάκλητες καταδικαστικές αποφάσεις για διαφορετικά εγκλήματα που συρρέουν, εφαρμόζονται οι ορισμοί του Ποινικού Κώδικα για τη συρροή, δηλαδή τα άρθρα 94 επ. αυτού, αν δεν μεταξύ των προς εκτέλεση αποφάσεων υπάρχει και απόφαση που αμετάκλητα έχει καθορίσει συνολική ποινή, για τον καθορισμό της νέας συνολικής ποινής λαμβάνεται ως βάση η καθορισθείσα συνολική ποινή, αν αυτή είναι βαρύτερη από τις ποινές που επιβλήθηκαν με τις άλλες αποφάσεις. Αν όμως η καθορισθείσα συνολική ποινή δεν είναι η βαρύτερη και δεν πρόκειται ν'αποτελέσει τη βάση της νέας επιμέτρησης, αλλά πρόκειται να συγχωνευθεί με άλλη βαρύτερη, τότε διασπάται και συγχωνεύονται οι επί μέρους ποινές, με τον περιορισμό ότι δεν μπορεί να ληφθεί απ'αυτές μεγαλύτερο χρονικό διάστημα για το σχηματισμό νέας συνολικής ποινής απ'αυτό που είχε ληφθεί προηγουμένως. Εξάλλου, κατά τη διάταξη του άρθρου 82 παρ.6 εδ.β'και γ'ΠΚ "Η περιοριστική της ελευθερίας ποινή που είναι μεγαλύτερη από δύο έτη και δεν υπερβαίνει τα τρία μπορεί να μετατρέπεται σε ποινή παροχής κοινωφελούς εργασίας, αν το ζητεί ή το αποδέχεται εκείνος που καταδικάσθηκε και εφόσον η παροχή τέτοιας εργασία από το συγκεκριμένο καταδικασμένο είναι εφικτή. Για την εφαρμογή του προηγούμενου εδαφίου, στην περίπτωση καθορισμού συνολικής ποινής, αρκεί η βαρύτερη ποινή φυλάκισης να μην υπερβαίνει τα τρία έτη". Αν παραβιασθούν οι πιο πάνω διατάξεις για τον καθορισμό της συνολικής ποινής επιτρέπεται αναίρεση στον καταδικασθέντα και του Εισαγγελέα για τον από το άρθρο 510 παρ.1 στοιχ.Ε'ΚΠΔ λόγο, καθόσον οι διατάξεις αυτές είναι ουσιαστικές. Στην προκείμενη περίπτωση, από τις δικαστικές αποφάσεις και τα λοιπά έγγραφα που υπάρχουν στη δικογραφία, τα οποία παραδεκτώς επισκοπεί ο Άρειος Πάγος, προκειμένου να κρίνει περί της βασιμότητας του λόγου αναίρεσης, προκύπτουν τ'ακόλουθα: Με την 79/2007 απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Θράκης, όπως αυτή διορθώθηκε με τις αποφάσεις 234/2007 και 17/2008 του ίδιου Δικαστηρίου, καθορίστηκε, για τον κατάδικο Χ, που φυλακίστηκε στις 24-11-2004 και κρατείται έκτοτε, ήδη στο Κατάστημα Κράτησης ..., συνολική εκτιτέα ποινή κάθειρξης δώδεκα (12) ετών και εφτά (7) μηνών, με προσμέτρηση και των επιβληθεισών σ'αυτόν ποινών κάθειρξης πέντε (5) ετών, με τη 227/2006 απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Θράκης, και πέντε (5) ετών, με την 84/2007 απόφαση του ίδιου Δικαστηρίου- η τελευταία εκδόθηκε κατ'έφεση της 50/2006 απόφασης του Τριμελούς Εφετείου (Κακουργημάτων) Θράκης και επέβαλε την αυτή ποινή-καθώς και ποινών επί πλέον έντεκα (11) καταδικαστικών αποφάσεων. Με την προσβαλλόμενη απόφαση 114/2010 του Πενταμελούς Εφετείου Θράκης καθορίστηκε συνολική εκτιτέα ποινή κάθειρξης οκτώ (8)ετών, η οποία μετατράπηκε περαιτέρω σε κοινωφελή εργασία, με προσμέτρηση των παραπάνω ποινών κάθειρξης πέντε (5) ετών και πέντε (5) ετών, καθώς και της ποινής φυλάκισης των δύο (2) ετών, που επιβλήθηκε με την 161/2008 απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Θράκης. Για τον καθορισμό, όμως, της νέας συνολικής ποινής έπρεπε, κατ'ορθή εφαρμογή των πιο πάνω διατάξεων, να γίνει προσμέτρηση της πιο πάνω συνολικής εκτιτέας ποινής κάθειρξης των δώδεκα (12) ετών και εφτά (7) μηνών, λαμβανόμενης, ως βάση, για τον καθορισμό της συνολικής ποινής, αφού είναι βαρύτερη από της προς συγχώνευση με αυτή προδιαληφθείσα ποινή φυλάκισης των δύο (2) ετών, και όχι και με προσμέτρηση και των προαναφερθεισών ποινών κάθειρξης των πέντε (5) ετών, αφού αυτός είχαν προσμετρηθεί, όπως παραπάνω διαλαμβάνεται, και, συνεπώς, είχαν χάσει την αυτοτέλειά τους και δεν μπορούσαν να γίνουν αντικείμενο ....μεμονωμένης προσμέτρησης, προς καθορισμό νέας συνολικής ποινής, η οποία βεβαίως και δε θα μπορούσε να μετατραπεί περαιτέρω σε παροχή κοινωφελούς εργασίας, αφού, όπως ειπώθηκε, οι εν λόγω ποινές που συγχωνεύθηκαν, δεν μπορούσαν να καταστούν αντικείμενο μεμονωμένης εκτέλεσης. Κρίνοντας, όμως, αντιθέτως το Πενταμελές Εφετείο Θράκης, εσφαλμένα ερμήνευσε και εφάρμοσε τις ουσιαστικές ποινικές διατάξεις των άρθρων 82 παρ.6 εδ.β'και γ', 94 παρ.1 και 97 ΠΚ και 551 παρ.1,2,3 ΚΠΔ. Επομένως, η κρινόμενη αίτηση αναίρεσης κατά της 114/2010 συγχωνευτικής απόφασης του Πενταμελούς Εφετείου Θράκης, πρέπει να γίνει δεκτή και να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση, κατά το βάσιμο από το άρθρο 510 παρ.1 στοιχ.Ε'ΚΠΔ σχετικό λόγο της αίτησης αναίρεσης του Εισαγγελέα Εφετών και παραπεμφθεί η υπόθεση για νέα συζήτηση στο ίδιο Δικαστήριο, η σύνθεση του οποίου από δικαστές άλλους εκτός από αυτούς που δίκασαν προηγουμένως είναι εφικτή (ΚΠΔ 519).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Αναιρεί την 114/2010 απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Θράκης. Και
Παραπέμπει την υπόθεση για νέα συζήτηση στο ίδιο πιο πάνω Δικαστήριο, που θα συγκροτηθεί από άλλους Δικαστές εκτός από εκείνους που δίκασαν προηγουμένως.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 19 Οκτωβρίου 2010. Και
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 21 Οκτωβρίου 2010.
Η ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