Θέμα
Ποινή συνολική, Νόμου εφαρμογή και ερμηνεία.
Περίληψη:
Καθορισμός συνολικής ποινής. Με την προσβαλλόμενη απόφαση καθορίστηκε ως εκτιτέα συνολική ποινή καθείρξεως εννέα ετών, επαυξηθείσης της βαρύτερης ποινής καθείρξεως των επτά ετών, που ελήφθη ως ποινή βάσης, κατά δύο έτη από την άλλη ποινή φυλάκισης των πέντε ετών. Απορρίπτει ως αβάσιμο το λόγο αναιρέσεως της εσφαλμένης ερμηνείας και εφαρμογής του νόμου, καθόσον η συγχωνευτική ποινή είναι εντός των πλαισίων του άρθρου 94 παρ. 1 του Π.Κ.
Αριθμός 2174/2007
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Ζ΄ Ποινικό Τμήμα
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Μιχαήλ Δέτση, Αντιπρόεδρο Αρείου Πάγου, Γρηγόριο Μάμαλη, Θεοδώρα Γκοΐνη, Βασίλειο Κουρκάκη και Ελευθέριο Μάλλιο-Εισηγητή, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 17 Οκτωβρίου 2007, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Παναγιώτη Θάνου (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και του Γραμματέα Χρήστου Πήτα, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος - κατηγορουμένου Χ1 και ήδη κρατούμενο στις Δικαστικές Φυλακές Κέρκυρας, που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο Ανέστη Χατζηχρήστο, περί αναιρέσεως της 88/2007 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Κέρκυρας. Το Τριμελές Εφετείο Κέρκυρας, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ΄ αυτή και ο αναιρεσείων - κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 9 Μαρτίου 2007 αίτησή του αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 930/07.
Αφού άκουσε Τον πληρεξούσιο δικηγόρο του αναιρεσείοντος, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να απορριφθεί η προκείμενη αίτηση αναίρεσης.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Συνολική ποινή σχηματίζεται κατ' εφαρμογή των άρθρ. 94-97 του ΠΚ όταν συναντώνται στην εκτέλεση περισσότερες καταδικαστικές αποφάσεις. Κατά την παράγραφο 1 του άρθρου 551 του ΚΠΔ αν πρόκειται να εκτελεσθούν κατά του ίδιου προσώπου περισσότερες αμετάκλητες καταδικαστικές αποφάσεις για διαφορετικά εγκλήματα που συρρέουν, εφαρμόζονται οι ορισμοί του ποινικού κώδικα για τη συρροή. Κατά την παρ. 3 εδ. τελευταίο του ίδιου κώδικα, κατά της απόφασης με την οποία καθορίστηκε συνολική ποινή επιτρέπεται η άσκηση αναίρεσης στον κατηγορούμενο και στον εισαγγελέα. Η αναίρεση είναι επιτρεπτή για όλους τους λόγους που αναφέρονται στο άρθρο 510 παρ. 1,μεταξύ των οποίων και εκείνος της εσφαλμένης εφαρμογής ή ερμηνείας ουσιαστικής ποινικής διατάξεως. Εσφαλμένη εφαρμογή υφίσταται όταν το δικαστήριο δεν υπάγει ορθώς τα παρ' αυτού γενόμενα δεκτά στην εφαρμοσθείσα διάταξη. Εσφαλμένη δε ερμηνεία υπάρχει όταν ο δικαστής αποδίδει στο νόμο διαφορετική έννοια από εκείνη που πραγματικά έχει.
Στην προκείμενη περίπτωση από τα πρακτικά και την προσβαλλόμενη συγχωνευτική απόφαση, που επισκοπούνται, προκύπτουν τα ακόλουθα. Ο Χ1 καταδικάστηκε α)με την υπ' αριθ. 84/2002 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κέρκυρας για υπεξαίρεση σε βαθμό κακουργήματος, σε ποινή καθείρξεως επτά (7) ετών και β) με την υπ' αριθ. 83/2002 απόφαση του ιδίου Δικαστηρίου (Τριμελούς Εφετείου Κέρκυρας) για πλαστογραφία μετά χρήσεως σε βαθμό κακουργήματος, κατ' εξακολούθηση, με την ελαφρυντική περίσταση του άρθρου 84 παρ. 2 εδ. δ του ΠΚ, σε ποινή φυλακίσεως πέντε (5) ετών. Επακολούθησε η συγχώνευση, με την υπ' αριθ. 88/2007 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κέρκυρας, αμφοτέρων των ως άνω στερητικών της ελευθερίας ποινών καθείρξεως και φυλακίσεως και καθορίστηκε ως εκτιτέα υπ' αυτού συνολική ποινή καθείρξεως η τοιαύτη των εννέα (9) ετών, επαυξηθείσης της βαρύτερης ποινής καθείρξεως των επτά (7) ετών, που ελήφθη ως ποινή βάσης, κατά δύο (2) έτη από την άλλη ποινή φυλάκισης των πέντε (5) ετών. Κατά της τελευταίας αυτής απόφασης (συγχωνευτικής) άσκησε ο αναιρεσείων την υπό κρίση αίτηση, η οποία, κατ' εκτίμηση του περιεχομένου της, περιέχει τον αναιρετικό λόγο της εσφαλμένης ερμηνείας και εφαρμογής των ουσιαστικών ποινικών διατάξεων των άρθρων 94 παρ. 1, 97 του ΠΚ και 551 παρ. 1 του ΚΠΔ. Ο λόγος όμως αυτός είναι αβάσιμος και απορριπτέος, καθόσον δεν ερμηνεύτηκαν ούτε εφαρμόστηκαν με την προσβαλλόμενη απόφαση εσφαλμένα οι προαναφερόμενες ποινικές διατάξεις, όπως αβάσιμα υποστηρίζει ο αναιρεσείων. Ειδικότερα δεν παραβιάστηκε η διάταξη του άρθρου 94 παρ. 1 του ΠΚ, με την οποία ορίζεται, εκτός των άλλων, ότι { η επαύξηση της βαρύτερης ποινής για κάθε μία από τις συντρέχουσες ποινές δεν μπορεί να είναι κατώτερη από α) τέσσερις μήνες, αν η συντρέχουσα ποινή είναι ανώτερη από δύο έτη...Οπωσδήποτε όμως η επαύξηση δεν μπορεί να είναι ανώτερη από τα 3/4 του αθροίσματος των άλλων συντρεχουσών ποινών}, καθόσον είναι επιτρεπτή η επαύξηση της ποινής φυλακίσεως των πέντε(5) ετών, που επιβλήθηκε στον αναιρεσείοντα με την υπ' αρίθ. 83/2002 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κέρκυρας, κατά δύο (2) έτη, αφού οι τέσσερις (4) μήνες του άρθρου 94 παρ. 1 του ΠΚ αποτελούν το κατώτατο όριο της επαυξήσεως και τα δύο έτη δεν υπερβαίνουν τα 3/4 της ποινής φυλακίσεως των πέντε ετών.
Επομένως, πρέπει να απορριφθεί η υπό κρίση αίτηση αναιρέσεως ως αβάσιμη και να καταδικασθεί ο αναιρεσείων στα δικαστικά έξοδα (άρθρο 583 παρ. 1 ΚΠΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την από 9-3-2007 αίτηση αναιρέσεως κατά της υπ' αρίθ. 88/2007 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Κέρκυρας.Και
Καταδικάζει τον αναιρεσείοντα στα δικαστικά έξοδα από διακόσια είκοσι (220) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 3 Δεκεμβρίου 2007. Και
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στις 6 Δεκεμβρίου 2007.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