Θέμα
Αιτιολογίας ανεπάρκεια, Βία παράνομη.
Περίληψη:
Παράνομη βία. Στοιχεία του εγκλήματος είναι: α) εξαναγκασμός άλλου σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή για τις οποίες ο παθών δεν έχει υποχρέωση, β) ο εξαναγκασμός αυτός να γίνει με τη χρήση της σωματικής βίας ή απειλής σωματικής βίας ή άλλης παράνομης πράξης ή παράλειψης, γ) δόλος. Αρκεί και ο ενδεχόμενος, στον οποίο περιλαμβάνεται η γνώση ότι η απειλούμενη πράξη ή παράλειψη είναι παράνομη και η βούληση του δράστης να εξαναγκάσει τον άλλο σε πράξη παράλειψης ή ανοχή σε κάτι στο οποίο εκείνος δεν υποχρεούται, και δ) αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ σωματικής βίας ή της απειλής σωματικής βίας, κλπ και της πράξης, παράλειψης ή ανοχής αυτής. Περιστατικά. Αναιρεί για έλλειψη ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας.
ΑΡΙΘΜΟΣ 1041/2010
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Ε' ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Κωνσταντίνο Κούκλη, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Χαράλαμπο Δημάδη, Βιολέττα Κυτέα, Γεώργιο Αδαμόπουλο-Εισηγητή, και Αικατερίνη Βασιλακοπούλου-Κατσαβριά, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 16 Απριλίου 2010, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γεωργίου Κολιοκώστα (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου) και της Γραμματέως Ευδοκίας Φραγκίδη, για να δικάσει την αίτηση της αναιρεσείουσας- κατηγορουμένης ..., που παρέστη με τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Σταύρο Μιχαλίτση, περί αναιρέσεως της 498/2009 αποφάσεως του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Άμφισσας.
Με πολιτικώς ενάγουσα την Ψ1, που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Αθανάσιο Σανιδά.
Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Άμφισσας, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και η αναιρεσείουσα -κατηγορούμενη ζητά την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 28 Δεκεμβρίου 2009 αίτησή της αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 118/10.
Αφού άκουσε
Τους πληρεξούσιους δικηγόρο των διαδίκων, που ζήτησαν όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να γίνει δεκτή η προκείμενη αίτηση αναίρεσης.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά το άρθρο 330 ΠΚ, όποιος χρησιμοποιώντας σωματική βία ή απειλή σωματικής βίας ή άλλης παράνομης πράξης ή παράλειψης εξαναγκάζει άλλον σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή, για τις οποίες ο παθών δεν έχει υποχρέωση, τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών, ανεξάρτητα αν το απειλούμενο κακό στρέφεται εναντίον εκείνου που απειλείται ή κάποιου από τους οικείους του. Από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι τα στοιχεία του εγκλήματος της παράνομης βίας είναι: α) εξαναγκασμός άλλου, σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή για τις οποίες ο παθών δεν έχει υποχρέωση, β) ο εξαναγκασμός αυτός να γίνει με τη χρήση της σωματικής βίας ή απειλής σωματικής βίας ή άλλης παράνομης πράξης ή παράλειψης, γ) δόλος (αρκεί και ενδεχόμενος) στον οποίο περιλαμβάνεται η γνώση ότι η απειλούμενη πράξη ή παράλειψη είναι παράνομη και η βούληση του δράστη να εξαναγκάσει τον άλλο σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή σε κάτι στο οποίο εκείνος δεν υποχρεούται και δ) αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ σωματικής βίας ή της απειλής σωματικής βίας κλπ, και της πράξης παράλειψης ή ανοχής του θύματος. Έλλειψη της απαιτούμενης από τα άρθρα 93 παρ.3 του Συντάγματος και 139 του ΚΠΔ ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας της δικαστικής αποφάσεως, η οποία ιδρύει τον από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ' ΚΠΔ λόγο αναιρέσεως υπάρχει όταν δεν αναφέρονται σε αυτή με πληρότητα και σαφήνεια τα πραγματικά περιστατικά που λήφθηκαν υπόψη από το δικαστήριο για το σχηματισμό της κρίσης του περί της συνδρομής των αντικειμενικών και υποκειμενικών στοιχείων του εγκλήματος, οι αποδείξεις από τις οποίες προέκυψαν, τα περιστατικά αυτά και οι σκέψεις με τις οποίες έγινε η υπαγωγή τους στις ουσιαστικές ποινικές διατάξεις που εφαρμόστηκαν. Στην προκειμένη περίπτωση το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Άμφισσας με την προσβαλλόμενη 498/2009 απόφασή του από όλα τα αποδεικτικά μέσα που κατ' είδος προσδιορίζονται δέχτηκε ανελέγκτως ότι η κατηγορουμένη (αναιρεσείουσα) "η κατηγορουμένη διέπραξε την αξιόποινη πράξη, που της αποδίδεται με το κατηγορητήριο, ήτοι της παράβασης του άρθρου 330 ΠΚ και για το λόγο αυτό πρέπει να κηρυχθεί ένοχη. Ειδικότερα, αποδείχθηκε ότι στο ... κατά το τελευταίο δεκαήμερο του μηνός Ιουλίου 2002 χρησιμοποιώντας σωματική βία ή απειλή σωματικής βίας ή άλλης παράνομης πράξης εξανάγκασε άλλον σε πράξη ή παράλειψη και συγκεκριμένα έριχνε πέτρες και χώματα μέσα στα καλούπια της ανεγειρόμενης οικοδομής των μηνυτριών (Ψ1 και ...) στο ..., με αποτέλεσμα να είναι αδύνατον να ριφθεί μπετόν για τη σκυροδέτηση προκαλώντας βλάβη στην οικοδομή". Ακολούθως, το Δικαστήριο της ουσίας κήρυξε ένοχη την αναιρεσείουσα της αξιόποινης πράξης της παράνομης βίας και της επέβαλε φυλάκιση δύο μηνών, την οποία ανέστειλε επί τριετία. Με τις παραδοχές αυτές το Δικαστήριο της ουσίας δεν διέλαβε στην προσβαλλόμενη απόφασή του την απαιτούμενη από το Σύνταγμα και τον ΚΠΔ ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία αφού δεν εκτίθενται σε αυτή με πληρότητα, σαφήνεια και χωρίς αντιφάσεις τα πραγματικά περιστατικά στα οποία στήριξε την κρίση του για την συνδρομή των στοιχείων της αντικειμενικής και υποκειμενικής υπόστασης του εγκλήματος αυτού. Ειδικότερα, δεν εκτίθενται τα περιστατικά που απαιτούνται για την ολοκλήρωση του εγκλήματος αυτού και συγκεκριμένα δεν αναφέρεται ούτε στο σκεπτικό ούτε στο διατακτικό ότι οι παθούσες που παρέλειψαν τη ρίψη του μπετόν (σκυροδέματος) στην οικοδομή τους δεν είχαν υποχρέωση προς τούτο, στοιχείο απαραίτητο για την αντικειμενική θεμελίωση του εγκλήματος αυτού. Περαιτέρω, στην αιτιολογία της προσβαλλόμενης απόφασης υπάρχει ασάφεια σχετικά με το τι σκόπευε η κατηγορουμένη με την πράξη της αλλά δέχεται ως αποτέλεσμα αυτής αφ' ενός "με αποτέλεσμα να είναι αδύνατη η ρίψη του μπετόν για τη σκυροδέτηση" και αφ' ετέρου "και την πρόκληση βλάβης στην οικοδομή αυτή", στοιχείο που δεν απαιτείται για την αντικειμενική θεμελίωση του εγκλήματος αυτού αλλά εκείνου της φθοράς ξένης ιδιοκτησίας. Επομένως είναι βάσιμος ο σχετικός έκτου άρθρου 510 παρ. 1 στοιχ. Δ' του ΚΠΔ λόγος του κυρίου δικογράφου της αιτήσεως αναίρεσης και ο πρώτος λόγος του δικογράφου των προσθέτων λόγων για έλλειψη ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας.
Συνεπώς πρέπει να γίνει δεκτή η αίτηση, παρελκούσης της έρευνας των λοιπών λόγων ως αλυσιτελούς, αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση και παραπεμφθεί η υπόθεση σε νέα συζήτηση στο ίδιο δικαστήριο που θα συγκροτηθεί από άλλους δικαστές (άρθρο 519 ΚΠΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Αναιρεί την 498/2009 απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Άμφισσας.
Παραπέμπει την υπόθεση σε νέα συζήτηση στο ίδιο δικαστήριο που θα συγκροτηθεί από άλλους δικαστές εκτός εκείνων που δίκασαν προηγουμένως.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 7 Μαΐου 2010. Και
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στις 20 Μαΐου 2010.
Ο ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