Θέμα
Αναιρέσεως απαράδεκτο, Νομικής βοήθειας παροχή.
Περίληψη:
Όταν το ένδικο μέσο ασκείται δι’ αντιπροσώπου και ο καταδικασθείς ήταν παρών κατά την απαγγελία της απόφασης πρέπει να προσαρτάται στη δήλωση αναιρέσεως το πληρεξούσιο ή έγγραφη δήλωση του αναιρεσείοντος κατ’ άρθρ. 42 παρ. 2 εδ. β και γ Κ.Π.Δ., διαφορετικά απορρίπτεται ως απαράδεκτη. Ο ως άνω τρόπος παροχής ειδικής εντολής προς άσκηση του ενδίκου μέσου της αναιρέσεως είναι αποκλειστικός και δεν αναπληρώνεται δια του διορι-σμού δικηγόρου με βάση το Ν.3226/2004 για παροχή νομικής βοήθειας σε πολίτες χαμηλού εισοδήματος, με μέριμνα της πολιτείας, γιατί με τον τρόπο αυτό καλύπτεται μόνον η σχετική δαπάνη. Κατ’ άρθρ. 7 παρ. 4 του ως άνω νόμου προϋπόθεση για την παροχή νομικής βοήθειας σε περί-πτωση άσκησης και υποστήριξης ενδίκων μέσων και βοηθημάτων είναι να είναι αυτά παραδεκτά και να μην είναι προφανώς αβάσιμα
Αριθμός 2284/2007
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Ζ' Ποινικό Τμήμα
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Μιχαήλ Δέτση, Αντιπρόεδρο Αρείου Πάγου, Γρηγόριο Μάμαλη, Θεοδώρα Γκοΐνη, Βασίλειο Κουρκάκη και Ελευθέριο Μάλλιο - Εισηγητή, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 7 Νοεμβρίου 2007, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Αντωνίου Μύτη (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και της Γραμματέως Χριστίνας Σταυροπούλου, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος - κατηγορουμένου ......... και ήδη κρατουμένου στη Δικαστική Φυλακή Λάρισας, που εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο του Αθανασία Διονυσοπούλου, περί αναιρέσεως της 44-45/2007 αποφάσεως του Πενταμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης. Το Πενταμελές Εφετείο Θεσσαλονίκης, με την ως άνω απόφασή του, διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και ο αναιρεσείων - κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 23 Μαρτίου 2007 αίτησή του αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 723/2007.
Αφού άκουσε Την πληρεξούσια δικηγόρο του αναιρεσείοντος, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να απορριφθεί η προκείμενη αίτηση αναίρεσης.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Στο άρθρο 465 παρ. παρ. 1, 2 ΚΠΔ, ορίζεται ότι: 1. Ο διάδικος μπορεί να ασκήσει το ένδικο μέσο που του ανήκει, είτε αυτοπροσώπως, είτε μέσω αντιπροσώπου που έχει εντολή κατά τους όρους του άρθρου 96 παρ 2. Το πληρεξούσιο ή επικυρωμένο αντίγραφό του, προσαρτάται στη σχετική έκθεση. Στις περιπτώσεις άσκησης ενδίκου μέσου κατά βουλεύματος, καθώς και κατά αποφάσεως, όταν ο δικαιούμενος δεν είναι παρών κατά την απαγγελία τους, το πληρεξούσιο μπορεί να προσκομισθεί στον γραμματέα ενώπιον του οποίου ασκήθηκε το ένδικο μέσο, μέσα σε είκοσι ημέρες από την άσκησή του. Αν η προθεσμία αυτή παρέλθει άπρακτη, το ένδικο μέσο κηρύσσεται απαράδεκτο κατά τις διατάξεις του άρθρου 476 παρ. 1. Το ένδικο μέσο κατά της καταδικαστικής απόφασης που παρέχεται σε εκείνον που καταδικάστηκε, μπορεί να ασκηθεί για λογαριασμό του και από τον συνήγορο που είχε παραστεί στη συζήτηση... Ομοίως, κατ' άρθρο 96 παρ 2 ΚΠΔ ορίζεται ότι, ο διορισμός συνηγόρου του κατηγορουμένου ή άλλου διαδίκου γίνεται α)... ή β) με έγγραφη δήλωση κατά τις διατυπώσεις του άρθρου 42 παρ 2 εδαφ β και γ. Ο διορισμός παρέχει στο συνήγορο την εξουσία να εκπροσωπεί το διάδικο σε όλες τις διαδικαστικές πράξεις που αφορούν τη συγκεκριμένη ποινική υπόθεση, εκτός αν η πληρεξουσιότητα παρέχεται για ορισμένες μόνο από τις πράξεις αυτές. Η γενική πληρεξουσιότητα περιλαμβάνει την άσκηση ενδίκων μέσων, εφ' όσον αυτό μνημονεύεται ρητά, ενώ κατ' άρθρο 42 παρ 2 εδαφ β, γ ΚΠΔ, (στο οποίο παραπέμπει το άρθρο 96 παρ 2 του ιδίου ως άνω Κώδικα) ορίζει ότι, "το έγγραφο της πληρεξουσιότητας μπορεί να δοθεί και με απλή έγγραφη δήλωση. Η γνησιότητα της υπογραφής του εντολέα, πρέπει να βεβαιώνεται από οποιαδήποτε δημόσια, δημοτική ή κοινοτική αρχή, ή δικηγόρο". Ο ως άνω τρόπος παροχής ειδικής εντολής προς άσκηση