Θέμα
Αιτιολογίας επάρκεια, Νόμου εφαρμογή και ερμηνεία, Κατάληψη δημοσίου κτήματος.
Περίληψη:
Αυθαίρετη κατάληψη δημόσιου κτήματος κατ' εξακολούθηση (άρθρ. 23 § 1 ΑΝ 1539/1938). Στοιχεία του εγκλήματος. Ορθή και αιτιολογημένη καταδίκη για το ανωτέρω έγκλημα του κατηγορουμένου. Απορρίπτεται η αίτηση αναιρέσεως.
Αριθμός 297/2010
ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Ζ' Ποινικό Τμήμα
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Θεοδώρα Γκοΐνη, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Κωνσταντίνο Φράγκο, Ιωάννη Παπαδόπουλο - Εισηγητή, Ιωάννη Γιαννακόπουλο και Ανδρέα Ξένο, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 11 Νοεμβρίου 2009, με την παρουσία της Αντεισαγγελέως του Αρείου Πάγου Ευτέρπης Κουτζαμάνη (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και του Γραμματέως Χρήστου Πήτα, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος - κατηγορουμένου ..., που παρέστη με τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Νικόλαο Σίμογλου, περί αναιρέσεως της 550/2009 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης.
Το Τριμελές Εφετείο Θεσσαλονίκης, με την ως άνω απόφασή του, διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται σ' αυτή, και ο αναιρεσείων - κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που αναφέρονται στην από 3 Απριλίου 2009 αίτησή του αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό 561/2009.
Αφού άκουσε
Τον πληρεξούσιο δικηγόρο του αναιρεσείοντος, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά και την Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να γίνει δεκτή η προκείμενη αίτηση αναίρεσης.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά το άρθρο 23 παρ. 1 του Α.Ν. 1539/1938, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 1 παρ. 2 του Ν. 263/1968, "ο αυτογνωμόνως επιλαμβανόμενος οιουδήποτε δημοσίου κτήματος, ευρισκομένου αναμφισβητήτως υπό την κατοχή του Δημοσίου, τιμωρείται διωκόμενος αυτεπαγγέλτως δια φυλακίσεως τουλάχιστον εξ (6) μηνών και χρηματικής ποινής τουλάχιστον 100.000 δραχμών". Από τη διάταξη αυτή συνάγεται ότι για την πραγμάτωση του ανωτέρω εγκλήματος απαιτείται: α) αυθαίρετη κατάληψη δημόσιου κτήματος, β) το κτήμα να τελεί υπό την αναμφισβήτητη κατοχή του Δημοσίου και γ) η κατάληψη να έγινε εν γνώσει του δράστη, αρκούντος και του ενδεχόμενου δόλου, ότι πρόκειται για δημόσιο κτήμα και ότι ανήκει στην αναμφισβήτητη κατοχή του Δημοσίου. Εξάλλου η καταδικαστική απόφαση έχει την από τις διατάξεις των άρθρων 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 του ΚΠΔ απαιτούμενη ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, η έλλειψη της οποίας ιδρύει λόγο αναιρέσεως από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ του ΚΠΔ, όταν αναφέρονται σε αυτήν με πληρότητα, σαφήνεια και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά, τα πραγματικά περιστατικά στα οποία στηρίχθηκε η κρίση του δικαστηρίου για τη συνδρομή των αντικειμενικών και υποκειμενικών στοιχείων του εγκλήματος, οι αποδείξεις που τα θεμελίωσαν και οι νομικοί συλλογισμοί με τους οποίους έγινε η υπαγωγή των περιστατικών αυτών στην ουσιαστική ποινική διάταξη που εφαρμόστηκε.
