Αυτόματη μετάφραση - Automatic translation (Google translate)

Σύνδεσμος απόφασης


<< Επιστροφή

Απόφαση 851 / 2008    (Ε, ΠΟΙΝΙΚΕΣ)

Θέμα
Αιτιολογίας επάρκεια, Βούλευμα παραπεμπτικό, Εισαγγελική Πρόταση, Έκρηξη, Φθορά ξένης ιδιοκτησίας.




Περίληψη:
Παραπομπή για α) κακουργηματική έκρηξη β) διακεκριμένη φθορά ξένης ιδιοκτησίας γ) κατοχή εκρηκτικών υλών. Επιτρεπτή καθ’ ολοκληρία παραπομπή στην εισαγγελική πρόταση. Απόρριψη του μόνου λόγου αναιρέσεως του βουλεύματος για έλλειψη αιτιολογίας.





ΑΡΙΘΜΟΣ 851/2008


ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ


Ε' ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ - ΣΕ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ



Συγκροτήθηκε από τους δικαστές: Ηρακλή Κωνσταντινίδη, Αντιπρόεδρο Αρείου Πάγου, Κωνσταντίνο Κούκλη και Ελευθέριο Νικολόπουλο- Εισηγητή, Αρεοπαγίτες.

Με την παρουσία και του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Κυριάκου Καρούτσου (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Ευδοκίας Φραγκίδη.


Συνήλθε σε Συμβούλιο στο Κατάστημά του στις 7 Μαρτίου 2008, προκειμένου να αποφανθεί για την αίτηση του αναιρεσείοντος-κατηγορουμένου Χ1, περί αναιρέσεως του υπ' αριθμ. 1354/2007 βουλεύματος του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών, με συγκατηγορούμενο τον Χ2.