του ενδίκου μέσου της αναιρέσεως είναι αποκλειστικός, μη επιτρεπομένου ετέρου τοιούτου. Η ειδική αυτή εντολή δεν αναπληρώνεται δια του διορισμού του δικηγόρου με βάση το Ν. 3226/2004, για παροχή νομικής βοήθειας, σε πολίτες χαμηλού εισοδήματος, με μέριμνα της πολιτείας, γιατί έτσι καλύπτεται η σχετική δαπάνη. Η ορθότητα της απόψεως αυτής επιβεβαιώνεται από το άρθρο 7 παρ. 4 του ιδίου ως άνω νόμου, σύμφωνα με την οποία "προϋπόθεση για την παροχή νομικής βοήθειας σε περιπτώσεις άσκησης και υποστήριξης ένδικων μέσων και βοηθημάτων είναι να είναι αυτά παραδεκτά και να μην είναι προφανώς αβάσιμα". Τέλος, κατ' άρθρο 476 παρ 1 ΚΠΔ ορίζεται ότι: Όταν το ένδικο μέσο ασκήθηκε από πρόσωπο που δεν είχε το δικαίωμα... ή χωρίς να τηρηθούν οι διατυπώσεις που ορίζονται από το νόμο για την άσκησή του... ή σε κάθε άλλη περίπτωση που ο νόμος ρητά προβλέπει ότι το ένδικο μέσο είναι απαράδεκτο, το δικαστικό συμβούλιο ή το δικαστήριο (ως συμβούλιο), που είναι αρμόδιο να κρίνει σχετικά, ύστερα από πρόταση του εισαγγελέα και αφού ακούσει τους διαδίκους που εμφανισθούν, κηρύσσει απαράδεκτο το ένδικο μέσο και διατάσσει την εκτέλεση της απόφασης ή του βουλεύματος που έχει προσβληθεί, και την καταδίκη στα έξοδα εκείνου που άσκησε το ένδικο μέσο.... Στην προκειμένη περίπτωση, από την επισκόπηση των σχετικών εγγράφων της δικογραφίας, προκύπτει ότι ο αναιρεσείων καταδικάσθηκε, παρών, δια της προσβαλλομένης υπ' αριθμ. 44-45/2005 αποφάσεως του Πενταμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης, για απάτη κατά συναυτουργία, κατ' επάγγελμα, από δράστη ιδιαίτερα επικίνδυνο, κατ' εξακολούθηση, σε ποινή κάθειρξης έξι (6) ετών, μετά από έφεση του ιδίου, κατά της υπ' αριθμ. 937/2005 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης. Στην ανωτέρω, κατ' έφεση δίκη, αυτός παρέστη μετά του συνηγόρου του Κων. Θεοδωρίδη. Αλλά, η κρινόμενη αίτηση αναιρέσεως αυτού, η οποία, ως Δήλωση - Αίτηση Αναιρέσεως επιδόθηκε στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου στις 26-3-2007, υπό του Δικαστικού Επιμελητή .........., υπογράφεται, υπό ημερομηνία ......., και υπό την ένδειξη "η Πληρεξούσια Δικηγόρος", από την Αθανασία Ι. Διονυσοπούλου, η οποία δεν είχε, κατά τα ανωτέρω εκτεθέντα, παραστεί ως συνήγορος δικηγόρος του αναιρεσείοντος, στη συζήτηση της ως άνω, κατ' έφεση δίκης αυτού, χωρίς να συνοδεύεται, από πληρεξούσιο ή από έγγραφη δήλωση του αναιρεσείοντος, προς αυτήν, προς άσκηση του ενδίκου τούτου μέσου, υπέρ τούτου, όπως επιβάλλεται από τις ανωτέρω παραταθείσες διατάξεις του ΚΠΔ, και χωρίς, έστω, να προσκομισθεί τέτοιο έγγραφο, μέχρι σήμερα (παρά το γεγονός ότι ο κατηγορούμενος ήταν παρών κατά την απαγγελία της, κατ' αυτού καταδικαστικής αποφάσεως). Η ύπαρξη τέτοιου πληρεξουσίου, ή εγγράφου δηλώσεως, του αναιρεσείοντος επιβάλλεται να υπάρχει ως συνημμένο τοιούτο, και στην περίπτωση της ασκήσεως αιτήσεως αναιρέσεως δια δηλώσεως επιδιδόμενης, κατ' άρθρο 473 παρ 2 ΚΠΔ στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου και όταν ο διορισμός της δικηγόρου που άσκησε το ένδικο μέσο έγινε με την 51/2007 πράξη του Προέδρου του Αρείου Πάγου, στα πλαίσια του νόμου 3226/2004, γα την κάλυψη της σχετικής δαπάνης, όπως και στη μείζονα σκέψη αναφέρεται.
Κατ' ακολουθία τούτων, η υπό κρίση αίτηση αναιρέσεως του αναιρεσείοντος πρέπει, κατ' άρθρο 465 παρ 1, 476 παρ 1 και 513 παρ 1 εδαφ α' ΚΠΔ, να απορριφθεί ως απαράδεκτη, όπως και στην εισαγγελική πρόταση αναφέρεται και να επιβληθούν στον αναιρεσείοντα τα δικαστικά έξοδα κατ' άρθρο 583 παρ 1 ΚΠΔ.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την από 23-3-2007 αίτηση του αναιρεσείοντος κατά της 44-45/2007 αποφάσεως του Πενταμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης. Και
Καταδικάζει τον αναιρεσείοντα στα δικαστικά έξοδα από διακόσια είκοσι (220) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 13 Δεκεμβρίου 2007. Και
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στις 14 Δεκεμβρίου 2007.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