Θέμα
Αιτιολογίας ανεπάρκεια, Κλοπή.
Περίληψη:
Ειδική αιτιολογία. Δεν αποτελεί τέτοια όταν είναι εντελώς τυπική, προς την οποία εξομοιώνεται και εκείνη που παραπέμπει στα πραγματικά περιστατικά του διατακτικού με πλήρη αναφορά σ’ αυτό. Αναιρείται καταδικαστική απόφαση με την οποία καταδικάσθηκε ο κατηγορούμενος - αναιρεσείων για κλοπή κατά συναυτουργία λόγω παντελούς έλλειψης αιτιολογίας. Παραπέμπει.
Αριθμός 1755/2008
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Ζ' ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Γρηγόριο Μάμαλη, Προεδρεύοντα Αρεοπαγίτη (κωλυομένου του Αντιπροέδρου του Αρείου Πάγου Μιχαήλ Δέτση) ως αρχαιότερο μέλος της συνθέσεως, Θεοδώρα Γκοΐνη, Αναστάσιο Λιανό (ορισθέντα με την υπ' αριθμ. 44/2008 πράξη του Προέδρου του Αρείου Πάγου), Ελευθέριο Μάλλιο και Αντώνιο Αθηναίο-Εισηγητή, (ορισθέντα με την υπ' αριθμ. 87/2008 πράξη του Προέδρου του Αρείου Πάγου), Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 21 Μαΐου 2008, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Στέλιου Γκρόζου (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Χριστίνας Σταυροπούλου, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος-κατηγορουμένου ......., που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Ευάγγελο Ζαμπίτη, για αναίρεση της 1220/2007 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης. Το Τριμελές Εφετείο Θεσσαλονίκης, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και ο αναιρεσείων-κατηγορούμενος, ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 12 Σεπτεμβρίου 2007 αίτησή του αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 1763/2007.
Αφού άκουσε Τον πληρεξούσιο δικηγόρο του αναιρεσείοντος, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να γίνει δεκτή η προκείμενη αίτηση αναίρεσης.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Επειδή έλλειψη της επιβαλλόμενης από τα άρθρα 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 του ΚΠΔ ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας που ιδρύει τον προβλεπόμενο από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ' του ιδίου κώδικα λόγο αναίρεσης, υπάρχει, όταν στην καταδικαστική απόφαση δεν εκτίθενται με πληρότητα σαφήνεια και χωρίς αντιφάσεις και λογικά κενά, τα πραγματικά περιστατικά, στα οποία στηρίχθηκε η κρίση του δικαστηρίου για τη συνδρομή των αντικειμενικών και υποκειμενικών στοιχείων του εγκλήματος, οι αποδείξεις που τα θεμελιώνουν και οι νομικοί συλλογισμοί, με τους οποίους έγινε η υπαγωγή των πραγματικών περιστατικών, που αποδείχθηκαν στην ουσιαστική ποινική διάταξη που εφαρμόσθηκε. Έλλειψη τέτοιας αιτιολογίας υπάρχει και όταν η αιτιολογία είναι εντελώς τυπική προς την οποία εξομοιώνεται και εκείνη που παραπέμπει στα πραγματικά περιστατικά του διατακτικού και ναι μεν το αιτιολογικό, μαζί με το διατακτικό της απόφασης, στο οποίο, ως λογικό συμπέρασμα, καταχωρίζονται όλα τα στοιχεία του εγκλήματος, αποτελούν ένα ενιαίο σύνολο και είναι παραδεκτή η αλληλοσυμπλήρωση τους, πλην όμως η συμπλήρωση αυτή δεν μπορεί να φτάσει μέχρι του σημείου ολικής αναφοράς στα περιστατικά που περιγράφονται στο διατακτικό της απόφασης. Στην προκειμένη περίπτωση το Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων Θεσσαλονίκης, με την προσβαλλομένη απόφαση του δέχθηκε ότι από την συνεκτίμηση των αποδεικτικών μέσων που μνημονεύει και προσδιορίζει κατ' είδος, αποδείχθηκε ότι: "Ο κατηγορούμενος τέλεσε την αναφερομένη στο διατακτικό πράξη της κατά συναυτουργία κλοπής και πρέπει να κηρυχθεί ένοχος". Η αιτιολογία όμως αυτή, σύμφωνα με όσα προαναφέρθηκαν, δεν μπορεί να θεωρηθεί ειδική και εμπεριστατωμένη, αλλά είναι εντελώς τυπική, αφού δεν διαλαμβάνει καθόλου τα πραγματικά περιστατικά που προέκυψαν από την αποδεικτική διαδικασία, ούτε τους νομικούς συλλογισμούς, με τους οποίους έγινε η υπαγωγή αυτών στην ουσιαστική ποινική διάταξη και εφαρμόσθηκε. Οι ελλείψεις δε αυτές δεν μπορούν να συμπληρωθούν από όσα περιέχονται στο διατακτικό, στο οποίο παραπέμπει το αιτιολογικό.
Συνεπώς πρέπει να γίνει δεκτός ως βάσιμος ο μοναδικός λόγος αναίρεσης, από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ' ΚΠΔ, να αναιρεθεί η προσβαλλομένη απόφαση και να παραπεμφθεί η υπόθεση για νέα συζήτηση στο ίδιο δικαστήριο, που θα συγκροτηθεί όμως από άλλους δικαστές, εκτός απ' αυτούς που δίκασαν προηγουμένως, αφού είναι δυνατή η συγκρότησή του (άρθρο 519 ΚΠΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΑΝΑΙΡΕΙ την υπ' αριθμ. 1220/2007 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων Θεσσαλονίκης. Και ΠΑΡΑΠΕΜΠΕΙ την υπόθεση προς νέα συζήτηση στο ίδιο δικαστήριο, συντιθέμενο από άλλους δικαστές εκτός από εκείνους που δίκασαν προηγουμένως.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 11 Ιουνίου 2008.
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 4 Ιουλίου 2008.
Ο ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