Το Συμβούλιο Εφετών Αθηνών, με το ως άνω βούλευμά του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτό, και o αναιρεσείων-κατηγορούμενος ζητεί τώρα την αναίρεση του βουλεύματος τούτου, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 23 Ιουλίου 2007 αίτησή του, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 1802/2007.
Έπειτα ο Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Κυριάκος Καρούτσος εισήγαγε για κρίση στο Συμβούλιο τη σχετική δικογραφία με την πρόταση του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γεωργίου Βλάσση με αριθμό 80/13-2-2008, στην οποία αναφέρονται τα ακόλουθα: Εισάγω, σύμφωνα με το άρθρο 485 § 1 Κ.Π.Δ., την υπ'αριθμ. 161/2007 αίτηση αναιρέσεως του κατηγορουμένου Χ1, την οποία άσκησε στο όνομά του και για λογαριασμό του η δικηγόρος Αθηνών Βασιλική Ρήγα, δυνάμει της από 20-7-2007 προσαρτημένης στην αίτηση εξουσιοδοτήσεως του ιδίου (κατηγορουμένου), το γνήσιο της υπογραφής του οποίου έχει βεβαιωθεί από τη δικηγόρο Αθηνών Γεωργία Θάνου, κατά του υπ'αριθμ. 1354/2007 βουλεύματος του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών και εκθέτω τα εξής:
Το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Αθηνών, με το υπ'αριθμ. 1380/2006 βούλευμά του, παρέπεμψε (μαζί με άλλον κατηγορούμενο) τον αναιρεσείοντα Χ1 στο ακροατήριο του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου της περιφερείας του Εφετείου Αθηνών, που θα ορισθεί αρμοδίως, για να δικασθεί για α) έκρηξη από κοινού, από την οποία μπορούσε να προκύψει κίνδυνος για άνθρωπο, β) διακεκριμένη περίπτωση φθοράς ξένης ιδιοκτησίας από κοινού, που έγινε με κάποιο από τα μέσα που προβλέπονται στο άρθρο 270 Π.Κ. και γ) κατοχή εκρηκτικών υλών (άρ. 270 περ. β', 272 § 1, 382 § § 1,2 γ' -381 § 1 Π.Κ. όπως το αρ. 272 § 1 αντικ. με αρ. 9 § 1 Ν.2928/01).
Μετά από έφεση που άσκησε κατά του βουλεύματος αυτού ο αναιρεσείων-κατηγορούμενος (και ο συγκατηγορούμενός του Χ2), εκδόθηκε το προσβαλλόμενο 1354/2007 βούλευμα, το οποίο απέρριψε κατ'ουσία την έφεση αυτού (καθώς και του συγκατηγορουμένου του) και επεκύρωσε το εκκαλούμενο βούλευμα.
Κατά του εφετειακού αυτού βουλεύματος στρέφεται πλέον ο αναιρεσείων, με την κρινόμενη αίτησή του, η οποία ασκήθηκε νομοτύπως, παραδεκτώς και εμπροθέσμως, εφόσον το προσβαλλόμενο βούλευμα επιδόθηκε στον αναιρεσείοντα στις 23-7-2007 και η αίτηση αναιρέσεως ασκήθηκε αυθημερόν, ενώ περιέχει ως λόγω αναιρέσεως την έλλειψη ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας (αρ. 484 § 1 στοιχ. δ' Κ.Π.Δ.). Το βούλευμα δε αυτό υπόκειται στο ένδικο μέσο της αναίρεσης, αφού παραπέμπεται ο αναιρεσείων-κατηγορούμενος για κακούργημα (αρ. 462, 463, 473 § 1, 474 § 1 και 482§ § ια, 2 Κ.Π.Δ.).
Συνεπώς, η κρινόμενη αίτηση αναιρέσεως πρέπει να γίνει τυπικά δεκτή και να εξετασθεί κατ'ουσία. Από τη διάταξη του άρθρου 270 του ΠΚ συνάγεται ότι τιμωρείται κατά τις διακρίσεις αυτού και με τις ποινές που αναφέρονται σαυτό, εκτός των άλλων, και όποιος με πρόθεση προξενεί έκρηξη με οποιονδήποτε τρόπο και ιδίως με τη χρήση εκρηκτικών υλών, αν από την πράξη μπορεί να προκύψει κοινός κίνδυνος σε ξένα πράγματα ή κίνδυνος σε άνθρωπο. Επομένως για τη θεμελίωση του εγκλήματος της έκρηξης δε αρκεί μόνη η πρόκληση της έκρηξης αυτής αλλά πρέπει επί πλέον να διαπιστούται ότι από την έκρηξη μπορεί να προκύψει κοινός κίνδυνος σε ξένα πράγματα ή κίνδυνος σε άνθρωπο. Υποκειμενικώς απαιτείται πρόθεση, δηλαδή δόλος που συνίσταται στη γνώση της εκρηκτικής ιδιότητας της χρησιμοποιούμενης ύλης και θέληση να προξενήσει έκρηξη με πρόκληση εντεύθεν κοινού κινδύνου σε ξένα πράγματα ή κινδύνου ανθρώπου ή εγκαταστάσεων κοινής ωφελείας. Η έκρηξη συνιστά φαινόμενο αιφνίδιο κατά την διάρκειαν του οποίου ελευθερούνται αέρια που τελούν υπό υψηλή πίεση ή παράγονται αέρια εντός βραχυτάτου χρόνου, των οποίων η διαστολή σε πολλαπλάσιο του αρχικού όγκου προκαλεί ισχυρό μηχανικό αποτέλεσμα που συνοδεύεται από κρότο, παροδική λάμψη και έκρηξη θερμότητας. Περαιτέρω κατά το άρθρο 272 παρ.1 του ΠΚ όπως αυτό αντικαταστάθηκε με το άρθρο 3 παρ.1 του ν.2928/2001, "Όποιος κατασκευάζει προμηθεύεται ή κατέχει εκρηκτικές ύλες ή εκρηκτικές βόμβες με σκοπό να τις χρησιμοποιήσει για να προξενήσει κοινό κίνδυνο σε ξένα πράγματα ή κίνδυνο για άνθρωπο ή να τις παραχωρήσει σε άλλον για τέτοια χρήση τιμωρείται με κάθειρξη. Ως εκρηκτικές ύλες, κατά την διάταξη του άρθρου 1 παρ.1 στοιχ. ε' του Ν.2168/1993 θεωρούνται τα στερεά ή υγρά σώματα τα οποία από οποιαδήποτε αιτία υφίστανται χημική μεταβολή και μετατρέπονται σε αέριες μάζες με συνθήκες υψηλών θερμοκρασιών ή πιέσεων, με αποτελέσματα βλητικά ή ρηκτικά", ως εκρηκτικός δε μηχανισμός κατά το στοιχ. στ' της ίδιας διάταξης, θεωρείται κάθε συσκευή που μπορεί να προκαλέσει έκρηξη οποιασδήποτε εκρηκτικής ύλης, είδος δε εκρηκτικού μηχανισμού αποτελεί και η γνωστή με την ονομασία "βόμβα Μολότωφ", ήτοι φιάλη περιέχουσα εύφλεκτο υγρό, όπως η βενζίνη, που εκσφενδονίζεται με αναμμένο το φυτίλι και προκαλεί με την πρώτη της σε σκληρή επιφάνεια έκρηξη, γιατί αν και ως τελικό αποτέλεσμα έχει τον εμπρησμό παρά ταύτα το άμεσο αποτέλεσμα της δεν είναι η πυρκαϊά αλλά η έκρηξη, δηλαδή η λόγω της ανάφλεξης και της ανύψωσης της θερμοκρασίας βίαιη ρήξη των τοιχωμάτων της φιάλης και η απελευθέρωση αερίων, συνέπεια της οποίας είναι η μετά την έκρηξη πυρκαϊά, Κατασκευή είναι ή από πρώτες ύλες δημιουργία εκρηκτικών υλών ή εκρηκτικών μηχανισμών, ενώ κατοχή υπάρχει όταν η εκρηκτική ύλη ή ο εκρηκτικός μηχανισμός βρίσκεται στην διάθεση του δράση είτε γι'αυτόν τον ίδιο είτε για άλλον. Υποκείμενο του σωρευτικώς μικτού εγκλήματος του άρθρου 272 παρ.1 του ΠΚ δύναται να είναι οποιασδήποτε (δηλαδή δεν απαιτείται να έχει ορισμένη ιδιότητα) που κατασκευάζει, προμηθεύεται ή κατέχει εκρηκτικές ύλες ή εκρηκτικούς μηχανισμούς με σκοπό να τις χρησιμοποιήσει ο ίδιος για να προξενήσει κοινό κίνδυνο σε ξένο πράγματα (ήτοι απειλή της ιδιοκτησίας τρίτων, σε μεγάλη κλίμακα) ή κίνδυνο ανθρώπου ή να τις παραχωρήσει σ'άλλον για να τις χρησιμοποιήσει για τον ίδιο σκοπόν η επιτυχία του οποίου είναι αδιάφορη. Απαραίτητο στοιχείο του εγκλήματος του άρθρου 272 παρ.1 του ΠΚ είναι η δόλια προαίρεση του υπαιτίου, η οποία έγκειται στη γνώση και θέληση της κατασκευής και της κατοχής των εκρηκτικών υλών, στις οποίες περιλαμβάνεται και η βενζίνη αν είναι συγκεντρωμένη σε ένα δοχείο, διότι τότε υφίσταται κατά τους κανόνες της κοινής πείρας κίνδυνος έκρηξης με την μετατροπή της σε εκρηκτική ύλη με την ανύψωση της θερμοκρασίας. Τα εγκλήματα της έκρηξης και της κατοχής εκρηκτικών υλών και εκρηκτικών μηχανισμών διαφέρουν κατά το αντικειμενικά συστατικά τους στοιχεία και επομένως υπάρχει μεταξύ τους αληθής πραγματική συρροή. Εξάλλου κατά το άρθρο 382 παρ. 2γ του Π.