Θέμα
Αναιρέσεως απαράδεκτο, Βούλευμα παραπεμπτικό, Αυτοπρόσωπη εμφάνιση, Καταχραστές Δημοσίου.
Περίληψη:
Απόρριψη αίτησης αναίρεσης, εφόσον το προσβαλλόμενο βούλευμα αποφάνθηκε για πράξη που εμπίπτει στο άρθρο 1 Ν. 1608/1950. Απόρριψη αιτήματος αυτοπρόσωπης εμφάνισης.
Αριθμός 1734/2010
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
ΣΤ' Ποινικό Τμήμα - Σε Συμβούλιο
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Αιμιλία Λίτινα, Προεδρεύουσα Αρεοπαγίτη, σύμφωνα με τη με αριθμό 101/21.7.2010 Πράξη του Προέδρου του Αρείου Πάγου, ως αρχαιότερο μέλος της συνθέσεως, Ανδρέα Τσόλια και Αθανάσιο Γεωργόπουλο-Εισηγητή, Αρεοπαγίτες.
Με την παρουσία και του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ιωάννη Τζαγκουρνή (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου) και της Γραμματέως Πελαγίας Λόζιου.
Συνήλθε σε Συμβούλιο στο Κατάστημά του στις 19 Οκτωβρίου 2010, προκειμένου να αποφανθεί για τις αιτήσεις των αναιρεσειόντων - κατηγορουμένων 1) Χ1 συζύγου Κ, το γένος Ρ, κατοίκου ... και 2) Χ2, κατοίκου ..., που δεν παρέστησαν στο συμβούλιο, περί αναιρέσεως του με αριθμό 2259/2009 βουλεύματος του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών.
Το Συμβούλιο Εφετών Αθηνών, με το ως άνω βούλευμά του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτό και οι αναιρεσείοντες - κατηγορούμενοι ζητούν τώρα την αναίρεση του βουλεύματος τούτου, για τους λόγους που αναφέρονται στις από 7 Δεκεμβρίου 2009, δύο (2) τον αριθμό, αιτήσεις τους περί αναιρέσεως, οι οποίες καταχωρίστηκαν στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 1686/2009.
Έπειτα ο Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ιωάννης Τζαγκουρνής εισήγαγε για κρίση στο Συμβούλιο τη σχετική δικογραφία με τη με αριθμό 59/5.2.2010 έγγραφη πρόταση του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Νικολάου Μαύρου, στην οποία αναφέρονται τα ακόλουθα: "Εισάγω ενώπιον του Δικαστηρίου σας, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 513 παρ.1 εδ. α' του Κ.Π.Δ. τις υπ' αριθ. 213 και 214/7-12-2009 αντίστοιχες αιτήσεις αναίρεσης των κατηγορουμένων Χ2 και Χ1 συζ. Κ, το γένος Ρ, κατοίκων ..., αντίστοιχα, κατά του υπ' αριθ. 2259/2009 βουλεύματος του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών και εκθέτω τα ακόλουθα:Από τη διάταξη του άρθρου 308 § 1 εδ. β' του Κ.Π.Δ., όπως προστέθηκε με το άρθρο 5 § 7 του Ν.1738/1987, στην οποία ορίζεται ότι "στα εγκλήματα που προβλέπονται από το άρθρο 1 του Ν.1608/50 η περάτωση της κυρίας ανάκρισης κηρύσσεται από το Συμβούλιο Εφετών. Για το σκοπό αυτό η δικογραφία διαβιβάζεται αμέσως μετά την τελευταία ανακριτική πράξη στον Εισαγγελέα Εφετών, ο οποίος, αν κρίνει ότι η ανάκριση δεν χρειάζεται συμπλήρωση την εισάγει με πρότασή του στο Συμβούλιο Εφετών που αποφαίνεται αμετακλήτως ακόμη και για τα συναφή πλημμελήματα", σαφώς προκύπτει ότι κατά των παραπεμπτικών βουλευμάτων για εγκλήματα που προβλέπονται από το άρθρο 1 του Ν.1608/50 και εκδόθηκαν κατά την