Θέμα
Υπέρβαση εξουσίας, Εφέσεως απαράδεκτο, Πληρεξουσιότητα.
Περίληψη:
Για την άσκηση ενδίκου μέσου (εφέσεως) από παραστάντα κατά τη συζήτηση συνήγορο, δεν απαιτείται παροχή πληρεξουσίου. Αναιρείται για υπέρβαση εξουσίας η προσβαλλόμενη απόφαση επειδή απαίτησε πληρεξούσιο στην ανωτέρω περίπτωση και απέρριψε την έφεση ως απαράδεκτη.
Αριθμός 1861/2010
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Ζ' ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Θεοδώρα Γκοΐνη Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Κωνσταντίνο Φράγκο, Ιωάννη Παπαδόπουλο-Εισηγητή, Ιωάννη Γιαννακόπουλο και Ανδρέα Ξένο, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 6 Οκτωβρίου 2010, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Μιλτιάδη Ανδρειωτέλλη (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και του Γραμματέως Χρήστου Πήτα, για να δικάσει την αίτηση
του αναιρεσείοντος-κατηγορουμένου Χ, κατοίκου ..., που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Αιμίλιο Χαρλαύτη, για αναίρεση της υπ'αριθ.8403/2009 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Αθηνών. Το Τριμελές Εφετείο Αθηνών με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και ο αναιρεσείων-κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 15 Ιανουαρίου 2010 αίτησή του αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 168/2010.
Αφού άκουσε Τον πληρεξούσιο δικηγόρο του αναιρεσείοντος, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να γίνει δεκτή η προκείμενη αίτηση αναίρεσης.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά το άρθρο 465 παρ.1 του ΚΠΔ, ο διάδικος μπορεί να ασκήσει το ένδικο μέσο που του ανήκει είτε αυτοπροσώπως είτε μέσω αντιπροσώπου που έχει ειδικό πληρεξούσιο κατά τους όρους του άρθρου 96 παρ.2 του ίδιου Κώδικα, το οποίο πληρεξούσιο πρέπει να προσαρτάται στη σχετική έκθεση ασκήσεως του ένδικου μέσου. Αν δεν τηρηθούν οι ανωτέρω διατυπώσεις της άσκησης μέσω αντιπροσώπου, το ένδικο μέσο κηρύσσεται απαράδεκτο κατά το άρθρο 476 παρ.1 του ΚΠΔ. Περαιτέρω κατά την παράγραφο 2 του ως άνω άρθρου 465, το ένδικο μέσο κατά της καταδικαστικής απόφασης που παρέχεται σ'εκείνον που καταδικάστηκε, μπορεί να ασκηθεί για λογαριασμό του και από το συνήγορο που είχε παραστεί στη συζήτηση, στην περίπτωση δε αυτή δεν απαιτείται παροχή πληρεξουσίου ούτε φυσικά προσάρτησή του στη σχετική έκθεση. Εξάλλου αρνητική υπέρβαση εξουσίας, που ιδρύει λόγο αναιρέσεως από το άρθρο 510 παρ.1 στοιχ.Η του ΚΠΔ, υπάρχει και όταν το δικαστήριο αρνείται να ασκήσει δικαιοδοσία, καίτοι συντρέχει νόμιμη περίπτωση προς τούτο, όπως συμβαίνει όταν απορρίπτει ένδικο μέσο ή απαράδεκτο, χωρίς να υπάρχει τέτοιο απαράδεκτο.
Στην προκειμένη περίπτωση, το Τριμελές Εφετείο Αθηνών με την προσβαλλόμενη υπ'αριθ.8403/2009 απόφασή του απέρριψε την έφεση του ήδη αναιρεσείοντος κατά της υπ'αριθ.81277/2008 καταδικαστικής απόφασης του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών, ως απαράδεκτη, με την ακόλουθη αιτιολογία: "Με την υπ'αριθ.81277/2008 απόφαση του Τριμελούς Πλημ/κείου Αθηνών ο κατηγορούμενος καταδικάστηκε σε ποινή φυλακίσεως ενός έτους για την αποδιδόμενη σ'αυτόν αξιόποινη πράξη της πλαστογραφίας μετά χρήσεως κατ'εξακολούθηση. Κατά της εν λόγω αποφάσεως ο κατηγορούμενος άσκησε μέσω αντιπροσώπου την υπ'αριθ.10079/12-12-2000 έφεσή του και ειδικότερα δια του πληρεξουσίου του δικηγόρου Γεωργίου Μιχόπουλου, χωρίς όμως να προσαρτάται στη σχετική έκθεση το απαιτούμενο σύμφωνο με τη διάταξη του άρθρου 96 παρ.1 ΚΠοινΔ ειδικό πληρεξούσιο. Επομένως, η πιο πάνω έφεση ασκήθηκε από μη δικαιούμενο πρόσωπο και ως εκ τούτου πρέπει να κηρυχθεί απαράδεκτη, να διαταχθεί η εκτέλεση της εκκαλουμένης και να καταδικαστεί ο εκκαλών-κατηγορούμενος στα δικαστικά έξοδα από 220 ευρώ.(αρθρ.463, 465,476, 583 παρ.1 ΚΠοινΔ)". Όπως, όμως, προκύπτει από τα πρακτικά της πρωτοβάθμιας ως άνω καταδικαστικής απόφασης και από την από 12-12-2008 έφεση του ήδη αναιρεσείοντος κατά της απόφασης αυτής, που παραδεκτώς επισκοπούνται, η έφεση ασκήθηκε από τον δικηγόρο Γεώργιο Μιχόπουλο, ο οποίος είχε παραστεί στη συζήτηση επί της οποίας εκδόθηκε η εκκληθείσα καταδικαστική απόφαση και έτσι, σύμφωνα με τις προαναφερθείσες διατάξεις, δεν απαιτείτο η προσκόμιση και η προσάρτηση στην έκθεση εφέσεως ειδικού πληρεξουσίου και παραδεκτώς ασκήθηκε η έφεση. Επομένως το Τριμελές Εφετείο που την απέρριψε ως απαράδεκτη, υπερέβη αρνητικά την εξουσία του, και έτσι ο σχετικός λόγος αναιρέσεως από το άρθρο 510 παρ.1 στοιχ.Η'του ΚΠΔ, είναι βάσιμος.
Συνεπώς πρέπει να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση και να παραπεμφθεί η υπόθεση για νέα συζήτηση στο ίδιο Δικαστήριο, συγκροτούμενο από δικαστές άλλους, από εκείνους που δίκασαν προηγουμένως (αρθ.519 του ΚΠΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Αναιρεί την υπ'αριθ.8403/2009 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου (Πλημμελημάτων) Αθηνών. Και
Παραπέμπει την υπόθεση για νέα συζήτηση στο ίδιο Δικαστήριο, συγκροτούμενο από δικαστές άλλους, από εκείνους που δίκασαν προηγουμένως.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 20 Οκτωβρίου 2010.
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 1 Δεκεμβρίου 2010.
Η ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