Κ. τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστο τριών μηνών ο δράστης αν η φθορά ξένης ιδιοκτησίας έγινε με φωτιά ή με κάποιο από τα μέσα που προβλέπει το αρθρ. 270 του Π.Κ.. Περαιτέρω φαινόμενη συρροή ή απλή συρροή νόμων επί της οποίας δεν έχουν, εφαρμογή οι διατάξεις του άρθρου 94 του Π.Κ. περί συρροής εγκλημάτων, υπάρχει όταν η εγκληματική δράση ενός προσώπου υπόκειται μεν εκ πρώτης όψεως σε περισσότερους ποινικούς νόμους, από τη λογική όμως και αξιολογική σχέση των οποίων προκύπτει ότι ο ένας μόνο από τους νόμους αυτούς είναι εφαρμοστέος αποκλείοντας τους λοιπούς που φαινομενικά μόνο συρρέουν. Έτσι φαινόμενη συρροή υφίσταται στην περίπτωση που οι περισσότεροι ποινικοί νόμοι, οι οποίοι καλύπτουν την όλη απαξία και υπόσταση της πράξης τελούν μεταξύ τους σε σχέση ειδικού προς γενικό οπότε, κατά την αρχή της ειδικότητας, ο ειδικός νόμος, αν δεν έχει ρήτρα επικουρικότητας, αποκλείει την εφαρμογή του γενικού νόμου. Επίσης φαινόμενη συρροή υπάρχει και όταν οι περισσότερες πράξεις δεν είναι μεταξύ τους ανεξάρτητες και αυτοτελώς κολάσιμες, γιατί συγκροτούν την έννοια ενός και του αυτού εγκλήματος, είτε γιατί η μια αποτελεί συστατικό στοιχείο ή επιβαρυντική περίπτωση της άλλης, είτε γιατί χρησιμεύει κατά το νόμο ως αναγκαίο μέσο για την εκτέλεση αυτής, είτε εμφανίζεται ως συνέπεια της πράξεως που προηγήθηκε, οπότε διώκεται μόνο αυτή, από την οποία απορροφάται η άλλη. Όταν όμως προσβάλλονται διαφορετικά έννομα αγαθά, που προστατεύονται από διαφορετικούς νόμους, ή πρόκειται για ανεξαρτήτως και αυτοτελώς κολάσιμες πράξεις, που συγκροτούν την έννοια διαφορετικών εγκλημάτων, τότε υπάρχει αληθινή συρροή. Αυτό συμβαίνει και στην περίπτωση, κατά την οποία, εκτός από τη συγκεκριμένη φθορά ξένης ιδιοκτησίας με έκρηξη, προκαλείται και κατάσταση κοινού κινδύνου, οπότε υπάρχει αληθινή συρροή με το έγκλημα της έκρηξης, ενώ είναι φαινόμενη η συρροή, όταν με την ίδια εγκληματική δράση ενός προσώπου, χωρίς να δημιουργείται διακινδύνευση άλλων εννόμων αγαθών, προκαλείται με έκρηξη φθορά ξένης ιδιοκτησίας, οπότε έχει εφαρμογή μόνο η διάταξη του άρθρ. 382 παρ. 2 εδ. γ' του Π.Κ. (ΑΠ 456/04, ΑΠ 1657/02). Από τα άρθρα 93 § 3 του Συντάγματος και 139 του ΚΠΔ, όπως το δεύτερο εξ αυτών συμπληρώθηκε με το άρθρο 2 § 5 του Ν. 2408/1 996, προκύπτει ότι έχει το παραπεμπτικό βούλευμα την υπό τούτων απαιτούμενη ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, η έλλειψη της οποίας ιδρύει τον προβλεπόμενο από το άρθρο 484 § 1 στοιχ. δ' του ΚΠΔ λόγο αναιρέσεως, όταν εκτίθενται σ'αυτό, με πληρότητα, σαφήνεια και χωρίς αντιφάσεις τα πραγματικά περιστατικά που προέκυψαν από την ανάκριση ή την προανάκριση, σχετικά με τις αποδιδόμενες στον κατηγορούμενο αξιόποινες πράξεις, τα αποδεικτικά μέσα από τα οποία συνήγαγε το συμβούλιο τα περιστατικά αυτά και οι σκέψεις με τις οποίες έκρινε ότι υπάρχουν επαρκείς ενδείξεις για την παραπομπή του κατηγορουμένου στο ακροατήριο. Για την πληρότητα της αιτιολογίας του βουλεύματος αυτού δεν απαιτείται χωριστή αναφορά καθενός αποδεικτικού μέσου και τι προέκυψε από το καθένα από αυτά, αλλ'αρκεί η αναφορά του είδους των αποδεικτικών μέσων που έλαβε υπόψη του και αξιολόγησε το Συμβούλιο. Η αιτιολογία δ'αυτή επιτρεπτώς γίνεται και με αναφορά στην ενσωματωμένη στο βούλευμα εισαγγελική πρόταση, η οποία καλύπτει και το κεφάλαιο της μνείας των αποδεικτικών μέσων (ΑΠ 1687/2002 σε Συμβούλιο ΠΧρ. ΝΓ' σελ. 638, ΑΠ 336/2002 σε Συμβούλιο ΠΧρ. ΝΒ' σελ. 978, ΑΠ 348/1996 σε Συμβούλιο: ΠΧρ, ΜΖ' σελ. 33, ΑΠ 1381/05, ΑΠ 1273/05, ΑΠ 1119/05). Στην προκειμένη περίπτωση, το Συμβούλιο Εφετών Αθηνών, που εξέδωσε το προσβαλλόμενο βούλευμα με επιτρεπτή καθολική αναφορά στην ενσωματωμένη σ'αυτό εισαγγελική πρόταση, δέχθηκε ότι, από τα αποδεικτικά μέσα που μνημονεύονται και προσδιορίζονται κατ'είδος και αναλυτικά στην εισαγγελική πρόταση, προέκυψαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά:
"Στις 16-4-2003 πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση και διαδήλωση στο κέντρο της Αθήνας. Η πορεία που ακολούθησαν οι διαδηλωτές ήταν προς την ..... και η επιστροφή, ακολούθως, μέσω της Λεωφόρου ...... Μετά τη λήξη της πορείας και περί ώρα 17.55 περίπου, ομάδα διαδηλωτών από 15 άτομα περίπου, έχοντας καλυμμένα τα πρόσωπα τους με κουκούλες, μαντήλια και κράνη, ακολουθώντας το ρεύμα της οδού ....., αποσπάστηκε από το σύνολο των διαδηλωτών και κατευθύνθηκε μέσω της οδού ..... προς την οδό .... Εκεί, αφού ενώθηκαν μετ'αυτών και δύο ακόμη άτομα, τα οποία επέβαιναν στην υπ'αριθμ κυκλ..... δικ. μοτ/το, ιδιοκτησίας, όπως αποδείχθηκε αργότερα του β'κατηγορουμένου (Χ2), προσέγγισαν την είσοδο του επί της ως άνω οδού και στον αριθμό 2 ευρισκομένου επταορόφου κτιρίου, ιδιοκτησίας της ανώνυμης εταιρείας "ΣΕΙΡΙΟΣ ΑΕ", όπου στεγάζονται οι διοικητικές υπηρεσίες του Ο.Π.Α.