Θέμα
Αιτιολογίας ανεπάρκεια, Αναιρέσεως απόρριψη, Ψευδής καταμήνυση, Ψευδορκία μάρτυρα, Έξοδα.
Περίληψη:
Ψευδής καταμήνυση κατ' εξακολούθηση και κατά συρροή, ψευδορκία μάρτυρα. Λόγοι α) έλλειψη ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας και μη παράσταση πολιτικής αγωγής στην αναιρεσιβαλλόμενη ήτοι στοιχ, Δ και Η. Απορρίπτει λόγους και αναίρεση , επιδικάζει έξοδα.
Αριθμός 1230/2016
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Ζ’ ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Δήμητρα Μπουρνάκα, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Κωνσταντίνο Φράγκο, Βασίλειο Καπελούζο, Πάνο Πετρόπουλο και Νικόλαο Τσάκο - Εισηγητή, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 18 Νοεμβρίου 2015, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Αθανασίου Ακριτίδη (γιατί κωλύεται η Εισαγγελέας) και του Γραμματέως Χρήστου Πήτα, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος - κατηγορουμένου Ε. Τ. του Κ., κατοίκου ..., που εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Δημήτριο Τσερτσίδη, για αναίρεση της υπ’ αριθ. 650/2014 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης.
Το Τριμελές Εφετείο Θεσσαλονίκης με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ’ αυτή, και ο αναιρεσείων - κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 16 Μαρτίου 2015 αίτησή του αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 443/2015.
Αφού άκουσε
Τον πληρεξούσιο δικηγόρο του αναιρεσείοντος, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και τον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να γίνει δεκτή εν μέρει η προκείμενη αίτηση αναίρεσης.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 229 παρ. 1 ΠΚ " όποιος εν γνώσει καταμηνύει άλλον ψευδώς ή αναφέρει γι’ αυτόν ενώπιον της αρχής ότι τέλεσε αξιόποινη πράξη ή πειθαρχική παράβαση με σκοπό να προκαλέσει την καταδίωξη του για αυτήν τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους ". Στοιχεία του ως άνω εγκλήματος είναι α) η καταμήνυση ή ανακοίνωση ή αναφορά είτε με τον τύπο του άρθρου 42 ΚΠοινΔ είτε με κάθε τύπο προφορικής ή γραπτής αναγγελίας, αν πρόκειται για αδίκημα που διώκεται αυτεπαγγέλτως ή για πειθαρχικό αδίκημα, β) η καταμήνυση να έγινε ενώπιον της αρχής, γ) η καταμήνυση πρέπει να αναφέρεται σε τέλεση από άλλον αξιόποινης πράξης ή πειθαρχικής παράβασης, δ) η καταμήνυση να είναι ψευδής και ε) δόλος του δράστη, συνιστάμενος στη γνώση του, κατά το χρόνο της καταμήνυσης, ότι το περιεχόμενο της καταγγελίας του είναι αναληθές και ότι αφορά αξιόποινη πράξη ή πειθαρχική παράβαση, στη θέληση να περιέλθει η αναφορά στην αρχή και στο σκοπό του ("υπερχειλής υποκειμενική υπόσταση") να κινηθεί η ποινική ή πειθαρχική διαδικασία, αδιάφορο αν ο σκοπός αυτός επιτεύχθηκε.
Εξάλλου, κατά το άρθρο 224 παρ.2 ΠΚ, "με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους τιμωρείται όποιος ενώ εξετάζεται ενόρκως ως μάρτυρας ενώπιον αρμόδιας να ενεργεί ένορκη εξέταση αρχής ή αναφέρεται στον όρκο που έχει δώσει, καταθέτει εν γνώσει του ψέματα ή αρνείται ή αποκρύπτει την αλήθεια. Από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι, για τη στοιχειοθέτηση του εγκλήματος της ψευδορκίας μάρτυρα, απαιτείται ο μάρτυρας να καταθέσει ενόρκως, ενώπιον αρχής που είναι αρμόδια για την ένορκη εξέτασή του, τα πραγματικά περιστατικά