Στην προκειμένη περίπτωση το Τριμελές Εφετείο Θεσσαλονίκης, που δίκασε ως δευτεροβάθμιο Δικαστήριο, δέχτηκε την προσβαλλόμενη υπ' αριθ. 550/2009 απόφασή του ότι από τα αποδεικτικά μέσα που κατ' είδος αναφέρει, αποδείχτηκαν τα παρακάτω περιστατικά: "Στη θέση "..." του αγροκτήματος "..." στη δασική περιοχή του Δήμου Πυλαίας Θεσσαλονίκης η οποία έκταση κείμενη εντός περιοχής του περιαστικού δάσους Σέϊχ-Σου της Θεσσαλονίκης, έχει κηρυχθεί αναδασωτέα με την 2193/6.11.1973 απόφαση του Νομάρχη Θεσσαλονίκης, που δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ 1322 Β', ο κατηγορούμενος αυτογνωμόνως επιλήφθηκε δημοσίου κτήματος, ευρισκομένου αναμφισβήτητα στην κατοχή του Ελληνικού Δημοσίου και συγκεκριμένα α) από 4/5/2004 μέχρι 23/6/2004 κατέλαβε έκταση 400 τ.μ., χρησιμοποιείται ως αντιπυρική ζώνη του περαστικού δάσους Σέϊχ-Σου και ως δρόμος προσπέλασης των οχημάτων της πυροσβεστικής υπηρεσίας, η επανειλημμένη κατάληψη από αυτόν κατά το προαναφερόμενο χρονικό διάστημα έγινε με σιδηροπασσάλους, ξύλα, πέτρες και κορδέλες, β) σε μη εξακριβωθείσα ημερομηνία του Απριλίου, 2004 και στις 15 Ιουνίου 2004 κατέλαβε αυθαίρετα δασικό δρόμο (αντιπυρική ζώνη), καθώς και το αριθμ. ...κληροτεμάχιο, που αποτελεί δημόσια δασική έκταση, εμβαδού 4.875 τ.μ., περιβαλλόμενα από ευρύτερη δημόσια δασική έκταση, περιφράσσοντας αυτά με σιδηροπασσάλους, κορδέλες, σχοινί και αλυσίδες, γνωρίζοντας ότι αποτελούν δασικές εκτάσεις που τελούν υπό την αναμφισβήτητη κατοχή του δημοσίου, με σκοπό απόκτησης δικαιώματος κυριότητας σ' αυτά και αφού στις 3/6/2004 μικτό συνεργείο δασικών υπαλλήλων και αστυνομικών τον απ έβαλε από τον ως άνω δασικό δρόμο, καθώς και από την άνω δημόσια δασική έκταση, στις 15/6/2004 ο κατηγορούμενος ενεργώντας και πάλι αυθαίρετα κατέλαβε αυτά εκ νέου, κατασκευάζοντας νέα περίφραξη εμμένοντας στην απόφαση του να αποκτήσει δικαίωμα κυριότητας στα ανωτέρω δημόσια δασικά ακίνητα, γ) στις 28/4/2004 και κατά το χρονικό διάστημα από 3/6/2004 έως 15/6/2004 κατέλαβε δασικό δρόμο που χρησιμεύει εκτός των άλλων για την διέλευση πυροσβεστικών οχημάτων, αλλά και ως αντιπυρική ζώνη, μήκους 600 μ. και πλάτους 4 μ. συνολικού εμβαδού 10.973 τ. μ. με πρόχειρη περίφραξη από σιδηροπασσάλους και τοποθέτηση κόκκινης κορδέλας. Κατ' ακολουθίαν των ανωτέρω πρέπει να κηρυχθεί ένοχος ο κατηγορούμενος". Μετά από αυτά το Δικαστήριο κήρυξε ένοχο τον κατηγορούμενο αυθαίρετης καταλήψεως δημοσίου κτήματος κατ' εξακολούθηση και τον καταδίκασε σε ποινή φυλακίσεως οκτώ (8) μηνών μετατραπείσα σε χρηματική και σε χρηματική ποινή χιλίων (1000) Ευρώ. Με αυτά που δέχτηκε το Τριμελές Εφετείο Θεσ/νίκης, διέλαβε στην προσβαλλόμενη απόφασή του την απαιτούμενη από τις διατάξεις των άρθρων 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 του ΚΠΔ ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, γιατί αναφέρει, με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά, τα πραγματικά περιστατικά στα οποία στήριξε την κρίση του για τη συνδρομή των αντικειμενικών και υποκειμενικών