Π. και παράρτημα του Υπουργείου Οικονομικών, έχοντας στην κατοχή τους, κατόπιν συναπόφασης, άγνωστο αριθμό συσκευών ικανών να προκαλέσουν έκρηξη και προσφόρων να επιφέρουν από μικρή ή μεγάλη απόσταση κάκωση ή βλάβη της υγείας σε πρόσωπα ή βλάβη σε πράγματα, με σκοπό να τις χρησιμοποιήσουν για να προξενήσουν κοινό κίνδυνο σε ξένα πράγματα ή κίνδυνο για άνθρωπο. Και συγκεκριμένα με τον ως άνω σκοπό, μετά από συναπόφαση, έχοντας κατασκευάσει και κατέχοντας μεγάλο αριθμό αυτοσχεδίων βομβών "μολότωφ", καθεμία των οποίων αποτελείτο από μία εύθραυστη φιάλη γυάλινη, γεμάτη με εύφλεκτο υλικό, ήτοι βενζίνη, καλώς πωματισμένη με απορροφητικό ύφασμα, που λειτουργεί ως φυτίλι, το οποίο με αναστροφή της φιάλης περιβρέχεται και απορροφά το εύφλεκτο υγρό και ανάπτεται, εκσφενδονιζομένης δε της φιάλης και θραυομένης, προκαλείται έκρηξη, αφού μεταδίδεται η φωτιά στο εύφλεκτο υλικό από το φυτίλι, με κύριο αποτέλεσμα την ταυτόχρονη ανάφλεξη των υλικών του στόχου, καθώς, επίσης, έχοντας στην κατοχή τους και άγνωστο αριθμό φιαλιδίων υγραερίου, τα οποία όταν ευρεθούν σε περιβάλλον υψηλής θερμοκρασίας, λόγω αύξησης της εσωτερικής πίεσης του περιεχομένου τους εκρήγνυνται με ταυτόχρονη ανάφλεξή τους, αφού έβαλαν φωτιά στο φυτίλι των ανωτέρω αυτοσχεδίων βομβών, εκσφενδόνισαν αυτές ως και φιαλίδιο υγραερίου στην είσοδο του ως άνω κτιρίου, έχοντας ως στόχο το εν λόγω κτίριο, προκαλώντας εκρήξεις, δηλαδή θραύση των φιαλών, εξαιτίας αναφλέξεως του ευφλέκτου περιεχομένου τους και της υψώσεως της θερμοκρασίας, με αποτέλεσμα την απελευθέρωση αερίων και φωτιά. Από τις ως άνω εκρήξεις και την επακολουθήσασα φωτιά, η οποία κατασβέσθηκε άμεσα από την Πυροσβεστική Υπηρεσία, που κατέφθασε στον τόπο του συμβάντος, προέκυψε κοινός κίνδυνος σε ξένα πράγματα, μπορούσε να προκύψει και κίνδυνος για ανθρώπους. Και ειδικότερα, από τις προρρηθείσες εκρήξεις και την επακολουθήσασα αυτών φωτιά, προκλήθηκαν υλικές ζημιές στην είσοδο του ως άνω κτιρίου και συγκεκριμένα έσπασαν οι υαλοπίνακες της κεντρικής εισόδου αυτού, μαύρισαν τα μαρμάρινα πλακίδια στον προθάλαμο του ισογείου και ρυπάνθηκε ο ίδιος χώρος, μπορούσε δε να προκύψει κίνδυνος και για τα παρακείμενα κτίρια, προς δε, μπορούσε να προκύψει κίνδυνος και για τα εντός του ως άνω κτιρίου ευρισκόμενα άτομα και δη για τους Ζ1 και Ζ2, φύλακα και θυρωρό, αντίστοιχα, του εν λόγω κτιρίου, καθώς και για τους, εν όψει του πολυσύχναστου και κεντρικού του σημείου, διερχόμενους πεζούς. Τα ανωτέρω άτομα, τα οποία μετά την παραπάνω επίθεση, αποχώρησαν τρέχοντας είχαν γνώση της εκρηκτικής ιδιότητας των βομβών "μολότωφ", του ενδεχόμενου κοινού κινδύνου σε ξένα πράγματα, αλλά και κινδύνου σε άνθρωπο και τη θέληση να προξενήσουν εκρήξεις. Αστυνομικές δυνάμεις που κατέφθασαν στο σημείο, περί ώρα 18:15, κοντά στο σημείο της επίθεσης και δη στη συμβολή των οδών .... και ......, συνέλαβαν τον α' κατηγορούμενο - εκκαλούντα - Χ1, ως ύποπτο συμμετοχής στην ως άνω επίθεση, ο οποίος είχε στην κατοχή του εντός πλαστικής τσάντας και σακιδίου ώμου που έφερε μαζί του οκτώ (8) φιαλίδια υγραερίου των 190 γραμ. μάρκας expres GUZ, χρώματος μπλε παρόμοια με αυτά που χρησιμοποιήθηκαν κατά την επίθεση, μία ταινία συσκευασίας χρώματος καφέ παρόμοια με αυτή που χρησιμοποιείται από δράστες εμπρηστικών επιθέσεων για την ένωση των μηχανισμών, μία χαρτοταινία, πλήθος πλαστικών σακουλών, περίπου σαράντα (40) και δύο (2) σουγιάδες-πολυεργαλεία, τα οποία και κατασχέθηκαν (βλ. την από .... έκθεση παραδόσεως και κατασχέσεως). Στη συνέχεια, αφού εξακριβώθηκαν τα στοιχεία του ιδιοκτήτη της υπ'αριθμ. ....... δικ. μοτοσυκλέτας, στην οποία επέβαιναν τα δύο άτομα, που, όπως προαναφέρθηκε, αντελήφθη ο αυτόπτης μάρτυρας Γ1, να ενώνονται μετά της ως άνω ομάδος και να εκτοξεύουν βόμβες "μολότωφ" στο παραπάνω κτίριο και είναι αυτός, μάλιστα, που συγκράτησε τον αριθμό κυκλοφορίας αυτής, αστυνομικά όργανα οδηγήθηκαν στη σύλληψη του β'κατηγορουμένου Χ2, ιδιοκτήτη της εν λόγω μοτοσικλέτας. Ενώ από το σημείο της επίθεσης περισυνελέγησαν τρία (3) φιαλίδια υγραερίου, επτά (7) γυάλινοι λαιμοί από φιάλες μπύρας, ένα (1) τεμάχιο υφάσματος και θραύσματα από γυάλινες φιάλες μπύρας, τα οποία εστάλησαν στη Δ/νση Εγκληματολογικών Ερευνών για εξέταση, συνταχθείσας της από ...... έκθεσης εργαστηριακής πραγματογνωμοσύνης. Σύμφωνα με την οποία πέραν των άλλων, αναφέρεται ότι επί των ανωτέρω πειστηρίων ανιχνεύτηκαν υπολείμματα βενζίνης και ότι πρόκειτο για 10 αυτοσχέδιους εμπρηστικούς μηχανισμούς, γνωστούς ως "κοκτέιλ μολότωφ". Το γεγονός ότι οι βόμβες μολότωφ προσδιορίζονται στην παραπάνω έκθεση με την εμπρηστική αυτών ιδιότητα, που υπάρχει μεν αλλά είναι δευτερεύουσα και επακολουθεί και όχι με την πρώτιστη και άμεση, που είναι η εκρηκτική, είναι φανερό ότι ουδεμία ασκεί επιρροή και ουδόλως τροποποιεί τα πράγματα και επομένως απορριπτέος τυγχάνει και ο ισχυρισμός του β' κατηγορουμένου-εκκαλούντα Χ2, ότι αυτές δεν αποτελούν "εκρηκτικούς μηχανισμούς" και δεν μπορούν να προκαλέσουν έκρηξη, αλλά μόνο ανάφλεξη και συνεπώς δεν στοιχειοθετείται το αδίκημα της έκρηξης, αλλά αυτό της διακεκριμένης φθοράς με φωτιά, το οποίο, κατά τους ισχυρισμούς του, δεν συρρέει αληθώς με αυτό της έκρηξης καθόσον, όπως προαναφέρθηκε, η ανάφλεξη είναι δευτερεύουσα και επακολουθεί της πρώτιστης και άμεσης έκρηξης, ενώ, όταν εκτός από τη συγκεκριμένη διακεκριμένη φθορά ξένης ιδιοκτησίας με έκρηξη, προκαλείται και κατάσταση κοινού κινδύνου, υπάρχει αληθής συρροή με το έγκλημα της έκρηξης (Α.Π. 456/2004 Π.Χρ. ΝΕ/144, ΑΠ 1657/2002 Π.