που κατέθεσε να είναι ψευδή και να υπάρχει άμεσος δόλος, ο οποίος συνίσταται στη γνώση αυτού, ότι αυτά που κατέθεσε είναι ψευδή ή ότι έχει γνώση των αληθινών, αλλά σκοπίμως τα αποκρύπτει ή αρνείται να τα καταθέσει. Περαιτέρω, η δικαστική απόφαση έχει την απαιτούμενη από τα άρθρα 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 του ΚΠΔ ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, η έλλειψη της οποίας ιδρύει τον από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ Δ του ίδιου Κώδικα προβλεπόμενο λόγο αναιρέσεως, όταν εκτίθενται σ’ αυτή, προκειμένου περί καταδικαστικής αποφάσεως, με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις τα πραγματικά περιστατικά τα οποία προέκυψαν από τη διαδικασία στο ακροατήριο σχετικά με τα υποκειμενικά και αντικειμενικά στοιχεία του εγκλήματος, οι αποδείξεις επί των οποίων θεμελιώνονται τα περιστατικά αυτά καθώς και οι σκέψεις, με τις οποίες το δικαστήριο υπήγαγε τα αποδειχθέντα περιστατικά στην εφαρμοσθείσα ποινική διάταξη. Ειδικώς, όταν για τη θεμελίωση της υποκειμενικής υποστάσεως του εγκλήματος ο νόμος απαιτεί να έχει τελεστεί η πράξη εν γνώσει ορισμένου περιστατικού (άμεσος δόλος) ή με σκοπό επελεύσεως ορισμένου εγκληματικού αποτελέσματος (υπερχειλής δόλος), η ύπαρξη τέτοιου δόλου πρέπει να αιτιολογείται ειδικώς με παράθεση περιστατικών που δικαιολογούν τη γνώση αυτή ή το σκοπό επελεύσεως του εγκληματικού αποτελέσματος, αλλιώς υπάρχει έλλειψη αιτιολογίας, ως προς την ύπαρξη του στοιχείου αυτού και ως εκ τούτου καθίσταται αναιρετέα η καταδικαστική απόφαση. Έτσι, για το αξιόποινο των πράξεων της ψευδούς καταμηνύσεως, και της ψευδορκίας μάρτυρα, όπου απαιτούνται, εκτός από τα περιστατικά που απαρτίζουν την αντικειμενική τους υπόσταση, και ορισμένα πρόσθετα στοιχεία, όπως η γνώση ορισμένου περιστατικού, ή ο σκοπός επελεύσεως ορισμένου πρόσθετου αποτελέσματος, η αιτιολογία πρέπει να εκτείνεται και στη γνώση αυτή και στον πρόσθετο σκοπό, με παράθεση των περιστατικών που δικαιολογούν τόσο την γνώση, όσο και το σκοπό, διαφορετικά η απόφαση στερείται ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας. Υπάρχει, όμως, και στις περιπτώσεις αυτές η εν λόγω αιτιολογία, όταν, σύμφωνα με τις παραδοχές της αποφάσεως, ο σχετικός με το ψευδές γεγονός ισχυρισμός του δράστη θεμελιώνεται σε προσωπική πεποίθηση ή αντίληψη του ίδιου ή σε δική του πράξη ή παράλειψη, οπότε είναι αυτονόητη η σχετική γνώση του χωρίς να απαιτείται παράθεση άλλων, σχετικών με την γνώση περιστατικών. Στην προκείμενη περίπτωση το Α’ Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων Θεσσαλονίκης, με την προσβαλλόμενη, με αριθμό 650/2014 απόφασή του, δέχθηκε ανελέγκτως στο σκεπτικό του, μετά από τη συνεκτίμηση των αποδεικτικών μέσων, ότι αποδείχθηκαν τα ακόλουθα. " Ο κατηγορούμενος Ε. Τ. του Κ. υπηρέτησε ως Διευθυντής στο ... Σχολείο ... από το έτος 1999, ενώ παράλληλα ασκούσε και καθήκοντα οικονομικού διαχειριστή της ... Σχολικής Επιτροπής ... (ΣΕΕ) από το 1999 μέχρι και τουλάχιστον το πέρας του έτους 2006. Η … Σχολική Επιτροπή ... περιλαμβάνει το ... Σχολείο, το ... Δημοτικό Σχολείο, το ... Νηπιαγωγείο και το ... Νηπιαγωγείο .... Κατόπιν της από 23.3.1999 καταγγελίας του Συλλόγου του ... Δημοτικού Σχολείου ... και κατά του ως άνω κατηγορουμένου, που αφορούσε συστηματική και αδικαιολόγητη απουσία και μη τήρηση του διδακτικού ωραρίου και την προσπάθεια και αγορά κατάλληλων βιβλίων για τη σχολική βιβλιοθήκη, διενεργήθηκε προκαταρκτική εξέταση, πλην όμως εν τέλει δεν του αποδόθηκαν ευθύνες και απαλλάχθηκε των κατηγοριών. Την 23.2.2007 ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων του ... και ... Ολοήμερου Δημοτικού Σχολείου ... γνωστοποίησαν στον Αντιδήμαρχο Παιδείας του Δήμου ... καταγγελία εις βάρος του κατηγορουμένου περί του ότι : α) η λειτουργία της ΣΕΕ δεν ακολουθεί το νόμιμο τρόπο λειτουργίας (έλλειψη συλλογικών αποφάσεων, αθεώρητα βιβλία) και β) υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις για μεγάλες οικονομικές ατασθαλίες στη διαχείριση για το οικονομικό έτος 2006. Επίσης στην ίδια καταγγελία γίνεται αναφορά σε συνάντηση την 16.2.2007, που είχαν οι εκπρόσωποι του Συλλόγου Γονέων με μέλη της ... ΣΕΕ, συμπεριλαμβανομένου και του απερχόμενου προέδρου της Ζ. Σ. και του κατηγορουμένου με τον Αντιδήμαρχο Παιδείας κ. Κ., κατά την οποία συζητήθηκε το συγκεκριμένο πρόβλημα και έγινε αποδεκτό ότι ο κατηγορούμενος πρέπει να παραιτηθεί από τη θέση του Διευθυντή του ... Δημοτικού Σχολείου .... Η ίδια καταγγελία την 20.3.2007 απεστάλη και στον Αντινομάρχη Παιδείας με κοινοποίηση στη Διεύθυνση ΠΕ Δυτικής Θεσσαλονίκης. Την 20.3.2007 πέντε από τα μέλη της νεοσυσταθείσας επταμελούς ... ΣΕΕ (Δ. Δ., Ε. Σ., Α. Ρ., Δ. Γ. και Ν. Δ.) συνέταξαν και κοινοποίησαν στον Αντιδήμαρχο και την Επιτροπή Παιδείας του Δήμου ... καταγγελία εις βάρος του κατηγορουμένου για κακή διαχείριση των χρημάτων της ... ΣΕΕ με εμφάνιση εικονικών τιμολογίων και ενδεικτικά ανέφεραν υπερβολική δαπάνη για υλικά καθαριότητας το έτος 2006 και συγκεκριμένα 5.300 ευρώ, ότι από τα τιμολόγια των 3.415 ευρώ του βιβλιοπωλείου "...", μόνο ποσό 720 ευρώ ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και ότι δεν παραλήφθηκαν πέντε καλοριφέρ λαδιού. Την 11.5.2007 τα μέλη του Δ.Σ. του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του ... και ... Ολοήμερου Δημοτικού Σχολείου ... (Ν. Δ., Β. Χ. και Ε. Α.) συνέταξαν και υπέβαλαν καταγγελία στο Δήμαρχο ..., στον Αντιδήμαρχο Παιδείας και στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση σε βάρος του κατηγορουμένου, στην οποίαν εμπεριέχοντα επιπλέον τα εξής : αλλοίωση των υπογεγραμμένων πρακτικών της ... ΣΕΕ, αφού διαπιστώθηκε αργότερα προσθήκη καινούριων στοιχείων, απουσία ημερομηνίας στα υπογεγραμμένα πρακτικά, προηγούμενη καταγγελία σε βάρος του κατηγορουμένου, ζητώντας να επιληφθεί του θέματος τόσο η δημοτική αρχή, όσο και η πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Παράλληλα δημοσιεύονται στον τύπο ανάλογες καταγγελίες εις βάρος του κατηγορουμένου, όπως στην "Ακίδα" (Απρίλιος- Μάιος- Ιούνιος 2007), "... " (Μάιος 2007) και στην "..." τον Ιούνιο του έτους 2007, όπου γινόταν αναφορά στη συνάντηση της 16.2.2007 και στην ανάγκη παραίτησης του Διευθυντή, λόγω σοβαρών ατασθαλιών και της απόφασης η σχολική επιτροπή να λειτουργήσει με καινούργια βιβλία κατά το νόμο. Για τα ανωτέρω καταγγελλόμενα η Μ. Σ., Προϊσταμένη του ... Γραφείου ΠΕ Δυτικής Θεσσαλονίκης, ενήργησε προκαταρκτική έρευνα, κατόπιν εντολής της Διεύθυνσης ΠΕ Δυτικής Μακεδονίας. Επίσης, ο Ν. Δ., ήδη μέλος της ... ΣΕΕ, υπέβαλε στον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης στις 26.6.2007 μηνυτήρια αναφορά για όλα τα ανωτέρω για την οποίαν διενεργήθηκε προκαταρκτική εξέταση. Κατά την προκαταρκτική έρευνα και την προκαταρκτική εξέταση, κατέθεσαν ως μάρτυρες η Ε. Σ.