Θέμα
Έκδοση αλλοδαπού.
Περίληψη:
Ποινική Δικονομία. Αλλοδαποί. Έκδοση Τούρκου υπηκόου στο κράτος της Τουρκίας, προκειμένου να εκτίσει ποινή φυλάκισης τριών ετών για κλοπή κατά συναυτουργία. Έφεση ενώπιον του ΑΠ κατά της αποφάσεως του Συμβουλίου Εφετών, το οποίο γνωμοδότησε υπέρ της εκδόσεως. Ευρωπαϊκή Σύμβαση Εκδόσεως. Προσχώρηση σ' αυτή τη Σύμβαση και της Τουρκίας. Λόγοι εφέσεως. Αόριστη έφεση, αφού δεν αναφέρονται στην έφεση σφάλματα ή πλημμέλειες της απόφασης, αλλά προσωπικοί φόβοι. Απορρίπτει έφεση ως απαράδεκτη.
Αριθμός 1437/2013
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Ζ' Ποιν. Τμήμα - (σε συμβούλιο)
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Σπυρίδωνα Μητσιάλη, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Ιωάννη Γιαννακόπουλο, Ειρήνη Κιουρκτσόγλου-Πετρουλάκη,- Εισηγήτρια, Βασίλειο Καπελούζο και Πάνο Πετρόπουλο, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο κατάστημά του στις 20 και 21 Νοεμβρίου 2013, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα Ιωάννη Σακελλάκου (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και του Γραμματέα Χρήστου Πήττα, για να δικάσει την έφεση του εκκαλούντος - εκζητουμένου M. T. του M., Τούρκου υπηκόου, κρατουμένου στο Κατάστημα Κράτησης Ναυπλίου, ο οποίος παραστάθηκε στο ακροατήριο αυτοπροσώπως χωρίς δικηγόρο, κατά της υπ' αριθμ. 151/2013 απόφασης του Συμβουλίου Εφετών Ναυπλίου. Το Συμβούλιο Εφετών Ναυπλίου, με την υπ' αριθμ. 151/2013 απόφασή του, γνωμοδότησε υπέρ της εκδόσεως του ανωτέρω στο Κράτος της Τουρκίας.
Κατά της αποφάσεως αυτής ο εκζητούμενος και τώρα εκκαλών, άσκησε την με αριθμό 1 και ημερομηνία 17 Οκτωβρίου 2013 έφεση, για τους λόγους που αναφέρονται σ' αυτήν και ασκήθηκε ενώπιον του Γραμματέως του Εφετείου Ναυπλίου Βασιλείου Γιολάρη και καταχωρίσθηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 1201/13 Προκειμένης συζητήσεως
Αφού άκουσε τον εκζητούμενο που με προφορική ανάπτυξη ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα ο οποίος πρότεινε να απορριφθεί η έφεση του εκζητουμένου και να εκδοθεί αυτός στις αρχές του κράτους της Τουρκίας
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά το άρθρο 436 του ΚΠΔ, αν δεν υπάρχει σύμβαση, οι όροι και η διαδικασία της εκδόσεως αλλοδαπών εγκληματιών ρυθμίζονται από τις διατάξεις των επόμενων άρθρων (437-456 του ΚΠΔ), οι οποίες εφαρμόζονται ακόμη και αν υπάρχει σύμβαση, αν δεν έρχονται σε αντίθεση με αυτή, καθώς και στα σημεία που δεν προβλέπει η σύμβαση. Η από 13/12/1957, Ευρωπαϊκή Σύμβαση Εκδόσεως, που υπογράφηκε στο Παρίσι και κυρώθηκε από την Ελλάδα, την 6/5/1961, με το ν. 4165/1961, στην οποία έχει προσχωρήσει και η Τουρκία, από την κύρωσή της, διέπει πλέον το δίκαιο της εκδόσεως, μεταξύ των πιο πάνω Κρατών, εφαρμόζονται όμως και οι ανωτέρω διατάξεις του ΚΠΔ, εφόσον δεν αντίκεινται σ` αυτήν. Κατά τα άρθρα 2 παρ. 1 και 12 παρ. 1 της ως άνω Ευρωπαϊκής συμβάσεως η έκδοση ενεργείται μετά από γραπτή αίτηση υποβαλλόμενη μέσω της διπλωματικής οδού από το Κράτος που την ζητεί και για κολάσιμες πράξεις που τιμωρούνται από τους νόμους και των δύο Κρατών με ποινή στερήσεως της ελευθερίας ή με μέτρο ασφαλείας ανώτατου ορίου ενός τουλάχιστον έτος ή αυστηρότερης ποινής. Εξ άλλου, με το άρθρο 12 παρ. 2 της ίδιας συμβάσεως ορίζονται τα έγγραφα που πρέπει να συνοδεύουν την αίτηση εκδόσεως. Κατά το άρθρο 450 Κ.Π.Δ, το συμβούλιο Εφετών μετά την εξέταση εκείνου που έχει συλληφθεί, αν εμφανίστηκε.... γνωμοδοτεί αιτιολογημένα για την αίτηση της έκδοσης .....", ενώ κατά το άρθρο 451 παρ.1 του ΚΠΔ, κατά της οριστικής αποφάσεως του Συμβουλίου Εφετών, με την οποία αυτό γνωμοδοτεί επί αιτήσεως εκδόσεως, επιτρέπεται στον εκζητούμενο και στον Εισαγγελέα να ασκήσουν έφεση ενώπιον του ποινικού τμήματος του Αρείου Πάγου, μέσα σε είκοσι τέσσερεις ώρες από τη δημοσίευση της αποφάσεως. Για την έφεση συντάσσεται έκθεση στον γραμματέα Εφετών, στην οποία πρέπει να διατυπώνονται και οι λόγοι για τους οποίους ασκείται. Ο Άρειος Πάγος σε Συμβούλιο αποφαίνεται μέσα σε οκτώ ημέρες, με ανάλογη εφαρμογή των άρθρων 448 και 450 του Κ.