Χρ. ΝΓ/620, ΑΠ 1205/2000 Π. Χρ. ΝΑ/413). Περαιτέρω, οι ανωτέρω κατηγορούμενοι-εκκαλούντες διατείνονται, ότι ουδεμία συμμετοχή υπό οποιαδήποτε μορφή είχαν στις πιο πάνω πράξεις. Ειδικότερα ο 1ος τούτων Χ1 διατείνεται, ότι δεν είχε συμμετοχή στην ως άνω επίθεση που έγινε με αυτοσχέδιες βόμβες "μολότωφ" και με φιαλίδια υγραερίου "γκαζάκια" στο ανωτέρω κτίριο, πλην όμως δεν έδωσε μια πειστική εξήγηση πως έφερε μαζί του ένα τόσο ικανό αριθμό, οκτώ (8), φιαλιδίων υγραερίου, έχοντας τοποθετήσει αυτό σε σακίδιο ώμου και πλαστική τσάντα, που έφερε μαζί του, σε συνδυασμό μάλιστα με την ταινία συσκευασίας, παρόμοια με αυτή που χρησιμοποιούνται από δράστες εμπρηστικών επιθέσεων για την ένωση των μηχανισμών, τη χαρτοταινία, το μεγάλο αριθμό των πλαστικών σακκούλων και τους δύο (2) σουγιάδες- πολυεργαλεία, που βρέθηκαν στην κατοχή του και κατασχέθηκαν. Προσέτι, αποδυναμώνεται ο ισχυρισμός του αυτός και από τις αντιφάσεις στις οποίες περιέπεσε ο ανωτέρω κατηγορούμενος κατά την προανακριτική και ανακριτική απολογία του, όπου, στην μεν πρώτη ανέφερε, ότι τα ως άνω φιαλίδια υγραερίου προορίζοντο για προσωπική του χρήση, στη δε δεύτερη, προφανώς προκειμένου να δικαιολογήσει το μεγάλο αριθμό αυτών ισχυρίσθηκε, ότι τα δύο εξ αυτών προορίζονται για δική του χρήση και το υπόλοιπο προορίζοντο για κάποιο φίλο του, άστεγο, ονόματι Β1. Σε κάθε όμως περίπτωση, οι ισχυρισμοί του αυτοί για τα ως άνω φιαλίδια υγραερίου, συνδυαζόμενα αυτά και με τα υπόλοιπα αντικείμενα που βρέθηκαν και κατασχέθηκαν στη κατοχή του, δεν είναι λογικοφανείς και διόλου πειστικοί και ως εκ τούτου ελέγχονται ως αβάσιμοι. Αντίθετα, η ύπαρξη όλων των ως άνω αντικειμένων στην κατοχή του, ως και η σύλληψη αυτού πλησίον του σημείου, όπου προηγήθηκε η επίθεση με βόμβες μολότωφ και φιαλίδια υγραερίου στο παραπάνω κτίριο από ομάδα διαδηλωτών, καταμαρτυρούν τη συμμετοχή του στην ως άνω επίθεση και την κατοχή υπ'αυτού των παραπάνω φιαλιδίων υγραερίου για τη χρησιμοποίηση τους σε παρόμοιες πράξεις. Περαιτέρω, ο έτερος των κατηγορουμένων-εκκαλούντων Χ2 ισχυρίζεται, ότι ουδεμία συμμετοχή είχε στις ως άνω πράξεις, που προέβηκε ομάδα διαδηλωτών μετά τη λήξη της διαδήλωσης και ότι η παρουσία του στο παραπάνω σημείο της επίθεσης οφείλετο αποκλειστικά και μόνο στην προσπάθειά του να αποτρέψει άγνωστο νεαρά άτομα να προβούν στις πιο πάνω πράξεις. Ο ισχυρισμός του όμως αυτός αποδυναμώνεται πλήρως από την κατάθεση του αυτόπτη μάρτυρα Γ1, ο οποίος, μετά λόγου γνώσεως, κατέθεσε, ότι είδε τα άτομα, που επέβαιναν στην υπ'αριθμ κυκλ. ...... δικ. μοτοσικλέτα, ιδιοκτησίας του άνω κατηγορουμένου και φορούσαν κράνη, να έρχονται, έχοντας στρίψει από την οδό ...., στην ...., να σταθμεύουν τη μοτοσικλέτα επί του πεζοδρομίου, δίπλα από την κεντρική είσοδο του επί της οδού ...., αρ. ..... κτιρίου, όπου αυτός είναι φύλακας του Ο.Π.Α.Π., να προχωρούν προς τα πίσω πεζοί, αντίθετα στο ρεύμα της ......, να ενώνονται με την ομάδα των διαδηλωτών και όλοι μαζί να ρίχνουν στην είσοδο του κτιρίου, στον ορισμό 2, αντικείμενα, που δεν κατάλαβε τι ήσαν, και αμέσως μετά, άκουσε εκρήξεις και είδε καπνούς (βλ. την από 16-4-03 κατάθεση του παραπάνω μάρτυρα). Κατόπιν των προεκτεθέντων πραγματικών περιστατικών και σκέψεων, προκύπτουν, κατά την κρίση μας, σοβαρές ενδείξεις ενοχής των παραπάνω κατηγορουμένων για τις ως άνω πράξεις: α) της έκρηξης, από κοινού, από την οποία μπορούσε να προκύψει κίνδυνος για άνθρωπο και β) της διακεκριμένης περίπτωσης φθοράς ξένης ιδιοκτησίας, που έγινε με κάποιο από τα μέσα που προβλέπονται στο άρθρο 270 Π.Κ, από κοινού, σε βάρος αμφοτέρων και γ) της κατοχής εκρηκτικών υλών, σε βάρος του πρώτου εξ αυτών Χ1, που προβλέπονται και τιμωρούνται από τις διατάξεις των άρθρων 26 § 1α, 27 § 1,4,5, 51, 52, 53, 57, 60, 61, 94 § 1, 270 περ. β, 382 παρ. 2 εδ. γ' σε συνδ. με αρθρ. 382 § 1 -381 § 1 Π.Κ. και άρθρ. 272 § 1 Π.Κ., όπως αυτό αυτή με άρθρο 3 § 1 Ν.2928/01. Με αυτά που δέχθηκε το Συμβούλιο Εφετών και ακολούθως απέρριψε, με το προσβαλλόμενο βούλευμά του ως αβάσιμη στην ουσία της, την έφεση του αναιρεσείοντος-κατηγορουμένου, διέλαβε σ'αυτό την απαιτουμένη ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, αφού εκτίθενται στο προσβαλλόμενο βούλευμα με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά, τα πραγματικά περιστατικά που προέκυψαν από την ανάκριση και την προηγηθείσα αυτεπαγγέλτως προανάκριση και συγκροτούν την αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση των ως άνω αξιοποίνων πράξεων, της έκρηξης από κοινού, της διακεκριμένης περίπτωσης φθοράς ξένης ιδιοκτησίας από κοινού, που έγινε με κάποιο από τα μέσα που προβλέπονται στο άρθρο 270 Π.Κ. και της κατοχής εκρηκτικών υλών, για τις οποίες κρίθηκε παραπεμπτέος στο ακροατήριο του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου της περιφερείας του Εφετείου Αθηνών, τα αποδεικτικά μέσα από τα οποία συνήγαγε τα περιστατικά αυτά και τους νομικούς συλλογισμούς, με τους οποίους υπήγαγε αυτά στις εφαρμοσθείσες ουσιαστικές ποινικές διατάξεις των άρθρων 26 § ια, 27 § 1, 45, 51, 52, 53, 94 § 1, 270 περ. β', 382 § § 1, 2 εδ. γ', 381 § 1 και 272 § 1 Π.Κ, όπως το τελ. αντικ. με αρ. 3 § 1 Ν.2928/01. Τις εν λόγω δε διατάξεις το Συμβούλιο Εφετών ορθώς ερμήνευσε και εφάρμοσε και δεν παραβίασε ούτε ευθέως ούτε εκ πλαγίου. Αιτιολογημένα δε το προσβαλλόμενο βούλευμα αποκρούει τους αρνητικούς της κατηγορίας ισχυρισμούς του αναιρεσείοντος, ότι δηλαδή δεν συμμετείχε στις πιο πάνω αξιόποινες πράξεις και ότι κατείχε τα φιαλίδια υγραερίου για δική του χρήση, ενώ οι λοιποί ισχυρισμοί αυτού πλήττουν, με το πρόσχημα της ελλείψεως της αιτιολογίας, την επί της ουσίας κρίση του Συμβουλίου Εφετών, η οποία όμως δεν ελέγχεται αναιρετικώς και για τον λόγο αυτό πρέπει να απορριφθούν ως απαράδεκτοι. Τέλος, ο ισχυρισμός του αναιρεσείοντος ότι το προσβαλλόμενο βούλευμα δεν έλαβε υπόψη του όλα τα αποδεικτικά μέσα (μάρτυρες, έγγραφα κλπ) δεν ευσταθεί. Διότι όταν εξαίρονται ορισμένα από τα αποδεικτικά μέσα, δεν σημαίνει ότι δεν ελήφθησαν υπόψη τα άλλα, ούτε ανακύπτει ανάγκη αξιολογήσεως γιατί δεν εξαίρονται τα άλλα, ενώ όταν δεν μνημονεύονται ρητώς ορισμένα αποδεικτικά μέσα (μάρτυρες ή έγγραφα) δεν σημαίνει ότι αυτά δεν ελήφθησαν υπόψη.
Κατ'ακολουθία αυτών, η κρινομένη αίτηση του αναιρεσείοντα-κατηγορουμένου πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμη και να επιβληθούν σε αυτόν τα δικαστικά έξοδα.
Για τους λόγους αυτούς Προτείνω: Α) να απορριφθεί η υπ'αριθμ. 161/2007 αίτηση αναιρέσεως του κατηγορουμένου Χ1, κατά του υπ'αριθμ. 1354/2007 βουλεύματος του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών και Β) να επιβληθούν τα δικαστικά έξοδα στον αναιρεσείοντα. Αθήνα 21 Ιανουαρίου 2008
Ο Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γεώργιος Βλάσσης