- Τ. και Ά. Ρ.. Επίσης, η τελευταία στις 23.7.2007 κατέθεσε ένορκα ενώπιον της Προϊσταμένης του ... γραφείου Π.Ε. Δυτικής Θεσσαλονίκης Μ. Σ. και την 29.10.2007 κατέθεσε ένορκα ενώπιον της Πταισματοδίκου Θεσσαλονίκης, που ενεργούσε προκαταρκτική εξέταση για τις υπάρχουσες καταγγελίες εις βάρος του κατηγορουμένου. Ο κατηγορούμενος για τις τελευταίες καταθέσεις κατέθεσε στις 20.11.2007 την από 19.11.2007 έγκληση ενώπιον του Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης, σύμφωνα με την οποία ισχυρίστηκε ότι η εγκαλούσα Ά. Ρ. τέλεσε την πράξη της ψευδορκίας μάρτυρα κατ’ εξακολούθηση και της συκοφαντικής δυσφήμησης (η τελευταία έχει παραγραφεί υφ’ όρον κατ’ άρθρο παρ. 4α του νόμου 4198/2013 από το δευτεροβάθμιο δικαστήριο), διότι κατέθεσε την 23.7.2007 ενώπιον της ως άνω Προϊσταμένης του ... Γραφείου Π,Ε. Δυτικής Θεσσαλονίκης και την 29.10.2007 ενώπιον του Πταισματοδίκη Θεσσαλονίκης ψευδώς ότι: α) όταν υπέγραφε τα πρακτικά είχαν μία στήλη και όχι δύο, όπως εμφανίστηκαν μετέπειτα, β) τα πρακτικά, που υπέγραφε δεν της επιδεικνύονταν ποτέ σχετικά τιμολόγια και έτσι δεν γνώριζε αν τα αντίστοιχα ποσά ήταν πραγματικά και γ) από τη Γυμνάστρια του ... Δημοτικού Σχολείου, Μ. Τ., πληροφορήθηκε ότι το 2006 της δόθηκαν μπάλες από το Γραφείο της Φυσικής Αγωγής Δ. Θεσσαλονίκης και από το Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων. Όμως όλα όσα ανέφερε στην ως άνω έγκληση του ο κατηγορούμενος ήταν ψευδή, δεδομένου ότι τα αληθή είναι ότι υπήρχε διπλή στήλη στα πρακτικά, που δεν υπήρχε όταν τα υπέγραφε η εγκαλούσα Ά. Ρ., αυτό δε αναφέρεται από όλους τους εμπλεκόμενους και συνάδει με την εν γένει πλημμελή τήρηση των πρακτικών από τον κατηγορούμενο. Επίσης, αυτός δεν εμφάνιζε τα τιμολόγια, αλλά έφερνε τα πρακτικά στα λοιπά μέλη μόνο για να υπογράψουν, ενώ η Γυμνάστρια Μ. Τ. παρέλαβε μπάλες, που είχαν δοθεί από τον Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων και δεν ήταν οι αναφερόμενες στα τιμολόγια του Γ. Μ. με αριθ. 129/13.5.2005 και 133/15.5.2006. Μάλιστα στην εικονικότητα αυτή των τιμολογίων αποδίδει και το παρόν Δικαστήριο τη μη εμφάνιση των τιμολογίων στην εγκαλούσα Ά. Ρ., προκειμένου να μη μπορεί να γίνει οποιαδήποτε διασταύρωση. Ο Εισαγγελέας Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης κατέληξε στο ίδιο συμπέρασμα και απέρριψε την ως άνω έγκληση του κατηγορουμένου ως αβάσιμη με τη με αριθ. 121/2008 διάταξη του, επί της οποίας ασκήθηκε προσφυγή, η οποία και απερρίφθη ως αβάσιμη με τη με αριθ. 254/2008 διάταξη του Εισαγγελέα Εφετών Θεσσαλονίκης. Εξάλλου, ο κατηγορούμενος την 6.5.2008 κατέθεσε την από 5.5.20089 έγκληση του ενώπιον του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης εις βάρος της εγκαλούσας Ά. Ρ. του Β., με την οποία την καταμήνυε, ότι τέλεσε εις βάρος του τα αδικήματα ψευδορκίας μάρτυρα και της συκοφαντικής δυσφήμησης, με την από 10.12.2007 ένορκη κατάθεση της ενώπιον του Προϊσταμένου του ... Γραφείου Π.Ε. Δυτικής Θεσσαλονίκης, διότι διέλαβε σ’ αυτήν ψευδώς, εν γνώσει της αναλήθειας, τα κάτωθι : "....