Π.Δ. Αυτός για τον οποίο ζητείται η έκδοση κλητεύεται αυτοπροσώπως, ή μέσω αντικλήτου του, είκοσι τέσσερις τουλάχιστον ώρες πριν από τη συζήτηση με τη φροντίδα του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Εξ άλλου από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 462 επ, 474 § 2 και 502 § 2 Κ.Π.Δ, προκύπτει 1) ότι το μεταβιβαστικό αποτέλεσμα της εφέσεως προσδιορίζεται από την έκταση και το περιεχόμενο των προβαλλομένων λόγων, στην έρευνα των οποίων περιορίζεται το δευτεροβάθμιο δικαστήριο που έχει εξουσία να κρίνει μόνο για εκείνα τα μέρη της προσβαλλομένης αποφάσεως στα οποία αναφέρονται οι λόγοι της εφέσεως που προτείνει ο εκκαλών και 2) ότι στην έκθεση εφέσεως με την οποία επιδιώκεται ο έλεγχος και η διόρθωση των σφαλμάτων της προσβαλλομένης αποφάσεως πρέπει να διατυπώνονται οι λόγοι, για τους οποίους ασκείται, και να προτείνονται κατά τρόπο σαφή και ορισμένο για να είναι δεκτικοί δικαστικής εκτιμήσεως διαφορετικά η έφεση απορρίπτεται ως απαράδεκτη. Αυτά ισχύουν κατ` αναλογία, και ως προς το ένδικο μέσο της εφέσεως που προβλέπεται από τη διάταξη του άρθρου 451 παρ. 1 του ΚΠΔ κατά της αποφάσεως για την έκδοση ή για την εκτέλεση ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης του Συμβουλίου Εφετών.
Στην προκειμένη περίπτωση, το Συμβούλιο Εφετών Ναυπλίου, με την υπ` αριθμό 151/2013, απόφασή του, γνωμοδότησε, υπέρ της εκδόσεως του εκκαλούντος - εκζητουμένου, M. T., του M. και της S., Tούρκου υπηκόου, στο Κράτος της Τουρκίας, που ζήτησε την έκδοσή του, προκειμένου να εκτίσει στερητική της ελευθερίας ποινή τριών (3) ετών, που του επιβλήθηκε, για το αδίκημα της κλοπής κατά συναυτουργία, με την 2007/850 Karar 19-7-2007 απόφαση του H' Πλημμελειοδικείου Gaziantep (Γκαζηαντέπ) Τουρκίας, που κατέστη αμετάκλητη με την 2012/18468 Karar απόφαση του ΣΤ' Ποινικού Γραφείου του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Τουρκίας, πράξη που φέρεται ότι τέλεσε στις 19-5-2007 στο Gaziantep (Γκαζηαντέπ) Τουρκίας.
Κατά της αποφάσεως αυτής, που δημοσιεύθηκε στις 16-10-2013, ο εκζητούμενος, άσκησε νομοτύπως και εμπροθέσμως, την κρινομένη υπ` αριθμό 1/17-10-2013, έφεση ενώπιον του αρμοδίου γραμματέως του Εφετείου Ναυπλίου. Στην έκθεση όμως αυτής δεν αναφέρονται καθόλου λόγοι εφέσεως. Ειδικότερα, γίνεται αναφορά σε αυτήν, επί λέξει: "ΕΚΚΑΛΕΙ ενώπιον του ΣΤ' Τμήματος του Συμβουλίου του Αρείου Πάγου την υπ` αριθμό 151/ 16-10-2013 απόφαση του Συμβουλίου Εφετών Ναυπλίου ( σε δημόσια συνεδρίαση) η οποία γνωμοδότησε υπέρ της εκδόσεώς του, στις δικαστικές αρχές της Τουρκίας για τους κάτωθι νομίμους, βασίμους και αληθείς λόγους και όσους άλλους θέλει προσθέσει κατά την εκδίκαση της εφέσεώς του. Διότι αν πάω στην Τουρκία θα με σκοτώσουν οι Κούρδοι. Είναι μεγάλη οργάνωση από διάφορα χωριά και κινδυνεύει η ζωή μου. Μου έχουν κάψει το σπίτι και με απειλούν συνέχεια". Με το περιεχόμενο αυτό η έφεση είναι αόριστη, διότι δεν αναφέρεται σ` αυτή κανένα συγκεκριμένο σφάλμα, ούτε καμία πλημμέλεια της προσβαλλομένης αποφάσεως, ούτε διατυπώνονται παράπονα για εσφαλμένη ερμηνεία ή εφαρμογή συγκεκριμένων διατάξεων νόμου που εμποδίζουν την εκτέλεση της περί ης ο λόγος έκδοσης.
Συνεπώς η κρινομένη έφεση πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη, και να καταδικασθεί ο εκκαλών στα δικαστικά έξοδα (άρθρ. 583 παρ. 1 ΚΠΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει, την υπ` αριθμό 1/17-10-2013, έφεση, του M. T., του M. και της S., Tούρκου υπηκόου, κατά της υπ` αριθμό 151/2013αποφάσεως του Συμβουλίου Εφετών Ναυπλίου. Και
Καταδικάζει τον εκκαλούντα στα δικαστικά έξοδα, τα οποία ανέρχονται σε διακόσια πενήντα (250) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 21 Νοεμβρίου 2013.
Εκδόθηκε στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίασή του στις 21 Νοεμβρίου 2013.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