Αφού άκουσε τον Αντεισαγγελέα, που αναφέρθηκε στην παραπάνω εισαγγελική πρόταση και έπειτα αποχώρησε,
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ι.- 'Ελλειψη της από τα άρθρα 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 του Κ.Π.Δ. απαιτούμενης ειδικής αιτιολογίας του παραπεμπτικού βουλεύματος, η οποία ιδρύει τον από το άρθρο 484 παρ. 1 στοιχ. δ' του Κ.Π.Δ. λόγο αναίρεσης, υπάρχει όταν στο βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών δεν εκτίθενται με πληρότητα, σαφήνεια και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά τα πραγματικά περιστατικά που προέκυψαν από την ανάκριση ή προανάκριση, σχετικά με την αποδιδόμενη στον κατηγορούμενο αξιόποινη πράξη, τα αποδεικτικά μέσα από τα οποία συνήγαγε το συμβούλιο τα περιστατικά αυτά και οι σκέψεις και οι νομικοί συλλογισμοί με βάση τους οποίους έκρινε το συμβούλιο ότι υπάρχουν επαρκείς ενδείξεις για την παραπομπή του κατηγορουμένου στο ακροατήριο. Για την πληρότητα της αιτιολογίας του βουλεύματος αρκεί η μνεία του είδους των αποδεικτικών μέσων, στην αξιολόγηση των οποίων στήριξε αυτό την παραπεμπτική κρίση του,. χωρίς να απαιτείται να εκτίθεται τι προέκυψε από καθένα από αυτά ούτε είναι απαραίτητη η αξιολογική συσχέτιση και σύγκριση των διαφόρων αποδεικτικών μέσων και των μαρτυρικών καταθέσεων μεταξύ τους ή να προσδιορίζεται ποιο βαρύνει περισσότερο για το σχηματισμό της δικανικής κρίσης. Απαιτείται μόνο να προκύπτει ότι το Δικαστήριο ή το Δικαστικό Συμβούλιο έλαβε υπόψη και συνεκτίμησε όλα τα αποδεικτικά στοιχεία, για το σχηματισμό της δικανικής του πεποίθησης και όχι μόνο μερικά από αυτά. Η κατά τις παραπάνω διατάξεις του Συντάγματος και του Κ.Π.Δ ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία υπάρχει και όταν το Συμβούλιο Εφετών αναφέρεται εξ ολοκλήρου στην ενσωματωμένη στο βούλευμα πρόταση του Εισαγγελέα Εφετών, στην οποία εκτίθενται με σαφήνεια και πληρότητα τα προκύψαντα από την ανάκριση ή την προανάκριση πραγματικά περιστατικά, τα αποδεικτικά μέσα από τα οποία προέκυψαν αυτά και οι σκέψεις που στηρίζουν την παραπεμπτική πρόταση, με την οποία συντάσσεται και η κρίση του Συμβουλίου. Εξάλλου, περίπτωση εσφαλμένης εφαρμογής ουσιαστικής ποινικής διάταξης, που ιδρύει λόγο αναίρεσης κατά το άρθρο 484 παρ.1 στοιχ. β' του ΚΠΔ, συντρέχει όχι μόνον όταν το 'συμβούλιο δεν υπαγάγει σωστά τα πραγματικά περιστατικά, τα οποία δέχεται στη διάταξη που εφαρμόσθηκε, αλλά και όταν η διάταξη αυτή παραβιάσθηκε εκ πλαγίου, για το λόγο ότι έχουν εμφιλοχωρήσει στο πόρισμα του βουλεύματος που περιλαμβάνεται στο συνδυασμό του διατακτικού προς το σκεπτικό και ανάγεται στα στοιχεία και την ταυτότητα του εγκλήματος, ασάφειες, αντιφάσεις, ή λογικά κενά, με αποτέλεσμα να καθίσταται ανέφικτος ο έλεγχος από τον Αρειο Πάγο της ορθής ή μη εφαρμογής του νόμου, οπότε το βούλευμα στερείται νόμιμης βάσης.
Στην προκειμένη περίπτωση το Συμβούλιο Εφετών Αθηνών, όπως προκύπτει από το προσβαλλόμενο υπ' αριθμ. 1.354/2007 βούλευμά του, με επιτρεπτή καθολική αναφορά στην ενσωματωμένη σ' αυτό εισαγγελική πρόταση, δέχτηκε, κατ' εκτίμηση και αξιολόγηση των αναφερόμενων σ' αυτό κατ' είδος αποδεικτικών στοιχείων (καταθέσεις ενόρκως εξετασθέντων μαρτύρων, εγγράφων της δικογραφίας και απολογίας και υπομνημάτων του κατηγορουμένου), ότι προέκυψαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: "... Στις 16-4-2003 πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση και διαδήλωση στο κέντρο της Αθήνας. Η πορεία που ακολούθησαν οι διαδηλωτές ήταν προς την .... και η επιστροφή, ακολούθως, μέσω της Λεωφόρου ....... Μετά τη λήξη της πορείας και περί ώρα 17.55 περίπου, ομάδα διαδηλωτών από 15 άτομα περίπου, έχοντας καλυμμένα τα πρόσωπα τους με κουκούλες, μαντήλια και κράνη, ακολουθώντας το ρεύμα της οδού ....., αποσπάστηκε από το σύνολο των διαδηλωτών και κατευθύνθηκε μέσω της οδού ...... προς την οδό ...... Εκεί, αφού ενώθηκαν μετ'αυτών και δύο ακόμη άτομα, τα οποία επέβαιναν στην υπ'αριθμ κυκλ. ...... δικ. μοτ/το, ιδιοκτησίας, όπως αποδείχθηκε αργότερα του β'κατηγορουμένου (Χ2), προσέγγισαν την είσοδο του επί της ως άνω οδού και στον αριθμό 2 ευρισκομένου επταορόφου κτιρίου, ιδιοκτησίας της ανώνυμης εταιρείας "ΣΕΙΡΙΟΣ ΑΕ", όπου στεγάζονται οι διοικητικές υπηρεσίες του Ο.Π.Α.Π. και παράρτημα του Υπουργείου Οικονομικών, έχοντας στην κατοχή τους, κατόπιν συναπόφασης, άγνωστο αριθμό συσκευών ικανών να προκαλέσουν έκρηξη και προσφόρων να επιφέρουν από μικρή ή μεγάλη απόσταση κάκωση ή βλάβη της υγείας σε πρόσωπα ή βλάβη σε πράγματα, με σκοπό να τις χρησιμοποιήσουν για να προξενήσουν κοινό κίνδυνο σε ξένα πράγματα ή κίνδυνο για άνθρωπο. Και συγκεκριμένα με τον ως άνω σκοπό, μετά από συναπόφαση, έχοντας κατασκευάσει και κατέχοντας μεγάλο αριθμό αυτοσχεδίων βομβών "μολότωφ", καθεμία των οποίων αποτελείτο από μία εύθραυστη φιάλη γυάλινη, γεμάτη με εύφλεκτο υλικό, ήτοι βενζίνη, καλώς πωματισμένη με απορροφητικό ύφασμα, που λειτουργεί ως φυτίλι, το οποίο με αναστροφή της φιάλης περιβρέχεται και απορροφά το εύφλεκτο υγρό και ανάπτεται, εκσφενδονιζομένης δε της φιάλης και θραυομένης, προκαλείται έκρηξη, αφού μεταδίδεται η φωτιά στο εύφλεκτο υλικό από το φυτίλι, με κύριο αποτέλεσμα την ταυτόχρονη ανάφλεξη των υλικών του στόχου, καθώς, επίσης, έχοντας στην κατοχή τους και άγνωστο