οριζόμενη στη διάταξη αυτή διαδικασία δεν επιτρέπεται στον κατηγορούμενο το ένδικο μέσο της αναίρεσης και ότι ο περιορισμός αυτός καταλαμβάνει όχι μόνο τα αμιγώς παραπεμπτικά βουλεύματα αλλά και εκείνα τα οποία μαζί με την παραπεμπτική διάταξη περιέχουν και απαλλακτικές υπέρ του κατηγορουμένου διατάξεις και αυτό λόγω του σκοπού του νόμου, ο οποίος είναι η ταχεία περαίωση των υποθέσεων αυτών που αφορούν κατάχρηση του δημοσίου χρήματος, εκτείνεται δε και στα συναφή εγκλήματα ανεξάρτητα από το χαρακτήρα τους, ως κακούργηματα ή πλημμελήματα (ΑΠ 309/2004 Π.Χρ. ΝΕ/121, ΑΠ 1186/07 Π.Χρ. ΝΗ/410). Στην προκειμένη περίπτωση οι αναιρεσείοντες παραπέμφθηκαν με το προσβαλλόμενο βούλευμα στο ακροατήριο του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Αθηνών να δικασθούν για τις αξιόποινες πράξεις, α) της απάτης σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου, από την οποία το παράνομο περιουσιακό όφελος που επιδίωξε ο δράστης και η ζημία που προκλήθηκε ή οπωσδήποτε απειλήθηκε είναι ιδιαίτερα μεγάλη και υπερβαίνει συνολικά το ποσό των 146.735,14€ (άρθρο 5 του ν. 2943/2001), κατά συναυτουργία και β) της επιχείρησης καταπάτησης δημόσιας δασικής έκτασης με δημιουργία εικονικής δίκης (άρθρα 26 παρ.1α, 27 παρ.1, 45, 386 παρ.1,3β', όπως η παρ.3 αντικ. με άρθρο 14 παρ.4 ν. 2721/1999, ΠΚ και άρθρο 1 παρ.1 Ν. 1608/50, όπως η παράγραφος 1 που είχε αντικατασταθεί με άρθρο 4 παρ.5 ν. 1738/1987 και τροποποιηθεί από το άρθρο 2 Ν. 1877/1990, αντικαταστάθηκε εκ νέου από το άρθρο 36 παρ.1 ν. 2170/1993 και 280 παρ.1 ν. δ. 86/69, σε συνδ. και με τη διάταξη του άρθρου 1 παρ.3 Ν. 1608/50, όπως η παρ.3 αντικ. με άρθρο 4 παρ. 3γ Ν. 2408/96.
Συνεπώς, εφόσον εν προκειμένω οι αναιρεσείοντες παραπέμφθηκαν κατά την προαναφερόμενη διαδικασία για έγκλημα που προβλέπεται από το άρθρο 1 του Ν. 1608/50, όπως ισχύει σήμερα, οι κρινόμενες αιτήσεις αναίρεσης ασκήθηκαν κατά βουλεύματος που δεν υπόκειται σε αναίρεση και για το οποίο γενικά δεν προβλέπεται η άσκηση ενδίκου μέσου από τους κατηγορουμένους και πρέπει κατόπιν τούτου να απορριφθούν ως απαράδεκτες κατ' άρθρο 476 παρ.1 του Κ.Π.Δ. και να επιβληθούν τα δικαστικά έξοδα στους αναιρεσείοντες, σύμφωνα με τα άρθρα 583 παρ. 1 και 476 παρ. 1 Κ.Π.Δ. Να απορριφθεί το αίτημα των αναιρεσειόντων για αυτοπρόσωπη εμφάνιση ενώπιον του Δικαστηρίου σας, καθόσον με το περιεχόμενο της αναιρέσεώς τους πλήρως εξέθεσαν τις απόψεις τους και ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους.
Για τους λόγους αυτούς Προτείνω: Να απορριφθούν ως απαράδεκτες οι υπ' αριθ. 213 και 214/7-12-2009 αντίστοιχες αιτήσεις αναίρεσης των κατηγορουμένων Χ2 και Χ1 συζ. Κ, το γένος Ρ, κατά του υπ' αριθ. 2259/2009 βουλεύματος του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών και να επιβληθούν σ' αυτούς τα δικαστικά έξοδα. Να απορριφθεί το αίτημά τους για αυτοπρόσωπη εμφάνιση ενώπιον του Δικαστηρίου σας. Αθήνα 22-1-2010
Ο Αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Νικόλαος Μαύρος".