ψεύδεται η μηνυόμενη όταν καταθέτει ότι στα πρακτικά του 2006 της ... ΕΣΕ ... υπήρχε μια στήλη δαπανών, ενώ υπάρχουν δύο στήλες και μάλιστα σε όλα τα πρακτικά, όχι μόνον του έτους 2006 αλλά από το έτος 2002.... Ο δε ισχυρισμός της ότι αναγκάστηκα να συμπληρώσω στα πρακτικά και τα υπόλοιπα τιμολόγια, που δήθεν δεν ήταν γραμμένα, ενόψει παραδόσεως του Ταμείου σε αυτήν, είναι παντάπασι ψευδής και ευτελής... επίσης, είναι ψευδής ο ισχυρισμός της ότι ζήτησε να αναλάβει η ίδια το ταμείο και ότι μάλιστα έγιναν και καβγάδες.... Επίσης η ίδια διέδωσε ψευδώς ότι τα εκδοθέντα από τον Μ. τιμολόγια της ... ΕΣΕ ήταν εικονικά. Απέκρυψε όμως η μηνυόμενη το γεγονός ότι η ίδια ενώ ήταν υπεύθυνη για την υλοποίηση του προγράμματος ΑΙΓΑΙΟΥ έκοψε εικονικά τιμολόγια... Αυτή εζήτησε από τον έμπορο Μ. Γ. να εκδώσει εικονικά τιμολόγια όπως τα υπ’ αρ..../31-03-2005 από τα οποία φαίνεται ότι της πώλησε διάφορα εποπτικά όργανα, και αντ’ αυτών, έναντι της αξίας τους, ούτος της παρέδωσε μια βιντεοκάμερα, ένα ΦΑΞ και δυο cd player. Ο ως άνω έμπορος ικανοποίησε το αίτημα αυτό, παραδίδοντας στην ανωτέρω και στον δάσκαλο Σ. τα εν λόγω εμπορεύματα, και την κάμερα κράτησε ο ανωτέρω δάσκαλος, το δε ΦΑΞ και τα δύο cd player η μηνυόμενη στο γραφείο της, εν πλήρη αγνοία μου και χωρίς καταγραφή των ανωτέρω στο βιβλίο υλικών.... και αυτή την βρωμοδουλειά την έκανε η μηνυόμενη και εν συνεχεία κατηγόρησε εμένα. Το γεγονός αυτό, των εικονικών τιμολογίων, το παραδέχθηκε και η ίδια η μηνυόμενη ενώπιον του Ανακριτή.....". Όσα όμως κατέθεσε η ως άνω εγκαλούσα ήταν αληθή, τόσο για τις διπλές στήλες, που αποδεικνύονται από τις καταθέσεις όλων των μελών της επιτροπή, όσο και για την εικονικότητα των τιμολογίων του Μ., όπως προαναφέρθηκε, και συνάγεται και από την με αριθ. .../16.4.2010 πορισματική έκθεση του Οικονομικού Επιθεωρητή Α. Γ.. Άλλωστε αποδείχτηκε ότι φαινόταν ότι είχε πραγματοποιηθεί αγορά μπαλών, που δεν αγοράστηκαν, όπως και αγορά καλοριφέρ λαδιού, που επίσης δεν αγοράστηκε, ενώ βρέθηκαν σε έλεγχο, που διενεργήθηκε στο σχολείο παλαιά καλοριφέρ, άλλου τύπου από αυτά που φέρονται ότι είχαν αγοραστεί. Εξάλλου, τα αγορασθέντα πράγματα με το πρόγραμμα ΑΙΓΑΙΟ αφορούσαν προγενέστερα έτη του 2006 και όχι τη χρήση του 2006. Η ως άνω έγκληση απορρίφθηκε με την υπ’ αριθ. 112/2010 Διάταξη του Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης, επί της οποίας δεν ασκήθηκε προσφυγή και παρήλθε η νόμιμη προθεσμία άσκησης της. Ο κατηγορούμενος γνώριζε ότι οι προαναφερθείσες εγκλήσεις του κατά της εγκαλούσας Ά. Ρ. διελάμβαναν ψευδή γεγονότα, αφού αυτός δημιούργησε τη δεύτερη στήλη στα πρακτικά μετά την υπογραφή τους, αυτός, ως αρμόδιος και υπεύθυνος, δεν επιδείκνυε τα σχετικά τιμολόγια αγοράς και δεν γνώριζε η εγκαλούσα Ά. Ρ. αν τα αντίστοιχα ποσά ήταν πραγματικά, αυτός γνώριζε ότι πράγματι η Γυμνάστρια Μ. Τ. παρέλαβε τις μπάλες, που είχαν δοθεί από το Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων και δεν ήταν οι αναφερόμενες στα προαναφερθέντα τιμολόγια του Μ., τα οποία, λόγω της ιδιότητας του ως οικονομικός διαχειριστής της ... ΣΕΕ, αυτός διαχειριζόταν και γνώριζε ότι είναι εικονικά, κατέθεσε δε αυτές με πρόθεση να ασκηθούν ποινικές διώξεις εις βάρος της ως άνω εγκαλούσας Ά. Ρ.. Με βάση τα ως άνω πραγματικά περιστατικά στοιχειοθετείται αντικειμενικά και υποκειμενικά η πράξη της ψευδούς καταμήνυσης κατ’ εξακολούθηση, τελεσθείσα από τον κατηγορούμενο εις βάρος της εγκαλούσας Ά. Ρ. και πρέπει να κηρυχτεί ένοχος για αυτή. Περαιτέρω αποδείχτηκε ότι ο κατηγορούμενος στις 17.3.2008 κατέθεσε στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης την έγκληση του με Α.