στοιχείων του εγκλήματος για το οποίο καταδίκασε τον κατηγορούμενο, τις αποδείξεις που τα θεμελιώνουν και τους νομικούς συλλογισμούς με τους οποίους έκανε την υπαγωγή των περιστατικών αυτών στην ουσιαστική ποινική διάταξη του άρθρου 23 παρ. 1 του ΑΝ 1539/1938 την οποία εφάρμοσε. Ειδικότερα αναφέρει: α) ότι οι εκτάσεις τις οποίες κατέλαβε αυθαιρέτως ο κατηγορούμενος είναι δημόσιες εκτάσεις και ανήκουν αναμφισβήτητα στην κατοχή του Δημοσίου, β) τη θέση, το εμβαδόν και τα όρια των καταληφθεισών εκτάσεων, οι οποίες περιβάλλονται από δημόσια δασική έκταση του περιοριστικού δάσους Σέϊχ Σου της Θεσσαλονίκης, γ) τις ενέργειες στις οποίες προέβη ο κατηγορούμενος καταλαμβάνοντας τις εκτάσεις αυτές και οι χρόνοι κατάληψης των ανωτέρω εκτάσεων και δ) τη γνώση του κατηγορουμένου ότι οι εν λόγω εκτάσεις είναι δημόσιες και ανήκουν αναμφισβήτητα στην κατοχή του Δημοσίου, αναφέρει δε και τα περιστατικά από τα οποία προκύπτουν τα ανωτέρω. Την ως άνω γνώση του κατηγορουμένου τη στηρίζει επιπλέον και στο ότι αυτός αποβλήθηκε από τις καταληφθείσες εκτάσεις από μικτό συνεργείο δασικών και αστυνομικών υπαλλήλων και μετά από 12 ημέρες, ενεργώντας και πάλι αυθαίρετα, ανακατέλαβε τις εκτάσεις αυτές κατασκευάζοντας νέα περίφραξη, εμμένοντας στην απόφασή του να αποκτήσει δικαιώματα κυριότητας στα ανωτέρω ακίνητα. Επομένως είναι αβάσιμες οι σχετικές αιτιάσεις του αναιρεσείοντος περί του ότι: α) δεν αναφέρει η απόφαση περιστατικά από τα οποία προκύπτει ότι οι καταληφθείσες εκτάσεις ανήκουν στην αναμφισβήτητη κατοχή του Δημοσίου και ότι αυτός το γνώριζε και β) δεν περιγράφονται οι ανωτέρω εκτάσεις κατά θέση, έκταση και όρια, ούτε αναφέρονται οι χρόνοι κατάληψης αυτών.
Συνεπώς ο σχετικός λόγος αναιρέσεων από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ του ΚΠΔ, ο οποίος στηρίζεται στις ανωτέρω αιτιάσεις, είναι αβάσιμος. Ο αναιρεσείων επικαλείται επίσης εσφαλμένη εφαρμογή της διατάξεως του άρθρου 23 παρ. 1 του Α.Ν. 1539/1938 με τη μορφή της εκ πλαγίου παραβιάσεως αυτής, συνιστάμενη σε ασάφεια, την οποία στηρίζει στην ανωτέρω υπό στοιχείο β' αιτίαση. Όμως, όπως προαναφέρθηκε, περιγράφονται στην απόφαση επαρκώς τα ανωτέρω στοιχεία και έτσι δεν υπάρχει η επικαλούμενη παραβίαση. Επομένως ο σχετικός λόγος αναιρέσεως από το άρθρο 510 παρ. Ι στοιχ. Ε του ΚΠΔ, είναι αβάσιμος. Μετά από αυτά πρέπει να απορριφθεί η κρινόμενη αίτηση αναιρέσεως και να επιβληθούν στον αναιρεσείοντα τα έξοδα της ποινικής διαδικασίας (άρθ. 583 παρ. 1 του ΚΠΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την από 3-4-2009 αίτηση του ..., για αναίρεση της υπ' αριθ. 550/2009 αποφάσεως του Τριμελούς Εφετείου Θεσσαλονίκης.
Επιβάλλει στον αναιρεσείοντα τα έξοδα της ποινικής διαδικασίας που ανέρχονται σε διακόσια είκοσι (220) Ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 25 Νοεμβρίου 2009. Και
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα, σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στις 12 Φεβρουαρίου 2010.
Η ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