Αφού άκουσε τον Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, που αναφέρθηκε στην προαναφερόμενη εισαγγελική πρόταση και έπειτα αποχώρησε και αφού διαπιστώθηκε από την επί του φακέλου της δικογραφίας σημείωση του Γραμματέα της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου, ότι ειδοποιήθηκε, νομίμως και εμπροθέσμως, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 476 παρ. 1 ΚΠΔ, η αντίκλητος των αναιρεσειόντων.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Από τη διάταξη του άρθρου 308 παρ.1 εδάφ. β' του ΚΠΔ, όπως προστέθηκε με το άρθρο 5 παρ.7 του ν. 1738/1987, στην οποία ορίζεται ότι "στα εγκλήματα που προβλέπονται από το άρθρο 1 του νόμου 1608/1950 η περάτωση της κυρίας ανάκρισης κηρύσσεται από το Συμβούλιο Εφετών. Για το σκοπό αυτό η δικογραφία διαβιβάζεται αμέσως μετά την τελευταία ανακριτική πράξη στον Εισαγγελέα Εφετών, ο οποίος, αν κρίνει ότι η ανάκριση δε χρειάζεται συμπλήρωση την εισάγει με πρόταση του στο Συμβούλιο Εφετών που αποφαίνεται αμετακλήτως ακόμη και για τα συναφή πλημμελήματα" σαφώς προκύπτει ότι κατά των παραπεμπτικών βουλευμάτων για εγκλήματα που προβλέπονται από το άρθρο 1 του νόμου 1608/1950 και εκδόθηκαν κατά την οριζόμενη στη διάταξη αυτή διαδικασία δεν επιτρέπεται στον κατηγορούμενο το ένδικο μέσο της αναίρεσης και ότι ο περιορισμός αυτός καταλαμβάνει όχι μόνο τα αμιγώς παραπεμπτικά βουλεύματα αλλά και εκείνα τα οποία μαζί με την παραπεμπτική διάταξη περιέχουν και απαλλακτικές υπέρ του κατηγορουμένου διατάξεις και αυτό λόγω του σκοπού του νόμου, ο οποίος είναι η ταχεία περαίωση των υποθέσεων αυτών που αφορούν κατάχρηση του δημόσιου χρήματος, εκτείνεται δε και στα συναφή εγκλήματα ανεξάρτητα από τον χαρακτήρα τους, ως κακουργήματα ή πλημμελήματα.
Συνεπώς, εφόσον εν προκειμένω οι αναιρεσείοντες παραπέμφθηκαν κατά την προαναφερόμενη διαδικασία για έγκλημα που προβλέπεται από το άρθρο 1 του νόμου 1608/1950, όπως ισχύει σήμερα, η κρινόμενη αίτηση ασκήθηκε κατά βουλεύματος που δεν υπόκειται σε αναίρεση και για το οποίο γενικά δεν προβλέπεται η άσκηση ενδίκου μέσου από τον κατηγορούμενο και πρέπει κατόπιν τούτου να απορριφθεί ως απαράδεκτη, κατ' άρθρο 476 παρ.1 του ΚΠΔ, και να καταδικαστούν οι αναιρεσείοντες στα δικαστικά έξοδα, σύμφωνα με το άρθρο 583 παρ.1 του ΚΠΔ.
Εξάλλου, το, σύμφωνα με το άρθρο 485 παρ. 1, 3 ΚΠΔ, προβαλλόμενο αίτημα των αναιρεσειόντων για αυτοπρόσωπη εμφάνισή τους ενώπιον του Δικαστηρίου του Αρείου Πάγου, πρέπει ν' απορριφθεί, ως αβάσιμο, αφού με το περιεχόμενο της αναίρεσής του, ο καθένας, έχουν εκθέσει πλήρως τις απόψεις και αναπτύξει τους ισχυρισμούς τους.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει το αίτημα αυτοπρόσωπης εμφάνισης των αναιρεσειόντων ενώπιον του Δικαστηρίου του Αρείου Πάγου.
Απορρίπτει τις, από 7 Δεκεμβρίου 2009, αιτήσεις των Χ2, κατοίκου ... και της Χ1, κατοίκου ..., για αναίρεση του 2259/2009 βουλεύματος του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών. Και
Καταδικάζει τους αναιρεσείοντες στα δικαστικά έξοδα, που ανέρχονται, χωριστά για τον καθένα, σε διακόσια είκοσι (220) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίστηκε στην Αθήνα στις 9 Νοεμβρίου 2010. Και,
Εκδόθηκε στην Αθήνα στις 10 Νοεμβρίου 2010.
Η ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