Β.Μ. Ε2008εγχ/41 κατά των εγκαλούντων Ό. Α. συζ. Β. Ν., Α. Σ. συζ. Α. Λ., Χ. Τ., Ε. Χ. συζ. Ι. Σ., Κ. Χ. συζ. Π. Κ., Ε. Π. συζ. Α. Α., Ε. Β., Π. Τ. συζ. Κ. Γ., Ε. Ρ. συζ. Σ. Σ., με σκοπό να προκαλέσει την καταδίωξη τους, καθώς ανέφερε γι’ αυτούς ότι τα διαλαμβανόμενα περί σοβαρών ατασθαλιών σε βάρος του, που αναφερόταν στη συνάντηση της 16.2.2007 και είχαν δημοσιευτεί στην εφημερίδα "... ..." ήταν ψευδή. Συγκεκριμένα, κατέθεσε την παραπάνω έγκληση με το εξής περιεχόμενο : ".....Αξιότιμε Κύριε Εισαγγελέα, Στα μέσα Δεκεμβρίου 2007, λόγω αποφάσεως του Προϊστάμενου του ... Γραφείου Π.Ε. Δυτικής Θεσ/νίκης κ. Κ. Κ., να πραγματοποιηθεί σε βάρος μου ΕΔΕ και προς απόκρουση αυτής με απολογητικό υπόμνημα το οποίο κατέθεσα στις 21.1.2007, ημέρα Παρασκευή, ζήτησα προ πάσης συντάξεως της απολογίας μου να λάβω γνώση της δικογραφίας που είχε σχηματισθεί σε βάρος μου κατόπιν μηνύσεως του Ν. Δ.. Εκεί διαπίστωσα ότι είχε προσκομισθεί από τον ανωτέρω μηνυτή μου, ένα συκοφαντικό δημοσίευμα της Εφημερίδας "... ..." όπου στη στήλη "η πένα του πολίτη, επιστολές - καταγγελίες - ανακοινώσεις", είχε δημοσιευθεί μια καταγγελία εις βάρος μου, την οποία είχε κοινοποιήσει βάσει του δημοσιεύματος στην Δημοτική Αρχή στις 22.2.2007. Μεταξύ άλλων στο δημοσίευμα περιλαμβανόταν ότι "...σε πρόσφατο συνάντηση στις 16.0.2007 και ώρα 11:30 το πρωί στο παραπάνω σχολικό συγκρότημα παρουσία των: 1) Αντιδημάρχου παιδείας κ. Κ., 2) Προέδρου σχολικής επιτροπής κ. Δ., 3) Απερχομένου προέδρου σχολικής επιτροπής κ. Σ., 4) Διευθυντή του ... Δ.Σ. κ. Τ., 5) Διευθυντή του ... Δ.Σ. κ. Ρ., 6) Διευθυντή του ... Νηπιαγωγείου κ. Σ., 7) Εκπρόσωπο Σ. Ε. του συλλόγου ... κ. Δ., 8) Αντιπρόεδρο Δ.Σ. του συλλόγου ..., Συζητήθηκαν όλα τα θέματα που απασχολούν το σχολικό συγκρότημα, καθώς και όλα τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν με την υποτυπώδη λειτουργία της σχολικής επιτροπής. Μεταξύ άλλων ζητήθηκε και έγινε αποδεκτό παρουσία όλων των παραπάνω ότι ο διευθυντής του ... Δημ. Σχολείου λόγω σοβαρών ατασθαλιών πρέπει να παραιτηθεί της θέσεως του διευθυντή σχολείου και αυτόματα από μέλος της σχολικής επιτροπής επίσης συμφωνήθηκε η νέα σχολική επιτροπή να λειτουργήσει με καινούργια βιβλία σύμφωνα με τον κανονισμό που προβλέπει η νομοθεσία... Την ανωτέρω καταγγελία την είχαν γνωστοποιήσει στις 20/3/2007 και προς την Δ/νση Π.Ε. Δυτικής Θεσ/νίκης απευθυνόμενη ταύτη και προς τον Αντινομάρχη παιδείας. Μετ’ εκπλήξεως διαπίστωσα ότι η καταγγελία γίνεται από το σύλλογο γονέων και κηδεμόνων του ... και ... Δημοτικών Σχολείων και ότι δήθεν εγώ ως διευθυντής του ... Δημοτικού Σχολείου ... θα έπρεπε να παραιτηθώ από της θέσεως αυτής λόγω σοβαρών ατασθαλιών στη διαχείριση της σχολικής επιτροπής και αυτόματα από μέλος της σχολικής επιτροπής και η νέα σχολική επιτροπή να λειτουργήσει με καινούργια βιβλία και σύμφωνα με τον κανονισμό που προβλέπει η νομοθεσία. Εξεπλάγην για, το δημοσίευμα διότι αφενός μεν ουδεμία ατασθαλία της επιτροπής στη διαχείριση της ... ΕΣΕ του Δήμου ... υπήρχε όσο ήμουν ταμίας αλλά και ακόμη αν υπήρχε, γεγονός το οποίο αρνούμαι, υπεύθυνος είναι ο πρόεδρος κ. Σ. Ζ.. Επειδή οι μηνυόμενοι γνώριζαν ότι εγώ δεν ήμουν υπεύθυνος για όσα ψευδώς αναφέρονται στο δημοσίευμα και τούτο διότι επί σειρά ετών υπήρξα Ταμίας της ... Ενιαίας Σχολικής Επιτροπής του Δήμου ..., η οποία Επιτροπή είναι, σύμφωνα με το Νόμο, ΝΠΔΔ και μάλιστα συλλογικό όργανο βάσει του αρθρ. 54 του Ν 2362/1995, εν συνδυασμό με το άρθρο 5 παρ. 8 του Ν 1894/1990. Στην ως άνω Επιτροπή μετείχα εκ του Νόμου ως διευθυντής του ... Δημοτικού Σχολείου ......". Στη συνέχεια κήρυξε ένοχο τον κατηγορούμενο για τις αξιόποινες πράξεις της ψευδούς καταμήνυσης και της ψευδορκίας μάρτυρα, όπως με κάθε λεπτομέρεια αναφέρονται παραπάνω, αναγνωρίζοντας του την ελαφρυντική περίσταση του πρότερου έντιμου βίου (αρθρ. 84 παρ. 2 α ΠΚ). Με όλα αυτά τα οποία δέχθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση διέλαβε την απαιτούμενη ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, αφού εκθέτει, με πληρότητα και σαφήνεια τα πραγματικά περιστατικά, τα οποία αποδείχθηκαν από την ακροαματική διαδικασία και συγκροτούν την αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση των εγκλημάτων της ψευδούς καταμήνυσης και της ψευδορκίας μάρτυρα και για τα οποία έχει καταδικασθεί ο αναιρεσείων, τις αιτιολογίες από τις οποίες συνήγαγε τα περιστατικά αυτά, καθώς και τις σκέψεις με βάση τις οποίες υπήγαγε στις ποινικές διατάξεις που εφαρμόσθηκαν των άρθρων 26, 27, 94, 229 παρ. 1 και 224 του ΠΚ και όπως αυτές ισχύουν, τις οποίες ορθώς ερμήνευσε και εφάρμοσε χωρίς να τις παραβιάσει ούτε ευθέως ούτε πλαγίως, με ελλειπή δηλαδή ή αντιφατική αιτιολογία. Προσέτι και ο υπερχειλής δόλος του κατηγορουμένου με επάρκεια και πληρότητα αιτιολογείται καθώς και ο σκοπός του που ήταν να προκαλέσει με την κατάθεση της ψευδούς έγκλησής του την ποινική και πειθαρχική δίωξη του εγκαλούντος. Ειδικότερα και αναφορικά με τη σχετική ως προς το σημείο αυτό, αιτίαση, του αναιρεσείοντος ως προς την εκ μέρους του γνώση της αναλήθειας των καταμηνυθέντων και κατατεθέντων από αυτόν πραγματικών περιστατικών υπάρχει πλήρης αιτιολογία, αφού από τις παραδοχές της απόφασης σαφώς προκύπτει ότι ο αναιρεσείων, είχε προσωπική αντίληψη και γνώση των πραγματικών περιστατικών που κατήγγειλε και κατέθεσε, οπότε δεν απαιτείτο περαιτέρω αιτιολογία για τον άμεσο δόλο με την παράθεση σχετικών με τη γνώση περιστατικών, όπως προκύπτει από το σχετικό απόσπασμα "Ο κατηγορούμενος γνώριζε ότι οι προαναφερόμενες εγκλήσεις του κατά της εγκαλούσας ‘ Α. Ρ. διελάμβαναν ψευδή γεγονότα, αφού αυτός δημιούργησε τη δεύτερη στήλη στα πρακτικά μετά την υπογραφή τους, αυτός, ως αρμόδιος και υπεύθυνος, δεν επεδείκνυε τα σχετικά τιμολόγια αγοράς και δεν γνώριζε η εγκαλούσα ‘ Α. Ρ. αν τα αντίστοιχα ποσά ήταν πραγματικά, αυτός γνώριζε ότι πράγματι η γυμνάστρια Μ. Τ. παρέλαβε τις μπάλες, που είχαν δοθεί από το Σύλλογο Γονέων και Κηδεμόνων και δεν ήταν οι αναφερόμενες στα προαναφερθέντα τιμολόγια του Μ., τα οποία λόγω της ιδιότητάς του ως οικονομικός διαχειριστής της ... ΣΕΕ, αυτός διαχειριζόταν και γνώριζε ότι είναι εικονικά, κατέθεσε δε αυτές με πρόθεση να ασκηθούν ποινικές διώξεις σε βάρος της εγκαλούσας ‘ Α. Ρ.... . Επομένως ο από το άρθρο 510 παρ.1 στοιχ.Δ’ λόγος αναίρεσης της έλλειψης ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας που προβάλλει ο αναιρεσείων ως προς τη γνώση του ψεύδους των καταμηνυθέντων και είναι αβάσιμος και πρέπει να απορριφθεί.