αριθμό φιαλιδίων υγραερίου, τα οποία όταν ευρεθούν σε περιβάλλον υψηλής θερμοκρασίας, λόγω αύξησης της εσωτερικής πίεσης του περιεχομένου τους εκρήγνυνται με ταυτόχρονη ανάφλεξή τους, αφού έβαλαν φωτιά στο φυτίλι των ανωτέρω αυτοσχεδίων βομβών, εκσφενδόνισαν αυτές ως και φιαλίδιο υγραερίου στην είσοδο του ως άνω κτιρίου, έχοντας ως στόχο το εν λόγω κτίριο, προκαλώντας εκρήξεις, δηλαδή θραύση των φιαλών, εξαιτίας αναφλέξεως του ευφλέκτου περιεχομένου τους και της υψώσεως της θερμοκρασίας, με αποτέλεσμα την απελευθέρωση αερίων και φωτιά. Από τις ως άνω εκρήξεις και την επακολουθήσασα φωτιά, η οποία κατασβέσθηκε άμεσα από την Πυροσβεστική Υπηρεσία, που κατέφθασε στον τόπο του συμβάντος, προέκυψε κοινός κίνδυνος σε ξένα πράγματα, μπορούσε να προκύψει και κίνδυνος για ανθρώπους. Και ειδικότερα, από τις προρρηθείσες εκρήξεις και την επακολουθήσασα αυτών φωτιά, προκλήθηκαν υλικές ζημιές στην είσοδο του ως άνω κτιρίου και συγκεκριμένα έσπασαν οι υαλοπίνακες της κεντρικής εισόδου αυτού, μαύρισαν τα μαρμάρινα πλακίδια στον προθάλαμο του ισογείου και ρυπάνθηκε ο ίδιος χώρος, μπορούσε δε να προκύψει κίνδυνος και για τα παρακείμενα κτίρια, προς δε, μπορούσε να προκύψει κίνδυνος και για τα εντός του ως άνω κτιρίου ευρισκόμενα άτομα και δη για τους Ζ1 και Ζ2, φύλακα και θυρωρό, αντίστοιχα, του εν λόγω κτιρίου, καθώς και για τους, εν όψει του πολυσύχναστου και κεντρικού του σημείου, διερχόμενους πεζούς. Τα ανωτέρω άτομα, τα οποία μετά την παραπάνω επίθεση, αποχώρησαν τρέχοντας είχαν γνώση της εκρηκτικής ιδιότητας των βομβών "μολότωφ", του ενδεχόμενου κοινού κινδύνου σε ξένα πράγματα, αλλά και κινδύνου σε άνθρωπο και τη θέληση να προξενήσουν εκρήξεις. Αστυνομικές δυνάμεις που κατέφθασαν στο σημείο, περί ώρα 18:15, κοντά στο σημείο της επίθεσης και δη στη συμβολή των οδών .... και ...., συνέλαβαν τον α' κατηγορούμενο - εκκαλούντα - Χ1, ως ύποπτο συμμετοχής στην ως άνω επίθεση, ο οποίος είχε στην κατοχή του εντός πλαστικής τσάντας και σακιδίου ώμου που έφερε μαζί του οκτώ (8) φιαλίδια υγραερίου των 190 γραμ. μάρκας expres GUZ, χρώματος μπλε παρόμοια με αυτά που χρησιμοποιήθηκαν κατά την επίθεση, μία ταινία συσκευασίας χρώματος καφέ παρόμοια με αυτή που χρησιμοποιείται από δράστες εμπρηστικών επιθέσεων για την ένωση των μηχανισμών, μία χαρτοταινία, πλήθος πλαστικών σακουλών, περίπου σαράντα (40) και δύο (2) σουγιάδες-πολυεργαλεία, τα οποία και κατασχέθηκαν (βλ. την από ...... έκθεση παραδόσεως και κατασχέσεως). Στη συνέχεια, αφού εξακριβώθηκαν τα στοιχεία του ιδιοκτήτη της υπ'αριθμ. ..... δικ. μοτοσυκλέτας, στην οποία επέβαιναν τα δύο άτομα, που, όπως προαναφέρθηκε, αντελήφθη ο αυτόπτης μάρτυρας Γ1, να ενώνονται μετά της ως άνω ομάδος και να εκτοξεύουν βόμβες "μολότωφ" στο παραπάνω κτίριο και είναι αυτός, μάλιστα, που συγκράτησε τον αριθμό κυκλοφορίας αυτής, αστυνομικά όργανα οδηγήθηκαν στη σύλληψη του β'κατηγορουμένου Χ2, ιδιοκτήτη της εν λόγω μοτοσικλέτας. Ενώ από το σημείο της επίθεσης περισυνελέγησαν τρία (3) φιαλίδια υγραερίου, επτά (7) γυάλινοι λαιμοί από φιάλες μπύρας, ένα (1) τεμάχιο υφάσματος και θραύσματα από γυάλινες φιάλες μπύρας, τα οποία εστάλησαν στη Δ/νση Εγκληματολογικών Ερευνών για εξέταση, συνταχθείσας της από ....... έκθεσης εργαστηριακής πραγματογνωμοσύνης. Σύμφωνα με την οποία πέραν των άλλων, αναφέρεται ότι επί των ανωτέρω πειστηρίων ανιχνεύτηκαν υπολείμματα βενζίνης και ότι πρόκειτο για 10 αυτοσχέδιους εμπρηστικούς μηχανισμούς, γνωστούς ως "κοκτέιλ μολότωφ". Το γεγονός ότι οι βόμβες μολότωφ προσδιορίζονται στην παραπάνω έκθεση με την εμπρηστική αυτών ιδιότητα, που υπάρχει μεν αλλά είναι δευτερεύουσα και επακολουθεί και όχι με την πρώτιστη και άμεση, που είναι η εκρηκτική, είναι φανερό ότι ουδεμία ασκεί επιρροή και ουδόλως τροποποιεί τα πράγματα και επομένως απορριπτέος τυγχάνει και ο ισχυρισμός του β' κατηγορουμένου-εκκαλούντα Χ2,ότι αυτές δεν αποτελούν "εκρηκτικούς μηχανισμούς" και δεν μπορούν να προκαλέσουν έκρηξη, αλλά μόνο ανάφλεξη και συνεπώς δεν στοιχειοθετείται το αδίκημα της έκρηξης, αλλά αυτό της διακεκριμένης φθοράς με φωτιά, το οποίο, κατά τους ισχυρισμούς του, δεν συρρέει αληθώς με αυτό της έκρηξης καθόσον, όπως προαναφέρθηκε, η ανάφλεξη είναι δευτερεύουσα και επακολουθεί της πρώτιστης και άμεσης έκρηξης, ενώ, όταν εκτός από τη συγκεκριμένη διακεκριμένη φθορά ξένης ιδιοκτησίας με έκρηξη, προκαλείται και κατάσταση κοινού κινδύνου, υπάρχει αληθής συρροή με το έγκλημα της έκρηξης (Α.Π. 456/2004 Π.Χρ. ΝΕ/144, ΑΠ 1657/2002 Π.Χρ. ΝΓ/620, ΑΠ 1205/2000 Π. Χρ. ΝΑ/413). Περαιτέρω, οι ανωτέρω κατηγορούμενοι-εκκαλούντες διατείνονται, ότι ουδεμία συμμετοχή υπό οποιαδήποτε μορφή είχαν στις πιο πάνω πράξεις. Ειδικότερα ο 1ος τούτων Χ1 διατείνεται, ότι δεν είχε συμμετοχή στην ως άνω επίθεση που έγινε με αυτοσχέδιες βόμβες "μολότωφ" και με φιαλίδια υγραερίου "γκαζάκια" στο ανωτέρω κτίριο, πλην όμως δεν έδωσε μια πειστική εξήγηση πως έφερε μαζί του ένα τόσο ικανό αριθμό, οκτώ (8), φιαλιδίων υγραερίου, έχοντας τοποθετήσει αυτό σε σακίδιο ώμου και πλαστική τσάντα, που έφερε μαζί του, σε συνδυασμό μάλιστα με την ταινία συσκευασίας, παρόμοια με αυτή που χρησιμοποιούνται από δράστες εμπρηστικών επιθέσεων για την ένωση των μηχανισμών, τη χαρτοταινία, το μεγάλο αριθμό των πλαστικών σακκούλων και τους δύο (2) σουγιάδες- πολυεργαλεία, που βρέθηκαν στην κατοχή του και κατασχέθηκαν. Προσέτι, αποδυναμώνεται ο ισχυρισμός του αυτός και από τις αντιφάσεις στις οποίες περιέπεσε ο ανωτέρω κατηγορούμενος κατά την προανακριτική και ανακριτική απολογία του, όπου, στην μεν πρώτη ανέφερε, ότι τα ως άνω φιαλίδια υγραερίου προορίζοντο για προσωπική του χρήση, στη δε δεύτερη, προφανώς προκειμένου να δικαιολογήσει το μεγάλο αριθμό αυτών ισχυρίσθηκε, ότι τα δύο εξ αυτών προορίζονται για δική του χρήση και το υπόλοιπο προορίζοντο για κάποιο φίλο του, άστεγο, ονόματι Β1. Σε κάθε όμως περίπτωση, οι ισχυρισμοί του αυτοί για τα ως άνω φιαλίδια υγραερίου, συνδυαζόμενα αυτά και με τα υπόλοιπα αντικείμενα που βρέθηκαν και κατασχέθηκαν στη κατοχή του, δεν είναι λογικοφανείς και διόλου πειστικοί και ως εκ τούτου ελέγχονται ως αβάσιμοι. Αντίθετα, η ύπαρξη όλων των ως άνω αντικειμένων στην κατοχή του, ως και η σύλληψη αυτού πλησίον του σημείου, όπου προηγήθηκε η επίθεση με βόμβες μολότωφ και φιαλίδια υγραερίου στο παραπάνω κτίριο από ομάδα διαδηλωτών, καταμαρτυρούν τη συμμετοχή του στην ως άνω επίθεση και την κατοχή υπ'αυτού των παραπάνω φιαλιδίων υγραερίου για τη χρησιμοποίηση τους σε παρόμοιες πράξεις. Περαιτέρω, ο έτερος των κατηγορουμένων-εκκαλούντων Χ2 ισχυρίζεται, ότι ουδεμία συμμετοχή είχε στις ως άνω πράξεις, που προέβηκε ομάδα διαδηλωτών μετά τη λήξη της διαδήλωσης και ότι η παρουσία του στο παραπάνω σημείο της επίθεσης οφείλετο αποκλειστικά και μόνο στην προσπάθειά του να αποτρέψει άγνωστο νεαρά άτομα να προβούν στις πιο πάνω πράξεις. Ο ισχυρισμός του όμως αυτός αποδυναμώνεται πλήρως από την κατάθεση του αυτόπτη μάρτυρα Γ1, ο οποίος, μετά λόγου γνώσεως, κατέθεσε, ότι είδε τα άτομα, που επέβαιναν στην υπ'αριθμ κυκλ. .... δικ. μοτοσικλέτα, ιδιοκτησίας του άνω κατηγορουμένου και φορούσαν κράνη, να έρχονται, έχοντας στρίψει από την οδό ....., στην ..., να σταθμεύουν τη μοτοσικλέτα επί του πεζοδρομίου, δίπλα από την κεντρική είσοδο του επί της οδού ..., αρ. .... κτιρίου, όπου αυτός είναι φύλακας του Ο.Π.Α.Π., να προχωρούν προς τα πίσω πεζοί, αντίθετα στο ρεύμα της ......, να ενώνονται με την ομάδα των διαδηλωτών και όλοι μαζί να ρίχνουν στην είσοδο του κτιρίου, στον ορισμό 2, αντικείμενα, που δεν κατάλαβε τι ήσαν, και αμέσως μετά, άκουσε εκρήξεις και είδε καπνούς (βλ. την από 16-4-03 κατάθεση του παραπάνω μάρτυρα). Κατόπιν των προεκτεθέντων πραγματικών περιστατικών και σκέψεων, προκύπτουν, κατά την κρίση μας, σοβαρές ενδείξεις ενοχής των παραπάνω κατηγορουμένων για τις ως άνω πράξεις: α) της έκρηξης, από κοινού, από την οποία μπορούσε να προκύψει κίνδυνος για άνθρωπο και β) της διακεκριμένης περίπτωσης φθοράς ξένης ιδιοκτησίας, που έγινε με κάποιο από τα μέσα που προβλέπονται στο άρθρο 270 Π.Κ, από κοινού, σε βάρος αμφοτέρων και γ) της κατοχής εκρηκτικών υλών, σε βάρος του πρώτου εξ αυτών Χ1, που προβλέπονται και τιμωρούνται από τις διατάξεις των άρθρων 26 § 1α, 27 § 1,4,5, 51, 52, 53, 57, 60, 61, 94 § 1, 270 περ. β, 382 παρ. 2 εδ. γ' σε συνδ. με αρθρ. 382 § 1 -381 § 1 Π.Κ. και άρθρ. 272 § 1 Π.Κ., όπως αυτό αυτή με άρθρο 3 § 1 Ν.2928/01..." Κατόπιν τούτων, το Συμβούλιο Εφετών Αθηνών, απέρριψε κατ' ουσία την έφεση του κατηγορουμένου και επικύρωσε το πρωτόδικο βούλευμα με το οποίο ο κατηγορούμενος παραπέμπεται για τις πράξεις α) της έκρηξης από κοινού, από την οποία μπορούσε να προκύψει κίνδυνος σε άνθρωπο β) της διακεκριμένης φθοράς ξένης ιδιοκτησίας από κοινού και γ) της κατοχής εκρηκτικών υλών. Με αυτά που δέχθηκε το Συμβούλιο Εφετών Αθηνών διέλαβε στο προσβαλλόμενο βούλευμά του την απαιτούμενη από τις διατάξεις των άρθρων 93 παρ.3 του Συντάγματος και 139 του Κ.Π.Δ ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, αφού στο βούλευμα εκτίθενται με πληρότητα σαφήνεια και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά τα πραγματικά περιστατικά που προέκυψαν από την ανάκριση, οι αποδείξεις από τις οποίες πείσθηκε ότι υπάρχουν αποχρώσες ενδείξεις για την παραπομπή του κατηγορουμένου στο ακροατήριο, καθώς και οι νομικοί συλλογισμοί υπαγωγής των περιστατικών αυτών στις ουσιαστικές ποινικές διατάξεις των άρθρων 270 περ.β', 381-382 παρ.2 εδ.γ' και 272 παρ.1 του ΠΚ τις οποίες ορθά εφάρμοσε και δεν παραβίασε ούτε ευθέως ούτε εκ πλαγίου. Οι αιτιάσεις του κατηγορουμένου ότι δεν συμμετείχε στην διαδήλωση, την πορεία και τα εν συνεχεία επεισόδια, τα δε γκαζάκια, την κολλητική ταινία και το πολυεργαλείο που βρέθηκαν στην κατοχή τα είχε αγοράσει για προσωπική και άσχετη με τα επεισόδια χρήση, είναι απαράδεκτες γιατί πλήττουν την αναιρετικά ανέλεγκτη ουσιαστική κρίση του συμβουλίου..
Κατ' ακολουθία όλων των προεκτεθέντων, η κρινόμενη αίτηση αναιρέσεως είναι αβάσιμη και πρέπει να απορριφθεί, επιβληθούν δε στον αναιρεσείοντα τα δικαστικά έξοδα (άρθρο 583 ΚΠΔ).


ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Απορρίπτει την από 23 Ιουλίου 2007 αίτηση του Χ1 για αναίρεση του υπ' αριθμ. 1.354/2007 βουλεύματος του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών. Και.

Καταδικάζει τον αναιρεσείοντα στα δικαστικά έξοδα τα οποία ορίζει σε διακόσια είκοσι (220) ευρώ,
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 21 Μαρτίου 2008. Και
Εκδόθηκε στην Αθήνα στις 27 Μαρτίου 2008.




Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

<< Επιστροφή