Επίσης, από τη διάταξη του άρθρου 510 παρ. 1 στοιχ. Η’ ΚΠΔ, θεσπίζεται ως λόγος αναιρέσεως της αποφάσεως και η υπέρβαση εξουσίας, η οποία υπάρχει όταν το δικαστήριο άσκησε δικαιοδοσία που δεν του δίνει ο νόμος. Περαιτέρω, από τη διάταξη του άρθρου 502 παρ. 1 εδ. τελευταίο του ΚΠΔ που ορίζει ότι το κεφάλαιο της απόφασης για τις πολιτικές απαιτήσεις που προσβάλλεται από τον κατηγορούμενο ή από τον Εισαγγελέα εξετάζεται από το Εφετείο και αν ακόμη δεν είναι παρών ο πολιτικώς ενάγων, προκύπτει, ότι το δευτεροβάθμιο δικαστήριο, επιλαμβανόμενο της ουσιαστικής έρευνας της υποθέσεως, εξετάζει υποχρεωτικώς και το προσβαλλόμενο κεφάλαιο της αποφάσεως, που αφορά τις απαιτήσεις του πολιτικώς ενάγοντος, στις οποίες περιλαμβάνεται και η επιδικασθείσα πρωτοδίκως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης, όχι μόνον όταν ο πολιτικώς ενάγων απουσιάζει, αλλά και όταν ο ίδιος εμφανίζεται ενώπιον του Εφετείου υπό την ιδιότητα του μάρτυρα και χωρίς να παραιτείται με σχετική δήλωση του της πολιτικής αγωγής, δεν επαναλαμβάνει την περί παραστάσεως του, ως πολιτικώς ενάγοντος δήλωση, την γενόμενη ενώπιον του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου. Στην προκειμένη περίπτωση από τα παραδεκτώς επισκοπούμενα έγγραφα προκύπτουν τα εξής : Το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης με την υπ’ αριθμ. 4882/28.2.2013 650/2014 απόφασή του είχε επιδικάσει στην ‘ Α. Ρ. που παρέστη ως πολιτικώς ενάγουσα, το αιτηθέν ποσό των 40 ευρώ, ως χρηματική ικανοποίηση, λόγω ηθικής βλάβης την οποία αυτή υπέστη από την εις βάρος της ως άνω αξιόποινη πράξη. Το Α’ Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων Θεσσαλονίκης, κατόπιν ασκήσεως εφέσεως κατά της άνω αποφάσεως από τον κατηγορούμενο, με την προσβαλλόμενη απόφαση του, αφού κήρυξε ένοχο τον κατηγορούμενο, κατά τα προεκτεθέντα, τον υποχρέωσε να καταβάλει το ποσό των 40 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση, λόγω ηθικής βλάβης στην ποθούσα, η οποία όμως δεν παρέστη ως πολιτικώς ενάγουσα κατά την αποδεικτική διαδικασία στο άνω Δικαστήριο, ούτε όμως παραιτήθη της πολιτικής αγωγής, αλλά εξετάσθηκε μόνο ως μάρτυρας.
Συνεπώς το δευτεροβάθμιο δικαστήριο, ορθώς επεδίκασε κατ’ επιταγή του άρθρου 502 παρ. 1 εδάφιο τελευταίο ΚΠΔ την μνημονευθείσα χρηματική ικανοποίηση στην μη παραστάσα ενώπιόν του, με την άνω ιδιότητα της, πολιτικώς ενάγουσας, και δεν υπερέβη την εξουσία του, γι’ αυτό και ο εκ του άρθρου 510 παρ. 1 στοιχ. Η’ ΚΠΔ λόγος αναιρέσεως, ήτοι ότι παρά τον νόμο το δευτεροβάθμιο δικαστήριο επεδίκασε χρηματική ικανοποίηση, χωρίς να παραστεί η ‘ Α. Ρ. ως πολιτικώς ενάγουσα, πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος. Κατ’ ακολουθία όλων αυτών και αφού δεν υπάρχει άλλος λόγος αναίρεσης για εξέταση πρέπει να απορριφθεί αυτή και να καταδικασθεί ο αναιρεσείων στα δικαστικά έξοδα (άρθρα 583 παρ.1 ΚΠΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την υπ’ αριθμ. 5 από 16.3.2015 αίτηση του Ε. Τ. του Κ., κατοίκου ..., για αναίρεση της υπ’ αριθμ. 650/2014 αποφάσεως του Α’ Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων Θεσσαλονίκης. Και
Καταδικάζει τον αναιρεσείοντα στα δικαστικά έξοδα, που ανέρχονται στο ποσό των διακοσίων πενήντα (250) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 17 Φεβρουαρίου 2016.
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 15 Ιουνίου 2016.
Η ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